Εδώ, αναγκαστικά, μπαίνει το ερώτημα Υπάρχει καλό και κακό ή είναι οπτικές των ανθρώπων για τις πράξεις τους, οι οποίες αλλάζουν κατά διαστήματα;... Κατά τη γνώμη μου, αν υπάρχει Θεός, τότε υπάρχει το αυθύπαρκτο καλό, όπως και το αντίστοιχο κακό, τα οποία δεν έχουν σχέση, βέβαια, με την ηθική των ανθρώπων. Θεωρώ, λοιπόν, ότι Θεός υπάρχει, είναι στα πάντα και τα πάντα και είναι τόσο έξω μας, όσο και μέσα μας. Ο ευκολότερος -ενδεχομένως και ο μόνος- δρόμος προς αυτόν, δηλαδή η θέωση, είναι εσωτερικός.
Άρα, αν υπάρχει κάτι αυθύπαρκτα καλό, τότε αυτό είναι να ζεις μια ζωή η οποία θα σε φέρει σε αυτή τη θέωση (ή την ένωση, όπως τη λένε στις ανατολικές θρησκείες/φιλοσοφίες). Το όντως κακό, από την άλλη, είναι η απομάκρυνση από αυτόν τον δρόμο.
