Η πολιτική ορθότητα έφαγε και τη Χιονάτη...

[Jimmy81]

Σχετικά με τον Αυλιτή του Χάμελιν και άλλα παραμύθια (περιλαμβάνεται και η Χιονάτη) δείτε κι αυτό εδώ.

Η Αλήθεια πίσω από γνωστά Παραμύθια

[nowhere]

Το παραμύθι είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

έχει δίκιο για λάθος λόγους αλλα 10 χρόνια που ζητάει είναι πολλά.είμαι σίγουρος πως ο δράστης έχει καταλάβει το λάθος του και έχει μετανιώσει πραγματικά

[George_V]

Σε όμορφο πρίγκιπα αναφέρεται το παραμύθι. Όχι σε μουστακαλή που βρωμάει αλογίλα. Αν ήταν έτσι θα το είχαν απαγορέψει εδώ και δεκαετίες.

Περίμενε σε λίγο θα σου πει ότι και το άλογο πρέπει να σου δώσει συναίνεση για να το καβαλικεψεις.

Αλλιώς να καταργηθούν οι καβαλάρηδες.

Για δοκίμασε να καβαλικέψεις άλογο χωρίς την συναίνεση του...

Για αυτό το λόγο εφευρέθηκε το ροντέο...

[hellegennes]

Το παραμύθι είναι βασισμένο σε αληθινά γεγονότα.

έχει δίκιο για λάθος λόγους αλλα 10 χρόνια που ζητάει είναι πολλά.είμαι σίγουρος πως ο δράστης έχει καταλάβει το λάθος του και έχει μετανιώσει πραγματικά

Σάτιρα είναι.

[Sid Vicious]

Ήταν υπαρκτό πρόσωπο αυτός ο βρυκόλακας Θανάσης. Θανάσης Βάγιας λεγόταν, ήταν Βορειοηπειρώτης και υπηρετούσε τον Αλή Πασά. Σύμφωνα με κάποιες πηγές αυτός ευθύνεται για την προδοσία του Γαρδικιού στους Τούρκους (κοντά στο Αργυρόκαστρο) και το θάνατο 600 Γαρδικιωτών. Σε αυτή τη φήμη βασίστηκε ο Βαλαωρίτης μετατρέποντάς τον σε βρυκόλακα.

Ναι την ξέρω την ιστορία του Θανάση Βάγια. Εσείς οι απατριδες να τα βλέπετε αυτά που αμαρτία μεγάλη, την μεγαλύτερη διαπράτετε. Θα πεθάνετε και ησυχία δεν θα βρείτε, πάντα καταραμένοι, θα βρωματε μούχλα, σκουλήκια θα βόσκουν στο πρόσωπο σας (εντάξει άσχημοι είσαστε και τώρα οπότε μπορεί να μην σας ενοχλεί αυτο) και ούτε οι άνθρωποι ούτε η ίδια η γη δεν θα σας θελει. Την κατσατε άσχημα.

[sys3x]

το μόνο που στέκει από την όλη ιστορία είναι να μην στεναχωριουνται μικρα κορίτσια από το κυρίαρχο λευκό πρότυπο ομορφιάς...μόνο εκεί το δικαιολογώ

Και μαυρούλα να την κάνανε την χιονάτη πάλι οι μαυρούλες θα είχανε κόμπλεξ με τα μαλλιά τους πχ, είναι καθαρά γενετικό - ρατσιστικό θέμα.

[AlienWay]

το μόνο που στέκει από την όλη ιστορία είναι να μην στεναχωριουνται μικρα κορίτσια από το κυρίαρχο λευκό πρότυπο ομορφιάς...μόνο εκεί το δικαιολογώ

Και μαυρούλα να την κάνανε την χιονάτη πάλι οι μαυρούλες θα είχανε κόμπλεξ με τα μαλλιά τους πχ, είναι καθαρά γενετικό - ρατσιστικό θέμα.

Χιονάτη τη λέγανε γιατί ήταν πολύ άσπρη. Αν ήταν μαύρη θα τη λέγανε "καφεδάτη". Εκτός αν είχε το μαλλί με ντεκαπάζ.

[sys3x]

το μόνο που στέκει από την όλη ιστορία είναι να μην στεναχωριουνται μικρα κορίτσια από το κυρίαρχο λευκό πρότυπο ομορφιάς...μόνο εκεί το δικαιολογώ

Και μαυρούλα να την κάνανε την χιονάτη πάλι οι μαυρούλες θα είχανε κόμπλεξ με τα μαλλιά τους πχ, είναι καθαρά γενετικό - ρατσιστικό θέμα.

Χιονάτη τη λέγανε γιατί ήταν πολύ άσπρη. Αν ήταν μαύρη θα τη λέγανε "καφεδάτη". Εκτός αν είχε το μαλλί με ντεκαπάζ.

Έστω.

[ΓΑΛΗ]

Αλλά και η δικιά μας λαογραφία δεν πάει πίσω σε horror scale. Ως και εξαγωγές τεράτων πρωτοκλασσάτων. Εκοβαν βόλτες αλητευοντας ο Μπαιρον και ο Πολιντορι άκουγαν θρύλους και παραμύθια εδώ και κει, μάθανε καπως καπου για τους βουρβουλακες και νασου μετά ο Πολιντορι γράφει το the Vampyre και γίνεται ετσι η πρώτη εξαγωγή του βρυκόλακα εκτός χερσονήσου του Αιμου.
Πως είσαι πράσινος; Μυρίζεις χώμα…
Πες μου… δεν έλιωσες, Θανάση, ακόμα;
Λίγο συμάζωξε το σάβανό σου…
Σκουλήκια βόσκουνε στο πρόσωπο σου.
Θεοκατάρατε, για δές… πετάνε
κι έρχονται πάνω μου για να με φάνε.
Αριστοτέλης Βαλαωρίτης

Του Νεκρού Αδελφού

Μάνα με τους εννιά σου γιους και με τη μια σου κόρη,
την κόρη τη μονάκριβη την πολυαγαπημένη,
την είχες δώδεκα χρονώ κι ήλιος δε σου την είδε!
Στα σκοτεινά την έλουζε, στ’ άφεγγα τη χτενίζει,
στ’ άστρι και τον αυγερινό έπλεκε τα μαλλιά της.
Προξενητάδες ήρθανε από τη Βαβυλώνα,
να πάρουνε την Αρετή πολύ μακριά στα ξένα.
Οι οχτώ αδερφοί δε θέλουνε κι ο Κωσταντίνος θέλει.
«Μάνα μου, κι ας τη δώσομε την Αρετή στα ξένα,
στα ξένα κει που περπατώ, στα ξένα που πηγαίνω,
αν πάμ’ εμείς στην ξενιτιά, ξένοι να μην περνούμε.
- Φρόνιμος είσαι, Κωσταντή, μ’ άσκημα απιλογήθης.
Κι α μόρτει, γιε μου, θάνατος, κι α μόρτει, γιε μου, αρρώστια,
κι αν τύχει πίκρα γή χαρά, ποιος πάει να μου τη φέρει;
- Βάλλω τον ουρανό κριτή και τους αγιούς μαρτύρους,
αν τύχει κι έρτει θάνατος, αν τύχει κι έρτει αρρώστια,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, εγώ να σου τη φέρω».

Και σαν την επαντρέψανε την Αρετή στα ξένα,
κι εμπήκε χρόνος δίσεχτος και μήνες οργισμένοι
κι έπεσε το θανατικό, κι οι εννιά αδερφοί πεθάναν,
βρέθηκε η μάνα μοναχή σαν καλαμιά στον κάμπο.
Σ’ όλα τα μνήματα έκλαιγε, σ’ όλα μοιρολογιόταν,
στου Κωσταντίνου το μνημειό ανέσπα τα μαλλιά της.
«Ανάθεμά σε, Κωσταντή, και μυριανάθεμά σε,
οπού μου την εξόριζες την Αρετή στα ξένα!
το τάξιμο που μου ‘ταξες, πότε θα μου το κάμεις;
Τον ουρανό ‘βαλες κριτή και τους αγιούς μαρτύρους,
αν τύχει πίκρα γή χαρά, να πας να μου τη φέρεις».

Από το μυριανάθεμα και τη βαριά κατάρα,
η γης αναταράχτηκε κι ο Κωσταντής εβγήκε.
Κάνει το σύγνεφο άλογο και τ’ άστρο χαλινάρι,
και το φεγγάρι συντροφιά και πάει να της τη φέρει.
Παίρνει τα όρη πίσω του και τα βουνά μπροστά του.
Βρίσκει την κι εχτενίζουνταν όξου στο φεγγαράκι.
Από μακριά τη χαιρετά κι από κοντά της λέγει:
«Άιντε, αδερφή, να φύγομε, στη μάνα μας να πάμε.
- Αλίμονο, αδερφάκι μου, και τι είναι τούτη η ώρα;
Αν ίσως κι είναι για χαρά, να στολιστώ και να ‘ρθω,
κι αν είναι πίκρα, πες μου το, να βάλω μαύρα να ‘ρθω.
- Έλα, Αρετή, στο σπίτι μας, κι ας είσαι όπως και αν είσαι».
- Κοντολυγίζει τ’ άλογο και πίσω την καθίζει.

Στη στράτα που διαβαίνανε πουλάκια κιλαηδούσαν,
δεν κιλαηδούσαν σαν πουλιά, μήτε σαν χελιδόνια,
μόν’ κιλαηδούσαν κι έλεγαν ανθρωπινή ομιλία:
«Ποιος είδε κόρην όμορφη να σέρνει ο πεθαμένος!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
- Πουλάκια είναι κι ας κιλαηδούν, πουλάκια είναι κι ας λένε».
Και παρεκεί που πάγαιναν κι άλλα πουλιά τούς λένε:
«Δεν είναι κρίμα κι άδικο, παράξενο μεγάλο,
να περπατούν οι ζωντανοί με τους απεθαμένους!
- Άκουσες, Κωσταντίνε μου, τι λένε τα πουλάκια;
πως περπατούν οι ζωντανοί με τους απεθαμένους.
- Απρίλης είναι και λαλούν και Μάης και φωλεύουν.
- Φοβούμαι σ’, αδερφάκι μου, και λιβανιές μυρίζεις.
- Εχτές βραδίς επήγαμε πέρα στον Αί-Γιάννη,
κι εθύμιασέ μας ο παπάς με περισσό λιβάνι».
Και παρεμπρός που πήγανε, κι άλλα πουλιά τούς λένε:
«Για ιδές θάμα κι αντίθαμα που γίνεται στον κόσμο,
τέτοια πανώρια λυγερή να σέρνει ο πεθαμένος!»
Τ’ άκουσε πάλι η Αρετή κι εράγισε η καρδιά της.
«Άκουσες, Κωσταντάκη μου, τι λένε τα πουλάκια;
- Άφησ’, Αρέτω, τα πουλιά κι ό,τι κι α θέλ’ ας λέγουν.
- Πες μου, πού είναι τα κάλλη σου, και πού είν’ η λεβεντιά σου,
και τα ξανθά σου τα μαλλιά και τ’ όμορφο μουστάκι;
- Έχω καιρό π’ αρρώστησα και πέσαν τα μαλλιά μου».

Αυτού σιμά, αυτού κοντά στην εκκλησιά πρoφτάνoυν.
Βαριά χτυπά τ’ αλόγου του κι απ’ εμπροστά της χάθη.
Κι ακούει την πλάκα και βροντά, το χώμα και βοΐζει.
Κινάει και πάει η Αρετή στο σπίτι μοναχή της.
Βλέπει τους κήπους της γυμνούς, τα δέντρα μαραμένα
βλέπει το μπάλσαμο ξερό, το καρυοφύλλι μαύρο,
βλέπει μπροστά στην πόρτα της χορτάρια φυτρωμένα.
Βρίσκει την πόρτα σφαλιστή και τα κλειδιά παρμένα,
και τα σπιτοπαράθυρα σφιχτά μανταλωμένα.
Κτυπά την πόρτα δυνατά, τα παραθύρια τρίζουν.
«Αν είσαι φίλος διάβαινε, κι αν είσαι εχτρός μου φύγε,
κι αν είσαι ο Πικροχάροντας, άλλα παιδιά δεν έχω,
κι η δόλια η Αρετούλα μου λείπει μακριά στα ξένα.
- Σήκω, μανούλα μου, άνοιξε, σήκω, γλυκιά μου μάνα.
- Ποιος είν’ αυτός που μου χτυπάει και με φωνάζει μάνα;
- Άνοιξε, μάνα μου, άνοιξε κι εγώ είμαι η Αρετή σου».
Κατέβηκε, αγκαλιάστηκαν κι απέθαναν κι οι δύο.

[Feindflug]

Μια χαρά. Το ‘αθώο φιλί’ όταν ένα άλλο άτομο κοιμάται και δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, δεν είναι και τόσο αθώο.

Δηλαδή ρε δικέ μου, αν η έτσι σου σε ξυπνήσει με πίπα, θα φύγεις τρέχοντας να της κάνεις καταγγελία;

[waldorf]

τα περισσότερα παλιά παραμύθια είναι προϊόντα αρρωστημένης φαντασίας. τα παιδιά από μικρά πρέπει να μαθαίνουν την αλήθεια και όχι παραμύθια.

Υπάρχει μιά τάση-σχολή (δεν ξέρω πως το λένε) στην παιδοψυχολογία (άκυρος όρος,δεν υπάρχει αλλά τον χρησιμοποιώ για να βγάλουμε άκρη) που υποστηρίζει ακριβώς αυτό που λες,αλλά όχι όπως το λες.
Τα παιδιά δεν πρέπει να ζουν σε φαντασίωση ευημερίας αλλά να μαθαίνουν την πραγματικότητα από νωρίς.Αυτό ακριβως εξυπηρετούν αυτά τα ανατριχιαστικά παραμύθια τα οποία περιέχουν βία,αδικία,εκμετάλευση και ό,τι άλλο θα αντιμετωπίσει ένα παιδί στην ενήλικη ζωή του.
Φυσικά έχουν ευτυχισμένο τέλος (όσο ευτυχισμένο μπορεί να είναι ένα τέλος που περιλαμβάνει ανθρωποφαγίες και δολοφονίες),αλλά ουσιαστικά δεν απέχουν και πολύ απ`την πραγματικότητα.

[the comet the course the tail]

τα περισσότερα παλιά παραμύθια είναι προϊόντα αρρωστημένης φαντασίας. τα παιδιά από μικρά πρέπει να μαθαίνουν την αλήθεια και όχι παραμύθια.

Υπάρχει μιά τάση-σχολή (δεν ξέρω πως το λένε) στην παιδοψυχολογία (άκυρος όρος,δεν υπάρχει αλλά τον χρησιμοποιώ για να βγάλουμε άκρη) που υποστηρίζει ακριβώς αυτό που λες,αλλά όχι όπως το λες.
Τα παιδιά δεν πρέπει να ζουν σε φαντασίωση ευημερίας αλλά να μαθαίνουν την πραγματικότητα από νωρίς.Αυτό ακριβως εξυπηρετούν αυτά τα ανατριχιαστικά παραμύθια τα οποία περιέχουν βία,αδικία,εκμετάλευση και ό,τι άλλο θα αντιμετωπίσει ένα παιδί στην ενήλικη ζωή του.
Φυσικά έχουν ευτυχισμένο τέλος (όσο ευτυχισμένο μπορεί να είναι ένα τέλος που περιλαμβάνει ανθρωποφαγίες και δολοφονίες),αλλά ουσιαστικά δεν απέχουν και πολύ απ`την πραγματικότητα.

αν κρίνω από την πραγματικότητα, ένα χαοτικό σύστημα όσων μεγάλωσαν με τέτοια παραμύθια, μάλλον το αποτέλεσμα δεν ήταν καλό.

[nowhere]

τα περισσότερα παλιά παραμύθια είναι προϊόντα αρρωστημένης φαντασίας. τα παιδιά από μικρά πρέπει να μαθαίνουν την αλήθεια και όχι παραμύθια.

τι προτείνεις για ένα 5χρονο,ναυτεμπορική?

[Βλήμα]

Στην αρχή τα παραμύθια μεταδίδονταν προφορικά. Δεν μπορούσες να αντιληφθείς το παραμύθι που άκουγες πώς ήταν πριν εκατό χρόνια.
Μετά εφευρέθηκε η τυπογραφία. Τα παραμύθια αποθησαυρίστηκαν με την μορφή που είχαν ήταν όταν εκδόθηκαν.
Τώρα όσοι είναι κατά της, από φύσεως απαραίτητης, εξέλιξης των παραμυθιών λένε ότι το κάνουν επειδή αγαπούν τα παραμύθια. Πάω στοίχημα ότι οι περισσότεροι δεν έχουν παιδιά κι έχουν να διαβάσουν παραμύθι, ή έστω να δουν την Χιονάτη, από την παιδική τους ηλικία. Ακούν "πολιτική ορθότητα" και πορώνονται για πράγματα που δεν τους αφορούν.

[nowhere]

η πολιτική ορθότητα είναι μια μαλακια ακόμα και σαν όρος