Ταξιδι Στον Χρονο

[Jafar]

Εγώ βρήκα αυτό το βίντεο πολύ ενδιαφέρον πάντως και μάλλον απαντάει στις απορίες

[Spiros252]

Ωραίο το βίντεο με τα παράδοξα.

Σχετικά με το παράδοξο του παππού μια εξήγηση είναι το ότι δεν μπορείς με κανένα τρόπο να τον σκοτώσεις.

Από όσα γνωρίζουμε από την κβαντομηχανική, και μεταφορικά μιλώντας, είναι εφικτό to eliminate him , αν εξαφανίσουμε κάθε ίχνος της ύπαρξης του (μαζί κι εμάς βέβαια). Και φυσικά για άνθρωπο είναι απίθανο κάτι τέτοιο, αλλά για σωματίδια όχι και τόσο!

[paul25]

Δεν γυρνάς πίσω στο χρόνο. Δεν μπορείς πχ να παραβρεθείς σε μια ομιλία του Χίτλερ, διότι η εικόνα του στο βήμα είναι μια χρονική στιγμή που τώρα ταξιδεύει στο σύμπαν με τη μορφή του φωτός. Αυτό το φως δεν θα ξαναπεράσει από τον ίδιο χώρο (τη γη) ώστε να επαναληφθεί ως πραγματικότητα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ταξιδέψεις ταχύτερα από το φως (απίθανο) να πας σε άλλο σημείο του χώρου που ακόμα η εικόνα του Χιτλερ δεν έχει φτάσει και όταν σε φτάσει το μόνο που θα μπορείς να κάνεις θα είναι να τη παρακολουθήσεις σαν ταινία και αυτό γιατί ο χώρος θα έχει αλλάξει (δεν θα είναι η γη).

[Χαοτικός]

Ωραίο το βίντεο με τα παράδοξα.

Σχετικά με το παράδοξο του παππού μια εξήγηση είναι το ότι δεν μπορείς με κανένα τρόπο να τον σκοτώσεις.

Από όσα γνωρίζουμε από την κβαντομηχανική, και μεταφορικά μιλώντας, είναι εφικτό to eliminate him , αν εξαφανίσουμε κάθε ίχνος της ύπαρξης του (μαζί κι εμάς βέβαια). Και φυσικά για άνθρωπο είναι απίθανο κάτι τέτοιο, αλλά για σωματίδια όχι και τόσο!

Άμα δεν είναι για τα σωματίδια γιατί είναι για τον άνθρωπο, αφού είναι ύλη και άρα σωματίδια;

Νομίζω πως το μπλοκάρισμα μας στο ζήτημα αυτό είναι ότι θεωρούμε τέρμα σταθερή και δεδομένη την ύπαρξη μας. Λόγω αισθητότητας δηλαδή.
Ενώ την ίδια μας την αισθητότητα την έχουμε ήδη κρίνει και έχουμε καταληξει πως δεν φτάνει για να εξηγήσει την πραγματικότητα.
Σκοτώνουμε λοιπόν παππούδες και μετά απλά δεν υπάρχουμε κι ούτε μας απασχολεί αν υπήρχαμε ποτέ και κάπου.

Ας δούμε όμως και πως αντιμετωπίζουμε το ζήτημα του ταξιδιού στο χρόνο. Θεωρούμε την αισθητότητα μας ακέραιη μη πω απόλυτη. Θεωρούμε και τον χώρο ανεξάρτητο του χρόμου και δεν τον βλέπουμε ενιαία ως χωροχρόνο που μας προτρέπει η θεωρία. Ε;
Θα πατάμε άνετα και χαλαρά πάνω στο ίδιο έδαφος που πατάει τώρα ο παππούς. Ποιοι; Εμείς. Οι πρωτεΐνες που ακόμα δεν έχουν σχηματιστεί εκεί που ζει ο παππούς. Μπορούμε να πούμε ότι δεν υπάρχουν. Από τη καθημερινότητα του παππού και ίσως κι από την αλληλεπίδραση του με το περιβάλλον θα φτιαχτούν σε κάποια χρόνια ώσπου αυτές θα είσαι εσύ.
Βάζω δηλαδή και ζήτημα τι μάζα θα έχεις όταν πας να σκοτώσεις τον παππού.

[Thor]

Δεν γυρνάς πίσω στο χρόνο. Δεν μπορείς πχ να παραβρεθείς σε μια ομιλία του Χίτλερ, διότι η εικόνα του στο βήμα είναι μια χρονική στιγμή που τώρα ταξιδεύει στο σύμπαν με τη μορφή του φωτός. Αυτό το φως δεν θα ξαναπεράσει από τον ίδιο χώρο (τη γη) ώστε να επαναληφθεί ως πραγματικότητα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ταξιδέψεις ταχύτερα από το φως (απίθανο) να πας σε άλλο σημείο του χώρου που ακόμα η εικόνα του Χιτλερ δεν έχει φτάσει και όταν σε φτάσει το μόνο που θα μπορείς να κάνεις θα είναι να τη παρακολουθήσεις σαν ταινία και αυτό γιατί ο χώρος θα έχει αλλάξει (δεν θα είναι η γη).

θεωρητικα μπορουμε να ταξιδεψουμε γρηγοροτερα απ'το φως.
Αν εχεις δει Σταρ-Τρεκ,κατι παρομοιο προσπαθουν τωρα να κανουν.
Μπαινεις σ'ενα σκαφος το οποιο βρισκεται μεσα σε μια ''φουσκα'' η οποια ταξιδευει πιο γρηγορα απ'το φως,χωρις να παραβιαζεται καποια αρχη.

[paul25]

θεωρητικα μπορουμε να ταξιδεψουμε γρηγοροτερα απ'το φως.
Αν εχεις δει Σταρ-Τρεκ,κατι παρομοιο προσπαθουν τωρα να κανουν.
Μπαινεις σ'ενα σκαφος το οποιο βρισκεται μεσα σε μια ''φουσκα'' η οποια ταξιδευει πιο γρηγορα απ'το φως,χωρις να παραβιαζεται καποια αρχη.

Ισως, για το ζητουμενο του νηματος, δεν εχει και πολυ σημασια.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Δεν γυρνάς πίσω στο χρόνο. Δεν μπορείς πχ να παραβρεθείς σε μια ομιλία του Χίτλερ, διότι η εικόνα του στο βήμα είναι μια χρονική στιγμή που τώρα ταξιδεύει στο σύμπαν με τη μορφή του φωτός. Αυτό το φως δεν θα ξαναπεράσει από τον ίδιο χώρο (τη γη) ώστε να επαναληφθεί ως πραγματικότητα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι να ταξιδέψεις ταχύτερα από το φως (απίθανο) να πας σε άλλο σημείο του χώρου που ακόμα η εικόνα του Χιτλερ δεν έχει φτάσει και όταν σε φτάσει το μόνο που θα μπορείς να κάνεις θα είναι να τη παρακολουθήσεις σαν ταινία και αυτό γιατί ο χώρος θα έχει αλλάξει (δεν θα είναι η γη).

θεωρητικα μπορουμε να ταξιδεψουμε γρηγοροτερα απ'το φως.
Αν εχεις δει Σταρ-Τρεκ,κατι παρομοιο προσπαθουν τωρα να κανουν.
Μπαινεις σ'ενα σκαφος το οποιο βρισκεται μεσα σε μια ''φουσκα'' η οποια ταξιδευει πιο γρηγορα απ'το φως,χωρις να παραβιαζεται καποια αρχη.

Σόρρυ φίλε

Αυτό ....υπάρχει σάν όνειρο στό μυαλό κάποιου .....

η υπάρχει η θεωρία καί η εξήγηση πώς μπορεί νά γίνει συτό ;;;

.

[Ζενίθεδρος]

Αυτό με το παράδοξο του παππού φαίνεται με την πρώτη ματιά λογικό, αλλα εάν σκεφτεί κανείς πως στην ουσία ο κάθενας απο εμάς είναι ένα υλοενεργειακό σύνολο πληροφοριών το οποίο θα εμφανιστεί ξαφνικά απο το πουθενά στο 1900, τότε αμέσως χάνεται η αναγκαιότητα ώστε αυτό το σύνολο να έχει καταγωγή απο το σύμπαν του έτους 1900. Και εφόσον δεν υφίσταται αυτή η ανάγκη, ο παππους μπορεί κάλλιστα να δολοφονηθεί, μιάς και μόνο η δυνατότητα του ταξιδίου στον χρόνο, καθιστά τον χρονοταξιδιώτη (απο τη στιγμή που ξεκινάει το επιτυχημένο του ταξίδι) κάτι σαν αυθύπαρκτο ον. Όταν ο ταξιδιώτης επιστρέψει στο 2018, είτε θα συναντήσει το σύμπαν στο οποίο έχει σκοτωθεί ο παππούς του, και επομένως θα είναι και ο ίδιος ένα σύνολο που εμφανίζεται ξαφνικά απο το πουθενά. Είτε θα επιστρέψει στο 2018, στο οποίο το ταξίδι του θα είναι σαν να μην είχε γίνει ποτέ, και το όλο χρονοτάξιδο του θα έχει τη σημασία ενός ονείρου. Άρα, μπορούμε να καταλήξουμε επισφαλώς στο συμπέρασμα, πως η δυνατότητα των ταξιδίων στο χρόνο σχετίζεται με το εάν είναι δυνατή η απο το πουθενά εμφάνιση ή και η ανάλογη εξαφάνιση ενέργειας. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε τα ταξίδια στο χρόνο δεν είναι αδύνατα (δεν λέω πιθανά). Εάν δε η εμφάνιση-εξαφάνιση ενέργειας ή πιο συγκεκριμένα υλοενεργειακών συνόλων είναι αδύνατη, τότε τα ταξίδια στο χρόνο, ακόμη και εάν είναι δυνατά, θα είναι ντε φάκτο ανύπαρκτα, καθότι η οποιαδήποτε εξαφάνιση, θα πρέπει αυτομάτως να αναπληρώνεται απο μια αντίστοιχη εμφάνιση ενός ισοδύναμου υλοενεργειακού συνόλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό το σύνολο είναι ο ταξιδιώτης.

[paul25]

Η δικαιολόγηση ενός χρονοταξιδιού στο παρελθόν με την ιστορία με τον παππού είναι άκυρη, πρώτα απ'όλα θα πρέπει να δεις αν τα επιστημονικά δεδομένα σου επιτρέπουν κάτι τέτοιο (το ταξίδι στο παρελθόν) και αυτό δε φαίνεται να γίνεται. Τι μανία σας έχει πιάσει με τον παππού;

[Spiros252]

Πάμε να δούμε μερικά επιστημονικά δεδομένα. Η αντίληψη που έχουμε για τη «φύση του παρελθόντος» δεν είναι και τόσο καλή.

[mao mao]

Το PBS Spacetime τα σπάει.

[Spiros252]

Το συγκεκριμένο νομίζω έχει αρκετά λάθη.

[Πάνας]

Αυτό με το παράδοξο του παππού φαίνεται με την πρώτη ματιά λογικό, αλλα εάν σκεφτεί κανείς πως στην ουσία ο κάθενας απο εμάς είναι ένα υλοενεργειακό σύνολο πληροφοριών το οποίο θα εμφανιστεί ξαφνικά απο το πουθενά στο 1900, τότε αμέσως χάνεται η αναγκαιότητα ώστε αυτό το σύνολο να έχει καταγωγή απο το σύμπαν του έτους 1900. Και εφόσον δεν υφίσταται αυτή η ανάγκη, ο παππους μπορεί κάλλιστα να δολοφονηθεί, μιάς και μόνο η δυνατότητα του ταξιδίου στον χρόνο, καθιστά τον χρονοταξιδιώτη (απο τη στιγμή που ξεκινάει το επιτυχημένο του ταξίδι) κάτι σαν αυθύπαρκτο ον. Όταν ο ταξιδιώτης επιστρέψει στο 2018, είτε θα συναντήσει το σύμπαν στο οποίο έχει σκοτωθεί ο παππούς του, και επομένως θα είναι και ο ίδιος ένα σύνολο που εμφανίζεται ξαφνικά απο το πουθενά. Είτε θα επιστρέψει στο 2018, στο οποίο το ταξίδι του θα είναι σαν να μην είχε γίνει ποτέ, και το όλο χρονοτάξιδο του θα έχει τη σημασία ενός ονείρου. Άρα, μπορούμε να καταλήξουμε επισφαλώς στο συμπέρασμα, πως η δυνατότητα των ταξιδίων στο χρόνο σχετίζεται με το εάν είναι δυνατή η απο το πουθενά εμφάνιση ή και η ανάλογη εξαφάνιση ενέργειας. Εάν ισχύει κάτι τέτοιο, τότε τα ταξίδια στο χρόνο δεν είναι αδύνατα (δεν λέω πιθανά). Εάν δε η εμφάνιση-εξαφάνιση ενέργειας ή πιο συγκεκριμένα υλοενεργειακών συνόλων είναι αδύνατη, τότε τα ταξίδια στο χρόνο, ακόμη και εάν είναι δυνατά, θα είναι ντε φάκτο ανύπαρκτα, καθότι η οποιαδήποτε εξαφάνιση, θα πρέπει αυτομάτως να αναπληρώνεται απο μια αντίστοιχη εμφάνιση ενός ισοδύναμου υλοενεργειακού συνόλου. Στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτό το σύνολο είναι ο ταξιδιώτης.

Σε αυτό δίνει απάντηση το πείραμα της Φιλαδέλφειας αν δεν είναι χόαξ. Ποτέ δεν έμαθα αν είναι αλήθεια ή ψέματα.

[Spiros252]

Το ξέρεις ότι το πλοίο κατέληξε στην Ελλάδα;

[Πάνας]

Το ξέρεις ότι το πλοίο κατέληξε στην Ελλάδα;

Έτσι λένε, το θέμα όμως είναι αν είναι αλήθεια. Προσωπικά νομίζω πως πρόκειται για χόαξ της παλιάς εποχής που καθιερώθηκε.