Τι εννοείς "πάντα";
Χρόνος, όπως τον γνωρίζουμε, υφίσταται από τη στιγμή της δημιουργίας κι έπειτα. Στο σημείο της δημιουργίας υπάρχει αυτό που ονομάζουμε "ασυνέχεια". Δεν υπάρχει "πριν" τη δημιουργία, στο επίπεδο του χρόνου που αντιλαμβανόμαστε.
Τι είναι το κακό;Εάν ο θεός ξέρει τα πάντα, δλδ και το μέλλον, τότε είναι υπεύθυνος για όλα τα κακά που γίνονται και όχι μόνο για τα καλά. Οπότε είτε είναι ένας κακος θεός, ή δεν υπάρχει. Από την άλλη, εάν δεν ξέρει το μέλλον, πάει να πει ότι υπάρχουν ανώτερες από αυτόν δυνάμεις, αλλά όλα τα προβληματα της λογικής απλά μεταφέρονται σε παραπάνω επίπεδο.
Αυτή η ερώτηση αποτελούσε πάντοτε αγκάθι της χριστιανικής θεολογίας κι από ό,τι βλέπω το ενστερνιστήκατε στον αθεϊσμό χωρίς κανένα πρόβλημα.
Αν δίνεις στο "κακό" μία καθαρά κοινωνική σημασία που αφορά την αναλογία "ωφέλος/ζημία" τότε προκύπτουν διάφορα ευτράπελα.
Και της ΘτΣ το ίδιο με το ίδιο σκεπτικό.Ο ρόλος του Θεού είναι τελείως ανθρωποκεντρικός. Εάν δεν είχε φτιάξει τον Άνθρωπο, δεν θα είχε καμμία σημασία η ύπαρξη του Θεού. Αυτό σημαίνει ότι εμείς τον έχουμε φτιάξει με το μυαλό μας.
Ή όχι;
Να ακυρώσουμε τη ΘτΣ επειδή αν δεν υπήρχαμε δεν θα την σκέφτονταν οι σκύλοι και οι γάτες;
Εδώ, λοιπόν, συζητάμε για επίπεδα συνειδητοποίησης του όντος. Ο άνθρωπος έχει φτάσει σε υψηλό επίπεδο συνειδητοποίησης. Σε τέτοιο που να αντιλαμβάνεται όντα (οντολογία) κι όχι απλά αισθητηριακά αντικείμενα.
Η ανθρωπότητα πάντοτε έφτιαχνε τα πάντα. Είναι μία δημιουργική φύση που εξελίσσεται μέσα από τις πάσης φύσεως δημιουργίες της.Ιστορικά, η ανθρωπότητα πάντα έφτιαχνε θεότητες για να εξηγήσει ότι δεν μπορούσε να εξηγήσει αλλιώς. Κανένας θεός δεν υπήρχε πριν τον Θεό που πιστεύει ένας άνθρωπος, οπότε γιατί να υπάρχει αυτός;
Όλα τα παραπάνω είναι ισχυρότατες ενδείξεις, στο όριο απόδειξης/ένδειξης, ότι δεν υπάρχει Θεός.
