Νέες κυκλοφορίες, προτάσεις για νέα ακούσματα, κριτικές
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Στα νήματα της ενότητας που βάζετε μουσικά βίντεο, παρακαλούμε να περιοριστείτε σε 1 ή το πολύ 2 βίντεο ανά ποστ, για να μην υπερφορτώνονται οι browsers.
Έχω εδώ και μερικούς μήνες που είμαι σε μία rock n' roll φάση, και ξεκίνησα να εξερευνώ την δισκογραφία κάποιων παλαιότερων συγκροτημάτων που είχα ξεχάσει ή αμελήσει όταν έμπαινα στον σκληρό ήχο. Η διαδρομή μου 20+ χρόνια πριν ήταν η εξής: Scorpions, Iron Maiden, Metallica, Nirvana, Iced Earth, Judas Priest, Manowar, Bathory (πάνω στον θάνατο του Quorthon), και μετά με πήρε η μπάλα με Primordial, Immortal, Graveland, και πέρασα 10+ χρόνια ακούγοντας κάθε είδους black metal.
Οπότε τον τελευταίο καιρό τον έχω περάσει ακούγοντας κλασικές μπάντες (που ήδη προανέφερα), αλλά και άλλες όπως Led Zeppelin, Motorhead, Cream.
Καμία δεν με έχει εντυπωσιάσει τον τελευταίο καιρό περισσότερο από τους Black Sabbath. Τι υπέρτατη διαστημική μπαντάρα ήταν αυτή; Βάζω ένα κομμάτι τους στο Spotify και όταν ξαναβρίσκω τον εαυτό μου έχουν περάσει 1-2 ώρες, είμαι με ένα χαμόγελο, και το κεφάλι πηγαίνει πάνω κάτω.
Τα πρώτα 5 τους είναι απίστευτοι δίσκοι, ίσως οι καλύτεροι 5 στην σειρά δίσκοι που μία μπάντα έχει κυκλοφορήσει. Φρέσκες ιδέες, απίστευτες ριφάρες, τρομερή έμπνευση. Από τα επόμενα ξεχωρίζω κυρίως το Heaven and Hell και το Headless Cross, ενώ θα ήθελα να ακούσω περισσότερο και το Sabotage. Τα υπόλοιπα εν καιρώ.
Αγαπημένο τραγούδι το National Acrobat, με το υπνωτιστικό ριφ και τους μυστικιστικούς στίχους.
Είμαι εγγεγραμμένη σε ένα κανάλι black metal κι ανάμεσα σ' όλα αυτά...έχει κι ένα κομμάτι των black Sabbath. Η περιγραφή λέει κάτι σαν...αν δεν ξέρεις τους Black Sabbath δεν ξέρεις πως βρέθηκες εδώ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
(Προφανώς για τους μικρότερους)
Έχω εδώ και μερικούς μήνες που είμαι σε μία rock n' roll φάση, και ξεκίνησα να εξερευνώ την δισκογραφία κάποιων παλαιότερων συγκροτημάτων που είχα ξεχάσει ή αμελήσει όταν έμπαινα στον σκληρό ήχο. Η διαδρομή μου 20+ χρόνια πριν ήταν η εξής: Scorpions, Iron Maiden, Metallica, Nirvana, Iced Earth, Judas Priest, Manowar, Bathory (πάνω στον θάνατο του Quorthon), και μετά με πήρε η μπάλα με Primordial, Immortal, Graveland, και πέρασα 10+ χρόνια ακούγοντας κάθε είδους black metal.
Οπότε τον τελευταίο καιρό τον έχω περάσει ακούγοντας κλασικές μπάντες (που ήδη προανέφερα), αλλά και άλλες όπως Led Zeppelin, Motorhead, Cream.
Καμία δεν με έχει εντυπωσιάσει τον τελευταίο καιρό περισσότερο από τους Black Sabbath. Τι υπέρτατη διαστημική μπαντάρα ήταν αυτή; Βάζω ένα κομμάτι τους στο Spotify και όταν ξαναβρίσκω τον εαυτό μου έχουν περάσει 1-2 ώρες, είμαι με ένα χαμόγελο, και το κεφάλι πηγαίνει πάνω κάτω.
Τα πρώτα 5 τους είναι απίστευτοι δίσκοι, ίσως οι καλύτεροι 5 στην σειρά δίσκοι που μία μπάντα έχει κυκλοφορήσει. Φρέσκες ιδέες, απίστευτες ριφάρες, τρομερή έμπνευση. Από τα επόμενα ξεχωρίζω κυρίως το Heaven and Hell και το Headless Cross, ενώ θα ήθελα να ακούσω περισσότερο και το Sabotage. Τα υπόλοιπα εν καιρώ.
Αγαπημένο τραγούδι το National Acrobat, με το υπνωτιστικό ριφ και τους μυστικιστικούς στίχους.
Τιτανοτεράστιοι και εμβληματικοί. Κι όλα αυτά, με μια φωνή σαν του Όζυ, που αν αφήσουμε στην άκρη συμπάθειες και νοσταλγίες, κακά τα ψέματα, σαν χαλασμένη ντουντούκα ήταν* (οκ, βαράτε οι οζικοί, αντέχω). Δεν λέω ότι δεν ταίριαζε με τα τραγούδια τους (τα περισσότερα), ούτε ότι δεν είχε έναν δικό της χαρακτήρα. Αλλά σαν φωνή, έτσι από μόνη της... νοπ.
* Με εξαίρεση το Solitude φυσικά.
Δεν θεωρώ ότι οι ορίτζιναλ Black Sabbath είναι με Όζυ κι ούτε είναι ο αγαπημένος μου. Ξέρεις ποιος είναι, όμως μου αρέσει εξίσου παρά πολύ και ο Τόνυ Μάρτιν, ο οποίος έχει κάνει επίσης πολλές άλλες καταπληκτικές δουλειές. Μου αρέσει όμως πολύ κι ο Ozzy.
Οι αγαπημένες μου εποχές Black Sabbath είναι με Dio και Tony Martin.
Το Tyr ήταν η πρώτη μου επαφή με Tony Martin
Αλλά πάρε έναν Ozzy
Σου την έφερα
Βρε με Όξυ (έτσι τον λέγαμε με την παρέα πιτσιρικάδες λόγω logo στους προσωπικούς του δίσκους) μεγάλωσα και τα περισσότερα τραγούδια εκείνης της εποχής των Σάμπαθ δεν μπορώ καν να τα φανταστώ με άλλη φωνή*, καμμιά αντίρρηση. Απλά λέω, αν απομονώσεις την φωνή από το Χ έπος που τραγούδησε και την δεις καθαρά από καλλιτεχνική άποψη, είναι ντουντούκα.
* Αντίστοιχα και με τον Dio, βέβαια. Άντε, τραβηγμένα, κανένα Children of the Sea ή κανένα Mob Rules να ακουγόταν με φωνή Όζυ. Σκέφτεσαι όμως τον Όζυ να λέει το Sign of the Southern Cross ή το Lonely is the World; Ούτε για πλάκα...
Τιτανοτεράστιοι και εμβληματικοί. Κι όλα αυτά, με μια φωνή σαν του Όζυ, που αν αφήσουμε στην άκρη συμπάθειες και νοσταλγίες, κακά τα ψέματα, σαν χαλασμένη ντουντούκα ήταν* (οκ, βαράτε οι οζικοί, αντέχω). Δεν λέω ότι δεν ταίριαζε με τα τραγούδια τους (τα περισσότερα), ούτε ότι δεν είχε έναν δικό της χαρακτήρα. Αλλά σαν φωνή, έτσι από μόνη της... νοπ.
* Με εξαίρεση το Solitude φυσικά.
Δεν θεωρώ ότι οι ορίτζιναλ Black Sabbath είναι με Όζυ κι ούτε είναι ο αγαπημένος μου. Ξέρεις ποιος είναι, όμως μου αρέσει εξίσου παρά πολύ και ο Τόνυ Μάρτιν, ο οποίος έχει κάνει επίσης πολλές άλλες καταπληκτικές δουλειές. Μου αρέσει όμως πολύ κι ο Ozzy.
Οι αγαπημένες μου εποχές Black Sabbath είναι με Dio και Tony Martin.
Το Tyr ήταν η πρώτη μου επαφή με Tony Martin
Αλλά πάρε έναν Ozzy
Σου την έφερα
Βρε με Όξυ (έτσι τον λέγαμε με την παρέα πιτσιρικάδες λόγω logo στους προσωπικούς του δίσκους) μεγάλωσα και τα περισσότερα τραγούδια εκείνης της εποχής των Σάμπαθ δεν μπορώ καν να τα φανταστώ με άλλη φωνή*, καμμιά αντίρρηση. Απλά λέω, αν απομονώσεις την φωνή από το Χ έπος που τραγούδησε και την δεις καθαρά από καλλιτεχνική άποψη, είναι ντουντούκα.
* Αντίστοιχα και με τον Dio, βέβαια. Άντε, τραβηγμένα, κανένα Children of the Sea ή κανένα Mob Rules να ακουγόταν με φωνή Όζυ. Σκέφτεσαι όμως τον Όζυ να λέει το Sign of the Southern Cross ή το Lonely is the World; Ούτε για πλάκα...
Δεν μπορώ να φανταστώ όχι, ομως ο Μάρτιν είπε πολύ καλά τα τραγούδια του Dio. Φωνάρα κι αυτός. Σήμερα άκουγα.
Σου έδωσα αυτό το κομμάτι γιατί εδώ είναι καλουλα η φωνή του. Βέβαια πιο πολύ ιστορία και εφέ ήταν ο Όζυ αλλά και πάλι μεγάλος είναι η άποψη μου.
Είμαι εγγεγραμμένη σε ένα κανάλι black metal κι ανάμεσα σ' όλα αυτά...έχει κι ένα κομμάτι των black Sabbath. Η περιγραφή λέει κάτι σαν...αν δεν ξέρεις τους Black Sabbath δεν ξέρεις πως βρέθηκες εδώ ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
(Προφανώς για τους μικρότερους)
Black Sabbath...the first gate
Υγ Judas Priest
Αυτά είναι gatekeeping κρυφοροκάδων
Γενικά μπορείς να ακούς μέταλ δεκαετίες και να μην είχες ποτέ διάθεση να ακούσεις πάνω από δυο κομμάτια συνεχόμενα Sabbath. Πουθενά δεν είναι γραμμένο ότι αν άρχισες να ακούς μέταλ επειδή σου αρέσουν τα blast beats και τα συμφωνικά περάσματα χρωστάς να έχεις παραπάνω από εγκυκλοπεδικό ενδιαφέρον για Black Sabbath κ.λπ.
If reality is the sum of our perceptions, to acquire more varying points of view is to acquire, literally, more reality
Οι απόψεις και τα σχόλια που δημοσιεύονται σε αυτό το Φόρουμ είναι προσωπικά και δεν αντιπροσωπεύουν αυτές της Διαχείρισης του Phorum.com.gr
Το κάθε μέλος, σύμφωνα με τους όρους χρήσης που αποδέχτηκε κατά την εγγραφή του, φέρει την αποκλειστική ευθύνη των δημοσιεύσεών του, των απόψεων / θέσεων που εκφράζονται
μέσω αυτής, καθώς και την επιλογή συνδέσμων που τυχόν συμπεριλαμβάνονται.
Η Διαχείριση του Phorum.com.gr σε καμία περίπτωση δεν αποδέχεται οποιαδήποτε ευθύνη, για οποιαδήποτε συμβουλή ή συστάσεις που κάνει ή υπονοεί κάποιο μέλος ή επισκέπτης του Phorum.com.gr
η οποία έχει ως αποτέλεσμα οποιαδήποτε απώλεια / ζημία, με οποιονδήποτε τρόπο, για μέλος του Phorum.com.gr, ή για οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο.
Επιπλέον, η Διαχείριση του Phorum.com.gr δεν είναι και δεν μπορεί να είναι υπεύθυνη, για το περιεχόμενο οποιουδήποτε άλλου ιστοτόπου στο Διαδίκτυο,
που έχει συνδεθεί με σύνδεσμο (link) από το Phorum.com.gr
Για άμεση επικοινωνία με τη Διαχείριση του Phorum.com.gr μπορείτε να συμπληρώνετε τη φόρμα της σελίδας Επικοινωνίας του Phorum.com.gr παρακάτω.
Judas Priest 
