Κάθε μα κάθε φόνος γυναίκας, ασχετα με το ποιος και γιατί το κάνει είναι Γυναικοκτονια
Πως και κάθε φόνος άνδρα είναι ανδροκτονια
Κάθε μα κάθε φόνος γυναίκας, ασχετα με το ποιος και γιατί το κάνει είναι Γυναικοκτονια
Δεν ξέρω, εσύ χρησιμοποίησες τον όρο η μόνη και αντικειμενική αλήθεια είναι αυτή που οι αρνητές της γυναικοκτονίας αποφεύγουν παθιασμένα.AlienWay έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:13Και ποιος σου είπε ότι αυτό που έλεγαν παλιά ήταν σωστό. Σημασία δεν έχει τι λέγανε παλιά και τι λένε τώρα, αλλά να προσεγγίσουμε κάπως την αντικειμενική αλήθεια.Naida έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:06Ας ξεκινήσουμε από αυτό που χρησιμοποιείς ως περιγραφή σε μια δολοφονία. Αυτό που τόσα χρόνια δηλαδή περιεγραφαν τις γυναικοκτονίες έτσι ώστε να εμφανίζεται ο δράστης ως ένας άνθρωπος βαθιά καψουρης που πανω στη τρελά του έρωτα και τον πόνο της απόρριψης, εγκατάλειψης κτλ σκότωσε την σύντροφο του. Κέρδιζε και λίγο την συμπάθεια της κοινωνίας. Άλλαξαν τα πράγματα πλέον ττο έγκλημα πάθους είναι η γυναικοκτονία και η αιτία δεν είναι η καψούρα αλλά ο υπέρμετρος εγωισμός "είσαι κτήμα μου" που καλλιεργεί η πατριαρχική νοοτροπία.AlienWay έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 12:56
Μπορείς να πάρεις τα πρωτογενή δεδομένα που σου παρέχει το συνάφι της νεο-δυτικής κουλτούρας και να δημιουργήσεις ελεύθερα πάνω σε αυτά.
Επειδή όμως θα γίνουν ορατές οι εσωτερικές αντιφάσεις των πρωτογενών δεδομένων, δεν το κάνει κανείς.
Αν θες τη γνώμη μου, το μόνο που εμποδίζει τον αβίαστο χαρακτηρισμό του εν λόγω εγκλήματος ως γυναικοκτονία, είναι το γεγονός ότι κάποιοι έσπευσαν να το χαρακτηρίσουν έτσι ειρωνικά, ΠΡΙΝ αποκτήσουν πρόσβαση σε περισσότερα στοιχεία και πληροφόρηση.
Η εξίσωση είναι συγκεκριμένη: Ο κάθε άνθρωπος οφείλει -λέει- να ΕΙΝΑΙ αυτό που ΑΥΤΟΧΑΡΑΚΤΗΡΙΖΕΤΑΙ ότι είναι. Το έγκλημα πάθους με θύμα γυναίκα και δράστη άντρα, ορίζεται ως γυναικοκτονία. Η κτητική αντιμετώπιση του θύματος από το θύτη, θεωρείται εκ των προτέρων πατριαρχική συμπεριφορά, άρα ενέχει το στοιχείο του ρατσισμού (;).
Είναι δύσκολο το να μη χαρακτηριστεί το έγκλημα γυναικοκτονία.
Και πολύ εύστοχα ρωτάει παραπάνω ο Αγις: Τι είναι η "γυναίκα" στο ορισμό της γυναικοκτονίας;
Αλλά μην ανησυχείς ανοίγουμε τα παράθυρα να ξεμυρίσει ο τόπος από την μούχλα.
Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.Blackdog έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:14Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο
Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.
Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες
Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;
Οχι. Ανήκεις σε ένα κοινωνικό σύνολο που θεωρείται εκ των προτέρων και αναντίρρητα "προνομιούχο", επομένως δεν υπάρχει -λέει- αντίστροφος ρατσισμός σε αυτή την περίπτωση.ΑΙΝΕΙΑΝ06 έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:15Δηλαδή εάν με ζηλεύει και με θεωρεί ως δικό της (κτημα ) ή γυναίκα μου , είναι ρατσισμός απενεργοποίηση μου ;AlienWay έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:11Στις ίνσελ περιπτώσεις έχουμε πλήρη ταύτιση του ορισμού με το έγκλημα. Το κίνητρο είναι το μίσος για το γυναικείο φύλο.Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 12:50δηλαδή οι γκει σίριαλ κίλερ μισούν τους άνδρες; απλά οι άνδρες σκοτώνουν περισσότερο από τις γυναικες, και οι γυναίκες ως αντικείμενο του ποθού και της εξουσίας που θέλουν να ασκήσουν, είναι κι αυτές μέσα στα θύματα τους. δεν έχει σχέση με μίσος, μόνο συγκεκριμένες περιπτώσεις, βλέπε incel.
γι αυτό άλλωστε υπάρχει τόσο συζήτηση όταν κάνουν εγκλήματα γυναίκες. επειδή δεν είναι σύνηθες. το να σκοτώσει ένας άνδρα έναν άλλο άνδρα είναι μπας κλας. πχ αυτή η σειρά με τις deadly women είναι εντελώς βαρετή. τέτοια εγκλήματα της πλάκας κάνουν οι άνδρες κάθε ώρα. εδώ δεν έχουν ντοκιμαντέρ για σίριαλ κίλερ με άνω των 20 θυμάτων, και ασχολούμαστε με την κάθε κυράτσα που σκότωσε τον άνδρα η τη φίλη της.
(Αυτά στη θεωρία, γιατί στη πράξη ένα μεγάλο μέρος των όσων σκοτώνουν οι ίνσελ shooters πάνω στην οργή τους, είναι άντρες).
Στα εγκλήματα πάθους, ο ορισμός γενικεύεται ως εξής:
Ο θύτης τις περισσότερες φορές είναι άνδρας (αυτό με βάση τα στατιστικά είναι γεγονός). Από εκεί και πέρα το έγκλημα αποδίδεται είτε σε κτητική συμπεριφορά (αυτό το λένε στις περιπτώσεις που το αίτιο είναι η ζήλια) είτε στην άρνηση της απόρριψης (όταν το θύμα παίρνει την απόφαση να ξεκόψει από το δεσμό). Η κτητική συμπεριφορά, θεωρείται γνώρισμα της πατριαρχίας (γιατί η πατριαρχία θεωρείται ότι αντιμετωπίζει τη γυναίκα ως κτήμα του ανδρός).
Αρα στις περιπτώσει που το κίνητρο είναι η ζήλια ή η απόρριψη, θεωρείται εκ των προτέρων ότι η γυναίκα-θύμα αντιμετωπίζεται ως κτήμα/αντικείμενο και επομένως έχει ρατσιστική αντιμετώπιση.
Ε δεν ειναιΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:21Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.Blackdog έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:14Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο
Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.
Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες
Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;
Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.
Α σωπα. Γιατί μέχρι πριν μας έλεγες για την ομοφυλοφιλία και πως θα ταιριάξει ο όρος γυναικοκτονία στο έγκλημα. Που δεν έχει σχέση ούτως ή άλλως με γυναικοκτονία. Εμένα δεν με απασχολεί αν παίρνει φάρμακα ή όχι από την στιγμή που είναι λειτουργική έχει διαπράξει έγκλημα και της αναλογεί η αντίστοιχη ευθύνη και ποινή που εύχομαι να είναι βαρύτατη. Αν δεν ήταν λειτουργική και ήταν για ψυχιατρείο και την είχαν έξω, να αποδώσουν και αλλού ευθύνες όχι μόνο στην ίδια . Οι ζωές δεν γυρίζουν πίσω.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:17Ποιο πλυντήριο ρε Νάιδα; Το κορίτσι είχε χοντρά ψυχιατρικά θέματα.Naida έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:12Εν τω μεταξύ αν ήταν δράστης ο άντρας θα είχε αρχίσει το πληντύριο ότι έπασχε ψυχιατρικά, έπαιρνε αγωγή κτλ. Τώρα που είναι κοπέλα " α ήταν ομοφυλοφιλη, η απόρριψη στον έρωτα" κτλ κτλ
Εν τω μεταξύ διαβάζοντας τα όσα είπε
ο πατέρας της, εκδίκηση προς τους γονείς της μου θυμίζει η περίπτωση.
Ή εννοείς ότι αν ήταν άντρας και σκότωνε τη γκόμενα, δεν θα το εκλάμβανες ως "γυναικοκτονία" ακόμη και αν έπασχε από ίδιο ψυχιατρικό σύνδρομο με τη συγκεκριμένη κοπέλα;
Το ίδιο λέμε. Άλλο να θέλεις να έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων με την έννοια να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, πράγμα που συνεπάγεται ΚΑΙ αυτογνωσία και άλλο να θέλεις να είσαι ο κυρίαρχος ελεγκτής της σχέσης... γιατί έτσι.Blackdog έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:26Ε δεν ειναιΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:21Η μανία για έλεγχο είναι οξύμωρο σχήμα.Blackdog έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:14
Δεν ειπα οτι ειναι γυναικειο χαρακτηριστικο
Αλλα λεω, ενα τετοιο μισος, βαθυ, πως προηλθε; Ανεξαρτητα αν προερχεται απο εναν αντρα η μια γυναικα.
Η απορριψη εχει συμβει σε ολους. Καποιοι φαινεται οτι το διαχειριζονται αυτο, καποιοι οχι. Ρωταω τι ειναι αυτο κατα την γνωμη σου που διαχωριζει τους ανθρωπους σε αυτες τις δυο κατηγοριες
Ας πουμε ειναι η απορριψη, η η μανια για ελεγχο;
Μάλλον εννοείς την μανία κτητικότητας που ξεφεύγει από τον έλεγχο.
Ειναι η μανια να εχεις ελεγχο της σχεσης. Αυτο γινεται με υποτιμηση, παραλογες απαιτησεις, παουερ γκεημς, απαξιωση κλπ. Και γινεται γιατι μονο ετσι ο δραστης νιωθει ασφαλης σε μια σχεση.
Μην με κανεις παλι να βαζω ψυχολογικες ερμηνειες και να ψαχνω λινκ, πιστεψε με και μια φορα
Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.
Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:38Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.
Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.
Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.
Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.
Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.
Ψάξε και βρες στατιστικές, μην τα θέλεις όλα στο πιάτο.Naida έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:45Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:38Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.
Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.
Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.
Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.
Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.
Πιστευω οτι τετοιες συμπεριφορες προκυπτουν απο ατομα ανασφαλη, με χαμηλη αυτοεκτιμηση και αισθηση αυτο-απαξιαςΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:31Το ίδιο λέμε. Άλλο να θέλεις να έχεις τον έλεγχο των πραγμάτων με την έννοια να ξέρεις που πατάς και που βρίσκεσαι, πράγμα που συνεπάγεται ΚΑΙ αυτογνωσία και άλλο να θέλεις να είσαι ο κυρίαρχος ελεγκτής της σχέσης... γιατί έτσι.Blackdog έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:26Ε δεν ειναι
Ειναι η μανια να εχεις ελεγχο της σχεσης. Αυτο γινεται με υποτιμηση, παραλογες απαιτησεις, παουερ γκεημς, απαξιωση κλπ. Και γινεται γιατι μονο ετσι ο δραστης νιωθει ασφαλης σε μια σχεση.
Μην με κανεις παλι να βαζω ψυχολογικες ερμηνειες και να ψαχνω λινκ, πιστεψε με και μια φορα
Αυτό κάθε άλλο παρά έλεγχος είναι.
Παντως αν το περιορισεις στις λεσβιες υπαρχει σχεδον απολυτη ισοφαριση.Naida έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:45Δηλαδή πόσοι άντρες δολοφόνησαν την σύντροφο τους και αυτοκτόνησαν και πόσες γυναίκες δολοφόνησαν τον σύντροφο τους εφετος; για να μπορούμε να έχουμε μια εκτίμηση στο πλήθος δολοφονιών.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑18 Δεκ 2022, 13:38Εδώ που τα λέμε, αν σκοτώσεις προκύπτουν καταστροφικές συνέπειες, ακόμη και αν δεν είσαι αυτοκαταστροφικός.
Αλλά θα προσθέσω κάτι που σκέφτηκα με την ανάρτηση σου, μια και πιάσαμε τις αναλύσεις.
Ότι οι άντρες που αυτοκτονούν αμέσως μετά τις γυναικοκτονίες ή και παιδοκτονίες λόγω ερωτικής αντιζηλίας, είναι συντριπτική πλειοψηφία.
Σπανίως οι γυναίκες δολοφόνοι αυτοκτονούν.
Για την ακρίβεια, δεν θυμάμαι κάποια τέτοια περίπτωση.