Το σεντούκι της νιότης μου 2

[Πασιφάη]

1986

Κακοί λύκοι

Μες στο θέατρο σκιών ,τραγουδώ και χορεύω
μονοπάτια Θεών, χαμένα γυρεύω

Στο Φεγγάρι αγνή, η μορφή σου προβάλλει,
μια Μαινάδα τρελλή, σε κλοιό μ'εχει βάλει.

Στα ερείπεια της πόλης, δυο σύννεφα μαύρα,
γύρω λύκοι κακοί, παίζουν σάρκες στα ζάρια.

Με σκισμένα τα ρούχα, τελειωμένη από χέρι,
λέω γειά στη ζωή, στου δημίου το μαχαίρι.

[Πασιφάη]

Ανώνυμο. 1986

Σκίζω σελίδες, απ'το βιβλίο του νου,πετώ στο άγνωστο, τα ανυπόστατα λόγια παλαβών.
Τη Λήθη, απ'το υποταγμένο μυλό, προσπερνώ και αγνοώ.
Δήθεν αμαρτιες, φωλιασμένες κατάστηθα..
Μου ζητούν, μα τί να δώσω;
Τω κρατίστω προσμένετε..
Μα εγώ, να γαληνέψω θέλω.

[Μπαντάς]

Πρέπει να περνάς πολύ ζόρικα μετά την εγχείρηση.
Αρκετοί την περνάνε πάντως τη φάση και στο τέλος όλα καλά.... να το ξες.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Ίσως οι στίχοι αυτοί να έχουν τη θέση τους σε ένα βιωματικό μνημονικο σεντούκι, ωστόσο φοβάμαι πως από λογοτεχνική άποψη αποτελούν πρωτόλεια.

[xioni]

Ανώνυμο. 1986

Τω κρατίστω προσμένετε..

ίου ίου ίου

[Κεφτέδες με βλήτα]

Ανώνυμο. 1986

Τω κρατίστω προσμένετε..

ίου ίου ίου

[Μπαντάς]

Τι έγινε ρε μπόγο; Εσύ δεν έφαγες κλωτσο;

[Πασιφάη]

Ίσως οι στίχοι αυτοί να έχουν τη θέση τους σε ένα βιωματικό μνημονικο σεντούκι, ωστόσο φοβάμαι πως από λογοτεχνική άποψη αποτελούν πρωτόλεια.

Είναι γραμμένοι στα 13-14. Λογικό είναι να υπάρχουν αδυναμίες.

[Πασιφάη]

Χωρίς τίτλο


Η αγάπη μοιάζει με χίλιες νότες Μουσικής, εξαϋλώνεται στο απέραντο πεντάγραμμο του Έρωτα.
Περιδιαβαίνει της Ηδονής τα σκαλοπάτια κι απολυτρώνεται στη μαγική φωνή του εραστή της ζωής.
Παντομίμα, ένα τραγούδι στο παραθύρι της αγαπημένης, ενίοτε Σαιξπηρική οιμωγή, άλλοτε θρίαμβος.
Ζωντανό φυλακτό που αναδεύεται η καρδιά,γαργαλιστικά, απρόβλεπτα, στη λόζα των αισθήσεων.



Κλειδί στις σκέψεις μου

Φοβήθηκα τη γνώση κι έτρεξα μακρυά..
Φοβήθηκα το όνειρο που κεντρίζει το υποσυνείδητο, μένοντας ξύπνια νύχτες ολάκερες.
Φοβήθηκα εσένα και την αλήθεια.
Ζωή γεμάτη με θυσίες και ιδανικά, πώς την αρνείσαι;
Άμα σκιάζεις τις εικόνες του μυαλού σου, αν καλύπτεις τις μνήμες με το πέπλο της Σιωπής και καταστρέψεις αυτό που σε σπρώχνει να ζεις, τί μένει;
Δακρύζω και οι σταγόνες με καίνε.
Οι λυγμοί με τρομάζουν και νοιώθω σαν τον Δεσμώτη, ανήμπορη να ελευθερωθώ.
Ταχα μπορώ να δώσω τροφή στην Ομορφιά που κατακλύζει τα θέλω;
Σ'έναν κόσμο γεμάτο υποκρισία, που δεσπόζει το ψέμα και η αδικία, θ'αντέξω;

[sharp]

Με αυτόματη γραφή μοιάζουν.

[Πασιφάη]

Με αυτόματη γραφή μοιάζουν.

Σας ευχαριστώ θερμά.

[sharp]

Με αυτόματη γραφή μοιάζουν.

Σας ευχαριστώ θερμά.

Παρακαλώ.

[Feindflug]

Περίμενα ότι θα ανέβαζες τίποτα εσώρουχα που φορούσες στα νιάτα σου, τύπισσα.

[John Brown Gun Club]

Περίμενα ότι θα ανέβαζες τίποτα εσώρουχα που φορούσες στα νιάτα σου, τύπισσα.

α τοσο μαλακας εισαι

[Yochanan]

μην ειστε καφροι ρε μλκς. Πασι - μην ακους , ισα ισα που εχεις το θαρρος να μοιραζεσαι κατι τοσο προσωπικο. εγω το εκτιμω