Όταν η αρχαιοελληνική τέχνη του 1200 π.Χ. ξεφτυλίζει κάθε σύγχρονη εικαστική τέχνη

[hellegennes]

Δεν γνωρίζω πολλά από λογοτεχνία αλλά δεν πιστεύω πως εκεί λειτουργεί κάτι διαφορετικά από όλες τις άλλες τέχνες όλων των εποχών. Και όχι, δεν έχει σημασία το θέμα. Αν γράψουμε 5, 10 άτομα από εδώ για τον Τρωικό πόλεμο δεν θα είναι της ίδιας αξίας τα έργα μας επειδή πραγματευόμαστε το ίδιο θέμα. Σημασία έχει ο ιδιαίτερος τρόπος που θα το κάνει ο καθένας.

Δεν είπα απλώς «το θέμα» είπα »και πώς το χειρίζεσαι». Αλλιώς θα έλεγα «ο τίτλος». Προφανώς δεν έχουμε όλοι τις ίδιες ικανότητες στην συγγραφή και την ίδια φαντασία.

Δεν συμφωνώ. Αν επινοήσεις κάτι σήμερα, αυτό κρίνεται με βάση ό,τι κάνουν οι άλλοι σήμερα. Σήμερα είναι επίτευγμα και στα πλαίσια μιας εποχής θα πρωτοπορήσουν αυτοί που το κάνουν σχετικά νωρίς. Αύριο (σε μερικά χρόνια, δεκαετίες) αυτό θα μπορούν να το κάνουν όλοι και δεν θα έχει κάποια αξία. Εννοείται ότι μια πρωτότυπη ιδέα από μόνη της δεν έχει αξία αν δεν πραγματώνεται σε ένα συνολικά σπουδαίο έργο. Αλλά το έργο είναι το σύνολο των τρόπων που κάνεις κάτι και όχι το θέμα του. Ξεκάθαρα.

Όταν ο Σολωμός έγραφε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, το στυλ, η τεχνοτροπία και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου ήταν ήδη χρονικά πολύ απομακρυσμένα από το καινούργιο. Με καλλιτεχνικά κριτήρια δεν έχει απολύτως τίποτα νέο. Πες μου τώρα ότι δεν είναι από τα σημαντικότερα έργα που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα επειδή χρησιμοποίησε ρυθμό, ομοιοκαταληξία και στυλ αιώνων.

Δεν ήταν επίτευγμα; Δεν έχει αξία; Δεν μιλάω για συναισθηματική αξία επειδή είσαι Έλληνας.

Μιας και μιλήσατε για τον Πικάσο, δεν νομίζω ότι αμφισβητεί κανείς τις ικανότητες που είχε τεχνικά. Εγώ αμφισβητώ ευθέως τις ικανότητες που είχε να παρουσιάσει κάτι ενδιαφέρον. Γι' αυτό και στράφηκε στο τέχνασμα, κατά την άποψή μου. Την δικαιολογία ότι εμφανίστηκε η φωτογραφία στο προσκήνιο εγώ την θεωρώ ως αντιπερισπασμό. Η φωτογραφία μπορεί να απεικονίσει μόνο ό,τι υφίσταται, όχι ό,τι φανταστεί ο εγκέφαλός μας. Π.χ., άσχετα αν σου αρέσει ή όχι, αυτό το πράγμα δεν γίνεται να φωτογραφηθεί γιατί δεν υπάρχει.

Το μόνο πράγμα που άλλαξε στ' αλήθεια με την έλευση της φωτογραφίας ήταν η σταδιακή εξαφάνιση των ζωγραφισμένων πορτρέτων. Αλλά αυτά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν καθεαυτή τέχνη αλλά εμπορικό χαμαλίκι για να βγάζει ο ζωγράφος τα προς το ζην. Είναι η αντιστοιχία της συγγραφής στίχων ποπ τραγουδιών σε σχέση με την συγγραφή ποίησης.

[ST48410]

καμία σχέση. Ο Φαν Χοχ δεν ήταν αποτυχημένος και τρελάθηκε προς το τέλος της ζωής του

Είχα την εντύπωση ότι έχει πουλήσει ελάχιστους πίνακες όσο ζούσε και ότι η αναγνώριση ήρθε μετά. Κοίταξέ το.

Πάω στο μουσείο του κάθε 3 και λίγο καο κάνω τον ξεναγό σε όποιον φίλο έχει επισκεφτεί το Άμστερνταμ
Ο φαν χοζ ήταν αναγνωρισμενος από όταν ζούσε και ο αδελφός του ήταν πετυχημένος έμπορος τέχνης. Προβλήματα είχε μόνο με τους καθηγητές του καθώς τον ειχνα αποβάλει και από τις 2 σχολές που πήγε να σπουδάσει. Στο τέλος της ζωής του έπαθε κατάθλιψη και αργότερα το έχασε εντελώς. Πέθανε μάλλον από αυτοκτονία αν και παίζει και να τον δολοφόνησαν.
Αμέσως μόλις πέθανε φυσικά η φυμη του εξαπλώθηκε καθώς ήταν ήδη γνωστός ζωγράφος και ο θάνατος του έκανε αίσθηση. Υποθέτω το ότι ο αδελφός του ήταν έμπορος τέχνης βοήθησε να γίνει αυτό

Αν εννοείς αναγνωρισμένος, ότι κατάφερνε να πουλήσει πίνακες και να κερδίσει καλά χρήματα, δεν το νομίζω. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε παρουσίες σε εκθέσεις και κάποιες καλές κριτικές. Καμία σχέση όμως με την τωρινή αναγνώριση. Σήμερα θα αρκούσε να πουληθεί ένας του πίνακας για να περάσει πλουσιοπάροχα όλη του τη ζωή.

[ST48410]

Όταν ο Σολωμός έγραφε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, το στυλ, η τεχνοτροπία και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου ήταν ήδη χρονικά πολύ απομακρυσμένα από το καινούργιο. Με καλλιτεχνικά κριτήρια δεν έχει απολύτως τίποτα νέο. Πες μου τώρα ότι δεν είναι από τα σημαντικότερα έργα που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα επειδή χρησιμοποίησε ρυθμό, ομοιοκαταληξία και στυλ αιώνων.

Δεν ήταν επίτευγμα; Δεν έχει αξία; Δεν μιλάω για συναισθηματική αξία επειδή είσαι Έλληνας.

Δεν είναι μόνο η ομοιοκαταληξία. Υπάρχουν πράγματα που γίνονται στην επιλογή των λέξεων, στην τριβή των συμφώνων, στον ρυθμό των τονισμένων συλλαβών. Και σε αυτά υπάρχουν επιτεύγματα. Απλά οι γνώσεις μου είναι πολύ περιορισμένες για να επεκταθώ παραπάνω. Αλλά να το πω πιο απλά. Το ίδιο ποίημα αν το έγραφε κάποιος σήμερα με το ίδιο σπουδαίο περιεχόμενο, θα είχε καλλιτεχνική αξία 0. Γιαυτό και δεν μπορείς να το γράψεις και να το παρουσιάσεις ως δικό σου αλλάζοντας ας πούμε 2-3 λέξεις εδώ κι εκεί. Ο καθένας μας θα μπορούσε να διατηρήσει το ρυθμό και να κάνει μικροαλλαγές χωρίς να αλλάξει ο χαρακτήρας και το ύφος του ποιήματος. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό στα πλαίσια της σοβαρής τέχνης. Αν πραγματευτείς το ίδιο θέμα οφείλεις να το κάνεις με ξεκάθαρα δικό σου τρόπο.

Μιας και μιλήσατε για τον Πικάσο, δεν νομίζω ότι αμφισβητεί κανείς τις ικανότητες που είχε τεχνικά. Εγώ αμφισβητώ ευθέως τις ικανότητες που είχε να παρουσιάσει κάτι ενδιαφέρον. Γι' αυτό και στράφηκε στο τέχνασμα, κατά την άποψή μου. Την δικαιολογία ότι εμφανίστηκε η φωτογραφία στο προσκήνιο εγώ την θεωρώ ως αντιπερισπασμό. Η φωτογραφία μπορεί να απεικονίσει μόνο ό,τι υφίσταται, όχι ό,τι φανταστεί ο εγκέφαλός μας. Π.χ., άσχετα αν σου αρέσει ή όχι, αυτό το πράγμα δεν γίνεται να φωτογραφηθεί γιατί δεν υπάρχει.

Το μόνο πράγμα που άλλαξε στ' αλήθεια με την έλευση της φωτογραφίας ήταν η σταδιακή εξαφάνιση των ζωγραφισμένων πορτρέτων. Αλλά αυτά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν καθεαυτή τέχνη αλλά εμπορικό χαμαλίκι για να βγάζει ο ζωγράφος τα προς το ζην. Είναι η αντιστοιχία της συγγραφής στίχων ποπ τραγουδιών σε σχέση με την συγγραφή ποίησης.

Δεν συμφωνώ αλλά αυτά τα έχουμε πει αλλού αναλυτικά. Και όχι ένας καλοφτιαγμένο πορτραίτο από καλό ζωγράφο δεν έχει σχέση με την συγγραφή στίχων για ποπ τραγούδια. Μπορεί άνετα να κάνει σπουδαίο έργο γιατί όπως σου έγραψα και παραπάνω το θέμα είναι δευτερεύον. Ο τρόπος μετράει. Είναι δε τόσο δευτερεύον που συχνά ένας ζωγράφος κάνει αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.

[Δημοκράτης]

Είχα την εντύπωση ότι έχει πουλήσει ελάχιστους πίνακες όσο ζούσε και ότι η αναγνώριση ήρθε μετά. Κοίταξέ το.

Πάω στο μουσείο του κάθε 3 και λίγο καο κάνω τον ξεναγό σε όποιον φίλο έχει επισκεφτεί το Άμστερνταμ
Ο φαν χοζ ήταν αναγνωρισμενος από όταν ζούσε και ο αδελφός του ήταν πετυχημένος έμπορος τέχνης. Προβλήματα είχε μόνο με τους καθηγητές του καθώς τον ειχνα αποβάλει και από τις 2 σχολές που πήγε να σπουδάσει. Στο τέλος της ζωής του έπαθε κατάθλιψη και αργότερα το έχασε εντελώς. Πέθανε μάλλον από αυτοκτονία αν και παίζει και να τον δολοφόνησαν.
Αμέσως μόλις πέθανε φυσικά η φυμη του εξαπλώθηκε καθώς ήταν ήδη γνωστός ζωγράφος και ο θάνατος του έκανε αίσθηση. Υποθέτω το ότι ο αδελφός του ήταν έμπορος τέχνης βοήθησε να γίνει αυτό

Αν εννοείς αναγνωρισμένος, ότι κατάφερνε να πουλήσει πίνακες και να κερδίσει καλά χρήματα, δεν το νομίζω. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του είχε παρουσίες σε εκθέσεις και κάποιες καλές κριτικές. Καμία σχέση όμως με την τωρινή αναγνώριση. Σήμερα θα αρκούσε να πουληθεί ένας του πίνακας για να περάσει πλουσιοπάροχα όλη του τη ζωή.

Αυτό γίνεται γιατί οι πίνακες σήμερα έχουν γίνει κάτι σαν τον χρυσό και ο μπιτκοιν και ο φσν χοχ είναι νεκρός δεν μπορεί να φτιάξει αλλά έργα τέχνης και άρα να μεγαλώσει την διαθεσιμότητα για πίνακες του. Κανένας καλλιτέχνης, ούτε καν ο Μιχαήλ άγγελος που είχε πατριωνους τους πιο ισχυρούς Ιταλούς, δεν μπορούσαν να ζήσουν πουλώντας έναν δύο από τους πίνακες τους στην εποχή τους.
Δεν έχει να κάνει με την καλλιτεχνική τους αξία αυτο το πράγμα ο φαν χοχ ήταν πετυχημένος όσο ζούσε. Οι εκθέσεις του τραβούσα κόσμο, είχε καλές κριτικές, ζούσε από την τέχνη του κτλ αν και όταν άρχισε να τα χάνει ήταν πλέον φτωχός και τον ζούσε ο αδελφός του πρακτικα

[hellegennes]

Δεν συμφωνώ αλλά αυτά τα έχουμε πει αλλού αναλυτικά. Και όχι ένας καλοφτιαγμένο πορτραίτο από καλό ζωγράφο δεν έχει σχέση με την συγγραφή στίχων για ποπ τραγούδια. Μπορεί άνετα να κάνει σπουδαίο έργο γιατί όπως σου έγραψα και παραπάνω το θέμα είναι δευτερεύον. Ο τρόπος μετράει. Είναι δε τόσο δευτερεύον που συχνά ένας ζωγράφος κάνει αρκετές αυτοπροσωπογραφίες.

Εγώ μιλάω για την βιομηχανική παραγωγή πορτρέτων. Obviously, οι ζωγράφοι δεν σταμάτησαν να ζωγραφίζουν προσωπογραφίες γενικά. Λέω τι επηρέασε η έλευση της φωτογραφίας. Ότι επηρέασε οτιδήποτε άλλο είναι μύθος. Πολύ περισσότερο γιατί την εποχή που μιλάμε οι φωτογραφίες είχαν ποιότητα για γέλια.

Και οι στίχοι ενός ποπ τραγουδιού μπορεί να είναι σπουδαίο έργο. Δεν είναι όλοι οι στίχοι το ίδιο, άσχετα αν δημιουργήθηκαν για εμπορικό σκοπό ή όχι.

[hellegennes]

Όταν ο Σολωμός έγραφε τον Ύμνο εις την Ελευθερίαν, το στυλ, η τεχνοτροπία και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του έργου ήταν ήδη χρονικά πολύ απομακρυσμένα από το καινούργιο. Με καλλιτεχνικά κριτήρια δεν έχει απολύτως τίποτα νέο. Πες μου τώρα ότι δεν είναι από τα σημαντικότερα έργα που γράφτηκαν στην ελληνική γλώσσα επειδή χρησιμοποίησε ρυθμό, ομοιοκαταληξία και στυλ αιώνων.

Δεν ήταν επίτευγμα; Δεν έχει αξία; Δεν μιλάω για συναισθηματική αξία επειδή είσαι Έλληνας.

Δεν είναι μόνο η ομοιοκαταληξία. Υπάρχουν πράγματα που γίνονται στην επιλογή των λέξεων, στην τριβή των συμφώνων, στον ρυθμό των τονισμένων συλλαβών. Και σε αυτά υπάρχουν επιτεύγματα. Απλά οι γνώσεις μου είναι πολύ περιορισμένες για να επεκταθώ παραπάνω. Αλλά να το πω πιο απλά. Το ίδιο ποίημα αν το έγραφε κάποιος σήμερα με το ίδιο σπουδαίο περιεχόμενο, θα είχε καλλιτεχνική αξία 0. Γιαυτό και δεν μπορείς να το γράψεις και να το παρουσιάσεις ως δικό σου αλλάζοντας ας πούμε 2-3 λέξεις εδώ κι εκεί. Ο καθένας μας θα μπορούσε να διατηρήσει το ρυθμό και να κάνει μικροαλλαγές χωρίς να αλλάξει ο χαρακτήρας και το ύφος του ποιήματος. Όμως κάτι τέτοιο δεν είναι αποδεκτό στα πλαίσια της σοβαρής τέχνης. Αν πραγματευτείς το ίδιο θέμα οφείλεις να το κάνεις με ξεκάθαρα δικό σου τρόπο.

Μα εσύ το συγκρίνεις με το να φτιάξω το ίδιο ακριβώς έργο με μικροπαραλλαγές, όχι με το να χρησιμοποιήσω το ίδιο στυλ, ρυθμό, ομοιοκαταληξία και όλα τα τεχνικά χαρακτηριστικά του ποιήματος αλλά με τελείως διαφορετικό θέμα.

Κανείς δεν είπε ότι είναι σπουδαίο έργο το να αντιγράφεις ήδη υπαρκτά έργα τέχνης. Εδώ συζητάμε για την ικανότητα να παράγεις σπουδαία έργα κλασικής τεχνοτροπίας.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Στάθη θάδινες ποτε μία Δραχμή να πάρεις αυτόν τον μή πώ τίποτα καλύτερα ;;; .

O Pollock μου αρέσει αν και δεν έχω στην ζωγραφική αρκετές γνώσεις για να ξέρω ακριβώς πόσο καλός είναι. Μου φαίνεται μια χαρά για την εποχή.

.


Μήπως μπορείς να πείς με λόγια όταν κοιτάς τον Πόλοκ τι σε εντυπωσιάζει ;;;

Τό πώς καταφέρνει να χύσει έτσι .το μελάνι ;;;


.


Αλλος εδώ..... .ο Ρόθκο καί τα εργα του.....

Δε λέω.....οι αποχρώσεις καί η χρωματική αρμονία είναι καλή.....

Νά βάψεις καμμιά πόρτα όμως.....

Οχι να κοστίζει 186.000.000 $ .....η πόρτα.....


.

Mark Rothko.....



.







.


Μη πιάσω και τίποτα σταυρόλεξα του Μοντριάν.....ή Γουορχόληδες.....




.






.




Τί να κάνουμε.....όπως λέει κι η Τίπιτι.....βρισκόμαστε σέ Παιδική Εποχή της Τέχνης.....




.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

.


Αυτόν το αριστούργημα του Μοντιλιάνι αφήσαμε και μας το πήραν οι Σινέζοι.....


.









.

[Αρίστος]

Ναι, ιδέα σου είναι. Σαν κάτι καμμένους που κοιτάνε τα σύννεφα και βλέπουνε μονόκερους και βαπόρια

Μαλλον τα δικα σου ματια κανουν πουλακια, εγω βλεπω βαθος και προοπτικη τουλαχιστον σε τρια σημεια, το ενα ειναι οτι ο δεξιος πολεμιστης φαινεται σε αλλο επιπεδο βαθους απο την ασπιδα του. Χρησιμοποιει πιχι ο καλλιτεχνης πολυ σκουρα χρωματα για το περιγραμμα της ασπιδας και πολυ αχνα για τα ποδια του πολεμιστη που την κραταει.

.

Ούτε σκούρα χρώματα χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης, ούτε αχνά γιατί πρόκειται για σφραγίδα.
Αυτό που βλέπεις είναι σκαλισμένο σε πέτρα

Φυσικα και ειναι σφραγιδα αλλα στα περιγραμματα των μορφων εβαλε διαφορετικη πυκνοτητα χρωματων (πολυ εντονο και μπουκωμενο σε αντιθεση με εντελως αραιο) ωστε να πετυχαινεται ακομη περισσοτερο η εννοια του βαθους.

.

[Αρίστος]

Το χει τερματίσει σε γνώσεις ιατρικής και βιολογίας και τώρα έγινε κριτικός Τέχνης ο ψεκαριστος.

Στα νιατα μου τραγουδουσα σε ερασιτεχνικα συγκροτηματα, επισης προσπαθουσα να ζωγραφισω ψυχεδελικα κυριως πραγματα.

Στην Εκθεση Βιβλιου του Ζαππειου κυκλοφορει το νεο μου βιβλιο με πολυ παλια μου ποιηματα και μικρα ποιητικα κειμενα, καποια και λιγο φιλοσοφικα. Με ψευδωνυμο το εβγαλα γιατι με ψευδωνυμο ειχαν δημοσιευθει ολα αυτα σε παλιοτερα περιοδικα τεχνης. Δεν ξερω αν θα το ανακοινωσω εδω μεσα ποτε.

Τοτε βεβαια δεν ασχολιομουνα με την πολιτικη, δυστυχως την ανακαλυψα μετα.

.

[gassim]

Μαλλον τα δικα σου ματια κανουν πουλακια, εγω βλεπω βαθος και προοπτικη τουλαχιστον σε τρια σημεια, το ενα ειναι οτι ο δεξιος πολεμιστης φαινεται σε αλλο επιπεδο βαθους απο την ασπιδα του. Χρησιμοποιει πιχι ο καλλιτεχνης πολυ σκουρα χρωματα για το περιγραμμα της ασπιδας και πολυ αχνα για τα ποδια του πολεμιστη που την κραταει.

.

Ούτε σκούρα χρώματα χρησιμοποίησε ο καλλιτέχνης, ούτε αχνά γιατί πρόκειται για σφραγίδα.
Αυτό που βλέπεις είναι σκαλισμένο σε πέτρα

Φυσικα και ειναι σφραγιδα αλλα στα περιγραμματα των μορφων εβαλε διαφορετικη πυκνοτητα χρωματων (πολυ εντονο και μπουκωμενο σε αντιθεση με εντελως αραιο) ωστε να πετυχαινεται ακομη περισσοτερο η εννοια του βαθους.

.

Είναι σκάλισμα σε πέτρα, δεν υπάρχουν χρώματα. Το βαθος που βλέπεις είναι πραγματικό βάθος που δημιουργείται απο το ανάγλυφο.

[gassim]

Στάθη θάδινες ποτε μία Δραχμή να πάρεις αυτόν τον μή πώ τίποτα καλύτερα ;;; .

O Pollock μου αρέσει αν και δεν έχω στην ζωγραφική αρκετές γνώσεις για να ξέρω ακριβώς πόσο καλός είναι. Μου φαίνεται μια χαρά για την εποχή.

.


Μήπως μπορείς να πείς με λόγια όταν κοιτάς τον Πόλοκ τι σε εντυπωσιάζει ;;;

Τό πώς καταφέρνει να χύσει έτσι .το μελάνι ;;;


.


Αλλος εδώ..... .ο Ρόθκο καί τα εργα του.....

Δε λέω.....οι αποχρώσεις καί η χρωματική αρμονία είναι καλή.....

Νά βάψεις καμμιά πόρτα όμως.....

Οχι να κοστίζει 186.000.000 $ .....η πόρτα.....


.

Mark Rothko.....



.







.


Μη πιάσω και τίποτα σταυρόλεξα του Μοντριάν.....ή Γουορχόληδες.....




.






.




Τί να κάνουμε.....όπως λέει κι η Τίπιτι.....βρισκόμαστε σέ Παιδική Εποχή της Τέχνης.....




.

Οι τιμές των έργων καθορίζονται απο άλλους παράγοντες.
Τα έργα του πόλλοκ και του ρόθκο είναι εκπληκτικά αλλά οκ κανένας πίνακας στον κόσμο δεν θα άξιζε τόσα εκατομμύρια με μόνο κριτήριο την καλλιτεχνική αξία.
Πρόκειται για είδος επένδυσης και η αγορά της τέχνης είναι ένα είδος χρηματιστηρίου.

[gassim]

Ανιρωπε μου λες τα ιδια και δεν κατλααβαινεις και τι λες. Λέμε ότι παρόλο που η τεχνολογία βελτιώνεται και φυσικά η γνώση χρήσης βελτιώνεται κατά καιρούς επικρατεί άσχημη τεχνη. Δεν υπήρξε ποτέ περίοδος που ήταν αιολικά αποδεκτό κάτι άσχημο ως ωραίο. Υπάρχει πάντα μια συγκεκριμένη κάστα που επιβάλει την προσωπική τους αισθητική αλλά το άσχημο δεν είναι ποτέ διαχρονικό η παγκόσμια. Για αυτο η τέχνη του 1ου πχ αιώνα χάθηκε, για αυτό η τέχνη με τις χοντρές χάθηκε, για αυτό η ορθόδοξη αγιογραφία χάθηκε από την δύση όταν είδαν κάτι καλύτερο, για αυτό οι μαλακιες που παράγονται σήμερα θα χαθούν. Κάποια πράγματα είναι αντικειμενικά άσχημα

Η τέχνη όταν δεν είναι διακοσμητική, δεν κρίνεται απαραίτητα με όρους "ωραίο" και "ασχημο". Κρίνεται με βάση το πόσο επιτυγχάνει τους σκοπούς του καλλιτέχνη.
Για παράδειγμα ο σοσιαλιστικός ρεαλισμός εντάσσεται στο πλαίσιο ανάδειξης του σοσιαλιστικού ιδεώδους και καθόλου δεν ενδιαφερόταν να κάνει κάτι "ωραίο".

Αυτό ισχύει σίγουρα 100% , προφανώς η τέχνη παίζει και αυτό τον ρόλο όπως και γενικώς προβάλει την αντίληψη της κοινωνίας. Ένας τρόπος να καταλάβεις το ότι μια κοινωνία είναι σε παρακμή είναι να δεις την τέχνη που παραγει

Πολύ σωστά η τέχνη όταν δεν είναι διακοσμητική και δεν μεταφράζεται με όρους "ωραίο" και "ασχημο" αποτελεί καθρέφτη της εποχής της.
Το να καταλάβεις ποια κοινωνία είναι σε παρακμή κοιτάζοντας την τέχνη που παράγει σίγουρα δεν είναι κάτι απλό και δεν μπορεί να αποτιμηθεί απο ανθρώπους της ίδιας εποχής.
Είναι θέμα των ιστορικών της τέχνης που βρίσκονται έξω απο το πλαίσιο αναφοράς και κοιτάζοντας πίσω (με τις γνώσεις που διαθέτουν) είναι σε θέση να αποτιμήσουν το κοινωνικό πλαίσιο (τις πολιτικές συνθήκες, τους πολέμους, την οικονομική ζωή κτλ) και το πως επηρέασε την τέχνη.

[Καραμελίτσα]

Στην σοβαρή τέχνη κάθε είδους είναι αναγκασμένοι από τον τρόπο που λειτουργούν τα πράγματα να επιδιώκουν να κάνουν κάτι δικό τους. Αυτό δεν είναι σημερινή ιστορία και τραβάει πάνω από 2,5 χιλιετηρίδες, ουσιαστικά από την στιγμή που αντιλαμβάνεται ο άνθρωπος τον εαυτό του σαν άτομο και διαφορετικό από τους γύρω και θέλει να δείξει ότι είναι ικανός ή και καλύτερος. Και στις εποχές των οποίων την τέχνη θαυμάζεις ακριβώς με τον ίδιο τρόπο λειτουργούσαν τα πράγματα. Απλά τα τελευταία εκατό χρόνια είναι πολύ μεγαλύτερη η εξοικείωση που έχουμε όλοι με την τέχνη των προηγουμένων εποχών παρά με της δικής μας εποχής, αντίθετα με ότι έχει συμβεί στην γνωστή ιστορία. Έτσι όλη η σύγχρονη τέχνη σας φαίνεται δύσπεπτη.

Μπούρδες
Πέρα από το ότι σε κάθε εποχή έφτιαχναν και μαλακιες, πέρα από το ότι και σήμερα φτιαχνουν σοβαρά έργα, κάποια πράγματα είναι αντικειμενικά μαλακιες. Η κόκκινη κούρασα με φτερά πχ που έφτιαξαν πριν λίγα χρόνια ήταν αντικειμενικά για πέταμα και για αυτό την έσπασαν. Δεν πήγε ο κόσμος να σπάσει τον δρώμενα πχ την κόκκινη κούρασα πήγαν και έσπασαν. Και μην επιμένεις στην θωλοκουλτουρα του πρέπει να ξέρεις από τέχνη. Τίποτα δεν πρέπει να ξέρεις για να κρίνεις αν κάτι είναι ωραίο ή μια μαλάκια και μιση

Το μότο του κάθε ψεκασμένου: η άγνοια είναι γνώση, η γνώση είναι θολοκουλτούρα.

Αφήνοντας στην άκρη τις ανοησίες που λέει κάθε επαγγελματική ομάδα για να διαφημίσει το αντικείμενό της, προφανώς και η αισθητική αντίληψη είναι κάτι που εκπαιδεύεται.

[gassim]

Μιας και μιλήσατε για τον Πικάσο, δεν νομίζω ότι αμφισβητεί κανείς τις ικανότητες που είχε τεχνικά. Εγώ αμφισβητώ ευθέως τις ικανότητες που είχε να παρουσιάσει κάτι ενδιαφέρον. Γι' αυτό και στράφηκε στο τέχνασμα, κατά την άποψή μου. Την δικαιολογία ότι εμφανίστηκε η φωτογραφία στο προσκήνιο εγώ την θεωρώ ως αντιπερισπασμό. Η φωτογραφία μπορεί να απεικονίσει μόνο ό,τι υφίσταται, όχι ό,τι φανταστεί ο εγκέφαλός μας. Π.χ., άσχετα αν σου αρέσει ή όχι, αυτό το πράγμα δεν γίνεται να φωτογραφηθεί γιατί δεν υπάρχει.

Το μόνο πράγμα που άλλαξε στ' αλήθεια με την έλευση της φωτογραφίας ήταν η σταδιακή εξαφάνιση των ζωγραφισμένων πορτρέτων. Αλλά αυτά έτσι κι αλλιώς δεν ήταν καθεαυτή τέχνη αλλά εμπορικό χαμαλίκι για να βγάζει ο ζωγράφος τα προς το ζην. Είναι η αντιστοιχία της συγγραφής στίχων ποπ τραγουδιών σε σχέση με την συγγραφή ποίησης.

Η ζωγραφική δεν είναι τίποτα άλλο απο ένα συνονθύλευμα τεχνασμάτων που επιτρέπουν στον ζωγράφο να δείξει κάτι με την χρήση μπογιάς σε ένα πανί.
Για να δώσουν την ιδέα της προοπτικής οι ζωγράφοι χρησιμοποιούν τεχνάσματα, για να αποδώσουν τις σκιές χρησιμοποιούν τεχνάσματα, για να αποδώσουν το φως χρησιμοποιούν τεχνάσματα.
Συχνά όταν οι ζωγράφοι έχουν κατακτήσει κάτι το αναιρούν έτσι ώστε να βρουν διαφορετικούς τρόπους να αποδώσουν το ίδιο πράγμα. Αυτό είναι μέρος της εικαστικής έρευνας και μπορεί να οδηγήσει κάπου ή μπορεί να μην οδηγήσει πουθενά. Στην περίπτωση του Πικάσο οδήγησε σε μια επανάσταση που άλλαξε τα πάντα.
Σήμερα η ζωγραφική θεωρείται πεθαμένη ως τέχνη όχι επειδή ο κόσμος δεν εκτιμάει τους πίνακες ή επειδή δεν υπάρχουν σπουδαίοι ζωγράφοι αλλά επειδή είναι τόσο παλιά που η εικαστική έρευνα αιώνων έχει εξαντλήσει τις πιθανότητες να εμφανιστεί ένα νέο σπουδαίο κίνημα.