Ερώτηση προς άθεους: Αν δεν υπάρχει Θεός, τότε τί υπάρχει..;

[ΟΥΤΙΣ]

Εσυ τα εχεις μπερδεψει. η Λογικη δεν ειναι η λειτουργια του εγκεφαλου, η Λογικη υπαρχει εξω και πανω απο ολους και ολα.

Η λογική είναι μια επιστήμη. Τις επιστήμες τις παράγει ο ανθρώπινος νους, που κατά τα λεγόμενα σου είναι μια ψευδαίσθηση. Άρα είτε και η λογική είναι μια ψευδαίσθηση είτε ο νους δεν είναι ψευδαισθητικός.

Η πρόταση: "η Λογικη υπαρχει εξω και πανω απο ολους και ολα", στερείται νοήματος. Που έξω και που πάνω από όλα;

Αλλά, ακόμη και έτσι να είναι ένας νους ψευδαίσθηση θα αδυνατούσε να το αντιληφθεί. Εφόσον το αντιλαμβάνεται δεν είναι ψευδαισθητικός.

Δεν ειπα οτι ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι μια ψευδαισθηση. Μια χαρα λειτουργει ο εγκεφαλος μας και δεν ειναι ψευδαισθηση.

Η ψευδαισθηση ειναι οτι η ανθρωπινη σκεψη υπαρχει ξεχωρα απο την υλη του εγκεφαλου, οτι ειναι κατι αυλο δλδ, γιατι οταν αναφερομαστε σε πνευμα, αυτο εννοουμε, οτι ειναι κατι αυλο.

Και επειδη λοιπον ο εγκεφαλος μας υπαρχει και δεν ειναι κατι αυλο, μονο ψευδαισθηση δεν ειναι οι επιστημες και βεβαια και η Λογικη.

Το οτι η Λογικη υπαρχει εξω απο ολους και απο ολα σημαινει οτι ειναι αντικειμενικη και δεν υποκειται σε υποκειμενικες εξηγησεις. Μια χαρα νοημα εχει δλδ.

Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι το πνεύμα είναι ξεχωριστό από την ύλη. Αλλά, το ότι δεν είναι ξεχωριστό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Οι επιστήμες και η λογική υπάρχουν, αλλά ένας ψευδαισθητικός νους δεν μπορεί να τις παράξει. Ή αν τις παράγει είναι ψευδαισθήσεις.

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

[Πασιφάη]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

[axilmar]

Αν το πνεύμα σου είναι ψευδαίσθηση τότε καμία δήλωση δεν μπορεί να είναι αληθής.

Ως εκ τούτου, δεν αντιλαμβάνομαι από που πηγάζει η βεβαιότητα σου. Ένας ψευδαισθητικός νους που παράγει μόνο ψευδαισθήσεις, δεν μπορεί να λαμβάνεται υπόψη. Για τίποτα, επαναλαμβάνω.

Η βεβαιοτητα μου πηγαζει απο την Λογικη, οχι απο τις αισθησεις μου. Οι αισθησεις ειναι αχρηστες οσον αφορα την αντικειμενικοτητα.

Επισης, το οτι το πνευμα ειναι ψευδαισθηση δεν σημαινει οτι ο εγκεφαλος δεν λειτουργει.

Επισης το οτι το πνευμα ειναι ψευδαισθηση δεν εχει καμμια σχεση με το εαν μια δηλωση ειναι αληθης ή ψευδης.

Ο εγκέφαλος λειτουργεί αλλά παράγει ψευδαισθήσεις. Αλλά, το ότι λειτουργεί είναι μια παρατήρηση που κάνουμε με τον εγκέφαλο μας, δηλαδή παράγουμε με τον εγκέφαλο μας. Άρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι δεν είναι κι αυτή μια ψευδαίσθηση.

Πως μπορεί ένα πνεύμα που παράγει ψευδαισθήσεις να ξεχωρίσει αν μια δήλωση είναι αληθής ή ψευδής;

Παμε παλι: δεν υπαρχει πνευμα, υπαρχει ο εγκεφαλος μας.

Τωρα, πανω σε αυτο που λες: οπως ηδη εχει πει η επιστημη, μεσω της Λογικης παντα, δεν μπορουμε να ξερουμε εαν ειμαστε "εγκεφαλοι μεσα σε βαζα".

Δλδ εαν ειμαστε μεσα σε μια εξομοιωση, δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να αντιληφθουμε αληθειες εντος της εξομοιωσης.

Η διαπιστωση μιας αληθειας γινεται με την βοηθεια της επιστημης: θεωρια - πειραμα - συμπερασμα.

Ετσι καταλαβαινουμε ποτε μια αληθεια ειναι αντικειμενικη και ποτε υποκειμενικη.

[ΟΥΤΙΣ]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

Όταν λέω υποκειμενική, εννοώ ανθρώπινη κατασκευή. Και φυσικά δεν την συγχέω με την γνώμη.

Δεν εξηγώ κανένα πνευματικό πεδίο. Ο αξιλμαρ προσπάθησε να το εξηγήσει και εγώ προσπαθώ να του δείξω τις αντιφάσεις του. Η βασική του αντίφαση είναι ότι θεωρεί το πνεύμα μια ψευδαίσθηση, αλλά τα παράγωγα του, όπως η Λογική ή οι επιστήμες ως αληθή. Ε, δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα.

[ΟΥΤΙΣ]

Η βεβαιοτητα μου πηγαζει απο την Λογικη, οχι απο τις αισθησεις μου. Οι αισθησεις ειναι αχρηστες οσον αφορα την αντικειμενικοτητα.

Επισης, το οτι το πνευμα ειναι ψευδαισθηση δεν σημαινει οτι ο εγκεφαλος δεν λειτουργει.

Επισης το οτι το πνευμα ειναι ψευδαισθηση δεν εχει καμμια σχεση με το εαν μια δηλωση ειναι αληθης ή ψευδης.

Ο εγκέφαλος λειτουργεί αλλά παράγει ψευδαισθήσεις. Αλλά, το ότι λειτουργεί είναι μια παρατήρηση που κάνουμε με τον εγκέφαλο μας, δηλαδή παράγουμε με τον εγκέφαλο μας. Άρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι δεν είναι κι αυτή μια ψευδαίσθηση.

Πως μπορεί ένα πνεύμα που παράγει ψευδαισθήσεις να ξεχωρίσει αν μια δήλωση είναι αληθής ή ψευδής;

Παμε παλι: δεν υπαρχει πνευμα, υπαρχει ο εγκεφαλος μας.

Τωρα, πανω σε αυτο που λες: οπως ηδη εχει πει η επιστημη, μεσω της Λογικης παντα, δεν μπορουμε να ξερουμε εαν ειμαστε "εγκεφαλοι μεσα σε βαζα".

Δλδ εαν ειμαστε μεσα σε μια εξομοιωση, δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να αντιληφθουμε αληθειες εντος της εξομοιωσης.

Η διαπιστωση μιας αληθειας γινεται με την βοηθεια της επιστημης: θεωρια - πειραμα - συμπερασμα.

Ετσι καταλαβαινουμε ποτε μια αληθεια ειναι αντικειμενικη και ποτε υποκειμενικη.

Ναι, ναι. Σύμφωνοι. Υπάρχει εγκέφαλος, ο οποίος παράγει ψευδαισθήσεις, αλλά κατά τα λοιπά μπορεί να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα μέσα από έγκυρα πειράματα.

[axilmar]

Η λογική είναι μια επιστήμη. Τις επιστήμες τις παράγει ο ανθρώπινος νους, που κατά τα λεγόμενα σου είναι μια ψευδαίσθηση. Άρα είτε και η λογική είναι μια ψευδαίσθηση είτε ο νους δεν είναι ψευδαισθητικός.

Η πρόταση: "η Λογικη υπαρχει εξω και πανω απο ολους και ολα", στερείται νοήματος. Που έξω και που πάνω από όλα;

Αλλά, ακόμη και έτσι να είναι ένας νους ψευδαίσθηση θα αδυνατούσε να το αντιληφθεί. Εφόσον το αντιλαμβάνεται δεν είναι ψευδαισθητικός.

Δεν ειπα οτι ο ανθρωπινος εγκεφαλος ειναι μια ψευδαισθηση. Μια χαρα λειτουργει ο εγκεφαλος μας και δεν ειναι ψευδαισθηση.

Η ψευδαισθηση ειναι οτι η ανθρωπινη σκεψη υπαρχει ξεχωρα απο την υλη του εγκεφαλου, οτι ειναι κατι αυλο δλδ, γιατι οταν αναφερομαστε σε πνευμα, αυτο εννοουμε, οτι ειναι κατι αυλο.

Και επειδη λοιπον ο εγκεφαλος μας υπαρχει και δεν ειναι κατι αυλο, μονο ψευδαισθηση δεν ειναι οι επιστημες και βεβαια και η Λογικη.

Το οτι η Λογικη υπαρχει εξω απο ολους και απο ολα σημαινει οτι ειναι αντικειμενικη και δεν υποκειται σε υποκειμενικες εξηγησεις. Μια χαρα νοημα εχει δλδ.

Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι το πνεύμα είναι ξεχωριστό από την ύλη. Αλλά, το ότι δεν είναι ξεχωριστό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.

Οι επιστήμες και η λογική υπάρχουν, αλλά ένας ψευδαισθητικός νους δεν μπορεί να τις παράξει. Ή αν τις παράγει είναι ψευδαισθήσεις.

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

Οχι, η Λογικη ειναι αντικειμενικη και μαλιστα ανωτερη απο τον οποιοδηποτε Θεο.

Η Λογικη μας λεει, για παραδειγμα, οτι εαν ισχυει η προταση Α, τοτε δεν ισχυει η προταση ~Α (η αντιθετη της προταση δλδ).

Το ερωτημα "μπορει ο Θεος να φτιαξει μια πετρα μεγαλυτερη απο αυτον" δεν μπορει να απαντηθει, διοτι η Λογικη μας λεει οτι εαν ο θεος μπορει να φτιαξει μια πετρα μεγαλυτερη απο αυτον, τοτε δεν ειναι θεος, αλλα εαν δεν μπορει, παλι δεν ειναι θεος.

Αρα η Λογικη βρισκεται ακομα και πανω και εξω απο τον υποτιθεμενο θεο: ο θεος δεν μπορει να αλλαξει την Λογικη, η Λογικη ομως μπορει να αλλαξει την εννοια του θεου.

Γι'αυτο αλλωστε στην φιλοσοφια ο ορισμος του θεου εχει περιοριστει πλεον σε αυτα που μπορει λογικα να συμβουν:

https://en.wikipedia.org/wiki/Omnipoten ... s_of_logic

A common response from Christian philosophers, such as Norman Geisler or William Lane Craig, is that the paradox assumes a wrong definition of omnipotence. Omnipotence, they say, does not mean that God can do anything at all but, rather, that he can do anything that is possible according to his nature.

Υποθετω αγγλικα ξερεις, εαν δεν μπορεις να καταλαβεις το παραπανω, να στο μεταφρασω.

[axilmar]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

Όταν λέω υποκειμενική, εννοώ ανθρώπινη κατασκευή. Και φυσικά δεν την συγχέω με την γνώμη.

Δεν εξηγώ κανένα πνευματικό πεδίο. Ο αξιλμαρ προσπάθησε να το εξηγήσει και εγώ προσπαθώ να του δείξω τις αντιφάσεις του. Η βασική του αντίφαση είναι ότι θεωρεί το πνεύμα μια ψευδαίσθηση, αλλά τα παράγωγα του, όπως η Λογική ή οι επιστήμες ως αληθή. Ε, δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα.

Γιατι επιμενεις σε κατι που δεν ειπα;

Εγω ειπα οτι η εννοια 'πνευμα' ως αυλη υπαρξη εκτος εγκεφαλου δεν υπαρχει.

[axilmar]

Ο εγκέφαλος λειτουργεί αλλά παράγει ψευδαισθήσεις. Αλλά, το ότι λειτουργεί είναι μια παρατήρηση που κάνουμε με τον εγκέφαλο μας, δηλαδή παράγουμε με τον εγκέφαλο μας. Άρα, δεν μπορούμε να ξέρουμε ότι δεν είναι κι αυτή μια ψευδαίσθηση.

Πως μπορεί ένα πνεύμα που παράγει ψευδαισθήσεις να ξεχωρίσει αν μια δήλωση είναι αληθής ή ψευδής;

Παμε παλι: δεν υπαρχει πνευμα, υπαρχει ο εγκεφαλος μας.

Τωρα, πανω σε αυτο που λες: οπως ηδη εχει πει η επιστημη, μεσω της Λογικης παντα, δεν μπορουμε να ξερουμε εαν ειμαστε "εγκεφαλοι μεσα σε βαζα".

Δλδ εαν ειμαστε μεσα σε μια εξομοιωση, δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να αντιληφθουμε αληθειες εντος της εξομοιωσης.

Η διαπιστωση μιας αληθειας γινεται με την βοηθεια της επιστημης: θεωρια - πειραμα - συμπερασμα.

Ετσι καταλαβαινουμε ποτε μια αληθεια ειναι αντικειμενικη και ποτε υποκειμενικη.

Ναι, ναι. Σύμφωνοι. Υπάρχει εγκέφαλος, ο οποίος παράγει ψευδαισθήσεις, αλλά κατά τα λοιπά μπορεί να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα μέσα από έγκυρα πειράματα.

Ναι μπορει γιατι δεν ειναι μονο ενας ο εγκεφαλος. Γι'αυτο τα πειραματα γινονται peer review.

[Πασιφάη]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

Όταν λέω υποκειμενική, εννοώ ανθρώπινη κατασκευή. Και φυσικά δεν την συγχέω με την γνώμη.

Δεν εξηγώ κανένα πνευματικό πεδίο. Ο αξιλμαρ προσπάθησε να το εξηγήσει και εγώ προσπαθώ να του δείξω τις αντιφάσεις του. Η βασική του αντίφαση είναι ότι θεωρεί το πνεύμα μια ψευδαίσθηση, αλλά τα παράγωγα του, όπως η Λογική ή οι επιστήμες ως αληθή. Ε, δεν γίνεται να ισχύουν και τα δύο ταυτόχρονα.

Κάτσε, μισό.
Η πνευματικότητα ενός ανθρώπου σε ζητήματα που άπτονται θρησκευτικού περιεχομένου, σαφώς και θεωρείται ένα είδος ψευδαίσθησης. Διότι είναι φύσει αδύνατον να λειτουργεί το άκρατο συναίσθημα βάσει λογικής, Είναι περισσότερο αν μου επιτρέπεις ένα είδος ψυχικής ευδαιμονίας, όχι κάτι που μπορεί να εξηγηθεί με δεδομένα.

Επίσης ΔΕΝ είναι παράγωγο της όποιας πνευματικότητας, η λογική προσέγγιση που δίδεται σε μια κατάσταση. Δεν συνάδει βρε παιδί μου. Μην ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε.

[stavmanr]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

Ώπα, Πάσι.
Λογική είναι το πλέγμα αντικειμένων κι αλληλοσυσχετισμών τους που παράγει ο εγκέφαλος, σε πολύ γενικές γραμμές.
Τόσο το πώς εκλαμβάνει καθένας τα αντικείμενα (αισθήσεις), όσο και το πως τα συνδέει μεταξύ τους σε ένα "συνεπές" πλαίσιο (λογική), είναι κάτι που περιλαμβάνει υποκειμενικές διαστάσεις.
Αν θέλεις να γίνει πιο κατανοητό, μπορείς να διαχωρίσεις το γεγονός από την ερμηνεία. Δηλαδή, έχεις ένα γεγονός που αντιλήφθηκες με τις αισθήσεις σου και πρέπει να το εξηγήσεις με συνέπεια.
Η φιλοσοφία μας πασχίζει να προσεγγίσει την Λογική που αντιλαμβανόμαστε διαισθητικά ότι πρέπει να υφίσταται. Η φιλοσοφία μας δημιούργησε την επιστήμη για ως το πιο σύγχρονο εργαλείο εκλογίκευσης του κόσμου. Έκτοτε η επιστήμη πασχίζει να δημιουργήσει ένα αυτοσυνεπές λογικό πλαίσιο ερμηνείας, με βάση κάποιες πολύ συγκεκριμένες και θεωρούμενες ως αυτονόητες παραδοχές κάθε φορά.

[stavmanr]

Παμε παλι: δεν υπαρχει πνευμα, υπαρχει ο εγκεφαλος μας.

Τωρα, πανω σε αυτο που λες: οπως ηδη εχει πει η επιστημη, μεσω της Λογικης παντα, δεν μπορουμε να ξερουμε εαν ειμαστε "εγκεφαλοι μεσα σε βαζα".

Δλδ εαν ειμαστε μεσα σε μια εξομοιωση, δεν μπορουμε να το αντιληφθουμε.

Αυτο δεν σημαινει οτι δεν μπορουμε να αντιληφθουμε αληθειες εντος της εξομοιωσης.

Η διαπιστωση μιας αληθειας γινεται με την βοηθεια της επιστημης: θεωρια - πειραμα - συμπερασμα.

Ετσι καταλαβαινουμε ποτε μια αληθεια ειναι αντικειμενικη και ποτε υποκειμενικη.

Ναι, ναι. Σύμφωνοι. Υπάρχει εγκέφαλος, ο οποίος παράγει ψευδαισθήσεις, αλλά κατά τα λοιπά μπορεί να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα μέσα από έγκυρα πειράματα.

Ναι μπορει γιατι δεν ειναι μονο ενας ο εγκεφαλος. Γι'αυτο τα πειραματα γινονται peer review.

Δηλαδή η ποσότητα των εγκεφάλων είναι που παράγει την αλήθεια;

Να είσαι βέβαιος ότι αν γίνονταν ψηφοφορία στην εισαγωγή της Θεωρίας της Σχετικότητας, θα ζούσαμε ακόμη σε νευτώνειο κόσμο.

[axilmar]

Ναι, ναι. Σύμφωνοι. Υπάρχει εγκέφαλος, ο οποίος παράγει ψευδαισθήσεις, αλλά κατά τα λοιπά μπορεί να εξάγει ασφαλή συμπεράσματα μέσα από έγκυρα πειράματα.

Ναι μπορει γιατι δεν ειναι μονο ενας ο εγκεφαλος. Γι'αυτο τα πειραματα γινονται peer review.

Δηλαδή η ποσότητα των εγκεφάλων είναι που παράγει την αλήθεια;

Δεν την παραγει, την επιβεβαιωνει.

[stavmanr]

Ναι μπορει γιατι δεν ειναι μονο ενας ο εγκεφαλος. Γι'αυτο τα πειραματα γινονται peer review.

Δηλαδή η ποσότητα των εγκεφάλων είναι που παράγει την αλήθεια;

Δεν την παραγει, την επιβεβαιωνει.

Δεν την επιβεβαιώνει. Την ΑΠΟΔΕΧΕΤΑΙ.
Για να βεβαιώσει κάτι, πρέπει πρώτα να το γνωρίζει.
Εδώ έχουμε την αποδοχή, όχι την επιβεβαίωση.

[Πασιφάη]

Όχι. Η Λογική δεν είναι αντικειμενική. Διότι είναι ανθρώπινη, κοινωνική κατασκευή. Δεν είναι κάποια αιώνια αυτάρκης οντότητα. Εκτός και αν με τη λέξη Λογική, εννοείς τους νόμους της φύσης.

'Ωπα ρε συ Ούτι, ένα λεπτό. Η Λογική ΔΕΝ μπορεί να είναι επ'ουδενί υποκειμενική, διότι δεν έχουμε να κάνουμε με ένα προίόν γνώμης, αλλά με μια σταθερά που βασίζεται σε γεγονότα απτά. Αδυνατώ να καταλάβω τον ορισμό που της δίνεις ωσάν ανθρώπινο κατασκεύασμα, απλά και μόνον για να εξηγήσεις τη λειτουργία του πνευματικού πεδίου ιδιαίτερα όταν αναφερόμαστε στο ''αιώνιο'' και γενικότερα σε θέματα πίστεως.

Ώπα, Πάσι.
Λογική είναι το πλέγμα αντικειμένων κι αλληλοσυσχετισμών τους που παράγει ο εγκέφαλος, σε πολύ γενικές γραμμές.
Τόσο το πώς εκλαμβάνει καθένας τα αντικείμενα (αισθήσεις), όσο και το πως τα συνδέει μεταξύ τους σε ένα "συνεπές" πλαίσιο (λογική), είναι κάτι που περιλαμβάνει υποκειμενικές διαστάσεις.
Αν θέλεις να γίνει πιο κατανοητό, μπορείς να διαχωρίσεις το γεγονός από την ερμηνεία. Δηλαδή, έχεις ένα γεγονός που αντιλήφθηκες με τις αισθήσεις σου και πρέπει να το εξηγήσεις με συνέπεια.
Η φιλοσοφία μας πασχίζει να προσεγγίσει την Λογική που αντιλαμβανόμαστε διαισθητικά ότι πρέπει να υφίσταται. Η φιλοσοφία μας δημιούργησε την επιστήμη για ως το πιο σύγχρονο εργαλείο εκλογίκευσης του κόσμου. Έκτοτε η επιστήμη πασχίζει να δημιουργήσει ένα αυτοσυνεπές λογικό πλαίσιο ερμηνείας, με βάση κάποιες πολύ συγκεκριμένες και θεωρούμενες ως αυτονόητες παραδοχές κάθε φορά.

Κάτσε Σταύρε, γιατί σε χάνω.
Η λογική εκφράζεται με καθαρά αντικειμενικό πρόσημο διότι αναφέρεται σε δεδομένα, όχι σε αισθήσεις όπως εμείς τις εκλαμβάνουμε. Οφείλει το λοιπόν μέσα από αυτά τα δεδομένα, (ξαναλέω τη λέξη για να γίνει σαφές..), να δώσει ένα καθ'όλα αντικειμενικό εύρος στην εκάστοτε συνθήκη που αναπτύσσεται.
Το τι ερμηνεία δίδεις εσύ ή εγώ, δεν έχει να κάνει με τη λογική ως αισθητήριο σκέψης. Δεν γίνεται απλά. Διότι παράγεις απλά μια γνώμη. Τίποτε περισσότερο.
Επίσης οι παραδοχές σε φιλοσοφικά πλαίσια σαν αυτονόητες, είναι κι αυτές ένα ακόμη υποκειμενικό γνώρισμα, που σκοπό έχει να καλύψει τις δικές μας ελλείψεις στο συναισθηματικό μας πεδίο κάθε φορά. Όχι να προάγει την καθαρή λογική με πνευματικές διανθίσεις ή φιοριτούρες που την φρενάρουν.

[Ασέβαστος]

Τι βλακεία σας πιάνει στα θεολογικά νήματα ρε φίλε...

τα θεολογικα ειναι βλακεια. εξ ορισμου. θεολογια=βλακεια.