Υπάρχει Θεός;

[Λοξίας]

Προς επίρρωσιν των μαλακιών που ισχυρίζεσαι, ω! taxalata xalasa!



Το χωρίο είναι από τον "Ευθύδημο" του Πλάτωνος και μιλάει ο Σωκράτης...

Βγάλε μας τώρα και τον Πλάτωνα μαλάκα, που δεν ήξερε τι είναι το πραγματικό νόημα του "εν αρχή",
αλλά παπαγάλιζε ότι του είχε επιβάλλει η ...αρχή, για να ψωνίζονται οι άρχοντες.

Δηλαδή, στην πραγματικότητα ο Σωκράτης λέει: "...απλώς είχαμε κάνει μια στροφή ολόγυρα κι είχαμε βρεθεί πάλι στον άρχοντα της συζητήσεως..."

Αλλά, ήταν ψωνισμένος από την ...αρχή των αρχόντων και δεν γνώριζε πως αυτή την ερμηνεία την είχαν επιβάλει οι άρχοντες, οι πρίγκηπες και οι βασιλείς προ αμνημονεύτων χρόνων, για να ψωνίζονται οι ίδιοι! Και μετά από 2.500 χρόνια, εμείς ως συνεχιστές των αρχαίο-ψωνισμένων, εξακολουθούμε "να ψωνίζουμε από σβέρκο"!
Αλλά ευτυχώς! Ήρθες εσύ ο αψώνιστος* να μας υποδείξεις το ψώνισμά μας...

* Πιο ψωνισμένος, μπαίνεις στα ρεκόρ Γκίνες...


Τελεία και παύλα... Άντε γεια!

.

[taxalata xalasa]

Προς επίρρωσιν των μαλακιών που ισχυρίζεσαι, ω! taxalata xalasa!



Το χωρίο είναι από τον "Ευθύδημο" του Πλάτωνος και μιλάει ο Σωκράτης...

Βγάλε μας τώρα και τον Πλάτωνα μαλάκα, που δεν ήξερε τι είναι το πραγματικό νόημα του "εν αρχή",
αλλά παπαγάλιζε ότι του είχε επιβάλλει η ...αρχή, για να ψωνίζονται οι άρχοντες.

Δηλαδή, στην πραγματικότητα ο Σωκράτης λέει: "...απλώς είχαμε κάνει μια στροφή ολόγυρα κι είχαμε βρεθεί πάλι στον άρχοντα της συζητήσεως..."

Αλλά, ήταν ψωνισμένος από την ...αρχή των αρχόντων και δεν γνώριζε πως αυτή την ερμηνεία την είχαν επιβάλει οι άρχοντες, οι πρίγκηπες και οι βασιλείς προ αμνημονεύτων χρόνων, για να ψωνίζονται οι ίδιοι! Και μετά από 2.500 χρόνια, εμείς ως συνεχιστές των αρχαίο-ψωνισμένων, εξακολουθούμε "να ψωνίζουμε από σβέρκο"!
Αλλά ευτυχώς! Ήρθες εσύ ο αψώνιστος* να μας υποδείξεις το ψώνισμά μας...

* Πιο ψωνισμένος, μπαίνεις στα ρεκόρ Γκίνες...


Τελεία και παύλα... Άντε γεια!

.

είναι ανούσιο να επιμένεις.
βαζεις ενα παραδειγμα που ειναι αυτογκολ για σενα.
"εν αρχη" σημαινει αλλο απ αυτο που νομιζεις και που γραφει η μεταφραση.

πιο κατω λεει ...το πρωτον εζητουμεν... δεν λεει "το αρχικον εζητουμεν"

το καταλαβες τωρα;

Και επειδη εισαι αλαζονας και ειρωνας και αυτοικανοποιησε να χαιρετας συνεχεια, και παλι εδω εισαι, κατσε να το διαβασεις ολο καλα στα αρχαια ανευ μεταφρασης που μου βαζεις και γελαω...

δεν σε χαιρετω....
αναμενω απαντησεις στα ερωτηματα...

[Blackdog]

"εν αρχη" σημαινει αλλο απ αυτο που νομιζεις και που γραφει η μεταφραση.

Στην ορθοδοξη θεολογια σημαινει αυτο που λεει ο λοξιας

Τι αλλο νομιζεις οτι σημαινει, μπορεις να το πεις με δυο λογια;

Δεν εχω καταλαβει

[taxalata xalasa]

Προς επίρρωσιν των μαλακιών που ισχυρίζεσαι, ω! taxalata xalasa!



Το χωρίο είναι από τον "Ευθύδημο" του Πλάτωνος και μιλάει ο Σωκράτης...

Βγάλε μας τώρα και τον Πλάτωνα μαλάκα, που δεν ήξερε τι είναι το πραγματικό νόημα του "εν αρχή",
αλλά παπαγάλιζε ότι του είχε επιβάλλει η ...αρχή, για να ψωνίζονται οι άρχοντες.

Δηλαδή, στην πραγματικότητα ο Σωκράτης λέει: "...απλώς είχαμε κάνει μια στροφή ολόγυρα κι είχαμε βρεθεί πάλι στον άρχοντα αρχων θεμα, νοημα που οριζει τα της της συζητήσεως..." η αρχη. γκιων!

Αλλά, ήταν ειμαι ψωνισμένος από την ...αρχή των αρχόντων και δεν γνώριζε πως αυτή την ερμηνεία την είχαν επιβάλει οι άρχοντες, οι πρίγκηπες και οι βασιλείς προ αμνημονεύτων χρόνων, για να ψωνίζονται οι ίδιοι! Και μετά από 2.500 χρόνια, εμείς ως συνεχιστές των αρχαίο-ψωνισμένων, εξακολουθούμε "να ψωνίζουμε από σβέρκο"!
Αλλά ευτυχώς! Ήρθες εσύ ο αψώνιστος* να μας υποδείξεις το ψώνισμά μας... να την λεω στους αλλους γιατι δεν εχω τιποτα αλλο δικο μου να πω

* Πιο ψωνισμένος, μπαίνεις στα ρεκόρ Γκίνες...


Τελεία και παύλα... Άντε γεια!

.

[Γκουερινο 4]

Προς επίρρωσιν των μαλακιών που ισχυρίζεσαι, ω! taxalata xalasa!



Το χωρίο είναι από τον "Ευθύδημο" του Πλάτωνος και μιλάει ο Σωκράτης...

Βγάλε μας τώρα και τον Πλάτωνα μαλάκα, που δεν ήξερε τι είναι το πραγματικό νόημα του "εν αρχή",
αλλά παπαγάλιζε ότι του είχε επιβάλλει η ...αρχή, για να ψωνίζονται οι άρχοντες.

Δηλαδή, στην πραγματικότητα ο Σωκράτης λέει: "...απλώς είχαμε κάνει μια στροφή ολόγυρα κι είχαμε βρεθεί πάλι στον άρχοντα της συζητήσεως..."

Αλλά, ήταν ψωνισμένος από την ...αρχή των αρχόντων και δεν γνώριζε πως αυτή την ερμηνεία την είχαν επιβάλει οι άρχοντες, οι πρίγκηπες και οι βασιλείς προ αμνημονεύτων χρόνων, για να ψωνίζονται οι ίδιοι! Και μετά από 2.500 χρόνια, εμείς ως συνεχιστές των αρχαίο-ψωνισμένων, εξακολουθούμε "να ψωνίζουμε από σβέρκο"!
Αλλά ευτυχώς! Ήρθες εσύ ο αψώνιστος* να μας υποδείξεις το ψώνισμά μας...

* Πιο ψωνισμένος, μπαίνεις στα ρεκόρ Γκίνες...


Τελεία και παύλα... Άντε γεια!

.

Το εν αρχή είναι εύκολο
Το ζήτημα είναι τι σημαίνει λόγος στο κειμενο
Λογική;
Δημιουργική δύναμη;
Κάτι άλλο;
Γιατί ταυτίζεται ο θεός με τον λόγο;
Έχουμε παρόμοια περίπτωση ταύτισης προχριστιανικου θεού με τον λόγο;
Εδώ σας θελω

[Λοξίας]

SpoilerShow

Κάθε τι που υπάρχει στον κόσμο υπάρχει μόνο ως διανοητικό αντικείμενο. Υπάρχει επειδή εσύ το συνειδητοποιείς ως τέτοιο. Δεν ξέρεις πραγματικά πώς είναι. Ξέρεις μόνο πώς το έχεις αντιληφθεί.

Από που προκύπτει ότι κάτι υπάρχει μόνο επειδή εσύ το συνειδητοποιείς ; Ο διπλανός πως αντιλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς αντικείμενο χωρίς την βοήθειά της συνειδητοποίησης σου ;

Εκτός αν θεωρείς ότι και ο διπλανός σου δεν υπάρχει πραγματικά αλλά μόνο επειδή εσύ τον συνειδητοποιείς. Ότι τα πάντα υπάρχουν δηλαδή μόνο στο κεφάλι σου.

Δεν έγραψα κάτι τέτοιο
Έγραψα ότι τα πάντα, όπως κι ο διπλανός σου, υπάρχουν ως αντικείμενα του νου σου. Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως "διπλανός" είναι η νοητική εικόνα που έχεις για τον διπλανό σου.
Αυτό που αποκαλείς ύπαρξη του διπλανού σου είναι ο τρόπος με τον οποίο σχηματίζεις την ύπαρξη αυτή στο νου σου.
Και το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι η ύπαρξη καθενός μας υπόκειται στην ίδια δραστηριότητα. Καθένας έχει μία εικόνα για τον εαυτό του τον ίδιο που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι.

SpoilerShow

Έχεις καταφύγει στον παραλογισμό του απόλυτου σολιψισμού μόνο και μόνο για να δώσεις μία ευκαιρία στην έννοια του θεού να υπάρξει.

Δεν έχει τέτοια ανάγκη και δεν έχω τέτοια ανάγκη.

Αυτό που λες, θα το καταλάβαινα αν ήμουν μόνος στον κόσμο. Αλλά τώρα, έχω μπερδευτεί κάπως...
Δύο ή και πολλά περισσότερα άτομα, αντιλαμβανόμαστε το ίδιο πράγμα.
Π.χ. 10 άτομα πάμε σε ένα ρεμπετάδικο και όλοι βλέπουμε/αντιλαμβανόμαστε και συμφωνούμε πως η ορχήστρα αποτελείται από ένα τρίχορδο, μία κιθάρα, ένα ακκορντεόν και δύο τραγουδιστές, έναν άντρα και μια γυναίκα.
Αν ισχύει αυτό που λες, η υποκειμενική αντίληψη της ύπαρξης, δεν θα έπρεπε κάποιος από εμάς τους δέκα να έχει σχηματοποιήσει αυτήν την "ύπαρξη" κάπως διαφορετικά στο νου του;
Πως και κάποιος δεν "βλέπει" μια διαφορετική σύνθεση της ορχήστρας;

.

[ksk]

SpoilerShow

να μαθεις να μιλας.
"πρωτιστως, στο ξεκινημα,... νομιζα μιλουσες για τον Γιωργο"
το "αρχη" εχει αλλη εννοια.

ααααααντε.... ισοπεδωσατε την γλωσσα.... δηθεναιοι...

Συνεχίζεις ακάθεκτος να ισχυρίζεσαι την ίδια μαλακία...
Επιμένεις βλακωδώς να αναφέρεις μόνον την λέξη αρχή, η οποία όμως ΔΕΝ είναι μόνη της στην επίμαχη ρήση.
Είναι μαζί με την πρόθεση ΕΝ και είναι χρονικός προσδιορισμός.
Συνεχίζεις να επιδεικνύεις την ασχετοσύνη που σε διακατέχει στην ίδια σου την γλώσσα, μη μπορώντας να ξεχωρίσεις τις δύο έννοιες...
Επιμένεις να συγχέεις το "στις αρχές" με τον "στην αρχή" και να νομίζεις πως έχουν την ίδια σημασία...

Θέλεις με το ζόρι να ισχύσει το "εν αρχή ήν ο Λόγος = στον άρχοντα ήτο ο Λόγος".
Αυτο είναι λογοπαίγνιο. Παραβλέπεις πως το εν αρχή έχει την σημασία του αρχικά, εδώ και 2.500 χρόνια.
Και με δηθενιές περί μυστικών νοημάτων (που τα γνωρίζεις εσύ -και μερικοί άλλοι...), προσπαθεις...τι άραγε;

Το λυπηρό είναι πως έχεις καταλάβει το λάθος σου, αλλά δεν μπορείς να το παραδεχθείς...θα σου χαλάσει το πρεστίζ...

Στην τελευταία πρότασή μου σε αυτό το ποστ Λοξίας @ Υπάρχει Θεός;
Πιστεύω να καταλαβαίνεις πως λέγεται αυτός που δεν αλλάζει γνώμη όσες φορές και να του δείξουν το λάθος του...

Ναι ναι...αυτό είσαι και με περικεφαλαία μάλιστα...
Άδικα σπατάλησα τον χρόνο μου μαζί σου.
Άντε στο καλό.

.

εσύ συνεχίζεις ακάθεκτος να κολλάς σε μια λεπτομέρεια που νομίζεις ότι θα υπερισχύσει το δικό σου και λες μαλακία το δικό μου, ενώ το δικό σου τι είναι; Ξέρω, μην απαντήσεις, το δικό σου είναι το μόνο σωστό. Είδες που το βρήκα...

Για αυτό που εσύ εννοείς αρχή, εμείς έχουμε την λέξη αφετηρία.
Την έχεις ακουστά. Και στα λατινικά σου είπα έχουμε άλλες λέξεις, initio [ξεκινισιο], primus [πρωτος], a priori [εκ των προτερων], etc. ο princeps ειναι πριγκηψ/αρχοντας/η αρχη, όχι βέβαια η αφετηρία το initio που νομίζεις εσύ, όπως είσαι προγραμματισμένος, πως σημαίνει.

Και επειδή σου επέβαλε η αρχή πριν 2500 χρόνια να λες την εκκινηση, την αφετηρία, ως "αρχή" για να ψωνίζονται τα ψώνια οι άρχοντες που ήταν η αρχή της πόλης ή του βασιλείου, πρέπει εσύ αυτό να το υπερασπίζεσαι σαν αρχοντικότερος του αρχοντου, 2500 χρόνια μετά, ενώ βλέπεις πως η γλώσσα σου έχει άλλες λέξεις για την έννοια αυτή, που επιπλέον, κυριολεκτούν.
Είσαι μπαμπογρία, όπως σε λέει ο φίλος σου, και κολλημένος στην αρχή.
Εγώ στο ξεκίνημα, στην αφετηρία, στο initio.

Δηθεναίος είσαι εσύ. Να βρεις δικιά σου ατάκα. Μυστικά νοήματα, μάλλον βλέπεις μόνο εσύ με την μυστική οπτική που βλέπεις τα γραφόμενα.

Η τελευταία σου πρόταση, στο λινκποστ, σε εκφράζει όμορφα, το πέτυχες.

Αλλά μην βάλεις περικεφαλαία ρε συ, καραγκιοζιλίκια πραματα... δεν χρειάζεται. Κι έτσ' εισ' ωραιαιααίος...!

Τις ερωτήσεις που έχω βάλει να θυμάσει καλά, να τις απαντήσεις, όποτε έχεις χρόνο. Εύκολες είναι για σένα...

Στο καλό και εσύ, να σαι καλά...

Μα τι λες;
Τι αρχή και αφετηρία και ποιος διαφώνησε;
Για την μετάφραση του ¨εν αρχή´ μιλάμε...

[ksk]

SpoilerShow

Από που προκύπτει ότι κάτι υπάρχει μόνο επειδή εσύ το συνειδητοποιείς ; Ο διπλανός πως αντιλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς αντικείμενο χωρίς την βοήθειά της συνειδητοποίησης σου ;

Εκτός αν θεωρείς ότι και ο διπλανός σου δεν υπάρχει πραγματικά αλλά μόνο επειδή εσύ τον συνειδητοποιείς. Ότι τα πάντα υπάρχουν δηλαδή μόνο στο κεφάλι σου.

Δεν έγραψα κάτι τέτοιο
Έγραψα ότι τα πάντα, όπως κι ο διπλανός σου, υπάρχουν ως αντικείμενα του νου σου. Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως "διπλανός" είναι η νοητική εικόνα που έχεις για τον διπλανό σου.
Αυτό που αποκαλείς ύπαρξη του διπλανού σου είναι ο τρόπος με τον οποίο σχηματίζεις την ύπαρξη αυτή στο νου σου.
Και το πιο αστείο της υπόθεσης είναι ότι η ύπαρξη καθενός μας υπόκειται στην ίδια δραστηριότητα. Καθένας έχει μία εικόνα για τον εαυτό του τον ίδιο που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι.

SpoilerShow

Έχεις καταφύγει στον παραλογισμό του απόλυτου σολιψισμού μόνο και μόνο για να δώσεις μία ευκαιρία στην έννοια του θεού να υπάρξει.

Δεν έχει τέτοια ανάγκη και δεν έχω τέτοια ανάγκη.

Αυτό που λες, θα το καταλάβαινα αν ήμουν μόνος στον κόσμο. Αλλά τώρα, έχω μπερδευτεί κάπως...
Δύο ή και πολλά περισσότερα άτομα, αντιλαμβανόμαστε το ίδιο πράγμα.
Π.χ. 10 άτομα πάμε σε ένα ρεμπετάδικο και όλοι βλέπουμε/αντιλαμβανόμαστε και συμφωνούμε πως η ορχήστρα αποτελείται από ένα τρίχορδο, μία κιθάρα, ένα ακκορντεόν και δύο τραγουδιστές, έναν άντρα και μια γυναίκα.
Αν ισχύει αυτό που λες, η υποκειμενική αντίληψη της ύπαρξης, δεν θα έπρεπε κάποιος από εμάς τους δέκα να έχει σχηματοποιήσει αυτήν την "ύπαρξη" κάπως διαφορετικά στο νου του;
Πως και κάποιος δεν "βλέπει" μια διαφορετική σύνθεση της ορχήστρας;

.

Μιλάει γενικά για την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου όποτε ναι ισχύει για έναν έως όλους...

[Λοξίας]

Μιλάει γενικά για την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου όποτε ναι ισχύει για έναν έως όλους...

Κατ' αρχάς, να διευκρινήσω ότι δεν αναφέρομαι σε αυτό:

Καθένας έχει μία εικόνα για τον εαυτό του τον ίδιο που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι.

Αυτό, μπορεί να αιτιολογηθεί άνετα. Π.χ. εγώ έχω μια εικόνα του εαυτού μου πως είναι πανέμορφος. Φυσικά και δεν είναι σίγουρο πως την ίδια εικόνα αντιλαμβάνονται και οι άλλοι...

Αναφέρομαι στο:

Έγραψα ότι τα πάντα, όπως κι ο διπλανός σου, υπάρχουν ως αντικείμενα του νου σου. Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως "διπλανός" είναι η νοητική εικόνα που έχεις για τον διπλανό σου.
Αυτό που αποκαλείς ύπαρξη του διπλανού σου είναι ο τρόπος με τον οποίο σχηματίζεις την ύπαρξη αυτή στο νου σου.

Όμως δεν "πιάνω" το που καταλήγει αυτό σε σχέση με την πραγματικότητα.
Αν εγώ αντιλαμβάνομαι την ορχήστρα με έναν εντελώς υποκειμενικό τρόπο, επειδή αυτό που βλέπουν τα μάτια μου, υπάρχει ως "νοητική εικόνα της ορχήστρας στον δικό μου νου", κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο της παρείσφρυσης παραδοξοτήτων.
Πως γίνεται λοιπόν να αντιλαμβανόμαστε όλοι ως μία και μόνη πραγματική/αντικειμενική ύπαρξη της ορχήστρας, αφού ο τρόπος που σχηματίζεται αυτή η "νοητική εικόνα" στο μυαλό του καθενός, είναι πλήρως υποκειμενική;

Δεν θα έπρεπε κάποιος να πει, για παράδειγμα, "ρε ποια μία κιθάρα; δύο είναι, δεν βλέπετε;"

Πιθανόν να μην έχω καταλάβει κάτι, πότε χρειάζομαι περισσότερη ανάλυση.

.

[Blackdog]

Ο σοπενχαουερ ελεγε οτι η πραγματικοτητα ειναι 50% αντικειμενικη και 50% υποκειμενικη

Στο αποπανω παραδειγμα η εικονα της ορχηστρας ειναι αντικειμενικη πραγματικοτητα. Υποκειμενικο θα ηταν το ποσο καλη ειναι η ορχηστρα.

Οποτε θεωρω οτι αυτα που βλεπουμε ειναι κατι που ισχυει αντικειμενικα για ολους τους ανθρωπους. Το πως αντιλαμβανομαστε αυτα που βλεπουμε ειναι καθαρα υποκειμενικο, οπως εχω δει να συμβαινει στο θρεντ "υπηρχαν γιγαντες" πχ. Εκει, ας πουμε, βλεπουν και οι δυο μια λακουβα στο εδαφος, αλλα ο ενας λεει διαβρωση ενω ο αλλος ποδι γιγαντα

[Bazoomba]

SpoilerShow

Μιλάει γενικά για την λειτουργία του ανθρώπινου εγκεφάλου όποτε ναι ισχύει για έναν έως όλους...

Κατ' αρχάς, να διευκρινήσω ότι δεν αναφέρομαι σε αυτό:

Καθένας έχει μία εικόνα για τον εαυτό του τον ίδιο που στις περισσότερες των περιπτώσεων δεν ανταποκρίνεται σε αυτά που αντιλαμβάνονται οι υπόλοιποι.

Αυτό, μπορεί να αιτιολογηθεί άνετα. Π.χ. εγώ έχω μια εικόνα του εαυτού μου πως είναι πανέμορφος. Φυσικά και δεν είναι σίγουρο πως την ίδια εικόνα αντιλαμβάνονται και οι άλλοι...

Αναφέρομαι στο:

Έγραψα ότι τα πάντα, όπως κι ο διπλανός σου, υπάρχουν ως αντικείμενα του νου σου. Αυτό που εσύ αντιλαμβάνεσαι ως "διπλανός" είναι η νοητική εικόνα που έχεις για τον διπλανό σου.
Αυτό που αποκαλείς ύπαρξη του διπλανού σου είναι ο τρόπος με τον οποίο σχηματίζεις την ύπαρξη αυτή στο νου σου.

Όμως δεν "πιάνω" το που καταλήγει αυτό σε σχέση με την πραγματικότητα.
Αν εγώ αντιλαμβάνομαι την ορχήστρα με έναν εντελώς υποκειμενικό τρόπο, επειδή αυτό που βλέπουν τα μάτια μου, υπάρχει ως "νοητική εικόνα της ορχήστρας στον δικό μου νου", κάτι τέτοιο ενέχει τον κίνδυνο της παρείσφρυσης παραδοξοτήτων.
Πως γίνεται λοιπόν να αντιλαμβανόμαστε όλοι ως μία και μόνη πραγματική/αντικειμενική ύπαρξη της ορχήστρας, αφού ο τρόπος που σχηματίζεται αυτή η "νοητική εικόνα" στο μυαλό του καθενός, είναι πλήρως υποκειμενική;

Δεν θα έπρεπε κάποιος να πει, για παράδειγμα, "ρε ποια μία κιθάρα; δύο είναι, δεν βλέπετε;"

Πιθανόν να μην έχω καταλάβει κάτι, πότε χρειάζομαι περισσότερη ανάλυση.

.

Το "ολοι" σε αυτο το επιχειρημα δεν ειναι ανεξαρτητο. Ειναι κι αυτο νοητικη εικονα. Εαν ισχυριστεις οτι ολος ο κοσμος σου ειναι μια παρασταση που δημιουργειται μεσω εσενα τοτε δεν εχει νοημα η ερωτηση σου.

[stavmanr]

Έγραψα ότι τα πάντα, όπως κι ο διπλανός σου, υπάρχουν ως αντικείμενα του νου σου.

Πριν έγραψες μόνο ως διανοητικά αντικείμενα. Τώρα βγάζοντας το "μόνο" αλλάζει τελείως αυτό που λες.

Να εξηγηθώ.
Όταν αναφερόμαστε σε ύπαρξη, αναφερόμαστε σε κάτι που αντιλαμβάνεται ο νους μας. Δεν μπορούμε να αναφερθούμε σε ύπαρξη αντικειμένου που δεν αντιλαμβάνεται ο νους μας.
Επομένως, κάθε τι που υπάρχει, υπάρχει επειδή το αντιλαμβάνεται ο νους μας και μόνο. Η υπαρκτική απόφανση είναι δημιουργική. Είναι μία δημιουργική δραστηριότητα του νου.
Η μεγάλη συζήτηση είναι "τι αντιλαμβάνεται ο νους μας".

Και ακόμα δεν έχω καταλάβει αν υποστηρίζεις ότι η ύπαρξη της εντύπωσης που έχει δημιουργήσει ο διπλανός μου στο νου μου και η ύπαρξη του διπλανού μου είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα ή το ίδιο και το αυτό.

Δεν ξέρουμε ποιος είναι ο διπλανός μας. Ξέρουμε την εικόνα που έχουμε δημιουργήσει για την ύπαρξη του διπλανού μας.
Η εικόνα αυτή αλλάζει από πρόσωπο σε πρόσωπο, από εποχή σε εποχή, κάθε ημέρα που περνά κι ανάλογα με την δημιουργική δραστηριότητα του νου.

Δηλαδή αν θεωρείς ότι ο διπλανός μου υπάρχει ανεξάρτητα από το αν τον αντιλαμβάνεται ο νους μου ή όχι.

Δεν μπορώ να ξέρω ποια είναι η όποια "ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ" φύση αυτών αντιλαμβάνεται ο νους μου. Ξέρω μόνο τι αντιλαμβάνεται ο νους μου.
Αυτό που αντιλαμβάνεται ο νους μου το αποκαλώ πραγματικότητα και ενίοτε προσπαθώ να το συνδέσω εσωτερικά σε ένα συνεπές πλαίσιο, ανάλογα με την εσωτερική μου ανάγκη να ακολουθήσω ένα ορθολογικό κανόνα ή όχι.

Αυτό που γνωρίζω είναι ότι δεν μπορεί κάτι που σκέφτομαι να μην υπάρχει, αφού η ύπαρξη αποτελεί νοητική δραστηριότητα. Αυτό που μπορώ να γνωρίζω μόνο είναι αν αυτό που σημαίνω ως υπάρχον μπορεί να συνδυαστεί με κάποιο άλλο αντιληπτικό δεδομένο ή πλαίσιο.
Κι επειδή ο νους έχει την εσωτερική ανάγκη να απεικονίσει τον κόσμο, προσπαθεί να συνδυάσει τα πάντα μεταξύ τους σε ένα ολοτικό ολογραφικό πίνακα που ονομάζει "κόσμο".

[Λοξίας]

Το "ολοι" σε αυτο το επιχειρημα δεν ειναι ανεξαρτητο. Ειναι κι αυτο νοητικη εικονα. Εαν ισχυριστεις οτι ολος ο κοσμος σου ειναι μια παρασταση που δημιουργειται μεσω εσενα τοτε δεν εχει νοημα η ερωτηση σου.

Οπότε, και αν έχω καταλάβει καλά...

Εγώ, έχω αντιληφθεί μια νοητική εικόνα, στην οποία εγώ "βλέπω" ένα μπουζούκι στην ορχήστρα, αλλά ταυτόχρονα και οι άλλοι δέκα (η παρέα μου), "βλέπει" και αυτή το ίδιο, διότι έτσι έχω αντιληφθεί εγώ να δω την πραγματικότητα.
Οπότε, όλα καλά. Δεν υπάρχει διαφωνία στην παρέα.

Αλλά ο Κώστας, "βλέπει" δύο μπουζούκια στην ορχήστρα, διότι στον δικό του νου, η νοητική εικόνα της ύπαρξης της ορχήστρας συνελήφθη κατ' αυτόν τον τρόπο. Οπότε και η παρέα του (εγώ και οι άλλοι), στην δική του αντίληψη της πραγματικότητας, "βλέπουν" και αυτοί δύο μπουζούκια στην ορχήστρα. Και συνεπώς, και στην δική του αντίληψη της πραγματικότητα δεν υπάρχει ασυμφωνία.

Αυτό είναι;

[taxalata xalasa]

"εν αρχη" σημαινει αλλο απ αυτο που νομιζεις και που γραφει η μεταφραση.

Στην ορθοδοξη θεολογια σημαινει αυτο που λεει ο λοξιας

Τι αλλο νομιζεις οτι σημαινει, μπορεις να το πεις με δυο λογια;

Δεν εχω καταλαβει

πρωταρχικα, να σου πω.....

τελος

[Bazoomba]

Το "ολοι" σε αυτο το επιχειρημα δεν ειναι ανεξαρτητο. Ειναι κι αυτο νοητικη εικονα. Εαν ισχυριστεις οτι ολος ο κοσμος σου ειναι μια παρασταση που δημιουργειται μεσω εσενα τοτε δεν εχει νοημα η ερωτηση σου.

Οπότε, και αν έχω καταλάβει καλά...

Α)Εγώ, έχω αντιληφθεί μια νοητική εικόνα, στην οποία εγώ "βλέπω" ένα μπουζούκι στην ορχήστρα, αλλά ταυτόχρονα και οι άλλοι δέκα (η παρέα μου), "βλέπει" και αυτή το ίδιο, διότι έτσι έχω αντιληφθεί εγώ να δω την πραγματικότητα.
Οπότε, όλα καλά. Δεν υπάρχει διαφωνία στην παρέα.

Β)Αλλά ο Κώστας, "βλέπει" δύο μπουζούκια στην ορχήστρα, διότι στον δικό του νου, η νοητική εικόνα της ύπαρξης της ορχήστρας συνελήφθη κατ' αυτόν τον τρόπο. Οπότε και η παρέα του (εγώ και οι άλλοι), στην δική του αντίληψη της πραγματικότητας, "βλέπουν" και αυτοί δύο μπουζούκια στην ορχήστρα. Και συνεπώς, και στην δική του αντίληψη της πραγματικότητα δεν υπάρχει ασυμφωνία.

Αυτό είναι;

Δεν ξερω αν ειναι καποιου ειδους ειρωνεια αλλα η "δυτικη" φιλοσοφια πανω σε αυτο το ερωτημα εκκινει(Καρτεσιος,Μαλμπρανς,Σπινοζα,Λοκ,Χιουμ,Καντ,Σοπεναουερ): Ειναι η παρασταση μου ταυτοσημη με αυτο που υπαρχει πραγματικα; Θα υπηρχε το πραγματικο χωρις εμενα; Ο Καρτεσιος, στην προσπαθεια να απαντησει σε αυτο το ερωτημα, κανει εναν συλλογισμο μη συμβατο με αυτο που ονομαζουμε φιλοσοφικου τυπου αποφανση. Εκει που οι αλλοι προσπαθουσαν να θεμελιωσουν την πραγματικοτητα του θειου πανω στην πρωταρχικη υπαρξη των αισθητηριακων δεδομενων ( η εικονα του μπουζουκιου, η αντιληψη του χωρου και της στιγμης-χρονου της συναυλιας) αυτος θεμελιωνει την πιστοτητα της παραστασης του στην εξάρχης υπαρξη του θειου ( ο θεος ειναι καλος και δεν θελει να μας ξεγελασει). Ο φιλος μας ο Καντιος προχωρησε οσο κανεις αλλος την αποπειρα του Καρτεσιου. Σε αυτη την προσπαθεια οφειλουμε τον ορο "πραγμα καθ'εαυτο" καθως και την διαφοροποιηση του απο θεμελιωδεις εννοιες οπως χρονος και χωρος( ο Καντ πιστευε πως ειναι και αυτα παραστασεις). Η εννοια της Βουλησης στον Σοπεναουερ αναπτυσσεται με μονο σκοπο την επεκταση του προκειμενου ορου.

Λογικη διερευνηση περαν του οριζοντα μεταφυσικων εννοιων οπως πραγμα καθ΄εαυτο και Βουληση δεν μπορει να προκυψει.
Συνεπως στο παραδειγμα σου, εαν υποθεσεις το (Α) θα πρεπει να συμπεριλαβεις στην εννοια της "νοητικης εικονας" την παρεα σου, τον τοπο της συναυλιας,την χρονικη στιγμη στην οποια συμβαινει ακομα και την εννοια του συμβαντος καθως ολα τα ενδοκοσμα φαινομενα ανηκουν στην κατηγορια των παραστασεων, ταυτιζονται/απορρεουν με/απο την Βουληση/ Θεληση του Θεου(Σοπεναουερ/Σπινοζα) .