Η Μενδώνη, δεν ήταν ούτε μια τρίχα απο τα τέτοια του στρατηγού απο το τιμημένο ΜυλοπόταμοΤο προαναγγελθέν συμπόσιον του στρατηγού Καλέργη εγένετο χθες εις την Ακρόπολιν δί'όλης της επισημότητος. Οι συνδαιτυμόνες ήσαν έως 250 ων οι πλείστοι αξιωματικοί του εν Πειραιεί Γαλλικού και Αγγλικού στρατού. Οι λοιποί ήταν αξιωματικοί του Ελληνικού στρατού. Το γεύμα ήρξατο ακριβώς την τετάρτην ώραν και ετελείωσε την δεκάτην ώραν της νυκτός, παιανιζούσης της Ελληνικής στρατιωτικής Μουσικής. Ποτέ συμπόσιον δεν εγένετο δια μεγαλειτέρας ευταξίας και ησυχίας. Τα φαγητά, οι οίνοι, τα γλυκίσματα, εν ενι λόγω άπαντα τα εδέσματα υπήρχον εκλετά και σπάνια. Ο στρατηγός Καλέργης φέρων την επίσημον του στολήν εκάθητο εν τω μέσω. και περί αυτόν άπασα η χορεία των προσκεκλημένων. Ουδείς των υπουργών ή άλλων πολιτικών υπήρχε προσκεκλημένος, και ο λόγος φυσικός, διότι το συμπόσιον ήτο στρατιωτικόν. Αλλά παρευνρέθησαν εις αυτό ο πρέσβυς της Αγγλίας μετά της οικογενείας του, ο υπουργός των εσωτερικών, ο νομάρχης Αττικής και Βοιωτίας, ο διευθυντής της Διοικητικής Αστυνομίας Αθηνών και Πειραιώς, ο γραμματεύς της νομαρχίας και διάφοροι άλλοι επίσημοι πολίται μετά των οικογενειών των. Η Δημαρχία προσήνεγκε 1000 οκάδας δαδίου δια τους φανούς, οίτινες την νύκτα έφώτιζον άπασαν την πόλιν του Κέκρωπος. Η Ελληνική σημαία δε από πρωίας εκυμάτιζεν επί του Παρθενώνος. Με ευχαρίστησίν μας δε είδομεν ότι δια του συμποσίου τούτου οι αξιωματικοί του ημετέρου στρατού συναδελφώθησαν στενώτατα μετά των Αγγλογάλλων αξιωματικών, μεθ'ών κατήλθον εις την πόλιν και συνδιασκέδασαν εις τα καφενεία της Πρωτευούτης.
παράλληλα:
Επειδή ανωτέρω ανεφέραμεν την Ακρόπολιν, νομίζομεν χρέος μας να επικαλεσθώμεν την προσοχής του κ. Δημάρχου Αθηνών επί της αθλίας οδού της Ακροπόλεως και των ακαθαρσιών, αίτινες υπάρχουσι κατά τα πρόθυρα αυτής. Δεν είναι αίσχος των αρχόντων της Πρωτευούσης το να καλύπτωνται τα λαμπρότερα μνημεία της αρχαίας ημών ευκλείας παντός είδους ακαθαρσίας; Τί λέγουν περί της φιλοκαλίας ημών τόσοι ξένοι αναβαίνοντες καθ ' εκάστην εις την Ακρόπολιν διά τινων αθλιωτάτων και βρομερών στενωπών, απαντώντας τόσας ακαθαρσίας επί των αρχαίων μνημείων; Η προ ολίγων ετών ανασκαφείσα αναβάθρα του Βουλευτηρίου λεγομένη δεν είναι σήμερον η κοπρών. Διατί τοσαύτη ακηδία, τοσαύτη αφιλοκαλία, τοσαύτη αναλγησία των αρχών περί πάν ό,τι εμποιεί σέβας εις τον ξένον διαβάτην
και διεγείρει τον θαυμασμόν αυτού; Ας ελπίσωμεν οτι αι ολίγαι αύται παρατηρήσεις ημών θέλουν φέρει το ποθούμενον αποτέλεσμα, λαμβανομένης της απαιτουμένης προνοίας περί των αρχαιοτήτων, τας οποίας ημείς ωφείλαμεν να φυλάττωμεν ως ιερά κειμήλια, και ουχί διά της απρονοησίας να καταστρέφωμεν.
εφημερίδα Αθηνά, 11 Ιουνίου 1854
Μαυροβασίλης