Αντιπολεμικό

[Χαοτικός]

Βανδαλισμός είναι να ρίξεις το άγαλμα του ανώμαλου;

[vatraxos]

Βατ, παρθένα δε γίνεται με τις ανάγκες των πετσετοκέφαλων για στρονγκμεν, ο Ασσάνταρος, το Λιοντάρι της Δαμασκού, το παλικάρι μας!, έχει σταθεί βράχος και παραμένει η μόνη ελπίδα θρησκευτικών μειονοτήτων που τα προσχολικά του ισις θα περάσουν λεπίδι την επόμενη μιας ενδεχόμενης ανατροπής του



πίσω στα δικά σας

Η διατύπωση ήταν ατυχής

[vatraxos]

Ας αφήσω πάντως αυτό εδώ:

Ο Τρούμαν δεν είναι τέχνη


Κατσάκος Πέτρος
Δημοσίευση: 18 Απριλίου 2018 11:08
Και αίφνης βρεθήκαμε ενώπιον ενός πολιτικοκαλλιτεχνικού διλήμματος. Τι είναι το άγαλμα του Τρούμαν αλλά και του κάθε Τρούμαν; Ένα έργο τέχνης είναι ή ένα πολιτικό σύμβολο; Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται η κίνηση κάποιων να το γκρεμίσουν; Πρόκειται περί βεβήλωσης ενός ιστορικού μνημείου ή πρόκειται για μια καθαρά πολιτική πράξη; Στο δίλημμα αυτό δεν ήταν λίγοι αυτοί που με κεκτημένη ταχύτητα δεν δίστασαν να συγκρίνουν την προχθεσινή ενέργεια των μελών του ΚΚΕ με τον βανδαλισμό των μνημείων της Παλμύρας από τον ISIS ή με, την πιο κοντινή σε εμάς, αποκαθήλωση του “Phylax” στο Παλαιό Φάληρο, προσδίδοντας ένα άρωμα σκοταδισμού σε όσους επιχείρησαν να γκρεμίσουν από το εν Αθήναις βάθρο του τον άνθρωπο που βομβάρδισε τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Μάλλον ατυχής η σύγκριση με τους ισλαμοφασίστες της Μέσης Ανατολής και τους ακροδεξιούς παλαιοημερολογίτες των νοτίων προαστίων, καθώς το άγαλμα του Τρούμαν δεν αποτέλεσε δείγμα αισθητικής παρέμβασης στην πολιτιστική ιστορία της χώρας, αλλά αντιθέτως ήταν και παραμένει ένα εμβληματικό δείγμα πολιτικής παρέμβασης στην πολιτική ιστορία του τόπου. Και με αυτό συμφωνούν φίλοι και εχθροί του Αμερικανού “φίλου”.

Το γκρέμισμα αγαλμάτων με πολιτικούς συμβολισμούς είναι μια πράξη που διατρέχει ιστορικά την πορεία της ανθρωπότητας και έχει συνδεθεί με πολέμους, επαναστάσεις, ανατροπές καθεστώτων, αλλά και μεγάλων κοινωνικών συγκρούσεων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και μόνο ως βεβήλωση και δείγμα έλλειψης πολιτισμού δεν θεωρήθηκε. Πολιτική πράξη είναι όταν στήνεις το 1963 το άγαλμα του Τρούμαν στην Αθήνα και στην πίσω στήλη του βάθρου αναγράφεται η ευγνωμοσύνη του ελληνικού λαού “δια το δόγμαν το οποίον διεκήρυξεν ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής την 12 Μαρτίου 1947 βοηθήσας ούτω τον ελληνικόν λαόν να προασπίση την ελευθερίαν του και την εθνικήν του ακεραιότητα” πολιτική πράξη είναι και η κάθε προσπάθεια αποκαθήλωσής του είτε προέρχεται από “αγνώστους”, είτε από μέλη του ΚΚΕ, είτε από τον Νίκο Μανιό και τον Δημήτρη Ψυχογιό τα χρόνια της χούντας. Ούτε από την τέχνη, ούτε από τον πολιτισμό μας θα έλειπε ποτέ ο “μπρούτζινος” Χάρι. Αντιθέτως, όσες φορές “έπεσε” το συγκεκριμένο άγαλμα έλειψε μονάχα από τους πολιτικούς του απογόνους και τους συμμάχους μας και μόνο από αυτούς. Οπότε, ας αφήσουμε τα περί τέχνης...

http://www.avgi.gr/article/10811/884013 ... nai-techne

[Nero]

Ας αφήσω πάντως αυτό εδώ:

Ο Τρούμαν δεν είναι τέχνη


Κατσάκος Πέτρος
Δημοσίευση: 18 Απριλίου 2018 11:08
Και αίφνης βρεθήκαμε ενώπιον ενός πολιτικοκαλλιτεχνικού διλήμματος. Τι είναι το άγαλμα του Τρούμαν αλλά και του κάθε Τρούμαν; Ένα έργο τέχνης είναι ή ένα πολιτικό σύμβολο; Τι είναι και πώς αντιμετωπίζεται η κίνηση κάποιων να το γκρεμίσουν; Πρόκειται περί βεβήλωσης ενός ιστορικού μνημείου ή πρόκειται για μια καθαρά πολιτική πράξη; Στο δίλημμα αυτό δεν ήταν λίγοι αυτοί που με κεκτημένη ταχύτητα δεν δίστασαν να συγκρίνουν την προχθεσινή ενέργεια των μελών του ΚΚΕ με τον βανδαλισμό των μνημείων της Παλμύρας από τον ISIS ή με, την πιο κοντινή σε εμάς, αποκαθήλωση του “Phylax” στο Παλαιό Φάληρο, προσδίδοντας ένα άρωμα σκοταδισμού σε όσους επιχείρησαν να γκρεμίσουν από το εν Αθήναις βάθρο του τον άνθρωπο που βομβάρδισε τη Χιροσίμα και το Ναγκασάκι.

Μάλλον ατυχής η σύγκριση με τους ισλαμοφασίστες της Μέσης Ανατολής και τους ακροδεξιούς παλαιοημερολογίτες των νοτίων προαστίων, καθώς το άγαλμα του Τρούμαν δεν αποτέλεσε δείγμα αισθητικής παρέμβασης στην πολιτιστική ιστορία της χώρας, αλλά αντιθέτως ήταν και παραμένει ένα εμβληματικό δείγμα πολιτικής παρέμβασης στην πολιτική ιστορία του τόπου. Και με αυτό συμφωνούν φίλοι και εχθροί του Αμερικανού “φίλου”.

Το γκρέμισμα αγαλμάτων με πολιτικούς συμβολισμούς είναι μια πράξη που διατρέχει ιστορικά την πορεία της ανθρωπότητας και έχει συνδεθεί με πολέμους, επαναστάσεις, ανατροπές καθεστώτων, αλλά και μεγάλων κοινωνικών συγκρούσεων σε όλα τα μήκη και τα πλάτη του πλανήτη και μόνο ως βεβήλωση και δείγμα έλλειψης πολιτισμού δεν θεωρήθηκε. Πολιτική πράξη είναι όταν στήνεις το 1963 το άγαλμα του Τρούμαν στην Αθήνα και στην πίσω στήλη του βάθρου αναγράφεται η ευγνωμοσύνη του ελληνικού λαού “δια το δόγμαν το οποίον διεκήρυξεν ως Πρόεδρος των Ηνωμένων Πολιτείων της Αμερικής την 12 Μαρτίου 1947 βοηθήσας ούτω τον ελληνικόν λαόν να προασπίση την ελευθερίαν του και την εθνικήν του ακεραιότητα” πολιτική πράξη είναι και η κάθε προσπάθεια αποκαθήλωσής του είτε προέρχεται από “αγνώστους”, είτε από μέλη του ΚΚΕ, είτε από τον Νίκο Μανιό και τον Δημήτρη Ψυχογιό τα χρόνια της χούντας. Ούτε από την τέχνη, ούτε από τον πολιτισμό μας θα έλειπε ποτέ ο “μπρούτζινος” Χάρι. Αντιθέτως, όσες φορές “έπεσε” το συγκεκριμένο άγαλμα έλειψε μονάχα από τους πολιτικούς του απογόνους και τους συμμάχους μας και μόνο από αυτούς. Οπότε, ας αφήσουμε τα περί τέχνης...

http://www.avgi.gr/article/10811/884013 ... nai-techne

η λογική ότι οτι ο βανδαλισμός μπορεί να δικαιολογηθεί όταν γίνεται με την πρόφαση της πολιτικής πράξης έχει ενδιαφέρουσες προεκτάσεις

[vatraxos]

η λογική ότι οτι ο βανδαλισμός μπορεί να δικαιολογηθεί όταν γίνεται με την πρόφαση της πολιτικής πράξης έχει ενδιαφέρουσες προεκτάσεις

Συμφωνώ. Είναι θέμα που σηκώνει μεγάλη συζήτηση. Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις ίδιες. Αν για παράδειγμα σήκωναν οι Γερμανοί άγαλμα του Χίτλερ στην Αθήνα στην περίοδο της κατοχής, θα μιλάγαμε για βανδαλισμό σε περίπτωση που κάποιοι το ρίχνανε;

Βέβαια, στην Ελλάδα του Τρούμαν είχαμε το ανεκδιήγητο να κατηγορηθεί το ΕΑΜ για φθορά δημόσιας περιουσίας με αφορμή την δολιοφθορά στη γέφυρα του Γοργοποτάμου. Οπότε καταλαβαίνεις πόσες προεκτάσεις υπάρχουν

[Dwarven Blacksmith]

Το θέμα είναι από που νιώθουν ότι αντλούν τη νομιμοποίηση για την πολιτική πράξη.

Σίγουρα όχι από την απήχηση των απόψεών τους στο εκλογικό σώμα.

[Nero]

Το θέμα είναι από που νιώθουν ότι αντλούν τη νομιμοποίηση για την πολιτική πράξη.

Σίγουρα όχι από την απήχηση των απόψεών τους στο εκλογικό σώμα.

εδώ

Αντιθέτως, όσες φορές “έπεσε” το συγκεκριμένο άγαλμα έλειψε μονάχα από τους πολιτικούς του απογόνους και τους συμμάχους μας και μόνο από αυτούς. Οπότε, ας αφήσουμε τα περί τέχνης...

προσπαθεί όχι και τόσο έντεχνα να ισχυριστεί ότι αντλούν τη νομιμοποίηση από από το γεγονός ότι όλοι συμφωνούν μ'αυτή την πράξη εκτός απο "τους πολιτικούς του απογόνους και τους συμμάχους μας" Ισχυρισμός που είναι βέβαια αυθαίρετος,όσο αυθαίρετη είναι η "πολιτική πράξη" 5 νοματαίων που πήραν ένα τροχό και αποφάσισαν να ρίξουν ένα άγαλμα

[vatraxos]

Το θέμα είναι από που νιώθουν ότι αντλούν τη νομιμοποίηση για την πολιτική πράξη.

Σίγουρα όχι από την απήχηση των απόψεών τους στο εκλογικό σώμα.

Οπότε, περνάμε στο ζήτημα της πολιτικής νομιμοποίησης μίας πράξης. Χαίρομαι που μεταθέτεις εκεί το ζήτημα.

[Φινγκόλφιν]

Δεν υπάρχει δίλημμα μεταξύ τέχνης και πολιτικού συμβόλου. Το άγαλμα του Οκταβιανού της Πρίμα Πόρτα, ο σοβιετικός ρεαλισμός, τα πορτρέτα των μοναρχών της Ευρώπης, οι πίνακες των αστικών επαναστάσεων, λίγα παραδείγματα του προπαγανδιστικού ρόλου της τέχνης. Το κατά πόσο ένα έργο τέχνης είναι μνημείο όπως και το πότε είναι ορθό να καταστρέφεται και πότε όχι είναι περίπλοκο ζήτημα με πολλούς παράγοντες κάθε φορά. Δεν είναι όλες οι καταστροφές το ίδιο.

Όσο αφορά το άγαλμα του Τρούμαν όλη η ενέργεια μου φαίνεται αδιάφορη καθώς δίνω ελάχιστη αξία σε κινήσεις καθαρού συμβολικού χαρακτήρα. Λειτουργούν περισσότερο ως αυτεπιβεβαίωση των συμμετεχόντων. Λίγος τζέρτζελος στα κοινωνικά δίκτυα ως θέμα μερικών ημερών και αυτό ήταν.

[vatraxos]

Δεν υπάρχει δίλημμα μεταξύ τέχνης και πολιτικού συμβόλου. Το άγαλμα του Οκταβιανού της Πρίμα Πόρτα, ο σοβιετικός ρεαλισμός, τα πορτρέτα των μοναρχών της Ευρώπης, οι πίνακες των αστικών επαναστάσεων, λίγα παραδείγματα του προπαγανδιστικού ρόλου της τέχνης. Το κατά πόσο ένα έργο τέχνης είναι μνημείο όπως και το πότε είναι ορθό να καταστρέφεται και πότε όχι είναι περίπλοκο ζήτημα με πολλούς παράγοντες κάθε φορά. Δεν είναι όλες οι καταστροφές το ίδιο.

Όσο αφορά το άγαλμα του Τρούμαν όλη η ενέργεια μου φαίνεται αδιάφορη καθώς δίνω ελάχιστη αξία σε κινήσεις καθαρού συμβολικού χαρακτήρα. Λειτουργούν περισσότερο ως αυτεπιβεβαίωση των συμμετεχόντων. Λίγος τζέρτζελος στα κοινωνικά δίκτυα ως θέμα μερικών ημερών και αυτό ήταν.

Προφανώς αποτελεί συμβολική ενέργεια.

Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι δεν πρέπει να αγγίζουμε κανένα έργο τέχνης. Ακόμα και του Τρούμαν. Ακόμα και του Χίτλερ. Αποτελούν ιστορική υπογραφή συγκεκριμένων περιόδων και πρέπει να φυλάσσονται όπως τα ιστορικά κείμενα. Βέβαια, αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει δια παντός να παραμένουν στην ίδια τοποθεσία, εφόσον αυτό είναι εφικτό. Άλλωστε, το τι μένει στη θέση του, τι αποσύρεται σε κάποιο σκοτεινό υπόγειο και τι καταστρέφεται, εξαρτάται πάντοτε από τους εκάστοτε συσχετισμούς.

[Χαοτικός]

Είναι βανδαλισμός να ρίξεις το άγαλμα του ανώμαλου;

[Nero]

Δεν υπάρχει δίλημμα μεταξύ τέχνης και πολιτικού συμβόλου. Το άγαλμα του Οκταβιανού της Πρίμα Πόρτα, ο σοβιετικός ρεαλισμός, τα πορτρέτα των μοναρχών της Ευρώπης, οι πίνακες των αστικών επαναστάσεων, λίγα παραδείγματα του προπαγανδιστικού ρόλου της τέχνης. Το κατά πόσο ένα έργο τέχνης είναι μνημείο όπως και το πότε είναι ορθό να καταστρέφεται και πότε όχι είναι περίπλοκο ζήτημα με πολλούς παράγοντες κάθε φορά. Δεν είναι όλες οι καταστροφές το ίδιο.

Όσο αφορά το άγαλμα του Τρούμαν όλη η ενέργεια μου φαίνεται αδιάφορη καθώς δίνω ελάχιστη αξία σε κινήσεις καθαρού συμβολικού χαρακτήρα. Λειτουργούν περισσότερο ως αυτεπιβεβαίωση των συμμετεχόντων. Λίγος τζέρτζελος στα κοινωνικά δίκτυα ως θέμα μερικών ημερών και αυτό ήταν.

Θα έπρεπε γιατί τέτοιες ενέργειες είναι κάτι παραπάνω από συμβολικές,είναι δείγμα του πως σκέφτεται ένα κομμάτι αυτής την κοινωνίας με σημαντική επιρροή. Βλέπω ότι έχουν στο μυαλό τους το ελληνικό κράτος του 2018 και το ελληνικό κράτος της κατοχής ως το ίδιο ακριβώς πράμα οπότε δεν αναγνωρίζουν ότι στη σημερινή Ελλάδα υπάρχουν δυνατότητες και μηχανισμοί νόμιμοι,ελεύθεροι θεμιτοί και πολιτισμένοι που επιτρέπουν και τον πολιτικό διάλογο και την πολιτική πράξη. Έχουν στο μυαλό τους ως μοναδικό τρόπο έκφρασης την αυθαιρεσία και τολμώ να πω τη βία. Αυτό θα έπερεπ να σε προβληματίζει

[Φινγκόλφιν]

Θα έπρεπε γιατί τέτοιες ενέργειες είναι κάτι παραπάνω από συμβολικές,είναι δείγμα του πως σκέφτεται ένα κομμάτι αυτής την κοινωνίας με σημαντική επιρροή. Βλέπω ότι έχουν στο μυαλό τους το ελληνικό κράτος του 2018 και το ελληνικό κράτος της κατοχής ως το ίδιο ακριβώς πράμα οπότε δεν αναγνωρίζουν ότι στη σημερινή Ελλάδα υπάρχουν δυνατότητες και μηχανισμοί νόμιμοι,ελεύθεροι θεμιτοί και πολιτισμένοι που επιτρέπουν και τον πολιτικό διάλογο και την πολιτική πράξη. Έχουν στο μυαλό τους ως μοναδικό τρόπο έκφρασης την αυθαιρεσία και τολμώ να πω τη βία. Αυτό θα έπερεπ να σε προβληματίζει

Δεν είναι κάτι πρωτοφανές η αυθαιρεσία στην Ελλάδα για να τη διαπιστώσω από το ντου στον Τρούμαν. Αν είχα περισσότερες ελπίδες και αισιοδοξία για το ελληνικό κράτος θα με πείραζε η κανονικοποίηση των εξωθεσμικών ενεργειών, αλλά .

[Nandros]

Είναι βανδαλισμός να ρίξεις το άγαλμα του ανώμαλου;

Αυτού του ανώμαλου, γιατί στέκει ακόμα;
.

[Χαοτικός]

Ο Κολοκοτρώνης είναι; Δεν βλέπω καλά. Γιατί τον λες ανώμαλο;