Illuminatus! από R. Shea & R.A. Wilson
Διασκεδαστική και ανώδυνη εισαγωγή στον μεταμοντερνισμό σαν μια καλή βάση για την διαχείριση του σύγχρονου καταιγισμού πληροφορίας, και επιπλέον εκτιμώ ότι αν διαβαστεί σε μικρή ηλικία (κάπου ανάμεσα στην πρώτη εμμηνορρυσία και πριν καταστραφεί ο εγκέφαλος από τα σοσιαλ μήντια) χάνεις μεν το 95% των λογοτεχνικών αναφορών αλλά φτιάχνεις αντισώματα κατά της συνωμοσιολογίας και του γκρίφτινγκ , μια και αφενός σε εξοικειώνει με την ευφυή εκδοχή του πράγματος οπότε σταματάει να σε κάνει εντύπωση το τέλεγκραφ του μπάμπη του σουγιά που λέει ταμπράγματα μεντόνομάτους και αφετέρου επειδή εκτός από την αμφισβήτηση ενθαρρύνει και τον αυτοσαρκασμό.
Χρήζει πολλαπλών αναγνώσεων, το τι θα μείνεις να νομίζεις ότι υποστηρίζει και τι ότι σατιρίζει θα αλλάζει ανάλογα με την φάση σου.
Τυφλός Ωρολογοποιός από R. Dawkins
Απλή και ξεκάθαρη εξοικείωση με τις πεντεξι διαπιστώσεις χωρίς τις οποίες οι μισές επιστήμες που τελειώνουν σε -ολογία σταματάνε να βγάζουν νόημα. Kαλογραμμένο και ευανάγνωστο πλην ολίγον τι outdated τεχνικά λόγω μεγάλης έμφασης στον adaptationalist κομμάτι.
Blindsight από Peter Watts
αθεϊσμός
αεαυτισμός Νομίζω οτιδήποτε άλλο έχει γράψει ο Watts είναι καλύτερο από λογοτεχνικής άποψης, αλλά αμφιβάλλω αν παίζει ανετότερος τρόπος να αρχίσει κανείς να σκέφτεται για την αυταπάτη του εαυτού, ένα κόνσεπτ τόσο βαθιά ριζωμένο στη ίδια την γλώσσα που είναι δύσκολο καν να μιλήσεις για αυτό χωρίς κατάρρευση στην αυτοαναφορικότητα.
Bonus: Thinking Fast and Slow από Daniel Kahnemann
Ο εγκέφαλος είναι λιγότερο το γνωσιακό εργαλείο της φιλοσοφίας και περισσότερο γραμμή παραγωγής ετοιματζίδικων συμπερασμάτων. H συλλογιστική είναι διαδικασία κουραστική και ενεργοβόρα, οπότε το ζελέ ανάμεσα στ' αυτιά μας προτιμάει να κόβει δρόμο μέσα από ευκαιριακές προκαταλήψεις και κάθε είδους ευριστικούς μηχανισμούς, πολλοί από τους οποίους αναλύονται εντός.
Must για τον ολοένα αυξανόμενο πληθυσμό από αντιδραστικούς που είναι ανά πάσα στιγμή έτοιμοι να αμφισβητήσουν τα πάντα εκτός από τον εαυτούλη τους.
