jey_pap έγραψε: ↑28 Απρ 2021, 09:33
Λοξίας έγραψε: ↑23 Απρ 2021, 18:58
jey_pap έγραψε: ↑23 Απρ 2021, 16:12
Αυτά ισχύουν για τον μεταπτωτικό. Πριν την Πτώση, άλλοι νόμοι είχαν ισχύ.
Οι οποίοι είναι;
ΥΓ.
Και που θα τους βρούμε γραμμένους;
Για να πάρουμε μια ιδέα·
"ωφέλιμα κεφάλαια" Γρηγ. Σιναΐτη
Ο αδαμικός άνθρωπος πλάσθηκε δυνάμει άφθαρτος χωρίς ζωϊκές απεκκρίσεις και κινήσεις(που τον χαρακτηρίζουν πλέον σήμερα ως βιολογική ύπαρξη) κι έτσι και θα αναστηθεί.
Δεν δημιουργήθηκε άτρεπτος μα ούτε κι ως καταδικασμένος στην τρεπτότητα. Στην έξη της θελήσεώς του (ορεκτική περί του θείου) είχε αρχικά την δυνατότητα (με την συμμετοχή στο δέντρο της Ζωής) να μην τραπεί. Η γένεση της σάρκας συνδέεται (από την αρχή) με τη φθορά. Η προσήλωση στην εξασφάλιση τροφών, η παρουσία απεκκρίσεων-περιττωμάτων, η ανησυχία κι ο ύπνος, αρχικά ήταν αποκλειστικές ιδιότητες μόνο των αλόγων ζώων.
Μετά την κυριαρχία της γνωμικής επί της φυσικής προαιρέσεως, ξεπέσαμε κι εμείς από τα θεόσδοτα αγαθά*.
(*)
Ως "θεόσδοτα αγαθά" πρέπει να εννοήσουμε τα "δώρα της Αρχεγόνου Δικαιοσύνης, ήτοι τον διάκοσμο της μακάριας καταστάσεως, στην οποία ζούσαν κι απολάμβαναν οι αδαμικοί σαν Παράδεισο.
Οι αδαμικοί μας αποτελούσαν την κορωνίδα της δημιουργίας. Είχαν δε το" θέσει αθάνατο", δηλαδή τη δυνατότητα να μην περιπέσουν σε φθορά, εφόσον περέμεναν σε μέθεξη με το θείο, με τη συμμετοχή τους στο δέντρο της Ζωής, έως ότου πραγμάτωναν το "καθ' ομοίωση", οπότε θα τους εδίδετο παγίωση του δώρου της αθανασίας.. Είχαν την Απάθεια, τη γαλήνη και αταραξία της φύσεώς τους. Ήταν αμέτοχοι θλίψεων, πόνων, αγωνίας και ανασφάλειας. Ήταν ευθείς, άκακοι, με καθαρό εσωτερικό "είναι" και διάνοια.. Με την καθαρότητα και του σώματος, φερόταν άμεσα προς τη θεία "θεωρία", τείνοντας προς το "καθ' ομοίωση" ήτοι, την κατά χάριν θέωση.
...
"ωφέλιμα κεφάλαια" Γρηγορίου σιναΐτου
Ναι. Ο νηπτικός Γρηγόριος ο Σιναΐτης. Που όμως τα λέει αυτά; Μέχρι να μου πεις, ας σταθούμε στο υπογραμμισμένο.
Τι λέει εδώ ο Γρηγόριος; Πως ΠΡΙΝ την πτώση των πρωτοπλάστων, μόνο τα άλογα ζώα είχαν τέτοιες ανάγκες.
Δηλαδή στον Παράδεισο, μόνον οι πρωτόπλαστοι δεν έτρωγαν και δεν είχαν απεκκρίσεις μιας και τους συντηρούσε η "μέθεξή τους" στο δέντρο της ζωής.
Αλλά, και πρόσεξέ το αυτό, τα άλογα ζώα έτρωγαν (και είχαν απεκκρίσεις).
Δηλαδή τα φυτοφάγα του παραδείσου, μια χαρά έτρωγαν φυτά.
Αλλά και τα σαρκοφάγα, με την σειρά τους, μια χαρά έτρωγαν τα φυτοφάγα.
Μήπως κάτι δεν πάει καλά;