Chestnuts ειναι τα καστανα, οχι τα βελανιδια (acorns).Τα καστανα στην ευρωπαικη παραδοση συμβολιζουν την γονιμοτητα, την αφθονια, τη μακροζωια και την ενδυναμωση.Σενέκας έγραψε: ↑15 Μάιος 2021, 23:46
John Brown Gun Club (επίδειξη toxic masculinity απο τον ποντίφικα)
Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
-
John Brown Gun Club
- Δημοσιεύσεις: 9178
- Εγγραφή: 28 Ιουν 2020, 15:15
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
wooded glade έγραψε: Είπαμε ότι είμαστε υπέρ του πολυφυλετικού καθεστώτος - εσύ μας έβαλες και επί Ντάτσουν να πουλάμε καρπούζια.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Oταν μαθευτηκε η ηττα και η αυτομολία του Στρατηγου Αγγελου-Δουκα στον Ανδρονικο ο Συμβουλος Αλέξιος αποφάσισε να κινητοποιησει τον Αυτοκρατορικο Στόλο εναντιον του Ανδρόνικου. Τον χωρισε σε δυο μέρη και το ένα το έθεσε υπο ιταλικη διοικηση με δυτικους μισθοφόρους για ναυτες στους οποιους ειχε τυφλη εμπιστοσυνη και στο άλλο μερος εθεσε επικεφαλης τον Μεγα Δουκα Ανδρόνικο Κοντοστέφανο (ο οποιος σαν Αρχιναυαρχος ηταν ο φυσικος αρχηγος ολου του στολου) αλλα επειδη δεν τον εμπιστευόταν απολυτα εβαλε ως επιστολείς συγγενεις του για να τον προσεχουν.
Ταυτοχρονα εστειλε πρεσβεις στον Ανδρόνικο ο οποιος ειχε φτάσει στην Χαλκηδόνα ηδη με σκοπο να τον καθυστερησει. Ετσι απεστάλη ο Πρωθιερέας της Αγίας Σοφίας Γεώργιος Ξιφιλίνος (ο οποιος μετέπειτα εγινε Πατριάρχης το 1191 ως Γεώργιος Β’).
Αλλα ο Γεώργιος προδοσε τον Αλέξιο και την Αντιβασίλισσα και συντάχθηκε με τον Ανδρόνικο λεγοντας του να μην αποδεχτει τις προτάσεις της κυβέρνησης που ο ιδιος κομιζει καθως η επιτυχία της επαναστασης του είναι δεδομένη.
Ο Ανδρόνικος μεσω του Γεωργίου εστειλε την απαντηση του στο Παλάτι λεγοντας:
«Αν θελετε ο Ανδρονικος να γυρισει πισω από εκει που ηρθε τοτε να απομακρυνθει άμεσα ο Συμβουλος Αλέξιος, να λογοδοτήσει για τις παρανομιες του, να αποσυρθει δια παντός από τον δημόσιο βιο η Αντιβασίλισσα και ο νεαρος Αυτοκράτορας να βασιλευσει συμφωνα με τη διαθηκη του πατέρα του χωρις την παρεμβολη διεφθαρμένων αυλικών.»
Απαντηση δεν πηρε ποτε. Μετα από μερικές μερες όμως ο Μεγας Δουκας Ανδρονικος Κοντοστέφανος στασιασε, εκδηλώθηκε υπερ του Ανδρονικου και προσχώρησε στην επανάσταση μαζι με όλα τα πλοια που ειχαν βυζαντινα πληρώματα (φυσικα τα πλοια υπο ιταλικη διοικηση και δυτικους μισθοφορους παρεμειναν πιστα στην κυβέρνηση).
Ο Συμβουλος Αλέξιος απελπιστηκε βλεποντας ότι χανει και την τελευταια γραμμη αμυνας του και η ταραχη του εγινε μεγαλυτερη βλεποντας το λαο να διαδηλώνει καθημερινα υπερ του Ανδρονικου.
Κάθε μερα συνερρεαν πληθη από την Κωνσταντινουπολη στη Χαλκηδόνα με βάρκες για να δουν τον Ανδρονικο χαιρετιζοντας τον ως Απελευθερωτη και Καταλύτη της Τυραννιδας του Συμβουλου Αλεξιου.
Υπηρχαν όμως και αλλοι που εβλεπαν πιο μακρια όπως ο Πατριάρχης Θεοδόσιος που αντιληφθηκαν πως κατω από αυτό τη προβια του αρνιου βρισκοταν ένα φιδι το οποιο εντος ολιγου θα τους δάγκωνε.
Ο Συμβουλος προσπαθησε να κινητοποιησει οσες δυνάμεις ειχε ακομα διαθέσιμες αλλα δεν προλαβε καθως ξεσπασε πραξικόπημα στην Κωνσταντινουπολη και ο Συμβουλος Αλέξιος συνελήφθη από τη Φρουρα των Βαραγγών και τέθηκε υπο περιορισμο.
Εν συνεχεια ανοιχθηκαν οι φυλακες του Πραιτωριου και απελευθερώθηκαν οσοι ειχαν φυλακιστει από αυτόν όπως οι γιοι του Ανδρονικου Μανουηλ
και Ιωάννης, ο Πρωτοστράτορας Αλέξιος, ο Ιωάννης Δουκας-Καματηρός και άλλοι. Τις θεσεις στους στα κελια πηραν τα μέλη της κυβέρνησης του
Συμβουλου Αλεξιου και αλλοι υποστηρικτες και συγγενεις του.
Ετσι καταργηθηκε η κυβέρνηση του Αλεξιου και της Αντιβασίλισσας. Λιγο μετά ο αιχμάλωτος Συμβουλος οδηγηθηκε στο Πατριαρχειο και από εκει επιβιβάστηκε σε μια βάρκα συνοδεια της Φρουράς των Βαραγγων και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Ανδρονικου στη Χαλκηδόνα. Εκει καταδικάστηκε από εκτακτο στρατοδικειο υπο την προεδρια του Ανδρονικου σε τυφλωση και η ποινη εκτελέστηκε αμεσα.
Στις 2 Μαιου 1182 και ενώ ο Ανδρόνικος βρισκόταν ακομα στη Χαλκηδόνα διέταξε τον Αυτοκρατορικο Στολο να μεταφέρει επιλεκτα Ταγματα στην Κωνσταντινουπολη και να εξοντώσουν τους δυτικους υπηκοους που ειχαν συνεργαστει με την προηγουμενη κυβερνηση.
Οι στρατιωτες του Ανδρονικου εισηλθαν στη Λατινικη Συνοικια της Πολης και αρχισε μια ανελεητη σφαγη. Απαντες σφαγιάζονταν από νεογνου μεχρι υπερηλικος γέροντος. Εγκυες ξεκοιλιαζονταν και τα εμβρυα πετιονταν γυρω σε ολη την Πολη. Και όχι μονο τα σπιτια καταστραφηκαν και σφαγιαστηκαν οι ενοικουντες σε αυτά αλλα και οι Λατινικές εκκλησιες κατεδαφιστηκαν, σφαγιαστηκαν οι λάτινοι ιερεις, τα λατινικα νοσοκομεια κάηκαν και σφαγιαστηκαν και οι ασθενεις πανω στα κρεβατια τους.
Ο Λεγάτος του Πάπα Αλεξάνδρου Γ’ (ο επισημος πρέσβης του Παπα στην Κωνσταντινουπολη) ο Υποδιάκονος Ιωάννης που φορουσε την επισημη στολη του για να διακρινεται αποκεφαλιστηκε επι τοπου αν και ειχε ασυλια ως πρεσβης και το κεφάλι του δέθηκε στην ουρά ενός σκυλου.
Ξεθαψαν ακομα και λειψανα λατινων από τα νεκροταφεια και τα εδεναν σε ουρες αλογων.
Πριν τη σφαγη η Πολη ειχε 60000 Λατινους. Όταν τελειωσε η σφαγη ειχαν μεινει μονο 4000 και αυτοι πουληθηκαν στους Τουρκους ως σκλαβοι.
Αφου εκκαθαρίστηκε η Πολη από τους Λατινους ο Ανδρονικος μπορουσε να μπει στην Πολη και μεσα στο πρωτο 15θημερο του Μαιου περασε με πλοιο απέναντι από τη Χαλκηδόνα και στρατοπεδευσε στο Φιλοπάτιον.
Εκει ετρεξαν ολοι οι ευγενεις να τον προσκυνησουν και να του ορκιστουν πιστη με πρωτον τον Ανδρόνικο Αγγελο-Δουκα (που παρεπιπτοντως ηταν ο πατέρας των κατοπινων Αυτοκρατόρων Ισαακιου Β’ και Αλεξιου Δ’). Αφου τον προσκυνησαν τον σηκωσαν στα χέρια και τον αποκάλεσαν «Σωτηρα του Κράτους».
Από εκει διέταξε να μεταφερθει η πρωην Αντιβασίλισσα και ο νεαρος Αλέξιος Β’ από το Παλάτι των Βλαχερνών στην Αυτοκρατορικη Επαυλη του Φιλοπατίου. Εκει τους επισκέφτηκε αλλα η στάση του ηταν ακρως υποκριτικη απεναντι τους. Ειδικα απεναντι στην Ξένη την οποια αντιπαθουσε από πολλα χρονια πριν.
Ο Ανδρονικος προσκυνησε τον Αλέξιο Β’ και πιανοντας το ποδι του Αυτοκράτορα το εβαλε πανω στον σβερκο του κλαιγοντας για να δειξει την υποταγη του σε αυτόν. Απεναντι στην Ξένη ηταν ολοτελα ψυχρος και τυπικος σαν να μην τη γνωριζε καν. Με το ζορι τη χαιρέτισε τυπικα.
Μετα από αυτό εκανε την θριαμβευτικη του εισοδο στην Κωνσταντινουπολη και αμεσως κατευθυνθηκε στη Μονη Παντοκράτορος οπου ειχε ενταφιαστει ο εξάδελφος του Αυτοκράτορας Μανουηλ Α’.
Εκει επακολουθησε άλλη μια θεατρικη σκηνη με τον Ανδρονικο να θρηνει επι του τάφου, να χτυπαει το στηθος του, να μοιρολογάει και να κλαιει. Δεν ξεκολουσε (και καλα) από τον τάφο ως που χρειαστηκε να τον τραβηξουν μερικοι συγγενεις του για να φυγει.
Τους ειπε να τον αφησουν λιγο να συνομιλησει με το νεκρο και αυτοι τον αφησαν. Τοτε ο Ανδρονικος σηκωσε τα χέρια ψηλα και τον ειδαν να ανοιγοκλεινει τα χειλη χωρις όμως να βγαινει φωνη.
Δεν μαθαμε ποτε τι ειπε αλλα μετα το θανατο του κυκλοφορησε η φημη ότι σε αυτή τη «θεατρικη σκηνη» ο Ανδρονικος ελεγε στον μακαριτη Μανουηλ «Τωρα σ’ εχω στο χέρι. Εσενα που με κυνηγησες και με εκανες να γυριζω σε ολο τον κοσμο. Τωρα τουτη η πετρα σε πλακωνει σε αιώνια φυλακη και μονο η Σάλπιγγα της Δευτέρας Παρουσιας θα σε ξυπνησει από τον υπνο σου. Κι εγω τωρα θα εκδικηθώ τη γενια σου και θα παρω από τους δικους σου την πληρωμη μου για όλα τα κακα που μου εκανες εσυ….»
Την ιδια μερα αναγγέλθηκε και ο θάνατος του Μεγάλου Δομέστικου Ιωαννη Βατάτζη ο οποιος πεθανε στη Φιλαδελφεια μετα από ασθενεια. Ηταν από τους τελευταιους εναπομειναντες υποστηρικτες του Συμβουλου Αλεξιου και της Αυτοκρατειρας. Ο Ανδρόνικος θεώρησε τον θανατο αυτό καλη αρχη και θεικη συγκυρια. H μερα ηταν η 16η Μαιου και ο Ανδρονικος ορισε την ιδια μέρα να στεφθει Αυτοκράτορας ο νεαρος Αλέξιος Β’. Όχι γιατι τον εκτιμουσε αλλα για να αποκλεισει την μανα του από το να ασκει την επιτροπεια.
Ετσι ο Ανδρονικος ανέβασε τον νεαρο Αλέξιο στον ωμο του μπροστα στα πληθη και τον μετεφερε στην Αγια Σοφία δειχνοντας ετσι με αλλον ένα θεατρινισμο ότι τον ειχε σαν παιδι του. Περισσότερο ισως από τον Μανουηλ Α’. Και εκει στην Αγία Σοφία ο Πατριάρχης Θεοδόσιος τον έστεψε Αυτοκράτορα.
Όπως ειπαμε παραπανω από τους λιγους που ειδαν ότι ο Ανδρονικος δεν είναι σωτηρας αλλα μαλλον φιδι ηταν ο Πατριάρχης Θεοδόσιος.
Όταν συναντηθηκαν ο Ανδρονικος ξαναειπε στον Πατριαρχη ότι του ειχε πει σε προηγουμενες επιστολες του ότι ανησυχει για τον νεαρο Αλεξιο Β’ και πως δεν εχει κανενα συνεργατη να τον βοηθησει. Ουτε καν τη βοηθεια του Πατριαρχη.
Ο Πατριάρχης με θάρρος του ανταπαντησε «Ότι παραμελει το καθηκον της κηδεμονιας του Αλεξιου Β’ γιατι από τη μερα που εφτασε στην Πολη ο Ανδρονικος και πηρε την εξουσια, θεωρει τον νεαρο Αυτοκράτορα ως νεκρο».
Ο Ανδρονικος αιφνιδιαστηκε. Αυτος ο πανουργος παπας ειχε καταλαβει τι ειχε σκοπο να κανει ο Ανδρονικος αλλα με εντονο υφος του ζητησε εξηγησεις. Ο Θεοδοσιος αλλαξε ελαφρως την εννοια των λογων του αλλα ο Ανδρονικος κατάλαβε καλα τι εννοουσε και πάλι ο Πατριάρχης και αφου τον αποκάλεσε «πονηρό Αρμένιο» τον εδιωξε από το Παλατι.
Από τη μερα της στέψης και μετα ο Ανδρόνικος ξεκινησε να χειρίζεται τις κρατικες υποθέσεις συγκεντρώνοντας ολες τις εξουσιες πανω του και μη αφηνοντας κανεναν αλλον να μοιραστει τη δυναμη μαζι του.
Οι στρατιωτες που τον στηριξαν ελαβαν πλουσια δώρα σε χρηματα και γη ενώ οι γιοι του Μανουηλ και Ιωαννης προωθηθηκαν στα ανωτατα αξιωματα. Βεβαια επρεπε να εκκαθαρίσει και τους εχθρους του. Αλλοι εξορίστηκαν, αλλοι φυλακιστηκαν, αλλοι τυφλωθηκαν κτλ. χωρις σαφεις κατηγορίες. Αρκουσε μονο ο λογος του Ανδρονικου για να καταδικαστει κανεις. Αυτό βεβαια ειχε το αρνητικο ότι συσπειρωσε μια μεριδα της αριστοκρατιας και οπαδων της προηγουμενης κυβερνησης εναντιον του.
Ηδη από τις πρωτες μερες της εξουσιας του ως Αντιβασιλεα παρατηρηθηκε ενας φατριασμος στην Κωνσταντινουπολη καθως ο κόσμος ειχε διαιρεθει σε οπαδους του Ανδρονικου και σε οπαδους του Αλεξιου Β’.
Τον Αλέξιο Β’ ο Ανδρονικος φροντισε να τον αφησει στον κοσμο του στρεφοντας το ενδιαφέρον του μακρια από τις κρατικες υποθέσεις και τον προετρεπε να ασχοληθει με κυνηγια, παρτυ, ποτα και γυναικες. Και φυσικα δεν αφηνε κανένα να επηρεασει τον Αλέξιο Β’ με οποιοδηποτε τροπο.
Μια φορά π.χ. ο Ευνουχος Τζίτας ψιθυρησε στο αυτι του Αλεξιου για συμφορες που τους περιμενουν οσο ο Ανδρονικος είναι στην εξουσια και εγινε αντιληπτος από τον Ιωάννη Καντακουζηνο οπαδο του Ανδρονικου.
Ο Καντακουζηνος τοτε παρουσία του Αυτοκράτορα εσκασε μπουνια του Τζίτα ο οποιος μετα από αυτό το χτυπημα εχασε όλα του τα δοντια.
Εν τουτοις συνεληφθησαν και οι δυο με εντολη του Ανδρονικου ο μεν Τζιτας για αποπειρα κακοβουλης επιρροης στον Αυτοκρατορα ο δε Καντακουζηνος για χρηση βιας ενωπιον του Αυτοκράτορα. Ο Ανδρονικος τους καταδικασε και τους δυο σε τυφλωση από το ένα μάτι και φυλακιση.
Τουλαχιστον ο Καντακουζηνος ειχε παρέα στο κελι του τον κουνιάδο του Κωνσταντινο Αγγελο-Κομνηνο που ειχε φυλακιστει γιατι κακολογησε δημοσια τον Ανδρονικο.
Η εξουσια του Ανδρονικου ηταν πλεον σχεδον απολυτη. Αλλα για να φτάσει στον θρονο που ονειρευοταν από παιδι επρεπε να βγουν από τη μεση η Αυτοκράτειρα Ξενη και τα παιδια του Μανουηλ.
Τον Ιουλιο του 1182 πεθανε ξαφνικα η κορη του Μανουήλ Α’ η Μαρια Κομνηνη. Επισημως πεθανε από πυρετο. Ανεπισημως βεβαια η Μαρια δηλητηριαστηκε από τον Ευνουχο Πτερυγεωνιτη ο οποιος ειχε εξαγοραστει από τον Ανδρονικο για να ξεκάνει την Μαρία. 1 μηνα μετά πεθανε και ο συζυγος της Μαριας ο Κόμης του Μονφερα Ιωάννης (Ρενιε) και παλι επισημως από πυρετο. Ανεπισημως όμως πηγε από δηλητηριο που του εριξε στο κρασι ο Πτερυγεωνιτης και αυτό το ηξερε ολη η Πολη αλλα κανανε το κοροιδο για να μη φανε και αυτοι κανα δηλητηριο.
Με την κορη ξεμπέρδεψε ο Ανδρονικος ευκολα. Σειρά τωρα ειχε η Αυτοκράτειρα. Εδώ μεταχειριστηκε άλλο τεχνασμα.
Εξήγειρε μυστικα το λαο να διαδηλώνει κατά της Αυτοκράτειρας καθημερινα και στο τελος μια επιτροπη ζητησε από τον Πατριαρχη να μεσολαβησει για να απομακρυνθει η Αυτοκρατειρα από το Παλάτι.
Εν τουτοις όμως 3 Κριτές του Βήλου (ανωτατοι δικαστές) ο Δημητριος Τορνικης, ο Λεων Μοναστηριώτης και ο Κωνσταντινος Πατρηνος ζητησαν εγκριση του Αυτοκράτορα Αλεξιου Β’ για να απομακρυνθει η Αυτοκράτειρα.
Ο Ανδρονικος όμως που δεν ειχε καιρο για χάσιμο εστειλε το πληθος στα σπιτια τους και οι 3 δικαστες απειληθηκαν με λιντσάρισμα και τελικα αλλαξαν τη γνωμη τους αλλα η Αυτοκράτειρα παρέμεινε στο Παλατι καθως παρενεβη υπερ της ο Πατριάρχης Θεοδόσιος και ο Ανδρόνικος εκανε πισω.
Τον Ιουλιο του 1182 αποκαλυφθηκε και η πρωτη συνομωσία κατά της ζωης του Ανδρονικου. Μελη της δεν ηταν μονο αντιπαλοι του αλλα και ατομα τα οποια 2 μηνες πριν τον ειχαν υποστηρίξει. Αναμεσα τους ο Ανδρόνικος Αγγελος-Δουκας και οι 6 γιοι του, ο Μεγας Δουκας Ανδρόνικος Κοντοστέφανος και 5 γιοι του, ο Λογοθέτης του Δρόμου Βασιλειος Καματηρός και αρκετοι συγγενεις του και αλλοι ευγενεις.
Το σχέδιο αποκαλυφθηκε από πράκτορες του Ανδρονικου και ξεκινησαν συλληψεις. Συνελήφθη ο Ανδρονικος Κοντοστέφανος και οι 4 από τους 5 γιους του, ο Βασιλειος Καματηρός και αλλοι. Ο Ανδρονικος Αγγελος-Δουκας και οι 6 γιοι του μαζι με αλλον ένα γιο του Κοντοστέφανου καταφεραν να δραπετευσουν. Ολοι οι αλλοι συλληφθέντες τυφλώθηκαν από το ένα ματι και φυλακιστηκαν.
Πολυτιμη βοηθεια στην ασκηση εξουσιας ειχε ο Ανδρονικος από την ερωμένη του Θεοδώρα Κομνηνη αλλα και από την άλλη Θεοδώρα Κομνηνη την ερωμένη του Αυτοκρατορα Μανουηλ Α’. Οι οποιες ειχαν κάθε λογο να μισουν την Αυτοκράτειρα και να θελουν το τελος της. Πλεον η Θεοδώρα η ερωμενη του Μανουηλ ειχε γινει και του Ανδρονικου ερωμένη. Ετσι για τελευταιο κωλοδάχτυλο στο Μανουηλ του εφαγε γκομενα και μετα θανατον.
Ο δε Ανδρόνικος για να τις ευχαριστήσει προτεινε να αλληλοπαντρεψουν τα παιδια τους μιας και ο Ανδρονικος ειχε γιο και κορη από την Θεοδώρα και η άλλη Θεοδώρα ειχε παλι γιο και κορη. Ετσι εστειλε επιστολη στον Πατριάρχη για να εκδόσει αδεις γάμου.
Ο Πατριάρχης όταν διαβασε τι του ζητάει ο Ανδρόνικος εμεινε ξερός. Πως θα μπορουσε να εκδόσει αδειες γάμου για αιμομικτικα νοθα?
Ο Ανδρονικος επεμενε και ελεγε πως δεν υπαρχει παραβαση των Ιερών Κανόνων και αν υπάρχει είναι πολύ μικρη αφου ως νοθα τα παιδια δεν είναι πραγματικοι συγγενεις.
Ο Πατριαρχης όμως ηταν ανενδοοτος όπως και αρκετοι Μητροπολιτες αλλα και Συγκλητικοι.
Η πιεση στον Πατριάρχη εγινε ασφυκτικη και τελικα αναγκάστηκε να παραιτηθει τον Αυγουστο του 1183 και να αποσυρθει στο μοναστηρι που ειχε χτισει στην νησο Τερεβινθο στα Πριγκιποννησια οπου και αφιερωθηκε στη συγγραφη. Νεος Πατριάρχης διορίστηκε ο Χαρτοφυλαξ της Αγιας Σοφίας Βασιλειος Β’ Καματηρος (ξαδελφος του Βασιλειου Καματηρου που φυλακιστηκε) και ηταν πειθηνιο οργανο του Ανδρονικου και αμέσως εξεδωσε τις αδειες για τον παρανομο γάμο των παιδιων του Ανδρονικου.
Αυτή η ανέλπιστη παραιτηση ηταν θειο δώρο για τον Ανδρόνικο καθως πλεον η Αυτοκράτειρα Ξενη στερηθηκε τον προστάτη της και πλεον μπορουσε να στραφει ανοιχτά εναντιον της.
Ετσι συγκαλεσε την Συγκλητο και κατηγόρησε ενωπιον της την Αυτοκράτειρα ότι ειχε μυστικές επαφές με τον Βασιλια της Ουγγαρίας Μπελα Γ’ τον παλιο μνηστηρα της Μαριας Κομνηνης που καποτε ηθελε να τον κανει Βυζαντινο Αυτοκράτορα ο Μανουηλ Α’ με σκοπο την ανατροπη της κυβερνησεως. Ο Βασιλιας της Ουγγαριας εκτος από πρωην μνηστηρας της Μαριας Κομνηνης ηταν και γαμπρος της Αυτοκράτειρας μιας και ειχε παντρευτει την νεοτερη αδελφη της την Αγνη κορη της Πριγκιπισας της Αντιοχειας Κονστάνς και του Ρευνάλδου ντε Σατιγιον του δευτερου αντρα της.
Η Συγκλητος ψηφισε ομοφωνα υπερ της ενοχης της Αυτοκράτειρας (αφου ηταν συγκροτημενη αποκλειστικα από υποστηρικτες του Ανδρονικου) και διέταξε την φυλακιση της Αυτοκράτειρας στη Μονη του Αγιου Διομηδους. Εκει υπεστη κάθε ειδους εξευτελισμο λεκτικο και φυσικο ενώ πολλες φορες δεν της παρειχαν ουτε φαγητο ουτε νερο.
Αυτό δεν ικανοποιησε τον Ανδρονικο ο οποιος συγκάλεσε νεα συνεδριαση της Συγκλητου και τους ειπε «Ποια ποινη αρμοζει κατά νομον στους προδότες της Πατριδος?»
Οι Συγκλητικοι επιασαν το υπονοουμενο και υπεγραψαν ψηφισμα με το οποιο καταδικαζόταν η Αυτοκράτειρα σε θάνατο. Αν και μερικοι αρνηθηκαν να το υπογραψουν αναμεσα τους και στενοι συγγενεις του Ανδρονικου.
Αλλα του Ανδρονικου του εφτανε που ειχε την αποφαση κατά πλειοψηφία. Ετσι εφερε το ψήφισμα στο Παλάτι για επικυρωση από τον Αυτοκράτορα.
Ο Αλέξιος Β΄ βρεθηκε στη δυσχερη θεση να πρεπει να υπογράψει το διάταγμα εκτέλεσης της της μητέρας του.
Με λιγο σπρωξιμο από τον Ανδρόνικο ο Αλέξιος Β’ υπεγραψε το διάταγμα. Επιλεχθηκαν ως μαρτυρες της εκτέλεσης ο γιος του Ανδρόνικου Μανουηλ και ο Σεβαστός Γεώργιος. Και οι δυο όμως αρνηθηκαν να παραστουν καθως θεωρησαν το διαταγμα αυτό «φαυλο» και υπενθυμισαν στον Ανδρονικο ότι αυτοι δεν ειχαν υπογραψει το καταδικαστικο ψηφισμα της Συγκλητου.
Ο Ανδρονικος εξοργισμένος ανεβαλλε την εκτέλεση αλλα μερικές μερες μετά εστειλε τον Μεγα Εταιριαρχη Κωνσταντινο Τριψυχο και τον Ευνουχο Πτερυγεωνιτη στη φυλακη της Αυτοκρατειρας και εκει εκτελεστηκε η ποινη μυστικα δια στραγγαλισμου στα τέλη του Αυγουστου 1183.
Η Αυτοκράτειρα Ξενη που ηταν τοτε 35 χρονων θαφτηκε μυστικα στην παραλια εξω από τη Μονη του Αγιου Διομηδους και ο Ανδρονικος σε μια κριση οργης διέταξε damnatio memoriae εναντιον ττης Δλδ να σβηστει το ονομα και το προσωπο της από τα κρατικα αρχει, νομισματα, αγαλματα, πινακες
και παντου. Δεν ηθελε να βλεπει το προσωπο της πουθενα.
Ο δρομος για το θρονο ηταν τωρα ανοιχτος.
Συνεχίζεται…
Ταυτοχρονα εστειλε πρεσβεις στον Ανδρόνικο ο οποιος ειχε φτάσει στην Χαλκηδόνα ηδη με σκοπο να τον καθυστερησει. Ετσι απεστάλη ο Πρωθιερέας της Αγίας Σοφίας Γεώργιος Ξιφιλίνος (ο οποιος μετέπειτα εγινε Πατριάρχης το 1191 ως Γεώργιος Β’).
Αλλα ο Γεώργιος προδοσε τον Αλέξιο και την Αντιβασίλισσα και συντάχθηκε με τον Ανδρόνικο λεγοντας του να μην αποδεχτει τις προτάσεις της κυβέρνησης που ο ιδιος κομιζει καθως η επιτυχία της επαναστασης του είναι δεδομένη.
Ο Ανδρόνικος μεσω του Γεωργίου εστειλε την απαντηση του στο Παλάτι λεγοντας:
«Αν θελετε ο Ανδρονικος να γυρισει πισω από εκει που ηρθε τοτε να απομακρυνθει άμεσα ο Συμβουλος Αλέξιος, να λογοδοτήσει για τις παρανομιες του, να αποσυρθει δια παντός από τον δημόσιο βιο η Αντιβασίλισσα και ο νεαρος Αυτοκράτορας να βασιλευσει συμφωνα με τη διαθηκη του πατέρα του χωρις την παρεμβολη διεφθαρμένων αυλικών.»
Απαντηση δεν πηρε ποτε. Μετα από μερικές μερες όμως ο Μεγας Δουκας Ανδρονικος Κοντοστέφανος στασιασε, εκδηλώθηκε υπερ του Ανδρονικου και προσχώρησε στην επανάσταση μαζι με όλα τα πλοια που ειχαν βυζαντινα πληρώματα (φυσικα τα πλοια υπο ιταλικη διοικηση και δυτικους μισθοφορους παρεμειναν πιστα στην κυβέρνηση).
Ο Συμβουλος Αλέξιος απελπιστηκε βλεποντας ότι χανει και την τελευταια γραμμη αμυνας του και η ταραχη του εγινε μεγαλυτερη βλεποντας το λαο να διαδηλώνει καθημερινα υπερ του Ανδρονικου.
Κάθε μερα συνερρεαν πληθη από την Κωνσταντινουπολη στη Χαλκηδόνα με βάρκες για να δουν τον Ανδρονικο χαιρετιζοντας τον ως Απελευθερωτη και Καταλύτη της Τυραννιδας του Συμβουλου Αλεξιου.
Υπηρχαν όμως και αλλοι που εβλεπαν πιο μακρια όπως ο Πατριάρχης Θεοδόσιος που αντιληφθηκαν πως κατω από αυτό τη προβια του αρνιου βρισκοταν ένα φιδι το οποιο εντος ολιγου θα τους δάγκωνε.
Ο Συμβουλος προσπαθησε να κινητοποιησει οσες δυνάμεις ειχε ακομα διαθέσιμες αλλα δεν προλαβε καθως ξεσπασε πραξικόπημα στην Κωνσταντινουπολη και ο Συμβουλος Αλέξιος συνελήφθη από τη Φρουρα των Βαραγγών και τέθηκε υπο περιορισμο.
Εν συνεχεια ανοιχθηκαν οι φυλακες του Πραιτωριου και απελευθερώθηκαν οσοι ειχαν φυλακιστει από αυτόν όπως οι γιοι του Ανδρονικου Μανουηλ
και Ιωάννης, ο Πρωτοστράτορας Αλέξιος, ο Ιωάννης Δουκας-Καματηρός και άλλοι. Τις θεσεις στους στα κελια πηραν τα μέλη της κυβέρνησης του
Συμβουλου Αλεξιου και αλλοι υποστηρικτες και συγγενεις του.
Ετσι καταργηθηκε η κυβέρνηση του Αλεξιου και της Αντιβασίλισσας. Λιγο μετά ο αιχμάλωτος Συμβουλος οδηγηθηκε στο Πατριαρχειο και από εκει επιβιβάστηκε σε μια βάρκα συνοδεια της Φρουράς των Βαραγγων και μεταφέρθηκε στο στρατόπεδο του Ανδρονικου στη Χαλκηδόνα. Εκει καταδικάστηκε από εκτακτο στρατοδικειο υπο την προεδρια του Ανδρονικου σε τυφλωση και η ποινη εκτελέστηκε αμεσα.
Στις 2 Μαιου 1182 και ενώ ο Ανδρόνικος βρισκόταν ακομα στη Χαλκηδόνα διέταξε τον Αυτοκρατορικο Στολο να μεταφέρει επιλεκτα Ταγματα στην Κωνσταντινουπολη και να εξοντώσουν τους δυτικους υπηκοους που ειχαν συνεργαστει με την προηγουμενη κυβερνηση.
Οι στρατιωτες του Ανδρονικου εισηλθαν στη Λατινικη Συνοικια της Πολης και αρχισε μια ανελεητη σφαγη. Απαντες σφαγιάζονταν από νεογνου μεχρι υπερηλικος γέροντος. Εγκυες ξεκοιλιαζονταν και τα εμβρυα πετιονταν γυρω σε ολη την Πολη. Και όχι μονο τα σπιτια καταστραφηκαν και σφαγιαστηκαν οι ενοικουντες σε αυτά αλλα και οι Λατινικές εκκλησιες κατεδαφιστηκαν, σφαγιαστηκαν οι λάτινοι ιερεις, τα λατινικα νοσοκομεια κάηκαν και σφαγιαστηκαν και οι ασθενεις πανω στα κρεβατια τους.
Ο Λεγάτος του Πάπα Αλεξάνδρου Γ’ (ο επισημος πρέσβης του Παπα στην Κωνσταντινουπολη) ο Υποδιάκονος Ιωάννης που φορουσε την επισημη στολη του για να διακρινεται αποκεφαλιστηκε επι τοπου αν και ειχε ασυλια ως πρεσβης και το κεφάλι του δέθηκε στην ουρά ενός σκυλου.
Ξεθαψαν ακομα και λειψανα λατινων από τα νεκροταφεια και τα εδεναν σε ουρες αλογων.
Πριν τη σφαγη η Πολη ειχε 60000 Λατινους. Όταν τελειωσε η σφαγη ειχαν μεινει μονο 4000 και αυτοι πουληθηκαν στους Τουρκους ως σκλαβοι.
Αφου εκκαθαρίστηκε η Πολη από τους Λατινους ο Ανδρονικος μπορουσε να μπει στην Πολη και μεσα στο πρωτο 15θημερο του Μαιου περασε με πλοιο απέναντι από τη Χαλκηδόνα και στρατοπεδευσε στο Φιλοπάτιον.
Εκει ετρεξαν ολοι οι ευγενεις να τον προσκυνησουν και να του ορκιστουν πιστη με πρωτον τον Ανδρόνικο Αγγελο-Δουκα (που παρεπιπτοντως ηταν ο πατέρας των κατοπινων Αυτοκρατόρων Ισαακιου Β’ και Αλεξιου Δ’). Αφου τον προσκυνησαν τον σηκωσαν στα χέρια και τον αποκάλεσαν «Σωτηρα του Κράτους».
Από εκει διέταξε να μεταφερθει η πρωην Αντιβασίλισσα και ο νεαρος Αλέξιος Β’ από το Παλάτι των Βλαχερνών στην Αυτοκρατορικη Επαυλη του Φιλοπατίου. Εκει τους επισκέφτηκε αλλα η στάση του ηταν ακρως υποκριτικη απεναντι τους. Ειδικα απεναντι στην Ξένη την οποια αντιπαθουσε από πολλα χρονια πριν.
Ο Ανδρονικος προσκυνησε τον Αλέξιο Β’ και πιανοντας το ποδι του Αυτοκράτορα το εβαλε πανω στον σβερκο του κλαιγοντας για να δειξει την υποταγη του σε αυτόν. Απεναντι στην Ξένη ηταν ολοτελα ψυχρος και τυπικος σαν να μην τη γνωριζε καν. Με το ζορι τη χαιρέτισε τυπικα.
Μετα από αυτό εκανε την θριαμβευτικη του εισοδο στην Κωνσταντινουπολη και αμεσως κατευθυνθηκε στη Μονη Παντοκράτορος οπου ειχε ενταφιαστει ο εξάδελφος του Αυτοκράτορας Μανουηλ Α’.
Εκει επακολουθησε άλλη μια θεατρικη σκηνη με τον Ανδρονικο να θρηνει επι του τάφου, να χτυπαει το στηθος του, να μοιρολογάει και να κλαιει. Δεν ξεκολουσε (και καλα) από τον τάφο ως που χρειαστηκε να τον τραβηξουν μερικοι συγγενεις του για να φυγει.
Τους ειπε να τον αφησουν λιγο να συνομιλησει με το νεκρο και αυτοι τον αφησαν. Τοτε ο Ανδρονικος σηκωσε τα χέρια ψηλα και τον ειδαν να ανοιγοκλεινει τα χειλη χωρις όμως να βγαινει φωνη.
Δεν μαθαμε ποτε τι ειπε αλλα μετα το θανατο του κυκλοφορησε η φημη ότι σε αυτή τη «θεατρικη σκηνη» ο Ανδρονικος ελεγε στον μακαριτη Μανουηλ «Τωρα σ’ εχω στο χέρι. Εσενα που με κυνηγησες και με εκανες να γυριζω σε ολο τον κοσμο. Τωρα τουτη η πετρα σε πλακωνει σε αιώνια φυλακη και μονο η Σάλπιγγα της Δευτέρας Παρουσιας θα σε ξυπνησει από τον υπνο σου. Κι εγω τωρα θα εκδικηθώ τη γενια σου και θα παρω από τους δικους σου την πληρωμη μου για όλα τα κακα που μου εκανες εσυ….»
Την ιδια μερα αναγγέλθηκε και ο θάνατος του Μεγάλου Δομέστικου Ιωαννη Βατάτζη ο οποιος πεθανε στη Φιλαδελφεια μετα από ασθενεια. Ηταν από τους τελευταιους εναπομειναντες υποστηρικτες του Συμβουλου Αλεξιου και της Αυτοκρατειρας. Ο Ανδρόνικος θεώρησε τον θανατο αυτό καλη αρχη και θεικη συγκυρια. H μερα ηταν η 16η Μαιου και ο Ανδρονικος ορισε την ιδια μέρα να στεφθει Αυτοκράτορας ο νεαρος Αλέξιος Β’. Όχι γιατι τον εκτιμουσε αλλα για να αποκλεισει την μανα του από το να ασκει την επιτροπεια.
Ετσι ο Ανδρονικος ανέβασε τον νεαρο Αλέξιο στον ωμο του μπροστα στα πληθη και τον μετεφερε στην Αγια Σοφία δειχνοντας ετσι με αλλον ένα θεατρινισμο ότι τον ειχε σαν παιδι του. Περισσότερο ισως από τον Μανουηλ Α’. Και εκει στην Αγία Σοφία ο Πατριάρχης Θεοδόσιος τον έστεψε Αυτοκράτορα.
Όπως ειπαμε παραπανω από τους λιγους που ειδαν ότι ο Ανδρονικος δεν είναι σωτηρας αλλα μαλλον φιδι ηταν ο Πατριάρχης Θεοδόσιος.
Όταν συναντηθηκαν ο Ανδρονικος ξαναειπε στον Πατριαρχη ότι του ειχε πει σε προηγουμενες επιστολες του ότι ανησυχει για τον νεαρο Αλεξιο Β’ και πως δεν εχει κανενα συνεργατη να τον βοηθησει. Ουτε καν τη βοηθεια του Πατριαρχη.
Ο Πατριάρχης με θάρρος του ανταπαντησε «Ότι παραμελει το καθηκον της κηδεμονιας του Αλεξιου Β’ γιατι από τη μερα που εφτασε στην Πολη ο Ανδρονικος και πηρε την εξουσια, θεωρει τον νεαρο Αυτοκράτορα ως νεκρο».
Ο Ανδρονικος αιφνιδιαστηκε. Αυτος ο πανουργος παπας ειχε καταλαβει τι ειχε σκοπο να κανει ο Ανδρονικος αλλα με εντονο υφος του ζητησε εξηγησεις. Ο Θεοδοσιος αλλαξε ελαφρως την εννοια των λογων του αλλα ο Ανδρονικος κατάλαβε καλα τι εννοουσε και πάλι ο Πατριάρχης και αφου τον αποκάλεσε «πονηρό Αρμένιο» τον εδιωξε από το Παλατι.
Από τη μερα της στέψης και μετα ο Ανδρόνικος ξεκινησε να χειρίζεται τις κρατικες υποθέσεις συγκεντρώνοντας ολες τις εξουσιες πανω του και μη αφηνοντας κανεναν αλλον να μοιραστει τη δυναμη μαζι του.
Οι στρατιωτες που τον στηριξαν ελαβαν πλουσια δώρα σε χρηματα και γη ενώ οι γιοι του Μανουηλ και Ιωαννης προωθηθηκαν στα ανωτατα αξιωματα. Βεβαια επρεπε να εκκαθαρίσει και τους εχθρους του. Αλλοι εξορίστηκαν, αλλοι φυλακιστηκαν, αλλοι τυφλωθηκαν κτλ. χωρις σαφεις κατηγορίες. Αρκουσε μονο ο λογος του Ανδρονικου για να καταδικαστει κανεις. Αυτό βεβαια ειχε το αρνητικο ότι συσπειρωσε μια μεριδα της αριστοκρατιας και οπαδων της προηγουμενης κυβερνησης εναντιον του.
Ηδη από τις πρωτες μερες της εξουσιας του ως Αντιβασιλεα παρατηρηθηκε ενας φατριασμος στην Κωνσταντινουπολη καθως ο κόσμος ειχε διαιρεθει σε οπαδους του Ανδρονικου και σε οπαδους του Αλεξιου Β’.
Τον Αλέξιο Β’ ο Ανδρονικος φροντισε να τον αφησει στον κοσμο του στρεφοντας το ενδιαφέρον του μακρια από τις κρατικες υποθέσεις και τον προετρεπε να ασχοληθει με κυνηγια, παρτυ, ποτα και γυναικες. Και φυσικα δεν αφηνε κανένα να επηρεασει τον Αλέξιο Β’ με οποιοδηποτε τροπο.
Μια φορά π.χ. ο Ευνουχος Τζίτας ψιθυρησε στο αυτι του Αλεξιου για συμφορες που τους περιμενουν οσο ο Ανδρονικος είναι στην εξουσια και εγινε αντιληπτος από τον Ιωάννη Καντακουζηνο οπαδο του Ανδρονικου.
Ο Καντακουζηνος τοτε παρουσία του Αυτοκράτορα εσκασε μπουνια του Τζίτα ο οποιος μετα από αυτό το χτυπημα εχασε όλα του τα δοντια.
Εν τουτοις συνεληφθησαν και οι δυο με εντολη του Ανδρονικου ο μεν Τζιτας για αποπειρα κακοβουλης επιρροης στον Αυτοκρατορα ο δε Καντακουζηνος για χρηση βιας ενωπιον του Αυτοκράτορα. Ο Ανδρονικος τους καταδικασε και τους δυο σε τυφλωση από το ένα μάτι και φυλακιση.
Τουλαχιστον ο Καντακουζηνος ειχε παρέα στο κελι του τον κουνιάδο του Κωνσταντινο Αγγελο-Κομνηνο που ειχε φυλακιστει γιατι κακολογησε δημοσια τον Ανδρονικο.
Η εξουσια του Ανδρονικου ηταν πλεον σχεδον απολυτη. Αλλα για να φτάσει στον θρονο που ονειρευοταν από παιδι επρεπε να βγουν από τη μεση η Αυτοκράτειρα Ξενη και τα παιδια του Μανουηλ.
Τον Ιουλιο του 1182 πεθανε ξαφνικα η κορη του Μανουήλ Α’ η Μαρια Κομνηνη. Επισημως πεθανε από πυρετο. Ανεπισημως βεβαια η Μαρια δηλητηριαστηκε από τον Ευνουχο Πτερυγεωνιτη ο οποιος ειχε εξαγοραστει από τον Ανδρονικο για να ξεκάνει την Μαρία. 1 μηνα μετά πεθανε και ο συζυγος της Μαριας ο Κόμης του Μονφερα Ιωάννης (Ρενιε) και παλι επισημως από πυρετο. Ανεπισημως όμως πηγε από δηλητηριο που του εριξε στο κρασι ο Πτερυγεωνιτης και αυτό το ηξερε ολη η Πολη αλλα κανανε το κοροιδο για να μη φανε και αυτοι κανα δηλητηριο.
Με την κορη ξεμπέρδεψε ο Ανδρονικος ευκολα. Σειρά τωρα ειχε η Αυτοκράτειρα. Εδώ μεταχειριστηκε άλλο τεχνασμα.
Εξήγειρε μυστικα το λαο να διαδηλώνει κατά της Αυτοκράτειρας καθημερινα και στο τελος μια επιτροπη ζητησε από τον Πατριαρχη να μεσολαβησει για να απομακρυνθει η Αυτοκρατειρα από το Παλάτι.
Εν τουτοις όμως 3 Κριτές του Βήλου (ανωτατοι δικαστές) ο Δημητριος Τορνικης, ο Λεων Μοναστηριώτης και ο Κωνσταντινος Πατρηνος ζητησαν εγκριση του Αυτοκράτορα Αλεξιου Β’ για να απομακρυνθει η Αυτοκράτειρα.
Ο Ανδρονικος όμως που δεν ειχε καιρο για χάσιμο εστειλε το πληθος στα σπιτια τους και οι 3 δικαστες απειληθηκαν με λιντσάρισμα και τελικα αλλαξαν τη γνωμη τους αλλα η Αυτοκράτειρα παρέμεινε στο Παλατι καθως παρενεβη υπερ της ο Πατριάρχης Θεοδόσιος και ο Ανδρόνικος εκανε πισω.
Τον Ιουλιο του 1182 αποκαλυφθηκε και η πρωτη συνομωσία κατά της ζωης του Ανδρονικου. Μελη της δεν ηταν μονο αντιπαλοι του αλλα και ατομα τα οποια 2 μηνες πριν τον ειχαν υποστηρίξει. Αναμεσα τους ο Ανδρόνικος Αγγελος-Δουκας και οι 6 γιοι του, ο Μεγας Δουκας Ανδρόνικος Κοντοστέφανος και 5 γιοι του, ο Λογοθέτης του Δρόμου Βασιλειος Καματηρός και αρκετοι συγγενεις του και αλλοι ευγενεις.
Το σχέδιο αποκαλυφθηκε από πράκτορες του Ανδρονικου και ξεκινησαν συλληψεις. Συνελήφθη ο Ανδρονικος Κοντοστέφανος και οι 4 από τους 5 γιους του, ο Βασιλειος Καματηρός και αλλοι. Ο Ανδρονικος Αγγελος-Δουκας και οι 6 γιοι του μαζι με αλλον ένα γιο του Κοντοστέφανου καταφεραν να δραπετευσουν. Ολοι οι αλλοι συλληφθέντες τυφλώθηκαν από το ένα ματι και φυλακιστηκαν.
Πολυτιμη βοηθεια στην ασκηση εξουσιας ειχε ο Ανδρονικος από την ερωμένη του Θεοδώρα Κομνηνη αλλα και από την άλλη Θεοδώρα Κομνηνη την ερωμένη του Αυτοκρατορα Μανουηλ Α’. Οι οποιες ειχαν κάθε λογο να μισουν την Αυτοκράτειρα και να θελουν το τελος της. Πλεον η Θεοδώρα η ερωμενη του Μανουηλ ειχε γινει και του Ανδρονικου ερωμένη. Ετσι για τελευταιο κωλοδάχτυλο στο Μανουηλ του εφαγε γκομενα και μετα θανατον.
Ο δε Ανδρόνικος για να τις ευχαριστήσει προτεινε να αλληλοπαντρεψουν τα παιδια τους μιας και ο Ανδρονικος ειχε γιο και κορη από την Θεοδώρα και η άλλη Θεοδώρα ειχε παλι γιο και κορη. Ετσι εστειλε επιστολη στον Πατριάρχη για να εκδόσει αδεις γάμου.
Ο Πατριάρχης όταν διαβασε τι του ζητάει ο Ανδρόνικος εμεινε ξερός. Πως θα μπορουσε να εκδόσει αδειες γάμου για αιμομικτικα νοθα?
Ο Ανδρονικος επεμενε και ελεγε πως δεν υπαρχει παραβαση των Ιερών Κανόνων και αν υπάρχει είναι πολύ μικρη αφου ως νοθα τα παιδια δεν είναι πραγματικοι συγγενεις.
Ο Πατριαρχης όμως ηταν ανενδοοτος όπως και αρκετοι Μητροπολιτες αλλα και Συγκλητικοι.
Η πιεση στον Πατριάρχη εγινε ασφυκτικη και τελικα αναγκάστηκε να παραιτηθει τον Αυγουστο του 1183 και να αποσυρθει στο μοναστηρι που ειχε χτισει στην νησο Τερεβινθο στα Πριγκιποννησια οπου και αφιερωθηκε στη συγγραφη. Νεος Πατριάρχης διορίστηκε ο Χαρτοφυλαξ της Αγιας Σοφίας Βασιλειος Β’ Καματηρος (ξαδελφος του Βασιλειου Καματηρου που φυλακιστηκε) και ηταν πειθηνιο οργανο του Ανδρονικου και αμέσως εξεδωσε τις αδειες για τον παρανομο γάμο των παιδιων του Ανδρονικου.
Αυτή η ανέλπιστη παραιτηση ηταν θειο δώρο για τον Ανδρόνικο καθως πλεον η Αυτοκράτειρα Ξενη στερηθηκε τον προστάτη της και πλεον μπορουσε να στραφει ανοιχτά εναντιον της.
Ετσι συγκαλεσε την Συγκλητο και κατηγόρησε ενωπιον της την Αυτοκράτειρα ότι ειχε μυστικές επαφές με τον Βασιλια της Ουγγαρίας Μπελα Γ’ τον παλιο μνηστηρα της Μαριας Κομνηνης που καποτε ηθελε να τον κανει Βυζαντινο Αυτοκράτορα ο Μανουηλ Α’ με σκοπο την ανατροπη της κυβερνησεως. Ο Βασιλιας της Ουγγαριας εκτος από πρωην μνηστηρας της Μαριας Κομνηνης ηταν και γαμπρος της Αυτοκράτειρας μιας και ειχε παντρευτει την νεοτερη αδελφη της την Αγνη κορη της Πριγκιπισας της Αντιοχειας Κονστάνς και του Ρευνάλδου ντε Σατιγιον του δευτερου αντρα της.
Η Συγκλητος ψηφισε ομοφωνα υπερ της ενοχης της Αυτοκράτειρας (αφου ηταν συγκροτημενη αποκλειστικα από υποστηρικτες του Ανδρονικου) και διέταξε την φυλακιση της Αυτοκράτειρας στη Μονη του Αγιου Διομηδους. Εκει υπεστη κάθε ειδους εξευτελισμο λεκτικο και φυσικο ενώ πολλες φορες δεν της παρειχαν ουτε φαγητο ουτε νερο.
Αυτό δεν ικανοποιησε τον Ανδρονικο ο οποιος συγκάλεσε νεα συνεδριαση της Συγκλητου και τους ειπε «Ποια ποινη αρμοζει κατά νομον στους προδότες της Πατριδος?»
Οι Συγκλητικοι επιασαν το υπονοουμενο και υπεγραψαν ψηφισμα με το οποιο καταδικαζόταν η Αυτοκράτειρα σε θάνατο. Αν και μερικοι αρνηθηκαν να το υπογραψουν αναμεσα τους και στενοι συγγενεις του Ανδρονικου.
Αλλα του Ανδρονικου του εφτανε που ειχε την αποφαση κατά πλειοψηφία. Ετσι εφερε το ψήφισμα στο Παλάτι για επικυρωση από τον Αυτοκράτορα.
Ο Αλέξιος Β΄ βρεθηκε στη δυσχερη θεση να πρεπει να υπογράψει το διάταγμα εκτέλεσης της της μητέρας του.
Με λιγο σπρωξιμο από τον Ανδρόνικο ο Αλέξιος Β’ υπεγραψε το διάταγμα. Επιλεχθηκαν ως μαρτυρες της εκτέλεσης ο γιος του Ανδρόνικου Μανουηλ και ο Σεβαστός Γεώργιος. Και οι δυο όμως αρνηθηκαν να παραστουν καθως θεωρησαν το διαταγμα αυτό «φαυλο» και υπενθυμισαν στον Ανδρονικο ότι αυτοι δεν ειχαν υπογραψει το καταδικαστικο ψηφισμα της Συγκλητου.
Ο Ανδρονικος εξοργισμένος ανεβαλλε την εκτέλεση αλλα μερικές μερες μετά εστειλε τον Μεγα Εταιριαρχη Κωνσταντινο Τριψυχο και τον Ευνουχο Πτερυγεωνιτη στη φυλακη της Αυτοκρατειρας και εκει εκτελεστηκε η ποινη μυστικα δια στραγγαλισμου στα τέλη του Αυγουστου 1183.
Η Αυτοκράτειρα Ξενη που ηταν τοτε 35 χρονων θαφτηκε μυστικα στην παραλια εξω από τη Μονη του Αγιου Διομηδους και ο Ανδρονικος σε μια κριση οργης διέταξε damnatio memoriae εναντιον ττης Δλδ να σβηστει το ονομα και το προσωπο της από τα κρατικα αρχει, νομισματα, αγαλματα, πινακες
και παντου. Δεν ηθελε να βλεπει το προσωπο της πουθενα.
Ο δρομος για το θρονο ηταν τωρα ανοιχτος.
Συνεχίζεται…
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Μετα την εκτέλεση της Αυτοκράτειρας ο Ανδρόνικος εγινε πιο τολμηρος.
Τον Σεπτέμβριο του 1183 ξεσπασαν στασιαστικά κινήματα στην Νικαια και στην Προυσα και η Συγκλητος (η οποια ηταν υποχειριο του Ανδρονικου) εκρινε σωστό πως πρεπει να βασιλευσει ο Ανδρόνικος. Να στεφθει συμβασιλεας του ανηλικου Αλεξίου Β’ καθως είναι ικανότερος στον προβλέπει την ροη των εξελιξεων και να περατώσει το βασιλικο εργο με μεγαλυτερη ισχυ και εξουσια.
Όταν μαθευτηκαν τα νεα στο λαο ξεσπασαν εκδηλώσεις χαράς για την ανοδο του Ανδρονικου στο θρόνο. Στις εκδηλώσεις πρωτοστατουσαν ο πρωην Κριτης του Βήλου και νυν προαχθεις σε Επι των Δεήσεων Κωνσταντινος Πατρηνός, και ο Λογοθέτης του Δρόμου Στέφανος Αγιοχριστοφορίτης.
Οι Συγκλητικοι κατευθυνθηκαν στο Παλάτι των Βλαχερνων και εισήλθαν στην Αιθουσα την καλουμένη «Πολυτιμον» και εκει εν μεσω επευφημιων ανακηρυξαν τον Ανδρόνικο Αυτοκράτορα.
Μετα από λιγο εφτασε και ο νεαρος Αλέξιος Β’ καθως ακουσε τη φασαρια και κατέβηκε να δει τι γινεται. Όταν εμαθε ότι ο θειος του ειχε μολις αναγορευτει Συμβασιλεας του θυμωσε αλλα δεν μπορουσε να κανει τιποτα πλεον. Ετσι ειτε του αρεσε ειτε όχι εδωσε και αυτος τη συγκατάθεση του στον Αλέξιο Β’.
Αλλα τοτε συνέβη κατι το παράδοξο. Ο Ανδρόνικος δισταζε και αρνηθηκε το στέμμα λεγοντας:
«Και ποιος ειμαι εγω και πως θα μπορεσω να ανταποκριθω στα υψηλα καθηκοντα του Βασιλεως? Θα φυγω! Θα αυτοκτονησω αν δεν με αφησετε ησυχο!»
Και ολο χτυπιοταν και μαδουσε τα γένια του.
Ο λαος τοτε ειπε να κλεισουν τις πυλες για να μη φυγει! Ο δε Πατριάρχης Βασίλειος Β’ ειπε πως αν ο Ανδρόνικος φυγει και δε δεχτει το στέμμα τοτε θα τον αφορίσει.
Ο Ανδρόνικος δεν ηθελε και ετσι τον πηγαν με το ζόρι στον Ναο του Χριστου Χαλκίτη και τον ανακηρυξαν Αυτοκράτορα και αμεσως μετα τον πηραν σηκωτό και τον εκατσαν με τη βια στο θρόνο για να του φορέσουν το στέμμα και την Αυτοκρατορικη χλαμύδα.
Παράλληλα ξεκινησαν οι δικοι του να φωνάζουν «Αλεξιου και Ανδρονικου Μεγάλων Βασιλέων και Αυτοκρατόρων Ρωμαιων πολλα τα ετη».
Ο Ανδρονικος του ειπε τοτε πως μπροστα στη θεληση του λαου υποκυπτει και δεχτει το στέμμα και ορισε να γινει η στέψη του στην Αγία Σοφία από τα χέρια του Αλεξίου Β’. Αφου στέφθηκε Αυτοκράτορας όταν τελικα εμεινε μονος ξέσπασε σε γέλια. Ολο αυτό ηταν ένα θεατρο για να φανει αρεστος στον κοσμο. Ειχε γινει πλεον Αυτοκράτορας. Ένα τελευταιο εμποδιο εμενε για να γινει και Μονοκράτορας και συντομα θα το ξεπερνουσε και αυτό.
Ηδη από την επομένη της στέψης ο Αλεξιος Β’ αρχισε να παραμεριζεται. Στις επευφημιες πρωτα ακουγοταν το ονομα του Ανδρονικου και μετα του Αλεξίου. Και ας ηταν τυπικα εστω ο Αλέξιος Β’ ο μειζων Αυτοκρατορας. Και για πρωτη φορα ο Ανδρόνικος φανηκε πραγματικα χαρουμενος στη ζωη του. Εχασε το σκληρο βλεμμα που ειχε παντα.
Και δεν αργησε να κανει την κινηση του ο Ανδρόνικος. Δεκα μερες μετα την στέψη του η Συγκλητος εξέδωσε ψηφισμα ότι η Αυτοκρατορια χρειάζεται έναν Αυτοκράτορα και όχι δυο. Συνεπώς ο Αλέξιος Β’ πρεπει να καθαιρεθει.
Δεν προφτασαν να διαδοθουν τα νεα της καθαιρεσης στην Πολη και η Συγκλητος εξέδωσε θανατικη καταδικη εναντιον του πρωην πλεον Αυτοκράτορα Αλεξίου Β’.
Ετσι τη νυχτα της 12ης Σεπτεμβριου 1183 μπηκαν στο Παλάτι των Βλαχερνων ο Μέγας Εταιριαρχης Κωνσταντινος Τρίψυχος, ο Θεόδωρος Δαδιβρενος Προισταμενος των Ραβδουχων (κατι σαν τον σημερινο αρχηγο της Αστυνομιας περιπου) και ο Στεφανος Αγιοχριστοφορίτης.
Μπηκαν στο δωμάτιο του νεαρου Αλεξιου, τον ακινητοποιησαν και τον στραγγάλισαν με χορδη τόξου.
Το πτώμα του το πηραν μαζι τους και το μετέφεραν στο Ιερό Παλατιο. Εκει το πέταξαν στα ποδια του Αυτοκράτορα Ανδρονικου Α’ ο οποιος το κλωτσησε και του ειπε:
«Ο πατέρας σου ηταν ενας επίορκος και η μανα σου ηταν πορνη!»
Μετα του εκοψαν το κεφάλι, του τρυπησαν το αυτί και του κρεμασαν με ένα σπαγγο στην τρυπα την σφραγιδα του Ανδρονικου και εγραψαν την ταυτοτητα του νεκρου για να μπορει να αναγνωριστει αν το βρει κανεις, και το έθαψαν στην Καταβατή.
Το σώμα το πηραν ο Λογοθέτης του Κανικλειου Ιωαννης Καματηρός (που αργοτερα εγινε Αρχιεπισκοπος Βουλγαριας) και ο Χαρτουλαριος Θεοδωρος Χουμνος οι οποιοι τραγουδώντας το εβαλαν σε μια βαρκα και το εριξαν στο Βόσπορο.
Την επομενη μερα ο Πατριάρχης Βασιλειος Β’ εξέδωσε Συνοδικη αδεια για τον Ανδρόνικο ώστε να μπορέσει να παντρευτει την χήρα του Αλεξιου Β’ την 12χρονη Αγνη της Γαλλίας την κόρη του Βασιλεα Λουδοβικου Ζ’ της Γαλλιας. Την οποια και παντρευτηκε αμεσα.
Επισης ο Πατριάρχης παλι εξέδωσε απαλλακτικό για τον Ανδρόνικο για τους ορκους που ειχε κανει προς τον Αυτοκράτορα Μανουηλ Α’ και τον Αλεξιο Β’ και ειχε τοσο βαναυσα καταπατησει.
Ετσι σε ηλικια 65 ετών ο Ανδρονικος ειχε γινει πλεον Αυτοκράτορας. Πραγματοποιησε το ονειρο που ειχε εδώ και 50 χρόνια επιτέλους. Και πηρε και την εκδικηση του από τον Μανουηλ και την οικογένεια του.
Τωρα που ειχε την απολυτη εξουσια ο Ανδρονικος τελεσε και τον αιμομικτικο γάμο της νοθας κορης του Ειρήνης με τον νοθο γιο του Μανουηλ Αλέξιο και με τις ευλογιες του Αρχιεπισκόπου Βουλγαριας που χοροστάτησε στο μυστηριο.
Τα νεα εφτασαν και στο δυτικο μετωπο οπου μαινόταν ο πολεμος εναντιον των Ουγγρων. Ο Στρατηγός Αλεξιος Βρανάς-Κομνηνος δέχτηκε την αλλαγη καθεστώτος με ευχαρίστηση καθως ηταν στη χορεία των ευνοουμενων του Ανδρονικου αλλα ο ετερος Στρατηγος Ανδρονικος Λαπαρδας παρόλο που ηταν υποστηρικτης του Ανδρονικου στην αρχη, λυπηθηκε για την παρανομια προς τον Βασιλεα και Κυριο του Αλέξιο Β’.
Ετσι εγκατέλειψε τον πολεμο κατά των Ουγγρων και επεστρεψε στην Μ. Ασία για να οργανώσει επανάσταση κατά του Ανδρονικου. Όμως το σχέδιο του διερρευσε και συνεληφθη. Ο Ανδρονικος τον καταδίκασε σε θάνατο και τον εκλεισε στη Μονη Παντεποπτου οπου πεθανε μετα από λιγο.
Απαλλαγμένος πληρως λοιπον ο Ανδρόνικος ξεκινησε το μεταρρυθμιστικο του εργο. Μπορει να ηταν αδιστακτος και αμοραλιστης αλλα αποδειχτηκε αξιος δημοσιος ανδρας καλλιεργημενος, ικανος και οξυδερκης.
Πρωτο μετρο ητανε η κατάργηση της αγοράς των αξιωματων. Το συστημα αυτό μπορει να ηταν οικονομικα συμφέρον γιατι προσεθετε εξτρα εισόδημα στο Αυτοκρατορικο Θησαυροφυλακιο αλλα ηταν παράλληλα και μάστιγα για τους υπολοιπους καθως οσοι εξαγόραζαν το αξιωμα τους ξεζουμιζαν τους δουλοπαροικους για να βγάλουν τα σπασμενα της εξαγοράς.
Ο Ανδρόνικος διακηρυξε πως από αυτόν που πληρωνε τους φορους του δεν ζητουσε τιποτα παραπανω. Εβαλε τερμα στην πρακτικη των φοροεισπρακτόρων να παιρνουν τα παντα από τους φορολογουμενους χωρικους ακομα και τα ρουχα τους (κυριολεκτικα τους αφηναν γυμνους).
Όπως σταματησε και την πρακτικη των εκβιασμών για να πληρωθουν οι φόροι η ακομα και την απειλη θανατου.
Μεταρρυθμισε το συστημα επιλογης των Δημοσιων Υπαλληλων και για να εξαλειψει την δωροδοκια αυξησε τις αποδοχές τους. Διοριζε αξιωματουχους με βασει την αξια τους και όχι τις περιουσιες τους και τη δυναμη τους. Οι υπηρεσιες των Πραιτώρων αναδιοργανωθηκαν και διοριζονταν πλεον αξιοκρατικα μονο οι πλεον αμεμπτοι των Συγκλητικων.
Σε αλλους που αποδειχθηκαν διεφθαρμένοι και αναξιοι των αξιωματων τους, τους καταδικαζε σε βαριες ποινες. Όπως π.χ. δυο αξιωματουχοι της επαρχιας Βιθυνιας τον Λεοντα Συνέσιο και τον Μανουηλ Λαχανα στοςυ οποιους ειπε:
«Αληθινε πρωτάγγελε του ψευδους, Συνέσιε και δωροδοκουμεν Λαχανα, ακουσαμε πως εχετε διαπράξει πολλες αδικίες. Ετσι πρέπει ειτε να παυσετε να αδικείτε είτε να παυσετε να ζειτε. Γιατι το να ζειτε και να αδικειτε δεν το θελέι ουτε ο Θεος ουτε εγω.»
Και τους καταδικασε σε θανατο δι’απαγχονισμου.
Στο δικαστικό μέρος δικαζε τους ευγενεις με τον ιδιο τρόπο που δικαζε και το λαο. Παντα ακουγε με προσοχη τις καταγγελιες για αδικη επιθεση ή μια οικονομικη αντιδικια και δεν δισταζε να επιβάλλει ποινες ακομα και στον πιο αφοσιωμενο ακολουθο του αν εκρινε ότι παρανομησε.
Όπως στην περιπτωση του Προισταμενου των Ραβδουχων Θεοδωρου Δαδιβρηνου (έναν από τους εκτελεστες του Αλεξιου) τον οποιο εκρινε ενοχο μετα από καταγγελια χωρικών ότι τους αδικησε καθως τους υποχρεωσε με το ζόρι να τον φιλοξενησουν αυτόν και την συνοδεια του χωρις να πληρωσουν και του επεβαλλε ποινη 12 μαστιγώσεων ενώ διεταξε τον Θησαυροφυλακα να καταβάλλει αποζημιωση στην οικογένεια του αδικημένου
χωρικου πενταπλάσια από την κανονικη.
Σε τετοια ζητηματα ο Ανδρονικος ηταν αυταρχικος και σκληρος. Όταν εδινε μια διαταγη επρεπε να ακολουθειτει τυφλα.
Συνηθιζε να λεει: «Αυτά που σας λεω δεν είναι λογια του αέρα. Αν οι διαταγές και οι νομοι μου δεν εχουν εκτελεστει μεχρι μια ορισμένη ημερομηνια τοτε να τρεμετε το θυμο μου. Η οργη μου θα πεσει ανελεητη σε εκεινου που θα πανε κοντρα σε μενα και δεν ακολουθησουν τις αυτοκρατορικες μου εντολες». Και συμπληρωνε πως «δεν φοράω χωρις λογο το σπαθι μου.»
Σε τετοια θεματα θεωρουσε τον εαυτο του υπηρέτη των αποφάσεων της δικαστικης και νομοθετικης εξουσια. Αν και καμια φορά εκανε λιγο και τα στραβα ματια όπως σε καποιες περιπτώσεις καραμπινάτης αδικιας που εκαναν ο γιος του Μανουηλ και ο κουνιαδος του Γεώργιος και δεν τιμωρηθηκαν.
Κυβερνησε με σιδερένιο χέρι αλλα αποκατασταθηκε η τάξη και η ευημερια στη χωρα. Κατέστειλε την πλεονεξια των Δυνατών και ερημωμενες περιοχες επανακατοικηθηκαν. Ο κοσμος εμαθε να μη φοβαται πια τους φοροεισπράκτορες.
Ακομα και αντιπαλοι του Ανδρονικου όπως ο Μητροπολιτης Θεσσαλονίκης Ευστάθιος που τον κατηγορουσε συνεχως παραδέχτηκε πως «σε αλλα θαυμασα τον Ανδρονικο και για να το πω με λιγα λογια κατι ακομα ελαμπε μεσα του.»
Ένα άλλο μετρο που ανακουφισε το εμποριο ηταν η καταργηση ενός παλιου εθιμικου νομου του «Δικαιου των Ακτών» το οποιο επετρεπε τη λεηλασια πλοιων που ναυαγησαν κοντα σε ακτές και διέταξε πως οποιος συλληφθει να λεηλατει βυθισμένο πλοιο θα κρεμιεται από το κατάρτι του βυθισμένου πλοιου.
Τωρα πλεον οι εμποροι μπορουσαν να περισώσουν εστω κατι ελαχιστο από το εμπορευμα τους και να βγάλουν κερδος συν την ασφάλεια του πλοιου.
Οσον αφορά την Κωνσταντινουπολη ανακαινισε το παλαιο Υδραγωγειο του Ουαλεντα και επεκτεινε το δικτυο υδρευσης μεχρι την Συνοικια των Βλαχερνων. Ειχε σκοπο να το επεκτεινει μεχρι την Μέση Οδο αλλα δεν προλαβε.
Στην αρχη του Υδραγωγειου ανηγειρε μεγάλη θερινη επαυλη αλλα ο διάδοχος του Ισαακιος Β’ την κατεδάφισε μολις εγινε Αυτοκράτορας.
Προωθησε την παιδεια και εδινε τιμες και δώρα στους φιλοσοφους και τους καθηγητες του πανεπιστημιου της Κωνσταντινουπολης.
Διακόσμησε και ανακαινισε τον ναο των Αγίων Σαράντα στον οποι ειχε σχεδιάσει και τον τάφο του και μετέφερε από την Μονη Αγκουριου στο Βοσπορο τα λειψανα της πρωτης του γυναικας και τα ενταφιασε εκει. Διπλα στο ναο οικοδόμησε Παλατι το οποιο στόλισε με εξαισιες τοιχογραφίες και ψηφιδωτά τα οποια παρισταναν την παλια του ζωη και τις περιπετειες του.
Συνεχίζεται….
Τον Σεπτέμβριο του 1183 ξεσπασαν στασιαστικά κινήματα στην Νικαια και στην Προυσα και η Συγκλητος (η οποια ηταν υποχειριο του Ανδρονικου) εκρινε σωστό πως πρεπει να βασιλευσει ο Ανδρόνικος. Να στεφθει συμβασιλεας του ανηλικου Αλεξίου Β’ καθως είναι ικανότερος στον προβλέπει την ροη των εξελιξεων και να περατώσει το βασιλικο εργο με μεγαλυτερη ισχυ και εξουσια.
Όταν μαθευτηκαν τα νεα στο λαο ξεσπασαν εκδηλώσεις χαράς για την ανοδο του Ανδρονικου στο θρόνο. Στις εκδηλώσεις πρωτοστατουσαν ο πρωην Κριτης του Βήλου και νυν προαχθεις σε Επι των Δεήσεων Κωνσταντινος Πατρηνός, και ο Λογοθέτης του Δρόμου Στέφανος Αγιοχριστοφορίτης.
Οι Συγκλητικοι κατευθυνθηκαν στο Παλάτι των Βλαχερνων και εισήλθαν στην Αιθουσα την καλουμένη «Πολυτιμον» και εκει εν μεσω επευφημιων ανακηρυξαν τον Ανδρόνικο Αυτοκράτορα.
Μετα από λιγο εφτασε και ο νεαρος Αλέξιος Β’ καθως ακουσε τη φασαρια και κατέβηκε να δει τι γινεται. Όταν εμαθε ότι ο θειος του ειχε μολις αναγορευτει Συμβασιλεας του θυμωσε αλλα δεν μπορουσε να κανει τιποτα πλεον. Ετσι ειτε του αρεσε ειτε όχι εδωσε και αυτος τη συγκατάθεση του στον Αλέξιο Β’.
Αλλα τοτε συνέβη κατι το παράδοξο. Ο Ανδρόνικος δισταζε και αρνηθηκε το στέμμα λεγοντας:
«Και ποιος ειμαι εγω και πως θα μπορεσω να ανταποκριθω στα υψηλα καθηκοντα του Βασιλεως? Θα φυγω! Θα αυτοκτονησω αν δεν με αφησετε ησυχο!»
Και ολο χτυπιοταν και μαδουσε τα γένια του.
Ο λαος τοτε ειπε να κλεισουν τις πυλες για να μη φυγει! Ο δε Πατριάρχης Βασίλειος Β’ ειπε πως αν ο Ανδρόνικος φυγει και δε δεχτει το στέμμα τοτε θα τον αφορίσει.
Ο Ανδρόνικος δεν ηθελε και ετσι τον πηγαν με το ζόρι στον Ναο του Χριστου Χαλκίτη και τον ανακηρυξαν Αυτοκράτορα και αμεσως μετα τον πηραν σηκωτό και τον εκατσαν με τη βια στο θρόνο για να του φορέσουν το στέμμα και την Αυτοκρατορικη χλαμύδα.
Παράλληλα ξεκινησαν οι δικοι του να φωνάζουν «Αλεξιου και Ανδρονικου Μεγάλων Βασιλέων και Αυτοκρατόρων Ρωμαιων πολλα τα ετη».
Ο Ανδρονικος του ειπε τοτε πως μπροστα στη θεληση του λαου υποκυπτει και δεχτει το στέμμα και ορισε να γινει η στέψη του στην Αγία Σοφία από τα χέρια του Αλεξίου Β’. Αφου στέφθηκε Αυτοκράτορας όταν τελικα εμεινε μονος ξέσπασε σε γέλια. Ολο αυτό ηταν ένα θεατρο για να φανει αρεστος στον κοσμο. Ειχε γινει πλεον Αυτοκράτορας. Ένα τελευταιο εμποδιο εμενε για να γινει και Μονοκράτορας και συντομα θα το ξεπερνουσε και αυτό.
Ηδη από την επομένη της στέψης ο Αλεξιος Β’ αρχισε να παραμεριζεται. Στις επευφημιες πρωτα ακουγοταν το ονομα του Ανδρονικου και μετα του Αλεξίου. Και ας ηταν τυπικα εστω ο Αλέξιος Β’ ο μειζων Αυτοκρατορας. Και για πρωτη φορα ο Ανδρόνικος φανηκε πραγματικα χαρουμενος στη ζωη του. Εχασε το σκληρο βλεμμα που ειχε παντα.
Και δεν αργησε να κανει την κινηση του ο Ανδρόνικος. Δεκα μερες μετα την στέψη του η Συγκλητος εξέδωσε ψηφισμα ότι η Αυτοκρατορια χρειάζεται έναν Αυτοκράτορα και όχι δυο. Συνεπώς ο Αλέξιος Β’ πρεπει να καθαιρεθει.
Δεν προφτασαν να διαδοθουν τα νεα της καθαιρεσης στην Πολη και η Συγκλητος εξέδωσε θανατικη καταδικη εναντιον του πρωην πλεον Αυτοκράτορα Αλεξίου Β’.
Ετσι τη νυχτα της 12ης Σεπτεμβριου 1183 μπηκαν στο Παλάτι των Βλαχερνων ο Μέγας Εταιριαρχης Κωνσταντινος Τρίψυχος, ο Θεόδωρος Δαδιβρενος Προισταμενος των Ραβδουχων (κατι σαν τον σημερινο αρχηγο της Αστυνομιας περιπου) και ο Στεφανος Αγιοχριστοφορίτης.
Μπηκαν στο δωμάτιο του νεαρου Αλεξιου, τον ακινητοποιησαν και τον στραγγάλισαν με χορδη τόξου.
Το πτώμα του το πηραν μαζι τους και το μετέφεραν στο Ιερό Παλατιο. Εκει το πέταξαν στα ποδια του Αυτοκράτορα Ανδρονικου Α’ ο οποιος το κλωτσησε και του ειπε:
«Ο πατέρας σου ηταν ενας επίορκος και η μανα σου ηταν πορνη!»
Μετα του εκοψαν το κεφάλι, του τρυπησαν το αυτί και του κρεμασαν με ένα σπαγγο στην τρυπα την σφραγιδα του Ανδρονικου και εγραψαν την ταυτοτητα του νεκρου για να μπορει να αναγνωριστει αν το βρει κανεις, και το έθαψαν στην Καταβατή.
Το σώμα το πηραν ο Λογοθέτης του Κανικλειου Ιωαννης Καματηρός (που αργοτερα εγινε Αρχιεπισκοπος Βουλγαριας) και ο Χαρτουλαριος Θεοδωρος Χουμνος οι οποιοι τραγουδώντας το εβαλαν σε μια βαρκα και το εριξαν στο Βόσπορο.
Την επομενη μερα ο Πατριάρχης Βασιλειος Β’ εξέδωσε Συνοδικη αδεια για τον Ανδρόνικο ώστε να μπορέσει να παντρευτει την χήρα του Αλεξιου Β’ την 12χρονη Αγνη της Γαλλίας την κόρη του Βασιλεα Λουδοβικου Ζ’ της Γαλλιας. Την οποια και παντρευτηκε αμεσα.
Επισης ο Πατριάρχης παλι εξέδωσε απαλλακτικό για τον Ανδρόνικο για τους ορκους που ειχε κανει προς τον Αυτοκράτορα Μανουηλ Α’ και τον Αλεξιο Β’ και ειχε τοσο βαναυσα καταπατησει.
Ετσι σε ηλικια 65 ετών ο Ανδρονικος ειχε γινει πλεον Αυτοκράτορας. Πραγματοποιησε το ονειρο που ειχε εδώ και 50 χρόνια επιτέλους. Και πηρε και την εκδικηση του από τον Μανουηλ και την οικογένεια του.
Τωρα που ειχε την απολυτη εξουσια ο Ανδρονικος τελεσε και τον αιμομικτικο γάμο της νοθας κορης του Ειρήνης με τον νοθο γιο του Μανουηλ Αλέξιο και με τις ευλογιες του Αρχιεπισκόπου Βουλγαριας που χοροστάτησε στο μυστηριο.
Τα νεα εφτασαν και στο δυτικο μετωπο οπου μαινόταν ο πολεμος εναντιον των Ουγγρων. Ο Στρατηγός Αλεξιος Βρανάς-Κομνηνος δέχτηκε την αλλαγη καθεστώτος με ευχαρίστηση καθως ηταν στη χορεία των ευνοουμενων του Ανδρονικου αλλα ο ετερος Στρατηγος Ανδρονικος Λαπαρδας παρόλο που ηταν υποστηρικτης του Ανδρονικου στην αρχη, λυπηθηκε για την παρανομια προς τον Βασιλεα και Κυριο του Αλέξιο Β’.
Ετσι εγκατέλειψε τον πολεμο κατά των Ουγγρων και επεστρεψε στην Μ. Ασία για να οργανώσει επανάσταση κατά του Ανδρονικου. Όμως το σχέδιο του διερρευσε και συνεληφθη. Ο Ανδρονικος τον καταδίκασε σε θάνατο και τον εκλεισε στη Μονη Παντεποπτου οπου πεθανε μετα από λιγο.
Απαλλαγμένος πληρως λοιπον ο Ανδρόνικος ξεκινησε το μεταρρυθμιστικο του εργο. Μπορει να ηταν αδιστακτος και αμοραλιστης αλλα αποδειχτηκε αξιος δημοσιος ανδρας καλλιεργημενος, ικανος και οξυδερκης.
Πρωτο μετρο ητανε η κατάργηση της αγοράς των αξιωματων. Το συστημα αυτό μπορει να ηταν οικονομικα συμφέρον γιατι προσεθετε εξτρα εισόδημα στο Αυτοκρατορικο Θησαυροφυλακιο αλλα ηταν παράλληλα και μάστιγα για τους υπολοιπους καθως οσοι εξαγόραζαν το αξιωμα τους ξεζουμιζαν τους δουλοπαροικους για να βγάλουν τα σπασμενα της εξαγοράς.
Ο Ανδρόνικος διακηρυξε πως από αυτόν που πληρωνε τους φορους του δεν ζητουσε τιποτα παραπανω. Εβαλε τερμα στην πρακτικη των φοροεισπρακτόρων να παιρνουν τα παντα από τους φορολογουμενους χωρικους ακομα και τα ρουχα τους (κυριολεκτικα τους αφηναν γυμνους).
Όπως σταματησε και την πρακτικη των εκβιασμών για να πληρωθουν οι φόροι η ακομα και την απειλη θανατου.
Μεταρρυθμισε το συστημα επιλογης των Δημοσιων Υπαλληλων και για να εξαλειψει την δωροδοκια αυξησε τις αποδοχές τους. Διοριζε αξιωματουχους με βασει την αξια τους και όχι τις περιουσιες τους και τη δυναμη τους. Οι υπηρεσιες των Πραιτώρων αναδιοργανωθηκαν και διοριζονταν πλεον αξιοκρατικα μονο οι πλεον αμεμπτοι των Συγκλητικων.
Σε αλλους που αποδειχθηκαν διεφθαρμένοι και αναξιοι των αξιωματων τους, τους καταδικαζε σε βαριες ποινες. Όπως π.χ. δυο αξιωματουχοι της επαρχιας Βιθυνιας τον Λεοντα Συνέσιο και τον Μανουηλ Λαχανα στοςυ οποιους ειπε:
«Αληθινε πρωτάγγελε του ψευδους, Συνέσιε και δωροδοκουμεν Λαχανα, ακουσαμε πως εχετε διαπράξει πολλες αδικίες. Ετσι πρέπει ειτε να παυσετε να αδικείτε είτε να παυσετε να ζειτε. Γιατι το να ζειτε και να αδικειτε δεν το θελέι ουτε ο Θεος ουτε εγω.»
Και τους καταδικασε σε θανατο δι’απαγχονισμου.
Στο δικαστικό μέρος δικαζε τους ευγενεις με τον ιδιο τρόπο που δικαζε και το λαο. Παντα ακουγε με προσοχη τις καταγγελιες για αδικη επιθεση ή μια οικονομικη αντιδικια και δεν δισταζε να επιβάλλει ποινες ακομα και στον πιο αφοσιωμενο ακολουθο του αν εκρινε ότι παρανομησε.
Όπως στην περιπτωση του Προισταμενου των Ραβδουχων Θεοδωρου Δαδιβρηνου (έναν από τους εκτελεστες του Αλεξιου) τον οποιο εκρινε ενοχο μετα από καταγγελια χωρικών ότι τους αδικησε καθως τους υποχρεωσε με το ζόρι να τον φιλοξενησουν αυτόν και την συνοδεια του χωρις να πληρωσουν και του επεβαλλε ποινη 12 μαστιγώσεων ενώ διεταξε τον Θησαυροφυλακα να καταβάλλει αποζημιωση στην οικογένεια του αδικημένου
χωρικου πενταπλάσια από την κανονικη.
Σε τετοια ζητηματα ο Ανδρονικος ηταν αυταρχικος και σκληρος. Όταν εδινε μια διαταγη επρεπε να ακολουθειτει τυφλα.
Συνηθιζε να λεει: «Αυτά που σας λεω δεν είναι λογια του αέρα. Αν οι διαταγές και οι νομοι μου δεν εχουν εκτελεστει μεχρι μια ορισμένη ημερομηνια τοτε να τρεμετε το θυμο μου. Η οργη μου θα πεσει ανελεητη σε εκεινου που θα πανε κοντρα σε μενα και δεν ακολουθησουν τις αυτοκρατορικες μου εντολες». Και συμπληρωνε πως «δεν φοράω χωρις λογο το σπαθι μου.»
Σε τετοια θεματα θεωρουσε τον εαυτο του υπηρέτη των αποφάσεων της δικαστικης και νομοθετικης εξουσια. Αν και καμια φορά εκανε λιγο και τα στραβα ματια όπως σε καποιες περιπτώσεις καραμπινάτης αδικιας που εκαναν ο γιος του Μανουηλ και ο κουνιαδος του Γεώργιος και δεν τιμωρηθηκαν.
Κυβερνησε με σιδερένιο χέρι αλλα αποκατασταθηκε η τάξη και η ευημερια στη χωρα. Κατέστειλε την πλεονεξια των Δυνατών και ερημωμενες περιοχες επανακατοικηθηκαν. Ο κοσμος εμαθε να μη φοβαται πια τους φοροεισπράκτορες.
Ακομα και αντιπαλοι του Ανδρονικου όπως ο Μητροπολιτης Θεσσαλονίκης Ευστάθιος που τον κατηγορουσε συνεχως παραδέχτηκε πως «σε αλλα θαυμασα τον Ανδρονικο και για να το πω με λιγα λογια κατι ακομα ελαμπε μεσα του.»
Ένα άλλο μετρο που ανακουφισε το εμποριο ηταν η καταργηση ενός παλιου εθιμικου νομου του «Δικαιου των Ακτών» το οποιο επετρεπε τη λεηλασια πλοιων που ναυαγησαν κοντα σε ακτές και διέταξε πως οποιος συλληφθει να λεηλατει βυθισμένο πλοιο θα κρεμιεται από το κατάρτι του βυθισμένου πλοιου.
Τωρα πλεον οι εμποροι μπορουσαν να περισώσουν εστω κατι ελαχιστο από το εμπορευμα τους και να βγάλουν κερδος συν την ασφάλεια του πλοιου.
Οσον αφορά την Κωνσταντινουπολη ανακαινισε το παλαιο Υδραγωγειο του Ουαλεντα και επεκτεινε το δικτυο υδρευσης μεχρι την Συνοικια των Βλαχερνων. Ειχε σκοπο να το επεκτεινει μεχρι την Μέση Οδο αλλα δεν προλαβε.
Στην αρχη του Υδραγωγειου ανηγειρε μεγάλη θερινη επαυλη αλλα ο διάδοχος του Ισαακιος Β’ την κατεδάφισε μολις εγινε Αυτοκράτορας.
Προωθησε την παιδεια και εδινε τιμες και δώρα στους φιλοσοφους και τους καθηγητες του πανεπιστημιου της Κωνσταντινουπολης.
Διακόσμησε και ανακαινισε τον ναο των Αγίων Σαράντα στον οποι ειχε σχεδιάσει και τον τάφο του και μετέφερε από την Μονη Αγκουριου στο Βοσπορο τα λειψανα της πρωτης του γυναικας και τα ενταφιασε εκει. Διπλα στο ναο οικοδόμησε Παλατι το οποιο στόλισε με εξαισιες τοιχογραφίες και ψηφιδωτά τα οποια παρισταναν την παλια του ζωη και τις περιπετειες του.
Συνεχίζεται….
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
To ιδιο ετος λιγο μετα τη στέψη του Ανδρονίκου η Αυτοκρατορία αρχισε να κλονιζεται από στασιαστικα κινήματα εναντίον του.
Η πρώτη πολη που επαναστάτησε ηταν η Νικαια με ηγέτες τον Θεόδωρο Καντακουζηνό και τον Ισαακιο Αγγελο οι οποιοι δυσαρεστηθηκαν με τα μέτρα του Ανδρονικου κατά των Δυνατών.
Μετά επαναστητησε και η Προύσα με τον Θεόδωρο Αγγελο και μετα αποστάτησε και το Λοπάδιον.
Ο Ανδρόνικος βρεθηκε ξαφνικα απομονωμένος και τον Οκτώβριο του 1183 αναγκαστηκε να συναψει συμμαχία με τη Βενετία για την ενισχυση της Αυτοκρατοριας και βασει των ορων της συνθηκης απελευθερωσε τους τελευταιους Λατινους αιχμαλωτους που ειχαν μεινει από την σφαγη του 1182 και υποσχέθηκε αποζημιωση για τις καταστροφές σε ετησιες χρηματικές δόσεις, εκ των οποιων η πρώτη δόση πληρωθηκε το 1185.
Προσπάθησε να προσεγγίσει και τον Πάπα Λουκιο Γ’ στελνοντας πρεσβεις στη Ρώμη για συμμαχία και ανοικοδόμησε τους λατινικους ναους στην Κωνσταντινουπολη αλλα δεν κατάφερε να τον συγκινήσει.
Ο Ανδρόνικος φοβόταν την εκθρόνιση και κάθε μερα που περνουσε εκανε τον Ανδρόνικο ολο και πιο ωμό και απάνθρωπο. Μολις ειχε κερδισει μια Αυτοκρατορία. Δεν θα την παρέδιδε ετσι απλα.
Ο αγώνας του να διατηρηθει στην εξουσια την οποια αποκτησε σκοτώνοντας και εκβιαζοντας μεταβληθηκε στον απολυτο τρόμο. Στη βια απαντησε με βια, η οργη του εφτανε σε νοσηρα σημεία και η σκληροτητα του το μονο που κατάφερε ηταν πρωτον να δημιουργησει νεους εχθρους και δευτερον να καταστρέψει την εικόνα του δικαιου βασιλεα που ειχε δημιουργήσει. Η Αυτοκρατορια κατεβαινε με σταθερα βηματα σε εμφύλιο.
Στα δυτικα συνορα της Αυτοκρατορίας ειχαν εισβάλλει ο Βασιλιας της Ουγγαρίας Μπέλα Γ’ και ο Μεγας Ζουπάνος της Σερβίας Στέφανος Νεμάνια και λεηλατουσαν τα πάντα μεχρι την Σαρδική (Σόφια). Ο δε Μπέλα ειχε το θράσος να ζητά ως γυναικα την Θεοδώρα Κομνηνη την χηρα του Στρατηγου Ανδρονικου Λαπαρδα που ο Ανδρόνικος ειχε κανει καλογρια με το ζόρι.
Στη Μ. Ασια παλι στα ανατολικα ειχαν ξεσπάσει επαναστάσεις από συγγενεις του Κομνηνους, από τους Αγγέλους και τους Καντακουζηνους.
Αλλα ο Ανδρόνικος που όπως ειπαμε ειχε γινει πιο ωμος την ανοιξη του 1184 για να καταστειλει την εξεγερση στη Βιθυνια αποφάσισε να πνιξει την Νικαια και την Προυσα στο αιμα ανακαλώντας το συνολο του Βυζαντινου στρατου υπο τον Στρατηγό Αλεξιο Βρανά-Κομνηνο από το δυτικο μετωπο και στερώντας πολυτιμες δυναμεις από τον πολεμο κατά των Ουγγρων και Σέρβων.
Ο Βρανάς κατέστειλε την εξέγερση στο Λοπάδιον και μετα μαζι με τα Αυτοκρατορικα στρατευματα κινηθηκε κατά της Νικαιας την οποια και πολιορκησε. Ο Ανδρονικος δεν διστασε να φέρει από την Κωνσταντινουπολη τη μητέρα του στασιαστη Ισαακιου Αγγελου την Ειρήνη Κασταμονιτισσα και να την δέσει πανω σε μια πολιορκητικη μηχανη. Ετσι εξασφάλισε ότι οι πολιορκουμενοι δεν θα μπορουσαν να χτυπησουν τις πολιορκητικες μηχανες του καθως θα φοβοταν μηπως χτυπησουν τη μανα του Ισαακιου Αγγελου ενώ αυτος θα μπορουσε να βομβαρδιζει ανενοχλητος.
Στην Προυσα αφου την κατέλαβε τυφλωσε τον Θεόδωρο Αγγελο τον φόρτωσε σε ένα γαιδουρι και μετα τον εδεσε καταγης να τον φάνε τα θηρία. Ενώ 40 πολιτες που ειχαν πρωτοστατησει στην ανταρσία τους κρεμασε από τα γυρω δεντρα και διεταξε να μη τους θαψει κανεις. Να μεινουν εκει κρεμασμενοι και αταφοι προειδοποιηση για τον καθενα.
Οι υπολοιποι σε Νικαια και Προυσα τιμωρηθηκαν με βαριες ποινες όπως τυφλωση και ακρωτηριασμοι.
Σε αλλους ηταν πιο επιεικης τυφλωνοντας τους από το ένα ματι και κοβοντας τους ένα ποδι.
Ηταν επιτηδες τοσο ωμος και σκληρός γα παραδειγματισει τους υπολοιπους και να προλάβει τυχον άλλες επαναστάσεις.
Λιγους μηνες μετά στις αρχές του 1185 επαναστάτησε και Ισαακιος Δουκας-Κομνηνος ο ανηψιος του που ηταν Κυβερνητης της Κυπρου και αυτοανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας.
Ο Ανδρονικος κλονιστηκε αλλα δεν μπορουσε να χτυπησει τον Ισαακιο στην Κυπρο και ετσι ξεσπασε την οργη του στους συγγενεις του Ισαακιου που βρισκονταν στην Πολη.
Ετσι συνεληφθησαν ο Κωνσταντινος Μακροδουκας θειος του Ισαακιου και ο Ανδρονικος Δουκας παδικος φιλος και συγγενης του Ισαακιου με την κατηγορία του «εγκληματος καθοσιωσεως» παραπεμφθηκαν σε δικη καταδικάστηκαν σε θανατο και εκτελεστηκαν δια λιθοβολισμου στο Φιλοπάτιον στις 30 Μαιου 1185 αν και ηταν υποστηρικτές του στην Συγκλητο.
Ενώ ψυχορραγουσαν ακομα τους πηραν πανω σε μουλάρια με εντολη του Ανδρόνικου και τον μεν Ανδρονικο Δουκα τον κρέμασαν στο Εβραικο Νεκροταφείο τον Μακροδουκα τον κρέμασαν σε μια ακτη απεναντι από τη Μονη Μαγγανων.
Η εκτέλεση του Μακροδουκα σοκαρε την Θεοδώρα την ερωμένη του Ανδρονικου και απομακρυνθηκε από αυτόν. Ουτως η αλλως βεβαια ο Ανδρονικος ειχε παυσει να επισκεπτεται το κρεβατι της από τοτε που σαραντάρισε. Ειχε βρει καινουριες διασκεδάσεις με την νεαρη πορνη Μαραπτική και άλλες πιτσιρίκες πορνες.
Μαζι με την μητέρα του απομακρυνθηκε και ο νοθος γιος του Αλέξιος τον οποιο τωρα εβλεπε με μισο μάτι ο πατέρας του θεωρόντας ότι θα του φάει τον θρόνο. Ετσι ακυρωσε την προηγουμενη δεσμευση του στην Θεοδώρα να κανει τον Αλέξιο διάδοχο του και αντιθετα εστεψε Συμβασιλέα τον νεοτερο γιο του Ιωάννη.
Την ιδια περιοδο αποκαλυφθηκε και άλλη συνομωσία εναντιον του και ο Ανδρόνικος κρέμασε στον Γαλατά τους αδελφους Σεβαστειανους οι οποιοι μετα από βασανιστηρια ειχαν ομολογησει ότι η η Θεοδώρα Κομνηνη η ερωμένη του και η άλλη Θεοδώρα ειχαν συνομωτήσει εναντιον του με σκοπο την δολοφονια του Ανδρονικου και την ανακηρυξη του γιου του Αλεξιου ως Αυτοκράτορα.
Ο Ανδρόνικος διέταξε περαιτέρω ερευνα και όταν αυτή ολοκληρώθηκα καταδικασε το γιο του Μανουηλ σε τυφλωση και τον εκλεισε σε φρουριο στην Χηλή της Βιθυνίας. Η Ειρήνη η κόρη του Ανδρονικου και γυναικα του Αλεξιου εκάρη μοναχη και μπηκε σε μοναστηρι.
Ο δε Ανδρόνικος της ειπε ότι δεν θελει να την ξαναδει στα ματια του καθως δεν στάθηκε ως κορη φιλοπάτωρ που πονει τον πατέρα της και αντι να μισησει τον αντρα της αυτή του εδειξε ολη της τη στοργή και τη συμπονια της.
Ολη η αυλη του Αλεξίου συνεληφθη και πετάχτηκαν στη φυλακη. Οι δε πρωτοι από αυτους τυφλώθηκαν με εντολη του Ανδρονικου. Ενώ τον Γραμματέα του Αλεξιου τον Μάμαλο ο οποιος ειχε προφητεύσει ότι ο Αλέξιος θα γινει Βασιλεας τον εκαψε ζωντανο στον Ιππόδρομο πανω σε πηρα από κληματιδες ποτισμένες με ναφθα και εβγαλε τετοια βρώμα που ο κόσμος παρακαλουσε το ν Ανδρόνικο να ανοιξει τις πυλες να φυγουν από τον Ιππόδρομο.
Εκει ο Διάκονος της Αγιας Σοφίας Γεώργιος Δισυπατος τολμησε να πει στον Ανδρόνικο ότι αυτή η ποινη είναι φριχτη και κακως την επιβάλλει.
Ο Ανδρονικος όμως διέταξε τη συλληψη του και του ειπε πως αν πει εστω και μια κουβέντα ακομη θα διατάξει να τον σουβλίσουν με σιδερένια βέργα να τον βάλουν στη φωτια και αφου ψηθει καλα να τον προσφέρουν ως γεύμα στη γυναικα του και στην κορη του.
Ο Διακονος ανοιξε το στομα του να μιλήσει αλλα τον εκοψε ο Δικαστης Λεων Μοναστηριωτης την κορη του οποιου ειχε παντρευτει ο Γεώργιος Δισυπατος και κατάφερε να καλμάρει τον Ανδρόνικο λεγοντας του πως:
«Ένα λιοντάρι ω βασιλευ δεν πρεπει να τα βαζει με τα κνοδαλα.»
Και ετσι δεν σουβλιστηκε ο Διακονος αλλα πετάχτηκε στη φυλακη. Σε λιγο καιρο θα βγαινε και από εκει βεβαια με τον θανατο του Ανδρονικου.
Ειχε γινει πλεον φανερο ότι ο Ανδρονικος κάθε μερα βυθιζοταν ολο περισσοτερο στην τρέλα. Μεχρι και τα ζευγάρια δεν ηξεραν αν το πρωι θα ξυπνουσαν μαζι καθως μπορει το βράδυ να συνελαμβαναν τον αντρα για καποιας μορφης εγκλημα. Η μπορει οι στρατιωτες να επαιρναν την γυναικα γιατι την λιγουρευτηκε ο Ανδρονικος.
Ο Ανδρόνικος δεν ειχε ξεχασει φυσικα το παλιο του παθος για τις γυναικες. Τι και αν ηταν καραφλος πλεον? Τι και αν ειχε ασπρα μαλλια? Ενιωθε γερός και λεβεντης και γυναικας οσο ποτέ.
Ετσι ζουσε με ευχαριστηση παρεα με εταιρες και τραγουδιστριες και ειδικότερα με την νεα του κατάκτηση την νεαρη πορνη Μαραπτικη που ειχε αντικαταστησει το μεγάλο του παθος την Θεοδώρα.
Πολλες φορές εκανε εκδρομες στην εξοχη για υπαιθρια οργια μαζι με την 13χρονη γυναικα του Αγνη και καμμια 20αρια πορνες (και της Μαραπτικης συμπεριλαμβανομενης) σκανδαλιζοντας ετσι τους κατοικους της Πολης που τον αποκαλουσαν κοκκορα επικεφαλη ορνιθων.
Είναι χαρακτηριστικο ότι πλεον οι κρατικοι αξιωματουχοι σπανια τον εβλεπαν για κρατικες υποθέσεις και όταν τον εβλεπαν ηταν μουντρουχος και χωρις ορεξη.
Αλλα όταν πηγαινε στις γυναικες του ηταν γλυκομιλητος και χαμογελαστος. Παντα ελεγε πως ηθελε να φτάσει τον Ηρακλη στα ερωτικα κατορθωματα και όπως ο Ηρακλης καταφερε να ξεπαρθενεψει τις 50 κορες του Θεσπιου σε 50 μερες αυτος ηθελε να το κάνει σε 1 νυχτα.
Βεβαια η ηλικια του δεν τον επαιρνε και πολύ καθως ηταν ηδη 65 χρονων και το «εργαλειο» του ειχε παρει την κατιουσα αλλα ειχε μια στρατια γιατρών να τον προμηθευει με φαρμακα, αλοιφές και σκευάσματα για να μπορει η «σημαια» του να στεκεται οσο το δυνατον πιο ορθια.
Μεχρι και ειδικη παραγγελια από τον Νειλο εκανε ένα ζωο που λεγεται «Σκιγγος» και μοιαζε με τον κροκοδειλο και το εφαγε γιατι καπου διαβασε ότι κανει καλο στη σεξουαλικοτητα.
Εκτος από την αγαπημένη του Μαραπτικη και τις άλλες πορνες ειχε κατακτησεις και αναμεσα στις γυναικες των πολιτών. Ο κάθε συζυγος ετρεμε μηπως δει τη γυναικα του ο Ανδρονικος και του τη ζητησει. Πολλοι τις κλειδωναν μεσα στο σπιτι και αλλοι δεν ανακοινωναν καν το γάμο τους.
Ο δε Ανδρονικος θεωρουσε αστειο να κρεμάει τα κερατα από τα ελαφια που σκοτωνε στο Φόρο του Κωνσταντινου για να θυμιζει στους ανδρες της Κωνσταντινουπολης τα κερατα που τους εβαζε όταν εκανε σεξ με τις γυναικες τους.
Ετσι πολλοι από τους ευγενεις εγκατέλειπαν την Κωνσταντινουπολη και την Αυτοκρατορία για να γλιτώσουν.
Αλλοι ζητουσαν ασυλο στον Σουλτάνο του Ικονιου Κιλιτζ Αρσλαν Β’, αλλοι πηγαιναν στην Αυλη του Βασιλεα της Ιερουσαλημ Βαλδουινου Δ’, αλλοι
εφτασαν μεχρι την Γερμανια, την Ουγγαρία και την Σικελια για να γλιτώσουν.
Ενας από αυτους ηταν ο μικρανεψιος του Μανουηλ Α’ και πρωην Πρωτοστράτορας Αλέξιος Κομνηνος που πηγε στην Αυλη του Βασιλεα της Σικελιας Γουλιελμου Β’ και τους προσφερε συμμαχία να εισβάλλουν και να ανατρέψουν τον Ανδρόνικο.
Συνεχιζεται…
Η πρώτη πολη που επαναστάτησε ηταν η Νικαια με ηγέτες τον Θεόδωρο Καντακουζηνό και τον Ισαακιο Αγγελο οι οποιοι δυσαρεστηθηκαν με τα μέτρα του Ανδρονικου κατά των Δυνατών.
Μετά επαναστητησε και η Προύσα με τον Θεόδωρο Αγγελο και μετα αποστάτησε και το Λοπάδιον.
Ο Ανδρόνικος βρεθηκε ξαφνικα απομονωμένος και τον Οκτώβριο του 1183 αναγκαστηκε να συναψει συμμαχία με τη Βενετία για την ενισχυση της Αυτοκρατοριας και βασει των ορων της συνθηκης απελευθερωσε τους τελευταιους Λατινους αιχμαλωτους που ειχαν μεινει από την σφαγη του 1182 και υποσχέθηκε αποζημιωση για τις καταστροφές σε ετησιες χρηματικές δόσεις, εκ των οποιων η πρώτη δόση πληρωθηκε το 1185.
Προσπάθησε να προσεγγίσει και τον Πάπα Λουκιο Γ’ στελνοντας πρεσβεις στη Ρώμη για συμμαχία και ανοικοδόμησε τους λατινικους ναους στην Κωνσταντινουπολη αλλα δεν κατάφερε να τον συγκινήσει.
Ο Ανδρόνικος φοβόταν την εκθρόνιση και κάθε μερα που περνουσε εκανε τον Ανδρόνικο ολο και πιο ωμό και απάνθρωπο. Μολις ειχε κερδισει μια Αυτοκρατορία. Δεν θα την παρέδιδε ετσι απλα.
Ο αγώνας του να διατηρηθει στην εξουσια την οποια αποκτησε σκοτώνοντας και εκβιαζοντας μεταβληθηκε στον απολυτο τρόμο. Στη βια απαντησε με βια, η οργη του εφτανε σε νοσηρα σημεία και η σκληροτητα του το μονο που κατάφερε ηταν πρωτον να δημιουργησει νεους εχθρους και δευτερον να καταστρέψει την εικόνα του δικαιου βασιλεα που ειχε δημιουργήσει. Η Αυτοκρατορια κατεβαινε με σταθερα βηματα σε εμφύλιο.
Στα δυτικα συνορα της Αυτοκρατορίας ειχαν εισβάλλει ο Βασιλιας της Ουγγαρίας Μπέλα Γ’ και ο Μεγας Ζουπάνος της Σερβίας Στέφανος Νεμάνια και λεηλατουσαν τα πάντα μεχρι την Σαρδική (Σόφια). Ο δε Μπέλα ειχε το θράσος να ζητά ως γυναικα την Θεοδώρα Κομνηνη την χηρα του Στρατηγου Ανδρονικου Λαπαρδα που ο Ανδρόνικος ειχε κανει καλογρια με το ζόρι.
Στη Μ. Ασια παλι στα ανατολικα ειχαν ξεσπάσει επαναστάσεις από συγγενεις του Κομνηνους, από τους Αγγέλους και τους Καντακουζηνους.
Αλλα ο Ανδρόνικος που όπως ειπαμε ειχε γινει πιο ωμος την ανοιξη του 1184 για να καταστειλει την εξεγερση στη Βιθυνια αποφάσισε να πνιξει την Νικαια και την Προυσα στο αιμα ανακαλώντας το συνολο του Βυζαντινου στρατου υπο τον Στρατηγό Αλεξιο Βρανά-Κομνηνο από το δυτικο μετωπο και στερώντας πολυτιμες δυναμεις από τον πολεμο κατά των Ουγγρων και Σέρβων.
Ο Βρανάς κατέστειλε την εξέγερση στο Λοπάδιον και μετα μαζι με τα Αυτοκρατορικα στρατευματα κινηθηκε κατά της Νικαιας την οποια και πολιορκησε. Ο Ανδρονικος δεν διστασε να φέρει από την Κωνσταντινουπολη τη μητέρα του στασιαστη Ισαακιου Αγγελου την Ειρήνη Κασταμονιτισσα και να την δέσει πανω σε μια πολιορκητικη μηχανη. Ετσι εξασφάλισε ότι οι πολιορκουμενοι δεν θα μπορουσαν να χτυπησουν τις πολιορκητικες μηχανες του καθως θα φοβοταν μηπως χτυπησουν τη μανα του Ισαακιου Αγγελου ενώ αυτος θα μπορουσε να βομβαρδιζει ανενοχλητος.
Στην Προυσα αφου την κατέλαβε τυφλωσε τον Θεόδωρο Αγγελο τον φόρτωσε σε ένα γαιδουρι και μετα τον εδεσε καταγης να τον φάνε τα θηρία. Ενώ 40 πολιτες που ειχαν πρωτοστατησει στην ανταρσία τους κρεμασε από τα γυρω δεντρα και διεταξε να μη τους θαψει κανεις. Να μεινουν εκει κρεμασμενοι και αταφοι προειδοποιηση για τον καθενα.
Οι υπολοιποι σε Νικαια και Προυσα τιμωρηθηκαν με βαριες ποινες όπως τυφλωση και ακρωτηριασμοι.
Σε αλλους ηταν πιο επιεικης τυφλωνοντας τους από το ένα ματι και κοβοντας τους ένα ποδι.
Ηταν επιτηδες τοσο ωμος και σκληρός γα παραδειγματισει τους υπολοιπους και να προλάβει τυχον άλλες επαναστάσεις.
Λιγους μηνες μετά στις αρχές του 1185 επαναστάτησε και Ισαακιος Δουκας-Κομνηνος ο ανηψιος του που ηταν Κυβερνητης της Κυπρου και αυτοανακηρυχτηκε Αυτοκράτορας.
Ο Ανδρονικος κλονιστηκε αλλα δεν μπορουσε να χτυπησει τον Ισαακιο στην Κυπρο και ετσι ξεσπασε την οργη του στους συγγενεις του Ισαακιου που βρισκονταν στην Πολη.
Ετσι συνεληφθησαν ο Κωνσταντινος Μακροδουκας θειος του Ισαακιου και ο Ανδρονικος Δουκας παδικος φιλος και συγγενης του Ισαακιου με την κατηγορία του «εγκληματος καθοσιωσεως» παραπεμφθηκαν σε δικη καταδικάστηκαν σε θανατο και εκτελεστηκαν δια λιθοβολισμου στο Φιλοπάτιον στις 30 Μαιου 1185 αν και ηταν υποστηρικτές του στην Συγκλητο.
Ενώ ψυχορραγουσαν ακομα τους πηραν πανω σε μουλάρια με εντολη του Ανδρόνικου και τον μεν Ανδρονικο Δουκα τον κρέμασαν στο Εβραικο Νεκροταφείο τον Μακροδουκα τον κρέμασαν σε μια ακτη απεναντι από τη Μονη Μαγγανων.
Η εκτέλεση του Μακροδουκα σοκαρε την Θεοδώρα την ερωμένη του Ανδρονικου και απομακρυνθηκε από αυτόν. Ουτως η αλλως βεβαια ο Ανδρονικος ειχε παυσει να επισκεπτεται το κρεβατι της από τοτε που σαραντάρισε. Ειχε βρει καινουριες διασκεδάσεις με την νεαρη πορνη Μαραπτική και άλλες πιτσιρίκες πορνες.
Μαζι με την μητέρα του απομακρυνθηκε και ο νοθος γιος του Αλέξιος τον οποιο τωρα εβλεπε με μισο μάτι ο πατέρας του θεωρόντας ότι θα του φάει τον θρόνο. Ετσι ακυρωσε την προηγουμενη δεσμευση του στην Θεοδώρα να κανει τον Αλέξιο διάδοχο του και αντιθετα εστεψε Συμβασιλέα τον νεοτερο γιο του Ιωάννη.
Την ιδια περιοδο αποκαλυφθηκε και άλλη συνομωσία εναντιον του και ο Ανδρόνικος κρέμασε στον Γαλατά τους αδελφους Σεβαστειανους οι οποιοι μετα από βασανιστηρια ειχαν ομολογησει ότι η η Θεοδώρα Κομνηνη η ερωμένη του και η άλλη Θεοδώρα ειχαν συνομωτήσει εναντιον του με σκοπο την δολοφονια του Ανδρονικου και την ανακηρυξη του γιου του Αλεξιου ως Αυτοκράτορα.
Ο Ανδρόνικος διέταξε περαιτέρω ερευνα και όταν αυτή ολοκληρώθηκα καταδικασε το γιο του Μανουηλ σε τυφλωση και τον εκλεισε σε φρουριο στην Χηλή της Βιθυνίας. Η Ειρήνη η κόρη του Ανδρονικου και γυναικα του Αλεξιου εκάρη μοναχη και μπηκε σε μοναστηρι.
Ο δε Ανδρόνικος της ειπε ότι δεν θελει να την ξαναδει στα ματια του καθως δεν στάθηκε ως κορη φιλοπάτωρ που πονει τον πατέρα της και αντι να μισησει τον αντρα της αυτή του εδειξε ολη της τη στοργή και τη συμπονια της.
Ολη η αυλη του Αλεξίου συνεληφθη και πετάχτηκαν στη φυλακη. Οι δε πρωτοι από αυτους τυφλώθηκαν με εντολη του Ανδρονικου. Ενώ τον Γραμματέα του Αλεξιου τον Μάμαλο ο οποιος ειχε προφητεύσει ότι ο Αλέξιος θα γινει Βασιλεας τον εκαψε ζωντανο στον Ιππόδρομο πανω σε πηρα από κληματιδες ποτισμένες με ναφθα και εβγαλε τετοια βρώμα που ο κόσμος παρακαλουσε το ν Ανδρόνικο να ανοιξει τις πυλες να φυγουν από τον Ιππόδρομο.
Εκει ο Διάκονος της Αγιας Σοφίας Γεώργιος Δισυπατος τολμησε να πει στον Ανδρόνικο ότι αυτή η ποινη είναι φριχτη και κακως την επιβάλλει.
Ο Ανδρονικος όμως διέταξε τη συλληψη του και του ειπε πως αν πει εστω και μια κουβέντα ακομη θα διατάξει να τον σουβλίσουν με σιδερένια βέργα να τον βάλουν στη φωτια και αφου ψηθει καλα να τον προσφέρουν ως γεύμα στη γυναικα του και στην κορη του.
Ο Διακονος ανοιξε το στομα του να μιλήσει αλλα τον εκοψε ο Δικαστης Λεων Μοναστηριωτης την κορη του οποιου ειχε παντρευτει ο Γεώργιος Δισυπατος και κατάφερε να καλμάρει τον Ανδρόνικο λεγοντας του πως:
«Ένα λιοντάρι ω βασιλευ δεν πρεπει να τα βαζει με τα κνοδαλα.»
Και ετσι δεν σουβλιστηκε ο Διακονος αλλα πετάχτηκε στη φυλακη. Σε λιγο καιρο θα βγαινε και από εκει βεβαια με τον θανατο του Ανδρονικου.
Ειχε γινει πλεον φανερο ότι ο Ανδρονικος κάθε μερα βυθιζοταν ολο περισσοτερο στην τρέλα. Μεχρι και τα ζευγάρια δεν ηξεραν αν το πρωι θα ξυπνουσαν μαζι καθως μπορει το βράδυ να συνελαμβαναν τον αντρα για καποιας μορφης εγκλημα. Η μπορει οι στρατιωτες να επαιρναν την γυναικα γιατι την λιγουρευτηκε ο Ανδρονικος.
Ο Ανδρόνικος δεν ειχε ξεχασει φυσικα το παλιο του παθος για τις γυναικες. Τι και αν ηταν καραφλος πλεον? Τι και αν ειχε ασπρα μαλλια? Ενιωθε γερός και λεβεντης και γυναικας οσο ποτέ.
Ετσι ζουσε με ευχαριστηση παρεα με εταιρες και τραγουδιστριες και ειδικότερα με την νεα του κατάκτηση την νεαρη πορνη Μαραπτικη που ειχε αντικαταστησει το μεγάλο του παθος την Θεοδώρα.
Πολλες φορές εκανε εκδρομες στην εξοχη για υπαιθρια οργια μαζι με την 13χρονη γυναικα του Αγνη και καμμια 20αρια πορνες (και της Μαραπτικης συμπεριλαμβανομενης) σκανδαλιζοντας ετσι τους κατοικους της Πολης που τον αποκαλουσαν κοκκορα επικεφαλη ορνιθων.
Είναι χαρακτηριστικο ότι πλεον οι κρατικοι αξιωματουχοι σπανια τον εβλεπαν για κρατικες υποθέσεις και όταν τον εβλεπαν ηταν μουντρουχος και χωρις ορεξη.
Αλλα όταν πηγαινε στις γυναικες του ηταν γλυκομιλητος και χαμογελαστος. Παντα ελεγε πως ηθελε να φτάσει τον Ηρακλη στα ερωτικα κατορθωματα και όπως ο Ηρακλης καταφερε να ξεπαρθενεψει τις 50 κορες του Θεσπιου σε 50 μερες αυτος ηθελε να το κάνει σε 1 νυχτα.
Βεβαια η ηλικια του δεν τον επαιρνε και πολύ καθως ηταν ηδη 65 χρονων και το «εργαλειο» του ειχε παρει την κατιουσα αλλα ειχε μια στρατια γιατρών να τον προμηθευει με φαρμακα, αλοιφές και σκευάσματα για να μπορει η «σημαια» του να στεκεται οσο το δυνατον πιο ορθια.
Μεχρι και ειδικη παραγγελια από τον Νειλο εκανε ένα ζωο που λεγεται «Σκιγγος» και μοιαζε με τον κροκοδειλο και το εφαγε γιατι καπου διαβασε ότι κανει καλο στη σεξουαλικοτητα.
Εκτος από την αγαπημένη του Μαραπτικη και τις άλλες πορνες ειχε κατακτησεις και αναμεσα στις γυναικες των πολιτών. Ο κάθε συζυγος ετρεμε μηπως δει τη γυναικα του ο Ανδρονικος και του τη ζητησει. Πολλοι τις κλειδωναν μεσα στο σπιτι και αλλοι δεν ανακοινωναν καν το γάμο τους.
Ο δε Ανδρονικος θεωρουσε αστειο να κρεμάει τα κερατα από τα ελαφια που σκοτωνε στο Φόρο του Κωνσταντινου για να θυμιζει στους ανδρες της Κωνσταντινουπολης τα κερατα που τους εβαζε όταν εκανε σεξ με τις γυναικες τους.
Ετσι πολλοι από τους ευγενεις εγκατέλειπαν την Κωνσταντινουπολη και την Αυτοκρατορία για να γλιτώσουν.
Αλλοι ζητουσαν ασυλο στον Σουλτάνο του Ικονιου Κιλιτζ Αρσλαν Β’, αλλοι πηγαιναν στην Αυλη του Βασιλεα της Ιερουσαλημ Βαλδουινου Δ’, αλλοι
εφτασαν μεχρι την Γερμανια, την Ουγγαρία και την Σικελια για να γλιτώσουν.
Ενας από αυτους ηταν ο μικρανεψιος του Μανουηλ Α’ και πρωην Πρωτοστράτορας Αλέξιος Κομνηνος που πηγε στην Αυλη του Βασιλεα της Σικελιας Γουλιελμου Β’ και τους προσφερε συμμαχία να εισβάλλουν και να ανατρέψουν τον Ανδρόνικο.
Συνεχιζεται…
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
Λόρδος Ταντρίδης
- Δημοσιεύσεις: 2043
- Εγγραφή: 07 Οκτ 2018, 15:49
- Phorum.gr user: Λόρδος Ταντρίδης
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Όπως ειπαμε πιο πάνω ο πρωην Πρωτοστράτορας Αλέξιος Κομνηνός κατέφυγε στην Αυλη του Βασιλέα της Σικελίας Γουλιελμου Β’ και τον επεισε να εισβάλλει στην Αυτοκρατορία για να ανατρέψει τον Ανδρόνικο.
Ο Νορμανδός Βασιλιας τοτε εστειλε 200 πλοια με 80000 ανδρες οι οποιοι αποβιβαστηκαν στο Δυρράχιο τον Ιουνιο του 1185.
Ο Δουκας του Δυρραχίου Ιωάννης Βρανάς βλεποντας τον Νορμανδικο στρατό αλλα και από φοβο προς τον Ανδρόνικο αυτομόλησε στους Νορμανδους και τους παρέδωσε την πολη.
Από εκει ο Νορμανδικος στρατός στραφηκε κατά της δευτερης πολης της Αυτοκρατορίας της Θεσσαλονίκης. Αφου κατέλαβαν ανευ αντιστάσεως τα φρουρια μεταξυ Δυρραχίου και Θεσσαλονικης πολιορκησαν την Συμβασιλευουσα τον Ιουλιο του ιδιου ετους.
Ο Δουκας της Θεσσαλονίκης Δαβιδ Κομνηνος-Βρυέννιος εγγονος της Αννας Κομνηνης ενεκα της δειλιας του και της προδοτικης του στάσης διευκόλυνε την πτωση της πολης η οποια επεσε στις 24 Αυγουστου 1185.
Επακολουθησε φρικη καθως οι Νορμανδοι πηραν την εκδικηση τους για την σφαγη των Λατίνων 3 χρονια νωριτερα στην Κωνσταντινουπολη. Οι σφαγες ηταν ανελεητες και το χάσμα μεταξυ Ανατολης και Δυσης εγινε ακομα βαθυτερο και πλεον ουσιαστικα αγεφυρωτο.
Στη Κωνσταντινουπολη ο Ανδρόνικος διεταξε αμεση επισκευη των Τειχών και διεταξε τον στολο να μαζευτει στα λιμάνια. Περιπου 100 πλοια.
Μετα την πτωση της Θεσσαλονικης οι Νορμανδοι βάδισαν κατά της Κωνσταντινουπολης και οι κατοικοι της Πολης κυριευτηκαν από πανικο και αρχισαν να εκφραζουν δυσαρεσκεια κατά του Ανδρονικου και μερικοι εφτασαν να ζητάνε ακομα και την καθαίρεση του Αυτοκράτορα τον οποιο κατηγορουσαν ότι παραμελει την αντιμετώπιση των Νορμανδων και το ριχνει στον υπνο και τις γυναικες.
Ματαια ο Ανδρόνικος προσπαθουσε να υποβαθμισει την πτωση της Θεσσαλονικης λεγοντας τους ότι «Δεν εκαναν δα και κανενα σπουδαιο κατορθωμα οι Νορμανδοι. Δεκαδες φορές εχει κυριευτει η Θεσσαλονικη και άλλες τοσες την ξαναπηραμε. Η πτωση μιας πολης δεν φερνει και την νικη»
Ακομα και όταν ηρθαν τα νεα πως οι Νορμανδοι κυριευσαν την Αμφιπολη και τη Μοσυνόπολη αυτος συνεχιζε να λεει «Δεν είναι κατι τρομερο. Θα τους εξολοθρευσουμε όπως οι κυνηγοι εξολοθρευουν τα αγριογουρουνα» και παλι συνεχιζε τις περιπετειες του με τις πορνες που ειχε μαζεψει στο Παλατι αδιαφορώντας για τον κινδυνο.
Εν τουτοις ενδομυχα ανησυχουσε. Ηταν παντα περιτριγυρισμένος από τη Φρουρα των Βαραγγων καθως φοβόταν μη τυχον και γινει καμια αποπειρα τωρα που ο λαος είναι πανικοβλητος. Επίσης ειχε και ένα πελώριο σκυλο μαζι του για εξτρα προστασια που τον ελεγε Κάρχαρον και ηταν τοσο δυνατο που μπορουσε να ριξει ένα αλογο με τον καβαλαρη του. Τις νυχτες ο σκυλος κοιμοταν εξω από την πορτα του Ιερου Κοιτώνα και ηταν παντα ετοιμο να κατασπαράξει οποιον περνουσε από εκει.
Τελικα αναγκαστηκε να συγκαλέσει τη Συγκλητο οπου με έναν πυρινο λογο του εριξε το φταίξιμο για την εισβολη στους προδοτες συγγενεις του και η Συγκλητος ψηφισε με προτροπη του Λογοθέτη του Δρόμου Στέφανου Αγιοχριστοφοριτη που ηταν ο πλεον σφοδρος υποστηρικτης του Ανδρονικου (αλλα και ατομο για ολες τις βρωμοδουλειες/εκτελεσεις) να εκτελεστουν ολοι οσοι είναι στις φυλακες και στην εξορία καθως και οι συγγενεις τους και οι υπηρέτες τους ως υπαιτιοι του κακου.
Το ψηφισμα της Συγκλητου ελεγε τα εξης:
«Καθως κινηθηκαμε εκ Θεου και ουχι δι’ ορισμου του Κραταιου και Αγιου Αυθέντου μας και Αυτοκράτορος, ψηφίζουμε και αποφασιζουμε πως καλον είναι για το κοινον συμφέρον και ωφέλιμον για τον Ανδρονικον Κομνηνον, τον Σωτήρα των Ελλήνων να εξοντωθουν ριζικα αυτοι που ως ανταρτες και στασιαστές συνεληφθησαν, φυλακιστηκαν ή εξορίστηκαν και συγχρονως να συλληφθουν και οι συγγενεις τους και οι ομοφρονες τους και ολοι αυτοι να εκτελεστουν. Ετσι θα μπορέσει να αναπνευσει ο Ανδρονικος ο κατά καλη παραχώρηση Αυτοκράτωρ μας και να ριχθει στις δημόσιες φροντιδες χωρις να υποφέρει από τις επιβουλες των κακόγνωμων και ετσι να εξαλειψει τα ντοπια προδοτικα στοιχεια και τους αλλοεθνεις Νορμανδους εισβολεις. Ολοι αυτοι αν και φυλακισμένοι, εξοριστοι η τυφλωμένοι, τα ιδια μυαλα εχουν και δεν υπαρχει τρόπος σωφρονισμου τους και μονη απομενει η στέρηση της ζωης τους, την οποια ως τελευταια και σωτηρια αγκυρα πρεπει εμεις να επιβάλλουμε στους κακοφρονες, οι οποιοι είναι τοσο φρενοβλαβεις, απαισιοι και βδελυροι που δεν καταλαβαινουν πως ματαια αγωνιζονται και πως στρεφουν το ξιφος εναντιον τους».
Αφου υπεγραψαν το παραπανω ψηφισμα οι Συγκλητικοι προχώρησαν αμεσα στη συνταξη καταλόγου προγραφών και μαλιστα διπλα σε κάθε ονομα προσθεσαν και τον τροπο εκτελεσης του.
Ο Ανδρονικος πηρε τις αποφάσεις τις Συγκλητου και τις φυλαξε σε ένα κιβώτιο στο δωματιο του. Το πιθανότερο είναι να τις κρατησε για ασφάλεια καθως σε περιπτωση που τον καθαιρουσαν και τον δικαζαν να μπορέσει να αποδείξει ότι δεν ηταν αυτος ο σκληρός ηγεμονας αλλα ότι εκτελουσε διαταγές της Συγκλητου.
Με τις αποφάσεις στο χέρι ο Ανδρόνικος θελησε να τις εκτελεσει αλλα όμως αντιμετώπισε την αντισταση του γιου του Σεβαστοκράτορα Μανουηλ.
Ο Μανουηλ δηλωσε στον πατέρα του ότι διαφωνει με μια τέτοια αποτρόπαια πράξη η οποια επιβάλλει θανατικη ποινη σχεδον σε ολο το Πανελλήνιο.
Η διαφωνια του Μανουηλ κερδισε όμως μονο μια αναβολη της εκτέλεσης της αποφασης. Βεβαια δεν εκτελεστηκε ποτε γιατι ακυρώθηκε από τα γεγονοτα που ακολουθησαν.
Βλεποντας ο Ανδρόνικος την εξουσια του να κλονιζεται καθως οι Νορμανδοι προελαυναν, ο λαος πλεον τον μισουσε και από πανω ειχε αντιπολιτευση τον ιδιο του τον γιο αποφάσισε να καταφυγει στην απαγορευμένη τέχνη της Μαντικης για να δει τι του επιφυλάσσουν τα μελλουμενα.
Ετσι ο Ανδρόνικος παθιαστηκε με την Λεκανομαντεια. Λεκανομαντεια είναι η τεχνικη προβλεψη με μια λεκάνη με νερο οπου βαζοντας την στον ηλιο προσπαθει κανεις να διακρίνει τα μελλουμενα από τις αντανακλάσεις του ηλιου στην επιφάνεια του νερου.
Άλλες φορές καποιοι επικαλουνταν πνευματα και περιμεναν να δουν την απαντηση του πνευματος πανω στο νερο η άλλες φορές περιμεναν να ταραχτει το νερο στη λεκάνη από το πνευμα για να ερμηνευσουην τι θα γινει.
Ο Ανδρόνικος αρνηθηκε να παραστει σε αυτές τις νυχτερινες τελετες καθως ως προληπτικος που ηταν τις φοβόταν. Αλλα επρεπε να μαθει τι του επιφυλασσει το μέλλον.
Ετσι εστειλε το τσιράκι του τον Στέφανο Αγιοχριστοφορίτη να βρει τον Μάγο Σηθ τον Νεώτερο τον επονομαζόμενο και «Σκληρο» τον οποιο παλαιοτερα τον ειχε τυφλώσει ο Μανουηλ Α’ μετα από κατηγορίες για μαυρη μαγεία.
Ο Αγιοχριστοφορίτης βρηκε τον Μάγο και του εκανε την ερώτηση «Ποιος θα βασιλευσει μετα τον Ανδρονικο? Ποιος θα τον ριξει από τον θρόνο?»
Ο Μάγος εκανε τα μαγικα του στη Λεκάνη και έδειξε στον Αγιοχριστοφορίτη τα γράμματα «ΙΣ» που ειχαν εμφανιστει στο νερο της Λεκάνης.
Ο Αγιοχριστοφοριτης επέστρεψε στον Ανδρονικο και του ειπε τι ειδε ο Αυτοκράτορας θεώρησε ότι το «ΙΣ» σημαινει «Ισαυρος»
Αποφάσισε πως προφητεια αναφέρεται στον Ισαακιο Κομνηνο που ειχε στασιασει στην Κυπρο και ειχε αυτοανακηρυχτει Αυτοκράτορας καθως πριν γινει Κυβερνητης της Κυπρου ηταν κυβερνητης της Ισαυρίας.
Ετσι εστειλε ξανα πισω τον Αγιοχριστοφορίτη στον Μάγο λεγοντας του «Μη ρωτας μονο για το ονομα αλλα ρωτα και για τον καιρο που θα γίνει»
Ξαναπηγε λοιπον το τσιράκι του Ανδρονικου στο Μάγο και του εδωσε την ερώτηση. Τοτε ταράχτηκε το νερο στη Λεκάνη του Μαγου και ειπε στον Αγιοχριστοφορίτη «Τα παντα θα γίνου στις μερες της Υψωσης του Σταυρου».
Ο Αγιοχριστοφορίτης γυρισε στον Ανδρόνικο και του ειπε ότι ακουσε από τον Μάγο. Ο Ανδρόνικος γέλασε και ειπε:
«Μολις ξεκίνησε ο Σεπτέμβριος Στέφανε. Ποτε θα προλάβει ο Ισαακιος να καταπλευσει στην Κωνσταντινουπολη από την Κυπρο μεσα σε λιγες μερες? Σε δουλευει ο μαγος»
Παρων όμως στην συζήτηση ηταν και ο Κριτης του Βήλου Ιωάννης Αποτυράς ο οποιος ειπε:
«Γιατι παμε μακρια? Προτεινω να συλληφθει και να εκτελεστει ο Ισαακιος Αγγελος. Στασιασε μια φορα πριν 2 χρόνια στην Προυσσα. Τι τον εμποδίζει να στασιασει και τώρα? Και το ΙΣ που μας ειπε ο Αγιοχριστοφοριτης πιθανον να είναι Ισαακιος και όχι Ισαυρος. Μη φαντάζεστε τα μακρινα, παραβλεποντας αυτά που εχετε μπροστά σας»
Ο Ανδρόνικος αποκάλεσε βλάκα τον Ιωάννη Αποτυρα και του ειπε ότι δεν κινδυνεύει από αυτόν τον Ισαακιο καθως ο Αγγελος είναι ένα ανθρωπάκι που δεν είναι ικανο για κανενα αξιόλογο κατόρθωμα.
Ο Ανδρόνικος όμως ειχε και άλλο θεικο προμηνυμα. Όπως ειχαμε πει και στην αρχη ηταν θρησκευτικα αδιάφορος αλλα ειχε μεγάλο κολλημα με τις Επιστολές του Παύλου και μια ευαισθησια στον Απόστολο Παυλο.
Ειχε λοιπον μια αρχαια εικόνα του Αποστόλου Παυλου η οποια ειχε γλιτώσει από την Εικονομαχια 400 χρονια πριν την οποια αφου εντυσε με χρυσο πουκάμισο την αφιέρωσε στον Ναο των Αγίων Σαράντα στην Κωνσταντινουπολη.
Στις αρχές Σεπτεμβριου από τα ματια του Παυλόυ στην εικόνα αρχισε να στάζει αίμα. Όταν το εμαθε ο Ανδρόνικος εστειλε τον Αγιοχριστοφορίτη να παει να ελεγξει το γεγονος.
Ο Αγιοχριστοφορίτης εβαλε σκάλα ανέβηκε και με ένα μαντηλι αγγιξε τα ματια του Παυλου και το μαντηλι μουσκεψε στο αιμα. Ο Αγιοχριστοφορίτης σοκαρίστηκε και ετρεξε στον Ανδρονικο να του πει τι ειδε δειχνοντας του το μαντηλι.
Ο Ανδρονικος αναστέναξε και κουνωντας το κεφάλι ειπε:
«Για μενα δακρυζει ο Παυλος. Αυτό είναι πολύ κακο σημαδι.»
Επεσε σε κατάθλιψη αλλα πολύ γρηγορα την ξεπερασε κανοντας εκδρομές με τις πορνες του, την αγαπημενη του Μαραπτικη και φυσικα με την γυναικα του παντα μαζι την 14χρονη Αγνη. Και για να ξεφυγει λιγο από τη μιζέρια τις πηρε ολες μαζι και πηγε με τον Βασιλικο Δρόμωνα στο εξοχικο Παλατι του Μηλουδιου στην ανατολικη ακτη του Βοσπόρου.
Ο Ανδρόνικος μπορει να ηταν στην κοσμάρα του αλλα ο Αγιοχριστοφορίτης δεν ηταν. Όταν εφυγε ο Ανδρόνικος για το Μηλουδιο σκεφτηκε ότι ο Ιωάννης Αποτυράς μπορει να εχει και δικιο και να είναι Ισαακιος Αγγελος αυτος που αναφερόταν ο Μάγος.
Ετσι σκεφτηκε να αναλαβει δράση μονος του και να συλλάβει τον Ισαακιο Αγγελο και να τον εκτελεσει με την εγκριση του Ανδρονικου μολις επεστρεφε.
Ετσι στις 11 Σεπτεμβρίου 1185 το βραδυ ο Αγιορχριστοφορίτης με ένα αποσπασμα πηγε στο Παλάτι του Ισαακιου Αγγελου που βρισκόταν κοντα στη Μονη Περιβλέπτου και μπηκε στην αυλη.
Από εκει καλεσε τον Ισαακιο να κατέβει και να τον ακολουθησει. Ο Ισαακιος όμως δισταζε. Η παρουσια του Αγιοχριστοφορίτη που ηταν το αρχιτσιράκι του Ανδρονικου τετοια ωρα στο σπιτι του για καλο δεν ηταν.
Ετσι αφου δεν κατέβαινε ο Αγιοχριστοφοριτης διέταξε τους στρατιωτες του να μπουν στο σπίτι να τον πιασουν από τα μαλλια να του ριξουν λιγο ξυλο και να τον κατεβάσουν με το ζόρι κατω. Από εκει θα τον πηγαιναν στη φυλακη.
Ο Ισαακιος ειδε από το παράθυρο ότι οι στρατιωτες ετοιμαζονται να μπουκάρουν πηρε το σπαθι του, κατέβηκε από άλλη σκάλα στον σταυλο καβαλησε το άλογο του και εκανε ηρωικη εξοδο κραδαινοντας το σπαθι του κατά του Αγιοχριστοφοριτη.
Ο Αγιοχριστοφορίτης τα εχασε αλλα προλαβε να γυρίσει το δικο του άλογο προς την εξοδο και καλπασε για να γλιτώσει τη ζωη του.
Δεν προφτασε όμως καθως στην πυλη τον προλαβε ο Ισαακιος και κατεβάζοντας το σπαθι στο κεφάλι του του το ανοιξε στα δυο.
Οι στρατιωτες που ειχαν μπει μεσα στο σπιτι βγηκαν εξω αλλα βλεποντας τον τρομερο Αγιοχριστοφορίτη σφαγμένο τους κοπηκαν τα ποδια.
Δυο στρατιώτες προσπάθησαν να πιάσουν τον Ισαακιο αλλα αυτος τον μεν πρωτο τον χτυπησε στο προσωπο με τη λαβη του ξίφους και τον κατεβασε, τον δε δευτερο τον χτυπησε με το σπαθι και του εκοψε το αυτί.
Αμεσως χτυπησε το άλογο του και καλπασε στη Μέση Οδο φωνάζοντας ότι σκοτωσε τον Αγιοχριστοφορίτη κραδαινοντας το ματωμένο σπαθι του.
Από εκει εφτασε στην Αγία Σοφία ανεβηκε τα σκαλοπατια και ακουμπώντας τις Πυλες της Εκκλησιας ζητησε άσυλο ενώ ηδη ειχαν αρχισει να συρρεουν εκατοντάδες κοσμου που εμαθαν για το θανατο του λαομίσητου Αγιοχριστοφοριτη.
Σε λιγο εφτασαν και ο θειος του Ισαακιου ο Ιωάννης Δουκας με το γιο του Ισαακιος καθως φοβηθηκαν την οργη του Ανδρονικου για το φόνο του εμπιστου του.
Και οι 3 ηταν ετοιμοι για όλα αλλα κυριως περιμεναν να πιαστουν και να εκτελεστουν. Ο φοβος του θανατου τους ειχε κυριευσει και ετρεμαν. Ετσι εκαναν εκκληση στο πληθος για προστασια.
Περιμεναν αρκετη ωρα αλλα δεν εμφανιστηκε κανεις. Ουτε οι υποστηρικτές του Ανδρονικου, ουτε οι Βαραγγοι, ουτε οι Ραβδουχοι, ουτε καν
στρατιωτες. Αντιθετα το πληθος ολο και μεγάλωνε και δηλωνε πως θα τους υποστηριξει.
Ετσι πέρασε ολη νυχτα της 11ης προς την 12η Σεπτεμβρίου. Ο Ισαακιος δεν ειχε προβάλλει καμια αξιωση ακομα στο θρόνο και απλα παρακαλουσε να σωθει από το στομα του Ανδρονικου καθως περιμενε ότι θα τον κατασπαραξει οπου ναν ναι για το φονο του Αγιοχριστοφορίτη.
Τελικα προς τα χαράματα εκλεισαν τις εξωτερικες πυλες της Αγιας Σοφίας, αναψαν φωτιες και το πληθος παρέμεινε εκει για προστασια.
Συνεχίζεται....
Ο Νορμανδός Βασιλιας τοτε εστειλε 200 πλοια με 80000 ανδρες οι οποιοι αποβιβαστηκαν στο Δυρράχιο τον Ιουνιο του 1185.
Ο Δουκας του Δυρραχίου Ιωάννης Βρανάς βλεποντας τον Νορμανδικο στρατό αλλα και από φοβο προς τον Ανδρόνικο αυτομόλησε στους Νορμανδους και τους παρέδωσε την πολη.
Από εκει ο Νορμανδικος στρατός στραφηκε κατά της δευτερης πολης της Αυτοκρατορίας της Θεσσαλονίκης. Αφου κατέλαβαν ανευ αντιστάσεως τα φρουρια μεταξυ Δυρραχίου και Θεσσαλονικης πολιορκησαν την Συμβασιλευουσα τον Ιουλιο του ιδιου ετους.
Ο Δουκας της Θεσσαλονίκης Δαβιδ Κομνηνος-Βρυέννιος εγγονος της Αννας Κομνηνης ενεκα της δειλιας του και της προδοτικης του στάσης διευκόλυνε την πτωση της πολης η οποια επεσε στις 24 Αυγουστου 1185.
Επακολουθησε φρικη καθως οι Νορμανδοι πηραν την εκδικηση τους για την σφαγη των Λατίνων 3 χρονια νωριτερα στην Κωνσταντινουπολη. Οι σφαγες ηταν ανελεητες και το χάσμα μεταξυ Ανατολης και Δυσης εγινε ακομα βαθυτερο και πλεον ουσιαστικα αγεφυρωτο.
Στη Κωνσταντινουπολη ο Ανδρόνικος διεταξε αμεση επισκευη των Τειχών και διεταξε τον στολο να μαζευτει στα λιμάνια. Περιπου 100 πλοια.
Μετα την πτωση της Θεσσαλονικης οι Νορμανδοι βάδισαν κατά της Κωνσταντινουπολης και οι κατοικοι της Πολης κυριευτηκαν από πανικο και αρχισαν να εκφραζουν δυσαρεσκεια κατά του Ανδρονικου και μερικοι εφτασαν να ζητάνε ακομα και την καθαίρεση του Αυτοκράτορα τον οποιο κατηγορουσαν ότι παραμελει την αντιμετώπιση των Νορμανδων και το ριχνει στον υπνο και τις γυναικες.
Ματαια ο Ανδρόνικος προσπαθουσε να υποβαθμισει την πτωση της Θεσσαλονικης λεγοντας τους ότι «Δεν εκαναν δα και κανενα σπουδαιο κατορθωμα οι Νορμανδοι. Δεκαδες φορές εχει κυριευτει η Θεσσαλονικη και άλλες τοσες την ξαναπηραμε. Η πτωση μιας πολης δεν φερνει και την νικη»
Ακομα και όταν ηρθαν τα νεα πως οι Νορμανδοι κυριευσαν την Αμφιπολη και τη Μοσυνόπολη αυτος συνεχιζε να λεει «Δεν είναι κατι τρομερο. Θα τους εξολοθρευσουμε όπως οι κυνηγοι εξολοθρευουν τα αγριογουρουνα» και παλι συνεχιζε τις περιπετειες του με τις πορνες που ειχε μαζεψει στο Παλατι αδιαφορώντας για τον κινδυνο.
Εν τουτοις ενδομυχα ανησυχουσε. Ηταν παντα περιτριγυρισμένος από τη Φρουρα των Βαραγγων καθως φοβόταν μη τυχον και γινει καμια αποπειρα τωρα που ο λαος είναι πανικοβλητος. Επίσης ειχε και ένα πελώριο σκυλο μαζι του για εξτρα προστασια που τον ελεγε Κάρχαρον και ηταν τοσο δυνατο που μπορουσε να ριξει ένα αλογο με τον καβαλαρη του. Τις νυχτες ο σκυλος κοιμοταν εξω από την πορτα του Ιερου Κοιτώνα και ηταν παντα ετοιμο να κατασπαράξει οποιον περνουσε από εκει.
Τελικα αναγκαστηκε να συγκαλέσει τη Συγκλητο οπου με έναν πυρινο λογο του εριξε το φταίξιμο για την εισβολη στους προδοτες συγγενεις του και η Συγκλητος ψηφισε με προτροπη του Λογοθέτη του Δρόμου Στέφανου Αγιοχριστοφοριτη που ηταν ο πλεον σφοδρος υποστηρικτης του Ανδρονικου (αλλα και ατομο για ολες τις βρωμοδουλειες/εκτελεσεις) να εκτελεστουν ολοι οσοι είναι στις φυλακες και στην εξορία καθως και οι συγγενεις τους και οι υπηρέτες τους ως υπαιτιοι του κακου.
Το ψηφισμα της Συγκλητου ελεγε τα εξης:
«Καθως κινηθηκαμε εκ Θεου και ουχι δι’ ορισμου του Κραταιου και Αγιου Αυθέντου μας και Αυτοκράτορος, ψηφίζουμε και αποφασιζουμε πως καλον είναι για το κοινον συμφέρον και ωφέλιμον για τον Ανδρονικον Κομνηνον, τον Σωτήρα των Ελλήνων να εξοντωθουν ριζικα αυτοι που ως ανταρτες και στασιαστές συνεληφθησαν, φυλακιστηκαν ή εξορίστηκαν και συγχρονως να συλληφθουν και οι συγγενεις τους και οι ομοφρονες τους και ολοι αυτοι να εκτελεστουν. Ετσι θα μπορέσει να αναπνευσει ο Ανδρονικος ο κατά καλη παραχώρηση Αυτοκράτωρ μας και να ριχθει στις δημόσιες φροντιδες χωρις να υποφέρει από τις επιβουλες των κακόγνωμων και ετσι να εξαλειψει τα ντοπια προδοτικα στοιχεια και τους αλλοεθνεις Νορμανδους εισβολεις. Ολοι αυτοι αν και φυλακισμένοι, εξοριστοι η τυφλωμένοι, τα ιδια μυαλα εχουν και δεν υπαρχει τρόπος σωφρονισμου τους και μονη απομενει η στέρηση της ζωης τους, την οποια ως τελευταια και σωτηρια αγκυρα πρεπει εμεις να επιβάλλουμε στους κακοφρονες, οι οποιοι είναι τοσο φρενοβλαβεις, απαισιοι και βδελυροι που δεν καταλαβαινουν πως ματαια αγωνιζονται και πως στρεφουν το ξιφος εναντιον τους».
Αφου υπεγραψαν το παραπανω ψηφισμα οι Συγκλητικοι προχώρησαν αμεσα στη συνταξη καταλόγου προγραφών και μαλιστα διπλα σε κάθε ονομα προσθεσαν και τον τροπο εκτελεσης του.
Ο Ανδρονικος πηρε τις αποφάσεις τις Συγκλητου και τις φυλαξε σε ένα κιβώτιο στο δωματιο του. Το πιθανότερο είναι να τις κρατησε για ασφάλεια καθως σε περιπτωση που τον καθαιρουσαν και τον δικαζαν να μπορέσει να αποδείξει ότι δεν ηταν αυτος ο σκληρός ηγεμονας αλλα ότι εκτελουσε διαταγές της Συγκλητου.
Με τις αποφάσεις στο χέρι ο Ανδρόνικος θελησε να τις εκτελεσει αλλα όμως αντιμετώπισε την αντισταση του γιου του Σεβαστοκράτορα Μανουηλ.
Ο Μανουηλ δηλωσε στον πατέρα του ότι διαφωνει με μια τέτοια αποτρόπαια πράξη η οποια επιβάλλει θανατικη ποινη σχεδον σε ολο το Πανελλήνιο.
Η διαφωνια του Μανουηλ κερδισε όμως μονο μια αναβολη της εκτέλεσης της αποφασης. Βεβαια δεν εκτελεστηκε ποτε γιατι ακυρώθηκε από τα γεγονοτα που ακολουθησαν.
Βλεποντας ο Ανδρόνικος την εξουσια του να κλονιζεται καθως οι Νορμανδοι προελαυναν, ο λαος πλεον τον μισουσε και από πανω ειχε αντιπολιτευση τον ιδιο του τον γιο αποφάσισε να καταφυγει στην απαγορευμένη τέχνη της Μαντικης για να δει τι του επιφυλάσσουν τα μελλουμενα.
Ετσι ο Ανδρόνικος παθιαστηκε με την Λεκανομαντεια. Λεκανομαντεια είναι η τεχνικη προβλεψη με μια λεκάνη με νερο οπου βαζοντας την στον ηλιο προσπαθει κανεις να διακρίνει τα μελλουμενα από τις αντανακλάσεις του ηλιου στην επιφάνεια του νερου.
Άλλες φορές καποιοι επικαλουνταν πνευματα και περιμεναν να δουν την απαντηση του πνευματος πανω στο νερο η άλλες φορές περιμεναν να ταραχτει το νερο στη λεκάνη από το πνευμα για να ερμηνευσουην τι θα γινει.
Ο Ανδρόνικος αρνηθηκε να παραστει σε αυτές τις νυχτερινες τελετες καθως ως προληπτικος που ηταν τις φοβόταν. Αλλα επρεπε να μαθει τι του επιφυλασσει το μέλλον.
Ετσι εστειλε το τσιράκι του τον Στέφανο Αγιοχριστοφορίτη να βρει τον Μάγο Σηθ τον Νεώτερο τον επονομαζόμενο και «Σκληρο» τον οποιο παλαιοτερα τον ειχε τυφλώσει ο Μανουηλ Α’ μετα από κατηγορίες για μαυρη μαγεία.
Ο Αγιοχριστοφορίτης βρηκε τον Μάγο και του εκανε την ερώτηση «Ποιος θα βασιλευσει μετα τον Ανδρονικο? Ποιος θα τον ριξει από τον θρόνο?»
Ο Μάγος εκανε τα μαγικα του στη Λεκάνη και έδειξε στον Αγιοχριστοφορίτη τα γράμματα «ΙΣ» που ειχαν εμφανιστει στο νερο της Λεκάνης.
Ο Αγιοχριστοφοριτης επέστρεψε στον Ανδρονικο και του ειπε τι ειδε ο Αυτοκράτορας θεώρησε ότι το «ΙΣ» σημαινει «Ισαυρος»
Αποφάσισε πως προφητεια αναφέρεται στον Ισαακιο Κομνηνο που ειχε στασιασει στην Κυπρο και ειχε αυτοανακηρυχτει Αυτοκράτορας καθως πριν γινει Κυβερνητης της Κυπρου ηταν κυβερνητης της Ισαυρίας.
Ετσι εστειλε ξανα πισω τον Αγιοχριστοφορίτη στον Μάγο λεγοντας του «Μη ρωτας μονο για το ονομα αλλα ρωτα και για τον καιρο που θα γίνει»
Ξαναπηγε λοιπον το τσιράκι του Ανδρονικου στο Μάγο και του εδωσε την ερώτηση. Τοτε ταράχτηκε το νερο στη Λεκάνη του Μαγου και ειπε στον Αγιοχριστοφορίτη «Τα παντα θα γίνου στις μερες της Υψωσης του Σταυρου».
Ο Αγιοχριστοφορίτης γυρισε στον Ανδρόνικο και του ειπε ότι ακουσε από τον Μάγο. Ο Ανδρόνικος γέλασε και ειπε:
«Μολις ξεκίνησε ο Σεπτέμβριος Στέφανε. Ποτε θα προλάβει ο Ισαακιος να καταπλευσει στην Κωνσταντινουπολη από την Κυπρο μεσα σε λιγες μερες? Σε δουλευει ο μαγος»
Παρων όμως στην συζήτηση ηταν και ο Κριτης του Βήλου Ιωάννης Αποτυράς ο οποιος ειπε:
«Γιατι παμε μακρια? Προτεινω να συλληφθει και να εκτελεστει ο Ισαακιος Αγγελος. Στασιασε μια φορα πριν 2 χρόνια στην Προυσσα. Τι τον εμποδίζει να στασιασει και τώρα? Και το ΙΣ που μας ειπε ο Αγιοχριστοφοριτης πιθανον να είναι Ισαακιος και όχι Ισαυρος. Μη φαντάζεστε τα μακρινα, παραβλεποντας αυτά που εχετε μπροστά σας»
Ο Ανδρόνικος αποκάλεσε βλάκα τον Ιωάννη Αποτυρα και του ειπε ότι δεν κινδυνεύει από αυτόν τον Ισαακιο καθως ο Αγγελος είναι ένα ανθρωπάκι που δεν είναι ικανο για κανενα αξιόλογο κατόρθωμα.
Ο Ανδρόνικος όμως ειχε και άλλο θεικο προμηνυμα. Όπως ειχαμε πει και στην αρχη ηταν θρησκευτικα αδιάφορος αλλα ειχε μεγάλο κολλημα με τις Επιστολές του Παύλου και μια ευαισθησια στον Απόστολο Παυλο.
Ειχε λοιπον μια αρχαια εικόνα του Αποστόλου Παυλου η οποια ειχε γλιτώσει από την Εικονομαχια 400 χρονια πριν την οποια αφου εντυσε με χρυσο πουκάμισο την αφιέρωσε στον Ναο των Αγίων Σαράντα στην Κωνσταντινουπολη.
Στις αρχές Σεπτεμβριου από τα ματια του Παυλόυ στην εικόνα αρχισε να στάζει αίμα. Όταν το εμαθε ο Ανδρόνικος εστειλε τον Αγιοχριστοφορίτη να παει να ελεγξει το γεγονος.
Ο Αγιοχριστοφορίτης εβαλε σκάλα ανέβηκε και με ένα μαντηλι αγγιξε τα ματια του Παυλου και το μαντηλι μουσκεψε στο αιμα. Ο Αγιοχριστοφορίτης σοκαρίστηκε και ετρεξε στον Ανδρονικο να του πει τι ειδε δειχνοντας του το μαντηλι.
Ο Ανδρονικος αναστέναξε και κουνωντας το κεφάλι ειπε:
«Για μενα δακρυζει ο Παυλος. Αυτό είναι πολύ κακο σημαδι.»
Επεσε σε κατάθλιψη αλλα πολύ γρηγορα την ξεπερασε κανοντας εκδρομές με τις πορνες του, την αγαπημενη του Μαραπτικη και φυσικα με την γυναικα του παντα μαζι την 14χρονη Αγνη. Και για να ξεφυγει λιγο από τη μιζέρια τις πηρε ολες μαζι και πηγε με τον Βασιλικο Δρόμωνα στο εξοχικο Παλατι του Μηλουδιου στην ανατολικη ακτη του Βοσπόρου.
Ο Ανδρόνικος μπορει να ηταν στην κοσμάρα του αλλα ο Αγιοχριστοφορίτης δεν ηταν. Όταν εφυγε ο Ανδρόνικος για το Μηλουδιο σκεφτηκε ότι ο Ιωάννης Αποτυράς μπορει να εχει και δικιο και να είναι Ισαακιος Αγγελος αυτος που αναφερόταν ο Μάγος.
Ετσι σκεφτηκε να αναλαβει δράση μονος του και να συλλάβει τον Ισαακιο Αγγελο και να τον εκτελεσει με την εγκριση του Ανδρονικου μολις επεστρεφε.
Ετσι στις 11 Σεπτεμβρίου 1185 το βραδυ ο Αγιορχριστοφορίτης με ένα αποσπασμα πηγε στο Παλάτι του Ισαακιου Αγγελου που βρισκόταν κοντα στη Μονη Περιβλέπτου και μπηκε στην αυλη.
Από εκει καλεσε τον Ισαακιο να κατέβει και να τον ακολουθησει. Ο Ισαακιος όμως δισταζε. Η παρουσια του Αγιοχριστοφορίτη που ηταν το αρχιτσιράκι του Ανδρονικου τετοια ωρα στο σπιτι του για καλο δεν ηταν.
Ετσι αφου δεν κατέβαινε ο Αγιοχριστοφοριτης διέταξε τους στρατιωτες του να μπουν στο σπίτι να τον πιασουν από τα μαλλια να του ριξουν λιγο ξυλο και να τον κατεβάσουν με το ζόρι κατω. Από εκει θα τον πηγαιναν στη φυλακη.
Ο Ισαακιος ειδε από το παράθυρο ότι οι στρατιωτες ετοιμαζονται να μπουκάρουν πηρε το σπαθι του, κατέβηκε από άλλη σκάλα στον σταυλο καβαλησε το άλογο του και εκανε ηρωικη εξοδο κραδαινοντας το σπαθι του κατά του Αγιοχριστοφοριτη.
Ο Αγιοχριστοφορίτης τα εχασε αλλα προλαβε να γυρίσει το δικο του άλογο προς την εξοδο και καλπασε για να γλιτώσει τη ζωη του.
Δεν προφτασε όμως καθως στην πυλη τον προλαβε ο Ισαακιος και κατεβάζοντας το σπαθι στο κεφάλι του του το ανοιξε στα δυο.
Οι στρατιωτες που ειχαν μπει μεσα στο σπιτι βγηκαν εξω αλλα βλεποντας τον τρομερο Αγιοχριστοφορίτη σφαγμένο τους κοπηκαν τα ποδια.
Δυο στρατιώτες προσπάθησαν να πιάσουν τον Ισαακιο αλλα αυτος τον μεν πρωτο τον χτυπησε στο προσωπο με τη λαβη του ξίφους και τον κατεβασε, τον δε δευτερο τον χτυπησε με το σπαθι και του εκοψε το αυτί.
Αμεσως χτυπησε το άλογο του και καλπασε στη Μέση Οδο φωνάζοντας ότι σκοτωσε τον Αγιοχριστοφορίτη κραδαινοντας το ματωμένο σπαθι του.
Από εκει εφτασε στην Αγία Σοφία ανεβηκε τα σκαλοπατια και ακουμπώντας τις Πυλες της Εκκλησιας ζητησε άσυλο ενώ ηδη ειχαν αρχισει να συρρεουν εκατοντάδες κοσμου που εμαθαν για το θανατο του λαομίσητου Αγιοχριστοφοριτη.
Σε λιγο εφτασαν και ο θειος του Ισαακιου ο Ιωάννης Δουκας με το γιο του Ισαακιος καθως φοβηθηκαν την οργη του Ανδρονικου για το φόνο του εμπιστου του.
Και οι 3 ηταν ετοιμοι για όλα αλλα κυριως περιμεναν να πιαστουν και να εκτελεστουν. Ο φοβος του θανατου τους ειχε κυριευσει και ετρεμαν. Ετσι εκαναν εκκληση στο πληθος για προστασια.
Περιμεναν αρκετη ωρα αλλα δεν εμφανιστηκε κανεις. Ουτε οι υποστηρικτές του Ανδρονικου, ουτε οι Βαραγγοι, ουτε οι Ραβδουχοι, ουτε καν
στρατιωτες. Αντιθετα το πληθος ολο και μεγάλωνε και δηλωνε πως θα τους υποστηριξει.
Ετσι πέρασε ολη νυχτα της 11ης προς την 12η Σεπτεμβρίου. Ο Ισαακιος δεν ειχε προβάλλει καμια αξιωση ακομα στο θρόνο και απλα παρακαλουσε να σωθει από το στομα του Ανδρονικου καθως περιμενε ότι θα τον κατασπαραξει οπου ναν ναι για το φονο του Αγιοχριστοφορίτη.
Τελικα προς τα χαράματα εκλεισαν τις εξωτερικες πυλες της Αγιας Σοφίας, αναψαν φωτιες και το πληθος παρέμεινε εκει για προστασια.
Συνεχίζεται....
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Το πρωι ολος ο λαος της Πολης ετρεξε στην Αγια Σοφια και ενωθηκε με το πληθος που ειχε μεινει εκει ολη νυχτα.
Και τωρα ο λαος ζητουσε την καθαιρεση του Ανδρονικου και την αναγόρευση του Ισαακιου σε Αυτοκράτορα.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε μάθει το θάνατο του Αγιοχριστοφοριτη αργα τη νυχτα σε ένα διάλειμα από το οργιο του αλλα δεν εδειξε να νοιαζεται. Παρέμεινε στο Παλατι του Μηλουδιου για να συνεχίσει να οργιάζει με τις πορνες και απλα εστειλε ένα γράμμα οπου καλοπιανε τον κοσμο και υποσχέθηκε αμνηστια εάν πανε ολοι σπιτια τους.
Η επιστολη πηγε απατη και το πρωι της 12ης Σεπτεμβριου ο Ανδρονικος επέστρεψε με τον Βασιλικο Δρομωνα στο Ιερό Παλάτιο. Εκει ενημερώθηκε πως εχει συρρευσει ολος ο λαος στην Αγία Σοφία και είναι πλεον αδυνατον να σταματησουν τον κοσμο.
Ο Ανδρονικος τους κατσάδιασε και απειλησε με εκτέλεση οποιον τολμησει να εκφέρει ηττοπαθεις κουβέντες.
Στο μεταξυ ο λαος δεν εμεινε απραγος. Λιγο μετά την επιστροφη του Ανδρονικου ο οχλος επιτέθηκε στις φυλακες και απελευθερωσε τους παντες από εγκληματιες του κοινου ποινικου δικαιου μεχρι ευγενεις που ειχαν φυλακιστει από τον Ανδρονικο. Η στάση μεταβληθηκε σε επανάσταση και οι κατοικοι της πολης εσπασαν τις πυλες του Οπλοστασιου εξουδετέρωσαν την φρουρα και πηραν τα οπλα που ηταν αποθηκευμένα εκει.
Επέστρεψαν στην Αγια Σοφία και σηκωσαν σε ασπίδα τον Ισαακιο Αγγελο αναγορευοντας τον Αυτοκράτορα. Όχι βεβαια χωρις δισταγμους από τον ιδιο.
Παράλληλα ενας Διάκονος της Αγίας Σοφίας μπηκε στο Ναο ανεβηκε σε μια σκάλα και ξεκρέμασε το Στέμμα του Μεγάλου Κωνσταντινου που κρεμόταν για αιώνες πανω από την Αγία Τράπεζα και το τοποθέτησε στο κεφάλι του Ισαακιου.
Ο Ισαακιος ακομα και τώρα δισταζε να δεχτει τον θρόνο. Τότε ο θειος του Ιωάννης Δουκας εβγαλε το καπέλο και δειχνοντας την καράφλα του τους παρακαλουσε να βαλουν το Στέμμα στο δικο του κεφάλι.
Ο λαος όμως του φωναξε πως «Αμα θελαμε γέρο να μας εξουσιαζει κρατάγαμε και τον Ανδρονικο» και ο Ιωάννης Δουκας ντροπιασμένος εκανε πισω.
Εκεινη τη στιγμη φανηκε ένα χρυσοξανθο άλογο να τρέχει αδεσποτο στο δρομο (προφανως ειχε ξεφυγει από καπου όταν μπηκαν στο Οπλοστάσιο οι στασιαστες) και αυτό θεωρηθηκε οιωνός. Το επιασαν και το εφεραν στον Ισαακιο ο οποιος το καβαλληκευσε. Στο μεταξυ ειχαν φέρει και τον
Πατριάρχη Βασιλειο Β’ σηκωτο και με την απειλη οπλων γιατι αρχικα δεν ηθελε να ερθει. Όταν του εβαλαν το σπαθι στο λαιμο όμως δεχτηκε να
ερθει μαζι τους.
Και από εκει ξεκινησαν ολοι μαζι για το Ιερό Παλάτιο.
Ο Ανδρονικος ακουσε το πληθος να πλησιάζει και διέταξε τη Φρουρά να χτυπησει το λαο και να τους διαλυσει. Η Φρουρά αρνηθηκε να υπακουσει εκτος από ελάχιστους. Ο Ανδρόνικος οχυρώθηκε στον Πυργο του Κεντηνάριου και από εκει έριχνε βέλη στο πληθος.
Γρηγορα όμως κατάλαβε ότι αυτό δεν εχει νοημα και έστειλε Αυτοκρατορικο Μανδάτωρα ο οποιος ανακοινωσε στο πληθος ότι ο Ανδρόνικος υπέβαλλε την παραιτηση του από τον Θρόνο υπερ του γιου του Μανουηλ.
Το πληθος όμως δεν το δέχτηκε κα αρχισαν να βριζουν και τον Ανδρόνικο και τον Μανουηλ.
Ετσι μαινομενοι εσπασαν την Πυλη του Καρέα και πλημμυρισαν το Παλάτι.
Ο Ανδρόνικος κατάλαβε ότι εχει χάσει το παιχνιδι πλεον. Πέταξε την Αυτοκρατορικη Στολή, εβγαλε τις πορφυρές μπότες και τον χρυσο επιστηθιο σταυρο και φορώντας τα βαρβαρικα ρουχα που φοραγε παλια όταν περιπλανωντανς κυνηγημένος στην Ανατολη, επιβιβαστηκε στον Βασιλικο Δρόμωνα συνοδευόμενος από την 14χρονη γυναικαι του και την πορνη ερωμένη του Μαραπτικη και πηγε στο Παλάτι του Μηλουδιου και από εκει ειχε σκοπο να φτάσει στο Πριγκιπατο του Ρωσου Πριγκιπα Γιαροσλάβου που τον ειχε φιλοξενησει και παλαιοτερα.
Στο μεταξυ ο Ισαακιος μπηκε στο Παλατι οπου καθησε στο θρόνο επισημα πλεον ως Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και διέταξε τη Φρουρα να κυνηγησεις και να συλλαβει τον προκάτοχο του.
Στο μεταξυ βεβαια ο οχλος που ειχε πλημμυρισει το Παλάτι αρχισε τη λεηλασια. Ανοιξαν τα Θησαυροφυλακια και εκλεψαν ολο το χρυσο και το ασημι. Πηραν τα οπλα από τις οπλοθηκες του Παλατιου, απογυμνωσαν τα Παρεκκλησια από τα Ιερα Σκευη. Μεχρι και την Επιστολη του Χριστου στον Αβγαρο εκλεψαν.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε φυγει από το Μηλουδιον αλλα το αποσπασμα εμαθε ότι κατευθυνεται στην Χηλη της Βιθυνιας.
Όταν εφτασε εκει ο Ανδρονικος αν και χωρις την Αυτοκρατορικη Στολη αναγνωριστηκε από τον κοσμο αλλα φοβήθηκαν να τον πιάσουν καθως φοβόνταν την αγριοτητα του. Αντιθετα του ετοιμασαν ένα καράβι για να φτάσει στον προορισμο του.
Όμως για μια ακομα φορά πιαστηκε γκαντέμης. Πριν ξεκινησει ξέσπασε καταιγίδα και το καράβι δεν μπορουσε να φυγει.
Τελικα δεν προφτασε να φυγει γιατι εφτασε το αποσπασμα και τον συνέλαβε, Τον αλυσοδεσαν μαζι με την πορνη Μαραπτικη και την 14χρονη Αγνη και τους εβαλαν σε πλοιο μολις κοπασε η καταιγιδα για να τους στειλουν πισω στην Κωνσταντινουπολη.
Ακομα και τωρα ο Ανδρονικος παρεμεινε παμπονηρος.
Ετσι αρχισε να τραγουδα ένα θρηνητικο τραγουδι οπου ιστορουσε την υψηλη γενια του, την περασμενη του ζωη και το ποσο ευνοικη του ειχε σταθει η μοιρα.
Μαζι του τραγουδουσαν και η Μαραπτικη και η Αγνη. Προσπαθουσε για μια τελευταια φορά να συγκινησει τους φυλακες του και να μπορεσει να τους χειραγωγησει. Αλλα ηταν ατυχος. Δεν συγκινουνταν τοσο ευκολα αυτοι. Βλεπουμε όμως πως προσπαθουσαν να τον σωσουν και οι γυναικες του. ΓΓια την πορνη είναι ευκολο να υποθέσουμε ότι προσπαθουσε να σωσει το τομαρι της μαζι με τον Ανδρονικο. Αλλα η μικρη Γαλλιδα είναι περιεργο πως προσαρμοστηκε και υποταχθηκε στον 65χρονο Ανδρονικο.
Τελος παντων κανεις δεν συγκινηθηκε και όταν εφτασαν στην Κωνσταντινουπολη τον φυλακισαν στον Πυργο του Ανεμά.
Στις 16 Σεπτεμβρίου εφτασε το Παλάτι των Βλαχερνων (εκει ηταν ο Πυργος του Ανεμα) και ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και του ανακοινωθηκε επισημα η συλληψη του Ανδρονικου.
Τον εφεραν αλυσοδεμενο σε χερια και ποδια μπροστα στον Ισαακιο ο οποιος περιστοιχιζόταν από τους ευγενεις που ειχε φυλακισει ο Ανδρονικος και ειχε προθεση να εκτελέσει.
Ο Ισαακιος του ζητησε να απολογηθει για τα εγκληματα εις βαρος του προκατοχου του Αυτοκρατορα Μανουηλ Α’ και της οικογένειας του καθως και για τα εγκληματα εις βαρος των ευγενων.
Ο Ανδρονικος με ολυμπια ψυχραιμια δηλωσε:
«Ολοτελα ξένος ειμαι προς αυτές τις πράξεις γιατι αυτές διατάχτηκαν από δικαστηρια και την Συγκλητο. Αυτοι αποφάσιζαν οσο εγω κυβερνουσα επ ονοματι του Αλεξιου Β’ αλλα και σε οσο διαστημα βασιλευσα εγω. Εγω απλα συμμορφωνονουν προς τις αποφάσεις τους και τις εκτελουσα με τα νομιμα οργανα μου»
Ξεσηκωθηκε θυελλα διαμαρτυριων στην αιθουσα και αριχσαν να τον βριζουν και να τον χτυπουν στο κεφάλι, στα ποδια και αλλου. Πρωτοι τον χτυπησαν αυτοι που τους ειχε κλεψει τις γυναικες.
Τον πηραν σηκωτό και αφου τον εβγαλαν εξω τον πεταξαν αναμεσα στον οχλο ο οποιος αρχισε και αυτος με τη σειρά του να τον χτυπάει.
Του ξεριζωσαν τα γένια, του εσπασαν όλα τα δόντια με μπουνιες, του ξεριζωσαν τα μαλλια, τον πετουσαν ο ενας στον άλλο.
Μετα πηραν ένα τσεκούρι και του εκοψαν το δεξι χέρι το οποιο και κρεμασαν σε ένα σταυρο. Ετσι όπως τον αφησαν τον πεταξαν ξανα στο κελι στον Πυργο του Ανεμα.
Εκει εμεινε 3 μερες χωρις φαι, νερο και ιατρικη περιθαλψη.
Στις 19 Σεπτεμβρίου τον εβγαλαν παλι μισοπεθαμένο και του φορεσαν στο κεφάλι για κοροιδια αντι για στέμμα ένα στεφάνι από πράσα και σκόρδα.
Του εβγαλαν το αριστερο μάτι και σχεδον γυμνο τον ανεβασαν πανω σε μια ψωραλέα καμηλα με διάρροια. Τον εδεσαν με τετοιο τροπο ώστε το κεφάλι του να είναι κολλημενο στον κωλο της καμηλας. Και ετσι τον παρελασαν σε ολη την Πολη.
Αλλοι τον χτυπουσαν με αγκαθωτα ραβδια, αλλοι του ετριβαν ακαθαρσιες στη μυτη, αλλοι με σφουγγαρια επαιρναν εντοσθια βοδιου και ανθρωπινα περιττωματα και του πασαλειβαν το προσωπο ενώ εβριζαν την μανα του Ειρήνη και τον πατέρα του Ισαακιο.
Στο κεντρο της Πολης καποιοι ηρθαν με πυρωμενες σουβλες και του τρυπουσαν τα πλευρα και αλλοι τον λιθοβολουσαν βριζοντας, ενώ μια πορνη πηρε μια κατσαρόλα βραστο νερο και τουτην εριξε στο προσωπο.
Τελικα εφτασαν στον Ιπποδρομο οπου τον κατέβασαν από την καμηλα και τον εδεσαν αναποδα αναμεσα σε δυο στηλους στην αρένα του Ιπποδρόμου. Και εκει συνέχιζαν να τον χτυπουν.
Ο δε Ανδρονικος με έναν παράδοξο τρόπο και ενώ ειχε περάσει όλα αυτά ηταν ακομα ζωντανος και μουρμουραγε συνεχεια:
«Κυριε ελεησε με» και «Γιατι χτυπατε ένα τσακισμενο καλαμι?»
Αλλα το πληθος συνεχιζε και του εκαναν χειρονομιες στα γεννητικα οργανα.
Δυο Λατινοι ιπποτες τον εκαναν practice dummy για τα σπαθια τους παιρνοντας την εκδικηση τους για τη σφαγη του 1182 ενώ ενας τριτος ιπποτης τον λυπηθηκε για όλα αυτά που περνουσε τραβηξε το σπαθι και βαζοντας το στο στομα του Ανδρονικου το πιεσε με δυναμη στα σπλαχνα του σκοτωνοντας τον ακαριαια.
Ετσι πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1185 ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Α’ Κομνηνος.
Αφου πεθανε το πληθος ειδε ότι το κομμενο χέρι του Ανδρονικου ηταν στο στομα του και ειρωνικα ειπαν «Ως την τελευταια στιγμη διψασμενος για αιμα».
Αμεσως μετα ο οχλος ξεχυθηκε στην Πολη και ξεσπασε με μανια στα αγάλματα και στις απεικονισεις του Ανδρονικου, καταστρέφοντας τοιχογραφίες, ψηφιδωτα, μωσαικα και πινακες με την μορφη του και γκρεμιζοντας τα αγαλματα του για να μην τον βλεπουν ουτε στον υπνο τους όπως ελεγαν.
Μερικές μερες μετά το πτωμα του κατέβηκε από εκει που ηταν κρεμασμένο και το πέταξαν στην Πυλη του Νεκρού στον Ιππόδρομο.
Λιγο πιο μετα ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ απαγόρευσε τον ενταφιασμο του στη Μονη των Αγιων Σαραντα και αντιθετα τον εθαψε σε ένα φτωχικο τάφο σε μια γωνια της Μονης Εφόρου διπλα στα Λυτρά του Ζευξιππου.
Οσον αφορά τους απογόνους του. Από την πρωτη του γυναικα απέκτησε τον Μανουηλ, τον Ιωάννη και τη Μαρία.
Η Μαρία παρότι εκανε 2 γάμους δεν εκανε παιδια.
Ο Μανουηλ παντρευτηκε την πριγκιπισα Ρουσουνταν της Ιβηρίας και από αυτόν κατάγονται οι Μεγάλοι Κομνηνοι της Τραπεζουντας η οικογένεια των οποιων εσβησε από πλευρας αρρενογονια την 1η Νοεμβριου 1461. Τυφλωθηκε απο τον Ισαακιο Β' και φυλακιστηκε στις 12 Σεπτεμβριου 1185
Ο Ιωάννης που ηταν και Συμβασιλεας ηταν αγαμος και σκοτώθηκε απο τους στρατιωτες του στην Φιλιππουπολη οταν εφτασαν τα νεα της ανατροπης του πατέρα του
Από την Θεοδώρα Κομνηνη απέκτησε τον Αλέξιο και την Ειρήνη.
Η Ειρήνη παντρευτηκε τον Αλέξιο νοθο γιο του Μανουηλ Α’ αλλα δεν απεκτησαν παιδια και μετα την τυφλωση του μπηκε σε μοναστηρι.
Ο Αλεξιος παντρευτηκε την Μαρια της Ιβηριας και από εκει καταγεται η οικογένεια Ανδρονικασβίλι της Γεωργίας η οποια βασιλευσε μεχρι το 1558 ως Πριγκιπες του Αλαστάνι. Με την προσαρτηση της Γεωργιας στη Ρωσια η οικογένεια εκρωσιστηκε και αναφέρεται ως Ανδρονικοφ.
Από ολες τις υπολοιπες εκατονταδες ερωμένες του καθως και από την δευτερη γυναικα του την 14χρονη Αγνη της Γαλλιας δεν απεκτησε παιδια.
ΤΕΛΟΣ
Gherschaagk τελειωσε...
Λοιπον τι λες? Δε θα γινοταν γαματη ταινια? Μεχρι και μαγεια σου εχει μεσα...
Και τωρα ο λαος ζητουσε την καθαιρεση του Ανδρονικου και την αναγόρευση του Ισαακιου σε Αυτοκράτορα.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε μάθει το θάνατο του Αγιοχριστοφοριτη αργα τη νυχτα σε ένα διάλειμα από το οργιο του αλλα δεν εδειξε να νοιαζεται. Παρέμεινε στο Παλατι του Μηλουδιου για να συνεχίσει να οργιάζει με τις πορνες και απλα εστειλε ένα γράμμα οπου καλοπιανε τον κοσμο και υποσχέθηκε αμνηστια εάν πανε ολοι σπιτια τους.
Η επιστολη πηγε απατη και το πρωι της 12ης Σεπτεμβριου ο Ανδρονικος επέστρεψε με τον Βασιλικο Δρομωνα στο Ιερό Παλάτιο. Εκει ενημερώθηκε πως εχει συρρευσει ολος ο λαος στην Αγία Σοφία και είναι πλεον αδυνατον να σταματησουν τον κοσμο.
Ο Ανδρονικος τους κατσάδιασε και απειλησε με εκτέλεση οποιον τολμησει να εκφέρει ηττοπαθεις κουβέντες.
Στο μεταξυ ο λαος δεν εμεινε απραγος. Λιγο μετά την επιστροφη του Ανδρονικου ο οχλος επιτέθηκε στις φυλακες και απελευθερωσε τους παντες από εγκληματιες του κοινου ποινικου δικαιου μεχρι ευγενεις που ειχαν φυλακιστει από τον Ανδρονικο. Η στάση μεταβληθηκε σε επανάσταση και οι κατοικοι της πολης εσπασαν τις πυλες του Οπλοστασιου εξουδετέρωσαν την φρουρα και πηραν τα οπλα που ηταν αποθηκευμένα εκει.
Επέστρεψαν στην Αγια Σοφία και σηκωσαν σε ασπίδα τον Ισαακιο Αγγελο αναγορευοντας τον Αυτοκράτορα. Όχι βεβαια χωρις δισταγμους από τον ιδιο.
Παράλληλα ενας Διάκονος της Αγίας Σοφίας μπηκε στο Ναο ανεβηκε σε μια σκάλα και ξεκρέμασε το Στέμμα του Μεγάλου Κωνσταντινου που κρεμόταν για αιώνες πανω από την Αγία Τράπεζα και το τοποθέτησε στο κεφάλι του Ισαακιου.
Ο Ισαακιος ακομα και τώρα δισταζε να δεχτει τον θρόνο. Τότε ο θειος του Ιωάννης Δουκας εβγαλε το καπέλο και δειχνοντας την καράφλα του τους παρακαλουσε να βαλουν το Στέμμα στο δικο του κεφάλι.
Ο λαος όμως του φωναξε πως «Αμα θελαμε γέρο να μας εξουσιαζει κρατάγαμε και τον Ανδρονικο» και ο Ιωάννης Δουκας ντροπιασμένος εκανε πισω.
Εκεινη τη στιγμη φανηκε ένα χρυσοξανθο άλογο να τρέχει αδεσποτο στο δρομο (προφανως ειχε ξεφυγει από καπου όταν μπηκαν στο Οπλοστάσιο οι στασιαστες) και αυτό θεωρηθηκε οιωνός. Το επιασαν και το εφεραν στον Ισαακιο ο οποιος το καβαλληκευσε. Στο μεταξυ ειχαν φέρει και τον
Πατριάρχη Βασιλειο Β’ σηκωτο και με την απειλη οπλων γιατι αρχικα δεν ηθελε να ερθει. Όταν του εβαλαν το σπαθι στο λαιμο όμως δεχτηκε να
ερθει μαζι τους.
Και από εκει ξεκινησαν ολοι μαζι για το Ιερό Παλάτιο.
Ο Ανδρονικος ακουσε το πληθος να πλησιάζει και διέταξε τη Φρουρά να χτυπησει το λαο και να τους διαλυσει. Η Φρουρά αρνηθηκε να υπακουσει εκτος από ελάχιστους. Ο Ανδρόνικος οχυρώθηκε στον Πυργο του Κεντηνάριου και από εκει έριχνε βέλη στο πληθος.
Γρηγορα όμως κατάλαβε ότι αυτό δεν εχει νοημα και έστειλε Αυτοκρατορικο Μανδάτωρα ο οποιος ανακοινωσε στο πληθος ότι ο Ανδρόνικος υπέβαλλε την παραιτηση του από τον Θρόνο υπερ του γιου του Μανουηλ.
Το πληθος όμως δεν το δέχτηκε κα αρχισαν να βριζουν και τον Ανδρόνικο και τον Μανουηλ.
Ετσι μαινομενοι εσπασαν την Πυλη του Καρέα και πλημμυρισαν το Παλάτι.
Ο Ανδρόνικος κατάλαβε ότι εχει χάσει το παιχνιδι πλεον. Πέταξε την Αυτοκρατορικη Στολή, εβγαλε τις πορφυρές μπότες και τον χρυσο επιστηθιο σταυρο και φορώντας τα βαρβαρικα ρουχα που φοραγε παλια όταν περιπλανωντανς κυνηγημένος στην Ανατολη, επιβιβαστηκε στον Βασιλικο Δρόμωνα συνοδευόμενος από την 14χρονη γυναικαι του και την πορνη ερωμένη του Μαραπτικη και πηγε στο Παλάτι του Μηλουδιου και από εκει ειχε σκοπο να φτάσει στο Πριγκιπατο του Ρωσου Πριγκιπα Γιαροσλάβου που τον ειχε φιλοξενησει και παλαιοτερα.
Στο μεταξυ ο Ισαακιος μπηκε στο Παλατι οπου καθησε στο θρόνο επισημα πλεον ως Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και διέταξε τη Φρουρα να κυνηγησεις και να συλλαβει τον προκάτοχο του.
Στο μεταξυ βεβαια ο οχλος που ειχε πλημμυρισει το Παλάτι αρχισε τη λεηλασια. Ανοιξαν τα Θησαυροφυλακια και εκλεψαν ολο το χρυσο και το ασημι. Πηραν τα οπλα από τις οπλοθηκες του Παλατιου, απογυμνωσαν τα Παρεκκλησια από τα Ιερα Σκευη. Μεχρι και την Επιστολη του Χριστου στον Αβγαρο εκλεψαν.
Ο Ανδρονικος παλι ειχε φυγει από το Μηλουδιον αλλα το αποσπασμα εμαθε ότι κατευθυνεται στην Χηλη της Βιθυνιας.
Όταν εφτασε εκει ο Ανδρονικος αν και χωρις την Αυτοκρατορικη Στολη αναγνωριστηκε από τον κοσμο αλλα φοβήθηκαν να τον πιάσουν καθως φοβόνταν την αγριοτητα του. Αντιθετα του ετοιμασαν ένα καράβι για να φτάσει στον προορισμο του.
Όμως για μια ακομα φορά πιαστηκε γκαντέμης. Πριν ξεκινησει ξέσπασε καταιγίδα και το καράβι δεν μπορουσε να φυγει.
Τελικα δεν προφτασε να φυγει γιατι εφτασε το αποσπασμα και τον συνέλαβε, Τον αλυσοδεσαν μαζι με την πορνη Μαραπτικη και την 14χρονη Αγνη και τους εβαλαν σε πλοιο μολις κοπασε η καταιγιδα για να τους στειλουν πισω στην Κωνσταντινουπολη.
Ακομα και τωρα ο Ανδρονικος παρεμεινε παμπονηρος.
Ετσι αρχισε να τραγουδα ένα θρηνητικο τραγουδι οπου ιστορουσε την υψηλη γενια του, την περασμενη του ζωη και το ποσο ευνοικη του ειχε σταθει η μοιρα.
Μαζι του τραγουδουσαν και η Μαραπτικη και η Αγνη. Προσπαθουσε για μια τελευταια φορά να συγκινησει τους φυλακες του και να μπορεσει να τους χειραγωγησει. Αλλα ηταν ατυχος. Δεν συγκινουνταν τοσο ευκολα αυτοι. Βλεπουμε όμως πως προσπαθουσαν να τον σωσουν και οι γυναικες του. ΓΓια την πορνη είναι ευκολο να υποθέσουμε ότι προσπαθουσε να σωσει το τομαρι της μαζι με τον Ανδρονικο. Αλλα η μικρη Γαλλιδα είναι περιεργο πως προσαρμοστηκε και υποταχθηκε στον 65χρονο Ανδρονικο.
Τελος παντων κανεις δεν συγκινηθηκε και όταν εφτασαν στην Κωνσταντινουπολη τον φυλακισαν στον Πυργο του Ανεμά.
Στις 16 Σεπτεμβρίου εφτασε το Παλάτι των Βλαχερνων (εκει ηταν ο Πυργος του Ανεμα) και ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ και του ανακοινωθηκε επισημα η συλληψη του Ανδρονικου.
Τον εφεραν αλυσοδεμενο σε χερια και ποδια μπροστα στον Ισαακιο ο οποιος περιστοιχιζόταν από τους ευγενεις που ειχε φυλακισει ο Ανδρονικος και ειχε προθεση να εκτελέσει.
Ο Ισαακιος του ζητησε να απολογηθει για τα εγκληματα εις βαρος του προκατοχου του Αυτοκρατορα Μανουηλ Α’ και της οικογένειας του καθως και για τα εγκληματα εις βαρος των ευγενων.
Ο Ανδρονικος με ολυμπια ψυχραιμια δηλωσε:
«Ολοτελα ξένος ειμαι προς αυτές τις πράξεις γιατι αυτές διατάχτηκαν από δικαστηρια και την Συγκλητο. Αυτοι αποφάσιζαν οσο εγω κυβερνουσα επ ονοματι του Αλεξιου Β’ αλλα και σε οσο διαστημα βασιλευσα εγω. Εγω απλα συμμορφωνονουν προς τις αποφάσεις τους και τις εκτελουσα με τα νομιμα οργανα μου»
Ξεσηκωθηκε θυελλα διαμαρτυριων στην αιθουσα και αριχσαν να τον βριζουν και να τον χτυπουν στο κεφάλι, στα ποδια και αλλου. Πρωτοι τον χτυπησαν αυτοι που τους ειχε κλεψει τις γυναικες.
Τον πηραν σηκωτό και αφου τον εβγαλαν εξω τον πεταξαν αναμεσα στον οχλο ο οποιος αρχισε και αυτος με τη σειρά του να τον χτυπάει.
Του ξεριζωσαν τα γένια, του εσπασαν όλα τα δόντια με μπουνιες, του ξεριζωσαν τα μαλλια, τον πετουσαν ο ενας στον άλλο.
Μετα πηραν ένα τσεκούρι και του εκοψαν το δεξι χέρι το οποιο και κρεμασαν σε ένα σταυρο. Ετσι όπως τον αφησαν τον πεταξαν ξανα στο κελι στον Πυργο του Ανεμα.
Εκει εμεινε 3 μερες χωρις φαι, νερο και ιατρικη περιθαλψη.
Στις 19 Σεπτεμβρίου τον εβγαλαν παλι μισοπεθαμένο και του φορεσαν στο κεφάλι για κοροιδια αντι για στέμμα ένα στεφάνι από πράσα και σκόρδα.
Του εβγαλαν το αριστερο μάτι και σχεδον γυμνο τον ανεβασαν πανω σε μια ψωραλέα καμηλα με διάρροια. Τον εδεσαν με τετοιο τροπο ώστε το κεφάλι του να είναι κολλημενο στον κωλο της καμηλας. Και ετσι τον παρελασαν σε ολη την Πολη.
Αλλοι τον χτυπουσαν με αγκαθωτα ραβδια, αλλοι του ετριβαν ακαθαρσιες στη μυτη, αλλοι με σφουγγαρια επαιρναν εντοσθια βοδιου και ανθρωπινα περιττωματα και του πασαλειβαν το προσωπο ενώ εβριζαν την μανα του Ειρήνη και τον πατέρα του Ισαακιο.
Στο κεντρο της Πολης καποιοι ηρθαν με πυρωμενες σουβλες και του τρυπουσαν τα πλευρα και αλλοι τον λιθοβολουσαν βριζοντας, ενώ μια πορνη πηρε μια κατσαρόλα βραστο νερο και τουτην εριξε στο προσωπο.
Τελικα εφτασαν στον Ιπποδρομο οπου τον κατέβασαν από την καμηλα και τον εδεσαν αναποδα αναμεσα σε δυο στηλους στην αρένα του Ιπποδρόμου. Και εκει συνέχιζαν να τον χτυπουν.
Ο δε Ανδρονικος με έναν παράδοξο τρόπο και ενώ ειχε περάσει όλα αυτά ηταν ακομα ζωντανος και μουρμουραγε συνεχεια:
«Κυριε ελεησε με» και «Γιατι χτυπατε ένα τσακισμενο καλαμι?»
Αλλα το πληθος συνεχιζε και του εκαναν χειρονομιες στα γεννητικα οργανα.
Δυο Λατινοι ιπποτες τον εκαναν practice dummy για τα σπαθια τους παιρνοντας την εκδικηση τους για τη σφαγη του 1182 ενώ ενας τριτος ιπποτης τον λυπηθηκε για όλα αυτά που περνουσε τραβηξε το σπαθι και βαζοντας το στο στομα του Ανδρονικου το πιεσε με δυναμη στα σπλαχνα του σκοτωνοντας τον ακαριαια.
Ετσι πέθανε στις 19 Σεπτεμβρίου 1185 ο Αυτοκράτορας Ανδρόνικος Α’ Κομνηνος.
Αφου πεθανε το πληθος ειδε ότι το κομμενο χέρι του Ανδρονικου ηταν στο στομα του και ειρωνικα ειπαν «Ως την τελευταια στιγμη διψασμενος για αιμα».
Αμεσως μετα ο οχλος ξεχυθηκε στην Πολη και ξεσπασε με μανια στα αγάλματα και στις απεικονισεις του Ανδρονικου, καταστρέφοντας τοιχογραφίες, ψηφιδωτα, μωσαικα και πινακες με την μορφη του και γκρεμιζοντας τα αγαλματα του για να μην τον βλεπουν ουτε στον υπνο τους όπως ελεγαν.
Μερικές μερες μετά το πτωμα του κατέβηκε από εκει που ηταν κρεμασμένο και το πέταξαν στην Πυλη του Νεκρού στον Ιππόδρομο.
Λιγο πιο μετα ο Αυτοκράτορας Ισαακιος Β’ απαγόρευσε τον ενταφιασμο του στη Μονη των Αγιων Σαραντα και αντιθετα τον εθαψε σε ένα φτωχικο τάφο σε μια γωνια της Μονης Εφόρου διπλα στα Λυτρά του Ζευξιππου.
Οσον αφορά τους απογόνους του. Από την πρωτη του γυναικα απέκτησε τον Μανουηλ, τον Ιωάννη και τη Μαρία.
Η Μαρία παρότι εκανε 2 γάμους δεν εκανε παιδια.
Ο Μανουηλ παντρευτηκε την πριγκιπισα Ρουσουνταν της Ιβηρίας και από αυτόν κατάγονται οι Μεγάλοι Κομνηνοι της Τραπεζουντας η οικογένεια των οποιων εσβησε από πλευρας αρρενογονια την 1η Νοεμβριου 1461. Τυφλωθηκε απο τον Ισαακιο Β' και φυλακιστηκε στις 12 Σεπτεμβριου 1185
Ο Ιωάννης που ηταν και Συμβασιλεας ηταν αγαμος και σκοτώθηκε απο τους στρατιωτες του στην Φιλιππουπολη οταν εφτασαν τα νεα της ανατροπης του πατέρα του
Από την Θεοδώρα Κομνηνη απέκτησε τον Αλέξιο και την Ειρήνη.
Η Ειρήνη παντρευτηκε τον Αλέξιο νοθο γιο του Μανουηλ Α’ αλλα δεν απεκτησαν παιδια και μετα την τυφλωση του μπηκε σε μοναστηρι.
Ο Αλεξιος παντρευτηκε την Μαρια της Ιβηριας και από εκει καταγεται η οικογένεια Ανδρονικασβίλι της Γεωργίας η οποια βασιλευσε μεχρι το 1558 ως Πριγκιπες του Αλαστάνι. Με την προσαρτηση της Γεωργιας στη Ρωσια η οικογένεια εκρωσιστηκε και αναφέρεται ως Ανδρονικοφ.
Από ολες τις υπολοιπες εκατονταδες ερωμένες του καθως και από την δευτερη γυναικα του την 14χρονη Αγνη της Γαλλιας δεν απεκτησε παιδια.
ΤΕΛΟΣ
Gherschaagk τελειωσε...
Λοιπον τι λες? Δε θα γινοταν γαματη ταινια? Μεχρι και μαγεια σου εχει μεσα...
Τελευταία επεξεργασία από το μέλος George_V την 17 Μάιος 2021, 23:06, έχει επεξεργασθεί 2 φορές συνολικά.
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Δες το τωρα ολοκληρωμένο μια που τελειωσε και πες μου τι σου αρεσε...
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Που τα βρίσκεις όλα αυτά ρε πστη George ; 
Ούτε ο Προκόπιος στην "Απόκρυφη Ιστορία" λέμε.
Ούτε ο Προκόπιος στην "Απόκρυφη Ιστορία" λέμε.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Και τα γράφω και συνοπτικα παραλειποντας ολοκληρα κομματια...
Η κανουμε δουλεια η δεν κανουμε...
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
-
Gherschaagk
- Συντονίστρια
- Δημοσιεύσεις: 29767
- Εγγραφή: 04 Ιουν 2018, 05:51
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Απίστευτος ήταν ο τύπος.
Πρέπει να γυριστεί ταινία αυτός.
Πολύ καλό. Πιστεύω πως πρέπει να συνεχίσεις. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι.
Στες τρεις πήρα κι αράχνιασα, εις τες εννιά μυρίζω,
κι απʼ τες σαράντα κʼ ύστερα αρμούς αρμούς χωρίζω.
κι απʼ τες σαράντα κʼ ύστερα αρμούς αρμούς χωρίζω.
-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Δως μου καστινγκ. Ποιον θες?Gherschaagk έγραψε: ↑17 Μάιος 2021, 22:41Απίστευτος ήταν ο τύπος.
Πρέπει να γυριστεί ταινία αυτός.
Πολύ καλό. Πιστεύω πως πρέπει να συνεχίσεις. Σίγουρα υπάρχουν κι άλλοι.
Υ.Γ. Και πες μου ποιον αλλον θες να σου κανω?
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Έξοχος
,αποδίδεις ρεαλιστικά την εποχή της παρακμής , τη βυζαντινή "καμαρίλα" με εύστοχες παρεμβάσεις και σχόλια .ΕΥΓΕ!!-
George_V
- Δημοσιεύσεις: 34463
- Εγγραφή: 17 Ιούλ 2018, 23:08
- Phorum.gr user: George_V
- Τοποθεσία: Kαλαμαι
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Υ.Γ. Εκανα καποιες μικρες διορθώσεις στο τέλος της διηγησης.
Ειμαστε η μοναδικη χωρα με Χατζηαβατη στην Κυβερνηση και Καραγκιοζη στην Αντιπολιτευση.
Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Καλημέρα ΖωήΚαραμελίτσα έγραψε: ↑14 Μάιος 2021, 15:51Ωραίο νήμα, αλλά μη μείνουμε στους άντρες και μάλιστα σε τοξικούς όπως ο Άντι.
Να δούμε καμιά μέρα τη θεά, την Άννα την Κομνηνή; Ή την τρισμέγιστη την Ειρήνη την Αθηναία που την κράζουν όλα τα σεξιστικά κοράκια;
Τόνια Καζιάνη στο ρόλο της Θεοφίλης Κομνηνού
Η μεγάλη απόγονος των Κομνηνών