Διαβάζω αυτό:
A Fatal Thing Happened on the Way to the Forum: Murder in Ancient Rome
Δε ξέρω. Το ξεκίνησα αλλά δεν έχω τόσο ειδικό ενδιαφέρον να το τελειώσω. Και μιας και έχω και μια λίστα που περιμένει να διαβάσω, λέω να πιάσω αυτή.
Ο GeorgeV ή ο Σενέκας λόγω ενδιαφερόντων μπορεί να το τελειώσουν με μεγαλύτερη ευκολία.
Ξεκινάει με ένα μήνυμα προς τις σύγχρονες ΗΠΑ, αναθεωρητικό "παιδιά, κάντε λίγο κράτει γιατί λέμε ότι οι θεσμοί μας βασίζονται στους ρωμαϊκούς θεσμούς και είναι συνέχεια τους. Αλλά μιλάμε για πολύ βίαιη κοινωνία". Αλλά ως το σημείο που έχω διαβάσει δεν αναπτύσσει άλλο αυτή τη θέση.
Το βιβλίο ασχολείται ειδικά με τον φόνο. Θεματικά. Ξεκινά με τον πολιτικό φόνο, την δολοφονία μελών της οικογένειας, μετά γυναικοκτονία. Μέχρι εδώ έχω φτάσει.
Εξηγεί παράλληλα τη διαφορά στην αντίληψη τη σύγχρονη, με τη ρωμαϊκή, όπου η τιμωρία των δολοφόνων δε θεωρούνταν υπόθεση της πολιτείας αλλά διαφορά οικογενειών. Και τονίζει τη σημασία της οικογένειας στη ρωμαϊκή κοινωνία.
Παράλληλα δείχνει και την εξέλιξη της σκέψης, μέχρι να φτάσει η αντίληψη να αλλάξει και να θεωρεί και η πολιτεία ότι η τιμωρία του δολοφόνου είναι και υπόθεση που πρέπει να αφορά και την πολιτεία.
Η συγγραφέας γενικά σχολιάζει με χιουμοριστική διάθεση τις λεπτομέρειες των φόνων, το ύφος των ιστορικών που τις κατέγραψαν κλπ. Προσωπικά όμως δε κατάφερε να νικήσει την έλλειψη ενδιαφέροντος που νιώθω.
Στη γυναικοκτονία που λέτε αναφέρεται σε δύο σημαντικές περιπτώσεις, η μία εκ των οποίων αφορά τον Ηρώδη τον Αττικό. Σπουδαίος ευεργέτης με μεγάλη καλλιέργεια και παράλληλα καθαρματάρα του κερατά με βάση τις δικές μας αντιλήψεις.
Vladimir, STOP! 
