Πρώτα απ' όλα, η Παλαιά Διαθήκη, δεν είναι τόσο... παλαιά. Αποτελείται από διάσπαρτα εβραϊκά κείμενα, τα οποία άρχισαν να συγκεντρώνονται και να ταξινομούνται κυρίως μεταξύ 6ου και 4ου αιώνα π.Χ., ενώ μέχρι τότε είχαν ήδη υποστεί πολλαπλή επεξεργασία από διάφορους συγγραφείς.
Υπήρξαν μέχρι σήμερα δεκάδες αναφορές από αρχαιολόγους που έψαξαν να βρούνε το βασίλειο του Δαβίδ και του Σολομώντα και κατέληξαν ότι ουδέποτε υπήρξαν. Πρόκειται για μύθους που είχαν οι νομάδες Ισραηλίτες.
Εδώ για παράδειγμα:
Ο Ισραηλινός Ze’ev Herzog καθηγητής Πανεπιστημίου του Τελ Αβίβ του Τμήματος Αρχαιολογίας και της Ιστορίας των Λαών, της εγγύς και μέσης Ανατολής το 1999 με ένα δημοσίευμά του εξαπέλυσε μια πραγματική επιστημονική βόμβα, η οποία δημοσιεύτηκε από το περιοδικό «Ha’aretz Magazine» της ισραηλινής εφημερίδας «Ha’aretz» με τίτλο «Αποδομώντας τα τείχη της Ιεριχούς», το οποίο ανέτρεπε την Παλαιά Διαθήκη του Γιαχβέ του Σινά.
Η εφημερίδα έγραφε: «Μετά από 70 χρόνια εντατικών ανασκαφών στους αγίους τόπους, οι αρχαιολόγοι διαπίστωσαν ότι οι Αιγυπτιακοί πάπυροι και όλες οι επιγραφές που βρέθηκαν δεν κάνουν καμία αναφορά της παρουσίας των Ισραηλιτών στην Αίγυπτο, του Αβραάμ, του Ισαάκ και του Ιακώβ, και είναι επίσης απόλυτα σιωπηλές σχετικά με τα γεγονότα της Εξόδου των Εβραίων. Οι εβραίοι πατριάρχες ήταν θρυλικές αφηγήσεις των λαών της Μεσογείου Θαλάσσης, δεν πήγαν ποτέ στην Αίγυπτο και ούτε υπήρξε ποτέ έξοδος από την Αίγυπτο, και ούτε έγινε ποτέ καμία περιπλάνηση των Εβραίων στην έρημο, και κυρίως δεν έγινε καμία κατάκτηση εδαφών της Παλαιστίνης από τους Εβραίους με στρατιωτική εκστρατεία και δεν πρέπει να θεωρούνται εδάφη των δώδεκα φυλών του Ισραήλ. Η άφιξη των Εβραίων στην Παλαιστίνη, αν υπήρξε ποτέ, ήταν μάλλον μετανάστευση, παρά κάποια κατάκτηση.
Είναι καιρός να σταματήσω να ψάχνω για κάτι που δεν είναι εκεί. Δεν υπάρχει καμία ιστορική αναφορά της αυτοκρατορίας του Δαβίδ και του Σολομώντα όπως περιγράφεται από τη Βίβλο, και αν υπήρξε ήταν στην καλύτερη περίπτωση κάτι πολύ μικρό για βασίλειο, μια μικρή μοναρχία νομαδικών φυλών και στη χειρότερη περίπτωση ένας συνολικός μύθος.
Εξάλλου ο Σολομώντας και ο Δαβίδ είναι εντελώς απόντες στο αρχαιολογικό αρχείο. Οι συνθήκες στην αρχαία Παλαιστίνη την εποχή που αναφέρονται από την Παλαιά Διαθήκη ήταν τελείως αφιλόξενες για την ανάπτυξη ενός εκτεταμένου βασιλείου, και σίγουρα κανένα έργο βιτρίνας όπως τα αιγυπτιακά ιερά ή τα παλάτια της Μεσοποταμίας θα μπορούσαν να είχαν κατασκευαστεί εκεί. Στην πραγματικότητα, η αρχαιολογία της Παλαιστίνης δεν προέκυψε από πρωτοβουλία των μουσείων, αλλά προέκυψε από θρησκευτικά κίνητρα.
Εκείνοι που ενδιαφέρονται να γνωρίζουν αυτά τα γεγονότα τα γνωρίζουν εδώ και χρόνια, αλλά στο Ισραήλ υπάρχουν πεισματάρηδες άνθρωποι και δεν θέλουν να ακούσουν τίποτε γι’ αυτό.
Οι περισσότεροι από αυτούς που ασχολούνται με την επιστημονική εργασία σε τομείς της Βίβλου, την αρχαιολογία και την ιστορία του εβραϊκού λαού, διαπίστωσαν ότι η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική από αυτή που περιγράφει η Βίβλος».
Καθηγητής Ze’ev Herzog
Ωστόσο, η πραγματική βόμβα ήταν η αποκάλυψη του καθηγητή Ze’ev Herzog: «Ο φοβερός και τρομερός Γιαχβέ, που υποτίθεται ότι ήταν ο μοναδικός θεός έλεγε ψέματα ότι δεν υπήρχαν άλλοι θεοί εκτός από αυτόν, γιατί ήταν παντρεμένος με την θεά Ασερά».
Και πόσα άλλα μας κρύβουν;
«Η Ιεριχώ, η κατάκτηση της οποίας περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια στο βιβλίο του Ιησού του Ναυή, έχουν αποδειχθεί πολύ απογοητευτικοί μύθοι. Δυστυχώς παρά τις προσπάθειες των ανασκαφέων για να βρουν κάτι διαφορετικό, διαπιστώθηκε ότι δεν υπήρχε πόλη Ιεριχώ, για να κατακτηθεί από τους Εβραίους και μάλιστα με τον πολύ μυστηριώδη τρόπο που ιστορείται».
«Τα αρχαιολογικά ευρήματα βρίσκονται σε κατάφωρη αντίθεση με τη βιβλική εικόνα. Δεν υπήρξε χανανιτική πόλη «μεγάλη», οχυρωμένη με «υψηλά τείχη». Επομένως ο ηρωισμός των κατακτητών, οι λίγοι εναντίον των πολλών και μόνο με τη βοήθεια του Θεού ο οποίος αγωνίστηκε με τους ανθρώπους και κατέλαβαν τα τείχη, είναι μια θεολογική παραμυθολογία ιστορικά αβάσιμη και αρχαιολογικά αστήρικτη» (απόσπασμα από το ένθετο που δημοσίευσε στην εβραϊκή εφημερίδα «Ha’aretz» με τίτλο «Αποδομώντας τα τείχη της Ιεριχούς», ο αρχαιολόγος καθηγητής Ze’ev Herzog).
Επιπλέον, ο συνάδελφος του Ze’ev Herzog, στο πανεπιστήμιο του Ισραήλ, ο Φινκελστάϊν, επιμένει ότι: «οι Εβραίοι δεν ήταν τίποτα περισσότερο από το νομάδες Χαναναίους που συναλλασσόταν με τους κατοίκους της πόλης της Ιερουσαλήμ».
https://www.triklopodia.gr/gewkwn-zeev- ... %AC%CE%BB/
Αλλά και εδώ:
https://www.pare-dose.net/5326Υπήρξε το πανίσχυρο και πάμπλουτο βασίλειο των Δαυίδ και Σολομώντα;
Κανένας από αυτούς τους τόσο “ισχυρούς” δύο βασιλείς (γύρω στο 1005-930 π.Κ.Ε. αντίστοιχα), δεν αναγράφεται σε κάποιο αιγυπτιακό ή μεσοποταμιακό ή άλλο εξωβιβλικό κείμενο. Κανένα αρχαιολογικό αποτέλεσμα δεν έφερε στο φως κάτι από τον θρυλικό Ναό του Σολομώντα, ή το τεράστιο παλάτι με τις 300 παλλακίδες.
Έχει βρεθεί μια επιγραφή στα Αραμαϊκά που αναφέρεται στην εισβολή του Αζαήλ βασιλιά της Δαμασκού στο βόρειο βασίλειο το 835 π.Κ.Ε. και ότι σκότωσε τον Οχοζία γιό του Ιωράμ βασιλιά του οίκου του Δαβίδ (Σε αντίθεση με την Βίβλο στην οποία ο δολοφόνος είναι ο Ιηού). Αυτό μας δείχνει ότι ο Δαβίδ ήταν υπαρκτό παλαιότερο πρόσωπο με φήμη και σε σχέση με το Βόρειο Βασίλειο άρα καμιά σχέση με την Ιερουσαλήμ.
Δεν υπάρχει καμία αρχαιολογική ένδειξη των κατακτήσεων του βασιλιά Δαβίδ, δεν υπάρχει κανένα ίχνος μνημειακής αρχιτεκτονικής στην Ιερουσαλήμ ή κάποιο ίχνος μεγάλης κλίμακας οικοδομικής δραστηριότητας στις Μαγεδδώ, Ασώρ, και Γεζέρ το 1000 π.Κ.Ε.. Ειδικά η περιοχή του Ιούδα έμεινε σχετικά άδεια από πληθυσμό και χωρίς μεγάλα αστικά κέντρα. Το 90% του πληθυσμού ήταν στα χωριά του Βορρά. Στην Ιερουσαλήμ ειδικότερα αν και έχουν βρεθεί εντυπωσιακά ευρήματα από την εποχή του Χαλκού (βλέπε Ιξώς), για την εποχή του 10ου αι. δεν έχει βρεθεί ούτε ένα θραύσμα αγγείου. Ίσως ήταν απλά μια κωμόπολη των λόφων. Ίσως μιλάμε για ξακουστούς ή και μυθικούς πολέμαρχους των λόφων (Απιρού) που έδρασαν πριν εμφανιστεί η κρατική οντότητα του Βορρά· για τον Νότο δεν το συζητάμε, θα δούμε παρακάτω.
Κι εδώ
Βρετανός ιστορικός ισχυρίζεται πως η ιστορία του Βασιλιά Σολομώντα έχει παρερμηνευθεί από τη Βίβλο
Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Βασιλιάς Σολομών κατάφερε να αποσπάσει πάνω από 500 τόνους χρυσού από χρυσωρυχεία, δημιουργώντας έτσι μια αμύθητη περιουσία που σε σημερινά χρήματα ξεπερνά τα 2.5 τρισεκατομμύρια ευρώ. Ωστόσο, ιστορικοί υποστηρίζουν τώρα πως τα χρυσωρυχεία που «έβγαλαν» τον περιβόητο «θησαυρό του Σολομώντα» -αφορμή αμέτρητων ανασκαφών, πολυάριθμων ερευνών μέχρι και κινηματογραφικών ταινιών- δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένας τεράστιος μύθος.
Ειδικοί αναφέρουν πως η ιστορία του Βασιλιά Σολομώντα που αναφέρεται στην Παλαιά Διαθήκη έχει παρερμηνευθεί και πως ο ίδιος ήταν στην πραγματικότητα Αιγύπτιος Φαραώ. Ο Βρετανός ιστορικός και συγγραφέας, Ralph Ellis, δήλωσε πως τα χαμένα χρυσωρυχεία του είναι «τόσο πιθανά όσο το να κάνεις βουτιά στην Πηγή της Νιότης». Ο ίδιος έχει αφιερώσει περισσότερα από 20 χρόνια ερευνώντας τον Βασιλιά Σολομώντα σε μια προσπάθεια να ανακαλύψει τον χαμένο θησαυρό του, που πλέον πιστεύει ότι τελικά δεν υπήρξε ποτέ.
Βέβαια, ο Ralph Ellis σπεύδει να τονίσει πως υπάρχει «ένα ίχνος ιστορικής αλήθειας» στην ιστορία του. «Σύμφωνα με τη Βίβλο, ο Βασιλιάς Σολομών υπήρξε συγκλονιστικά πλούσιος. Ωστόσο γενιές και γενιές επιτυχημένων θεολόγων και αρχαιολόγων έχουν χτενίσει τους Αγίους Τόπους ψάχνοντας την πρωτεύουσά του, το παλάτι, το ναό και τον θησαυρό χωρίς κανένα αποτέλεσμα.
Έρχεται ένα σημείο όπου πρέπει είτε να παραδεχθούμε πως οι βιβλικές αναφορές είναι εντελώς πλασματικές, είτε πως ίσως κοιτάζουμε σε λάθος μέρος για λάθος πράγματα. Η έρευνά μου υποδεικνύει πως όντως υπάρχει πραγματολογική βάση για την ιστορία του Σολομώντα και τα πλούτη του, αλλά οι Βιβλικές γραφές την τροποποίησαν έντονα και την απέκρυψαν», σημειώνει χαρακτηριστικά.
«Μια πλούσια και ισχυρή ισραηλινή δυναστεία όντως υπήρξε, όπως υποστηρίζεται στη Βίβλο, αλλά δεν ήταν απλώς Ισραηλινοί βασιλιάδες και οι πρωτεύουσά τους δεν ήταν η Ιερουσαλήμ», καταλήγει.
Πηγή: lifo.gr
Υπήρξε επίσης αρχαιολόγος που υποστήριζε ότι η "έξοδος" ήταν στην πραγματικότητα εξορία που οι ίδιοι Αιγύπτιοι είχαν επιβάλλει στους Ισραηλίτες (για άγνωστο λόγο), άμα το βρω θα το παραθέσω κι αυτό.
Ζούμε σε ένα σύστημα.
