Καρπούζι με τυρί ;;;;!!!

[hellegennes]

Εγώ μιλάω με γλωσσικά δεδομένα, εσύ λες την αποψάρα σου. Είπα ότι αυτή η συζήτηση τελείωσε.

Τα γλωσσικά δεδομένα είναι ότι:

1. Το κασέρι δεν ήτανε ποτέ "κατηγορία τυριών".
2. Η γραβιέρα δεν ήταν ποτέ "είδος κασεριού"

Αυτό δεν είναι η αποψάρα μου, είναι γεγονός. Αυτό που ισχύει απομονωμένα στο χωριό του καθενός δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.

Ο καθένας έχει δικαίωμα στην αποψάρα του. Τα γλωσσικά δεδομένα έχουν κατατεθεί και η συζήτηση έχει λήξει.

[Allah]

Εγώ μιλάω με γλωσσικά δεδομένα, εσύ λες την αποψάρα σου. Είπα ότι αυτή η συζήτηση τελείωσε.

Τα γλωσσικά δεδομένα είναι ότι:

1. Το κασέρι δεν ήτανε ποτέ "κατηγορία τυριών".
2. Η γραβιέρα δεν ήταν ποτέ "είδος κασεριού"

Αυτό δεν είναι η αποψάρα μου, είναι γεγονός. Αυτό που ισχύει απομονωμένα στο χωριό του καθενός δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.

Ο καθένας έχει δικαίωμα στην αποψάρα του. Τα γλωσσικά δεδομένα έχουν κατατεθεί και η συζήτηση έχει λήξει.

Τα "γλωσσικά δεδομένα" που επικαλείσαι μπορείς να τα ξαναβάλεις εκεί από όπου τα έβγαλες.

Επειδή εσείς εκεί στο χωριό σας δεν ξέρετε που πάνε τα τέσσερα, και κάθε φορά που βλέπετε οποιοδήποτε τυρί κίτρινου χρώματος μουγκρίζετε "ουγκ, ουγκ, κασέρι", δεν σημαίνει ότι όλοι οι υπόλοιποι κάνουν το ίδιο.

Ειδικά για αυτό το "η γραβιέρα είναι είδος κασεριού" και μόνον, θα άξιζε να επιτραπεί να ξανανοίξει το ιστορικό νήμα "απίστευτες παπαριές που δεν πρέπει να χαθούν".

Α, και κάτι ακόμα: η συζήτηση θα λήξει όποτε γουστάρουμε εμείς, όχι όταν το αποφασίσεις εσύ επειδή τον ήπιες και δεν σε συμφέρει να συνεχίσεις.

[ΓΑΛΗ]

Εγώ μιλάω με γλωσσικά δεδομένα, εσύ λες την αποψάρα σου. Είπα ότι αυτή η συζήτηση τελείωσε.

Τα γλωσσικά δεδομένα είναι ότι:

1. Το κασέρι δεν ήτανε ποτέ "κατηγορία τυριών".
2. Η γραβιέρα δεν ήταν ποτέ "είδος κασεριού"

Αυτό δεν είναι η αποψάρα μου, είναι γεγονός. Αυτό που ισχύει απομονωμένα στο χωριό του καθενός δεν είναι ο κανόνας, είναι η εξαίρεση που τον επιβεβαιώνει.

Ο καθένας έχει δικαίωμα στην αποψάρα του. Τα γλωσσικά δεδομένα έχουν κατατεθεί και η συζήτηση έχει λήξει.

Η γλώσσα ως έννοια, έχει διττή σημασία. Με τους αντίστοιχους γευστικούς κάλυκες στη μία και την άλλη. Με λίγα λόγια και η πνευματική τροφή έχει γεύση και μυρωδιά. Και με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που βρίσκουμε νόστιμη ή απωθητική (και τα ενδιάμεσα στάδια) την χ ή ψ τροφή και τον α ή β συνδυασμό, αντιδρούμε και με τους ανθρώπους.

ΥΓ. Αναφορικά με τον χρωματικό διαχωρισμό τυριών (ό,τι είναι άσπρο και υγρό ορίζεται ως φέτα και ότι είναι κιτρινωπό και στεγνό ορίζεται ως κασέρι) ουδέν σχόλιον.

[hellegennes]

Α, και κάτι ακόμα: η συζήτηση θα λήξει όποτε γουστάρουμε εμείς.

[Γυφτάκι]

Κλασικές, νότιες μαλακίες. Κασέρι και τυρί ήταν οι μόνες λέξεις για τις κατηγορίες μέχρι το 1980, όπως μαρτυρείται από όλες τις σύνθετες λέξεις με κασέρι και τυρί, τυρόπιτες, κασερόπιτες, κτλ.

Σε άλλο νήμα έκανα αγώνα για να καταλάβει κάποιος συντοπίτης σου ότι κάποια τυριά που μοιάζουν με φέτα είναι απλώς κατσικίσια ή αγελαδινά ή πρόβεια και γι' αυτό γράφουν "λευκό τυρί" και όχι φέτα. Μάλλον απουσίαζες από το νήμα.

Η γραβιέρα ανήκε γλωσσικά πάντα στα κασέρια. Αποδέξου το. Τέλος γλωσσικής συζήτησης.

Ναι, βέβαια. Ξέρεις εσύ καλύτερα από τους νοτιοελλαδίτες πώς μιλούσαν αυτοί όταν εσύ ήσουν βρέφος. Εντάξει Ζήκο.

Το κασέρι είναι συγκεκριμένο είδος τυριού με συγκεκριμένη συνταγή, και όχι "κατηγορία τυριών". Η γραβιέρα δεν ανήκει, ούτε ανήκε ποτέ, στα κασέρια. Ούτε γλωσσικά, ούτε τεχνικά. Αποδέξου εσύ. Σε ΚΑΝΕΝΑ μέρος της (κανονικής τουλάχιστον) Ελλάδας δεν παίζει ΠΟΤΕ ο παρακάτω διάλογος:


- Τι θα θέλατε;
- Μισό κιλό κασέρι παρακαλώ.
- Βεβαίως. Τι κασέρι θέλετε; Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, λαδοτύρι, γκούντα, ένταμ, έμμενταλ, τσένταρ ή κάτι άλλο;


Κάποτε πρέπει να μεγαλώσεις. Αυτή η συνήθεια να αντικαθιστάς τους καθιερωμένους ορισμούς λέξεων και όρων με αυτιστικά ιδιογλωσσικά μορφώματα που έβγαλες από τον κώλο σου προκειμένου να στηρίξεις είτε (i) την εκάστοτε ξερολιά σου, είτε (ii) τον εκάστοτε μειονοτικό σολοικισμό των "ελληνικών" που μιλάτε εκεί πάνω, είναι συμπεριφορά που αρμόζει σε κακομαθημένο πεντάχρονο, όχι σε μεσήλικα.

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

[ΓΑΛΗ]

Κλασικές, νότιες μαλακίες. Κασέρι και τυρί ήταν οι μόνες λέξεις για τις κατηγορίες μέχρι το 1980, όπως μαρτυρείται από όλες τις σύνθετες λέξεις με κασέρι και τυρί, τυρόπιτες, κασερόπιτες, κτλ.

Σε άλλο νήμα έκανα αγώνα για να καταλάβει κάποιος συντοπίτης σου ότι κάποια τυριά που μοιάζουν με φέτα είναι απλώς κατσικίσια ή αγελαδινά ή πρόβεια και γι' αυτό γράφουν "λευκό τυρί" και όχι φέτα. Μάλλον απουσίαζες από το νήμα.

Η γραβιέρα ανήκε γλωσσικά πάντα στα κασέρια. Αποδέξου το. Τέλος γλωσσικής συζήτησης.

Ναι, βέβαια. Ξέρεις εσύ καλύτερα από τους νοτιοελλαδίτες πώς μιλούσαν αυτοί όταν εσύ ήσουν βρέφος. Εντάξει Ζήκο.

Το κασέρι είναι συγκεκριμένο είδος τυριού με συγκεκριμένη συνταγή, και όχι "κατηγορία τυριών". Η γραβιέρα δεν ανήκει, ούτε ανήκε ποτέ, στα κασέρια. Ούτε γλωσσικά, ούτε τεχνικά. Αποδέξου εσύ. Σε ΚΑΝΕΝΑ μέρος της (κανονικής τουλάχιστον) Ελλάδας δεν παίζει ΠΟΤΕ ο παρακάτω διάλογος:


- Τι θα θέλατε;
- Μισό κιλό κασέρι παρακαλώ.
- Βεβαίως. Τι κασέρι θέλετε; Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, λαδοτύρι, γκούντα, ένταμ, έμμενταλ, τσένταρ ή κάτι άλλο;


Κάποτε πρέπει να μεγαλώσεις. Αυτή η συνήθεια να αντικαθιστάς τους καθιερωμένους ορισμούς λέξεων και όρων με αυτιστικά ιδιογλωσσικά μορφώματα που έβγαλες από τον κώλο σου προκειμένου να στηρίξεις είτε (i) την εκάστοτε ξερολιά σου, είτε (ii) τον εκάστοτε μειονοτικό σολοικισμό των "ελληνικών" που μιλάτε εκεί πάνω, είναι συμπεριφορά που αρμόζει σε κακομαθημένο πεντάχρονο, όχι σε μεσήλικα.

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

[Dwarven Blacksmith]

Ναι, βέβαια. Ξέρεις εσύ καλύτερα από τους νοτιοελλαδίτες πώς μιλούσαν αυτοί όταν εσύ ήσουν βρέφος. Εντάξει Ζήκο.

Το κασέρι είναι συγκεκριμένο είδος τυριού με συγκεκριμένη συνταγή, και όχι "κατηγορία τυριών". Η γραβιέρα δεν ανήκει, ούτε ανήκε ποτέ, στα κασέρια. Ούτε γλωσσικά, ούτε τεχνικά. Αποδέξου εσύ. Σε ΚΑΝΕΝΑ μέρος της (κανονικής τουλάχιστον) Ελλάδας δεν παίζει ΠΟΤΕ ο παρακάτω διάλογος:


- Τι θα θέλατε;
- Μισό κιλό κασέρι παρακαλώ.
- Βεβαίως. Τι κασέρι θέλετε; Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, λαδοτύρι, γκούντα, ένταμ, έμμενταλ, τσένταρ ή κάτι άλλο;


Κάποτε πρέπει να μεγαλώσεις. Αυτή η συνήθεια να αντικαθιστάς τους καθιερωμένους ορισμούς λέξεων και όρων με αυτιστικά ιδιογλωσσικά μορφώματα που έβγαλες από τον κώλο σου προκειμένου να στηρίξεις είτε (i) την εκάστοτε ξερολιά σου, είτε (ii) τον εκάστοτε μειονοτικό σολοικισμό των "ελληνικών" που μιλάτε εκεί πάνω, είναι συμπεριφορά που αρμόζει σε κακομαθημένο πεντάχρονο, όχι σε μεσήλικα.

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Το κασέρι μ αυτή την έννοια βγαίνει από το cash.

[ΓΑΛΗ]

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Το κασέρι μ αυτή την έννοια βγαίνει από το cash.

Ήταν πραγματικότητα και όχι έννοια.

Την δεκαετία του '60 ήταν ελάχιστες οι οικογένειες της επαρχίας που είχαν ηλεκτρικό ψυγείο. Στην καλύτερη να έπαιζε ψυγείο με πάγο και πλειοψηφικό σιγουράκι ήταν το "μέρος" έξω από το σπίτι και "μπάνιο" σε σκάφη.

[Γυφτάκι]

Ναι, βέβαια. Ξέρεις εσύ καλύτερα από τους νοτιοελλαδίτες πώς μιλούσαν αυτοί όταν εσύ ήσουν βρέφος. Εντάξει Ζήκο.

Το κασέρι είναι συγκεκριμένο είδος τυριού με συγκεκριμένη συνταγή, και όχι "κατηγορία τυριών". Η γραβιέρα δεν ανήκει, ούτε ανήκε ποτέ, στα κασέρια. Ούτε γλωσσικά, ούτε τεχνικά. Αποδέξου εσύ. Σε ΚΑΝΕΝΑ μέρος της (κανονικής τουλάχιστον) Ελλάδας δεν παίζει ΠΟΤΕ ο παρακάτω διάλογος:


- Τι θα θέλατε;
- Μισό κιλό κασέρι παρακαλώ.
- Βεβαίως. Τι κασέρι θέλετε; Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, λαδοτύρι, γκούντα, ένταμ, έμμενταλ, τσένταρ ή κάτι άλλο;


Κάποτε πρέπει να μεγαλώσεις. Αυτή η συνήθεια να αντικαθιστάς τους καθιερωμένους ορισμούς λέξεων και όρων με αυτιστικά ιδιογλωσσικά μορφώματα που έβγαλες από τον κώλο σου προκειμένου να στηρίξεις είτε (i) την εκάστοτε ξερολιά σου, είτε (ii) τον εκάστοτε μειονοτικό σολοικισμό των "ελληνικών" που μιλάτε εκεί πάνω, είναι συμπεριφορά που αρμόζει σε κακομαθημένο πεντάχρονο, όχι σε μεσήλικα.

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Ααα,αυτό σημαίνει το ''έχει κασέρι''; Κι εγώ νόμιζα ότι ήταν κάτι που είχε σχέση με κονέ ,με γνωριμίες ..

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Η διάκριση ανάμεσα στα διάφορα είδη τυριών υπήρχε πάντα όπως και η διαφορά στην τιμή τους ..Για τις φτωχές οικογένειες πριν το ΄60 η γραβιέρα ήταν ακριβή σε αντίθεση με το λαικό κασεράκι ,τη φέτα ,το κεφαλοτύρι κτλ. Στα 60ς εμφανίστηκαν στα μπακάλικα τα τυριά για τοστ και πίτσα που τα έλεγαν κίτρινα στην αρχή, μετά έμαθαν .Η γιαγιά μου ,νέα κοπέλα τότε, έφτιαχνε μακαρόνια ωγκρατέν με 3 είδη τυριών που όχι δεν τα λέγανε κασέρια και δεν ήταν κασέρια...Αργότερα έμαθε απο φίλες ότι στη βόρεια Ελλάδα τυρί λένε τη φέτα και τα υπόλοιπα τυριά ...κασέρια..

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Το κασέρι μ αυτή την έννοια βγαίνει από το cash.

Στην κατοχή μπορεί όντως να ήταν πολύ ακριβό. Ίσως για αυτό το θυμάται έτσι η συμπαθής χρήστρια.

[ΓΑΛΗ]

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Ααα,αυτό σημαίνει το ''έχει κασέρι''; Κι εγώ νόμιζα ότι ήταν κάτι που είχε σχέση με κονέ ,με γνωριμίες ..

Ναι, αυτό σημαίνει.

[ΓΑΛΗ]

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

Το κασέρι μ αυτή την έννοια βγαίνει από το cash.

Στην κατοχή μπορεί όντως να ήταν πολύ ακριβό. Ίσως για αυτό το θυμάται έτσι η συμπαθής χρήστρια.

Χαρούλες μου, θα επαναλάβω ότι η αντιπαθής στο είδος σας χρήστρια δεν παθαίνει ταράκουλο με τα επαναλαβανόμενα και απολύτως μίζερα μάντρα που πιάνουν στα κωλοπετεινιτσιώτικα θηλαστικά σας.

Οπότε, μπορείτε να συνεχίσετε, κανένα πρόβλημα. Αυτό μάθατε, αυτό επαναλαμβάνετε. Κατανοητόν.

[Γυφτάκι]

Το κασέρι μ αυτή την έννοια βγαίνει από το cash.

Στην κατοχή μπορεί όντως να ήταν πολύ ακριβό. Ίσως για αυτό το θυμάται έτσι η συμπαθής χρήστρια.

Χαρούλες μου, θα επαναλάβω ότι η αντιπαθής στο είδος σας χρήστρια δεν παθαίνει ταράκουλο με τα επαναλαβανόμενα και απολύτως μίζερα μάντρα που πιάνουν στα κωλοπετεινιτσιώτικα θηλαστικά σας.

Οπότε, μπορείτε να συνεχίσετε, κανένα πρόβλημα. Αυτό μάθατε, αυτό επαναλαμβάνετε. Κατανοητόν.

[nowhere]

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

εε όχι.απο το cash.δεν θα ήταν και πρακτικό σαν νόμισμα,βρωμάει,κολλάει στις τσέπες

[Σέλευκας]

Το κασέρι είναι ακόμη και σήμερα συγκεκριμένο είδος τυριού. Δεν είναι όλα κίτρινα τυριά. Υπάρχουν και κασέρια και πωλούνται ακόμη και σήμερα.

ναι αλλά εσύ το λες τυρί

Όλα τυριά είναι αλλά διαφορετικά είδη.

και όλα τα πουλερικά είναι κότες αλλά διαφορετικά είδη;