Επιστροφή στα '80s

[Αρίστος]

Μαζευτήκαμε όλα τα καπη βλέπω.

Εγω φετος γραφτηκα κανονικα στα ΚΑΠΗ παντως.

ΠΗγα μαλιστα μαζι τους σε δυο μπανια και δυο εκδρομες.

Το οτι ειμαι ο νεοτερος εκει μεσα δεν με ανεβαζει ψυχολογικα.

.

[ΓΑΛΗ]

Από Κυψέλη θυμάμαι την Κουίντα.

Στον Paezano στη Φωκίωνος δεν έφαγες ποτέ μακαρονάδα;
Τι πανηγύρι ήταν ο τύπος!

Κι από κει πέρασα. Είχα μια παρέα από Κυψέλη (άνω πλατεία) και τα είχα ψιλογυρίσει. Θυμάμαι κι ένα γαμάτο ζαχαροπλαστείο αλλά ξεχνάω τ' όνομα.

Γενικώς, στα περισσότερα στέκια υπήρχε ένα παρεϊστικο κλίμα μεταξύ ιδιοκτητών και πελατών, ακόμη και αν δεν ήσουνα γνωστός. Και ακριβώς γι' αυτό έδωσα έμφαση και στις παρέες της εποχής, ακόμη και μετά την ενηλικίωση και τα φοιτητικά "ξένοιαστα" χρόνια. Η παρέα ήταν καθημερινό στοιχείο, είτε σε συνάξεις σε σπίτια (χωρίς προγραμματισμό) είτε σε εξόδους. Και η οικογένεια δεν ήταν στοιχείο "απομόνωσης" ή απομάκρυνσης από φίλους, αντιθέτως.

[ΓΑΛΗ]

Οχι ρε, αντε να ηταν μπραζιλιαν τα γυναικεια μαγιο, οι αντρες οντως φορουσαν πιο εφαρμοστα μαγιο απο αυτα τα σαν βερμουδες χαχολων που φορανε σημερα.

.

Λες να μην ξέρω τι φόραγα ρε Αρίστο;

Τα μικρά μπικίνι έπαιζαν από τα σέβεντις. Εκτός αν εννοείς τα στριγκάκια.

[Αρίστος]

Αυτο που λεω μπραζιλιαν ηταν το μικρο μπικινι, τετοια φορουσαν καποιες προχωρημενες αλλα κορδονια δεν ειχαν βγει.

.

[ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ]

Κάπου εδώ να σημειώσω κι ένα σημαντικό γεγονός στο πλαίσιο των σεξουαλικών δρωμένων: το συνέδριο που οργάνωσε το περιοδικό ΑΜΦΙ ("Σεξουαλικότητες και Πολιτκή") στο Γαλλικό Ινστιτούτο τον Νοέμβρη του 1982. Ήμουν μέσα και δεν είχε πού να κάτσεις από τον κόσμο, καθόμαστε κάτω και όπου βρίσκαμε ελεύθερο χώρο... Ακόμα έχω έντονο το αίσθημα του πόσο δίψαγε τότε, τόσο η ετεροκανονική όσο και η "άλλη" νεολαία, για πληροφόρηση, άνοιγμα στη δημόσια σφαίρα και σεξουαλική απελευθέρωση.

[Αρίστος]

Μια ωραια αναμνηση. Δυο φορες βρεθηκα με θεατροπαρεες στα Εξαρχεια, στις οποιες ηταν και η Δημητρα Παπαδοπουλου. Αρχες ειτις μιλαμε. Η Δημητρα πηγαινε τοτε σε θεατρικη σχολη, ηταν πιτσιρικα και ειχε απιστευτο χιουμορ, ουσιαστικα ελεγε απο τοτε καποιες ατακες που χρησιμοποιησε πολυ αργοτερα στους Απαραδεκτους (αυτη εγραψε τα κειμενα της σειρας).

.

[Ερμής]

Πάντως αν μου έλεγαν για κλίμα εποχής πιο πολύ θα ήθελα να ζήσω τα μέσα προς τέλη των 90's ως ενήλικος

Από θέμα διασκέδασης τότε θεωρείται ως η χρυσή εποχή

[ΓΑΛΗ]

Κάπου εδώ να σημειώσω κι ένα σημαντικό γεγονός στο πλαίσιο των σεξουαλικών δρωμένων: το συνέδριο που οργάνωσε το περιοδικό ΑΜΦΙ ("Σεξουαλικότητες και Πολιτκή") στο Γαλλικό Ινστιτούτο τον Νοέμβρη του 1982. Ήμουν μέσα και δεν είχε πού να κάτσεις από τον κόσμο, καθόμαστε κάτω και όπου βρίσκαμε ελεύθερο χώρο... Ακόμα έχω έντονο το αίσθημα του πόσο δίψαγε τότε, τόσο η ετεροκανονική όσο και η "άλλη" νεολαία, για πληροφόρηση, άνοιγμα στη δημόσια σφαίρα και σεξουαλική απελευθέρωση.

Τι μου θύμισες τώρα... Κάποια τεύχη του ΑΜΦΙ τα είχαμε δουλέψει εμείς. Εκείνη την περίοδο έβγαινε και στη Θεσσαλονίκη ένα αντίστοιχο το ΜΠΑΝΑΝΕΣ. Κάποια στιγμή, κάτι είχε παίξει με μια απεργία και έπρεπε να το τυπώσουν στην Αθήνα για να προλάβουν. Και βρέθηκαν το ίδιο διάστημα στο χώρο μας κάποιοι επιμελητές του ΑΜΦΙ και κάποιοι άλλοι από το ΜΠΑΝΑΝΕΣ (που είχαν κάποιες κόντρες μεταξύ τους) και να τσακώνονται συνέχεια μεταξύ τους, ενώ συγχρόνως φτιάχναμε και τα φιλμς για μια εφημερίδα "Προλεταριακή σημαία" ή κάτι τέτοιο, που η επιμελήτρια έμπαινε κι αυτή στη μάχη για πολιτικούς λόγους και να γίνεται στο ατελιέ το έλα να δεις. Το κλουβί με τις τρελλές στην κυριολεξία. Την θυμάσαι την ταινία;

[Αρίστος]

Πάντως αν μου έλεγαν για κλίμα εποχής πιο πολύ θα ήθελα να ζήσω τα μέσα προς τέλη των 90's ως ενήλικος

Από θέμα διασκέδασης τότε θεωρείται ως η χρυσή εποχή

Ναι, η σειρα μαλιστα Και οι Παντρεμενοι εχουν ψυχη, αποτυπωνει μια χαρα το κλιμα της εποχης.

.

[O I]

Από ότι λένε οι γονείς και οι φίλοι τους τέλεια ήταν στα 80ς .Κάθε βράδι έξω ,μπαράκια ,ροκ στέκια ,συναυλίες ,ρεμπετάδικα ,κουτούκια μέχρι και μπουζούκια ..Τα καλοκαίρια στα νησιά με σλιπιγκ μπαγκ ,πάρτυ σε παραλίες ,ζωάρα .. Τα έχουν καταγράψει κιόλας τα κατορθώματα τους με κάμερα για να τα βλέπουμε οι νεότεροι. Βλέπω πχ ,τον στριφνό, κουστουμάτο θείο σήμερα να ήταν τότε ένας 18άρης με σκισμένο τζήν, με δερμάτινο γιλέκο , μακρύ ξανθό μαλλί να ανεμίζει πάνω στην τσοπεριά του και δε το πστεύω .Μετά άλλαξαν ,τους πλάκωσαν οι υποχρεώσεις, η δουλειά ,αργότερα η οικογένεια. Κι όπως κατάλαβα ,καλύτερα είναι εκεί που είσαι νέος αλλά αυτό το κουμπί δεν θα το πάταγαν ..Χωρίς ίντερνετ κ κινητό δε γίνεται..

(Δεν θα το πάταγα αλλά) ήταν πολύ καλύτερα όταν έβγαινες και συναντούσες διάφορους γνωστούς και φίλους σε διάφορες περιοχές και ζούσες πραγματικά. όχι διαδικτυακά όπως είναι σήμερα. Έκλεινες ραντεβού με τους φίλους τετ α τετ και η μόνη εξ αποστάσεως επικοινωνία ήταν το σταθερό τηλέφωνο. Αν είχες και μεταφορικό μέσον, αυτή η μαγεία να συμμετέχεις σε διάφορες παρέες σε διαφορετικά μέρη μέσα σε λίγο χρόνο ήταν άλλη φάση. καταλαβαίνουν τι λέω όσοι το έχουν ζήσει.

.,

[Beria]

Στις παραλιες δεν υπηρχαν ξαπλωστρες αλλα ψαθες και οι νεες κοπελιτσες δεν χαζευαν τα κινητα τους.

Τα μαγιο δεν ηταν προκλητικα οπως σημερα και αφηναν χωρο στη φαντασια.

.

Το '80 ήταν πολύ πιο απελευθερωμένο από το σήμερα. Ήταν πολύ συνηθισμένο να δεις γυναίκες γυμνόστηθες (τόπλες όπως το έλεγαν) σε παραλίες ακόμα και τις οργανωμένες. Τώρα είναι πολύ πιο στημένες

[Ερμής]

Πάντως αν μου έλεγαν για κλίμα εποχής πιο πολύ θα ήθελα να ζήσω τα μέσα προς τέλη των 90's ως ενήλικος

Από θέμα διασκέδασης τότε θεωρείται ως η χρυσή εποχή

Ναι, η σειρα μαλιστα Και οι Παντρεμενοι εχουν ψυχη, αποτυπωνει μια χαρα το κλιμα της εποχης.

.

Ισχύει.
Θυμαμαι σαν early έφηβος ιστορίες απο το Αμφιθέατρο, το Kingsize, το Privilege, το χαμό της παραλιακής, πλας σοντα, umatic και όλα τα ωραία. Περίμενα πως και πως αλλά δυστυχώς μας τελείωσαν.

[kongrosian]

όποιος θυμάται τα 90s, δεν τα έζησε.

[Chilloutbuddy]

Πάντως αν μου έλεγαν για κλίμα εποχής πιο πολύ θα ήθελα να ζήσω τα μέσα προς τέλη των 90's ως ενήλικος

Από θέμα διασκέδασης τότε θεωρείται ως η χρυσή εποχή

Ναι, η σειρα μαλιστα Και οι Παντρεμενοι εχουν ψυχη, αποτυπωνει μια χαρα το κλιμα της εποχης.

.

Ισχύει.
Θυμαμαι σαν early έφηβος ιστορίες απο το Αμφιθέατρο, το Kingsize, το Privilege, το χαμό της παραλιακής, πλας σοντα, umatic και όλα τα ωραία. Περίμενα πως και πως αλλά δυστυχώς μας τελείωσαν.

Στο σχολείο μου αν δεν ήσουν σε τραπέζι Αυτοκίνηση το Σάββατο ήσουν ένα τίποτα. Και μόλις παίξει την "ταραχή" του Πανταζή της πουτανας από χαρτοπετσέτες και σφηνάκια. Και την Παρασκευή music Cafe στην Κυριαζή, έστω απέξω στα σκαλάκια να σε δούνε ότι έδωσες παρών.
Μαλακίες ήταν όλα αυτά
Πλας σοντα είχε την πλάκα του γιατί δεν είχαμε ξαναδεί, ήταν καινούργια φάση.

[Chilloutbuddy]

Αυτή το πράμα ότι πρέπει να πας πίσω στο 80 για να ακούσεις μουσική απ'το 80 με ξεπερνάει λίγο πάντως