Εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι...

[vantono]

Τα "καλή συνέχεια" και "καλό χειμώνα", ήταν μεχρι σήμερα οι top2 εκφράσεις που με εκνεύριζαν.
Σήμερα προστέθηκε άλλη μία στο top3. Το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι" (με τον κλασικό παραληγούσειο βλαχοτονισμό φυσικά), που μου λένε απο το απόγευμα διάφοροι, όταν εμαθαν πως το 17 χρονών σκυλί μου, πλέον δεν ζει.

Γιατί... όχι, φυσικά και ΔΕΝ αρκεί ένα συλλυπητήρια, παρα είναι ανθρώπινο ανθρωπινΌ ή ανθρωπΊνο, σόρρυ, για ένα κοπρόσκυλο προφανώς, οπότε ας βάλουμε κι ενα "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσυ ασχολείσαι με ενα κωλοσκυλο", και κλείσαμε.

Ημουν προετοιμασμένος, με ειχε προετοιμάσει και ο κτηνιατρος, το έβλεπα να έρχεται από μέρα σε μέρα, αλλά και πάλι ρε πούστη, ποτέ δεν εισαι πραγματικά προετοιμασμένος για κάτι τετοια. Το είχα για πολύ πιο εύκολο. Νόμιζα οτι θα ημουν πολύ πιο έτοιμος.
To μόνο ευχάριστο, ότι ενώ είχε σοβαρά κινητικά προβλήματα, έφυγε όρθια.
Περπατούσε και έπεφτε συχνά, αλλά ξανα σηκωνόταν και συνέχιζε. Σήμερα, ηταν η μοναδική φορά που τη σήκωσα εγώ. Χωρίς να χρειάζεται πια να πέσει ξανά για να σηκωθεί πάλι. Πλέον, θα είναι όρθια για πάντα.

Θα ξαναβρεθούμε, το μόνο σίγουρο. Σε λίγα χρόνια, σε πολλά... δεν εχει σημασία.
Και θα την κρατώ και πάλι αγκαλιά χαϊδεύοντάς την, κάνοντας από 'κει πάνω, στους ανθρΏποι, προσφορές που δεν θα μπορούν να αρνηθούν.

[Citroenakias]

Λυπαμαι για αυτη σου την απώλεια αλλά δυστυχώς δεν θα ξαναβρεθείτε. Τα ζώα δεν πηγαίνουν στον παράδεισο γιατί δεν έχουν ψυχή.

[vantono]

Λυπαμαι για αυτη σου την απώλεια αλλά δυστυχώς δεν θα ξαναβρεθείτε. Τα ζώα δεν πηγαίνουν στον παράδεισο γιατί δεν έχουν ψυχή.

έτσι!
Ποιος μίλησε για παράδεισο όμως?

Σιγά μην ξαναβρεθούμε στον ορισμό της βαρετιλας.
Θα κάνει παρέα με τον Κέρβερο ώσπου να έρθω εγώ.

[Isildur]

Τα "καλή συνέχεια" και "καλό χειμώνα", ήταν μεχρι σήμερα οι top2 εκφράσεις που με εκνεύριζαν.
Σήμερα προστέθηκε άλλη μία στο top3. Το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι" (με τον κλασικό παραληγούσειο βλαχοτονισμό φυσικά), που μου λένε απο το απόγευμα διάφοροι, όταν εμαθαν πως το 17 χρονών σκυλί μου, πλέον δεν ζει.

Γιατί... όχι, φυσικά και ΔΕΝ αρκεί ένα συλλυπητήρια, παρα είναι ανθρώπινο ανθρωπινΌ ή ανθρωπΊνο, σόρρυ, για ένα κοπρόσκυλο προφανώς, οπότε ας βάλουμε κι ενα "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσυ ασχολείσαι με ενα κωλοσκυλο", και κλείσαμε.

Ημουν προετοιμασμένος, με ειχε προετοιμάσει και ο κτηνιατρος, το έβλεπα να έρχεται από μέρα σε μέρα, αλλά και πάλι ρε πούστη, ποτέ δεν εισαι πραγματικά προετοιμασμένος για κάτι τετοια. Το είχα για πολύ πιο εύκολο. Νόμιζα οτι θα ημουν πολύ πιο έτοιμος.
To μόνο ευχάριστο, ότι ενώ είχε σοβαρά κινητικά προβλήματα, έφυγε όρθια.
Περπατούσε και έπεφτε συχνά, αλλά ξανα σηκωνόταν και συνέχιζε. Σήμερα, ηταν η μοναδική φορά που τη σήκωσα εγώ. Χωρίς να χρειάζεται πια να πέσει ξανά για να σηκωθεί πάλι. Πλέον, θα είναι όρθια για πάντα.

Θα ξαναβρεθούμε, το μόνο σίγουρο. Σε λίγα χρόνια, σε πολλά... δεν εχει σημασία.
Και θα την κρατώ και πάλι αγκαλιά χαϊδεύοντάς την, κάνοντας από 'κει πάνω, στους ανθρΏποι, προσφορές που δεν θα μπορούν να αρνηθούν.

Μας γάμησες ρε φίλε. Μου θύμισες τα δικά μου. Και ναι, μου το 'χαν πει κι εμένα τότε. Συγγενής μου μάλιστα, όταν της είπα ότι είμαι σκατά (είχα δεν είχα μια ώρα που την είχα θάψει τη Λαρίτα μου) και μου 'ρθε να της χώσω μπουνιά στη μάπα.

[Dwarven Blacksmith]

Συλληπητήρια. Δεν πιστεύω ότι το κάνουν από κακία, μερικοί απλά δεν ξέρουν να ακούνε, ότι και να τους πεις θα σου πουν κάτι χειρότερο που συνέβη σε ένα γνωστό τους.

[GoBack]

Λυπαμαι για αυτη σου την απώλεια αλλά δυστυχώς δεν θα ξαναβρεθείτε. Τα ζώα δεν πηγαίνουν στον παράδεισο γιατί δεν έχουν ψυχή.

Breaking news δεν υπαρχει ψυχη.

[vantono]

Τα "καλή συνέχεια" και "καλό χειμώνα", ήταν μεχρι σήμερα οι top2 εκφράσεις που με εκνεύριζαν.
Σήμερα προστέθηκε άλλη μία στο top3. Το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι" (με τον κλασικό παραληγούσειο βλαχοτονισμό φυσικά), που μου λένε απο το απόγευμα διάφοροι, όταν εμαθαν πως το 17 χρονών σκυλί μου, πλέον δεν ζει.

Γιατί... όχι, φυσικά και ΔΕΝ αρκεί ένα συλλυπητήρια, παρα είναι ανθρώπινο ανθρωπινΌ ή ανθρωπΊνο, σόρρυ, για ένα κοπρόσκυλο προφανώς, οπότε ας βάλουμε κι ενα "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσυ ασχολείσαι με ενα κωλοσκυλο", και κλείσαμε.

Ημουν προετοιμασμένος, με ειχε προετοιμάσει και ο κτηνιατρος, το έβλεπα να έρχεται από μέρα σε μέρα, αλλά και πάλι ρε πούστη, ποτέ δεν εισαι πραγματικά προετοιμασμένος για κάτι τετοια. Το είχα για πολύ πιο εύκολο. Νόμιζα οτι θα ημουν πολύ πιο έτοιμος.
To μόνο ευχάριστο, ότι ενώ είχε σοβαρά κινητικά προβλήματα, έφυγε όρθια.
Περπατούσε και έπεφτε συχνά, αλλά ξανα σηκωνόταν και συνέχιζε. Σήμερα, ηταν η μοναδική φορά που τη σήκωσα εγώ. Χωρίς να χρειάζεται πια να πέσει ξανά για να σηκωθεί πάλι. Πλέον, θα είναι όρθια για πάντα.

Θα ξαναβρεθούμε, το μόνο σίγουρο. Σε λίγα χρόνια, σε πολλά... δεν εχει σημασία.
Και θα την κρατώ και πάλι αγκαλιά χαϊδεύοντάς την, κάνοντας από 'κει πάνω, στους ανθρΏποι, προσφορές που δεν θα μπορούν να αρνηθούν.

Μας γάμησες ρε φίλε. Μου θύμισες τα δικά μου. Και ναι, μου το 'χαν πει κι εμένα τότε. Συγγενής μου μάλιστα, όταν της είπα ότι είμαι σκατά (είχα δεν είχα μια ώρα που την είχα θάψει τη Λαρίτα μου) και μου 'ρθε να της χώσω μπουνιά στη μάπα.

Ευτυχώς οι περισσότεροι μου λένε κάτι του στυλ "τι να κάνουμε, έτσι είναι η ροή της ζωής, πεθαίνουν και αυτά όπως πεθαίνουν και οι άνθρωποι". Αυτό το έχω πει κι εγώ, και γενικά είναι μια πολύ σωστή κουβέντα που περιγράφει κάτι αυτονόητο.
Αλλά το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσύ ασχολ..." είναι επιτόπου για μπάτσα σαν το μιμίδιο με τον Μπάτμαν και το Ρόμπιν.

[nowhere]

έχεις χάσει ποτέ δικό σου άνθρωπο?εννοώ δικό σου δικό σου

[Eθνικοκοινωνιστης]

καλο κουραγιο και καλο χειμωνα βαντονε μου

[Χαοτικός]

Τα "καλή συνέχεια" και "καλό χειμώνα", ήταν μεχρι σήμερα οι top2 εκφράσεις που με εκνεύριζαν.
Σήμερα προστέθηκε άλλη μία στο top3. Το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι" (με τον κλασικό παραληγούσειο βλαχοτονισμό φυσικά), που μου λένε απο το απόγευμα διάφοροι, όταν εμαθαν πως το 17 χρονών σκυλί μου, πλέον δεν ζει.

Γιατί... όχι, φυσικά και ΔΕΝ αρκεί ένα συλλυπητήρια, παρα είναι ανθρώπινο ανθρωπινΌ ή ανθρωπΊνο, σόρρυ, για ένα κοπρόσκυλο προφανώς, οπότε ας βάλουμε κι ενα "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσυ ασχολείσαι με ενα κωλοσκυλο", και κλείσαμε.

Ημουν προετοιμασμένος, με ειχε προετοιμάσει και ο κτηνιατρος, το έβλεπα να έρχεται από μέρα σε μέρα, αλλά και πάλι ρε πούστη, ποτέ δεν εισαι πραγματικά προετοιμασμένος για κάτι τετοια. Το είχα για πολύ πιο εύκολο. Νόμιζα οτι θα ημουν πολύ πιο έτοιμος.
To μόνο ευχάριστο, ότι ενώ είχε σοβαρά κινητικά προβλήματα, έφυγε όρθια.
Περπατούσε και έπεφτε συχνά, αλλά ξανα σηκωνόταν και συνέχιζε. Σήμερα, ηταν η μοναδική φορά που τη σήκωσα εγώ. Χωρίς να χρειάζεται πια να πέσει ξανά για να σηκωθεί πάλι. Πλέον, θα είναι όρθια για πάντα.

Θα ξαναβρεθούμε, το μόνο σίγουρο. Σε λίγα χρόνια, σε πολλά... δεν εχει σημασία.
Και θα την κρατώ και πάλι αγκαλιά χαϊδεύοντάς την, κάνοντας από 'κει πάνω, στους ανθρΏποι, προσφορές που δεν θα μπορούν να αρνηθούν.

Μας γάμησες ρε φίλε. Μου θύμισες τα δικά μου. Και ναι, μου το 'χαν πει κι εμένα τότε. Συγγενής μου μάλιστα, όταν της είπα ότι είμαι σκατά (είχα δεν είχα μια ώρα που την είχα θάψει τη Λαρίτα μου) και μου 'ρθε να της χώσω μπουνιά στη μάπα.

Είχα σκεφτεί ένα σκηνικό με το μυαλό μου (και το έχω πει εδώ ως πραγματικό γεγονός, επίτηδες γιατί κάτι ήθελα να καταδείξω).
Κάτι γίνεται και ένα μωρό κατεβαίνει από πεζοδρόμιο και σκοτώνεται από αυτοκίνητο. η μάνα του που είναι εκεί λιποθυμάει χίλιες φορές, κλαίει χτυπιέται και γενικώς ... καταλαβαίνεις. Είναι κάτω καθισμένη σε πλήρη απόγνωση

κι έρχεται κάποιος και λέει (ευγενικά αν θες) "Εμ κυρία μου! Δεν αφήνουν το παιδί από το χέρι!"

Του γαμάς τον αδόξαστο;

Βούλωστο ρε μαλάκα! Σκάσε. Ποιος σου είπε ότι οφείλεις να μιλήσεις; Οτιδήποτε κι αν έχεις να πεις.

Εδώ είδες, λέει "θα ξαναβρεθούμε" και το λέει όντας σε μία κατάσταση. Από κάτω θεώρησε ο άλλος ότι πρέπει να του πει πως δεν θα βρεθούν ποτέ.

Όταν χάσαμε το μωρό μας, ο παπάς στην κηδεία μας είπε στο τέλος "Ο Θεός θέλει να έχει κοντά του αγγελάκια" (και διάλεξε το δικό μας και άρα τιμή μας, κλπ Κατάλαβες). Φαντάσου να είναι εκεί κάνας μαλάκας κνίτικου τύπου, να πεταχτεί και να πει "¨οχι δεν υπάρχουν αυτά. Πέθανε και χάθηκε. Πάει!"

Βέβαια αυτό οφείλεται και σε ψιλοαυτισμό λίγο αλλά τέλος πάντων.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------


Βαντόνο συλλυπητήρια φίλε μου.

[Μπίστης]

Λυπαμαι για αυτη σου την απώλεια αλλά δυστυχώς δεν θα ξαναβρεθείτε. Τα ζώα δεν πηγαίνουν στον παράδεισο γιατί δεν έχουν ψυχή.

Ένας αγαπημένος μου (χριστιανός ορθόδοξος) φιλόσοφος δεν το δεχοταν, πίστευε πως ο Πανάγαθος θα εξαντλήσει την αγαθοσύνη του

[vantono]

έχεις χάσει ποτέ δικό σου άνθρωπο?εννοώ δικό σου δικό σου

Ναι, πάρα πολλούς. Και με άσχημους τρόπους.
Αν εννοείς πρώτου βαθμού συγγενή όμως, όχι (ακόμα).

[GoBack]

Βαντόνο συλλαλητήρια φίλε μου.

Oλο αυτο το κατεβατο για να του πεταξεις την τρολια στο τελος επειδη ψηφισε μητσοτακη;

[ΓΑΛΗ]

Τα "καλή συνέχεια" και "καλό χειμώνα", ήταν μεχρι σήμερα οι top2 εκφράσεις που με εκνεύριζαν.
Σήμερα προστέθηκε άλλη μία στο top3. Το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι" (με τον κλασικό παραληγούσειο βλαχοτονισμό φυσικά), που μου λένε απο το απόγευμα διάφοροι, όταν εμαθαν πως το 17 χρονών σκυλί μου, πλέον δεν ζει.

Γιατί... όχι, φυσικά και ΔΕΝ αρκεί ένα συλλυπητήρια, παρα είναι ανθρώπινο ανθρωπινΌ ή ανθρωπΊνο, σόρρυ, για ένα κοπρόσκυλο προφανώς, οπότε ας βάλουμε κι ενα "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσυ ασχολείσαι με ενα κωλοσκυλο", και κλείσαμε.

Ημουν προετοιμασμένος, με ειχε προετοιμάσει και ο κτηνιατρος, το έβλεπα να έρχεται από μέρα σε μέρα, αλλά και πάλι ρε πούστη, ποτέ δεν εισαι πραγματικά προετοιμασμένος για κάτι τετοια. Το είχα για πολύ πιο εύκολο. Νόμιζα οτι θα ημουν πολύ πιο έτοιμος.
To μόνο ευχάριστο, ότι ενώ είχε σοβαρά κινητικά προβλήματα, έφυγε όρθια.
Περπατούσε και έπεφτε συχνά, αλλά ξανα σηκωνόταν και συνέχιζε. Σήμερα, ηταν η μοναδική φορά που τη σήκωσα εγώ. Χωρίς να χρειάζεται πια να πέσει ξανά για να σηκωθεί πάλι. Πλέον, θα είναι όρθια για πάντα.

Θα ξαναβρεθούμε, το μόνο σίγουρο. Σε λίγα χρόνια, σε πολλά... δεν εχει σημασία.
Και θα την κρατώ και πάλι αγκαλιά χαϊδεύοντάς την, κάνοντας από 'κει πάνω, στους ανθρΏποι, προσφορές που δεν θα μπορούν να αρνηθούν.

Μας γάμησες ρε φίλε. Μου θύμισες τα δικά μου. Και ναι, μου το 'χαν πει κι εμένα τότε. Συγγενής μου μάλιστα, όταν της είπα ότι είμαι σκατά (είχα δεν είχα μια ώρα που την είχα θάψει τη Λαρίτα μου) και μου 'ρθε να της χώσω μπουνιά στη μάπα.

Ευτυχώς οι περισσότεροι μου λένε κάτι του στυλ "τι να κάνουμε, έτσι είναι η ροή της ζωής, πεθαίνουν και αυτά όπως πεθαίνουν και οι άνθρωποι". Αυτό το έχω πει κι εγώ, και γενικά είναι μια πολύ σωστή κουβέντα που περιγράφει κάτι αυτονόητο.
Αλλά το "εδώ πεθαίνουν ανθρΏποι κι εσύ ασχολ..." είναι επιτόπου για μπάτσα σαν το μιμίδιο με τον Μπάτμαν και το Ρόμπιν.

Έχω αδειάσει τραπέζι στα πόδια μαλάκα, που μου την είπε επειδή ήμουν συννεφιασμένη γιατί πέθανε ο σκύλος μου...

Έχω χάσει και άλλα σκυλιά και γατιά και ξέρω πολύ καλά τι σημαίνει να χάνεις κάποιο κομμάτι σου, που δεν μπορεί να αναπληρωθεί από ανθρώπους.

Και κάπου εδώ θυμήθηκα τη νύχτα και το κομμάτι της δικής της ψυχής που έφυγε.

[vantono]

καλο κουραγιο και καλο χειμωνα βαντονε μου

Αύριο που θα είμαι δουλειά μη μου ευχηθείς και καλή συνέχεια όμως.