metarrythmistis έγραψε: ↑23 Φεβ 2023, 00:21
Εγώ ανέφερα την ταρζανιά του σαμποτάζ για να δείξω ότι ανησυχία για την βούληση του Γερμανικού λαού υπάρχει πραγματική και στρατηγική. Αλλιώς δεν κάνεις τέτοιου είδους ενέργειες.
Αυτή η φοβία υπήρχε πάντα στους ΝΑΤΟικούς κύκλους από την εποχή του 1960. Ο φόβος της ουδετερότητας της Γερμανίας (δεν γράφω τίποτα που δεν το έχω μελετήσει) .
Κατ' αρχήν παράδειγμα αποστασιοποίησης ήταν ο Ντε Γκωλ. Επομένως, η Γερμανία αποτελούσε το κρίσιμο πιόνι για τις ΗΠΑ.
Εστω, δεν πιστεύεις ότι το έκαναν οι ΗΠΑ.
Αλλα γιατί ο Μπλίκεν στις 9/27/2022 λέει ότι the destruction of Nordstream is also a "tremendous strategic opportunity" ;
Επιπλέον, μόνο σε ταινία του ΘΒ ή του επιθεωρητή Κλουζό, πρέπει να είναι τόσο ανίδεος κάποιος ώστε να μην μπορέσει να αναγνωρίσει την "tremendous strategic opportunity" του αντιπάλου του. Αφήνω, ότι την σημασία της ακύρωσης του αγωγού την είχε αποκαλύψει ο ίδιος ο Μπάιντεν. Αφήνω το γεγονός ότι οι Σουηδικές αρχές δεν έκαναν ανακοίνωση για τα ευρήματά τους.
Με πολλά από αυτά συμφωνώ και τα έχω γράψει και εγώ στο παρελθόν.Όλα αυτά όμως επισκιάζονται από το γεγονός του πολέμου.
Πράγματι η αμερικανική στρατηγική είναι η αποτροπή της ένωσης της Ευρασίας και αυτή με τη σειρά της είναι μια διευρυμένη αντιγραφή της αγγλικής στρατηγικής για την αποτροπή της ένωσης της Ευρώπης.Η στρατηγική αυτή όμως δεν εκτελείται εν κενώ,υλοποιείται με τη σύμφωνη γνώμη των ευρωπαικών λαών που εκάστοτε απειλούνται από τον κακό της ηπείρου.Και πάντοτε ευρίσκεται ο κακός,είτε λέγεται Ναπολέων είτε Χίτλερ είτε Πούτιν.
Ανέφερες τον Ντε Γκωλ,ο οποίος μιλούσε για ουδετερότητα και για Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια.Πως θα δημιουργείτο όμως αυτή η Ευρώπη;δια της βίας ή συναινετικά;αυτό είναι το κουμπί της ευρωπαικής ιστορίας.
Ο ίδιος Ντε Γκώλ ξεκίνησε την πολιτική καριέρα του ως "διασπαστικό στοιχείο" αυτής της ενωμένης Ευρώπης που σχεδόν είχε πραγματοποιήσει ο Χίτλερ το καλοκαίρι του 1940.
Ενώ η χώρα του,η Γαλλία είχε συνθηκολογήσει και ουσιαστικά ολόκληρη η ηπειρωτική Ευρώπη ήταν υπό τον έλεγχο του Άξονα,ο ίδιος έφυγε για το Λονδίνο και έθεσε τον εαυτό του στην υπηρεσία των "les Anglosaxons" για να ανατρέψει αυτή την ενοποίηση.Η ιστορία τον δικαίωσε αλλά λόγω της εξωευρωπαικής επέμβασης που αργότερα τον δυσαρεστούσε - ίσως να τον δυσαρεστούσε και τότε διότι στο διάγγελμά του π.χ. την ημέρα της απόβασης στη Νορμανδία μιλούσε για τη "μάχη για την απελευθέρωση της Γαλλίας" χωρίς να πει λέξη για το ποιοί ήσαν αυτοί που αποβιβάζονταν για αυτή τη μάχη.
Θα πει κανείς,άλλο η ενοποίηση της Ευρώπης από τον Χίτλερ και άλλο από τους Ρώσους.Αλήθεια;για ρώτα κανένα Πολωνό ή Ουκρανό τώρα να σου πει τη γνώμη του.
Όταν λοιπόν ο Ντε Γκωλ μιλούσε για Ευρώπη από τον Ατλαντικό ως τα Ουράλια αγνοούσε τη βούληση των ανατολικοευρωπαικών λαών,η οποία εμφανίσθηκε σε όλη τη μεγαλοπρέπειά της μετά το 1990.Αλλά δεν μπορεί να υπάρξει ειρήνη και ένωση με τη λογική ότι είναι απαράδεκτη η υπαγωγή της Γαλλίας στη Γερμανία αλλά παραδεκτή η υπαγωγή της Πολωνίας ή της Ουκρανίας στη Ρωσία.Και να υπάρξει δηλαδή,θα μπουν στη μέση αυτοί που δεν θέλουν να υπάρξει,"les Anglosaxons" και θα τη χαλάσουν τη δουλειά.Δεν τη χαλάνε όμως χωρίς αφορμή.Η αφορμή και η καταπίεση υπάρχουν.
Για τον λόγο αυτό το εγχείρημα της ΕΟΚ/Ευρωπαικής Ένωσης ξεκίνησε με μια βασική αρχή : ένωση ειρηνικά και δημοκρατικά χωρίς επιβολή των μεγάλων χωρών επί των μικρών.Εγχείρημα πολύ δύσκολο,ίσως αντίθετο και στη φύση των διεθνών σχέσεων αλλά το μόνο δυνατό για να μη ξανακυλίσει η ευρωπαική ιστορία στους πολέμους.
Με βάση αυτές τις αρχές δεν υπάρχει ρωσόσφαιρα στην οποία περιλαμβάνονται Ουκρανοί και Βαλτικοί ούτε γερμανόσφαιρα που έχει Αυστριακούς ούτε βρεταννόσφαιρα που έχει Ιρλανδούς.Μπορούν να υπάρχουν μόνο πολιτιστικά και συναινετικά,πάντως όχι με πυραύλους Καλίμπρ.
Οι Άγγλοι την ένωση της Ευρώπης δεν την ήθελαν και δεν την θέλουν.Μπήκαν μέσα και τη σαμπόταραν όσο μπορούσαν διπλωματικά.Παίχθηκε μεγάλο παιγνίδι με εμάς και την κρίση της ευρωζώνης και τα μνημόνια.Εγράφησαν πολλά για την αναβίωση του γερμανικού ηγεμονισμού παραδόξως από τους ίδιους που σήμερα κλαίνε για την αποδυνάμωση της Γερμανίας
.Πολλοί περίμεναν να αρχίσει να ξυλώνεται το πουλόβερ της ΕΕ από την Ελλάδα.Όμως τελικά άντεξε,έστω με κωλοτούμπες.Η Ελλάδα έμεινε.Τότε οι Άγγλοι ένα χρόνο μετά σηκώθηκαν και έφυγαν οι ίδιοι.Δεν έκαναν φυσικά κάποιον πόλεμο,η ευρωπαική ειρηνικη ενοποίηση δεν τους επέτρεπε να παίξουν το κλασικό διαίρει και βασίλευε όπως ο κάθε Ναπολέοντας παλιά και απλά έφυγαν.Ο Πούτιν όμως εισβάλλων ως ταύρος σε υαλοπωλείο άνοιξε το παλιό παιγνίδι.
Η ΕΕ ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ να αποδεχθεί τους κανόνες Πούτιν στην Ευρώπη διότι θα αυτοακυρωθεί.Δεν μπορεί μια ευρωπαική χώρα 40 εκατομμυρίων να καταληφθεί δια των όπλων και να σφυρίζει αδιάφορα στο όνομα κάποιας ένωσης της Ευρώπης.Δεν υπάρχει αυτό.Και νερό στο κρασί τους έβαλαν προηγουμένως και για την Κριμαία και για το Ντόνμπας.Οι κυρώσεις ήταν της πλάκας παρ ότι μια χώρα έχασε εδάφη αλλά και οι Αγγλοαμερικανοί ήσαν προσεκτικοί για να μη πέσουν πάνω τους οι κατηγορίες.Εάν παρατήρησες τις συμφωνίες του Μινσκ τις υπογράφουν Γάλλοι και Γερμανοί,οι Αγγλοαμερικάνοι έμειναν μακριά.Αλλά το μνημόνιο της Βουδαπέστης το 1994 με το οποίο εγγυώνται την ανεξαρτησία της Ουκρανίας εάν παραδώσει τα σοβιετικά πυρηνικά όπλα το υπέγραψαν ΗΠΑ και Βρεταννία.
Εάν ο Πούτιν έμενε στη Κριμαία και το Ντόνμπας δεν θα άλλαζαν πολλά.Αυτός όμως δεν είναι ούτε Ντε Γκωλ που αποχώρησε από την Αλγερία ούτε Μέρκελ που τελικά έδωσε τα λεφτά έστω με όρους για τα μνημόνια.Αυτός την έχει δει μεγάλος Πέτρος και εφ όσον την έχει δει έτσι η πόρτα για τους Αμερικάνους άνοιξε και πάλι.
). Αυτο που πρεπει να γινει ειναι να σπάσουμε την πουτλερια σε 50 κράτη και να σύρουμε στα διεθνή δικαστήρια, να παθαίνει καρδιακές συγκοπές στα έδρανα και να σαπίζει στα κελιά.
