Τι γνώμη έχουν οι κομμουνισταί για το ζήτημα της λαϊκής αποδοχής του συστήματος τους ;

[wooded glade]

Πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στις εκλογές που έρχονται είπε "ο λαός θα αποφασίσει ποιά κυβέρνηση θέλει ή ποιά συνεργασία".
Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν δέχεται καμία συνεργασία και περιμένει να βγουν οι εργάτες από τις φάμπρικες να κάνουν την επανάσταση. Προφανώς όλα τα εργοστασιάκια που βλέπουμε στο δρόμο Βάρκιζας - Κορωπίου, όταν περάσουμε τον βλάχο με την γκλίτσα, κρύβουν μεγάλες λαϊκές μάζες μέσα που θα ξεχυθούν όλες μιά μέρα (αν και δεν τους φαίνεται).

Αλλά έστω.
Όλοι μιλάνε για λαϊκιά αποδοχή. Ακόμα και η 21st of April με τα τηλεγραφήματα των πρώτων ημερών που μετέδιδε συνέχεια το ραδιόφωνο. Μερικοί λένε και ότι "μία λαϊκή αποδοχή φτάνει - δεν χρειάζεται και δεύτερη". Ο Άντολφ το 1934 έτσι είπε.

Το ΚΚΕ λοιπόν τι γνώμη έχει ;
Μπορεί να λέει "μα, εμείς θα κάνουμε εγγειοβελτιωτικά έργα, αλιεία, ναυσιπλοϊα - που πας σήμερα στον ψαρά και όλα τα ψάρια τα έχουν πάρει οι καπιταλιστές" αλλά στο θέμα της λαϊκιάς αποδοχής που στέκεται ; Είναι όρος απαράβατος, χωρίς δημοψηφίσματα τύπου Παπαδόπουλου-Δέσποινας, ή όχι ;

[Covington88]

Σε παραπέμπω σε επεισόδιο του "Yes, Prime Minister", όπου ο Humphrey (ο πιο υψηλόβαθμος Δ.Υ) και η Agnes (μια κομμουνίστρια) συμφωνούν 100% ότι ο λαουτζίκος εν τέλει δεν μπορεί να χαρακτηριστεί αξιόπιστος ώστε να στηριχθούν εκεί είτε οι κρατικοί φορείς είτε οι κομμουνιστές που θέλουν να επιβληθούν, μιας και ο λαουτζίκος όντας λαουτζίκος ασχολείται με βλακειούλες ή θέλει "τόσο όσο" για να περνά καλά και όχι τις τρομερές αλλαγές, που όμως θα είχαν ιδεολογική συνέπεια. Πράγμα που εξηγεί ότι ο λαουτζίκος θέλει μεικτή οικονομία/σοσιαλδημοκρατία και παρόλο που φλερτάρει με τους κομμουνιστές ποτέ δεν τους κρεβατώνει και ομοίως για ακραίους οικονομικά φιλελεύθερους.

Μην ξεχνάς ότι ακόμη και ο Πινοσέτ δεν έκανε ούτε το 1/1000000 αυτών που θα "έπρεπε" να κάνει αν ήταν αυτό που τον κατηγορούν ότι ήταν οι κομμουνιστές. Ο Πινοσέτ που αποχώρησε με δημοψήφισμα, ο μέγας δικτάτωρ.

Δεν είναι να απορείς που οι κομμουνιστές στις ΗΠΑ (και πλέον παντού) έχουν μία απέχθεια προς την πραγματική ημεδαπή πλέμπα, που είναι προφανής και μόνο όταν τους βλέπεις να χλευάζουν όποιον γράφει ανορθόγραφα ή το παίζει "Ελλάνιος" (έχοντας μάλλον υγιή αντανακλαστικά, αλλά pathetic έκφραση). Είναι η ίδια χλεύη που έχουν προς τους ρέντνεξ και τους χίλμπιλιζ. Δε θέλουν, βλέπεις, όποια και όποια πλέμπα με ρίζες. Θέλουν πλέμπα κονιορτοποιημένη, ξεριζωμένη, έτοιμη για να την καπαρώσουν. Στα εργοστάσια και την παραγωγή χάλυβα (της πούτσας) ακόμη και αν ήσουν γεωργός μια ζωή. Μαοϊκές καταστάσεις. Και μετά μένεις με την απορία που δεν έχεις ούτε φαγητό ούτε παράγεις καλό χάλυβα.

[pylothess]

Πρόσφατα ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης αναφερόμενος στις εκλογές που έρχονται είπε "ο λαός θα αποφασίσει ποιά κυβέρνηση θέλει ή ποιά συνεργασία".
Το ΚΚΕ είναι ένα κόμμα που δεν δέχεται καμία συνεργασία και περιμένει να βγουν οι εργάτες από τις φάμπρικες να κάνουν την επανάσταση. Προφανώς όλα τα εργοστασιάκια που βλέπουμε στο δρόμο Βάρκιζας - Κορωπίου, όταν περάσουμε τον βλάχο με την γκλίτσα, κρύβουν μεγάλες λαϊκές μάζες μέσα που θα ξεχυθούν όλες μιά μέρα (αν και δεν τους φαίνεται).

Αλλά έστω.
Όλοι μιλάνε για λαϊκιά αποδοχή. Ακόμα και η 21st of April με τα τηλεγραφήματα των πρώτων ημερών που μετέδιδε συνέχεια το ραδιόφωνο. Μερικοί λένε και ότι "μία λαϊκή αποδοχή φτάνει - δεν χρειάζεται και δεύτερη". Ο Άντολφ το 1934 έτσι είπε.

Το ΚΚΕ λοιπόν τι γνώμη έχει ;
Μπορεί να λέει "μα, εμείς θα κάνουμε εγγειοβελτιωτικά έργα, αλιεία, ναυσιπλοϊα - που πας σήμερα στον ψαρά και όλα τα ψάρια τα έχουν πάρει οι καπιταλιστές" αλλά στο θέμα της λαϊκιάς αποδοχής που στέκεται ; Είναι όρος απαράβατος, χωρίς δημοψηφίσματα τύπου Παπαδόπουλου-Δέσποινας, ή όχι ;

Το καλύτερο δημοψήφισμα και δείκτης λαϊκής αποδοχής είναι οι ελεύθερες εκλογές με την συμμετοχή πολλών κομμάτων από όλες τις πολιτικές ιδεολογίες.