Υπάρχει Θεός;

[tanipteros]

ήθελες θαύμα με Γερμανούς στην κατοχή ορίστε.... ποιος είπε ότι η Παναγιά αποστρατεύτηκε...;

[Λοξίας]

Η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο ελληνισμός προσπαθούσε με νύχια και με δόντια να διατηρήσει μία ταυτότητα. Τα έμπλεξε όλα σε τέτοιο βαθμό που να μη βγάζουν καν νόημα. Αλλά ήταν αναγκαίο για τη δύσκολη εκείνη εποχή στην οποία προσπαθούσε να επιβιώσει.

Σε γενικές γραμμές
Από το "ο Θεός με βοήθησε να βάλω το γκολ" μέχρι τη θεολογία υπάρχει ένα τεράστιο κενό.

Μάλιστα...
Δηλαδή εξ αιτίας της προσπάθειας του ελληνισμού να διατηρήσει μία ταυτότητα, η εκκλησία παρήγαγε "μύθους" πως τάχα μου η Παναγία νικούσε για να βοηθήσει και εκείνη την προσπάθεια αυτήν του ελληνισμού.
Και αυτοί οι μύθοι, πέρασαν στις διάφορες εκκλησιαστικές δοξολογίες και έφτασαν ακόμα και στο σήμερα, όπου βλέπουμε τους ιερείς να ευλογούν τα στρατιωτικά όπλα να μας φέρουν την νίκη.

Αν έτσι είναι, αναρωτιέμαι ποιους άλλους μύθους παρήγαγε και πέρασε η εκκλησία στον λαό ως αληθινά/πραγματικά συμβάντα όλους αυτούς τους αιώνες...

[stavmanr]

Αυτή η απάντηση είναι εντελώς διαφορετική από το:
την οποία απάντηση έδωσες για ένα συγκεκριμένο λόγο.
Ναι μεν η πίστη εκφράζει το βίωμα της προσωπικής σχέσης με τον Θεό
και σε περίπτωση θρησκείας μιλάμε και για κοινωνική εμπειρία της πίστης μέσω της Εκκλησίας
αλλά αυτό είναι διαφορετικό από την αρχική σου πρόταση και ειδικά το δεύτερο σκέλος της και όπως την χρησιμοποίησες.

Δεν καταλαβαίνω τη δυσκολία σου.

Μου είναι λιγουλάκι δύσκολο έως αδύνατο θα έλεγα να κατανοήσω την ταύτιση που κανεις...

Η ομολογία πίστης είναι ομολογία κοινού βιώματος.
"Βιώνουμε από κοινού το Θεό και εκφράζουμε την πίστη μας σε εκείνον."
Που βρίσκεται η δυσκολία;

[Λοξίας]

Δεν καταλαβαίνω τη δυσκολία σου.

Μου είναι λιγουλάκι δύσκολο έως αδύνατο θα έλεγα να κατανοήσω την ταύτιση που κανεις...

Η ομολογία πίστης είναι ομολογία κοινού βιώματος.
"Βιώνουμε από κοινού το Θεό και εκφράζουμε την πίστη μας σε εκείνον."
Που βρίσκεται η δυσκολία;

Και οι μουσουλμάνοι έχουν ομολογία πίστης.
Σύμφωνα με τον ορισμό σου, αυτό σημαίνει πως και εκείνοι βιώνουν από κοινού τον θεό και εκφράζουν την πίστη τους σε εκείνον.
Αυτό συνεισφέρει στην αντικειμενική τεκμηρίωση του είναι του θεού τους;

[tanipteros]

Μου είναι λιγουλάκι δύσκολο έως αδύνατο θα έλεγα να κατανοήσω την ταύτιση που κανεις...

Η ομολογία πίστης είναι ομολογία κοινού βιώματος.
"Βιώνουμε από κοινού το Θεό και εκφράζουμε την πίστη μας σε εκείνον."
Που βρίσκεται η δυσκολία;

Και οι μουσουλμάνοι έχουν ομολογία πίστης.
Σύμφωνα με τον ορισμό σου, αυτό σημαίνει πως και εκείνοι βιώνουν από κοινού τον θεό και εκφράζουν την πίστη τους σε εκείνον.
Αυτό συνεισφέρει στην αντικειμενική τεκμηρίωση του είναι του θεού τους;

Αυτό σημαίνει ότι ο Θεός παρουσιάζεται σε κάθε ομάδα ανθρώπων ή μεμονομένο άνθρωπο με τον πιο προσφιλή τρόπο ανάλογα με την μορφή που πιστεύει... το θέμα είναι ότι το Θείο είναι κοινό για όλους.

[axilmar]

... χωρίς να σημαίνει αυτό κάτι για τον περιορισμό της ελεύθερης βούλησης(καλής ή ανάποδης) των ανθρώπων, ή της καταναγκασμένης κάποτε, από συμφέροντα, ροπές, ένστικτα-παρορμήσεις, νόμους, παρόλο που είναι γνωστά κι αυτά. Λοιπόν γνωστή τύχαινε νά 'ναι και η παρέκκλιση της φύσης του ανθρώπου, όπως και η εκτροπή που θα επερχόταν στους νόμους της Κτίσης με αιτία τον άνθρωπο.

εννοειται οτι δεν υπαρχει ελευθερη βουληση εαν υπαρχει θεος: ολα ειναι προδιαγεγραμενα.

Ας πάρουμε την Ειμαρμένη ( βλ. και αιτιοκρατία) για να την παραλληλήσουμε με τα "προδιαγεγραμμένα".
Υπάρχει μελέτη ενδιαφέρουσα που θέλει ως αναγκαία προϋπόθεση της αιτιοκρατίας την ύπαρξη της.. . ελευθερίας!
Κατά τον Miller Dickinson Sergeant ή κοινώς "Χόμπαρτ" :
"Αν προβαίνει κανείς στην τέλεση μιας πράξης (κεχωρισμένο συμβεβηκός), χωρίς η τελευταία αυτή να προσδιορίζεται από κάποια αιτία, τότε η πράξη αυτή δε μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερη. π.χ. οι κινήσεις ενός υπνοβάτη καθόσον δεν προϋποθέτουν κάποια αιτία - εν αντιθέσει προς κάποιον που σηκώνεται να περπατήσει, όταν επιθυμήσει (αιτία) να το πράξει. Το στοιχείο λοιπόν της βούλησης ως αιτία - κίνητρο πράξεων προσδίδει ελευθερία σ' αυτές, τυγχάνοντας απαραίτητη προύπόθεση της αιτιοκρατίας, συμπεραίνοντας ότι το ανέκαθεν παραδοσιακό πρόβλημα για το ασυμβίβαστο μεταξύ ελευθερίας της βούλησης και αιτιοκρατίας, στην πραγματικότητα ...δεν υφίσταται!
ΛΕΞΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΌ Θ. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ

Δεν προσδιδει καμμια ελευθερια το στοιχειο της βουλησης διοτι η βουληση επισης ειναι προδιαγεγγραμμενη σε ενα συμπαν με παντοδυναμο θεο που τα ξερει ολα και το μελλον.

[Λοξίας]

εννοειται οτι δεν υπαρχει ελευθερη βουληση εαν υπαρχει θεος: ολα ειναι προδιαγεγραμενα.

Ας πάρουμε την Ειμαρμένη ( βλ. και αιτιοκρατία) για να την παραλληλήσουμε με τα "προδιαγεγραμμένα".
Υπάρχει μελέτη ενδιαφέρουσα που θέλει ως αναγκαία προϋπόθεση της αιτιοκρατίας την ύπαρξη της.. . ελευθερίας!
Κατά τον Miller Dickinson Sergeant ή κοινώς "Χόμπαρτ" :
"Αν προβαίνει κανείς στην τέλεση μιας πράξης (κεχωρισμένο συμβεβηκός), χωρίς η τελευταία αυτή να προσδιορίζεται από κάποια αιτία, τότε η πράξη αυτή δε μπορεί να θεωρηθεί ελεύθερη. π.χ. οι κινήσεις ενός υπνοβάτη καθόσον δεν προϋποθέτουν κάποια αιτία - εν αντιθέσει προς κάποιον που σηκώνεται να περπατήσει, όταν επιθυμήσει (αιτία) να το πράξει. Το στοιχείο λοιπόν της βούλησης ως αιτία - κίνητρο πράξεων προσδίδει ελευθερία σ' αυτές, τυγχάνοντας απαραίτητη προύπόθεση της αιτιοκρατίας, συμπεραίνοντας ότι το ανέκαθεν παραδοσιακό πρόβλημα για το ασυμβίβαστο μεταξύ ελευθερίας της βούλησης και αιτιοκρατίας, στην πραγματικότητα ...δεν υφίσταται!
ΛΕΞΙΚΟ ΦΙΛΟΣΟΦΙΚΌ Θ. ΠΕΛΕΓΡΙΝΗ

Δεν προσδιδει καμμια ελευθερια το στοιχειο της βουλησης διοτι η βουληση επισης ειναι προδιαγεγγραμμενη σε ενα συμπαν με παντοδυναμο θεο που τα ξερει ολα και το μελλον.

Επί πλέον, καλό θα ήταν οι "ενδιαφέρουσες μελέτες" να προέρχονται από, όσο το δυνατόν, αντικειμενικές πηγές.
Πέραν του ότι η μελέτη του Miller Dickinson Sergeant, είναι σχεδόν 80 χρόνια παλιά, πόσο αντικειμενική μπορεί να είναι η μελέτη, που άπτεται ενός θεολογικού ζητήματος, ενός φιλοσόφου που ήταν μεν καθηγητής φιλοσοφίας, αλλά ταυτόχρονα διατελούσε και καθηγητής χριστιανικής απολογητικής, ενώ ταυτόχρονα ήταν και χειροτονημένος διάκονος;

[tanipteros]

εννοειται οτι δεν υπαρχει ελευθερη βουληση εαν υπαρχει θεος: ολα ειναι προδιαγεγραμενα.

Στις άχρονες διαστάσεις υπάρχουν οι παράλληλες χρονογραμμές. Ένα άτομο σε χρονική διάσταση έχει μια μορφή ελευθερίας να δράσει επιλέγοντας από αυτές τις ενδεχόμενες παράλληλες χρονογραμμές. Το πλήθος των χρονογραμμών είναι το Πεπρωμένο που είναι αδύνατον το ον να ξεφύγει αλλά και η επιλογή μιας χρονογραμμής είναι η ελεύθερη βούληση.

Έτσι συνδυάζονται το καθολικά εφικτό με την ελευθερία βούλησης. Υπόψιν το άτομο δεν γνωρίζει το πλήθος δυνατοτήτων των πράξεων του αλλά επιλέγει και δρα με μόνο μία πράξη την φορά.

[tanipteros]

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και το Πρώτο Αίτιο ύπαρξης παράλληλών συμπάντων και χρονογραμμών αλλά και όλων ό,τι υπάρχει γενικώς, και ο Θεός είναι μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο.

[ksk]

Δεν καταλαβαίνω τη δυσκολία σου.

Μου είναι λιγουλάκι δύσκολο έως αδύνατο θα έλεγα να κατανοήσω την ταύτιση που κανεις...

Η ομολογία πίστης είναι ομολογία κοινού βιώματος.
"Βιώνουμε από κοινού το Θεό και εκφράζουμε την πίστη μας σε εκείνον."
Που βρίσκεται η δυσκολία;

Συγνώμη με επαναλαμβάνεις με διαφορετικά λόγια;
Δεν διαφωνώ ως προς αυτό...
Η δυσκολία μου έγκειται στην απάντηση που έδωσες στον Δέλτα ...
Ο Δέλτα είπε:

Η θρησκευτική εμπειρία που βιώνει στον ύπνο του ή στο ξύπνιο του ο οποιοσδήποτε, δεν αποτελεί τεκμήριο, ούτε καν ένδειξη. Δεν μπορεί να επαληθευθεί/βεβαιωθεί από τρίτον, οπότε πέφτουμε στο "είς μάρτυς, ουδείς μάρτυς"...

Και εσυ απάντησες:

Το πρόβλημά σου δεν είναι ότι δεν επαληθεύονται από τρίτο. Δεν καταλαβαίνεις καν ποια είναι η ένστασή σου...
Πχ. αν σου έλεγαν 2 ή 25 μαζί ότι βίωσαν το ίδιο φαινόμενο, το πρόβλημά σου δεν θα ήταν ότι η μαρτυρία τους είναι μοναδική.
Οι χριστιανοί ομολογούν από κοινού πίστη στο Θεό. Μιλάμε δηλαδή για δισεκατομμύρια μαρτυρίες.

Μην κανεις ότι δεν καταλαβαίνεις...
Τέλος πάντων... αρκετά...

[ksk]

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και το Πρώτο Αίτιο ύπαρξης παράλληλών συμπάντων και χρονογραμμών αλλά και όλων ό,τι υπάρχει γενικώς, και ο Θεός είναι μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο.

Μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο; Δλδ;

[tanipteros]

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και το Πρώτο Αίτιο ύπαρξης παράλληλών συμπάντων και χρονογραμμών αλλά και όλων ό,τι υπάρχει γενικώς, και ο Θεός είναι μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο.

Μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο; Δλδ;

Είναι νοήμων έχει ζωή σαν τον άνθρωπο αλλά αθάνατη και είναι εκτός Όντος.

[ksk]

εννοειται οτι δεν υπαρχει ελευθερη βουληση εαν υπαρχει θεος: ολα ειναι προδιαγεγραμενα.

Στις άχρονες διαστάσεις υπάρχουν οι παράλληλες χρονογραμμές. Ένα άτομο σε χρονική διάσταση έχει μια μορφή ελευθερίας να δράσει επιλέγοντας από αυτές τις ενδεχόμενες παράλληλες χρονογραμμές. Το πλήθος των χρονογραμμών είναι το Πεπρωμένο που είναι αδύνατον το ον να ξεφύγει αλλά και η επιλογή μιας χρονογραμμής είναι η ελεύθερη βούληση.

Έτσι συνδυάζονται το καθολικά εφικτό με την ελευθερία βούλησης. Υπόψιν το άτομο δεν γνωρίζει το πλήθος δυνατοτήτων των πράξεων του αλλά επιλέγει και δρα με μόνο μία πράξη την φορά.

Έτσι όπως τα λες ...δεν υπάρχει ελεύθερη βούληση...
Όταν υπάρχουν όρια και επιλογές τότε δεν υπάρχει ελευθερία...
«Ο Ιστός είναι εντελώς διαφορετικός από αυτόν που περιγράφεις βασει του οποίου ο κάθε άνθρωπος φτιάχνει το δικό του δέντρο ζωής...»
Τα εισαγωγικά μπήκαν γιατί οι λέξεις δεν είναι οι κατάλληλες να τα εκφράσουν.

[ksk]

Ο Θεός είναι ο Δημιουργός και το Πρώτο Αίτιο ύπαρξης παράλληλών συμπάντων και χρονογραμμών αλλά και όλων ό,τι υπάρχει γενικώς, και ο Θεός είναι μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο.

Μορφή ζωής σαν τον άνθρωπο; Δλδ;

Είναι νοήμων έχει ζωή σαν τον άνθρωπο αλλά αθάνατη και είναι εκτός Όντος.

Ζωή σαν τον άνθρωπο;
Βάζε σωστά τις λέξεις...

[tanipteros]

Σαν Θεός εκτός Δημιουργίας δημιουργεί τις παράλληλες πραγματικότητες ταυτόχρονα και άχρονα και τις προβάλει στις κατώτερες διαστάσεις μέσα στο Ον(Είναι και Γίγνεσθαι).
Αυτήν την πράξη Δημιουργίας άχρονα και ταυτόχρονα δεν μπορεί να την πράξει ο άνθρωπος.
Ο άνθρωπος είναι δέκτης της πραγματικότητας και έχει την ελευθερία να επιλέξει ποια πραγματικότητα του ταιριάζει.