Καλησπερα.tanipteros έγραψε: ↑02 Νοέμ 2022, 00:45Θα θελα να συζητήσουμε και να δούμε το αίτιο ύπαρξης στο πεδίο της Ύλης.
Ορισμένες θρησκείες έχουν σαν αίτιο της ύπαρξης του ανθρώπου κάποιο πρώτο αμάρτημα και θεωρούν την ύπαρξη ως πτώση σε κατώτερο οντικό πεδίο.
Άλλες θρησκείες θεωρούν ότι το ανθρώπινο πεδίο ύπαρξης είναι ανίερο διότι ο άνθρωπος καλείται να ζήσει από τον θάνατο άλλων όντων όπως τα ζώα και τα φυτά.
Άλλες θρησκείες θεωρούν ότι το αίτιο της ανθρώπινης ύπαρξης είναι η βιωματική απόκτηση γνώση και τελικός στόχος είναι η ανάπτυξη της σοφίας.
Το αίτιο ύπαρξης είναι η απόκτηση γνώσης σε διάφορα θέματα της ζωής. Κάθε ύπαρξη αποκτά γνώση για διάφορους τομείς της ζωής όπως γνώση για την αγάπη, το μίσος, τις σχέσεις με άλλα όντα, την θεολογία, τις επιστήμες κτλ.. Η υπέρτατη όμως γνώση είναι η φιλοσοφία της ωφέλειας του θανάτου.
Ζούμε και καθώς περνάει ο χρόνος οδεύουμε προς το τέλος της ζωής μας που ονομάζουμε θάνατο. Πολλοί άνθρωποι έχουν την απορία να μάθουν αν ο θάνατος είναι κάτι ωφέλιμο ή κάτι επιζήμιο. Αυτοί οι άνθρωποι μελετάν άλλους φιλόσοφους, ιερά βιβλία, απόψεις γερόντων και σοφότερων από αυτούς με σκοπό να διαμορφώσουν και οι ίδιοι μια άποψη για το τι είναι ο θάνατος.
Εσείς τι πιστεύτε ; Ζούμε σε ένα ανίερο πεδίο ή σε ένα πεδίο που μας προσφέρει γνώση ;
Ζούμε ως άνθρωποι ύστερα από κάποιο πρώτο αμάρτημα και πτώση σε ένα κατώτερο πεδίο ύπαρξης ή είμαστε αθάνατα όντα που αναζητούν την γνώση ;
Αμφοτερα, ζουμε σ' ενα μεταπτωτικο κοσμο,
το περασμα μας απο τον κοσμο ειναι σαν
ειδηση που διαβασαμε και την επαυριο την ξεχασαμε,
σαν το βελος που ριχτηκε στον στοχο, διεσχισε για
λιγο τον αερα, και μετα ο αερας ξαναγυρισε στη
θεση του χωρις να δωση καμμια σημασια στο
περασμα του βελους, εχομε ομως ψυχη
που ειναι το αθανατο μερος της κατασκευης μας.