Δεν την πάτησες "βλακωδώς", αλλά επειδή κατά τη γνώμη μου η αντίληψή σου περί δημοκρατίας είναι απλοϊκή.Saliveros έγραψε: ↑16 Ιούλ 2023, 05:19Πώς την πάτησα έτσι...Ναύτης έγραψε: ↑15 Ιούλ 2023, 22:01Εννοείς τον Καραμανλή της βίας και της νοθείας ή αυτόν της Ραφήνας;
Το δε μητσοτακέϊκο, το νεώτερο, έκανε το σύνταγμα και τους θεσμούς ένα κουρελόχαρτο, αλλά στα παπάρια σου, η δεξιά του Κυρίου να κυβερνά κι ας ψοφήσουν χίλια αρνιά.
Το λέει, άλλωστε, κι ο Πορτοσάλτε.
Βλακωδώς νόμιζα ότι "Δημοκρατία" είναι το σύστημα όπου η πλειοψηφία διαλέγει ποιοί θα κυβερνάνε.
Αλλά όχι.
Αυτό ισχύει μόνο όταν διαλέγει αριστερούς ηγέτες που είναι ακλόνητα αφιερωμένοι στη Δημοκρατία που τους επέλεξε και που ποτέ δεν οδηγούν τη χώρα στο χείλος της καταστροφής..
Όταν η πλειοψηφία διαλέγει δεξιούς, δεν είναι Δημοκρατία αλλά κάτι άλλο. Φασισμός; Μονοκομματισμός; Σοβιέτ;
Καλά, για Κέντρο δεν συζητάμε. Τι είναι αυτό,τρώγεται;
Σημασία έχει μόνο να δηλώνεις αριστερός.
Βλέπεις, ο όρος "δημοκρατία" είναι επίδικος. Δημοκρατία είχαμε, ας πούμε, και στην αρχαία Αθήνα, όπου ψήφιζαν 40 χιλιάδες πολίτες σε μια κοινωνία που αριθμούσε επιπλέον 500 χιλιάδες δούλους, δημοκρατία θεωρούσαν κάποτε το σύστημα όπου δικαίωμα ψήφου είχαν μόνον οι κάτοχοι έγγειας ιδιοκτησίας και πλούτου, δημοκρατία θεωρούσαν κάποτε το σύστημα εκείνο που οι γυναίκες δεν είχαν δικαίωμα ψήφου, (λαϊκή) δημοκρατία αποκαλεί το καθεστώς του και ο Κιμ Γιονγκ Ουν.
Στη Δύση, ήδη από τον 18ο αιώνα, τέθηκε η συζήτηση περί φιλελεύθερης δημοκρατίας, μοντέλο το οποίο τελικά επικράτησε.
Η φιλελεύθερη δημοκρατία δεν βασίζεται μόνον στην κυριαρχία των απόλυτων αριθμών, κι αυτό γιατί όπως τεκμηρίωσε ο Αλεξίς ντε Τοκβίλ ένα τέτοιο σύστημα μπορεί εύκολα να διολισθήσει στην "ανεξέλεγκτη εξουσία του 51%" και στην "τυραννία της πλειοψηφίας", αλλά στον περιορισμό της κυβερνητικής εξουσίας μέσω θεσμικών αντίβαρων και οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, στον σεβασμό της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των μειοψηφιών, στη θεμελιώδη αρχή της κοινωνικής συναίνεσης και κυρίως στην απόλυτη και χωρίς αστερίσκους συμμόρφωση της κυβέρνησης προς το σύνταγμα και τους νόμους του κράτους.
Θα μπορούσα να γράψω πολλά ακόμα, αλλά έχω υποσχεθεί να κόψω τα σεντόνια.
Εν ολίγοις, πάνω σε τέτοια θέματα γίνεται η διάκριση του δημοκρατικού κέντρου και όχι στο αυτονόητο, εάν έχει ή δεν έχει, δηλαδή, δικαίωμα η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος να κυβερνά.