Πέθανε ο Κωνσταντίνος Τζούμας

[ΓΑΛΗ]

Ειλικρινά, δεν καταλαβαίνω τι λέτε.

[Maspoli]

Από που και να το πιάσουμε δε νομίζω να βγάλουμε άκρη Εγώ αν κρίνω από τις φωτογραφίες που ανέβασες, δε μπορώ να πω πως το στυλ
που περιγράφεις και αρέσει σε εσένα αρέσει ταυτόχρονα και σε μένα. Πρσοωπικά είμαι φανατικός της φόρμας, της βερμούδας και των sneakers και επειδή είμαι και αθλητής τυχαίνει να μου πηγαίνει αυτό το στυλ αλλά και σε άλλα άτομα που το βλέπω μου αρέσει. Ο καθένας και το στυλ του, όπως και να έχει.

Δεν διαφωνώ.
Αντικειμενικά όμως,ένα καλοραμμένο (και όχι αγορασμένο) σακάκι/κοστούμι,ένα σωστό ζευγάρι παπούτσια και δυο τρία καλά αξεσουάρ,σημαίνουν περισσότερο στυλ από βερμούδα-αθλητικό.
Όχι υποκειμενικά,αλλά αντικειμενικά.
Το θέμα είναι πως θέλει κανείς να παρουσιάσει τον εαυτό του.
Και όσο για το αθλητικός τύπος,δεν μου λέει κάτι.Κι εγώ αν και υπέρβαρος πλέον,αθλητικός παραμένω.Αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τον εαυτό μου με βερμούδα για βραδυνή έξοδο

Μπορεί να είσαι φοβικός φορμαλιστής και να μη μπορείς να τον φανταστείς. Υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα.

[BigChiefWahoo]

Μπορεί να είσαι φοβικός φορμαλιστής και να μη μπορείς να τον φανταστείς. Υπάρχει κι αυτή η πιθανότητα.

Και αυτό παίζει.

[John Brown Gun Club]

Όταν λέμε οτι ο Τζούμας πήγαινε στο studio54 δεν το λέμε επειδή είναι κάποιο κατόρθωμα να περάσεις την πόρτα ενός κλάμπ, να κάτσεις σε μια καρέκλα και να παραγγείλεις ένα ποτό.
Το λέμε ως ένδειξη οτι ο άνθρωπος είχε ταξιδέψει, είχε δει κάποια πράγματα που τότε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα και συναναστράφηκε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ούτε αυτό φυσικά είναι κάποιο κατόρθωμα, το κέφι του έκανε. Απλά αναφέρεται γιατί οι προσλαμβάνουσες κάθε ανθρώπου συντελούν στην διαμόρφωση του.

Καλα, δεν ηταν κι ευκολη υποθεση να μπεις σε αυτο το κλαμπ. Η πορτα ηταν ανελεητη. Μεσα ηταν κανονικα σοδομα και γομορα το μαγαζι.

[ΓΑΛΗ]

Όταν λέμε οτι ο Τζούμας πήγαινε στο studio54 δεν το λέμε επειδή είναι κάποιο κατόρθωμα να περάσεις την πόρτα ενός κλάμπ, να κάτσεις σε μια καρέκλα και να παραγγείλεις ένα ποτό.
Το λέμε ως ένδειξη οτι ο άνθρωπος είχε ταξιδέψει, είχε δει κάποια πράγματα που τότε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα και συναναστράφηκε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ούτε αυτό φυσικά είναι κάποιο κατόρθωμα, το κέφι του έκανε. Απλά αναφέρεται γιατί οι προσλαμβάνουσες κάθε ανθρώπου συντελούν στην διαμόρφωση του.

Καλα, δεν ηταν κι ευκολη υποθεση να μπεις σε αυτο το κλαμπ. Η πορτα ηταν ανελεητη. Μεσα ηταν κανονικα σοδομα και γομορα το μαγαζι.

Και η ερώτηση του εκατομμυρίου για όσους κόλλησαν στο στούντιο 54.

Πιστεύετε ότι ο ιδρυτής του και όσοι ήταν ευπρόσδεκτοι ήταν αυτό που αντιλαμβάνεστε ως εστέτ;

[Maspoli]

Όταν λέμε οτι ο Τζούμας πήγαινε στο studio54 δεν το λέμε επειδή είναι κάποιο κατόρθωμα να περάσεις την πόρτα ενός κλάμπ, να κάτσεις σε μια καρέκλα και να παραγγείλεις ένα ποτό.
Το λέμε ως ένδειξη οτι ο άνθρωπος είχε ταξιδέψει, είχε δει κάποια πράγματα που τότε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα και συναναστράφηκε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ούτε αυτό φυσικά είναι κάποιο κατόρθωμα, το κέφι του έκανε. Απλά αναφέρεται γιατί οι προσλαμβάνουσες κάθε ανθρώπου συντελούν στην διαμόρφωση του.

Καλα, δεν ηταν κι ευκολη υποθεση να μπεις σε αυτο το κλαμπ. Η πορτα ηταν ανελεητη. Μεσα ηταν κανονικα σοδομα και γομορα το μαγαζι.

Και η ερώτηση του εκατομμυρίου για όσους κόλλησαν στο στούντιο 54.

Πιστεύετε ότι ο ιδρυτής του και όσοι ήταν ευπρόσδεκτοι ήταν αυτό που αντιλαμβάνεστε ως εστέτ;

Εσύ γνωρίζεις πώς (την εικόνα του) έμπαινε ο μακαρίτης σε αυτό;

[John Brown Gun Club]

Όταν λέμε οτι ο Τζούμας πήγαινε στο studio54 δεν το λέμε επειδή είναι κάποιο κατόρθωμα να περάσεις την πόρτα ενός κλάμπ, να κάτσεις σε μια καρέκλα και να παραγγείλεις ένα ποτό.
Το λέμε ως ένδειξη οτι ο άνθρωπος είχε ταξιδέψει, είχε δει κάποια πράγματα που τότε δεν υπήρχαν στην Ελλάδα και συναναστράφηκε κάποιους συγκεκριμένους ανθρώπους.
Ούτε αυτό φυσικά είναι κάποιο κατόρθωμα, το κέφι του έκανε. Απλά αναφέρεται γιατί οι προσλαμβάνουσες κάθε ανθρώπου συντελούν στην διαμόρφωση του.

Καλα, δεν ηταν κι ευκολη υποθεση να μπεις σε αυτο το κλαμπ. Η πορτα ηταν ανελεητη. Μεσα ηταν κανονικα σοδομα και γομορα το μαγαζι.

Και η ερώτηση του εκατομμυρίου για όσους κόλλησαν στο στούντιο 54.

Πιστεύετε ότι ο ιδρυτής του και όσοι ήταν ευπρόσδεκτοι ήταν αυτό που αντιλαμβάνεστε ως εστέτ;

Ασφαλως, αλλα με μια δικη τους εννοια.


Οπως και να χει, για να κυκλοφορεις σε τετοια μερη πριν τοσα χρονια και να νοιωθεις ανετα αναμεσα σε αυτο το πληθος, επρεπε να εχεις ξεπερασει πολλα κοληματα.

[John Brown Gun Club]

Βεβαια κι ο Ντοναλτ Τραμπ στα νιατα του συχναζε σε αυτο το κλαμπ, αλλα δυσκολευομαι να τον θεωρησω εστετ.

[Maspoli]

Και θα μιλάτε τώρα κάποιοι για το studio 54 για το οποίο είστε (και εγώ βέβαια) πλήρως ανιδεοι απλα έτυχε να ακούσετε κάποιους να λένε "πω πω τι γαμάτο ήταν και τι γαμάτο αυτοί που έμπαιναν μέσα" (πιο πιθανό απλά γαμημένοι μαλάκες να ήταν οι περισσότεροι)

[John Brown Gun Club]

Και θα μιλάτε τώρα κάποιοι για το studio 54 για το οποίο είστε (και εγώ βέβαια) πλήρως ανιδεοι απλα έτυχε να ακούσετε κάποιους να λένε "πω πω τι γαμάτο ήταν και τι γαμάτο αυτί που έμπαιναν μέσα" (πιο πιθανό απλά γαμημένοι μαλάκες να ήταν οι περισσότεροι)

Εαν ειχα χρονομηχανη, πρωτα θα πηγαινα στην Danceteria. Επισης σημερα, υπαρχουν πολυ καλυτερα κλαμπ, αν και οχι στην Ελλαδα.

[ΓΑΛΗ]

Καλα, δεν ηταν κι ευκολη υποθεση να μπεις σε αυτο το κλαμπ. Η πορτα ηταν ανελεητη. Μεσα ηταν κανονικα σοδομα και γομορα το μαγαζι.

Και η ερώτηση του εκατομμυρίου για όσους κόλλησαν στο στούντιο 54.

Πιστεύετε ότι ο ιδρυτής του και όσοι ήταν ευπρόσδεκτοι ήταν αυτό που αντιλαμβάνεστε ως εστέτ;

Ασφαλως, αλλα με μια δικη τους εννοια.


Οπως και να χει, για να κυκλοφορεις σε τετοια μερη πριν τοσα χρονια και να νοιωθεις ανετα αναμεσα σε αυτο το πληθος, επρεπε να εχεις ξεπερασει πολλα κοληματα.

Καλό μου παιδί, έχεις μια παιδιάστικη προσέγγιση των πραγμάτων. Το θέμα δεν είναι πως κυκλοφορούσε ο κάθε ένας από δαύτους μέσα στο στούντιο αλλά αν μπορούσε να κυκλοφορεί το ίδιο χαλαρός και σε οποιοδήποτε συντηρητικό περιβάλλον χωρίς να κλαίγεται ή να περιστοιχίζεται από σωματοφύλακες. Τα περισσότερα από αυτά τα φρούτα ήταν μανιοκαταθλιπτικοί που χωρίς την επικουρική προστασία των παρασίτων που τους περιστοίχιζαν θα είχαν τουλάχιστον δυο κρίσεις την ημέρα που θα τσίριζαν φωνάζοντας τη μαμά τους.

Για να το θέσω πιο απλά, ο Τζούμας ήταν 20 κλάσεις πιο πάνω από τον Γουόρχολ.

[ΓΑΛΗ]

Με λίγα λόγια ο Τζούμας ήταν πραγματικός εστέτ γιατί ποτέ δεν έκανε κάτι "πρωτοποριακό", "έντεχνο", "ακτιβιστικό" και γενικώς όλες αυτές τις παπαριές που κάποιοι θεωρούν ως γροθιές στο στομάχι. Άντε να φόρεσε κάποιο μεταξωτό φουλάρι, που σιγά το δύσκολο δηλαδή.

Έκανε το κέφι του σε χαμηλούς πάντα τόνους γιατί απλώς δεν τον ενδιέφερε να κάνει καλή ή κακή εντύπωση στον κάθε παπάρα.

Και αυτό είναι η πραγματική γροθιά στο στομάχι.

Αντέχεται; Δεν αντέχεται.

[Ερμής]

Σε κάτι τέτοια νήματα θα ήθελα το Θοδωρα να είναι εδώ.

[John Brown Gun Club]

Και η ερώτηση του εκατομμυρίου για όσους κόλλησαν στο στούντιο 54.

Πιστεύετε ότι ο ιδρυτής του και όσοι ήταν ευπρόσδεκτοι ήταν αυτό που αντιλαμβάνεστε ως εστέτ;

Ασφαλως, αλλα με μια δικη τους εννοια.


Οπως και να χει, για να κυκλοφορεις σε τετοια μερη πριν τοσα χρονια και να νοιωθεις ανετα αναμεσα σε αυτο το πληθος, επρεπε να εχεις ξεπερασει πολλα κοληματα.

Καλό μου παιδί, έχεις μια παιδιάστικη προσέγγιση των πραγμάτων. Το θέμα δεν είναι πως κυκλοφορούσε ο κάθε ένας από δαύτους μέσα στο στούντιο αλλά αν μπορούσε να κυκλοφορεί το ίδιο χαλαρός και σε οποιοδήποτε συντηρητικό περιβάλλον χωρίς να κλαίγεται ή να περιστοιχίζεται από σωματοφύλακες. Τα περισσότερα από αυτά τα φρούτα ήταν μανιοκαταθλιπτικοί που χωρίς την επικουρική προστασία των παρασίτων που τους περιστοίχιζαν θα είχαν τουλάχιστον δυο κρίσεις την ημέρα που θα τσίριζαν φωνάζοντας τη μαμά τους.

Για να το θέσω πιο απλά, ο Τζούμας ήταν 20 κλάσεις πιο πάνω από τον Γουόρχολ.

Που κολαει τωρα αυτο που εγραψα με αυτο που υποτιθεται πως απαντας;

Δε φαμιεται, μπορω κι εγω να το κανω και καλυτερα μαλιστα.

Καπου ειχα διαβασει πως ο Τζουμας ειχε γραψει στην αυτοβιογραφια του για τα τσατσιλικια του με βυσματα στο στρατο και πως οταν επι χουντας τον ειχαν σταματησει με την παρεα του στο αμαξι μπατσοι, το γυρισε στην πλακα γιατι βγαιναν απο παρτυ της καλης κοινωνιας και φορουσαν μπλειζερ και οι μπατσοι υπιτιθεται εκατσαν προσοχη. Ενω παραδιπλα, σαπιζαν στο ξυλο τον κοσμο σε μια διαδηλωση. Σε απλα ελληνικα αυτο το ειδος ανθρωπου το λεμε ΦΛΩΡΟ.

Δεν ηθελα να τοποθετηθω επειδη εδω ειναι νεκρολογια και δεν το χω να σκασω με την αποψαρα μου, αλλα επειδη με προγκας, θα τα πω: για μενα ο Τζουμας ηταν ενα μηδενικο, ενα πληρως αταλαντο πλουσιοπαιδο και μεγιστα αλαζονικος επειδη ειχε επιγνωση της μετριοτητας του. Επαιξε κομπαρσιλικια σε δυο τρεις ταινιες που σε επιπεδο καλλιτεχνικης σημασιας κυμαινονταν απο το "καλη για ελλαδα" ως "πιπες". Ολη την υπολοιπη ζωη του, πασχιζε να πεισει τους παντες ποσο γαματος ηταν. Ακομα ομως και ως φατσα ηταν κοινος και αδιαφορος. Λιγο πριν το τελος εδειξε ποσο εκτος τοπου και χρονου, ποσο παρωχημενος και ποσο αδειος στην πραγματικοτητα ηταν.

Τωρα λογικο που τα αθηναικα σαλονια αλλα κι εσυ εσυ τον θεωρειτε μεγιστη προσωπικοτητα, ετσι κι αλλιως απο τον ιδιο κουβα με σκατα ειστε: μηδενικα που γινατε νουμερα.

Οποτε αιντε παρα περα που θα τολμησεις να συγκρινεις τον ατακαδορο με τον ενα απο τους δυο μεγαλυτερους καλλιτεχνες της συγχρονης τεχνης.

[plouf]

Αν κάποιος που απεχθάνεται το σταριλίκι δεν πίνει το ποτό του στη Νέα Υόρκη, παρέα με τον Γουόρχολ, την Ρος και τον Μάικλ Τζάκσον που θα το πιεί?

Κατά τα άλλα, κάποιο NITRO γράφει πάντα(στο πλαίσιο των νερόβραστων άρθρων που δημοσιεύει) πόσο wow ήταν το εκάστοτε studio 54 και βλέπεις μετά ορδές αναγνωστών και αναγνωστριών να αναρωτιούνται με ψαγμένο ύφος "Ποσο διαφορετικό ήταν το παρελθόν και με στυλ σε αντίθεση με το παρόν ααχχ". Αν πας σε αυτό το κοινό και πεις ότι χέστηκες για το εκάστοτε studio 54 πολύ απλά α) διότι συμπτωματικά δεν ακούς τη μουσική που παίζουν τέτοια μαγαζιά β) δεν δίνεις δεκάρα τσακιστή για το αν διασκεδάζει ο τάδε επώνυμος ή ανώνυμος και που διασκεδάζει ακούς ή διαβάζεις τα σχολιάνά σου. Δεν έχεις στυλ, δεν ξέρεις για τι μιλάς κλπ, λες και χρειάζεται σεξ απίλ και διδακτορικό για να μιλήσεις σχετικά με το κάθε στέκι των τραγουδιάρηδων και των μόδιστρων.

Παρεμπιπτοντως μιας και μιλαμε για ξεβλαχεμα εγω ο ιδιος μενω σε μια μικρη αγροικια με ολα τα απαραιτητα κοντα στον Υμμητο και βοσκαω τα προβατα του πατερα μου.

Για το Studio54 επιφυλασσομαι να απαντησω γιατι δεν γνωριζω αφου ειμαι και πλεμπαιος μπαστουνοβλαχος.
Θυμαμαι οταν ημουν νεος στην εποχη του μιλενιουμ-τωρα πια ειμαι σαραντα χρονων παναθεμα με-που διαβαζα σε ενθετα περιοδικα
εφημεριδων για διαφορα τρεντι στεκια στην Αθηνα και θυμαμαι πολυ χαρακτηριστικα που ολοι ελεγαν ποσο σουπερ τρεντυ ειναι
το Da Cappo στο Κολωνακι.

Προσφατα βεβαια εμαθα οτι ο ιδιοκτητης του συνεληφθη για ρευματοκλοπη "Ακριβά" θα πληρώσει τη ρευματοκλοπή ο ιδιοκτήτης του Da Cappo - έκλεβε ρεύμα τουλάχιστον 5 χρόνια
Η ειδηση βεβαια δεν ειναι απο το Μακελειο του Στεφανου Χιου ουτε απο καποια συριζοφυλλαδα αλλα απο το νεοδημοκρατικο
capital.

Στο Κολωνακι βεβαια η Νεα ΔημΟΡΚατια κερδιζει ποσοστα Τσαουσεσκου και καποιοι εδω μεσα μας την προβαλουν σαν
προτυπο αριστειας.

Αυτα τα ωραια απο την Ψωροκωσταινα.

Σε ποια πλευρά του Υμηττου αν επιτρέπεται? Την πλευρά του βουνού ανάμεσα στην Αγία Παρασκευή και την Ηλιούπολη την έχω "οργώσει".
Και από Παιανία μεριά έχω κάνει πολλές πεζοπορίες επίσης.

Τα ένθετα περιοδικών και εσχάτως και τα sites παρουσιάζουν διάφορα μαγαζιά σαν in, ξέρεις ανεβάζοντας άρθρα του στυλ "5+1 επιλογές για να
πιείτε το ποτό σας στην Αθήνα" ή " Το νέο talk of the town στέκι της Αθήνας που πρέπει να επισκεφτείς". Από εκεί και πέρα στα lifestyle media παίζουν παραδοσιακά και τα αφιερώματα τύπου "Ντι Πούτσολα: H θρυλική ντισκοτέκ του Κολωνακίου" όπου λίγο πολύ διδασκόμαστε εμείς οι πλεμπαίοι πως κάποτε στην Πατριάρχου Ιωακείμ υπήρχε ένα μαγαζί στο οποίο σύχναζαν ο Μπονάτσος, ο Γαβαλάς και η Ασίκη και oh my god πέρασε από εκεί ένα βράδυ και η Μαντόνα που έκανε διακοπές στην Ελλάδα. Ε εμείς πρέπει να νιώσουμε μειονεκτικά που δεν προλάβαμε την Ντι Πούτσολα

Τώρα βέβαια, αν πας σε αυτά τα προτεινόμενα ή τα "θρυλικά" μαγαζιά θα διαπιστώσεις πως μπορεί να μην έχουν και κάτι το ιδιαίτερο. Το Ντα Κάπο ας πούμε αναφέρεις αν δεν κάνει κανένα βιολογικό καφέ Α ποιότητας ή δε φτιάχνει τίποτα χειροποίητα γλυκά να γλείφει κανείς τα δάχτυλα του
δε κατάλαβα ποτέ γιατί είναι τόσο in. Όπως και το Φίλιον επίσης. Στενάχωρα και πάνω στα πεζοδρόμια του Κολωνακίου, δίπλα στους δρόμους, ειλικρινά αν μου πει κανείς να κάτσω σε αυτά τα μαγαζιά σήμερα που είναι 26 Ιουνίου και σκάει ο τζίτζικας, θα πάθω κατάθλιψη.

Βασικα μεν στην γειτονικη πολη της Παιανιας αλλα δεν θελω να πω δημοσια.

Μπορω να πω ομως οτι το νημα μοιαζει με μια παλια διαφημιση των Τζαμπο με εναν φουσκωτο μποντιμπιλντερα
που ελεγε την ατακα Κραζεις?Θαυμαζεις!!

Οτι κι αν ηταν ο μακαριτης ειχε πολυ περισσοτερη τιμιοτητα απο τους τραπερς που ειναι αποβρασματα της κοινωνιας.

Εγω σαν μιλενιαλλ που ειμαι τον θυμαμαι που εμφανιζοταν σποραδικα σε διαφορα τηλεοπτικα σηριαλ τις ραδιοφωνικες
του εκπομπες δεν ειχα την τυχη να τις ακουσω αλλα με ευχαριστηση ακουγα την εκπομπη Δουρειος Ηχος του Τζιμη Πανουση.