Αφγανιστάν, ο φωτεινός ρόλος της σοβιετικής ένωσης και ο σκοτεινός ρόλος του ιμπεριαλισμού

[πατησιωτης]

μέχρι το 1991 κομμουνισμός επικρατούσε σε Τατζικιστάν,Ουζμπεκιστάν,Αφγανιστάν,Κιργιστάν,Καζακστάν,Τουρκμενιστάν,Βοσνία,Κόσοβο κτλ)

Καλό είναι να μη βάζεις τις χώρες που τους φόρεσαν τον κομμουνισμό οι Ρώσοι ή οι Σέρβοι ως μουσουλμανικές χώρες που επικρατούσε αυτοφυώς.

[Mitharadir]

Το Αφγανιστάν απέδειξε, για μιά ακόμα φορά, ότι στις ισλαμικές χώρες δεν μπορούν να σταθούν οι δυτικές θεωρίες της "parliamentary democracy", οι άλλες δυτικές θεωρίες "στρατηγέ ιδού ο στρατός σας" αλλά ούτε και οι μαρξιστολενινιαρικές θεωρίας.
Εκτός ισλάμ, στους χριστιανούς, εβραίους, ινδουϊστές-βραχμαπουτριστές περνάνε όλα. Στο ισλάμ όχι.
Η Τουρκία είναι ένα -είδος- εξαίρεσης γιατί αλλοιώς δολλάρια γιοκ.
Το καλύτερο σύστημα γι αυτές τις χώρες αποδεικνύεται ότι ήταν το Μπάαθ αλλά κι αυτοί είχαν τη λόξα να ρίχνουν πυραύλους στο Ισραήλ. Το 1955 ο Νάσερ δεν θα είχε ανάγκη να εθνικοποιήσει το Σουέζ γιατί τα μάνεϋ για την κατασκευή του φράγματος του Ασουάν θα του τα έδινε ο Αϊζεγχάουερ. Αλλά άρχισε τις τρέλες, του πάγωσε τις πιστώσεις η Αμερική και μετά έγινε η φάση. Ο Άϊκ είπε στο τέλος στον Ήντεν "παράτα τα" για να αποφύγει την περαιτέρω κλιμάκωση, όχι επειδή έγινε Νασερικός. Αλλά με Μπάαθ δεν γινόντουσαν οι σφαγές που γίνονται τώρα.

Παίζει όμως κάποιο ρόλο η θρησκεία για το αν θα επικρατήσει ο σοσιαλισμός σε μια χώρα ή όχι;

Ο 20ος αιώνας απέδειξε ότι παίζει.Τα κομμουνιστικά κινήματα αναπτύχθηκαν στις χριστιανικές χώρες της Ευρώπης και τις βουδιστικές της Άπω Ανατολής.Ο ισλαμικός κόσμος αποδείχθηκε ατελέσφορος όπως και η Ινδία.

Η Κίνα δεν ήταν κατα πλειοψηφία βουδιστική χώρα. Κομφουκιανική χώρα ήταν.Βουδιστές υπήρχαν αλλα δεν ήταν πλειοψηφία.Η Βόρεια Κορέα το ίδιο.Η μόνη βουδιστική χώρα που επικράτησαν οι κομμουνιστές ήταν το Βιετνάμ.Σε όλες τις άλλες βουδιστικές χώρες(Σρι Λάνκα,Μυανμάρ,Ταυλάνδη κτλ) τέτοιες προσπάθειες απέτυχαν.Αντίθετα σε κάποιες ισλαμικές χώρες επικράτησε κομμουνισμός(Ουζμπεκιστάν,Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν,Καζακστάν,Βοσνία,Κόσοβο,για ένα διάστημα και στο Αφγανιστάν με το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1979 κτλ)

[πατησιωτης]

Η Κίνα δεν ήταν κατα πλειοψηφία βουδιστική χώρα. Κομφουκιανική χώρα ήταν.Βουδιστές υπήρχαν αλλα δεν ήταν πλειοψηφία.Η Βόρεια Κορέα το ίδιο.Η μόνη βουδιστική χώρα που επικράτησαν οι κομμουνιστές ήταν το Βιετνάμ.Σε όλες τις άλλες βουδιστικές χώρες(Σρι Λάνκα,Μυανμάρ,Ταυλάνδη κτλ) τέτοιες προσπάθειες απέτυχαν.Αντίθετα σε κάποιες ισλαμικές χώρες επικράτησε κομμουνισμός(Ουζμπεκιστάν,Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν,Καζακστάν,Βοσνία,Κόσοβο,για ένα διάστημα και στο Αφγανιστάν με το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1979 κτλ)

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

[Mitharadir]

Η Κίνα δεν ήταν κατα πλειοψηφία βουδιστική χώρα. Κομφουκιανική χώρα ήταν.Βουδιστές υπήρχαν αλλα δεν ήταν πλειοψηφία.Η Βόρεια Κορέα το ίδιο.Η μόνη βουδιστική χώρα που επικράτησαν οι κομμουνιστές ήταν το Βιετνάμ.Σε όλες τις άλλες βουδιστικές χώρες(Σρι Λάνκα,Μυανμάρ,Ταυλάνδη κτλ) τέτοιες προσπάθειες απέτυχαν.Αντίθετα σε κάποιες ισλαμικές χώρες επικράτησε κομμουνισμός(Ουζμπεκιστάν,Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν,Καζακστάν,Βοσνία,Κόσοβο,για ένα διάστημα και στο Αφγανιστάν με το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1979 κτλ)

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

Ο κομμουνισμός αναπτύχθηκε και στην Υποσαχάρια Αφρική.Αιθιοπία,Μοζαμβίκη,Ανγκόλα,Λαική Δημοκρατία του Κονγκό κτλ ήταν χώρες που επικράτησαν οι κομμουνιστές ενώ κομμουνιστικά κινήματα ισχυρά αναπτύχθηκαν και σε Κένυα,Ουγκάντα,Ζάμπια,Ζιμπάμπουε κτλ. Όσο για το Αφγανιστάν να θυμίσω πως πριν την επέμβαση της ΕΣΣΔ οι κομμουνιστές επικράτησαν μόνοι τους το 1979 με πραξικόπημα που ανέτρεψε τον βασιλιά.

[wooded glade]

Κάθε κοινωνική επανάσταση είχε τη λογική της.
Η πρώτη μεγάλη ήταν η Γαλλική. Ακολούθησε μία εξαιρετικά βίαιη περίοδος, έξη-εφτά χρόνια, αλλά μετά ο Ρομπεσπιέρ και οι Ζακομπέν καρατομήθηκαν. Οι Γάλλοι πάντα θέλουν να πείσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους λαούς ότι η πραγματική επανάσταση ήταν τύπου Μακρόν - Σεγκολέν Ρουαγιάλ και όχι του Ροβεσπιέρου.

Μετά η Ρωσική επανάσταση. Εκεί είπαμε, ήταν η οικονομική θεωρία του Μαρξ. Ψευδές είναι βέβαια ότι μπορεί να υπάρξει κράτος που να υπόκειται στην οικονομική θεωρία του Μαρξ και να έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" (ενώ και αν ακόμα έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" θα καταρρεύσει επειδή η θεωρία είναι άχρηστη).

Ακολούθησαν οι Μπενίτο-Αδόλφο. Στη Γερμανία και στην Ιταλία υπήρχε κίνδυνος κομμουνιστικής εξεγέρσεως, τη φωτιά στη Ράϊχσταγκ την έβαλαν οι κομμουνισταί και όχι ο Γκαίριγκ. Τα δύο αυτά εθνικά καθεστώτα δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπισθεί η κομμουνιστική απειλή. Θα μπορούσαν να είναι πιό λάϊτ αλλά όπως και να έχει γι αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν.

Η ταλιμπανο-χομεϊνική τώρα. Αυτή είναι περίεργη. Αντί για καθεστώτα μορφής Μπάαθ, ημιεθνικοσοσιαλιστικά, προτίμησαν τη θεοκρατία.
Αυτή όμως σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ; Μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα και στον οποιονδήποτε ;
Άλλο είναι να ακούσουν "τη φωνή της υπαίθρου" και να τραβήξουν λίγο τα λουριά και άλλο αυτό που κάνουν.

[Mitharadir]

Η Κίνα δεν ήταν κατα πλειοψηφία βουδιστική χώρα. Κομφουκιανική χώρα ήταν.Βουδιστές υπήρχαν αλλα δεν ήταν πλειοψηφία.Η Βόρεια Κορέα το ίδιο.Η μόνη βουδιστική χώρα που επικράτησαν οι κομμουνιστές ήταν το Βιετνάμ.Σε όλες τις άλλες βουδιστικές χώρες(Σρι Λάνκα,Μυανμάρ,Ταυλάνδη κτλ) τέτοιες προσπάθειες απέτυχαν.Αντίθετα σε κάποιες ισλαμικές χώρες επικράτησε κομμουνισμός(Ουζμπεκιστάν,Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν,Καζακστάν,Βοσνία,Κόσοβο,για ένα διάστημα και στο Αφγανιστάν με το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1979 κτλ)

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική,Υποσαχάρια Αφρική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

Εκτός απο το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία παρέλειψα να αναφέρω και την Υεμένη που ήταν κομμουνιστικό κράτος απο το 1967 μέχρι το 1989 https://www.wikiwand.com/en/South_Yemen

[Mitharadir]

Κάθε κοινωνική επανάσταση είχε τη λογική της.
Η πρώτη μεγάλη ήταν η Γαλλική. Ακολούθησε μία εξαιρετικά βίαιη περίοδος, έξη-εφτά χρόνια, αλλά μετά ο Ρομπεσπιέρ και οι Ζακομπέν καρατομήθηκαν. Οι Γάλλοι πάντα θέλουν να πείσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους λαούς ότι η πραγματική επανάσταση ήταν τύπου Μακρόν - Σεγκολέν Ρουαγιάλ και όχι του Ροβεσπιέρου.

Μετά η Ρωσική επανάσταση. Εκεί είπαμε, ήταν η οικονομική θεωρία του Μαρξ. Ψευδές είναι βέβαια ότι μπορεί να υπάρξει κράτος που να υπόκειται στην οικονομική θεωρία του Μαρξ και να έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" (ενώ και αν ακόμα έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" θα καταρρεύσει επειδή η θεωρία είναι άχρηστη).

Ακολούθησαν οι Μπενίτο-Αδόλφο. Στη Γερμανία και στην Ιταλία υπήρχε κίνδυνος κομμουνιστικής εξεγέρσεως, τη φωτιά στη Ράϊχσταγκ την έβαλαν οι κομμουνισταί και όχι ο Γκαίριγκ. Τα δύο αυτά εθνικά καθεστώτα δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπισθεί η κομμουνιστική απειλή. Θα μπορούσαν να είναι πιό λάϊτ αλλά όπως και να έχει γι αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν.

Η ταλιμπανο-χομεϊνική τώρα. Αυτή είναι περίεργη. Αντί για καθεστώτα μορφής Μπάαθ, ημιεθνικοσοσιαλιστικά, προτίμησαν τη θεοκρατία.
Αυτή όμως σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ; Μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα και στον οποιονδήποτε ;
Άλλο είναι να ακούσουν "τη φωνή της υπαίθρου" και να τραβήξουν λίγο τα λουριά και άλλο αυτό που κάνουν.

Κάθε χώρα έχει την δική της ιστορική κοινωνική πορεία και εξέλιξη που επηρεάζονται απο την ιστορία της χώρας και του λαού της και αυτά διαφέρουν απο χώρα σε χώρα.Γι αυτό κάθε χώρα ακολουθεί τον δικό της δρόμο και την δική της ιστορική πορεία.Απο τον ισλαμικό κόσμο αν αφήσουμε στην άκρη τα κράτη της Κεντρικής Ασία,του Καυκάσου(Αζερμπαιτζάν)(που και αυτά βέβαια έπεσαν στους κομμουνιστές μετά απο συγκρούσεις και πολέμους τους οποίους έχασαν) οι κομμουνιστές επιβλήθηκαν σε δύο ανεξάρτητα ισλαμικά κράτη.Στην Υεμένη και στο Αφγανιστάν(αν και προσωρινά κυρίως στο δεύτερο).

[wooded glade]

Κάθε κοινωνική επανάσταση είχε τη λογική της.
Η πρώτη μεγάλη ήταν η Γαλλική. Ακολούθησε μία εξαιρετικά βίαιη περίοδος, έξη-εφτά χρόνια, αλλά μετά ο Ρομπεσπιέρ και οι Ζακομπέν καρατομήθηκαν. Οι Γάλλοι πάντα θέλουν να πείσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους λαούς ότι η πραγματική επανάσταση ήταν τύπου Μακρόν - Σεγκολέν Ρουαγιάλ και όχι του Ροβεσπιέρου.

Μετά η Ρωσική επανάσταση. Εκεί είπαμε, ήταν η οικονομική θεωρία του Μαρξ. Ψευδές είναι βέβαια ότι μπορεί να υπάρξει κράτος που να υπόκειται στην οικονομική θεωρία του Μαρξ και να έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" (ενώ και αν ακόμα έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" θα καταρρεύσει επειδή η θεωρία είναι άχρηστη).

Ακολούθησαν οι Μπενίτο-Αδόλφο. Στη Γερμανία και στην Ιταλία υπήρχε κίνδυνος κομμουνιστικής εξεγέρσεως, τη φωτιά στη Ράϊχσταγκ την έβαλαν οι κομμουνισταί και όχι ο Γκαίριγκ. Τα δύο αυτά εθνικά καθεστώτα δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπισθεί η κομμουνιστική απειλή. Θα μπορούσαν να είναι πιό λάϊτ αλλά όπως και να έχει γι αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν.

Η ταλιμπανο-χομεϊνική τώρα. Αυτή είναι περίεργη. Αντί για καθεστώτα μορφής Μπάαθ, ημιεθνικοσοσιαλιστικά, προτίμησαν τη θεοκρατία.
Αυτή όμως σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ; Μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα και στον οποιονδήποτε ;
Άλλο είναι να ακούσουν "τη φωνή της υπαίθρου" και να τραβήξουν λίγο τα λουριά και άλλο αυτό που κάνουν.

Κάθε χώρα έχει την δική της ιστορική κοινωνική πορεία και εξέλιξη που επηρεάζονται απο την ιστορία της χώρας και του λαού της και αυτά διαφέρουν απο χώρα σε χώρα.Γι αυτό κάθε χώρα ακολουθεί τον δικό της δρόμο και την δική της ιστορική πορεία.Απο τον ισλαμικό κόσμο αν αφήσουμε στην άκρη τα κράτη της Κεντρικής Ασία,του Καυκάσου(Αζερμπαιτζάν)(που και αυτά βέβαια έπεσαν στους κομμουνιστές μετά απο συγκρούσεις και πολέμους τους οποίους έχασαν) οι κομμουνιστές επιβλήθηκαν σε δύο ανεξάρτητα ισλαμικά κράτη.Στην Υεμένη και στο Αφγανιστάν(αν και προσωρινά κυρίως στο δεύτερο).

Δεν επεβλήθηκαν σε κανένα Αφγανιστάν.
Τότε και ο εθνικοσοσιαλισμός επιβλήθηκε στην Ελλάδα το 1941.

[πατησιωτης]

Η Κίνα δεν ήταν κατα πλειοψηφία βουδιστική χώρα. Κομφουκιανική χώρα ήταν.Βουδιστές υπήρχαν αλλα δεν ήταν πλειοψηφία.Η Βόρεια Κορέα το ίδιο.Η μόνη βουδιστική χώρα που επικράτησαν οι κομμουνιστές ήταν το Βιετνάμ.Σε όλες τις άλλες βουδιστικές χώρες(Σρι Λάνκα,Μυανμάρ,Ταυλάνδη κτλ) τέτοιες προσπάθειες απέτυχαν.Αντίθετα σε κάποιες ισλαμικές χώρες επικράτησε κομμουνισμός(Ουζμπεκιστάν,Τατζικιστάν,Τουρκμενιστάν,Καζακστάν,Βοσνία,Κόσοβο,για ένα διάστημα και στο Αφγανιστάν με το κομμουνιστικό πραξικόπημα του 1979 κτλ)

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική,Υποσαχάρια Αφρική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

Εκτός απο το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία παρέλειψα να αναφέρω και την Υεμένη που ήταν κομμουνιστικό κράτος απο το 1967 μέχρι το 1989 https://www.wikiwand.com/en/South_Yemen

Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες ο κομμουνισμός επεβλήθη από στρατεύματα της Κούβας.Έγραψε ποίημα και ο Ρίτσος.

Τα παιδιά που γεννηθήκαν όταν ο Φιντέλ έμπαινε στην Αβάνα
έπεσαν στην Αγκόλα από του Λένιν τα μεγάλα αεροπλάνα

Μοναδικό σημαντικό κράτος που επεβλήθη με εσωτερικές διαδικασίες - πραξικόπημα του Μενγκίστου Χαιλέ Μαριάμ - ήταν η Αιθιοπία.

[Mitharadir]

μέχρι το 1991 κομμουνισμός επικρατούσε σε Τατζικιστάν,Ουζμπεκιστάν,Αφγανιστάν,Κιργιστάν,Καζακστάν,Τουρκμενιστάν,Βοσνία,Κόσοβο κτλ)

Καλό είναι να μη βάζεις τις χώρες που τους φόρεσαν τον κομμουνισμό οι Ρώσοι ή οι Σέρβοι ως μουσουλμανικές χώρες που επικρατούσε αυτοφυώς.

Τον κομμουνισμό στην Γιουγκοσλαβία τον έφερε ο Κροάτης Τίτο και τον επέβαλε σε Σέρβους,Βόσνιους,Κοσοβάρους κτλ.Και τον κομμουνισμό στα Βαλκάνια και στην Πολωνία τον επέβαλαν τα Σοβιετικά στρατεύματα το 1944-1945 με την λογική σου.Αλλα ανέφρα ότι υπήρξαν και ισλαμικές χώρες(Υεμένη,Αφγανιστάν) που επιβλήθηκαν οι κομμουνιστές εκεί.

[Αγις]

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική,Υποσαχάρια Αφρική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

Εκτός απο το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία παρέλειψα να αναφέρω και την Υεμένη που ήταν κομμουνιστικό κράτος απο το 1967 μέχρι το 1989 https://www.wikiwand.com/en/South_Yemen

Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες ο κομμουνισμός επεβλήθη από στρατεύματα της Κούβας.Έγραψε ποίημα και ο Ρίτσος.

Τα παιδιά που γεννηθήκαν όταν ο Φιντέλ έμπαινε στην Αβάνα
έπεσαν στην Αγκόλα από του Λένιν τα μεγάλα αεροπλάνα

Μοναδικό σημαντικό κράτος που επεβλήθη με εσωτερικές διαδικασίες - πραξικόπημα του Μενγκίστου Χαιλέ Μαριάμ - ήταν η Αιθιοπία.

διαμαντι

[Mitharadir]

Πέστην κομφουκιανική.Το θέμα είναι ότι κομμουνισμός αναπτύχθηκε σε Ευρώπη,Λατινική Αμερική,Υποσαχάρια Αφρική και Άπω Ανατολή,όχι στη Μέση Ανατολή.Μη βάζεις τις μουσουλμανικές χώρες που ήσαν μέρος της ΕΣΣΔ ή της Γιουγκοσλαβίας ως χώρες που έγιναν κομμουνιστικές από τον δικό τους λαό γιατί δεν έγιναν από αυτόν.

Εκτός απο το Αφγανιστάν και την Κεντρική Ασία παρέλειψα να αναφέρω και την Υεμένη που ήταν κομμουνιστικό κράτος απο το 1967 μέχρι το 1989 https://www.wikiwand.com/en/South_Yemen

Στις περισσότερες από αυτές τις χώρες ο κομμουνισμός επεβλήθη από στρατεύματα της Κούβας.Έγραψε ποίημα και ο Ρίτσος.

Τα παιδιά που γεννηθήκαν όταν ο Φιντέλ έμπαινε στην Αβάνα
έπεσαν στην Αγκόλα από του Λένιν τα μεγάλα αεροπλάνα

Μοναδικό σημαντικό κράτος που επεβλήθη με εσωτερικές διαδικασίες - πραξικόπημα του Μενγκίστου Χαιλέ Μαριάμ - ήταν η Αιθιοπία.

Στα περισσότερα κράτη που υπήρξε κομμουνισμός επιβλήθηκε απο εξωτερικους παράγοντες.Οι Σοβιετικοί ας πούμε επέβαλαν με τον στρατό τους το 1944-1945 τον κομμουνισμό στα Βαλκάνια και στην Ανατολική Ευρώπη(Τσεχοσλοβακία,Πολωνία,Ουγγαρία κτλ).Σε λίγες χώρες επιβλήθηκε ο κομμουνισμός με εσωτερικές διαδικασίες(Ρωσία,Αιθιοπία,Κίνα,Μοζαμβίκη,Κούβα κτλ).

[Mitharadir]

Κάθε κοινωνική επανάσταση είχε τη λογική της.
Η πρώτη μεγάλη ήταν η Γαλλική. Ακολούθησε μία εξαιρετικά βίαιη περίοδος, έξη-εφτά χρόνια, αλλά μετά ο Ρομπεσπιέρ και οι Ζακομπέν καρατομήθηκαν. Οι Γάλλοι πάντα θέλουν να πείσουν τους εαυτούς τους και τους άλλους λαούς ότι η πραγματική επανάσταση ήταν τύπου Μακρόν - Σεγκολέν Ρουαγιάλ και όχι του Ροβεσπιέρου.

Μετά η Ρωσική επανάσταση. Εκεί είπαμε, ήταν η οικονομική θεωρία του Μαρξ. Ψευδές είναι βέβαια ότι μπορεί να υπάρξει κράτος που να υπόκειται στην οικονομική θεωρία του Μαρξ και να έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" (ενώ και αν ακόμα έχει "ανθρώπινο πρόσωπο" θα καταρρεύσει επειδή η θεωρία είναι άχρηστη).

Ακολούθησαν οι Μπενίτο-Αδόλφο. Στη Γερμανία και στην Ιταλία υπήρχε κίνδυνος κομμουνιστικής εξεγέρσεως, τη φωτιά στη Ράϊχσταγκ την έβαλαν οι κομμουνισταί και όχι ο Γκαίριγκ. Τα δύο αυτά εθνικά καθεστώτα δημιουργήθηκαν για να αντιμετωπισθεί η κομμουνιστική απειλή. Θα μπορούσαν να είναι πιό λάϊτ αλλά όπως και να έχει γι αυτό το λόγο δημιουργήθηκαν.

Η ταλιμπανο-χομεϊνική τώρα. Αυτή είναι περίεργη. Αντί για καθεστώτα μορφής Μπάαθ, ημιεθνικοσοσιαλιστικά, προτίμησαν τη θεοκρατία.
Αυτή όμως σε τι μπορεί να χρησιμεύσει ; Μπορεί να χρησιμεύσει σε τίποτα και στον οποιονδήποτε ;
Άλλο είναι να ακούσουν "τη φωνή της υπαίθρου" και να τραβήξουν λίγο τα λουριά και άλλο αυτό που κάνουν.

Κάθε χώρα έχει την δική της ιστορική κοινωνική πορεία και εξέλιξη που επηρεάζονται απο την ιστορία της χώρας και του λαού της και αυτά διαφέρουν απο χώρα σε χώρα.Γι αυτό κάθε χώρα ακολουθεί τον δικό της δρόμο και την δική της ιστορική πορεία.Απο τον ισλαμικό κόσμο αν αφήσουμε στην άκρη τα κράτη της Κεντρικής Ασία,του Καυκάσου(Αζερμπαιτζάν)(που και αυτά βέβαια έπεσαν στους κομμουνιστές μετά απο συγκρούσεις και πολέμους τους οποίους έχασαν) οι κομμουνιστές επιβλήθηκαν σε δύο ανεξάρτητα ισλαμικά κράτη.Στην Υεμένη και στο Αφγανιστάν(αν και προσωρινά κυρίως στο δεύτερο).

Δεν επεβλήθηκαν σε κανένα Αφγανιστάν.

Και όμως επιβλήθηκαν με επανάσταση το 1978 https://www.wikiwand.com/en/Saur_Revolution

[nowhere]

πήγε για να τους φωτίσει η σοβιετική ένωση δλδ.ω ρε πετριά

[Αρχέλαος]

Δεν πιστεύω σε δυνάμεις του Φωτός και του Σκότους.



Διαβάζουμε και τα εξής:

"Amin trusted the Soviet Union until the very end, despite the deterioration of official relations, and was unaware that the tide in Moscow had turned against him since he ordered Taraki's death. When the Afghan intelligence service handed Amin a report that the Soviet Union would invade the country and topple him, Amin claimed that the report was a product of imperialism. His view can be explained by the fact that the Soviet Union, after several months, finally gave in to Amin's demands and sent troops into Afghanistan to secure the PDPA government.[94] Contrary to common Western belief, Amin was informed of the Soviet decision to send troops into Afghanistan.[95] General Tukharinov, commander of the 40th Army, met with Afghan Major General Babadzhan to talk about Soviet troop movements before the Soviet army's intervention.[96] On 25 December, Dmitry Ustinov issued a formal order, stating that "[t]he state frontier of the Democratic Republic of Afghanistan is to be crossed on the ground and in the air by forces of the 40th Army and the Air Force at 1500 hrs on 25 December". This was the formal beginning of the Soviet intervention in Afghanistan.[97]

Concerned for his safety, on 20 December Amin moved from the Presidential Palace, located in the centre of Kabul, to the Tajbeg Palace, which had previously been the headquarters of the Central Corps of the Afghan Army. The palace was formidable, with walls strong enough to withstand artillery fire. According to Rodric Braithwaite, "its defences had been carefully and intelligently organised".[98] All roads to the palace had been mined, with the exception of one, which had heavy machine guns and artillery positioned to defend it. To make matters worse for the Soviets, the Afghans had established a second line of defence which consisted of seven posts, "each manned by four sentries armed with a machine gun, a mortar, and automatic rifles".[98] The external defences of the palace were handled by the Presidential Guard, which consisted of 2,500 troops and three T-54 tanks.[98] Several Soviet commanders involved in the assassination of Amin thought the plan to attack the palace was "crazy".[99] Although the military had been informed by the Soviet leadership through their commanders, Yuri Drozdov and Vasily Kolesnik, that the leader was a "CIA agent"[100] who had betrayed the Saur Revolution, many Soviet soldiers hesitated; despite what their commanders had told them, it seemed implausible that Amin, the leader of the PDPA government, was an American double agent. Despite several objections, the plan to assassinate Amin went ahead.[99]

Before resorting to killing Amin by brute force, the Soviets had tried to poison him as early as 13 December (but nearly killed his nephew instead) and to kill him with a sniper shot on his way to work (this proved impossible as the Afghans had improved their security measures).[99] They even tried to poison Amin just hours before the assault on the Presidential Palace on 27 December. Amin had organised a lunch for party members to show guests his palace and to celebrate Ghulam Dastagir Panjsheri's return from Moscow. Panjsheri's return improved the mood even further; he boasted that the Soviet divisions had already crossed the border, and that he and Gromyko always kept in contact with each other. During the meal, Amin and several of his guests lost consciousness as they had been poisoned. Amin survived his encounter with death, because the carbonation of the Coca-Cola he was drinking diluted the toxic agent.[101] Mikhail Talybov, a KGB agent, was given responsibility for the poisonings.[102]

The assault on the palace began shortly afterward.[103] During the attack Amin still believed the Soviet Union was on his side, and told his adjutant, "The Soviets will help us".[104] The adjutant replied that it was the Soviets who were attacking them; Amin initially replied that this was a lie. Only after he tried but failed to contact the Chief of the General Staff, he muttered, "I guessed it. It's all true".[105] There are various accounts of how Amin died, but the exact details have never been confirmed. Amin was either killed by a deliberate attack or died by a "random burst of fire".[105] Amin's son was fatally wounded and died shortly after.[105] His daughter was wounded, but survived.[106] It was Gulabzoy who had been given orders to kill Amin and Watanjar who later confirmed his death.[105] The men of Amin's family were all executed, while the women including his daughter were imprisoned at Pul-e-Charkhi prison until being released by President Najibullah in early 1992.[107] After Amin's death on 27 December 1979, Radio Kabul broadcast Babrak Karmal's pre-recorded speech to the Afghan people, saying: "Today the torture machine of Amin has been smashed". Karmal was installed by the Soviets as the new leader[108] while the Soviet Army began its intervention in Afghanistan that would last for nine years. "

https://en.wikipedia.org/wiki/Hafizullah_Amin