OANNHSEA έγραψε: ↑07 Μάιος 2022, 21:17
axilmar έγραψε: ↑07 Μάιος 2022, 17:19
OANNHSEA έγραψε: ↑07 Μάιος 2022, 13:44
"Χρόνους ανθρωπινούς";;;
Για να φτιαχτούν μεγάλα πλοία ώστε να αντέχουν ωκεάνια ταξίδια, χρειάστηκαν πάνω από 3500 χρόνια!!!
Στο διάστημα δεν είμαστε παρά μόνο 75 χρόνια!!!
.
Κάποιοι είχαν περάσει τους ωκεανούς πολύ πιο πριν από "εμάς". Αφρικανοί πχ πέρασαν τον Ατλαντικό και έφτασαν στην νότια Αμερική.
Πρώτον δεν έχεις καμία απόδειξη για αυτό...
Δεύτερον με καρυδότσουφλα δεν περνάς ωκεανό, αλλιώς θα το είχαν κάνει πρώτοι οι Φοίνικες.
Τρίτον εάν ίσχυε αυτό που γράφεις, τότε η Μαδαγασκάρη ή η Νέα Ζηλανδία θα είχαν αποικιστεί από το 10.000 π.χ. τουλάχιστον και όχι στα νεότερα ιστορικά χρόνια όπως έγινε.
Έστω και με μπόλικη δόση τύχης δλδ, με καρυδότσουφλα, η θάλασσα μπορούσε να προσπελαστεί.
Καμμία τέτοια περίπτωση με το διάστημα, είναι εντελώς αφιλόξενο.
Απο τα αρχαία χρόνια άλλωστε οι λαοί τριγυρνούσαν στην Μεσόγειο...εμείς ούτε στον Άρη δεν μπορούμε να πάμε.
Οι λαοί τριγυρνούσαν στη Μεσόγειο επί 10.000+ χρόνια.
Εμείς είμαστε στο διάστημα μόλις 65 χρόνια και έχεις βγάλει και συμπέρασμα!!!
Άστο, το διάστημα δεν είναι για τον άνθρωπο και ούτε ποτέ θα γίνει...
Μετά από 10.000 χρόνια με την ανθρωπότητα στα άστρα, θα ήταν ενδιαφέρων η απολογία σου, αλλά θα έχεις πεθάνει πάρα πολλά χρόνια πριν...
Είναι η 41η Χιλιετηρίδα. Για περισσότερους από εκατό αιώνες, ο Αυτοκράτορας έχει καθίσει ακίνητος στον Χρυσό Θρόνο της Γης. Είναι ο Αφέντης της Ανθρωπότητας με τη θέληση των θεών, και ο άρχοντας ενός εκατομμυρίου κόσμων με τη δύναμη των ανεξάντλητων στρατιών του. Είναι ένα σαπίζον κουφάρι που σπαρταρά αόρατα με τη δύναμη από την Σκοτεινή Εποχή της Τεχνολογίας. Είναι ο θνησιμαίος άρχοντας της Αυτοκρατορίας, για τον οποίο χίλιες ψυχές θυσιάζονται κάθε ημέρα, έτσι ώστε να μην πεθάνει ποτέ πραγματικά.
Κι όμως, ακόμα και σε αυτή την απέθαντη κατάσταση, ο Αυτοκράτορας συνεχίζει την αιώνια επαγρύπνησή του. Ισχυροί πολεμικοί στόλοι διασχίζουν το μολυσμένο από δαίμονες μίασμα της Δίνης, τη μόνη δίοδο μεταξύ απόμακρων αστεριών, με το δρόμο τους να φωτίζεται από το Αστρονομικό, την ψυχική εκδήλωση της θέλησης του Αυτοκράτορα. Απέραντοι στρατοί δίνουν μάχη στο όνομά του σε αμέτρητους κόσμους. Οι σπουδαιότεροι ανάμεσα στους στρατιώτες του είναι οι Adeptus Astartes, οι Διαστημικοί Πεζοναύτες, υπερπολεμιστές-προϊόντα γενετικής μηχανικής. Οι σύντροφοί τους στα όπλα είναι αμέτρητοι: η Αυτοκρατορική Φρουρά και οι αμέτρητες Δυνάμεις Πλανητικής Άμυνας, η πάντα άγρυπνη Ιερά Εξέταση και οι τεχνο-ιερείς του Adeptus Mechanicus, για να ονομάσουμε απλά μερικούς. Αλλά παρόλο το πλήθος τους, μόλις που αρκούν για να κρατήσουν μακριά την πάντα παρούσα απειλή από εξωγήινους, αιρετικούς, μεταλλαγμένους – και χειρότερα.
Το να είσαι άνθρωπος σε τέτοιες εποχές σημαίνει ότι είσαι ένας ανάμεσα σε ανείπωτα δισεκατομμύρια. Σημαίνει ότι ζεις στο πιο άσπλαχνο και αιμοσταγές καθεστώς που μπορείς να φανταστείς. Αυτές είναι οι ιστορίες εκείνων των καιρών. Ξέχνα τη δύναμη της τεχνολογίας και της επιστήμης, γιατί τόσα έχουν πια ξεχαστεί, για να μη μαθευτούν ποτέ ξανά. Ξέχνα την υπόσχεση της προόδου και της κατανόησης, γιατί στο βλοσυρό σκοτεινό μέλλον υπάρχει μόνο πόλεμος. Δεν υπάρχει ειρήνη ανάμεσα στα άστρα, μόνο μια αιωνιότητα μακελειού και σφαγής, και το γέλιο διψασμένων θεών.