Συντάξεις: Στα 69,8 έτη θα ανέβει το όριο ηλικίας το 2050 - Προβλέψεις ειδικών και σενάρια

[sharp]

Αυτό που αναφέρεις ήταν πρόταση που είχε κάνει παλιότερα ο Μάνος.

Ναι. Ούτε αυτός το έβγαλε απ'το μυαλό του, υπάρχει αλλού και είναι το καλύτερο.

Πού υπάρχει αυτό;

[sharp]

Μα κάτω από τα χίλια ευρώ είναι και η σύνταξη όσων δούλεψαν και πλήρωσαν οι ίδιοι τις εισφορές τους για 40 χρόνια στην Ελλάδα.

Οπότε, για ποιο λογικό λόγο θα πρέπει να πληρώνει κάποιος περισσότερο από 15 χρόνια στην Ελλάδα;

Ή να δουλεύει με μαύρα στην τελική.

Κάνει το ασφαλιστικό στρατιωτικό του (κύριος) και από κει και πέρα, άντε γεια στους κρατικούς φορείς που ψάχνουν για μαλάκες.

Το αυτο εγινε και στην Αγγλια με τους 55ρηδες.

Βγηκαν μαζικα στη συνταξη διοτι δεν συνεφερε να δουλευουν

Ε, εδώ που τα λέμε και το πρότζεκτ να κάνεις παιδιά μετά τα 32 για να βγεις σε σύνταξη λόγω 17χρονου ανήλικου στα 50, μια χαρά δούλεψε στην Ελλάδα.

Για τις...εθελούσιες, νο κόμεντς.

Όπως έγραψα παραπάνω γνωρίζω μία, χιλιαρικάκι από τότε, πάνω από δεκαετία τώρα πια. Καλά νά 'ναι, μισή ζωή στη σύνταξη θα βγάλει...

[sharp]

αυτο νομιζω το σταματησε η τροικα. Ή οχι;

Με βεβαιότητα γνωρίζω 2 νοσηλεύτριες που βγήκαν έτσι το 2021.

ω ρε μαγκα

Και νόμιζα ότι είχε καταργηθεί πολλά χρόνια.... χαχα.. τι συζητάμε ρε

[sharp]

Να πούμε και κάτι που δεν έχει καταλάβει αρκετός κόσμος περί Γαλλίας. Τα 62 χρόνια που είχανε και έχουν όλα τα ΜΜΕ για τίτλο, απαιτούσαν 42 χρόνια εργασίας. Δηλαδή πιο αυστηρά από την Ελλάδα που απαιτεί 40 χρόνια, πάλι για σύνταξη στα 62. Για σύνταξη λόγω γήρατος, βγαίνουν και αυτοί στα 67.

Η μεταρρύθμιση Μακρόν τώρα χτυπάει τους ασπούδαστους που δουλεύουν από τα 18 τους, απαιτώντας 43 χρόνια εργασίας για σύνταξη στα 64.

Μπούμερς είναι ρε, τι σε νοιάζει; Άστους να σαπίσουν στη δουλειά...

[Dwarven Blacksmith]

Να πούμε και κάτι που δεν έχει καταλάβει αρκετός κόσμος περί Γαλλίας. Τα 62 χρόνια που είχανε και έχουν όλα τα ΜΜΕ για τίτλο, απαιτούσαν 42 χρόνια εργασίας. Δηλαδή πιο αυστηρά από την Ελλάδα που απαιτεί 40 χρόνια, πάλι για σύνταξη στα 62. Για σύνταξη λόγω γήρατος, βγαίνουν και αυτοί στα 67.

Η μεταρρύθμιση Μακρόν τώρα χτυπάει τους ασπούδαστους που δουλεύουν από τα 18 τους, απαιτώντας 43 χρόνια εργασίας για σύνταξη στα 64.

Μπούμερς είναι ρε, τι σε νοιάζει; Άστους να σαπίσουν στη δουλειά...

Θα σε διαβάσει κανείς και θα σχηματίσει την εντύπωση ότι έχω κάποιου ειδους προκατάληψη σε ότι αφορά τη συγκεκριμένη γενιά.

[hellegennes]

ναι οκ, δεν διαφωνω να πληρωνουμε τους φορους και μοναχος μου 18 χρονια τωρα εχω δωσει ενα σκασμο.
Η κοκκινη γραμμη ειναι οταν σου λενε "ευχαριστουμε για τους φορους κυριε κοροιδε, τωρα δεν δικαιουστε παροχες απο τους φορους που πληρωσατε επειδη κανατε το λαθος να εργαζεστε σκληρα"

Φαντασου δηλαδη να πας σε ενα εστατοριο να φας και να ερθει ο μαγαζατορας να σου πει "συγγνωμη κυριε, δεν θα σας σερβιρουμε δεν φτανει το φαι για ολους αλλα φευγοντας μην ξεχασετε να πληρωσετε το λογαριασμο στο τραπεζι 3, διοτι η φορολογικη τους δηλωση ειναι μικροτερη"

Αν όντως μπορείς και θες να βοηθάς, απλά δεν εμπιστεύεσαι τον κρατικό μηχανισμό να επιλέξει αυτούς που όντως έχουν ανάγκη από βοήθεια τι να πώ, αυτό είναι κρίμα πραγματικά. Δεν ξέρω ποιά είναι η λύση, κι εγώ στην Ελλάδα ένιωθα ότι με κοροϊδεύουν. Εδώ όχι. Τους έχω δει ποιά είναι τα κριτήριά τους και πώς επιλέγουν τον κόσμο που βοηθάνε, μέχρι και στην πόλη που δούλευα έβλεπα τους κρατικούς λειτουργούς που κυριολεκτικά κυνήγαγαν τους άστεγους από πίσω (2-3 άστεγοι ήταν όλοι-όλοι, τους έβλεπες ίδιες φάτσες κάθε μέρα και ήταν φανερό ότι το πρόβλημά τους ήταν ψυχολογικό, όχι ότι το κράτος δεν τους έδινε βοήθεια).

Σημαντικό ότι εδώ έχουν λύσει ουσιαστικά και τους dole bludgers, έχουν ψιλοεξαφανιστεί

Σύμφωνα με τον Ταλαίπωρο είναι μη ηθικό να μην πάρεις ποτέ πίσω τα λεφτά που έδωσες 40 χρόνια για ασφάλεια αυτοκινήτου, που τελικά δεν χρειάστηκαν ποτέ. Είναι κορόιδο αυτός που τα έχει δώσει και δεν έχει καμμιά απολαβή. Εξίσου κορόιδο είναι αυτός που πληρώνει ασφάλιση υγείας και δεν έχει χρειαστεί ποτέ υπηρεσίες υγείας.

Όλα αυτά στον κόσμο του Ταλαίπωρου. Στον πραγματικό κόσμο, η σύνταξη έρχεται από ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΑ ταμεία και τα ονομάζουμε έτσι γιατί λειτουργούν θεωρητικά όπως κάθε είδους ασφάλεια: παίρνεις πίσω λεφτά όταν και αν τα χρειαστείς.

[sharp]

ναι οκ, δεν διαφωνω να πληρωνουμε τους φορους και μοναχος μου 18 χρονια τωρα εχω δωσει ενα σκασμο.
Η κοκκινη γραμμη ειναι οταν σου λενε "ευχαριστουμε για τους φορους κυριε κοροιδε, τωρα δεν δικαιουστε παροχες απο τους φορους που πληρωσατε επειδη κανατε το λαθος να εργαζεστε σκληρα"

Φαντασου δηλαδη να πας σε ενα εστατοριο να φας και να ερθει ο μαγαζατορας να σου πει "συγγνωμη κυριε, δεν θα σας σερβιρουμε δεν φτανει το φαι για ολους αλλα φευγοντας μην ξεχασετε να πληρωσετε το λογαριασμο στο τραπεζι 3, διοτι η φορολογικη τους δηλωση ειναι μικροτερη"

Αν όντως μπορείς και θες να βοηθάς, απλά δεν εμπιστεύεσαι τον κρατικό μηχανισμό να επιλέξει αυτούς που όντως έχουν ανάγκη από βοήθεια τι να πώ, αυτό είναι κρίμα πραγματικά. Δεν ξέρω ποιά είναι η λύση, κι εγώ στην Ελλάδα ένιωθα ότι με κοροϊδεύουν. Εδώ όχι. Τους έχω δει ποιά είναι τα κριτήριά τους και πώς επιλέγουν τον κόσμο που βοηθάνε, μέχρι και στην πόλη που δούλευα έβλεπα τους κρατικούς λειτουργούς που κυριολεκτικά κυνήγαγαν τους άστεγους από πίσω (2-3 άστεγοι ήταν όλοι-όλοι, τους έβλεπες ίδιες φάτσες κάθε μέρα και ήταν φανερό ότι το πρόβλημά τους ήταν ψυχολογικό, όχι ότι το κράτος δεν τους έδινε βοήθεια).

Σημαντικό ότι εδώ έχουν λύσει ουσιαστικά και τους dole bludgers, έχουν ψιλοεξαφανιστεί

Μελβούρνη δεν είσαι; Ένα σωρό άστεγους έχει.

[nik_killthemall]

Ψηφος στο ΚΚΕ ειναι ψηφος στην αντιεργατικη ΝΔ γιατι το ΚΚΕ θα παρει ψηφους απο το ΣΥΡΙΖΑ και θα καταστησει δυσκολη μια συγκυβερνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΚΙΝΑΛ-Βαρουφακη, η οποια πιθανοτατα θα ψηφιζε πιο φιλεργατικα μετρα.


.

Τρίχες, διαχρονικα τα πιο αντιλαϊκα μέτρα τα περνάνε αναίμακτα οι πωλητές αριστεροσύνης και όχι οι πωλητές δεξιοφροσυνης, και η τριάδα που μόλις παρέθεσες ανήκει στους πρώτους. Είναι ακριβώς εκείνο το γαλλικό άρθρο που ο Αλ6ς δεν κατάλαβε ... Αν θέλεις να περάσεις στον λαό αντιλαϊκα μέτρα χωρίς να ξεσηκωθεί ο κόσμος βάλε έναν αριστερό να τα περάσει.

Η Ευρώπη βρίσκεται αντιμέτωπη με αυτό με το οποίο βρίσκεται αντιμέτωπη και η Κίνα : την γήρανση του εργατικού της δυναμικού που οφείλεται στην ταυτόχρονη αύξηση της υπογεννητικότητα με αύξηση του προσδόκιμου.

Απ'τη στιγμη που τα νεαρα εργατικά χεριά μειώνονται και οι άεργοι συνταξιούχοι αυξάνονται, οι πρώτοι δεν επαρκούν για να καλύψουν τους δεύτερους. Η Ευρωπη :

- ή πρέπει να επιδοτήσει τις γεννήσεις
- ή πρέπει να σταματήσει την εξέλιξη της ιατρικής = αύξηση προσδόκιμου
- ή πρέπει να μεταλλάξει την έννοια του συνταξιούχου σε μερικώς απασχολούμενο με μειωμένη σύνταξη.

[Chilloutbuddy]

Αυτό που αναφέρεις ήταν πρόταση που είχε κάνει παλιότερα ο Μάνος.

Ναι. Ούτε αυτός το έβγαλε απ'το μυαλό του, υπάρχει αλλού και είναι το καλύτερο.

Πού υπάρχει αυτό;

Δεν τις θυμάμαι ακριβώς. Νέα Ζηλανδία και Αυστραλία έχουν αυτό σίγουρα, με μία μικρή παραλλαγή: επιπλέον από τη σύνταξη που λειτουργεί ακριβώς όπως είπα, υπάρχει υποχρεωτική αποταμίευση 9% κάθε φορά που πληρώνεσαι. Αυτά ή δίνεις εντολή στον εργοδότη σου να τα στέλνει σε κάποιο επενδυτικό ταμείο της προτίμησής σου ή φτιάχνεις δικό σου προσωπικό ταμειάκι και τα επενδύεις μόνος σου, το οποίο είναι αυτό που έκανα εγώ. Η μόνη υποχρέωση είναι ότι πρέπει να ελέγχεται κάθε χρόνο από ορκωτό λογιστή και δεν μπορείς να τα φας πριν φτάσεις σε ηλικία συνταξιοδότησης, μπορείς μόνο να τα επενδύσεις (όπου σε φωτίσει ο Θεός).

[Antares]

Ειμαι επισήμως Συνταξιούχος εδω και 2 ετη αν και μικρής σχετικά ηλικίας.

Πάντοτε είχα δυο σκέψεις.

Πρώτον, οτι μονο οι χασομέρηδες μη-δημιουργικοί και ανικανοποίητοι θέλουν να πληρώνονται (με λιγα ψίχουλα) «για να κάθονται».

Δεύτερον, σκεφτόμουν οτι στα «65 θα ξανασκεφθω εαν θα δουλεύω μέχρι τα 67 και στα 68 θα σκεφθω εαν θα δουλεύω μέχρι τα 71». Ειλικρινά ποτέ μου δεν διαννοήθηκα οτι θα σταματησω να εργάζομαι πριν τα 71. Αυτην θεωρούσα σαν καταληκτική ηλικιά για εργασία.


Δεν επεδίωξα να συνταξιοδοτηθω. «Κατα λάθος» κατέληξα Συνταξιούχος.

Στον πρότερο εργασιακό μου βίο επι δεκαετίες σχεδίαζα τα οικονομικά και το εισόδημα μου ωστε να μην εξαρτωμαι απο την όποια Σύνταξη (άλλωστε στισ ΗΠΑ ειναι μετρημένες στα δακτυλα οι εταιρείες που ακόμη προσφέρουν Συνταξη στους πρωην εργαζόμενους).

Κάποτε έγιναν τρομερές υπόγειες διεργασίες για να αποκλείσουν απο να προαχθώ σε πολλή υψηλή θέση ιεραρχίας. Προήγαγαν κάποιον ακίνδυνο ανίδεο χάνο για να κάνει χατίρια. Εκει τους ειπα «σας ευχαριστω πολύ, σας χαιρετώ, και βοηθήστε τον μπούφο να μαθει την δουλεία». Ετσι έγινα Συνταξιούχος.
[Η μεγαλύτερη χαρά ηταν οταν έμαθα οτι αυτος που πήρε χαριστικά την θέση τα γάμησε πολύ σύντομα αφ' ότου ανέλαβε, και αυτήν που του χάρησε την θέση «την απέσυραν» συντόμως μετα. ]

Τον πρώτο καιρό εργάστηκα επικερδώς σαν Συμβουλος Επιχειρήσεων σχετικά με το αντικείμενο που γνωρίζω καλά.

Τωρα ασχολούμαι επικερδώς με άλλες εργασίες.

Δεν βάζω πλέον 14ωρα καθημερινά ούτε ταξιδεύω 18 ημέρες κάθε μήνα.
Εχω χρόνο για να μένω στην Ελλάδα για 2 μηνες κάθε φορά που έρχομαι και να περνάω αρκετό χρόνο σε άλλα μέρη εκτός Αμερικής.

Δεν σκοπεύω να σταματησω να εργάζομαι.

Εύχομαι να έχεις μια καλή ζωή με την συνταξιοδότηση σε σένα και την οικογένειά σου όπως και στην εργασία σου, αφού συνεχίζεις να εργάζεσαι.
Δεν είναι θέμα μη δημιουργικότητας ή τεμπελιάς πολλές φορές, αλλά και στο ότι δεν υπήρξαν οι κατάλληλες ευκαιρίες για την δημιουργία καριέρας σε κάποιον τομέα που θα ήθελε κανείς στα 17 του.

[Nostalgia]

800Κ σε 40 χρόνια, είναι 20Κ εισφορές τον χρόνο… στην Ελλάδα;;; Με τίποτα.

Για να εισπράξει ένας εργαζόμενος 1000 ευρώ καθαρά, θα πρέπει να συμφωνήσει με τον εργοδότη του ότι μεικτός μισθός θα είναι 1328 ευρώ ενώ ο εργοδότης με τη σειρά του θα πρέπει να αποδεχτεί ότι θα πληρώνει 1661 ευρώ. Από αυτά τα 661 ευρώ θα τα εισπράξει με τον έναν ή τον άλλο τρόπο το κράτος (πρακτικά είτε σε φόρους είτε σε ασφαλιστικές εισφορές) και τα 1000 θα μπουν στην τσέπη του φορολογούμενου. Υπάρχουν μάλιστα περιπτώσεις όπου το κράτος εισπράττει περισσότερα από έναν εργαζόμενο. Και μην φανταστεί κανείς ότι αυτό γίνεται για έναν εξωφρενικό μισθό. Το όριο μπαίνει στα 2.015 ευρώ. Για να εισπράξει ένας εργαζόμενος αυτό το ποσό ή και κάτι παραπάνω, ο εργοδότης θα πρέπει να δίνει τουλάχιστον άλλα τόσα στο κράτος. Έτσι, ο καθαρός μισθός των 2145 ευρώ (για παράδειγμα) κοστίζει στον εργοδότη 4403 ευρώ τον μήνα κάτι που σημαίνει ότι το δημόσιο εισπράττει 2258 ευρώ δηλαδή περισσότερα από ότι ο εργαζόμενος.

2.258 x 14 = 31.612

Οτι πεις, με τιποτα....

20Κ είναι κατά μέσο όρο κάθε χρόνο και για τα 40 χρόνια (πολύ απλοποιημένος υπολογισμός). Για ορισμένους εργαζομένους το 2023 δεν αμφιβάλω ότι ισχύει, αλλά είναι πρακτικά αδύνατον να ισχύει για όλη την διάρκεια ενός 40ετούς εργασιακού βιού.

31.612 τον χρονο ειναι για καποιον που παιρνει 2.145 καθαρα. Σιγουρα δεν ξεκινησε με τοσα πριν το 1993 αλλα τα τελευταια 15-20 χρονια επαιρνε σαφως πολλα περισσοτερα απο 2.145 καθαρα. Μια χαρα βγαινει.

[talaipwros]

2.258 x 14 = 31.612

Οτι πεις, με τιποτα....

20Κ είναι κατά μέσο όρο κάθε χρόνο και για τα 40 χρόνια (πολύ απλοποιημένος υπολογισμός). Για ορισμένους εργαζομένους το 2023 δεν αμφιβάλω ότι ισχύει, αλλά είναι πρακτικά αδύνατον να ισχύει για όλη την διάρκεια ενός 40ετούς εργασιακού βιού.

31.612 τον χρονο ειναι για καποιον που παιρνει 2.145 καθαρα. Σιγουρα δεν ξεκινησε με τοσα πριν το 1993 αλλα τα τελευταια 15-20 χρονια επαιρνε σαφως πολλα περισσοτερα απο 2.145 καθαρα. Μια χαρα βγαινει.

Εχεις μπερδεψει φορους με εισφορες.

Και στη Βρετανία στους υψηλους μισθους το ιδιο γινεται και η συνταξη που σου δινει το κρατος το μεγιστο ειναι 185 λιρες τη βδομαδα

[Ελβετός Τραπεζίτης]

Ειμαι επισήμως Συνταξιούχος εδω και 2 ετη αν και μικρής σχετικά ηλικίας.

Πάντοτε είχα δυο σκέψεις.

Πρώτον, οτι μονο οι χασομέρηδες μη-δημιουργικοί και ανικανοποίητοι θέλουν να πληρώνονται (με λιγα ψίχουλα) «για να κάθονται».

Δεύτερον, σκεφτόμουν οτι στα «65 θα ξανασκεφθω εαν θα δουλεύω μέχρι τα 67 και στα 68 θα σκεφθω εαν θα δουλεύω μέχρι τα 71». Ειλικρινά ποτέ μου δεν διαννοήθηκα οτι θα σταματησω να εργάζομαι πριν τα 71. Αυτην θεωρούσα σαν καταληκτική ηλικιά για εργασία.


Δεν επεδίωξα να συνταξιοδοτηθω. «Κατα λάθος» κατέληξα Συνταξιούχος.

Στον πρότερο εργασιακό μου βίο επι δεκαετίες σχεδίαζα τα οικονομικά και το εισόδημα μου ωστε να μην εξαρτωμαι απο την όποια Σύνταξη (άλλωστε στισ ΗΠΑ ειναι μετρημένες στα δακτυλα οι εταιρείες που ακόμη προσφέρουν Συνταξη στους πρωην εργαζόμενους).

Κάποτε έγιναν τρομερές υπόγειες διεργασίες για να αποκλείσουν απο να προαχθώ σε πολλή υψηλή θέση ιεραρχίας. Προήγαγαν κάποιον ακίνδυνο ανίδεο χάνο για να κάνει χατίρια. Εκει τους ειπα «σας ευχαριστω πολύ, σας χαιρετώ, και βοηθήστε τον μπούφο να μαθει την δουλεία». Ετσι έγινα Συνταξιούχος.
[Η μεγαλύτερη χαρά ηταν οταν έμαθα οτι αυτος που πήρε χαριστικά την θέση τα γάμησε πολύ σύντομα αφ' ότου ανέλαβε, και αυτήν που του χάρησε την θέση «την απέσυραν» συντόμως μετα. ]

Τον πρώτο καιρό εργάστηκα επικερδώς σαν Συμβουλος Επιχειρήσεων σχετικά με το αντικείμενο που γνωρίζω καλά.

Τωρα ασχολούμαι επικερδώς με άλλες εργασίες.

Δεν βάζω πλέον 14ωρα καθημερινά ούτε ταξιδεύω 18 ημέρες κάθε μήνα.
Εχω χρόνο για να μένω στην Ελλάδα για 2 μηνες κάθε φορά που έρχομαι και να περνάω αρκετό χρόνο σε άλλα μέρη εκτός Αμερικής.

Δεν σκοπεύω να σταματησω να εργάζομαι.

Εύχομαι να έχεις μια καλή ζωή με την συνταξιοδότηση σε σένα και την οικογένειά σου όπως και στην εργασία σου, αφού συνεχίζεις να εργάζεσαι.
Δεν είναι θέμα μη δημιουργικότητας ή τεμπελιάς πολλές φορές, αλλά και στο ότι δεν υπήρξαν οι κατάλληλες ευκαιρίες για την δημιουργία καριέρας σε κάποιον τομέα που θα ήθελε κανείς στα 17 του.

Ευχαριστώ !

Πάντως στα 17 δεν είχα ιδέα τι ηθελα να γινω.

Η αλήθεια ειναι οτι έκανα αρκετα επαγγέλματα εκεινη την εποχή που ημουν φοιτητης, όπως και οτι κατα διαστηματα ημουν άνεργος.

Η καρίερα που έκανα ειχε πολλές περιπέτεις τόσο μακροικονομικά όσο και επιχειρηματικά (για να μην φανερώσω τις τρέλες και τα κωλοπαιδαρίστικα που έκανα σαν εργαζόμενος που για πολλά απο αυτά δεν τιμωρήθηκα).

Κατα μια περίεργη συμπτωση καθε φορά που είχα ενα εξάμηνο για να τελειώσω πτυχίο η οικονομια ανθούσε και δεχόμουν προτάσεις απο εταιρείες ομως οταν τελείωνα μετά το εξάμηνο η οικονομία είχε πέσει σε ύφεση και μετα ανακλήθησαν οι προτάσεις που μου είχαν κάνει.
Το 1983 οταν τελείωσα το πρωτο πτυχίο έπεσα σε υφεση, κανείς δεν προσλάμβανε. Το 1993 επίσης. Το 1987 είχα άλλα "προβλήματα".

Ολες οι εργασιακές αναταράξεις βοήθησαν να καταστρωσω μακροπρόθεσμο προσωπικό επενδυτικό ασφαλιστικό σχέδιο το οποίο ήταν ανεξάρτητο απο το εργασιακό περιβάλλον.

Θυμηθήτε: όσο πιο νωρίς επενδύσετε στο δικό σας σχέδιο, τόσο καλύτερα θα ειναι τα αποτελέσματα μετα απο 25 ή 35 έτη. Φείδου χρόνου.

Ισως η ιδέα του να επιχειρείτε μετα την απόσυρση απο τον εργασιακό βιο να μην ειναι ικανοποιητική για όλους αλλά η συμβουλή μου για όλους ειναι:

δημιουργήστε το δικό σας σχέδιο για την δική σας μακροχρονία εξασφάλιση που θα σας παρέχει εισόδημα οταν δεν θα εργάζεστε και αφήστε την (ελάχιστη) κρατική συνταξη (ή οτιδήποτε άλλο) να ειναι μόνο συμπλήρωμα στος δικό σας εισόδημα.