Παιδικά βιβλία

[μίστερ μαξ]

Ισα ισα που τα καινουρια παραμυθια ειναι σκετη λυση εγκεφαλου. Δεν προσπαθουν να διασκεδασουν το παιδακι και να δουλεψει η φαντασια του, αλλα φτιαχνουν μια ιστοριουλα της πλακας ισα ισα για να μπορει να περασει τα μυνηματα του ο συγγραφεας.
Γνώμη μου δηλαδή.

Πλυση εγκεφάλου εινα τα μυνημαατα των παλιών βιβλίων. Το να οξυνεις την σκεψη, ειναι ακριβως το αντιθετο.

"Το βιβλίο αυτό είναι ταυτόχρονα συνδυασμός και εξέλιξη των γνωστών best sellers "Θεραπευτικά Παραμύθια", "Θεραπευτικά Παιχνίδια" και "Διαδραστικά Παραμύθια". Τα παιδιά ακούν το παραμύθι, το ζωγραφίζουν και μιλάνε γι' αυτό σύμφωνα με τις οδηγίες του ειδικού, όπως αυτές αναφέρονται στο βιβλίο. Μέσα από τη διήγηση και τις απαντήσεις που θα δώσει στο παιδί ο νηπιαγωγός, ο γονιός ή ο παιδοψυχολόγος βγάζει ασφαλή συμπεράσματα και αναλαμβάνει τις σωστές ενέργειες για να περάσει στα παιδιά τα σωστά μηνύματα."

Εδω σου το λενε οι ιδιοι, δεν σου το λεω εγω.
Για να οξυνεις την σκεψη πρεπει η ιστορια να μπορει να ερμηνευτει με πανω απο ενα τροπο.
Ενα απο τα βιβλια που προταθηκαν και βαριέμαι να ψαξω, ηταν με ενα κουνελι η κατι τετοιο που δεν το θελουν τα αλλα ζωα γιατι ειναι ξενο, εχει ερθει απο αλλου. Προφανως στο παραμυθι το κουνελι θα ειναι εξαιρετικο, αρα το διδαγμα ειναι δεν ειμαστε ξενοφοβικοι, αγαπουμε τους μεταναστες κλπ.
Αν παλι το κουνελι-μεταναστης εκλεβε τα λεφτα του σκυλου και βιαζε την ποντικινα, θα περνουσε το αναποδο μηνυμα. Διαφορετικη περίπτωση πλυσης εγκεφάλου δηλαδή.
Για να μην μακρυγορω, για μενα παλι το βιβλιο θα πρεπει να μπορει να δωσει πολλαπλα μυνηματα, και αν οι διαφορετικοι τροποι που μπορει να ερμηνευτει ειναι και αντιθετοι, ακομα καλυτερα. Μονο ετσι θα αναπτυξει κριτικη σκεψη.
Μπορει να σου βγει αριστερο, μπορει δεξιο, αλλα τουλάχιστον δεν θα καταπινει αμασητο οτι του σερβιρουν. Δεν θα το κοροιδευει ο καθε Σωρρας δηλαδή.

Αυτο που εκανες bold, ναι, το θεωρω πολυ αποθαρρυντικο στοιχειο. Δεν υπαρχουν σωστα νοηματα. Οπως και η προσπαθεια να βγαλεις αριστερο ή δεξιο παιδι, την θεωρω ενδογενως κακη και αρκετά γελοια.

[ΓΑΛΗ]

Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας, ο εγωϊστής γίγαντας του Ουάιλντ, ο μολυβένιος στρατιώτης του Άντερσεν, η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Κάρολ, ο Πήτερ Παν του Μπέρι, ο Μάγος του Οζ του Μπάουμ, ο μικρός πρίγκιπας του Εξυπερύ κλπ κλπ θεωρείτε ότι δεν κινητοποιούν την παιδική φαντασία και τη σκέψη;

Σοβαρά τώρα;


Οκ, γλυκύτατος ο Έλμερ (τον έχω ήδη αναφέρει σε κάποιο σχετικό θέμα), ενδιαφέρων μέχρι κάποιο σημείο ο Τριβιζάς αλλά ΤΙ ακριβώς συγκρίνετε, παίδες;

O ευτυχισμένος πριγκηπας και γενικα καθε τι του Ουάϊντ ειναι εξαιρετικά. Βουρκωσα σαν τον διαβαζα να ομολογήσω. Δύσκολα θα βρεις πιο ανθρωπιστή συγγραφεα απο τον Ουάιλντ. Οπως και τα υπολοιπα που αναφερες. Αλλά δεν ειναι κάθε κλασσικό καλύτερο από τα συγχρονα. Υπαρχουν και συγχρονα αξιολογα. Αυτά παντως που αναφερες ειναι μικρα λογοτεχνικα κειμενα, για παιδια που ξερουν να διαβαζουν. Κυκλοφορουν πετσοκομμενα για μικροτερα παιδάκια. Δεν ειναι ομοια με τα βιβλία που αναφέραμε ως εδω που απευθυνονται σε παιδια που τωρα ξεκινουν να διαβαζουν ή μικροτερα.

Δεν συγκρίνουμε κατι συγκεκριμένο. Λεμε ποια χαρακτηριστικα μας ενδιαφέρουν. Εμενα οχι τοσο "το μυνημα περι καλου και κακού", αλλά αν δημιουργει προϋποθεσεις για κουβεντα και σκέψη. Αυτό ειναι το σημαντικό.

Μα δεν χρειάζεται να ξέρουν να διαβάζουν τα παιδιά. Πολλά από τα κλασσικά -και όχι μόνον- παραμύθια κυκλοφορουν και ηχογραφημένα.

Κατά τα άλλα σκιουρίνι μου, μόνον και μόνον που θεωρείς ότι μπορείς να επηρεάσεις τη φαντασία και κυρίως την κριτική σκέψη των μικρών παιδιών, ξεκινάς από απολύτως λάθος βάση.



ΥΓ. Είπα να γράψω κάτι και για ελληνική μυθολογία αλλά είναι πολύ εθνικιστική.

[Σέρπικο]

https://www.psichogios.gr/el/h-zwh-twn- ... llada.html

[Σέρπικο]

Αυτο που εκανες bold, ναι, το θεωρω πολυ αποθαρρυντικο στοιχειο. Δεν υπαρχουν σωστα νοηματα. Οπως και η προσπαθεια να βγαλεις αριστερο ή δεξιο παιδι, την θεωρω ενδογενως κακη και αρκετά γελοια.

Τί εννοεις " σωστα νοηματα";
Ποιος καθοριζει το σωστο;

[μίστερ μαξ]

Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας, ο εγωϊστής γίγαντας του Ουάιλντ, ο μολυβένιος στρατιώτης του Άντερσεν, η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Κάρολ, ο Πήτερ Παν του Μπέρι, ο Μάγος του Οζ του Μπάουμ, ο μικρός πρίγκιπας του Εξυπερύ κλπ κλπ θεωρείτε ότι δεν κινητοποιούν την παιδική φαντασία και τη σκέψη;

Σοβαρά τώρα;


Οκ, γλυκύτατος ο Έλμερ (τον έχω ήδη αναφέρει σε κάποιο σχετικό θέμα), ενδιαφέρων μέχρι κάποιο σημείο ο Τριβιζάς αλλά ΤΙ ακριβώς συγκρίνετε, παίδες;

O ευτυχισμένος πριγκηπας και γενικα καθε τι του Ουάϊντ ειναι εξαιρετικά. Βουρκωσα σαν τον διαβαζα να ομολογήσω. Δύσκολα θα βρεις πιο ανθρωπιστή συγγραφεα απο τον Ουάιλντ. Οπως και τα υπολοιπα που αναφερες. Αλλά δεν ειναι κάθε κλασσικό καλύτερο από τα συγχρονα. Υπαρχουν και συγχρονα αξιολογα. Αυτά παντως που αναφερες ειναι μικρα λογοτεχνικα κειμενα, για παιδια που ξερουν να διαβαζουν. Κυκλοφορουν πετσοκομμενα για μικροτερα παιδάκια. Δεν ειναι ομοια με τα βιβλία που αναφέραμε ως εδω που απευθυνονται σε παιδια που τωρα ξεκινουν να διαβαζουν ή μικροτερα.

Δεν συγκρίνουμε κατι συγκεκριμένο. Λεμε ποια χαρακτηριστικα μας ενδιαφέρουν. Εμενα οχι τοσο "το μυνημα περι καλου και κακού", αλλά αν δημιουργει προϋποθεσεις για κουβεντα και σκέψη. Αυτό ειναι το σημαντικό.

Μα δεν χρειάζεται να ξέρουν να διαβάζουν τα παιδιά. Πολλά από τα κλασσικά -και όχι μόνον- παραμύθια κυκλοφορουν και ηχογραφημένα.

Κατά τα άλλα σκιουρίνι μου, μόνον και μόνον που θεωρείς ότι μπορείς να επηρεάσεις τη φαντασία και κυρίως την κριτική σκέψη των μικρών παιδιών, ξεκινάς από απολύτως λάθος βάση.



ΥΓ. Είπα να γράψω κάτι και για ελληνική μυθολογία αλλά είναι πολύ εθνικιστική.

Ολοι την επηρρεαζουν την φαντασια των παιδιων. Δεν ειναι δυσκολο. Δυσκολο ειναι να την καθορισεις.


Οι ηχογραφησεις δεν μου αρεσουν. Τις θεωρω κρυες. Τις δοκιμασαμε μια δυο φορες και ήταν αποτυχια.

Αυτο που εκανες bold, ναι, το θεωρω πολυ αποθαρρυντικο στοιχειο. Δεν υπαρχουν σωστα νοηματα. Οπως και η προσπαθεια να βγαλεις αριστερο ή δεξιο παιδι, την θεωρω ενδογενως κακη και αρκετά γελοια.

Τί εννοεις " σωστα νοηματα";
Ποιος καθοριζει το σωστο;

Ο ανθρωπος ειναι το μετρο ολων, αλλα αυτο λεω, οτι δεν πρεπει να γινεται κατηχηση σε σωστα νοηματα.

[μίστερ μαξ]

Αρκουδος και Κουνελος. Πολυ ωραια η σειρα.

https://ikarosbooks.gr/896-koynelos-kai ... neloy.html

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Αρκουδος και Κουνελος. Πολυ ωραια η σειρα.

https://ikarosbooks.gr/896-koynelos-kai ... neloy.html

Τι θα πει κακές συνήθειες του κουνελου;

Δεν υπάρχουν καλές και κακές συνήθειες.

[Παλαιοελλαδίτης]

Όντως ρε έγινες μπαμπάς ;;Να πούμε συγχαρητήρια ;

Θα υποκυψω στις πιεσεις και θα πω οτι ειμαι πλεον γονεας 2.

Συγχαρητήρια!!!

[ΓΑΛΗ]

Οι ηχογραφησεις δεν μου αρεσουν. Τις θεωρω κρυες. Τις δοκιμασαμε μια δυο φορες και ήταν αποτυχια.

Ε, τότε δοκίμασε κάτι πιο θερμό. Την δική σου αφήγηση. Και πρόσθεσε στα επιλεγμένα και τα δικά σου παραμύθια. Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά και καταλαβαίνουν πολύ καλά με ποιους μπορούν να ταξιδέψουν στο δικό τους κόσμο.

[foscilis]

Θα υποκυψω στις πιεσεις και θα πω οτι ειμαι πλεον γονεας 2.

Να σας ζήσεις !!! Αυτά είναι πάντα ωραία νέα

Όσο για τα παιδικά βιβλία κάθε ηλικία έχει και διαφορετικά .Άλλα μέχρι τα 2 άλλα μέχρι τα 5 άλλα μετά τα 6 κτλ΄Ωραία είναι αυτά που μιλάνε για τα συναισθήματα γενικα (αγαπη φοβος θυμος κτλ )

Ευχαριστώ, αλλα η παρατηρηση μου ειναι πως δεν υπαρχουν σαφή όρια. Το σημαντικο ειναι να εχει διαθεση ο γονεας 1 ή 2 ή 3 να διαβάζει και να μπαινει σε διαλογο. Επισης σημαντικο ειναι να ακούει την επιχειρηματολογια του μικρου, οσο ανοητη και αν φαινεται επιφανειακα.

Ευχαριστω για το ενδιαφέρον, αλλα δεν λεω στοιχεια απο την ζωη μου.

Μπορει να εγινα θειος, θεια, θειο κτλ. Μπορει να εγινα νονος.

Τι νονος βρε απατεώνα? Σιγα μην παρεις μερος σε θρησκευτικη τελετη.

Edit: Τωρα το ειδα περι γονεα, συγχαρητήρια!

Θενξ, προσπαθησα να θολωσω τα νερα.

Η Τζουλια Ντοναλντσον ειναι υπερεκτιμημένη IMO. Οπως και ο Τριβιζας. Απλα εξελισσοται ιστορίες με κακους/καλους, χωρις να μπαινει μεσα το στοιχειο της αμφιβολίας, ή του να ειναι καποιος και καλός και κακός. ΓΙα τον τριβιζα, το 88 ντολμαδάκια ειναι no-no.

Ασε την παλη καλου κακου για τους δεξιους και μυησε το μικρο απο τωρα στην παλη των ταξεων.

Φχαριστω φιλε, αλλα αυτο που εισηγείσαι ειναι τεραστιο λαθος imo. Πρεπει να δρασει καποιος διαφορετικά. Αυτο ειναι ολο το ποιντ του λημματος. Οχι στο καλο/κακό, όχι σε αληθειες. Ναι στην αμφιβολια, ναι στην ασάφεια, ναι στην κβαντική φυσική- οχι στον νευτωνα. Ναι στην κριτική σκέψη. Και τα αλλα θα ερθουν μονα τους.

Άμα μια ιστορία δεν έχει καλούς, κακούς κλπ είναι μαλακία ιστορία, είναι σα να λες δε γουστάρω τραγούδια με ρεφρέν. Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι της πλοκής αλλά η εφαρμογή τους σε άσχετους τομείς. Π.χ. μια θεωρία φυσικής που έχει καλούς και κακούς είναι όντως μαλακία θεωρία.

[μίστερ μαξ]

Αρκουδος και Κουνελος. Πολυ ωραια η σειρα.

https://ikarosbooks.gr/896-koynelos-kai ... neloy.html

Τι θα πει κακές συνήθειες του κουνελου;

Δεν υπάρχουν καλές και κακές συνήθειες.

Χρησιμευει για εισαγωγή στον σχετικισμο.

Οι ηχογραφησεις δεν μου αρεσουν. Τις θεωρω κρυες. Τις δοκιμασαμε μια δυο φορες και ήταν αποτυχια.

Ε, τότε δοκίμασε κάτι πιο θερμό. Την δική σου αφήγηση. Και πρόσθεσε στα επιλεγμένα και τα δικά σου παραμύθια. Τα παιδιά δεν θέλουν πολλά και καταλαβαίνουν πολύ καλά με ποιους μπορούν να ταξιδέψουν στο δικό τους κόσμο.

Ε αυτο λεω. Τα μεγαλα ομως λογοτεχνικα βιβλια, ειναι δυσκολο για τα μικρα παιδια να τα παρακολουθησουν χωρις εικονες.

Όντως ρε έγινες μπαμπάς ;;Να πούμε συγχαρητήρια ;

Θα υποκυψω στις πιεσεις και θα πω οτι ειμαι πλεον γονεας 2.

Συγχαρητήρια!!!

Θενξ

[μίστερ μαξ]

Άμα μια ιστορία δεν έχει καλούς, κακούς κλπ είναι μαλακία ιστορία, είναι σα να λες δε γουστάρω τραγούδια με ρεφρέν. Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι της πλοκής αλλά η εφαρμογή τους σε άσχετους τομείς. Π.χ. μια θεωρία φυσικής που έχει καλούς και κακούς είναι όντως μαλακία θεωρία.

Υπαρχουν αρκετες καταπληκτικές ιστοριες χωρις κακους και καλους. Ηταν αρκετα συνηθισμένο παλιοτερα να φτιαχνουν οι συγγραφεις καρκατουρες κακων, ομως παρατήρησα πως άλλαξε αυτη η ταση. Ευτυχως.

Ενα απο απ αυτα που μου ερχεται τωρα στο μυαλο ειναι ττο βιβλιο που λεει πως υπαρχει μια τιγρης στον κηπο.

[foscilis]

Άμα μια ιστορία δεν έχει καλούς, κακούς κλπ είναι μαλακία ιστορία, είναι σα να λες δε γουστάρω τραγούδια με ρεφρέν. Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι της πλοκής αλλά η εφαρμογή τους σε άσχετους τομείς. Π.χ. μια θεωρία φυσικής που έχει καλούς και κακούς είναι όντως μαλακία θεωρία.

Υπαρχουν αρκετες καταπληκτικές ιστοριες χωρις κακους και καλους.

Και τραγούδια χωρίς ρεφρέν.

Αλλά η πλειοψηφία και στις δύο κατηγορίες ειναι μαλακίες.

[μίστερ μαξ]

Άμα μια ιστορία δεν έχει καλούς, κακούς κλπ είναι μαλακία ιστορία, είναι σα να λες δε γουστάρω τραγούδια με ρεφρέν. Το πρόβλημα δεν είναι οι νόμοι της πλοκής αλλά η εφαρμογή τους σε άσχετους τομείς. Π.χ. μια θεωρία φυσικής που έχει καλούς και κακούς είναι όντως μαλακία θεωρία.

Υπαρχουν αρκετες καταπληκτικές ιστοριες χωρις κακους και καλους.

Και τραγούδια χωρίς ρεφρέν.

Αλλά η πλειοψηφία και στις δύο κατηγορίες ειναι μαλακίες.

Το ιδιο ισχυει και για τις ιστοριες με κακους. Δεν μπορεις να βγαλεις ακρη κοιταζοντας το στατιστικα.

Απλα η εισαγωγη κακων κάνει το παραμυθι πιο ενδιαφερον αλλα λίγο πιο χαζο. Στην λογικη του Ασπρο Μαυρο. Απλοικες ιστοριες, χωρις πολλες ερμηνειες. Ομως οπως αρεσει του καθενος. Σε αλλους αρεσουν τα γουεστερν, σε αλλους τα μιουζικαλ.

[foscilis]

Ο ευτυχισμένος πρίγκιπας, ο εγωϊστής γίγαντας του Ουάιλντ, ο μολυβένιος στρατιώτης του Άντερσεν, η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων του Κάρολ, ο Πήτερ Παν του Μπέρι, ο Μάγος του Οζ του Μπάουμ, ο μικρός πρίγκιπας του Εξυπερύ κλπ κλπ θεωρείτε ότι δεν κινητοποιούν την παιδική φαντασία και τη σκέψη;

Σοβαρά τώρα;


Οκ, γλυκύτατος ο Έλμερ (τον έχω ήδη αναφέρει σε κάποιο σχετικό θέμα), ενδιαφέρων μέχρι κάποιο σημείο ο Τριβιζάς αλλά ΤΙ ακριβώς συγκρίνετε, παίδες;

O ευτυχισμένος πριγκηπας και γενικα καθε τι του Ουάϊντ ειναι εξαιρετικά. Βουρκωσα σαν τον διαβαζα να ομολογήσω. Δύσκολα θα βρεις πιο ανθρωπιστή συγγραφεα απο τον Ουάιλντ. Οπως και τα υπολοιπα που αναφερες. Αλλά δεν ειναι κάθε κλασσικό καλύτερο από τα συγχρονα. Υπαρχουν και συγχρονα αξιολογα. Αυτά παντως που αναφερες ειναι μικρα λογοτεχνικα κειμενα, για παιδια που ξερουν να διαβαζουν. Κυκλοφορουν πετσοκομμενα για μικροτερα παιδάκια. Δεν ειναι ομοια με τα βιβλία που αναφέραμε ως εδω που απευθυνονται σε παιδια που τωρα ξεκινουν να διαβαζουν ή μικροτερα.

Δεν συγκρίνουμε κατι συγκεκριμένο. Λεμε ποια χαρακτηριστικα μας ενδιαφέρουν. Εμενα οχι τοσο "το μυνημα περι καλου και κακού", αλλά αν δημιουργει προϋποθεσεις για κουβεντα και σκέψη. Αυτό ειναι το σημαντικό.

Μα δεν χρειάζεται να ξέρουν να διαβάζουν τα παιδιά. Πολλά από τα κλασσικά -και όχι μόνον- παραμύθια κυκλοφορουν και ηχογραφημένα.

Κατά τα άλλα σκιουρίνι μου, μόνον και μόνον που θεωρείς ότι μπορείς να επηρεάσεις τη φαντασία και κυρίως την κριτική σκέψη των μικρών παιδιών, ξεκινάς από απολύτως λάθος βάση.



ΥΓ. Είπα να γράψω κάτι και για ελληνική μυθολογία αλλά είναι πολύ εθνικιστική.

και πολύ gay.