Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Αρίστος]

2) Εκκλησιαστικά κηρύγματα σε δημώδη μορφή, ο εγγύτερος φορέας στο λαϊκό στοιχείο που υπήρξε ποτέ, κάνει χρήση του εθνωνυμίου Έλλην/Γραικός:

Απο το λογο του Μηνιατη που υπεδειξες ανεβαζω ενα συγκλονιστικο αποσπασμα.


"Εως πότε, πανακήρατε Κόρη, το τρισάθλιον γένος των Ελλήνων έχει να ευρίσκεται εις τα δεσμά μιας ανυποφέρτου δουλείας; Εως πότε να του πατή τον ευγενικόν λαιμόν ο Βάρβαρος Θραξ;…Αχ! Παρθένε! Ενθυμήσου πως εις την Ελλάδα πρότερον, παρά εις άλλον τόπον, έλαμψε το ζωηφόρον φως της αληθινής πίστεως. Το ελληνικόν γένος εστάθη το πρώτον οπού άνοιξε τας αγκάλας και εδέχθη το θείον Ευαγγέλιον,…το πρώτον οπού αντεστάθη των τυράννων, οπού με μύρια βάσανα εγύρευαν να εξερριζώσωσιν από τας καρδίας των πιστών το σεβάσμιόν σου όνομα. Τούτο έδωσε εις τον κόσμον Διδασκάλους, οι οποίοι, με το φως της διδασκαλίας των εφώτισαν τας ημαυρωμένας διανοίας των ανθρώπων…Και αν ετούται μας αι φωναί δεν σε παρακινούσι εις σπλάγχνος, ας σε παρακινήσωσι τα πικρά δάκρυα, οπού μας πέφτουσιν από τα ομμάτια. Αλλά ανίσως και ετούτα δεν φθάνουσιν, ας σε παρακινήσωσιν αι φωναί και αι παρακλήσεις των αγίων σου…από όλα τα μέρη της τρισαθλίου Ελλάδος. Φωνάζουν ο Ανδρέας από την Κρήτη, ο Σπυρίδων από την Κύπρον, ο Ιγνάτιος από την Αντιόχειαν, ο Διονύσιος από τας Αθήνας, ο Πολύκαρπος από την Σμύρνην, η Αικατερίνα από την Αλεξάνδρειαν, ο Ι. Χρυσόστομος από την βασιλεύουσαν πόλιν…"

.

[Σέλευκας]

Οκ το αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν κενά πληροφορισης και θεωρητικά κενά αλλά η βρωμιά που κυκλοφορεί είναι απίστευτη.

[Pertinax]

Κι αν μας παραξενευει η διπλη ταυτοτητα ας σκεφτουμε πολυ απλα εναν Αμερικανο ιρλανδικης καταγωγης που επισης τονιζει τη διπλη ταυτοτητα του.

Με αυτό το παράδειγμα είναι σαν να λες ότι οι Έλληνες ήταν κομπάρσοι σαν λαός, τόσο στο Βυζάντιο, όσο και στο Ρουμ Μιλλέτ. Όπως είναι οι Ιρλανδοί στις ΗΠΑ. Αν όμως στη θέση των Ιρλανδών βάλεις τους Άγγλους ιδρυτές των ΗΠΑ, τότε θα δεις ότι αυτοί δεν έχουν διπλή ταυτότητα.

Το παραδειγμα στοχευε να δειξει οτι και σημερα υπαρχουν ανθρωποι που προσδιοριζονται με διπλη ονομασια, οχι να βρει 100% αντιστοιχια των Βυζαντινων με τον οποιο σημερινο λαο.

H ουσία όμως εξακολουθεί να είναι ότι στη δική μας περίπτωση δεν πρόκειται για διπλή ταυτότητα. Τον ίδιο ακριβώς πληθυσμό ονομάτιζαν και τα τρία εθνωνύμια (Ρωμαίοι-Γραικοί-Έλληνες) με το Ρωμαίοι (=της Νέας Ρώμης) να είναι η βασική εθνοτική του ταυτότητα.

Με κάτι τέτοια διαολίζομαι και έχω αναλάβει το ρόλο του υπερασπιστή αυτού του ιστορικού όνοματος. Γιατί δεν αντέχω να βλέπω εκείνους που το παίζουν συνεχιστές των "Βυζαντινών" να σοδομίζουν την ταυτότητά των προγόνων τους προκειμένου να αποδείξουν σαν τρισχιλιόχρονη τη νέα ταυτότητα που πήραν όταν σταμάτησαν να είναι "Βυζαντινοί" και έγιναν Νεοέλληνες.

[Pertinax]

το απεδειξε και η μεγαλυτερη αποδοχη που εχει ο Ευρυτος απο την ψευτοεπιτροπη της Γιαννας

Εκεί έχετε καταντήσει, να κρέμεστε από τους όρχεις ενός φασισταριού.

[Σέλευκας]

Δεν υπάρχει καμιά ασυμβατότητα του Ρωμιού με του Ελληνα απο πάρα πολύ παλιά, οπότε δεν μπορείς να λες οτι ο Ρωμιός χαλάει το αφήγημα της τρισχιλιετούς συνέχειας. Μόνο ανιστόρητοι το βλέπουν ως ασυνέχεια. Ποτέ κανένας δεν έκρυψε τη χρήση του Ρωμιός απόσο ξέρω.

[Αρίστος]

το απεδειξε και η μεγαλυτερη αποδοχη που εχει ο Ευρυτος απο την ψευτοεπιτροπη της Γιαννας

Εκεί έχετε καταντήσει, να κρέμεστε από τους όρχεις ενός φασισταριού.

Φασισταριο ειναι η Γιαννα και καθε παγκοσμιοποιητης.

Και μονο το γεγονος οτι ολοι αυτοι επιβαλουν στις χωρες πολιτικη ανοιχτων συνορων και τη συνοδευουσα πολιτικη ορθοτητα ειναι ξεκαθαρος φασισμος.

.

[Αρίστος]

H ουσία όμως εξακολουθεί να είναι ότι στη δική μας περίπτωση δεν πρόκειται για διπλή ταυτότητα. Τον ίδιο ακριβώς πληθυσμό ονομάτιζαν και τα τρία εθνωνύμια (Ρωμαίοι-Γραικοί-Έλληνες) με το Ρωμαίοι (=της Νέας Ρώμης) να είναι η βασική εθνοτική του ταυτότητα.

Με κάτι τέτοια διαολίζομαι και έχω αναλάβει το ρόλο του υπερασπιστή αυτού του ιστορικού όνοματος. Γιατί δεν αντέχω να βλέπω εκείνους που το παίζουν συνεχιστές των "Βυζαντινών" να σοδομίζουν την ταυτότητά των προγόνων τους προκειμένου να αποδείξουν σαν τρισχιλιόχρονη τη νέα ταυτότητα που πήραν όταν σταμάτησαν να είναι "Βυζαντινοί" και έγιναν Νεοέλληνες.

Οι ιδιοι οι Βυζαντινοι σε αρκετες περιπτωσεις θεωρουσαν τους εαυτους τους συνεχεια των Ελληνων και σχεδον ολοι οι λογιοι και εκκλησιαστικοι επι Τουρκοκρατιας θεωρουσαν το λαο τους συνεχεια και των Ελληνων και του Βυζαντιου. Κλασσικο παραδειγμα ο Καισαριος Δαποντες που γραφει ποιηματα και για την αρχαια Ελλαδα και για το Βυζαντιο θεωρωντας πως ειναι κληρονομος και των δυο. Ο Ζαμπελιος, ο Παπαρρηγοπουλος και ο Καρολιδης δεν γεννηθηκαν απο παρθενογεννεση, τα πιστευαν και τα ειχαν διατυπωσει ουκ ολιγοι πριν απο αυτους, απλα οι συγκεκριμενοι συστηματοποιησαν το τριπλο σχημα.

.

[Γκουερινο]

Ο περτιναξ δεν αρχισε ακομα να γραφει για νεο-νεο-νεοτικα,εθνοτικα-εθνη;

[Pertinax]

H ουσία όμως εξακολουθεί να είναι ότι στη δική μας περίπτωση δεν πρόκειται για διπλή ταυτότητα. Τον ίδιο ακριβώς πληθυσμό ονομάτιζαν και τα τρία εθνωνύμια (Ρωμαίοι-Γραικοί-Έλληνες) με το Ρωμαίοι (=της Νέας Ρώμης) να είναι η βασική εθνοτική του ταυτότητα.

Με κάτι τέτοια διαολίζομαι και έχω αναλάβει το ρόλο του υπερασπιστή αυτού του ιστορικού όνοματος. Γιατί δεν αντέχω να βλέπω εκείνους που το παίζουν συνεχιστές των "Βυζαντινών" να σοδομίζουν την ταυτότητά των προγόνων τους προκειμένου να αποδείξουν σαν τρισχιλιόχρονη τη νέα ταυτότητα που πήραν όταν σταμάτησαν να είναι "Βυζαντινοί" και έγιναν Νεοέλληνες.

Οι ιδιοι οι Βυζαντινοι σε αρκετες περιπτωσεις θεωρουσαν τους εαυτους τους συνεχεια των Ελληνων και σχεδον ολοι οι λογιοι και εκκλησιαστικοι επι Τουρκοκρατιας θεωρουσαν το λαο τους συνεχεια και των Ελληνων και του Βυζαντιου. Κλασσικο παραδειγμα ο Καισαριος Δαποντες που γραφει ποιηματα και για την αρχαια Ελλαδα και για το Βυζαντιο θεωρωντας πως ειναι κληρονομος και των δυο. Ο Ζαμπελιος, ο Παπαρρηγοπουλος και ο Καρολιδης δεν γεννηθηκαν απο παρθενογεννεση, τα πιστευαν και τα ειχαν διατυπωσει ουκ ολιγοι πριν απο αυτους, απλα οι συγκεκριμενοι συστηματοποιησαν το τριπλο σχημα.

O Καισάριος Δαπόντες δεν πίστευε σε κανένα τριπλό σχήμα. Είχε βυζαντινή ταυτότητα, δηλαδή ήταν Ρωμαίος. Όπως οι Βυζαντινοί λόγιοι (βλέπε λ.χ. Νικήτα Χωνιάτη, Ακροπολίτη και Παχυμέρη), μπορεί να θεωρούσε προγόνους τους Έλληνες, πίστευε όμως ότι είχαν μετατραπεί οριστικά και αμετάκλητα σε Ρωμαίους. Αυτό δεν άλλαζε ακόμα και αν ο Ρωμαίος λόγιος χρησιμοποιούσε αρχαιοπρεπώς τον όρο Έλληνες (όπως χρησιμοποιούσε τον όρο Βυζάντιο για την Κωνσταντινούπολη).

Γι' αυτό ο Δαπόντες δεν είχε πρόβλημα να διακρίνει εθνο-θρησκευτικά (δλδ και εθνοτικά και θρησκευτικά) τους Ρωμαίους από τους Έλληνες.

Αυτός ο πάντων ο Θεός, και παλαιών και νέων,
η Πίστις των Χριστιανών, το σέβας των Ρωμαίων
[...]
Το ενικόν και το τρισσόν, το ένα και το τρία,
αυτό είναι η πίστις μας, η υψηλή και θεία.
Αυτό οπού δεν δέχονται, αλλ΄ουδέ το χωρούσι,
Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες*, διο δεν το τιμούσι

Το Έλληνες εδώ δεν σημαίνει όλους τους ειδωλολάτρες, αλλά συγκεκριμένα τον λαό των Ελλήνων, γιατί παρακάτω τους περιγράφει ως σοφούς, παρόλο που ήταν θρησκευτικά πλανημένοι:

Οι Έλληνες αληθινά ήταν πεπλανημένοι,
και νόμους τους Μωσαϊκούς δεν είχαν οι καημένοι.
Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν


Το τριπλό σχήμα είναι γέννημα της νεοελληνικής ιδέας. Είναι εκείνο που λέει ότι οι Έλληνες στο Βυζάντιο ζούσαν σε μια φαντασίωση υποδυόμενοι τους Ρωμαίους, μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να ξαναβρούν την αληθινή τους ονομασία και συνείδηση, την ελληνική.

Αντιπαρέβαλε την αφρόκρεμα της νεοελληνικής εθνικής ιδεολογίας

εθνικοί ιστορικοί: η επί τοσούτους αιώνας παραλόγως εμφωλεύσασα Ρωμαϊκή ψευδωνυμία
εθνικός γλωσσολόγος: δια της λέξεως Ρωμιός ρυπαίνωσι τα ιερώτατα ημών ήτοι το έθνος, την ιστορίαν και την πατρίδα
εθνικός λαογράφος: Το όνομα Ρωμιός υπονοεί άρνησιν της εθνικότητος του φέροντος [...] Αλλά το ελληνικόν έθνος ανακτήσαν το αληθές εθνικόν όνομά του κατεδίκασε το επείσακτον όνομα του Ρωμιού

στους ορίτζιναλ Ρωμιούς, όπως τον Παχυμέρη ή τον Δαπόντε. Αν δεν βλέπεις την καραμπινάτη διαφορά συνείδησης τότε εθελοτυφλείς.

[Ζαποτέκος]

O Καισάριος Δαπόντες δεν πίστευε σε κανένα τριπλό σχήμα. Είχε βυζαντινή ταυτότητα, δηλαδή ήταν Ρωμαίος. Όπως οι Βυζαντινοί λόγιοι (βλέπε λ.χ. Νικήτα Χωνιάτη, Ακροπολίτη και Παχυμέρη), μπορεί να θεωρούσε προγόνους τους Έλληνες, πίστευε όμως ότι είχαν μετατραπεί οριστικά και αμετάκλητα σε Ρωμαίους. Αυτό δεν άλλαζε ακόμα και αν ο Ρωμαίος λόγιος χρησιμοποιούσε αρχαιοπρεπώς τον όρο Έλληνες (όπως χρησιμοποιούσε τον όρο Βυζάντιο για την Κωνσταντινούπολη).

Γι' αυτό ο Δαπόντες δεν είχε πρόβλημα να διακρίνει εθνο-θρησκευτικά (δλδ και εθνοτικά και θρησκευτικά) τους Ρωμαίους από τους Έλληνες.

Αυτός ο πάντων ο Θεός, και παλαιών και νέων,
η Πίστις των Χριστιανών, το σέβας των Ρωμαίων
[...]
Το ενικόν και το τρισσόν, το ένα και το τρία,
αυτό είναι η πίστις μας, η υψηλή και θεία.
Αυτό οπού δεν δέχονται, αλλ΄ουδέ το χωρούσι,
Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες*, διο δεν το τιμούσι

Το Έλληνες εδώ δεν σημαίνει όλους τους ειδωλολάτρες, αλλά συγκεκριμένα τον λαό των Ελλήνων, γιατί παρακάτω τους περιγράφει ως σοφούς, παρόλο που ήταν θρησκευτικά πλανημένοι:

Οι Έλληνες αληθινά ήταν πεπλανημένοι,
και νόμους τους Μωσαϊκούς δεν είχαν οι καημένοι.
Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν

Όπως έχω πει και παλαιότερα εμένα μου φαίνεται ξεκάθαρα θρησκευτικό. Τούρκοι = μουσουλμάνοι , Εβραίοι = Ιουδαίοι , Έλληνες = ειδωλολάτρες. Μπορούμε να το καταλάβουμε και από ένα άλλο έργο του Δαπόντε που είχε δώσει ο Αρχικλέφταρος και μιλάει για την Σάμο .



Ως και το "φυλή" καταλαβαίνουμε πως σε συνδυασμό με τα ορθοδοξία , χριστιανικά κ.α. , αλλά και σε συνδυασμό με την αναφορά σε χριστιανικά δόγματα ( μονοφυσίτες Αρμένιοι, Φράγκοι = παπικοί , Λουθηρανοί ) σημαίνει πως εδώ το φυλή σχετίζεται με την θρησκεία.

Ακόμη στο έργο αυτό φαίνεται ξεκάθαρα πως πολλοί ντόπιοι είχαν συνείδηση πως οι πρόγονοί τους δεν ήταν γίγαντες που κατασπάραξαν κουνούπια. Μετά τον Αγαθία τον Σχολαστικό ( για την Κω και τον Ιπποκράτη ), τον επίσκοπο Κυζίκου για τους Μικρασιάτες ( άποικοι Ελλάδος ) και τον Φουρμόντ ( για τους Έλληνες που έφριξαν με τις καταστροφές που έκανε ) , έχουμε και τον Δαπόντε για την Σάμο και τον Πυθαγόρα :

[Αρχέλαος]

Σερ Στήβεν Ράνσιμαν

Ελλάδα, Βυζάντιο, σύγχρονη Δημοκρατία

Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το βυζάντιο δεν ήταν Ελληνικό και δεν αποτέλεσε κανενός είδους συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είχε δημοκρατία, ή έστω δημοκρατικούς θεσμούς.

Δε νομίζω ότι οι σύγχρονοι έλληνες είναι περισσότερο έλληνες από τους βυζαντινούς. Μέσα στο χρόνο, μες στους αιώνες, οι φυλές δε μένουν καθαρές, υπάρχουν όμως ορισμένα χαρακτηριστικά των πολιτισμών που παραμένουν εθνικά. Οι βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα -που άλλαξε λίγο, αλλά οι γλώσσες αλλάζουν- ενδιαφέρονταν για τη φιλοσοφία και τη φιλοσοφική ζωή πάρα πολύ, ήταν μεν υπήκοοι ενός αυτοκράτορα, αλλά αυτός ο αυτοκράτορας έπρεπε να φέρεται σωστά, γιατί γίνονταν εύκολα λαϊκές εξεγέρσεις

ι γνώμη έχετε για τους νεοέλληνες;

Υπάρχει ακόμη ζωντανή στο λαό αυτή η γρήγορη κατανόηση των πραγμάτων και των καταστάσεων. Υπάρχει έντονη επίσης, η άλλη ποιότητα των Βυζαντινών: η ζωηρή περιέργεια. Και οι νεοέλληνες έχουν, όπως είχαν κι οι Βυζαντινοί, αντίληψη της σημασίας τους στην ιστορία του πολιτισμού. Ολα αυτά δείχνουν μία ιστορική ενότητα, άλλωστε κανείς λαός δεν διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του απείραχτα. Πολλά εξαρτώνται από τη γλώσσα, που είναι ο καλύτερος τρόπος συντήρησης της παράδοσης. Η γραμματεία του Βυζαντίου πληγώθηκε από τη σχέση της με την αρχαία γραμματεία. Ευτυχώς, οι νεοέλληνες έχουν τη δημοτική που επέτρεψε στην νεοελληνική γραμματεία να προχωρήσει, να εξελιχθεί μ' έναν τρόπο που οι βυζαντινοί δεν κατάφεραν, με εξαίρεση την κρητική λογοτεχνία και το Διγενή. Τα μεγάλα βυζαντινά αριστουργήματα ήταν μάλλον λαϊκά.

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/r ... rview.html

[ΟΥΤΙΣ]

Σερ Στήβεν Ράνσιμαν

Ελλάδα, Βυζάντιο, σύγχρονη Δημοκρατία

Υποστηρίζεται από ορισμένους ότι το βυζάντιο δεν ήταν Ελληνικό και δεν αποτέλεσε κανενός είδους συνέχεια της αρχαίας Ελλάδας. Δεν είχε δημοκρατία, ή έστω δημοκρατικούς θεσμούς.

Δε νομίζω ότι οι σύγχρονοι έλληνες είναι περισσότερο έλληνες από τους βυζαντινούς. Μέσα στο χρόνο, μες στους αιώνες, οι φυλές δε μένουν καθαρές, υπάρχουν όμως ορισμένα χαρακτηριστικά των πολιτισμών που παραμένουν εθνικά. Οι βυζαντινοί χρησιμοποιούσαν την ελληνική γλώσσα -που άλλαξε λίγο, αλλά οι γλώσσες αλλάζουν- ενδιαφέρονταν για τη φιλοσοφία και τη φιλοσοφική ζωή πάρα πολύ, ήταν μεν υπήκοοι ενός αυτοκράτορα, αλλά αυτός ο αυτοκράτορας έπρεπε να φέρεται σωστά, γιατί γίνονταν εύκολα λαϊκές εξεγέρσεις

ι γνώμη έχετε για τους νεοέλληνες;

Υπάρχει ακόμη ζωντανή στο λαό αυτή η γρήγορη κατανόηση των πραγμάτων και των καταστάσεων. Υπάρχει έντονη επίσης, η άλλη ποιότητα των Βυζαντινών: η ζωηρή περιέργεια. Και οι νεοέλληνες έχουν, όπως είχαν κι οι Βυζαντινοί, αντίληψη της σημασίας τους στην ιστορία του πολιτισμού. Ολα αυτά δείχνουν μία ιστορική ενότητα, άλλωστε κανείς λαός δεν διατηρεί όλα τα χαρακτηριστικά του απείραχτα. Πολλά εξαρτώνται από τη γλώσσα, που είναι ο καλύτερος τρόπος συντήρησης της παράδοσης. Η γραμματεία του Βυζαντίου πληγώθηκε από τη σχέση της με την αρχαία γραμματεία. Ευτυχώς, οι νεοέλληνες έχουν τη δημοτική που επέτρεψε στην νεοελληνική γραμματεία να προχωρήσει, να εξελιχθεί μ' έναν τρόπο που οι βυζαντινοί δεν κατάφεραν, με εξαίρεση την κρητική λογοτεχνία και το Διγενή. Τα μεγάλα βυζαντινά αριστουργήματα ήταν μάλλον λαϊκά.

http://www.myriobiblos.gr/texts/greek/r ... rview.html

Δίκιο είχε ως προς την γλώσσα ο Ράνσιμαν. Την μεγάλη ζημιά την έκαναν οι αρχαιογκαγκά οι Αττικιστές που σκλάβωσαν γλωσσικά το έθνος για μια χιλιετία, ίσως και παραπάνω.

[Pertinax]

Γι' αυτό ο Δαπόντες δεν είχε πρόβλημα να διακρίνει εθνο-θρησκευτικά (δλδ και εθνοτικά και θρησκευτικά) τους Ρωμαίους από τους Έλληνες.

Αυτός ο πάντων ο Θεός, και παλαιών και νέων,
η Πίστις των Χριστιανών, το σέβας των Ρωμαίων
[...]
Το ενικόν και το τρισσόν, το ένα και το τρία,
αυτό είναι η πίστις μας, η υψηλή και θεία.
Αυτό οπού δεν δέχονται, αλλ΄ουδέ το χωρούσι,
Τούρκοι, Εβραίοι, Έλληνες*, διο δεν το τιμούσι

Το Έλληνες εδώ δεν σημαίνει όλους τους ειδωλολάτρες, αλλά συγκεκριμένα τον λαό των Ελλήνων, γιατί παρακάτω τους περιγράφει ως σοφούς, παρόλο που ήταν θρησκευτικά πλανημένοι:

Οι Έλληνες αληθινά ήταν πεπλανημένοι,
και νόμους τους Μωσαϊκούς δεν είχαν οι καημένοι.
Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν

Όπως έχω πει και παλαιότερα εμένα μου φαίνεται ξεκάθαρα θρησκευτικό. Τούρκοι = μουσουλμάνοι , Εβραίοι = Ιουδαίοι , Έλληνες = ειδωλολάτρες. Μπορούμε να το καταλάβουμε και από ένα άλλο έργο του Δαπόντε που είχε δώσει ο Αρχικλέφταρος και μιλάει για την Σάμο .



Ως και το "φυλή" καταλαβαίνουμε πως σε συνδυασμό με τα ορθοδοξία , χριστιανικά κ.α. , αλλά και σε συνδυασμό με την αναφορά σε χριστιανικά δόγματα ( μονοφυσίτες Αρμένιοι, Φράγκοι = παπικοί , Λουθηρανοί ) σημαίνει πως εδώ το φυλή σχετίζεται με την θρησκεία.

Στην πρώτη περίπτωση δεν κάνει λόγο μόνο για χριστιανούς, αλλά για χριστιανούς Ρωμαίους που είναι εθνο-θρησκευτικός προσδιορισμός. Αν εννοούσε τους Έλληνες μόνο σαν ειδωλολάτρες δεν θα είχε λόγο να πει κάτι θετικό γι΄αυτούς. Και το θετικό που λέει θυμίζει εκπληκτικά την ατάκα για τους προπάτορες Έλληνες στο έργο που αναφέρεις για τη Σάμο (Κήπος Χαρίτων).

Πολλοί δ’ επολιτεύοντο εννόμως και εζούσαν,
και τα του νόμου άνομοι έκαναν, εποιούσαν
(Λόγος ή Ευχή Εξαγορευτική)

Εκείνων την ηρώων της, των αληθώς ανθρώπων
των ασεβών, αλλ΄ ευσεβών κατά ψυχήν και τρόπον
(Κήπος Χαρίτων)


Αλλά και το Εβραίοι είναι εθνο-θρησκευτικό, όπως φαίνεται από τα παρακάτω χωρία του ίδιου έργου (Λόγος ή Ευχή Εξαγορευτική):

Δεββώρα εβασίλευσε του γένους των Εβραίων
δια την αξιότητα και δια το γενναίον
Εγώ δε ο ελάχιστος υπάρχω των Ρωμαίων
δια αναξιότητα και δια το χυδαίον
(...)
Συ δε, Μήτηρ του Θεού, η Κόρη των Εβραίων,
η Δέσποινα Χριστιανών, Βασίλισσα Ρωμαίων

[Αρίστος]

O Καισάριος Δαπόντες δεν πίστευε σε κανένα τριπλό σχήμα. Είχε βυζαντινή ταυτότητα, δηλαδή ήταν Ρωμαίος. Όπως οι Βυζαντινοί λόγιοι (βλέπε λ.χ. Νικήτα Χωνιάτη, Ακροπολίτη και Παχυμέρη), μπορεί να θεωρούσε προγόνους τους Έλληνες, πίστευε όμως ότι είχαν μετατραπεί οριστικά και αμετάκλητα σε Ρωμαίους. Αυτό δεν άλλαζε ακόμα και αν ο Ρωμαίος λόγιος χρησιμοποιούσε αρχαιοπρεπώς τον όρο Έλληνες (όπως χρησιμοποιούσε τον όρο Βυζάντιο για την Κωνσταντινούπολη).

Δεν μιλαω αφηρημενα, εχω εντοπισει ποιημα του Δαποντε που αποθεωνει την Ελλαδα διαχρονικα από την αρχαία εποχή. Ο οφθαλμός της οικουμένης όλης που υπάρχει στο ποίημα ήταν προσηγορία που συνήθως έδιναν οι λόγιοι στην Κωνσταντινούπολη του Βυζαντίου, τώρα ο Δαπόντες την αποδίδει συνολικά στην Ελλάδα.

"Ελλάς, καθέδρα των εθνών και των αυτών μαντείον
Ελλάς, σοφία ζωντανή, και το αυτής ταμείον.
Το των σοφών βασίλειον, η των ηρώων πόλις,
ο νόμος και ο οφθαλμός της οικουμένης όλης.
Το θησαυροφυλάκιον ήτον των κειμηλίων,
το θέατρον των θαυμαστών οικοδομών,
κτιρίων."

Από το Καθρέφτης γυναικών.


Με το "θησαυροφυλακιον των κειμηλίων" πρέπει να δηλώνει τα αρχαία έργα που διέσωσαν οι βυζαντινοί αντιγραφείς. Το "μαντείον των εθνών" πρέπει να το εμπνέεται από το μαντείο των Δελφών στο οποιο κατέφευγαν ηγεμόνες από όλα τα έθνη να αναζητήσουν χρησμούς.

Το ποιες είναι οι "θαυμαστές οικοδομές" αποσαφηνίζεται στο "Κήπος Χαρίτων" με στίχους που εμπνεύσθηκε από αρχαία μνημεία στη Σάμο.

"ανδρείας της ελληνικής καθρέφτης το καθένα·
τά ’βλεπα και εθαύμαζα, και ελεεινολογούσα
το γένος μας το τωρινό και εδακρυροούσα"

"θέαμα νά ’ναι θαυμαστό, σάλπιγξ και της ανδρείας
των πάλαι προπατόρων μας, αλλά και της σοφίας".

Οι "πάλαι προπάτορες" που είναι ανδρείοι και σοφοί είναι λοιπόν οι αρχαίοι Έλληνες, οι κατασκευαστές των μνημείων στη Σάμο.

.

[Αρίστος]

Το τριπλό σχήμα είναι γέννημα της νεοελληνικής ιδέας. Είναι εκείνο που λέει ότι οι Έλληνες στο Βυζάντιο ζούσαν σε μια φαντασίωση υποδυόμενοι τους Ρωμαίους, μέχρι να έρθει το πλήρωμα του χρόνου και να ξαναβρούν την αληθινή τους ονομασία και συνείδηση, την ελληνική.

Για να απαλλαγεις απο αυτες τις φαντασιωσεις και να ξεπλυθείς στα νάματα της ελληνικής παράδοσης να διαβασεις το Λόγο περι Ελληνισμού που απηύθυνε το 1706 παρακαλώ ο Αναστάσιος Μιχαήλ, φιλόλογος και ο πρώτος Έλληνας ακαδημαϊκός στην Ακαδημία του Βραδεμβούργου. Δεν είναι ο πρώτος τέτοιου είδους (προηγήθηκε άλλος του Ιανού Λάσκαρι) αλλά είναι ο πρώτος με εντυπωσιακή επιστημονική τεκμηρίωση.

Ανεβάζω απόσπασμα που αναφέρεται στην ελληνικότητα της Μακεδονίας!!!


«Ἡ γὰρ Μακεδονία, ἡ μὴ μόνον μετὰ τὸ τῆς Ἑλλάδος αὐτῆς, καὶ πάσης, μικροῦ δεῖν, τῆς τηνικαῦτα φερωνυμουμένης οἰκουμένης κρατῆσαι, τὸν Ἑλληνισμόν, κατὰ τὸν ἐν ἱεροφαντικοῖς τοῖς περὶ ταύτης τῷ Δανιὴλ προαναπεφωνημένοις χρησμηγορήμασι πολυηχῆ χαλκόν, πανταχοῦ τῆς γῆς ἀκουστὸν ποιήσασα, λαούς τε, φυλάς, καὶ γλώσσας, καὶ σχεδὸν ἅπαν γένος ἀνθρώπων εἰς ὑποδοχὴν τοῦ ὅσον οὔπω τηνικαῦτα μέλλοντος εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης ἐξελθεῖν φθόγγου παρασκευάσασα (ὡς ἐξ ἐκείνου μάλιστα, τοῦθ’ ὅπερ καλῶς παρατηρεῖ, μᾶλλον δὲ βλέπει, ὁ μόνους τοὺς Ἕλληνας τῶν Ἑλληνικῶν ἁπάντων κατὰ τὸ δοκοῦν ἀποκηρύττων, μηδὲν εἶναι κλίμα, οὐ θρησκείαν, οὐκ ἔθνος Ἀσίας καὶ Εὐρώπης, ὅπερ μὴ καί τι Ἑλληνικὸν ἐν φωνῇ, ἐν ἤθεσιν, ἐν πολιτικαῖς διοικήσεσιν, ἐν τελεταῖς καὶ πᾶσι, ξυλλήβδην φάναι, τοῖς δι’ ὧν ὁ τῶν ἀνθρώπων βίος κοσμεῖται, διοικεῖται καὶ διεξάγεται μέχρι καὶ τῆς ἐνεστώσης, ἀποσῶζον ζώπυρον) ἀλλ’ ἔτι καὶ πολλῷ πρὸ τούτου κοινὴ καὶ πρωτίστη μήτηρ Ἑλληνισμοῦ παντὸς χρηματίσασα, καὶ τὰς τῶν ἑκασταχοῦ τῆς Ἑλλάδος διαλέκτων παραφυάδας, ἐκ μιᾶς, τῆς πᾶσι τὸ πρῶτον τοῖς Ἕλλησι κοινῆς, (ὡς Κόρινθος ἐν τῷ περὶ διαλέκτων διευκρινεῖ) γλώσσης πηγάσασα, αὕτη, φημί, μετὰ ταῦτα καὶ αὐτῆς τῆς Ἑλληνικῆς προσωνυμίας ἀπηλλωτρίω-το».

Από το Περιηγηματικόν Πυκτάτιον ἤτοι Περιήγησις τῆς Εὐρώπης (Ἐν Ἀμστελοδάμῳ 1706).


Δες τι γράφει και ο Χαράλαμπος Μηνάογλου στην εργασία του για τον Αναστάσιο Μιχαήλ και το Λόγο του περί Ελληνισμού.

"Για αυτό και κατατροπώνει με αναντίρρητα επιχειρήματα τις γλωσσολογικές παραναγνώσεις των ανθελλήνων Ελληνιστών, με χωρία από ολόκληρη την ελληνική γραμματεία...Τονίζει έτσι ότι τα ελληνικά του καιρού του, είναι ελληνικά ακριβώς όσο ήταν και τα κλασικά ελληνικά του αθηναϊκού 5ου αιώνα. Επισημαίνει επίσης πως οι ανθέλληνες «σοφοί» δεν γράφουν όσα γράφουν από αφέλεια, αλλά έχουν προκατάληψη κατά του Ελληνισμού και πλημμελή γνώση της ελληνικής. Αυτή η αναίρεση συμπλέκεται με την παρουσίαση της ελληνικής λογιοσύνης της Τουρκοκρατίας, η οποία αποδεικνύει και ιστορικά την συνέχεια του Ελληνισμού, καθώς οι Έλληνες δάσκαλοι της Τουρκοκρατίας μεταβαίνουν στην Δύση τουλάχιστον μέχρι την εποχή του Μιχαήλ κυρίως ως δάσκαλοι των Ελληνικών. Πως γίνεται λοιπόν η Ευρώπη να δέχεται ως δασκάλους της στα ελληνικά, αυτούς που δεν τα γνωρίζουν; Η ελληνική παιδεία συνεχίζει να καλλιεργείται. Άρα οι Έλληνες υπάρχουν μέχρι τουλάχιστον τα χρόνια του".

Χαράλαμπος Μηνάογλου, Αναστάσιος Μιχαήλ ο Μακεδών. Ο πρώτος Έλληνας Ακαδημαϊκός.



Σαν να μην έφταναν όλα τα παραπάνω έρχεται μετά ο Αλέξανδρος Ελλάδιος, στενός φίλος του Αναστασίου Μιχαήλ που ισχυρίζεται ότι στην έκδοση του Λόγου περί Ελληνισμού ο Μιχαήλ δέχτηκε ασφυκτικές πιέσεις από σκοτεινούς κύκλους προκειμένου να αφαιρεθούν σημεία του έργου (πράγματι τα αντίτυπα που διασώθηκαν έχουν σχισμένες σελίδες)!!!! Και δες μετά τι δηλώνει αγανακτισμένος.

"Γνωρίζω, επίσης, με ποιες κούφιες υποσχέσεις έφραξε ο Adelung τον δρόμο του Αναστασίου Μιχαήλ…Ξέρω ἐπίσης και τα πιό απόρρητα σχέδια μερικών, απαίσιες απάτες, καί αισχρές προσπάθειες να χρησιμοποιηθούν οι Έλληνες ώστε να εξυπηρετηθούν άλλα συμφέροντα. Γνωρίζω…επίσης και τι έπαθε ο Αναστάσιος Μιχαήλ στο Άμστερνταμ...

Όπως και να έχουν τα πράγματα, ας ξέρουν οι πάντες: εγώ γεννήθηκα και είμαι Έλληνας, και δεν διστάζω να επιστεθώ σε κανέναν,...προκειμένου να υποστηρίξω την πατρίδα μου και τους συμπατριώτες μου, και μάλιστα εφόσον τους βλέπω να παθαίνουν από αδικία τέτοιες συμφορές. Ο χρόνος άλλαξε πολλά αλλά οι Έλληνες δεν έπαψαν να είναι Έλληνες".

U.Moennig, Το Status Praesens του Αλεξάνδρου Ελλαδίου. Ένας λίβελος κατά των Ευσεβιστών της Χάλλης.

.