O θανατος δεν ειναι ουτε καλος ουτε κακος, ειναι μερος της ζωης οπως η γεννηση. Εγραψα πριν οτι η φυση μας χαλαει για να φτιαξει κατι αλλο, χωρις θανατο δεν υπαρχει και ζωη.nik_killthemall έγραψε: ↑11 Ιούλ 2021, 14:59Καμιά αντίρρηση δεν πρέπει να ζεις με τον φόβο του θανάτου, αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο θάνατος είναι καλός, υπό την έννοια του επιθυμητού καλού.Blackdog έγραψε: ↑11 Ιούλ 2021, 13:47Η πεποιθηση του οτι ειτε ειναι βαθυς υπνος, η ενα μερος που πας και ξαναβρισκεις τους δικους σουnik_killthemall έγραψε: ↑11 Ιούλ 2021, 11:23
Ο Σωκράτης εδώ πάντως επικεντρώνεται περισσότερο εκεί που επικεντρώνονταν όλοι : στον φόβο του θανάτου και όχι στον ίδιο τον θάνατο. Δηλ. δεν σημαίνει πως κάτι που μπορεί να είναι όντως κακό (θάνατος) πως πρέπει κιόλας να περνάμε τη ζωή μας με τον φόβο του.
Το ποια πεποίθηση θα σου εξασφαλίσει ζωή χωρίς αυτόν τον φόβο, είναι διαφορετικό πράγμα από το αν ο θάνατος είναι κάτι καλό ή κακό.
Οτι και να συμβαινει δεν ειναι κακο, ετσι ειπε ο Σωκρατης και το βρισκω σωστο και το δεχομαι
Και φυσικα δεν ειχε φοβο, αφου του εδωσαν την ευκαιρια να δραπετευσει ομως δεν δεχτηκε και ηπιε το κωνειο
Βασικα οχι μονο ο Σωκρατης το ειπε, αλλα και οι στωικοι και ο Επικουρος.
Τι αλλο θες για να μην φοβασαι;
Όλοι οι φιλόσοφοι δίνουν έναν οδηγό για να ζεις χωρίς φόβο θανάτου ακόμα κι όταν αυτός είναι κοντά (πιο ωραίο θεωρώ τον Επικούρειο οδηγό) αλλά αυτό δεν σημαίνει πως ο θάνατος είναι επιθυμητός όπως επιθυμητά είναι όλα τα καλά, ανεπιθύμητος είναι, αλλά δεν πρέπει να επιτραπεί ο φόβος του να καθορίζει τη ζωή σου.
Αν το να ζεις είναι ο αμνός και το να πεθάνεις είναι ο λύκος, τότε πάντα για τον αμνό ο λύκος κακός θα είναι, απλά ο αμνός χρειάζεται έναν οδηγό για να ζεί χωρίς να φοβάται τον λύκο.
Το πρόβλημα που υπάρχει αν θεωρήσουμε τον θάνατο καλό, είναι πως αυτόματα μπορεί να γίνει επιθυμητός δηλ. θελημένος, πράγμα που αντιβαίνει με τις πεποιθήσεις των περισσότερων φιλοσόφων.
Επιθυμητος σιγουρα δεν ειναι, αδιαφορος θα ηταν το ιδανικο πιστευω.