Δημόσιο ή Ιδιωτικό σχολείο (και γιατί);

[ΓΑΛΗ]

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Νομίζω πως, ασχέτως δημοσίου/ιδιωτικού, τα καλά σχολεία καθορίζονταν ανέκαθεν και πρωτίστως από την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού που υπηρετεί σε αυτά

Συμφωνώ απόλυτα. Εγώ σε δημόσιο κωλοεπαρχίας και μπήκαν με την πρώτη σχεδόν όλοι όπου ήθελαν (και δεν εννοώ ΤΕΙ κωλοπετεινίτσας). Αλλά είχαμε φοβερούς καθηγητές. Και στα μαθήματα που δεν είχαμε φοβερούς καθηγητές, φρόντιζαν να μας κάνουν ΟΛΗ την ύλη σωστά, απλά δεν έδιναν το κάτι παραπάνω. Κενά πάντως δεν άφηναν. Εγώ θυμάμαι συγκεκριμένα να είμαι Θετική κατεύθυνση, να δίνω β' λυκείου Πανελλήνιες αρχαία ελληνικά (μη ψάχνετε γιατί είχα ηλίθιο σύστημα εισαγωγικών) και να σκάνε όλοι από τη θετική εικοσάρια, χωρίς φροντιστήρια, χωρίς τίποτα, γιατί μας τα'χε κάνει όλα αυτός στην τάξη. Και μιλάω τώρα για μάθημα που παίζει να μην ανοίγαμε ούτε το εξώφυλλο.

Συμφωνώ απολύτως. Το πρόβλημα είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις οι σοβαροί καθηγητές έχουν τη δυνατότητα να κρατήσουν τον δικό τους τρόπο διδασκαλίας και σε κάποιες άλλες, όχι. Στην επαρχία, ίσως τα πράγματα να είναι πιο εύκολα, επειδή εκ των πραγμάτων είναι και πιο στενός και γνώριμος ο κύκλος μεταξύ μαθητών/γονέων/εκπαιδευτικών, οπότε το πράγμα ελέγχεται πιο εύκολα. Στα μεγάλα αστικά κέντρα, σπάει η συγκεκριμένη αλυσίδα.

[ΓΑΛΗ]

Κάνεις λάθος σ' αυτό, αν αναφέρεσαι σε δημόσια σχολεία. Υπήρχαν καλά δημόσια και σε αστικές και σε μέσες περιοχές. Απλώς γιατί τα καλά δημόσια δεν έγιναν μετά τον εσωτερικό αποικισμό της Αθήνας, υπήρχαν και πριν. Το ίδιο ισχύει και για τις περιοχές. Κάποιες που σήμερα είναι ακριβές, στο παρελθόν δεν υπήρχαν, έπαιζαν ως παραθεριστικοί οικισμοί.

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Γιατί ειδικώς στην Αθήνα; Επειδή έχει περισσότερα ιδιωτικά απ' ό,τι στην επαρχία;

[Belladonna]

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Νομίζω πως, ασχέτως δημοσίου/ιδιωτικού, τα καλά σχολεία καθορίζονταν ανέκαθεν και πρωτίστως από την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού που υπηρετεί σε αυτά

Εννοείται. Τόσο των εκπαιδευτικών όσο και των μαθητών.

[Belladonna]

Κάνεις λάθος σ' αυτό, αν αναφέρεσαι σε δημόσια σχολεία. Υπήρχαν καλά δημόσια και σε αστικές και σε μέσες περιοχές. Απλώς γιατί τα καλά δημόσια δεν έγιναν μετά τον εσωτερικό αποικισμό της Αθήνας, υπήρχαν και πριν. Το ίδιο ισχύει και για τις περιοχές. Κάποιες που σήμερα είναι ακριβές, στο παρελθόν δεν υπήρχαν, έπαιζαν ως παραθεριστικοί οικισμοί.

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Γιατί ειδικώς στην Αθήνα; Επειδή έχει περισσότερα ιδιωτικά απ' ό,τι στην επαρχία;

Ναι.
Το δεδομένο είναι ότι οι εκπαιδευτικοί διορίζονται από ένα ενιαίο σύστημα διορισμών οπότε στατιστικά καλοί ή κακοί εκπαιδευτικοί και συνεπαγόμενοι διευθυντές μπορεί στατιστικά να υπάρχουν σε οποιοδήποτε σχολείο της χώρας. Σε ένα σχολείο μπορεί να βρεθεί ένας καλός δ/ντής και αρκετοί καλοί εκπαιδευτικοί οπότε το σχολείο αυτό γίνεται καλό κοκ.
Λαμβάνοντας όμως υπόψιν και τον άλλο ανθρώπινο παράγοντα, που είναι οι μαθητές, αυτός δεν είναι ομοιόμορφος. Στην επαρχία θεωρώ ότι είναι βασικά, καθώς άριστοι-καλοί-στραβοί και ανάποδοι υπάρχουν παντού, αλλά στην Αθηνα με την επιλογή των ιδιωτικών σε συνσυασμό με τις κοινωνικές διαφορές στις περιοχές, αυτός ο παράγοντας θεωρώ ότι παίζει τελικά και τον καθοριστικό ρόλο.

[hellegennes]

Με αφορμή το νημα το foscilis Μισώ το ΔΣ του συλλογου γονεων και κηδεμονων, κάνω εδώ την ερώτηση:

Θεωρείτε επένδυση τη φοίτηση σε ιδιωτικό σχολείο ή είναι μια νεοπλουτη μόδα που δεν έχει πολύ νόημα;

Είναι μια νεόπλουτη μόδα που δεν έχει πολύ νόημα. Δεν προσφέρει καλύτερη εκπαίδευση, δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, το παιδί χάνει την δυνατότητα να έχει την κοινωνικότητα που απαιτείται για μια ισορροπημένη ζωή έξω από το σχολείο, με τους συμμαθητές του και υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι αλλοίωσης της προσωπικότητάς του, κυρίως από το σύνδρομο της Μαντάμ Σουσού.

Το μόνο που προσφέρει είναι καλύτερες κτηριακές εγκαταστάσεις και έξτρα δραστηριότητες, αλλά αυτά δεν ορίζουν την παιδεία.

[foscilis]

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Γιατί ειδικώς στην Αθήνα; Επειδή έχει περισσότερα ιδιωτικά απ' ό,τι στην επαρχία;

Ναι.
Το δεδομένο είναι ότι οι εκπαιδευτικοί διορίζονται από ένα ενιαίο σύστημα διορισμών οπότε στατιστικά καλοί ή κακοί εκπαιδευτικοί και συνεπαγόμενοι διευθυντές μπορεί στατιστικά να υπάρχουν σε οποιοδήποτε σχολείο της χώρας.

Εκτος απο τους διορισμους υπαρχουν μεταθεσεις/αποσπασεις/αναθεσεις καθηκοντων που παιζουν πολυ μεγαλυτερο ρολο στο ποιος καταληγει να κανει τι και πού.


Στατιστικα υπαρχουν πολυ περισσοτεροι που θελουν να ερθουν ή να μεινουν Αθηνα (γενικα σε μεγαλα αστικα κεντρα) κι αυτο δημιουργει ανταγωνισμο αρα διαφοροποιηση και εξελικτικα φαινομενα.


Εκει υπεισερχεται φουλ ο κοινωνικος παραγοντας. Και οχι μονο απο πλευρας βυσματος, αλλα και πιο αντικειμενικα. Πχ στατιστικα εχεις πολυ περισσοτερους νεαρους και ανυπαντρους στα ακριτικα μερη για τον πολυ απλο λογο οτι ο παντρεμενος με παιδια δεν μπορει το ιδιο ευκολα να ζει και να δουλευει σε αλλη πολη. Για παρομοιο λογο τεινεις να εχεις πολυ πιο εμπειρους στα αστικα κεντρα.

Σε ολα τα επαγγελματα η εμπειρια παιζει ρολο, αλλο ο μεσος ορος εμπειριας των δασκαλων να ειναι 10 χρονια αλλο 20 (και αυτο ισχυει και για τους κακους που εχουν 20 χρονια εμπειριας στο να ειναι κακοι).

Επισης στο μεγαλο αστικο κεντρο ειναι πιθανοτερο ο αλλος να κυνηγαει διοικητικη ή συνδικαλιστικη καριερα, να μην ειναι τοσο των μαθηματων. Πολυ απλα επειδη μονο εκει υπαρχουν τετοιοι ρολοι. Δεν εχει δευτεροβαθμια διευθυνση το νησακι στο πουθενα.

Βλεπουμε λοιπον οτι η συνθεση του προσωπικου σε Αθηνα και Κωλοπετεινιτσα εχει παρα πολλους λογους να αποκλινει,παρα τα σχετικα παρομοια μορια με τα οποιο ξεκινανε.

Αλλωστε υπαρχουν δεκαδες διαφορετικοι τροποι να καταληξεις με τα ιδια μορια. Πχ δευτερο μεταπτυχιακο ειναι ιδιο με ενα χρονο και δυο μηνες σαν αναπληρωτης ενω το να εχεις ανηλικο παιδι ειναι ιδιο με 10 χρονια αναπληρωτης, διδακτορικο και 3 μεταπτυχιακα.

[mao mao]

Με αφορμή το νημα το foscilis Μισώ το ΔΣ του συλλογου γονεων και κηδεμονων, κάνω εδώ την ερώτηση:

Θεωρείτε επένδυση τη φοίτηση σε ιδιωτικό σχολείο ή είναι μια νεοπλουτη μόδα που δεν έχει πολύ νόημα;

Είναι μια νεόπλουτη μόδα που δεν έχει πολύ νόημα. Δεν προσφέρει καλύτερη εκπαίδευση, δεν σε κάνει καλύτερο άνθρωπο, το παιδί χάνει την δυνατότητα να έχει την κοινωνικότητα που απαιτείται για μια ισορροπημένη ζωή έξω από το σχολείο, με τους συμμαθητές του και υπάρχουν πολλοί κίνδυνοι αλλοίωσης της προσωπικότητάς του, κυρίως από το σύνδρομο της Μαντάμ Σουσού.

Το μόνο που προσφέρει είναι καλύτερες κτηριακές εγκαταστάσεις και έξτρα δραστηριότητες, αλλά αυτά δεν ορίζουν την παιδεία.

Θα συμφωνήσω.

[mao mao]

50% παίζει ρόλο τι γονείς έχεις και πως θα σε μεγαλώσουν, 40% ο χαρακτήρας σου και 10% το σχολείο που πηγαίνεις.

Στο δημοτικό είναι γελοίο να πληρώνεις ιδιωτικό. Και ο πιο τρόμπας δάσκαλος θα σου μάθει γραφή, ανάγνωση και αριθμητική.

Γυμνάσιο επίσης οι απαιτήσεις είναι σχετικά χαμηλές. Οι καθηγητές θα σου πουν τα βασικά, αν αφιερώσεις χρόνο θα μάθεις. Αν είσαι τσογλανάκι δε θα μάθεις ακόμη και να σε πάν στο πιο ακριβό ιδιωτικό.

Στο Λύκειο θέλει φροντιστήριο κανά δυο χρόνια για την κατεύθυνση. Και ιδιωτικό να πας πάλι πρέπει να πας φροντιστηρίο.

Εν κατακλειδί τα ιδιωτικά σχολεία είναι για νεόπλουτους ή για γονείς που πιστεύουν οτι το παιδί τους θα γίνει έξυπνο αν πληρώσουν.

[Chilloutbuddy]

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Νομίζω πως, ασχέτως δημοσίου/ιδιωτικού, τα καλά σχολεία καθορίζονταν ανέκαθεν και πρωτίστως από την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού που υπηρετεί σε αυτά

Kαθόλου αγαπητέ
Εσύ βέβαια δίκιο έχεις, αυτό που είπες είναι το λογικό και αυτό θα έπρεπε να είναι το κριτήριο.

Αλλά έλα μου που για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν είναι αυτό. Για αυτούς, άσχετα αν το λένε ανοιχτά ή όχι, το κριτήριο είναι πάντα "τι κόσμο μαζεύει". Και μ'αυτό άλλος εννοεί ότι το θέλει το παιδί του να συναναστρέφεται καλούς μαθητές (λες και η γνώση ταξιδεύει στον αέρα σαν τα μικρόβια, αν κάτσεις δίπλα σε καλούς μαθητές μπορεί να πάθεις καμμιά γνώση), άλλος εννοεί ότι θέλει το παιδί του να είναι με πλουσιόπαιδα (λες και τα λεφτά ταξιδεύουν στον αέρα σα μικρόβια και μπορεί το παιδί να αρπάξει κανα λεφτό) και άλλος απλά δε γουστάρει μαυράκια (αλλά δεν το πολυλέει).

Και έχει κι ακόμα χειρότερα, εδώ που είμαι εγώ βλέπεις σου λένε καλό σχολείο και βλέπεις σκοτώνονται διάφοροι να βάλουν τα παιδιά τους εκεί για να τα βελτιώσουνε. Και ρωτάς πώς το ξέρετε βρε παιδιά ότι είναι καλό σχολείο; Και σου λένε γιατί έχει φοβερό μέσο όρο βαθμολογίας και ποσοστό επιτυχίας στις εξετάσεις. Μάλιστα, πολύ ωραία. Και πώς το πετυχαίνουν αυτό; Μήπως έχουν καλύτερο προσωπικό (που είναι και το πολύ λογικό που λέει κι ο κύριος Παγχρήστος); Όχι, τίποτα ιδιαίτερο. Α, οκ. Μήπως έχουν τίποτα ιδαίτερες μεθόδους και εργαλεία διδασκαλίας, τίποτα εγκαταστάσεις, εργαστήρια, υπολογιστές; Όχι.
Και λες τι γίνεται ρε πστ μου, τι παίζει. Και το ψάχνεις λίγο παραπάνω και ανακαλύπτεις ότι αυτό το σχολείο δεν έχει απολύτως τίποτα καλύτερο από όλα τα άλλα σχολεία, απλά βασικά κάνει δύο πράγματα:
Α) Τους κακούς και μέτριους μαθητές απλά δεν τους παίρνει καθόλου και βρίσκει κάποιο λόγο να τους απορρίψει, και
Β) Αν κάποιο παιδάκι μείνει λίγο πίσω πιάνουν τους γονείς του και του λένε "πιστεύουμε ότι το παιδί σας θα ήταν πιό ευτυχισμένο σε κάποιο άλλο περιβάλλον περισσότερο του επιπέδου του, μήπως να το στείλετε σε κανένα άλλο σχολείο;" και αν οι γονείς επιμένουν τότε το ίδιο το σχολείο φροντίζει να ΜΗΝ είναι το παιδάκι ευτυχισμένο, μέχρι να αποφασίσει να τους αδειάσει τη γωνιά. Για τέτοια καθίκια μιλάμε, να βάλεις το παιδί σου εκεί μέσα και να βγει με ψυχολογικά τραύματα.

Ε να το χέσω αυτό το σχολείο, είναι σα να πάρεις τον Μέσι, τον Ρονάλντο και τον Μπαπέ και μετά να καυχιέσαι ότι είσαι φοβερός προπονητής επειδή έχεις καλή ομάδα

Αυτές είναι η παράνοιες που παλεύω κάθε μέρα όταν έρχεται η κουβέντα στα σχολεία

[Chilloutbuddy]

Να σας πω εγώ τι είναι καλό σχολείο. Καλό σχολείο είναι το οποιοδήποτε δημόσιο της Φινλανδίας. Γιατί; Γιατί παίρνουν για δάσκαλους τους καλύτερους απόφοιτους πανεπιστημίου και τους πληρώνουν πολύ καλά, το να είσαι δάσκαλος θεωρείται και είναι σημαντικό επάγγελμα με πρεστίζ και χρήμα και οι καλύτεροι προσπαθούν να γίνουν (μεταξύ άλλων φυσικά) και δάσκαλοι.
Και μετά στα σχολεία βάζουν 3 δασκάλους ανά τάξη. Ο ένας παραδίδει, ο δεύτερος τριγυρίζει στην τάξη, επαναλαμβάνει τι είπε ο πρώτος, φροντίζει να κατάλαβαν όλοι και απαντάει ερωτήσεις αν υπάρχουν. Και ο τρίτος κάθεται ειδικά με τους 2-3 χειρότερους μαθητές και προσπαθεί να τους φέρει στο επίπεδο των άλλων όσο περισσότερο γίνεται.

Αυτό είναι καλό σχολείο. Και με αυτά τα σχολεία κατάφερε η Φινλανδία να γίνει από αγροτική χώρα που έβγαζε πατάτες σε χώρα υψηλής τεχνολογίας και βιομηχανίας.

Υπάρχει τέτοιο σχολείο σε άλλες χώρες που είμαστε εμείς; Όχι. Ε αν σας ενδιαφέρει όντως το καλό σχολείο τουλάχιστον βρείτε κάποιο που να έχει έστω ένα από αυτά τα στοιχεία, έστω κάτι.

[βοθρατζης]

Εμπειρία ομάδας καθηγητών που γύρισαν απο εκπαιδευτικό ταξίδι στην Τσεχία. Οι μαθητές 15 χρονών χωρίς την επίβλεψη καθηγητή, χειρίζονταν όργανα αξίας 10.000 ευρω χωρίς να τα καταστρέφουν . Το σχολείο ήταν τεχνικό, κάτι σαν τα δικά μας ΕΠΑΛ. Δεν υπήρχαν ναρκωτικά , δεν υπήρχε κανένας βαμμένος τοίχος με συνθήματα τύπου " σούλα σ αγαπάω ρε " . Ήταν ένα απόλυτα ήρεμο περιβάλλον μαθητών που πήγαιναν με στόχο να μάθουν. Οχι να κάψουν ή να καταστρέψουν.

Το δυστυχές στην υπόθεση των σχολείων είναι ότι συνολικά η ελληνική κοινωνία πιστεύει ότι το δημόσιο σχολείο, που προφανώς είναι πιο οικονομικό , μπορεί να λειτουργήσει από μόνο του. Δυστυχώς κάνετε λάθος. Δεν μπορεί.
Είναι ο μικροκαθρέπτης της τοπικής κοινωνίας. Πήγαινε τώρα στο περιστέρι και πες μου σε δημόσια σχολεία τι είδους παιδιά πάνε;
Εντάξει τώρα, τι θέλετε να κάνουμε; αφού το περιστέρι και όλα τα δυτικά προάστια είναι υποβαθμισμένες περιοχές, πάνε παιδιά απο υποβαθμισμένες οικογένειες. Θα μου πεις... και τι να κάνουμε ; να γκετοποιηθούμε; στην Κηφισιά; ή στην Ηλιούπολη;
Σ γυμνάσιο στην ηλιούπολη καθηγητής έχει φτάσει στο σημείο να τον μηνύσουν γιατί προσπαθεί να επιβληθεί στην τάξη και δεν τον αφήνουν οι ανήλικοι μαθητές που με το παραμικρό παίζουν μπουνιές.
Η κατάσταση στα δημόσια σχολεία έχει ξεφύγει και είναι επικίνδυνα για την σωματική ακεραιότητα των μαθητών. Δεν συζητάμε για τους καθηγητές, αυτοί είναι χαμένοι απο χέρι, δεν θα αργήσει η ώρα που κάποιος θα μιμηθεί το παιδάκι στην αμερική και θα πάρει ένα κουμπούρι να καθαρίσει κάποιον.
Αρα που καταλήγουμε;
στο ότι έχουμε τα σχολεία που μας αξίζουν σαν κοινωνία
Γιατί;
Γιατί εμείς τα αφήσαμε να γίνουν έτσι.
Γιατί ο μέσος έλληνας γονιός, δεν πατάει στο σχολείο του παιδιού του μετά το δημοτικό.
Και γιατί να πατήσει;
γιατί πρέπει να δείξει ότι ενδιαφέρεται. Είναι δική μας ευθύνη σαν γονιοί να ενδιαφερθούμε για το τι συμβαίνει στην καθημερινότητα του σχολείου.
Εάν δεν το καταλάβουμε αυτό πάμε χαμένοι.
Είναι δική μας ευθύνη να γνωριστούμε να τους γονείς των άλλων συμμαθητών και να "κάνουμε παρέα μαζί τους" Δυστυχώς..
Οχι ότι έχω καμία όρεξη να τρώω στη μάπα όποιον όποιον...αλλά δυστυχώς εγώ πρέπει να εξιχνιάσω αν αυτός ο άλλος που έστειλε στο ίδιο σχολείο το παιδί του είναι στην ίδια κοινωνική τάξη εμένα, στην ΄δια κουλτούρα στην ίδια λογική. Αν δεν είναι πρέπει κάτι να κάνω.
Αν δεν το κάνω αυτό , απλά κουκουλώνω τα πράγματα και παρκάρω το παιδί μου στο σχολείο για να μην ασχολούμαι.
Θα μου πεις, σιγά μην ασχολούμαι τώρα ...ας κάνουν τη δουλειά τους οι εκπαιδευτικοί..
Δυστυχώς, αυτό δεν είναι δουλειά των εκπαιδευτικών. Είναι δουλειά των γονιών.
Υπάρχει ο σύλλογος κηδεμόνων που είναι το πιο ισχυρό όργανο στο σχολείο και καθορίζει την σχολική ζωή. Οταν ακούω κάτι απόψεις που λένε όλοι οι άλλοι φταίνε εκτός από μένα τότε ξέρω πολύ καλά ότι αυτοί παρκάρουν το παιδί τους κάπου γιατί απλά δεν τους ενδιαφέρει.
Δυστυχώς το να έχεις παιδί με την κατάντια της κοινωνίας μας έχει γίνει πολύ δύσκολο.
Αν εσύ δεν πας να πεις στο σύλλογο των γονέων , ρε σεις, εδώ ποιοι είμαστε; τι κάνουμε; και να σκανάρεις το επίπεδο των υπολοίπων με σκοπό να βάλεις όρια, δεν θα μπουν ποτέ.
Πλέον τα δημόσια σχολεία έχουν τον παράγοντα της ασταμάτητης βίας. Οι μαθητές , ανήλικοι σχηματίζουν εγκληματικές συμμορίες και διαπράττουν εγκλήματα. Αυτό αν δεν το καταλαβαίνει κάποιος είναι γιατί δεν έχει επαφή. Η αστυνομία και το υπουργείο προσπαθούν να τα κουκουλώσουν μόνο.
Γι αυτό πιστεύω ότι η κεραμέως όχι μόνο απέτυχε αλλά έχει και την κύρια ευθύνη. Το φαινόμενο εντάθηκε σε τεράστιο βαθμό μετά την πανδημία. Τα πράγματα ξέφυγαν και αν σαν γονείς δεν βάλουμε πλάτη τα σχολεία θα γίνουν ο πνευματικός αν μη τι άλλο τάφος των παιδιών μας.
Μόνη άμυνα σε όλο αυτό είναι η προσωπική παρουσία των γονιών στο σχολείο. Μόνο οι γονείς μπορούν να σπάσουν αυτή την ανομολόγητη τάση βίας που προέρχεται από υποκουλτούρες σαν της τραπ.
Γι αυτό σιχαίνομαι αυτό το υποπροϊόν. Γιατί οδήγησε , άρα έχει ολοκληρωθεί το σιχαμένο έργο της τους μαθητές στο να θαυμάζουν τον τάδε πρεζάκια , τον τάδε πιστολέρο , τον τάδε τατουαζάκια τον τάδε που κλέβει , που σκοτώνει κλπ κλπ
Αυτό έχει γίνει ήδη και όσο και να μην το πιστεύετε είναι αλήθεια.
Αν οι γονείς δεν βάλουμε πλάτη την πατήσαμε. Η κεραμέως είναι ένα μανατζαράκι που το μόνο που νοιάζεται είναι η καρέκλα της και το πως θα κάνει καριέρα.
Μην πιστέψει κανείς ότι η τραπ δεν έχει διείσδυση σε καλές περιοχές και είναι μόνο για τα γκέτο των δυτικών προαστίων. Δεν μπορεί κανείς να αποφύγει τον επηρεασμό απο την τραπ. Το παιδί σου αν δεν του έχεις εξηγήσει εσύ ο ίδιος ότι η τραπ και τα μηνύματά της είναι μια ουτοπία,
δεν υπάρχει περίπτωση να μην κολλήσει το μικρόβιο.
Τα σχολεία των ΔΠ είναι καταδικασμένα. Τα παιδιά των ΔΠ σε μια δεκαετία θα είναι ο ανθός της υποκουλτουρας. Οταν μετά απο είκοσι και τριάντα χρόνια αναπαραχθούν θα είναι μια άλλη κοινωνία που τρέμω για το πως θα είναι.
Το φαινόμενο όμως έχει ήδη εξαπλωθεί και στα νότια και στα βόρεια. Ηλιούπολη, μακριά απο δημόσιο
Γι αυτό η καλύτερη λύση είναι ιδιωτικό . Αλλά με έλεγχο πάντα.
Η κεραμέως κατάστρεψε την δημόσια εκπαίδευση για να μας αναγκάσει να στείλουμε τα παιδιά μας στα ιδιωτικά.
Το έκανε εσκεμμένα. Καταστρέφει με συστηματικό τρόπο, νομοθετικό πλαίσιο , υποδομές προσωπικό.
Και όλα αυτά για να οδηγηθούμε στο να πρέπει να πληρώνουμε.
Φυσικά το επόμενο στάδιο μετά τις εκλογές , αν ξαναβγεί, θα είναι να εφαρμοστεί το βάουτσερ. Προφανώς με εκπαιδευτικό μανδύα στην αρχή. Κατάλαβες; θα πληρώνεις αγαπητέ μου για να στέλνεις το παιδάκι σου στο δημόσιο, το ίδιο βέβαια θα κάνει και ο σύριζα. Βουλευτής του σύριζα είχε αναφέρει πριν χρόνια το ότι καλό είναι να ισχύσει το βάουτσερ , το κουπόνι εκπαίδευσης . Ο μητσοτάκης στη δεθ πριν να εκλεγεί το είχε καθορίσει στα 182 ευρώ το μήνα. Δεν το έκανε τώρα , αυτή την τετραετία αλλά στην επόμενη.. μάλλον θα το κάνει.
Αυτο θα είναι σχετικά αποτελεσματικό γιατί τα παιδιά των παρακμιακών οικογενειών απλά δεν θα πηγαίνουν σχολείο.
Αρα θα καθαρίσει το τοπίο; απλά θα μαζευτεί κάποιος πληθυσμός νέων που δεν θα έχουν το απαραίτητο χαρτί λυκείου.
Η κοινωνία μας εκεί οδηγείται και καλό είναι να το καταλάβουμε. Είτε με σύριζα είτε με νουδου.

[katinasalamaki]

Είναι μεγάλη συζήτηση πάντως το τί καθορίζει το "καλό δημόσιο σχολείο" στην Αθήνα.

Νομίζω πως, ασχέτως δημοσίου/ιδιωτικού, τα καλά σχολεία καθορίζονταν ανέκαθεν και πρωτίστως από την ποιότητα του ανθρώπινου δυναμικού που υπηρετεί σε αυτά

Kαθόλου αγαπητέ
Εσύ βέβαια δίκιο έχεις, αυτό που είπες είναι το λογικό και αυτό θα έπρεπε να είναι το κριτήριο.

Αλλά έλα μου που για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν είναι αυτό. Για αυτούς, άσχετα αν το λένε ανοιχτά ή όχι, το κριτήριο είναι πάντα "τι κόσμο μαζεύει". Και μ'αυτό άλλος εννοεί ότι το θέλει το παιδί του να συναναστρέφεται καλούς μαθητές (λες και η γνώση ταξιδεύει στον αέρα σαν τα μικρόβια, αν κάτσεις δίπλα σε καλούς μαθητές μπορεί να πάθεις καμμιά γνώση), άλλος εννοεί ότι θέλει το παιδί του να είναι με πλουσιόπαιδα (λες και τα λεφτά ταξιδεύουν στον αέρα σα μικρόβια και μπορεί το παιδί να αρπάξει κανα λεφτό) και άλλος απλά δε γουστάρει μαυράκια (αλλά δεν το πολυλέει).

Και έχει κι ακόμα χειρότερα, εδώ που είμαι εγώ βλέπεις σου λένε καλό σχολείο και βλέπεις σκοτώνονται διάφοροι να βάλουν τα παιδιά τους εκεί για να τα βελτιώσουνε. Και ρωτάς πώς το ξέρετε βρε παιδιά ότι είναι καλό σχολείο; Και σου λένε γιατί έχει φοβερό μέσο όρο βαθμολογίας και ποσοστό επιτυχίας στις εξετάσεις. Μάλιστα, πολύ ωραία. Και πώς το πετυχαίνουν αυτό; Μήπως έχουν καλύτερο προσωπικό (που είναι και το πολύ λογικό που λέει κι ο κύριος Παγχρήστος); Όχι, τίποτα ιδιαίτερο. Α, οκ. Μήπως έχουν τίποτα ιδαίτερες μεθόδους και εργαλεία διδασκαλίας, τίποτα εγκαταστάσεις, εργαστήρια, υπολογιστές; Όχι.
Και λες τι γίνεται ρε πστ μου, τι παίζει. Και το ψάχνεις λίγο παραπάνω και ανακαλύπτεις ότι αυτό το σχολείο δεν έχει απολύτως τίποτα καλύτερο από όλα τα άλλα σχολεία, απλά βασικά κάνει δύο πράγματα:
Α) Τους κακούς και μέτριους μαθητές απλά δεν τους παίρνει καθόλου και βρίσκει κάποιο λόγο να τους απορρίψει, και
Β) Αν κάποιο παιδάκι μείνει λίγο πίσω πιάνουν τους γονείς του και του λένε "πιστεύουμε ότι το παιδί σας θα ήταν πιό ευτυχισμένο σε κάποιο άλλο περιβάλλον περισσότερο του επιπέδου του, μήπως να το στείλετε σε κανένα άλλο σχολείο;" και αν οι γονείς επιμένουν τότε το ίδιο το σχολείο φροντίζει να ΜΗΝ είναι το παιδάκι ευτυχισμένο, μέχρι να αποφασίσει να τους αδειάσει τη γωνιά. Για τέτοια καθίκια μιλάμε, να βάλεις το παιδί σου εκεί μέσα και να βγει με ψυχολογικά τραύματα.

Ε να το χέσω αυτό το σχολείο, είναι σα να πάρεις τον Μέσι, τον Ρονάλντο και τον Μπαπέ και μετά να καυχιέσαι ότι είσαι φοβερός προπονητής επειδή έχεις καλή ομάδα

Αυτές είναι η παράνοιες που παλεύω κάθε μέρα όταν έρχεται η κουβέντα στα σχολεία

Αν αλλάξουμε το "ευτυχισμένο" με τη λέξη "κερδισμένο" γίνεται πιο σωστή η θέση του σχολείου.
Αν από τα 10 που λέει ο τήτζερ πιάνεις τα μισά, την επόμενη χρονιά θα πιάνεις τα μισά των μισών, οπότε καλύτερα να πας σε άλλο σχολείο με πιο αργούς ρυθμούς.

[Ασέβαστος]

Στο δημοτικό είναι γελοίο να πληρώνεις ιδιωτικό. Και ο πιο τρόμπας δάσκαλος θα σου μάθει γραφή, ανάγνωση και αριθμητική.

δεν ειναι ετσι.

καταρχην μην εντυπωσιαστεις αν σου πω οτι υπαρχουν αρκετα τρομπες εκαπιδευτικοι που δεν ειναι ικανοι να σε μαθουν ουτε αυτα.

αλλα η ουσια δεν ειναι να σε μαθουν πραγματα. ειναι να σε κανουν να θελεις να μαθεις. να σε εμπνεουν να αναζητησεις γνωση. να μην κανουν το σχολειο μια βαρετη διεκπαιρεωση που απλως εισαι υποχρεωμενος να κανεις αλλιως οι γονεις σου δε σου δινουν το λαπτοπ.

και πολυ λιγοι ειναι ικανοι να το κανουν αυτο. αν δεν το καταφερουν και οι γονεις, κλαψτα.

[Ασέβαστος]

Αλλά έλα μου που για τη συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου δεν είναι αυτό. Για αυτούς, άσχετα αν το λένε ανοιχτά ή όχι, το κριτήριο είναι πάντα "τι κόσμο μαζεύει". Και μ'αυτό άλλος εννοεί ότι το θέλει το παιδί του να συναναστρέφεται καλούς μαθητές (λες και η γνώση ταξιδεύει στον αέρα σαν τα μικρόβια, αν κάτσεις δίπλα σε καλούς μαθητές μπορεί να πάθεις καμμιά γνώση), άλλος εννοεί ότι θέλει το παιδί του να είναι με πλουσιόπαιδα (λες και τα λεφτά ταξιδεύουν στον αέρα σα μικρόβια και μπορεί το παιδί να αρπάξει κανα λεφτό) και άλλος απλά δε γουστάρει μαυράκια (αλλά δεν το πολυλέει).

εδω εχω μια ψιλοενσταση. αν εισαι μαζι με "καλους" εχεις καλυτερες πιθανοτητες να γινει ποιο ποιοτικο μαθημα καθως και στην εκτος μαθηματος συναναστροφη να μαθεις κατι διαφορετικο απο το ποιος κλωτσοσκουφης εκανε μεταγραφη.
αν "χωθεις" σε καποιο "ανωτερο" σχολειο, ειδικα αν για να χωθεις δινεις εξετασεις, σημαινει οτι εχεις μια παραπανω θεληση ισως και ικανοτητα. εκει δυσκολα θα βρεις μαθητες που απλως κοιτανε το ταβανι μεχρι να τελειωσει αυτο το μαρτυριο να βγουν να παιξουν μπαλα.

επισης, οσο κι αν δεν ακουγεται ωραιο, το να συναναστρεφεσαι με κονομισαριους, αν εχεις τα ψυχολογικα κοτσια να μην αισθανεσαι συνδρομο κατωτεροτητας, εχει καποιες πιθανοτητες να σου ανοιξει πορτες στο μελλον.

[Ασέβαστος]

Να σας πω εγώ τι είναι καλό σχολείο. Καλό σχολείο είναι το οποιοδήποτε δημόσιο της Φινλανδίας. Γιατί; Γιατί παίρνουν για δάσκαλους τους καλύτερους απόφοιτους πανεπιστημίου και τους πληρώνουν πολύ καλά, το να είσαι δάσκαλος θεωρείται και είναι σημαντικό επάγγελμα με πρεστίζ και χρήμα και οι καλύτεροι προσπαθούν να γίνουν (μεταξύ άλλων φυσικά) και δάσκαλοι.
Και μετά στα σχολεία βάζουν 3 δασκάλους ανά τάξη. Ο ένας παραδίδει, ο δεύτερος τριγυρίζει στην τάξη, επαναλαμβάνει τι είπε ο πρώτος, φροντίζει να κατάλαβαν όλοι και απαντάει ερωτήσεις αν υπάρχουν. Και ο τρίτος κάθεται ειδικά με τους 2-3 χειρότερους μαθητές και προσπαθεί να τους φέρει στο επίπεδο των άλλων όσο περισσότερο γίνεται.

Αυτό είναι καλό σχολείο. Και με αυτά τα σχολεία κατάφερε η Φινλανδία να γίνει από αγροτική χώρα που έβγαζε πατάτες σε χώρα υψηλής τεχνολογίας και βιομηχανίας.

Υπάρχει τέτοιο σχολείο σε άλλες χώρες που είμαστε εμείς; Όχι. Ε αν σας ενδιαφέρει όντως το καλό σχολείο τουλάχιστον βρείτε κάποιο που να έχει έστω ένα από αυτά τα στοιχεία, έστω κάτι.

ναι. σωστο αυτο.