Νέες κυκλοφορίες, προτάσεις για νέα ακούσματα, κριτικές
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Στα νήματα της ενότητας που βάζετε μουσικά βίντεο, παρακαλούμε να περιοριστείτε σε 1 ή το πολύ 2 βίντεο ανά ποστ, για να μην υπερφορτώνονται οι browsers.
Ξεχωρίστε αυτούς που δραστηριοποίηθηκαν στο χώρο της σοβαρής μουσική έναντι αυτών που έγραψαν κυρίως ελαφρά/δημοφιλή μουσική. Δεν υπάρχει λόγος να συγκρίνετε διαφορετικά πράγματα.
Τι ακριβώς θα πει "σοβαρή μουσική" ;
Και ποιος το ορίζει αυτό ;
Αν κάνεις μια αναζήτηση τα έχω γράψει πολλές φορές. Δεν είναι αντιδιαστολή του ασόβαρος/αστείος κλπ. Είναι όρος της σχετικής επιστήμης. Από τα πολύ παλιά χρόνια υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους δημιουργείται η τέχνη στις κοινωνίες. Χοντρικά μπορούμε να μιλήσουμε για 2 ήδη τέχνης. Το ένα αποτελεί προσωπική δημιουργία, υπογράφεται και προσπαθεί να είναι χαρακτηριστικό αυτού που το φτιάχνει. Η εξέλιξη είναι ταχύτατη καθώς εσύ προσπαθείς να μην κάνεις κάτι σαν αυτό που κάνουν οι άλλοι γύρω σου κοκ. Επίσης προσπαθείς να κάνεις κάτι που να είναι αναγνωρίσιμο ως δικό σου. Πολύ χοντρικά σε αυτή τη λογική δημιουργίας έχεις τη σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία (ο όρος δεν απαντάται μόνο στη μουσική). Το άλλο είδος τέχνης έχει να κάνει με την λειτουργία των λαϊκών κοινωνιών μέχρι τον προηγούμενο αιώνα που η μεταφορά της πληροφορίας έγινε πανεύκολη. Δηλαδή ζούσες σε μία περιοχή, μάθαινες τη δημοτική μουσική της περιοχής σου και την έπαιζες όπως σου παραδιδόταν από τον πατέρα τον παππού ή το δάσκαλο με μικρές ίσως παραλλαγές. Το έργο δεν ήταν δικό σου αλλά της κοινότητας/ομάδας δεν απαιτείτο καμία πρωτοτυπία από εσένα, δεν το υπέγραφες. Ως εκ τούτου η εξέλιξη είναι τρομακτικά αργή και το αποτέλεσμα το απόσταγμα του γούστου των προτιμήσεων μιας περιοχής και όχι ενός ατόμου.
Με την δημιουργία των μεγάλων αστικών κέντρων τους τελευταίους κυρίως αιώνες έχεις και ένα τρίτο ενδιάμεσο είδος. Την μουσική που φτιάχνουν συγκεκριμένοι καλλιτέχνες η οποία προορίζεται κυρίως για μαζική διασκέδαση. Είναι μεν δημιουργία προσωπική αλλά με πολύ μικρότερο βαθμό πρωτοτυπίας σε σχέση με την σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία. Ο μεγάλος της όγκος είναι αυτό που λέμε εμπορική/pop (από το popular) δημιουργία. Η δομή και τα στοιχεία της σύνθεσης είναι υπόθεση πολλών αιώνων ακριβώς διότι εξυπηρετεί και εμπορικούς σκοπούς και άρα δεν μπορεί να πρωτοπορήσει τόσο που να αποξενώνει το κοινό. Υπάρχει δηλαδή πολύ μεγάλη τυποποίηση.
Δεν μπορούν όλα τα παραπάνω να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι αν μιλάει κανείς για τέχνη. Αν δεν τον ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό μέρος αλλά το εμπορικό ή το κοινωνικό αποτύπωμα, προφανώς άλλο πράγμα αξιολογείται ως σπουδαίο.
ΥΓ. Να διευκρινίσω ότι πολλοί αναφέρονται στην σοβαρή μουσική ως κλασσική μουσική κάτι που είναι λάθος γιατί τυπικά κλασσική μουσική είναι η σοβαρή μουσική μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.
Προδίδει το ρυθμικό στοιχείο. Άκουσα λίγο εδώ κι εκεί και πολλές φορές το 1234 είναι φανερό. Αν βάλεις έργα των συνθετών που πρότεινα στην προηγούμενη σελίδα θα δεις ότι η σοβαρή μουσική ξεφεύγει πια από το επαναλαμβανόμενο ρυθμικό σχήμα, χοντρικά και σταδιακά εδώ κι ένα αιώνα.
Ναι του γνωριζω τους συνθετες που προτεινες, αλλωστε μεσα σε αυτα που ακούω ειναι και ο Χρηστου και ο Penderecki μεταξυ των αλλων.
Παρακατω και ενα αριστουργημα του Steve Reich, απο τα πιο συγχρονα του, μαλλον εκτος του ορισμου "Σοβαρη Μουσικη", αντιθετα απο παλιοτερα εργα του, νομιζω καταλαβα τι εννοεις,σωστα;
yet say this to the Possum: a bang, not a whimper,
with a bang not with a whimper,
To build the city of Dioce whose terraces are the colour of stars
Τι ακριβώς θα πει "σοβαρή μουσική" ;
Και ποιος το ορίζει αυτό ;
Αν κάνεις μια αναζήτηση τα έχω γράψει πολλές φορές. Δεν είναι αντιδιαστολή του ασόβαρος/αστείος κλπ. Είναι όρος της σχετικής επιστήμης. Από τα πολύ παλιά χρόνια υπάρχουν διάφοροι τρόποι με τους οποίους δημιουργείται η τέχνη στις κοινωνίες. Χοντρικά μπορούμε να μιλήσουμε για 2 ήδη τέχνης. Το ένα αποτελεί προσωπική δημιουργία, υπογράφεται και προσπαθεί να είναι χαρακτηριστικό αυτού που το φτιάχνει. Η εξέλιξη είναι ταχύτατη καθώς εσύ προσπαθείς να μην κάνεις κάτι σαν αυτό που κάνουν οι άλλοι γύρω σου κοκ. Επίσης προσπαθείς να κάνεις κάτι που να είναι αναγνωρίσιμο ως δικό σου. Πολύ χοντρικά σε αυτή τη λογική δημιουργίας έχεις τη σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία (ο όρος δεν απαντάται μόνο στη μουσική). Το άλλο είδος τέχνης έχει να κάνει με την λειτουργία των λαϊκών κοινωνιών μέχρι τον προηγούμενο αιώνα που η μεταφορά της πληροφορίας έγινε πανεύκολη. Δηλαδή ζούσες σε μία περιοχή, μάθαινες τη δημοτική μουσική της περιοχής σου και την έπαιζες όπως σου παραδιδόταν από τον πατέρα τον παππού ή το δάσκαλο με μικρές ίσως παραλλαγές. Το έργο δεν ήταν δικό σου αλλά της κοινότητας/ομάδας δεν απαιτείτο καμία πρωτοτυπία από εσένα, δεν το υπέγραφες. Ως εκ τούτου η εξέλιξη είναι τρομακτικά αργή και το αποτέλεσμα το απόσταγμα του γούστου των προτιμήσεων μιας περιοχής και όχι ενός ατόμου.
Με την δημιουργία των μεγάλων αστικών κέντρων τους τελευταίους κυρίως αιώνες έχεις και ένα τρίτο ενδιάμεσο είδος. Την μουσική που φτιάχνουν συγκεκριμένοι καλλιτέχνες η οποία προορίζεται κυρίως για μαζική διασκέδαση. Είναι μεν δημιουργία προσωπική αλλά με πολύ μικρότερο βαθμό πρωτοτυπίας σε σχέση με την σοβαρή καλλιτεχνική δημιουργία. Ο μεγάλος της όγκος είναι αυτό που λέμε εμπορική/pop (από το popular) δημιουργία. Η δομή και τα στοιχεία της σύνθεσης είναι υπόθεση πολλών αιώνων ακριβώς διότι εξυπηρετεί και εμπορικούς σκοπούς και άρα δεν μπορεί να πρωτοπορήσει τόσο που να αποξενώνει το κοινό. Υπάρχει δηλαδή πολύ μεγάλη τυποποίηση.
Δεν μπορούν όλα τα παραπάνω να μπαίνουν στο ίδιο τσουβάλι αν μιλάει κανείς για τέχνη. Αν δεν τον ενδιαφέρει το καλλιτεχνικό μέρος αλλά το εμπορικό ή το κοινωνικό αποτύπωμα, προφανώς άλλο πράγμα αξιολογείται ως σπουδαίο.
ΥΓ. Να διευκρινίσω ότι πολλοί αναφέρονται στην σοβαρή μουσική ως κλασσική μουσική κάτι που είναι λάθος γιατί τυπικά κλασσική μουσική είναι η σοβαρή μουσική μιας συγκεκριμένης ιστορικής περιόδου.
Ναι, τους κατανοώ πλήρως τους ορισμούς που δίνεις στη μουσική. Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω είναι ότι με την ίδια ακριβώς τεκμηρίωση κάποιοι βάφτισαν κατά καιρούς συγκεκριμένα μουσικά ρεύματα ως σοβαρά, τα οποία ήταν από μέτρια μέχρι αισχρά. "προσωπική δημιουργία, υπογράφεται και προσπαθεί να είναι χαρακτηριστικό αυτού που το φτιάχνει" έχουμε επίσης σε είδη όπως το noise (επί της ουσίας ένας είναι ο καλλιτέχνης που το παράγει), για τα οποία οι μουσικολόγοι βρίσκουν να πούνε θετικά λόγια, ωστόσο πρόκειται για θόρυβο, ο οποίος προέκυψε στην προσπάθεια του καλλιτέχνη να διαφοροποιηθεί.
Θέλω να καταλήξω ότι είναι υποκειμενικό το πόσο διαφοροποιείται ένας καλλιτέχνης και φέρει προσωπική υπογραφή στο έργο του, γιατί στην προσπάθειά τους να κάνουν κάτι προσωπικό, κάποιοι βγάλανε πορδές.
Ναι του γνωριζω τους συνθετες που προτεινες, αλλωστε μεσα σε αυτα που ακούω ειναι και ο Χρηστου και ο Penderecki μεταξυ των αλλων.
Παρακατω και ενα αριστουργημα του Steve Reich, απο τα πιο συγχρονα του, μαλλον εκτος του ορισμου "Σοβαρη Μουσικη", αντιθετα απο παλιοτερα εργα του, νομιζω καταλαβα τι εννοεις,σωστα;
Όχι τόσο εκτός αλλά και ούτε φανατικά εντός γιατί κατά κάποιον τρόπο έπαιξε κι αυτός τον ρόλο του σε αυτό που ονομάζουμε minimal. Και μέσα στην λογική του minimal ήταν αποδεκτό να έχεις αρμονικό και μελωδικά υλικό πολύ παλιό. Απλά είναι ένας κλάδος που έκανε κάποιες προτάσεις που προσωπικά δεν βλέπω να εξέλιξαν κάτι παρακάτω. Και προφανώς αρκετά στοιχεία είναι κι εδώ τετριμμένα ηθελημένα. Δεν συγκρίνεις κάτι τέτοιο με τα έργα του Χρήστου ή του Ξενάκη.
Τον ειχα φερει ως διοργανωτης στην Αθηνα και εδωσε συναυλια πριν καποια χρονια, μονο καπου 70 ατομα κοινο ηρθε
Ναι, μου είχες πει. Δεν τα ακούνε πολλοί αυτά, ωστόσο όποιος έχει μελετήσει την ιστορία του industrial, το πώς ξεκίνησε και τι αντιπροσώπευε, μπορεί να εκτιμήσει καλύτερα και την αξία του post-industrial (εκεί εντάσσονται αυτά τα ακούσματα)
Ναι, τους κατανοώ πλήρως τους ορισμούς που δίνεις στη μουσική. Αυτό που προσπαθώ να σου εξηγήσω είναι ότι με την ίδια ακριβώς τεκμηρίωση κάποιοι βάφτισαν κατά καιρούς συγκεκριμένα μουσικά ρεύματα ως σοβαρά, τα οποία ήταν από μέτρια μέχρι αισχρά. "προσωπική δημιουργία, υπογράφεται και προσπαθεί να είναι χαρακτηριστικό αυτού που το φτιάχνει" έχουμε επίσης σε είδη όπως το noise (επί της ουσίας ένας είναι ο καλλιτέχνης που το παράγει), για τα οποία οι μουσικολόγοι βρίσκουν να πούνε θετικά λόγια, ωστόσο πρόκειται για θόρυβο, ο οποίος προέκυψε στην προσπάθεια του καλλιτέχνη να διαφοροποιηθεί.
Θέλω να καταλήξω ότι είναι υποκειμενικό το πόσο διαφοροποιείται ένας καλλιτέχνης και φέρει προσωπική υπογραφή στο έργο του, γιατί στην προσπάθειά τους να κάνουν κάτι προσωπικό, κάποιοι βγάλανε πορδές.
συνεχίζεις να ανακατεύεις την ποιότητα με τις κατηγορίες.
Αυτό είναι ένα αγωνιστικό αμάξι
αυτό ένα ΙΧ
Αν θέλεις να μιλήσεις για την ποιότητα του ενός και του άλλου και να αξιολογήσεις θα συγκρίνεις το πρώτο με αγωνιστικά αμάξια γύρω στην εποχή του και το δεύτερο με ΙΧ επίσης στην εποχή του. Η σύγκριση του πρώτου με το δεύτερο απευθείας δεν έχει ιδιαίτερο νόημα.
Τον ειχα φερει ως διοργανωτης στην Αθηνα και εδωσε συναυλια πριν καποια χρονια, μονο καπου 70 ατομα κοινο ηρθε
Ναι, μου είχες πει. Δεν τα ακούνε πολλοί αυτά, ωστόσο όποιος έχει μελετήσει την ιστορία του industrial, το πώς ξεκίνησε και τι αντιπροσώπευε, μπορεί να εκτιμήσει καλύτερα και την αξία του post-industrial (εκεί εντάσσονται αυτά τα ακούσματα)
Παλι ειναι ομως εκτος του ορισμου που δινει ο ST, ειδικα η μουσικη του Protagonist που εμενε με αρεσει ουτως ή αλλψς
yet say this to the Possum: a bang, not a whimper,
with a bang not with a whimper,
To build the city of Dioce whose terraces are the colour of stars
Αν θέλεις να μιλήσεις για την ποιότητα του ενός και του άλλου και να αξιολογήσεις θα συγκρίνεις το πρώτο με αγωνιστικά αμάξια γύρω στην εποχή του και το δεύτερο με ΙΧ επίσης στην εποχή του. Η σύγκριση του πρώτου με το δεύτερο απευθείας δεν έχει ιδιαίτερο νόημα.
Στην προσπάθειά σου να αναζητήσεις το "σοβαρό" στη μουσική, χάνεις πολλά. Γιατί δεν πρόκειται για αυτοκίνητα με προδιαγραφές, αλλά για ένα φάσμα που πρέπει να το αντιλαμβανόμαστε ΚΑΙ ως ενιαίο.
Εγώ αυτά τα θεωρώ σοβαρά. Αλλος μπορεί να τα θεωρεί και χαζά.
Αφού το έχω γράψει ήδη τόσες φορές ότι ο όρος σοβαρός δεν είναι είναι σε αντιδιαστολή με το ασόβαρο ή το αστείο. Είναι τεχνικός όρος. Θες να το πούμε λόγια μουσική; Πες το έτσι αν και δεν είναι απολύτως σωστό. Ο κόσμος γενικά το λέει κλασική μουσική αλλά και αυτό ιστορικά είναι τελείως λάθος.
Γιατί δεν πρόκειται για αυτοκίνητα με προδιαγραφές, αλλά για ένα φάσμα που πρέπει να το αντιλαμβανόμαστε ΚΑΙ ως ενιαίο.
Όχι. Έχουμε γεμίσει σελίδες αλλού με τον hellegennes προσπαθώντας να εξηγήσω ότι υπάρχουν γλώσσες ή διάλεκτοι και δεν καταλαβαίνουν όλοι τα πάντα χωρίς κάποια εξοικείωση. Γιατί να είναι όλη η μουσική ένα ενιαίο πράγμα και να μην ισχύει το ίδιο για την ομιλία;
Παλι ειναι ομως εκτος του ορισμου που δινει ο ST, ειδικα η μουσικη του Protagonist που εμενε με αρεσει ουτως ή αλλψς
Εκεί που πέφτει έξω δεν είναι ως προς τον ορισμό της "σοβαρής μουσικής" που δίνει. Στην περίπτωση του the protagonist πέφτει έξω ως προς το ότι "προορίζεται για μαζική κατανάλωση". Ε, όχι, δεν προορίζεται για μαζική κατανάλωση. Μόνος σου το είπες ότι ήρθαν μόνο 70 άτομα.
Εγώ αυτά τα θεωρώ σοβαρά. Αλλος μπορεί να τα θεωρεί και χαζά. Δεν θα κάτσω να διαφωνήσω.
Να ακουσεις την καταπληκτικη συνεργασια Regard Extreme με τους δικους μας Dark Awake, ειχαν κυκλοφορησει μαζι ενα εργο πριν 3 χρονια, την Οδυσσεια, αξιολογο.
yet say this to the Possum: a bang, not a whimper,
with a bang not with a whimper,
To build the city of Dioce whose terraces are the colour of stars
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
Αφού το έχω γράψει ήδη τόσες φορές ότι ο όρος σοβαρός δεν είναι είναι σε αντιδιαστολή με το ασόβαρο ή το αστείο. Είναι τεχνικός όρος. Θες να το πούμε λόγια μουσική; Πες το έτσι αν και δεν είναι απολύτως σωστό. Ο κόσμος γενικά το λέει κλασική μουσική αλλά και αυτό ιστορικά είναι τελείως λάθος.