Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης » 17 Σεπ 2021, 17:02
Θυμάμαι πριν ξεκινήσουν τα πόρνο στα γνωστά σαιτ και στα 00ς διάβαζα αναγκαστικά ιστορίες, ήταν πιο καβλωτικες. Με τις τσοντες βλέπεις λίγο, δεν μπορείς να κρατηθείς, την παίζεις, τέλος. Αντε να κάνεις ετζινγκ που λένε, αλλά δύσκολο, αν είναι και καλή ή τσόντα. Όταν διαβάζεις ιστορίες όμως, καυλώνεις πιο πολύ, εγκεφαλικα, για αρκετή ώρα, και δεν βιάζεσαι να την παίξεις. Θυμίζει αυτό το αίσθημα όταν ήσουν πιτσιρικάς και είχε αυτήν την κάβλα την αδιεξοδη, τη συνεχή, την αποχαυνωτικη, με μια ιδιαίτερη αίσθηση που σε πότιζε τα πάντα μεσα έξω, και συνεχώς ερεθίζοσουν από ελάχιστα, έναν κατάλογος εσωρούχων, ένα μπούτι στο περιοδικό, μια διαφήμιση στην τηλεόραση. Επίσης στις ιστορίες μπορείς να διαβάσεις ότι ανωμαλία θες χωρίς φόβο και τύψεις. Εγώ προτείνω πάντως ως συμπλήρωμα, αν και η αλήθεια πως μπορεί να επηρεαστείς πιο πολυ από τις τσοντες. Θέλει ευθύνη, σοβαροτητα και προσοχή η καβλα.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.