Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;

[hellegennes]

Επί τη ευκαιρία, στην βάση της συζήτησης για θανάσιμα αμαρτήματα, η αυτοκτονία είπαμε ότι θεωρείται προσβολή στο θείο πνεύμα, άρνηση της σωτηρίας από τον Θεό* και ιδιοποίηση ενός πράγματος που ανήκει στον Θεό για να το δώσει και να το πάρει, δηλαδή της ζωής.

Αλήθεια, στην ίδια βάση δεν θεωρείται προσβολή στο θείο πνεύμα η θεώρηση ότι κολλάς ασθένειες από την θεία λειτουργία; Δεν θεωρείται άρνηση της θείας σωτηρίας και της θείας πρόνοιας η έλλειψη πίστης ότι ο Θεός θα σε προστατεύσει την στιγμή που κοινωνείς το αίμα του;



* από την στιγμή που θεωρείς ότι βρίσκεσαι σε αδιέξοδο, αν είσαι πιστός αφήνεσαι στα χέρια του Θεού, διαφορετικά σημαίνει ότι παύει η πίστη σου στην σωτηρία και την θεία πρόνοια.

[Antares]

Ωραία η παραβολή με το Άγιο Πνεύμα. Βλέπεις καθημερινά κάποιες αχτίδες φωτός ακόμη και στους χειρότερους ανθρώπους.
Κατά τα άλλα οι σημερινές θειαδες συζητάνε για την πολιτική, την οικονομία και άλλα θέματα καθημερινού ενδιαφέροντος, είναι η νέα γενιά θειαδων.

[hellegennes]

Ακόμη κι αυτοί που εκλαμβάνουν αυτήν την πτυχή της πίστης ως απαράβατη, πιστεύω πως έχουν την ελπίδα ότι ο Θεός θα τους συγχωρέσει. Το είχα συζητήσει αυτό και με τις θείες μου από την Χαλκιδική όπου όλο το χωριό είναι θρησκόληπτο, με αφορμή την αυτοκτονία ενός θείου μου. Το είχα πει και παλιότερα στο φόρουμ αυτό.

Το γιατί οι θειάδες, οι γιαγιάδες κλπ έχουν καθιερωθεί ως το απόλυτο δεδομένο του τι σημαίνει "πιστός χριστιανός" σήμερα, μου προξενεί ακόμα έκπληξη.

Εν προκειμένω είναι άτομα που εκκλησιάζονται πάντα, ξέρουν όλο το τυπικό της εκκλησίας και έχουν απόψεις που ο μέσος Έλληνας θα θεωρούσε σκληροπυρηνικές. Σ' αυτό βασίζομαι και όχι στο ότι είναι μεγάλης ηλικίας. Ο θείος μου κηδεύτηκε κανονικά, να προσθέσω. Επίσης ήταν τυπικός στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα.

[ΓΑΛΗ]

Ακόμη κι αυτοί που εκλαμβάνουν αυτήν την πτυχή της πίστης ως απαράβατη, πιστεύω πως έχουν την ελπίδα ότι ο Θεός θα τους συγχωρέσει. Το είχα συζητήσει αυτό και με τις θείες μου από την Χαλκιδική όπου όλο το χωριό είναι θρησκόληπτο, με αφορμή την αυτοκτονία ενός θείου μου. Το είχα πει και παλιότερα στο φόρουμ αυτό.

Το γιατί οι θειάδες, οι γιαγιάδες κλπ έχουν καθιερωθεί ως το απόλυτο δεδομένο του τι σημαίνει "πιστός χριστιανός" σήμερα, μου προξενεί ακόμα έκπληξη.

Εν προκειμένω είναι άτομα που εκκλησιάζονται πάντα, ξέρουν όλο το τυπικό της εκκλησίας και έχουν απόψεις που ο μέσος Έλληνας θα θεωρούσε σκληροπυρηνικές. Σ' αυτό βασίζομαι και όχι στο ότι είναι μεγάλης ηλικίας. Ο θείος μου κηδεύτηκε κανονικά, να προσθέσω. Επίσης ήταν τυπικός στα εκκλησιαστικά του καθήκοντα.

Η αλήθεια είναι ότι σέβομαι περισσότερο αυτούς που είναι συνεπείς σε αυτό που πρεσβεύουν, έστω και στο τυπικό πλαίσιο.

Ο μέσος Έλληνας είναι ο ορισμός του "αλλού γι' αλλού κι αλλούτερα" δε μου λέει κάτι συγκεκριμένο.

[ksk]

Επί τη ευκαιρία, στην βάση της συζήτησης για θανάσιμα αμαρτήματα, η αυτοκτονία είπαμε ότι θεωρείται προσβολή στο θείο πνεύμα, άρνηση της σωτηρίας από τον Θεό* και ιδιοποίηση ενός πράγματος που ανήκει στον Θεό για να το δώσει και να το πάρει, δηλαδή της ζωής.

Αλήθεια, στην ίδια βάση δεν θεωρείται προσβολή στο θείο πνεύμα η θεώρηση ότι κολλάς ασθένειες από την θεία λειτουργία; Δεν θεωρείται άρνηση της θείας σωτηρίας και της θείας πρόνοιας η έλλειψη πίστης ότι ο Θεός θα σε προστατεύσει την στιγμή που κοινωνείς το αίμα του;



* από την στιγμή που θεωρείς ότι βρίσκεσαι σε αδιέξοδο, αν είσαι πιστός αφήνεσαι στα χέρια του Θεού, διαφορετικά σημαίνει ότι παύει η πίστη σου στην σωτηρία και την θεία πρόνοια.

Η αυτοκτονία για μας είναι απαγορευτική... το νήμα πρέπει να βιωθεί όλο.

[wirth]

Εγώ δεν εκτελώ τα χριστιανικά μου καθήκοντα αλλά τουλαχιστον προσπαθώ να εφαρμοζω οτι μπορω στην καθημερινή μου ζωη.

Πολλές φορες διαβάζω πολλά επιχειρήματα κατά του χριστιανισμού εδώ αλλά και σε κουβέντες στον κόσμο, άνθρωποι να αναζητούν μέσω επισήμανσης λαθών ή αντιφάσεων σε εκκλησιαστικά κείμενα σαν να πρόκειται για εύρεση λάθους σε άσκηση μαθηματικών.

Οτάν διαβάζω π.χ σε μια προσευχή "βοήθησε με να μπορω να δω τα σφάλματα μου" σκέφτομαι οτι το ΕΓΩ είναι αυτό που μας κανει ανίσχυρους ώστε να μην μπορούμε να δουμε ουτε καν τα σφάλματα μας και πιστέψτε το αυτά δεν είναι μονο πνευματικά σφάλματα αλλά και καθημερινά.

Αν διαβασει καποιος κειμενα απο τη Φιλοκαλία ή την Κλιμακα θα δει οτι αυτοι οι άνθρωποι αναζήτησαν να ενδυθουν τον ίδιο το Χριστό και ως ανταποδοση ελαβαν Αγιο Πνεύμα όχι μελλοντικά άλλα σε αυτή τη φθαρτη ζωη με τη μορφή λόγων βαθυτατου στοχασμού , περιεχομενου και εσωτερικοτητας. Εζητησαν και τους εδόθηκε. Πίστεψαν όσο εναν κόκκο σινάπεως και ελαβαν πολλαπλάσια.

Δεν κάνω κατήχηση απλα προσπαθώ να εκφράσω τις σκέψεις μου ως προς την απόφαση μου αυτή να είμαι τυπικά και να προσπαθώ και ουσιαστικά να είμαι Χριστιανός.

[Isildur]

Καταρχάς, στην ορθόδοξη θρησκεία υπάρχουν θανάσιμα αμαρτήματα. Απλώς δεν υπάρχουν τα περίφημα 7 των δυτικών, άλλο αυτό. Αλλά υπάρχουν, όπως πχ η ύβρις προς το Άγιο Πνεύμα.

Γεια σου ρε Bic, τι μου θύμισες τώρα. Μιλάς για την εξής φράση από το κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο: Γι’ αυτό σας βεβαιώνω πως κάθε αμαρτία και προσβολή κατά του Θεού θα συγχωρηθεί στους ανθρώπους· η προσβολή όμως κατά του Αγίου Πνεύματος δε θα τους συγχωρηθεί. Αν κάποιος μιλήσει προσβλητικά κατά του Υιού του Ανθρώπου, ο Θεός θα τον συγχωρήσει· όποιος όμως μιλήσει εναντίον του Αγίου Πνεύματος, αυτόν ο Θεός δε θα τον συγχωρήσει ούτε στον τωρινό ούτε στο μελλοντικό κόσμο η οποία, με είχε στιγματίσει σε ηλικία 12 ετών, όταν πρωτοδιάβασα την Κ. Διαθήκη. Επειδή ήμουν μικρός χριστιανοταλιμπάν ρώτησα τη γιαγιά μου γεμάτος τρόμο αν ισχύει αυτό και αν καταλάθος προσβάλω το Άγιο Πνεύμα θα έχω αιώνια τιμωρία μόλις πεθάνω στην κόλαση. Κι η αθεόφοβη μου απαντάει χωρίς περιστροφές «ναι»... τι το' θελε, μετά με έπιασε για δύο χρόνια πραγματική παράνοια, να φοβάμαι ότι καταλάθος θα σκεφτώ κάτι προσβλητικό και θα καώ στην κόλαση ... βέβαια δεν είναι καθόλου αστείο, το τι ψυχολογικά μπορεί να γεμίσει ένα μικρό παιδί τέτοια κατήχηση δεν λέγεται.

Σχεδόν μια απ' τα ίδια κι εγώ, φίλε. Δεν φαντάζεσαι πόσα κοινά βρήκα σ' αυτά που γράφεις, με τις δικές μου εμπειρίες του "τότε". Πω πω... απίστευτο.

Τέλος πάντων, παρ' τε μια πολύ ενδιαφέρουσα εξήγηση αυτού του ρητού από τον Ουσπένσκυ, ο οποίος δεν ήταν Χριστιανός αλλά εσωτεριστής:
«Το Άγιο Πνεύμα είναι το στοιχείο του καλού στα πάντα. Σε κάθε αντικείμενο, σε κάθε άνθρωπο, σε κάθε γεγονός, υπάρχει κάτι καλό, όχι από φιλοσοφική ή μυστηριακή άποψη, αλλά με την απλούστερη, ψυχολογική και καθημερινή έννοια. Αν δεν βλέπει κανείς αυτό το καλό, αν καταδικάζει αμετάκλητα τα πάντα, αν αναζητεί και βλέπει μόνο το κακό, αν είναι ανίκανος να δει το καλό στα πράγματα και τους ανθρώπους - τότε αυτό είναι βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος... Αυτή είναι η βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος. Αυτή η βλασφημία δεν συγχωρείται. Αυτό σημαίνει ότι αφήνει πολύ βαθιά ίχνη στην εσωτερική φύση του ανθρώπου.»

Πηγή: Π. Ουσπένσκυ (1997), Ένα νέο πρότυπο του σύμπαντος. Εκδόσεις: Πύρινος κόσμος.

*τα παραπάνω τα ανέβασα για να δείξω περισσότερο ότι, αν εξεταστούν από μια πιο εσωτερική και αλληγορική ματιά, οι θρησκείες κρύβουν και όμορφα πράγματα.

Πάρα πολύ καλή προσέγγιση/ερμηνεία της φράσης του Ματθαίου και συμφωνώ με το σκεπτικό του. Μάλλον ταιριάζει πολύ στον τρόπο που σκέφτομαι και αντιμετωπίζω τέτοια θέματα σε γενικές γραμμές και ίσως γι' αυτό μου άρεσε τόσο.

[Dante Alighieri]

Δεν υπάρχει το καλό ή το κακό στα πράγματα ώστε κάποιος να καλείται να το διακρίνει.Υπάρχουν στιγμές στην ψυχολογία του ανθρώπου που έχει είτε θετική είτε αρνητική διάθεση για οτιδήποτε.

[ik_90]

Σχεδόν μια απ' τα ίδια κι εγώ, φίλε. Δεν φαντάζεσαι πόσα κοινά βρήκα σ' αυτά που γράφεις, με τις δικές μου εμπειρίες του "τότε". Πω πω... απίστευτο.

Ναι, γι' αυτό το ανέβασα. Το «έπιασα» ότι μπορεί να υπάρχει ταύτιση μετά από εκείνα που συζητούσαμε για τις προσβολές στα θεία

[O I]

"Re: Ποιες είναι οι θρησκευτικές σας πεποιθήσεις;"

Ότι από την τρύπα του όζοντος μπαίνει η οργή τού θεού ήλιου και καίει τους αίτιους

.,

[nik_killthemall]

Τα χαρακτηριστικά του θεού για σενα που οντως εισαι αθεολογητος είναι αοριστες αποδιδομενες εννοιες.
Στη πραγματικοτητα τα χαρακτηριστικα του θεου ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΑΥΤΑ που υπαρχουν στην θεωρούμενη αλληλεπιδραση του με τους ανθρώπους. Ο διχασμός π.χ. των ανθρώπων σε πιστευσαντες και μη πιστευσαντες ΚΑΙ ΟΧΙ επειδη ειχαν απευθειας επαφη με τον θεο, αλλά επειδη πρεπει για χιλιετιες να πιστευουν στα λογια ανθρωπων που ομιλουν για τον αφαντο θεο κατα οπως αυτοι θελουν, ΔΕΝ περιεχει ΚΑΜΙΑ απο τις αοριστες αποδιδομενες εννοιες που αναφέρεις ! Όπως και όλο το θεολογικό κομμάτι των θρησκειών δεν περιέχει καμία !

Ο διαχωρισμός, της αποδιδόμενης έννοιας στον θεο, με την ανυπαρξία της στη θεωρούμενη θεϊκη αλληλεπίδραση και αφανή διαιώνιση του θεου, είναι βασικό στοιχείο της απατεωνιστικης απολογητικης γιαυτο και εσυ το ακολουθεις πιστά. Ο θεος π.χ. είναι πανάγαθος αλλα ταυτοχρονα "Ουκ ήλθον βαλείν ειρήνην, αλλά μάχαιραν", είναι παντογνώστης αλλά έπρεπε να βάλει σε δοκιμασια τον Αβρααμ να θυσιασει το παιδι του για να βεβαιωθει για την πιστη του ... Το μόνο που πετυχαίνουν οι θρησκείες στον τομέα της λογικής είναι να πετυχουν τις μεγαλύτερες αντιφάσεις στην ανθρώπινη ιστορία.

Θα συνεχίσω λοιπον να μιλώ ενάντια σε όλα τα ανθρωπάρια που ομιλούν στο όνομα του θεου λες και έχουν θεϊκα εργολαβικια κολλητιλικια, ενω στη πραγματικοτητα το μονο που έχουν ειναι ο φτηνος ανθρωπινος λόγος τους.

Γι' αυτο που λες με επαρση ανυπαρξια της θεικης αλληλεπιδρασης εκατομμυρια πιστοι σε ολο τον κοσμο θα σου ελεγαν οτι δεν ξερεις τι σου γινεται γιατι ειτε θεωρουν οτι ο θεος τους στηριζει στις ζωες τους, ειτε τους βοηθησε σε κρισιμες φασεις, ειτε τους θεραπευσε απο αρρωστιες. Περαν του προσωπικου τους βιωματος οι Χριστιανοι πιχι θεωρουν οτι ο Χριστος αλλαξε την ιστορια και εφοσον τον θεωρουν θεικο προσωπο, αυτη ειναι η καλυτερη γι' αυτους αποδειξη της αλληλεπιδρασης του θειου με την ανθρωποτητα. Εξισου αποδειξη γι' αυτους ειναι τα θαυματα και η επιρροη διαφορων αγιων η και απλων ευσεβων Χριστιανων.

Απεξω απο το χορο λοιπον μπορεις να λές οσα τραγουδια θελεις, αλλα για το τι συμβαινει στις ζωες των θρησκευομενων δεν μπορεις να εχεις αποψη η τουλαχιστον δεν μπορεις να εχεις αποψη απο πρωτο χερι.

Και επειδη η μεγαλη πλειοψηφια της ανθρωποτητας ειναι θρησκευομενοι η εστω πιστοι, ο αριθμος αυτων που πιστεψε η ενισχυσε την πιστη του επειδη ειδε την οποια αλληλεπιδραση στη ζωη του μονο μικρος δεν ειναι.

Με αυτα δεν παω να σου αποδειξω οτιδηποτε, οπως δεν μπορω να αποδειξω το θεο, το ιδιο δεν μπορω να αποδειξω την αλληλεπιδραση, σου λεω ομως οτι πολλα εκατομμυρια ανθρωποι λενε οτι την εχουν ζησει και μπορουν να αναφερουν συγκεκριμενα παραδειγματα. Καταληγω οτι οι θρησκειες δεν θα μπορουσαν να σταθουν επι χιλιετιες αν βασιζοντουσαν μονο στην προπαγανδα των ιερατειων.

.

Για την ουσια τπτ ...

[O I]

Ο διχασμός π.χ. των ανθρώπων σε πιστευσαντες και μη πιστευσαντες ΚΑΙ ΟΧΙ επειδη ειχαν απευθειας επαφη με τον θεο, αλλά επειδη πρεπει για χιλιετιες να πιστευουν στα λογια ανθρωπων που ομιλουν για τον αφαντο θεο κατα οπως αυτοι θελουν ή απ' αυτούς που είδαν ή εδιδάχθησαν από αυτούς που είδαν.

φξδ



Πάντως, περίεργη λογική το υπογραμμισμένο.
Μα αν είχαμε απευθείας επαφή με τον Θεό, ποιος ο λόγος να πιστέψουμε κάτι που βλέπουμε; Η Πίστη δεν εισέρχεται διά τής οράσεως αλλά δια τής ακοής και τής μελέτης, συνήθως

Ο.Ι.

[Dante Alighieri]

Ο διχασμός π.χ. των ανθρώπων σε πιστευσαντες και μη πιστευσαντες ΚΑΙ ΟΧΙ επειδη ειχαν απευθειας επαφη με τον θεο, αλλά επειδη πρεπει για χιλιετιες να πιστευουν στα λογια ανθρωπων που ομιλουν για τον αφαντο θεο κατα οπως αυτοι θελουν ή απ' αυτούς που είδαν ή εδιδάχθησαν από αυτούς που είδαν.

φξδ



Πάντως, περίεργη λογική το υπογραμμισμένο.
Μα αν είχαμε απευθείας επαφή με τον Θεό, ποιος ο λόγος να πιστέψουμε κάτι που βλέπουμε; Η Πίστη δεν εισέρχεται διά τής οράσεως αλλά δια τής ακοής και τής μελέτης, συνήθως

Ο.Ι.

Που ξέρεις ότι κάποιοι είδαν;

[wirth]

Εδώ θα ήθελα να βάλω και εναν προβληματισμό σχετικα με την υπάρξη Θεού.

Το είχα γραψει και στο παλιό φόρουμ απο τα ελάχιστα που είχα γράψει και φυσικά θα υπαρχουν άπειροι άνθρωποι στον κοσμο που το έχουν σκεφτεί και έχει να κανει με το γεγονός οτι η αναζητηση της ύπαρξης θεού στην ουσία είναι μια εξίσωση που έχει φτασει σε απροσδιοριστία. Πρέπει να γίνει μια κινηση για να αρθεί αυτή αλλά απαιτεί εναν ανώτερο νου που θα κανει αυτήν την κίνηση τον οποίο δυστυχώς δεν έχουμε. Κανένας ανθρωπος δεν μπορεί να κινηθεί σε αυτό το επίπεδο και δεν υπήρξε και κανένας.

Η γνώση του καλού και του κακου ίσως είναι μια εξήγηση σε αυτήν την αδυναμία. Φανταστείτε εναν ανθρωπο μονο με γνώση του καλού και με επίγνωση της θεότητας του. Ισως τότε αλληγορικά η πραγματικά να την ειχαμε και τοτε λεμε οτι ειχαμε καποτε γνώση Θεού.

Ο Θεός ειτε υπάρχει και αναγκαστικά πρεπει να μην είναι αισθητός , ορατός αρα αφου υπαρχει να είναι υπέρ πάντων άλλα έκτος των δυνατοτήτων μας για εξωτερική προβολή του παρα μόνον ως εσωτερική αίσθηση που αλλοιωνει τον κάτοχο. Ισως εκεί πηγάζει και το η βασίλεια των ουρανών εντος υμών εστι γιατί δείχνει μια συμπόρευση μια συγκατοίκηση.

Ο Θεός δεν μπορεί να είναι αισθητός εξωτερικά γιατί αυτό θα επέφερε μια εξωτερικη αλλοίωση της συμπεριφορας του δηλαδή θα καθιστούσε τον ανθρωπο ενα ομοίωμα ανθρώπου και όχι ομοίωμα Θεού οπώς ηταν ο αρχικός προορισμός του.

[Αρίστος]

Δεν υπάρχει το καλό ή το κακό στα πράγματα ώστε κάποιος να καλείται να το διακρίνει.Υπάρχουν στιγμές στην ψυχολογία του ανθρώπου που έχει είτε θετική είτε αρνητική διάθεση για οτιδήποτε.

Kακο ειναι η δολοφονια του οπαδου του Αρη και το μαχαιρωμα του 18χρονου εξω απο την Ακροπολη.

Και μ' αυτη τη μορφη του κακου πρεπει να εχουμε πολεμο σαν κοινωνια και πολιτισμος.

.