Καρπούζι με τυρί ;;;;!!!

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Σε κάθε περίπτωση ως τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι επιλογές που υπάρχουν σήμερα.
Ο κόσμος όταν έλεγε γενικά τυρί εννοούσε τη φέτα (ή οποιοδήποτε παρόμοιο λευκό τυρί κυκλοφορούσε -με πρόσμιξη αγελαδινού, τελεμε κλπ).
Επιπλεον υπήρχε η μυζήθρα και κανένα κασερακι.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν εξεζητημένα και δε βρίσκονταν στο μπακάλικο της γειτονιάς, ουτε καν στα πριζουνικ Μαρινόπουλος.

[vantono]

Το κασέρι δεν ήταν "λαϊκό τυράκι", την εποχή που αναφέρεις. Και ακριβώς γι' αυτό, προέκυψε και ο χαρακτηρισμός "έχει κασέρι" για τους έχοντες ή τους "περίπου".

εε όχι.απο το cash.δεν θα ήταν και πρακτικό σαν νόμισμα,βρωμάει,κολλάει στις τσέπες

[Σέλευκας]

εγώ θα αποδεχόμουν τον όρο τυρί για ότι γινεται με γάλα και έχει υποστεί ζύμωση, αλλα΄δεν τον αποδέχομαι μετά τα καλαμάκια και τις λεμονίτες όπου πέντε μη ελληνόφωνοι αποφάσισαν άλλα αντί άλλων μέσα στην Αθήνα και η γύρω Ελλάδα δεν ήξερε τίποτε.

[Λοξίας]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Ανεβατό, Ανθότυρος, Γαλοτύρι, Γραβιέρα (Αγράφων, Κρήτης, Νάξου) Καλαθάκι Λήμνου, Κασέρι, Κατίκι Δομοκού, Κεφαλογραβιέρα, Κοπανιστή, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μανούρι, Μετσοβόνε, Μπάτζος, Ξινομυζήθρα, Ξύγαλο Σητείας, Πηχτόγαλο Χανίων, Σφέλα, Σαν Μιχάλη Σύρου, Φορμαέλλα,

αλλά και

Αρμεξιά Άνδρου, Αρμόγαλο, Αρσενικό Νάξου, Βικτώρια Θεσσαλονίκης, Βολάκι Τήνου, Ημίσκληρο τυρί (Πολυκάστρου), Καρίκι, Κεφαλοτύρι Κορφού Κέρκυρας, Κρασοτύρι Κω, Λευκό τυρί άλμης, Μαλαξιά Άνδρου, Μανούρα Γυλωμένη Σίφνου, Μαστέλο Χίου, Μελίχλωρο Μέριου, Γραβιέρα Σοχού, Μετσοβέλα, Μυζήθρα, Νιότικο, Ξεροτύρι, Ξινότυρο Πετρωτή, Πετρωτό, Σιμπουκουκίρα, Σκοτύρι, Στάκα, Ταλαγάνι, Τελεμές, Τουλουμοτύρι, Τσαλαφούτι, Τυρογλιάτα, Τυροζούλι, Τυρομάλαμα Κρήτης, Φράτσια Κυθήρων, Φρέσκο τυρί κρέμα Φρουμαέλα (Βαλμανδούρας), Χαλλούμι, Χλωρό Σαντορίνης

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

[Λοξίας]

Σε κάθε περίπτωση ως τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι επιλογές που υπάρχουν σήμερα.
Ο κόσμος όταν έλεγε γενικά τυρί εννοούσε τη φέτα (ή οποιοδήποτε παρόμοιο λευκό τυρί κυκλοφορούσε -με πρόσμιξη αγελαδινού, τελεμε κλπ).
Επιπλεον υπήρχε η μυζήθρα και κανένα κασερακι.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν εξεζητημένα και δε βρίσκονταν στο μπακάλικο της γειτονιάς, ουτε καν στα πριζουνικ Μαρινόπουλος.

Όχι.
Συνοικιακά κλασικά μπακάλικα της δεκαετίας του '60, είχαν τουλάχιστον 4-5 είδη σκληρών ή ημίσκληρων τυριών στο ψυγείο τους.
Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, κασέρι και μυζήθρα (που τα αναφέρεις), χώρια το γκούντα και το ένταμ...

Στο Κολωνάκι βέβαια, εύρισκες από έμμενταλ μέχρι μπρί και από γκράνα παντάνο μέχρι καπνιστό μετσοβόνε και γνήσιο ροκφόρ...

[ΓΑΛΗ]

Σε κάθε περίπτωση ως τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι επιλογές που υπάρχουν σήμερα.
Ο κόσμος όταν έλεγε γενικά τυρί εννοούσε τη φέτα (ή οποιοδήποτε παρόμοιο λευκό τυρί κυκλοφορούσε -με πρόσμιξη αγελαδινού, τελεμε κλπ).
Επιπλεον υπήρχε η μυζήθρα και κανένα κασερακι.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν εξεζητημένα και δε βρίσκονταν στο μπακάλικο της γειτονιάς, ουτε καν στα πριζουνικ Μαρινόπουλος.

Όχι.
Συνοικιακά κλασικά μπακάλικα της δεκαετίας του '60, είχαν τουλάχιστον 4-5 είδη σκληρών ή ημίσκληρων τυριών στο ψυγείο τους.
Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, κασέρι και μυζήθρα (που τα αναφέρεις), χώρια το γκούντα και το ένταμ...

Στο Κολωνάκι βέβαια, εύρισκες από έμμενταλ μέχρι μπρί και από γκράνα παντάνο μέχρι καπνιστό μετσοβόνε και γνήσιο ροκφόρ...

[Antares]

Θυμάμαι ότι υπήρχαν διάφορα τυριά στο σούπερ μάρκετ την δεκαετία του 80. Ακόμη και όσοι φτιάχναμε τυρί είχαμε άλλες ονομασίες για κάθε είδος. Το λέγαμε γιδινο αν και ήταν φετα, είχε ποσοστό προβειου γάλακτος και το χλωρό τυρί θυμαμαι, μικρότερο χρόνο πηξιματος είχε δεν ξέρω πια αλλά ήταν μαλακό με αλάτι.

[Τζιτζιμιτζιχότζιρας]

Σε κάθε περίπτωση ως τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι επιλογές που υπάρχουν σήμερα.
Ο κόσμος όταν έλεγε γενικά τυρί εννοούσε τη φέτα (ή οποιοδήποτε παρόμοιο λευκό τυρί κυκλοφορούσε -με πρόσμιξη αγελαδινού, τελεμε κλπ).
Επιπλεον υπήρχε η μυζήθρα και κανένα κασερακι.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν εξεζητημένα και δε βρίσκονταν στο μπακάλικο της γειτονιάς, ουτε καν στα πριζουνικ Μαρινόπουλος.

Όχι.
Συνοικιακά κλασικά μπακάλικα της δεκαετίας του '60, είχαν τουλάχιστον 4-5 είδη σκληρών ή ημίσκληρων τυριών στο ψυγείο τους.
Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, κασέρι και μυζήθρα (που τα αναφέρεις), χώρια το γκούντα και το ένταμ...

Στο Κολωνάκι βέβαια, εύρισκες από έμμενταλ μέχρι μπρί και από γκράνα παντάνο μέχρι καπνιστό μετσοβόνε και γνήσιο ροκφόρ...

Μα δε λες κάτι άλλο.
Άντε να είχαν και κεφαλοτύρι.

Δεν έβρισκες στο τελευταίο μίνι μάρκετ μελιχλωρο Λήμνου και μαλάκα.

Αν σε έστελνε η γυναίκα σου στον μπακαλη να πάρεις τυρί , εννοούσε το λευκό αλμυρό που μυρίζει γιδοπροβατο.

[Λοξίας]

Σε κάθε περίπτωση ως τη δεκαετία του 80 δεν υπήρχαν οι επιλογές που υπάρχουν σήμερα.
Ο κόσμος όταν έλεγε γενικά τυρί εννοούσε τη φέτα (ή οποιοδήποτε παρόμοιο λευκό τυρί κυκλοφορούσε -με πρόσμιξη αγελαδινού, τελεμε κλπ).
Επιπλεον υπήρχε η μυζήθρα και κανένα κασερακι.

Όλα τα υπόλοιπα ήταν εξεζητημένα και δε βρίσκονταν στο μπακάλικο της γειτονιάς, ουτε καν στα πριζουνικ Μαρινόπουλος.

Όχι.
Συνοικιακά κλασικά μπακάλικα της δεκαετίας του '60, είχαν τουλάχιστον 4-5 είδη σκληρών ή ημίσκληρων τυριών στο ψυγείο τους.
Γραβιέρα, κεφαλοτύρι, κεφαλογραβιέρα, κασέρι και μυζήθρα (που τα αναφέρεις), χώρια το γκούντα και το ένταμ...

Στο Κολωνάκι βέβαια, εύρισκες από έμμενταλ μέχρι μπρί και από γκράνα παντάνο μέχρι καπνιστό μετσοβόνε και γνήσιο ροκφόρ...

Μα δε λες κάτι άλλο.
Άντε να είχαν και κεφαλοτύρι.

Δεν έβρισκες στο τελευταίο μίνι μάρκετ μελιχλωρο Λήμνου και μαλάκα.

Αν σε έστελνε η γυναίκα σου στον μπακαλη να πάρεις τυρί , εννοούσε το λευκό αλμυρό που μυρίζει γιδοπροβατο.

Μα δεν ανέφερα πως μελίχλωρο Λήμνου είχε το κάθε συνοικιακό μπακάλικο, ούτε καν το "Οινο-Παντοπωλείον Το Ειδικόν" του Παπακωσταντίνου, στην Δραπετσώνα (και ίσως και στα όρια της περιοχής Αγία Σοφία) του Πειραιά, όπου με έστελνε η μάνα μου το 62-66 ακριβώς για τυριά και άλλα...
Και όχι, ΔΕΝ εννοούσε το λευκό αλμυρό τυρί...αυτό το γνωρίζαμε ως "τελεμε".
Όταν ήθελε κεφαλογραβιέρα για μακαρόνια μου την έλεγε με το όνομά της, όταν ήθελε μυζήθρα, έτσι την έλεγε και όταν ήθελε τον μεζέ του πατέρα μου, γραβιέρα κρήτης ζητούσε.
Και φυσικά την φέτα, που κατείχε σπουδαία θέση στο τραπέζι, φέτα την έλεγε και όχι τυρί!

Ακόμα και ο Τίτυρος γι' αυτό ρώταγε τον καπετάν-Σήφακα "Τι τυρός είναι αυτός πατέρα"...επειδή ήξερε ότι τυρί δεν είναι μόνον η φέτα...

Από ΠΟΥ σταδιάλα έχετε αποκομίσει αυτήν τη ιδέα, είναι απορίας άξιον...

ΥΓ. Κάποιος που έχει ζήσει την εποχή στο Κολωνάκι ή στο Ψυχικό, Εκάλη κ.λπ. μπορεί να σε διαβεβαιώσει πως τυριά υπήρχαν άφθονα στα "τότε και εκεί" <<Παντοπωλεία -Εδώδιμα Αποικιακά>>

.

[hellegennes]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Ανεβατό, Ανθότυρος, Γαλοτύρι, Γραβιέρα (Αγράφων, Κρήτης, Νάξου) Καλαθάκι Λήμνου, Κασέρι, Κατίκι Δομοκού, Κεφαλογραβιέρα, Κοπανιστή, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μανούρι, Μετσοβόνε, Μπάτζος, Ξινομυζήθρα, Ξύγαλο Σητείας, Πηχτόγαλο Χανίων, Σφέλα, Σαν Μιχάλη Σύρου, Φορμαέλλα,

αλλά και

Αρμεξιά Άνδρου, Αρμόγαλο, Αρσενικό Νάξου, Βικτώρια Θεσσαλονίκης, Βολάκι Τήνου, Ημίσκληρο τυρί (Πολυκάστρου), Καρίκι, Κεφαλοτύρι Κορφού Κέρκυρας, Κρασοτύρι Κω, Λευκό τυρί άλμης, Μαλαξιά Άνδρου, Μανούρα Γυλωμένη Σίφνου, Μαστέλο Χίου, Μελίχλωρο Μέριου, Γραβιέρα Σοχού, Μετσοβέλα, Μυζήθρα, Νιότικο, Ξεροτύρι, Ξινότυρο Πετρωτή, Πετρωτό, Σιμπουκουκίρα, Σκοτύρι, Στάκα, Ταλαγάνι, Τελεμές, Τουλουμοτύρι, Τσαλαφούτι, Τυρογλιάτα, Τυροζούλι, Τυρομάλαμα Κρήτης, Φράτσια Κυθήρων, Φρέσκο τυρί κρέμα Φρουμαέλα (Βαλμανδούρας), Χαλλούμι, Χλωρό Σαντορίνης

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

Όλα αυτά είναι είτε σχετικά νέα τυριά είτε ονομασίες που είναι τοπικές και δευτερεύουσες. Ότι δηλαδή έλεγε ο πατέρας στην μάνα "φέρε σφέλα να φάμε" και όχι "τυρί". Δηλαδή δεν έτρωγαν "ψωμί και τυρί", έτρωγαν "ψωμί και σφέλα".

Το ότι κυκλοφορούν πλέον όλες αυτές οι ονομασίες είναι απόρροια της έλευσης της πιστοποίησης. Όλα αυτά είναι ΠΟΠ και για να είναι ΠΟΠ έχουν ειδικές ονομασίες. Καταφανέστατα όλα αυτά δεν κυκλοφορούσαν έτσι στο παρελθόν, σχεδόν κανένα απ' αυτά δεν λεξικογραφείται. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να τελειώνει την συζήτηση.

[Sol]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Ανεβατό, Ανθότυρος, Γαλοτύρι, Γραβιέρα (Αγράφων, Κρήτης, Νάξου) Καλαθάκι Λήμνου, Κασέρι, Κατίκι Δομοκού, Κεφαλογραβιέρα, Κοπανιστή, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μανούρι, Μετσοβόνε, Μπάτζος, Ξινομυζήθρα, Ξύγαλο Σητείας, Πηχτόγαλο Χανίων, Σφέλα, Σαν Μιχάλη Σύρου, Φορμαέλλα,

αλλά και

Αρμεξιά Άνδρου, Αρμόγαλο, Αρσενικό Νάξου, Βικτώρια Θεσσαλονίκης, Βολάκι Τήνου, Ημίσκληρο τυρί (Πολυκάστρου), Καρίκι, Κεφαλοτύρι Κορφού Κέρκυρας, Κρασοτύρι Κω, Λευκό τυρί άλμης, Μαλαξιά Άνδρου, Μανούρα Γυλωμένη Σίφνου, Μαστέλο Χίου, Μελίχλωρο Μέριου, Γραβιέρα Σοχού, Μετσοβέλα, Μυζήθρα, Νιότικο, Ξεροτύρι, Ξινότυρο Πετρωτή, Πετρωτό, Σιμπουκουκίρα, Σκοτύρι, Στάκα, Ταλαγάνι, Τελεμές, Τουλουμοτύρι, Τσαλαφούτι, Τυρογλιάτα, Τυροζούλι, Τυρομάλαμα Κρήτης, Φράτσια Κυθήρων, Φρέσκο τυρί κρέμα Φρουμαέλα (Βαλμανδούρας), Χαλλούμι, Χλωρό Σαντορίνης

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

κασερια είναι και γιαούρτια

[hellegennes]

Και φυσικά την φέτα, που κατείχε σπουδαία θέση στο τραπέζι, φέτα την έλεγε και όχι τυρί!

Ακόμα και ο Τίτυρος γι' αυτό ρώταγε τον καπετάν-Σήφακα "Τι τυρός είναι αυτός πατέρα"...επειδή ήξερε ότι τυρί δεν είναι μόνον η φέτα...

Από ΠΟΥ σταδιάλα έχετε αποκομίσει αυτήν τη ιδέα, είναι απορίας άξιον...

Μα τι σαχλαμάρες διαβάζουμε, επιτέλους; Σιγά μην έλεγε και ο Οδυσσέας στον Πολύφημο "ωραία φέτα έφτιαξες σήμερα". Η ονομασία "φέτα" είναι λίαν πρόσφατη. Μέχρι που έγινε ΠΟΠ αμφιβάλλω αν το έλεγε κανείς φέτα. Μιλάμε για ένα τυρί που παρασκευάζεται στην Ελλάδα εδώ και χιλιάδες χρόνια, αλλά περιμέναμε τους Ιταλούς για να το ονομάσουν.

[Allah]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Ανεβατό, Ανθότυρος, Γαλοτύρι, Γραβιέρα (Αγράφων, Κρήτης, Νάξου) Καλαθάκι Λήμνου, Κασέρι, Κατίκι Δομοκού, Κεφαλογραβιέρα, Κοπανιστή, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μανούρι, Μετσοβόνε, Μπάτζος, Ξινομυζήθρα, Ξύγαλο Σητείας, Πηχτόγαλο Χανίων, Σφέλα, Σαν Μιχάλη Σύρου, Φορμαέλλα,

αλλά και

Αρμεξιά Άνδρου, Αρμόγαλο, Αρσενικό Νάξου, Βικτώρια Θεσσαλονίκης, Βολάκι Τήνου, Ημίσκληρο τυρί (Πολυκάστρου), Καρίκι, Κεφαλοτύρι Κορφού Κέρκυρας, Κρασοτύρι Κω, Λευκό τυρί άλμης, Μαλαξιά Άνδρου, Μανούρα Γυλωμένη Σίφνου, Μαστέλο Χίου, Μελίχλωρο Μέριου, Γραβιέρα Σοχού, Μετσοβέλα, Μυζήθρα, Νιότικο, Ξεροτύρι, Ξινότυρο Πετρωτή, Πετρωτό, Σιμπουκουκίρα, Σκοτύρι, Στάκα, Ταλαγάνι, Τελεμές, Τουλουμοτύρι, Τσαλαφούτι, Τυρογλιάτα, Τυροζούλι, Τυρομάλαμα Κρήτης, Φράτσια Κυθήρων, Φρέσκο τυρί κρέμα Φρουμαέλα (Βαλμανδούρας), Χαλλούμι, Χλωρό Σαντορίνης

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

Όχι. Κασέρια είναι Αρκεί, φυσικά, να είναι κίτρινα...

[ΓΑΛΗ]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Ανεβατό, Ανθότυρος, Γαλοτύρι, Γραβιέρα (Αγράφων, Κρήτης, Νάξου) Καλαθάκι Λήμνου, Κασέρι, Κατίκι Δομοκού, Κεφαλογραβιέρα, Κοπανιστή, Λαδοτύρι Μυτιλήνης, Μανούρι, Μετσοβόνε, Μπάτζος, Ξινομυζήθρα, Ξύγαλο Σητείας, Πηχτόγαλο Χανίων, Σφέλα, Σαν Μιχάλη Σύρου, Φορμαέλλα,

αλλά και

Αρμεξιά Άνδρου, Αρμόγαλο, Αρσενικό Νάξου, Βικτώρια Θεσσαλονίκης, Βολάκι Τήνου, Ημίσκληρο τυρί (Πολυκάστρου), Καρίκι, Κεφαλοτύρι Κορφού Κέρκυρας, Κρασοτύρι Κω, Λευκό τυρί άλμης, Μαλαξιά Άνδρου, Μανούρα Γυλωμένη Σίφνου, Μαστέλο Χίου, Μελίχλωρο Μέριου, Γραβιέρα Σοχού, Μετσοβέλα, Μυζήθρα, Νιότικο, Ξεροτύρι, Ξινότυρο Πετρωτή, Πετρωτό, Σιμπουκουκίρα, Σκοτύρι, Στάκα, Ταλαγάνι, Τελεμές, Τουλουμοτύρι, Τσαλαφούτι, Τυρογλιάτα, Τυροζούλι, Τυρομάλαμα Κρήτης, Φράτσια Κυθήρων, Φρέσκο τυρί κρέμα Φρουμαέλα (Βαλμανδούρας), Χαλλούμι, Χλωρό Σαντορίνης

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

Όλα αυτά είναι είτε σχετικά νέα τυριά είτε ονομασίες που είναι τοπικές και δευτερεύουσες. Ότι δηλαδή έλεγε ο πατέρας στην μάνα "φέρε σφέλα να φάμε" και όχι "τυρί". Δηλαδή δεν έτρωγαν "ψωμί και τυρί", έτρωγαν "ψωμί και σφέλα".

Το ότι κυκλοφορούν πλέον όλες αυτές οι ονομασίες είναι απόρροια της έλευσης της πιστοποίησης. Όλα αυτά είναι ΠΟΠ και για να είναι ΠΟΠ έχουν ειδικές ονομασίες. Καταφανέστατα όλα αυτά δεν κυκλοφορούσαν έτσι στο παρελθόν, σχεδόν κανένα απ' αυτά δεν λεξικογραφείται. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να τελειώνει την συζήτηση.

Eννοείς ότι πριν λεξικογραφηθούν/πιστοποιηθούν/γουατέβερ δεν ήταν τυριά αλλά φαντασιακά προϊόντα;

[Allah]

Δηλαδή όλα αυτά τα τυριά (για να μείνουμε μόνο στα ελληνικά)...

Δεν είνα τυριά, επειδή δεν είναι φέτα, έ; Διότι, ως γνωστόν, τυρί είναι μόνον η φέτα...τα άλλα είναι κωλοχεσίματα.
Μάιστα...μάιστα...

Όλα αυτά είναι είτε σχετικά νέα τυριά είτε ονομασίες που είναι τοπικές και δευτερεύουσες. Ότι δηλαδή έλεγε ο πατέρας στην μάνα "φέρε σφέλα να φάμε" και όχι "τυρί". Δηλαδή δεν έτρωγαν "ψωμί και τυρί", έτρωγαν "ψωμί και σφέλα".

Το ότι κυκλοφορούν πλέον όλες αυτές οι ονομασίες είναι απόρροια της έλευσης της πιστοποίησης. Όλα αυτά είναι ΠΟΠ και για να είναι ΠΟΠ έχουν ειδικές ονομασίες. Καταφανέστατα όλα αυτά δεν κυκλοφορούσαν έτσι στο παρελθόν, σχεδόν κανένα απ' αυτά δεν λεξικογραφείται. Αυτό από μόνο του θα έπρεπε να τελειώνει την συζήτηση.

Eννοείς ότι πριν λεξικογραφηθούν/πιστοποιηθούν/γουατέβερ δεν ήταν τυριά αλλά φαντασιακά προϊόντα;

Ε, είπαμε, ήταν κασέρια.