Ήταν το Βυζάντιο Ελληνικό;

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[Ζαποτέκος]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[Αρίστος]

Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά την ζωή της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας θα διαπιστώσουμε ότι, ενώ οι Πατέρες της Εκκλησίας, που εξέφραζαν το Ρωμαίϊκο ήθος, είχαν καθολική συνείδηση και υπερεθνικό χαρακτήρα, εν τούτοις οι αιρετικοί και οι φιλόσοφοι ήταν προσκεκολλημένοι σε φυλετικές έννοιες και σε εθνικιστικές σκοπιμότητες."

Kαθολικη συνειδηση ειχαν οι Πατερες και οι Εκκλησιαστικοι οσον αφορα τη συμπλευση με την οικουμενικοτητα του Χριστιανισμου.

Οσον αφορα την καταγωγη τους ομως τα πραγματα ηταν διαφορετικα: καποιοι τουλαχιστον ηταν περηφανοι που ηταν Ελληνες στο γενος.


Πιχι ο Ευσεβιος Καισαρειας...

"Έλληνες στην καταγωγή και ειδωλολάτρες κάθε έθνους, εγκαταλείψαμε την προγονική θρησκεία".

Ευαγγελική Προπαρασκευή, 1, 5.10 - PG 21,45C.

Ξεκαθαριζει πως μονο την προγονικη θρησκεια εγκατελειψε με τους αλλους Έλληνες που εγιναν Χριστιανοι, οχι την ελληνικη συνειδηση.


Πιχι ο Γρηγοριος ο Ναζιανζηνος στους παρακατω στιχους του που διηγειται για τις μερες που σπουδαζαν στην Αθηνα με το Μεγα Βασιλειο:

Τοιαῦτ᾿ Ἀθῆναι, καὶ πόνοι κοινοὶ λόγων,
ὁμόστεγός τε καὶ συνέστιος βίος,
Νοῦς εἷς ἐν ἀμφοῖν οὐ δύο, θαῦμ᾿ Ἑλλάδος.

Μετάφραση

Έτσι ζούσαμε στην Αθήνα, κοπιάζοντας μαζί για μόρφωση,
κάτω απ την ίδια στέγη και στο ίδιο τραπέζι,
και μια ήταν η έγνοια μας, όχι δύο, το θαύμα της Ελλάδας.


Αυτο το ποιημα εχει ιδιαιτερη σημασια γιατι δειχνει την ελληνικοτατη συνειδηση των δυο εκ των Τριων Ιεραρχων που ουσιαστικα πραγματοποιησαν τη συζευξη που αποκληθηκε στους νεοτερους χρονους Ελληνοχριστιανισμος.

.

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

Τώρα ἐσὺ δὲν ξέρω ποῦ τὸ πᾶς. Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα συνέγραψε δύο μελέτες ὁ φιλόλογος Ἰωάννης Κακριδὴς καὶ τὸ ἀναφέρει ἐπίσης ὁ Douglas Dakin στὸ βιβλίο του γιὰ τὴν Ἐπανάσταση.

[Ζαποτέκος]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

Τώρα ἐσὺ δὲν ξέρω ποῦ τὸ πᾶς. Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα συνέγραψε δύο μελέτες ὁ φιλόλογος Ἰωάννης Κακριδὴς καὶ τὸ ἀναφέρει ἐπίσης ὁ Douglas Dakin στὸ βιβλίο του γιὰ τὴν Ἐπανάσταση.

Έκανα πλάκα , πως δηλαδή το όνομα δεν έχει αποκατασταθεί.

Το Έλληνας κατά την βυζαντινή περίοδο είχε 3 σημασίες :

α) ειδωλολάτρης/μη χριστιανός
β) Ελλαδίτης/Ελλαδικός
γ) εθνοτικός Έλληνας που ταυτιζόταν με τα ονόματα Γραικός και Ρωμαίος.

Σε αυτό το νήμα έχουν δοθεί πολλές πηγές που δείχνουν πως ο απλός λαός δεν ξέχασε τους προγόνους του. Αν είσαι καινούριος στο νήμα μπορώ να σε παραπέμψω σχετικά. Αν δεν είσαι καινούριος και τα έχεις διαβάσει , τότε δεν έχει σημασία ...

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

Τώρα ἐσὺ δὲν ξέρω ποῦ τὸ πᾶς. Σχετικὰ μὲ τὸ θέμα συνέγραψε δύο μελέτες ὁ φιλόλογος Ἰωάννης Κακριδὴς καὶ τὸ ἀναφέρει ἐπίσης ὁ Douglas Dakin στὸ βιβλίο του γιὰ τὴν Ἐπανάσταση.

Έκανα πλάκα , πως δηλαδή το όνομα δεν έχει αποκατασταθεί.

Το Έλληνας κατά την βυζαντινή περίοδο είχε 3 σημασίες :

α) ειδωλολάτρης/μη χριστιανός
β) Ελλαδίτης/Ελλαδικός
γ) εθνοτικός Έλληνας που ταυτιζόταν με τα ονόματα Γραικός και Ρωμαίος.

Σε αυτό το νήμα έχουν δοθεί πολλές πηγές που δείχνουν πως ο απλός λαός δεν ξέχασε τους προγόνους του. Αν είσαι καινούριος στο νήμα μπορώ να σε παραπέμψω σχετικά. Αν δεν είσαι καινούριος και τα έχεις διαβάσει , τότε δεν έχει σημασία ...

Ἔχεις δίκαιο, μὲ ἕνα δεύτερο κοίταγμα εἶναι προφανὲς ὅτι ἔκανες χιοῦμορ. Σὲ εὐχαριστῶ γιὰ τὴν καλὴ διάθεση καὶ προθυμία νὰ μὲ κατατοπίσεις. Μπορεῖς νὰ μὲ παραπέμψεις σὲ ἐργασίες εἰδημόνων ὅπου ἀναφέρεται ὅτι οἱ Ἕλληνες, ἰδίως κατὰ τοὺς πρώτους αἰῶνες τοῦ Βυζαντίου, χρησιμοποιοῦσαν ἄνετα καὶ συχνὰ τὸ ἐθνωνύμιό τους; Διότι ἐγὼ ἔχω ἄλλη ἐντύπωση.

[MelidonisM]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

όποιο και να ΄ταν το εθνωνύμιο, αυτό θα έπλητταν,
οι Βυζαντινοί αναρχικοί θα έλεγαν «Είστε Ρωμαίοι και φαίνεστε»

[Αἰακίδης Αἰχμητὴς]

Ως νεοέλληνες το βλέπουμε ελληνικό γιατί πολύ απλά έχουμε αλλάξει την έννοια του ελληνισμού. Για μας σήμερα ελληνισμός=Ρωμιοσύνη, ο λεγόμενος ελληνοχριστιανισμος. Υπό αυτή την άποψη σωστά είναι "ελληνικό".

Αλλά για τον υπόλοιπο κόσμο ελληνισμός=/ Ρωμιοσύνη αλλά οι εθνικοί. Υπό αυτήν άποψη δεν είναι ελληνικό.

Το πρόβλημα το δημιουργούμε εμείς που δεν ξέρουμε ποιοι είμαστε. Οι "βυζαντινοί" ήξεραν ποιοι είναι και οι αρχαίοι ήξεραν ποιοι είναι.

Ἔχεις ἀπόλυτο δίκαιο, τὸ hardware του μπορεῖ νὰ ἦταν ἑλληνικό, ὄχι ὅμως καὶ τὸ λογισμικό του. Ἐκτὸς ἂν θεωροῦμε ἑλληνικὰ πράγματα τὸ Ψαλτήρι, τὸ Ὀκτωήχι καὶ τὶς ἱστορίες τῶν πρωτοϊστορικῶν βεδουίνων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

[Ζαποτέκος]

ἰδίως κατὰ τοὺς πρώτους αἰῶνες τοῦ Βυζαντίου, χρησιμοποιοῦσαν ἄνετα καὶ συχνὰ τὸ ἐθνωνύμιό τους; Διότι ἐγὼ ἔχω ἄλλη ἐντύπωση.

Θα σε παραπέμψω καλύτερα στις πρωτογενείς πηγές ώστε να βγάλεις τα δικά σου συμπεράσματα.

Τι εννοείς άνετα και συχνά ; Υπάρχουν συγγραφείς στους οποίους το Έλληνας αναφέρεται με εθνοτική σημασία.

Ας πούμε ο Ψευδο-Δαμασκηνός ( 7ος αι. ) που αντλεί απ' τον Φιλοστόργιο. Διακρίνονται ξεκάθαρα εθνοτικά οι Ρωμαίοι από τους Έλληνες. Μιλάει ο Ιουλιανός :

Ταῦτα τοῦ μάρτυρος φιλοσοφήσαντος, ὁ παράνομος καὶ ἀποστάτης ἔφη Ἰουλιανός· Ὁρᾶτε, ἄνδρες Ῥωμαῖοι καὶ Ἕλληνες, τουτονὶ τὸν παλαμναῖον καὶ ἀλιτήριον, πόσον ἐκ τῶν Ἑλληνικῶν μαθημάτων κατὰ τῆς ἡμετέρας ἐσχεδίασεν ὕθλον; Μὰ τὸν ἐμοὶ προσφιλέστατον ἥλιον τὸν χρυσαυγῆ καὶ παγκόσμιον, οὐκέτι ἀνέξομαι τοῖς Ἑλλήνων μαθήμασι τὸ Χριστιανῶν ἀθεώτατον ἐκπαιδεύεσθαι γένος· ἰδοὺ γὰρ τῆς ἱερᾶς τῶν λόγων παιδείας καὶ οὗτος ὁ κύων μεταλαβὼν, κἂν οὐκ ἐπ' εὐθείας καὶ ὁμαλοῦ, ἀλλ' ὅμως πολλήν τινα καὶ ἀτερπῆ περὶ τὴν ἱστορίαν μωρολογίαν κατέχεεν τῶν ἱερῶν ἐκείνων καὶ φιλοσόφων ἀνδρῶν.

Επίσης σημασία δεν έχει μόνο το όνομα . Οι αρχαίοι Έλληνες δεν χρησιμοποιούσαν το ίδιο εθνοτικό όνομα με τους ομηρικούς ήρωες ( Αχαιούς , Αργείους και Δναναούς - Έλληνες ήταν ένα υποφύλο στην επικράτεια του Αχιλλέα ). Κι όμως δήλωναν απόγονοί τους. Το ίδιο και οι Βυζαντινοί.

Η Αθηναϊς - Ευδοκία ( 5ος αι. ) ήταν Ρωμαία αυτοκράτειρα, αλλά όταν πέρασε από την Αντιόχεια πηγαίνοντας να προσκυνήσει στην Ιερουσαλήμ ανέφερε τους Αντιοχείς ως συμπατριώτες της εξαιτίας της κοινής τους αθηναϊκής καταγωγής. «Ὑμετέρης γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι», τὰς ἐκ τῆς Ἑλλάδος ἐνταῦθα σταλείσας ἀποικίας αἰνιττομένη. ( Ευάγριος ).

[Ζαποτέκος]

Τόσο «ἑλληνικό», ποὺ ὁ ὅρος Ἕλλην καὶ τὰ παράγωγά του ἀποκαταστάθηκαν στὴ λαϊκὴ συνείδηση καὶ γενικεύτηκαν στὸν πληθυσμὸ κατὰ τὰ πρῶτα χρόνια τῆς Ἐπανάστασης τοῦ 1821.

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

όποιο και να ΄ταν το εθνωνύμιο, αυτό θα έπλητταν,
οι Βυζαντινοί αναρχικοί θα έλεγαν «Είστε Ρωμαίοι και φαίνεστε»

Ναι , αλλά τα Ρωμαίοι και Έλληνες για τους Βυζαντινούς ήταν εθνοτικά ταυτόσημα. Εξηγεί ο πατριάρχης Ιωσήφ στη Σύνοδο της Λυών το 1274 :

Έλληνες όντες τω γένει, Ρωμαίους εαυτούς ονομάζoμεν, καί αληθώς γέ μήν , εκ γαρ της Νέας Ρώμης η παρωνυμία αύτη

[Αρίστος]

Ἔχεις ἀπόλυτο δίκαιο, τὸ hardware του μπορεῖ νὰ ἦταν ἑλληνικό, ὄχι ὅμως καὶ τὸ λογισμικό του. Ἐκτὸς ἂν θεωροῦμε ἑλληνικὰ πράγματα τὸ Ψαλτήρι, τὸ Ὀκτωήχι καὶ τὶς ἱστορίες τῶν πρωτοϊστορικῶν βεδουίνων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Το Χριστιανισμο ομως εξισου θεωρουν σαν ξενο σωμα πρωτοι απο ολους οι ιδιοι οι Ιουδαιοι.

Και ειναι πολυ λογικο. Ολα τα παρακατω ειναι ελληνικα στοιχεια στο Χριστιανισμο:

α) Οι εικονες και η προσκυνηση τους. Ο Ιουδαισμος θεωρει αμαρτια την απεικκονιση του θειου. Αντιθετα οι αρχαιοι Ελληνες προσκυνουσαν τα αγαλματα και αργοτερα οι Χριστιανοι τις εικονες.

β) Τα μυστηρια. Ο Ιουδαισμος δεν εχει μυστηρια, αντιθετα οι αρχαιοι Ελληνες ειχαν.

γ) Οι εκκλησιες που βρισκονται παντου. Ο Ιουδαισμος δεν εχει εκκλησιες, οι συναγωγες ειναι απλα ευκτηριοι οικοι. Ναος θεωρειται μονο αυτος του Σολομωντα. Αντιθετα οι αρχαοι Ελληνες ειχαν πληθος απο ναους οπως και οι Χριστιανοι.

δ) Το πληθος απο τα αρχαιοελληνικα εθιμα που περασαν στη λαικη λατρεια του Χριστιανισμου. ΓΙα παραδειγμα τα μνημοσυνα που ηταν αρχαιοελληνικο εθιμο ενω οι Εβραιοι δεν ειχαν μνημοσυνα.

ε) Ακομη και σε θεολογικο επιπεδο ο Χριστιανισμος εχει την Αγια Τριαδα που αντιστοιχει στην Νεοπλατωνικη Τριαδα: Εν-Πατηρ, Νους-Χριστος, Ψυχη του Κοσμου-Αγιο Πνευμα. Οι Ιουδαιοι θεωρουν πως ο Θεος ειναι ενας και οχι τριπλος.

στ) Η κυριοτερη ισως διαφορα: για τους Ιουδαιους αποτελει υβρις η ενσαρκωση του Θεου, ποσο μαλλον η μαστιγωση και η σταυρωση του. Για τους Ιουδαιους ο Μεσσιας θα ειναι υποχρεωτικα ανθρωπος οπως ανθρωπος ηταν και ο Μωυσης, ο καλυτερος των ανθρωπων και ο πιο εναρετος αλλα παντως ανθρωπος. Η ενσαρκωση του Χριστου αντιθετα μπορουσε πολυ καλυτερα να γινει κατανοητη απο τους Ελληνες στους οποιους οι Θεοι κατεβαιναν απο τον Ολυμπο και ειχαν σχεσεις με τους ανθρωπους.

ζ) Οι Εβραιοι θεωρουν τον εαυτο τους εκλεκτο λαο και σημαδι αυτης της ανωτεροτητας θεωρουν την περιτομη. Αντιθετα οι Χριστιανοι ισχυριζονται πως πλεον αυτοι ειναι ο εκλεκτος λαος και ισχυριζονται πως δεν εχουν αναγκη καμια χειροποιητη περιτομη για να το αποδειξουν.

.

[Σέλευκας]

Οπότε φαντάζομαι θα συμφωνήσεις μαζί μου ότι οι σημερινοί Αιγύπτιοι είναι το ίδιο έθνος με αυτό που κυβερνούσαν οι Φαραώ γιατί σε καμία φάση οι Αιγύπτιοι δεν πίστεψαν ότι άλλο ξένο έθνος έφτιαξε τις πυραμίδες.

Υπάρχει μια ομοιότητα στη συνείδηση των Αιγυπτίων και των Ελλήνων.
Αρχαία Αίγυπτος - αραβική κατάκτηση - εξισλαμισμός - Ελλάδα - ρωμαική κατάκτηση - εκχριστιανισμός.

πατησιωτης @ Αυτή ειναι μεγαλειώδης παρέλαση

Προφανώς τον βαθμό στον οποίο ταυτίζονται οι Αιγύπτιοι με το αρχαίο παρελθόν τους εν σχέσει με εμάς δεν τον ξέρω αλλά η πολιτική χρήση αυτού του παρελθόντος είναι δεδομένη.

με την ασήμαντη διαφορά ότι οι σημερινοί κάτοικοι της Αιγύπτου μιλάνε αραβικά και οχι αιγυπτιακά

[MelidonisM]

[img]https://i.postimg.cc/HnTQBmsm/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/9XBPzDJQ/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/7YY3zqWM/2021 ... .png[/img]
[img]https://i.postimg.cc/zXtnS9mm/2021 ... .png[/img]

όποιο και να ΄ταν το εθνωνύμιο, αυτό θα έπλητταν,
οι Βυζαντινοί αναρχικοί θα έλεγαν «Είστε Ρωμαίοι και φαίνεστε»

Ναι , αλλά τα Ρωμαίοι και Έλληνες για τους Βυζαντινούς ήταν εθνοτικά ταυτόσημα. Εξηγεί ο πατριάρχης Ιωσήφ στη Σύνοδο της Λυών το 1274 :

Έλληνες όντες τω γένει, Ρωμαίους εαυτούς ονομάζoμεν, καί αληθώς γέ μήν , εκ γαρ της Νέας Ρώμης η παρωνυμία αύτη

τα ύστερα κοιτάς;;
όχι δεν ήταν ταυτόσημα, συνολικά, το Ρωμαίος είναι η κύριά τους ταυτότητα,
το Έλληνας, δευτερεύον, διακοσμητικό, αρχαιοπρεπές για τους λογίους,
αιρετικό και εχθρικό για τους σκληροπυρηνικούς πιστούς, εφόσον
κατά διαστήματα κάποιοι λόγιοι ελλήνιζαν, εστίαζαν πέρα από
τα ελληνικά γράμματα και στις ελληνικές ιδέες

[MelidonisM]

Ἔχεις ἀπόλυτο δίκαιο, τὸ hardware του μπορεῖ νὰ ἦταν ἑλληνικό, ὄχι ὅμως καὶ τὸ λογισμικό του. Ἐκτὸς ἂν θεωροῦμε ἑλληνικὰ πράγματα τὸ Ψαλτήρι, τὸ Ὀκτωήχι καὶ τὶς ἱστορίες τῶν πρωτοϊστορικῶν βεδουίνων τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης.

Το Χριστιανισμο ομως εξισου θεωρουν σαν ξενο σωμα πρωτοι απο ολους οι ιδιοι οι Ιουδαιοι.

Και ειναι πολυ λογικο. Ολα τα παρακατω ειναι ελληνικα στοιχεια στο Χριστιανισμο:

α) Οι εικονες και η προσκυνηση τους. Ο Ιουδαισμος θεωρει αμαρτια την απεικκονιση του θειου. Αντιθετα οι αρχαιοι Ελληνες προσκυνουσαν τα αγαλματα και αργοτερα οι Χριστιανοι τις εικονες.

β) Τα μυστηρια. Ο Ιουδαισμος δεν εχει μυστηρια, αντιθετα οι αρχαιοι Ελληνες ειχαν.

γ) Οι εκκλησιες που βρισκονται παντου. Ο Ιουδαισμος δεν εχει εκκλησιες, οι συναγωγες ειναι απλα ευκτηριοι οικοι. Ναος θεωρειται μονο αυτος του Σολομωντα. Αντιθετα οι αρχαοι Ελληνες ειχαν πληθος απο ναους οπως και οι Χριστιανοι.

δ) Το πληθος απο τα αρχαιοελληνικα εθιμα που περασαν στη λαικη λατρεια του Χριστιανισμου. ΓΙα παραδειγμα τα μνημοσυνα που ηταν αρχαιοελληνικο εθιμο ενω οι Εβραιοι δεν ειχαν μνημοσυνα.

ε) Ακομη και σε θεολογικο επιπεδο ο Χριστιανισμος εχει την Αγια Τριαδα που αντιστοιχει στην Νεοπλατωνικη Τριαδα: Εν-Πατηρ, Νους-Χριστος, Ψυχη του Κοσμου-Αγιο Πνευμα. Οι Ιουδαιοι θεωρουν πως ο Θεος ειναι ενας και οχι τριπλος.

στ) Η κυριοτερη ισως διαφορα: για τους Ιουδαιους αποτελει υβρις η ενσαρκωση του Θεου, ποσο μαλλον η μαστιγωση και η σταυρωση του. Για τους Ιουδαιους ο Μεσσιας θα ειναι υποχρεωτικα ανθρωπος οπως ανθρωπος ηταν και ο Μωυσης, ο καλυτερος των ανθρωπων και ο πιο εναρετος αλλα παντως ανθρωπος. Η ενσαρκωση του Χριστου αντιθετα μπορουσε πολυ καλυτερα να γινει κατανοητη απο τους Ελληνες στους οποιους οι Θεοι κατεβαιναν απο τον Ολυμπο και ειχαν σχεσεις με τους ανθρωπους.
.

εμείς, εκ των υστέρων τα βλέπουμε έτσι, αλλά την εποχή τους θα ήταν αδιανόητο
ένας χριστιανός εικονολάτρης να πει ότι στηρίζει εικόνες, τελετές και μυστήρια
με το επιχείρημα ότι απεικονίσεις και παρόμοια θρησκεία είχαν και οι αρχαίοι μας πρόγονοι...

[Ζαποτέκος]

όποιο και να ΄ταν το εθνωνύμιο, αυτό θα έπλητταν,
οι Βυζαντινοί αναρχικοί θα έλεγαν «Είστε Ρωμαίοι και φαίνεστε»

Ναι , αλλά τα Ρωμαίοι και Έλληνες για τους Βυζαντινούς ήταν εθνοτικά ταυτόσημα. Εξηγεί ο πατριάρχης Ιωσήφ στη Σύνοδο της Λυών το 1274 :

Έλληνες όντες τω γένει, Ρωμαίους εαυτούς ονομάζoμεν, καί αληθώς γέ μήν , εκ γαρ της Νέας Ρώμης η παρωνυμία αύτη

τα ύστερα κοιτάς;;
όχι δεν ήταν ταυτόσημα, συνολικά, το Ρωμαίος είναι η κύριά τους ταυτότητα,
το Έλληνας, δευτερεύον, διακοσμητικό, αρχαιοπρεπές για τους λογίους,
αιρετικό και εχθρικό για τους σκληροπυρηνικούς πιστούς, εφόσον
κατά διαστήματα κάποιοι λόγιοι ελλήνιζαν, εστίαζαν πέρα από
τα ελληνικά γράμματα και στις ελληνικές ιδέες

Το Ρωμαίος όντως ήταν το κύριο εθνωνύμιο , αφού οι εμφανίσεις του είναι συντριπτικά περισσότερες στις πηγές.

Δεν δίσταζαν όμως οι ελληνόφωνοι να χρησιμοποιήσουν το Έλληνας για την ταυτότητά τους όπως στα παρακάτω παραδείγματα :

Μέγαρα , επιγραφή του 472 – 494 μ.Χ.
ἔργον καὶ τοῦτο τοῦ μεγαλοπρεπεστάτου κόμητος Διογένους τοῦ παιδὸς Ἀρχελάου, ὃς τῶν Ἑλληνίδων πόλεων ὡς τῆς ἰδίας οἰκίας κηδόμενος παρέσχεν καὶ τῇ Μεγαρ[έ]ων εἰς μὲν πύργων κατασκευὴν ἑκατὸν χρυσίνους, πεντήκοντα δὲ καὶ ἑκατὸν ἑτέρους ∙ δισχιλίους τε καὶ διακοσίους πόδας μαρμάρου εἰς τὴν ἀνανέωσιν τοῦ λουτροῦ, τιμιώτερον οὐδὲν ἡγούμενος τοῦ τοὺς Ἕλληνας εὐεργετεῖν ἀνανεοῦν τε τὰς πόλεις.


Μέγαρα , επιγραφή τπυ 402 μ.Χ.
[ὑ]πὲρ σωτηρίας καὶ ν[είκ]ης [καὶ αἰ]ωνίου δι[α]μον[ῆς] [τῶ]ν̣ δεσποτῶν τῆς [οἰ]κουμ[έν]ης Φλ(αβίου) Ἀρκ[αδ]ίο[υ] καὶ Φλ(αβίου) Ὁνωρίου κ(αὶ) Φλ(αβίου) Θεοδοσίου τῶν̣ αἰωνί[ν] κ(αὶ) τροπεούχων Αὐγγγ(ούστων) διετυπώθη μεταξὺ τῶν Ἑ[λ]ληνίδ[ων] πόλεων εἰς ταὐτὸ συνελθουσῶν ἐν τῇ Κορινθίων μητροπόλει ἐπὶ τοῦ λαμ(προτάτου) κ(αὶ) μεγαλοπρεπεστάτ[ου ἀ]νθ(υπάτου) Κλ(αυδίου) Βαρίου, ὁπ[όσα] χρὴ ἑκάστην πόλιν κ(αὶ) πό[τ]ε [εἰς] τὴν ὁρρεοπραιποσιτίαν ύειν τῶ[ν] μὲν Βοιωτιακῶν κ(αὶ) Εὐβοϊκῶν κ(αὶ) τῆς Αἰτωλίας πόλεων εἰς τὴν Σκαρφιαίων παρεουσῶν, τῶν δὲ Πελοπονησσιακῶν εἰς τὴν Κορινθίων, κ(αὶ) ἔστιν ἡ γνῶσις καθὼ[ς ὑ]ποτέτακται· εἰς τὰ κατὰ Σκάρφιαν ὅρρια ἐπὶ τῆς ειʹ ἐπι[νεμήσεως — — — —].

Κόρινθος , επιγραφή του 800 μ.Χ.
☩ ὁ θ(εὸ)ς τῆς̣ δίκης τῆς̣ δικαζούσης, ὀρθ̣ῶς φλα̣[γέλ]ωσον τὰ ’σ̣χρά̣ {²⁶ἐσχρά = αἰσχρά}²⁶.
τοὺς Ἕληνας π̣[ροαι(?)]ρ̣οῦ ποτε κ(αὶ) ἀπώ-
λ̣εσον τοὺς ἐχθ[ροὺς — —]η̣ρου κ(αὶ) Μαρ̣ίνου
[— —] υ̣ἱῶν [τοῦ δεῖνος κ]ουρέος. ☩

Και εδώ ένας σκληροπυρηνικός , ο Γεώργιος Μοναχός του 9ου αι. μ.Χ. , που πίστευε πως ο Πλάτων αντέγραψε τον Μωυσή , αναφέρει ξεκάθαρα δύο εθνότητες όταν πήρε την εξουσία ο πατέρας του Μεγάλου Κωνσταντίνου :

Μετὰ δὲ ∆ιοκλητιανὸν καὶ Μαξιμιανὸν τὸν Ἑρκούλιον ἐβασίλευσε κατὰ τοὺς αὐτοὺς χρόνους Ῥωμαίων καὶ Ἑλλήνων Κωνστάντιος ὁ Χλωρὸς ὁ τοῦ Μεγάλου Κωνσταντίνου πατὴρ, ὃς ἐξ Ἑλένης αὐτῷ ἐγεννήθη περὶ τὴν τῆς ∆ακίας πόλιν.