Επιστροφή στα '80s

[sharp]

Εγώ θυμάμαι πάρα πολλούς που αποχαυνωνόντουσαν μπροστά στην τηλεόραση. Και τότε είχες δύο κανάλια για επιλογή. Σήμερα έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Από μια πλευρά ήταν καλύτερα τότε, γιατί δεν είχες δυσκολία στην επιλογή.

[ΓΑΛΗ]

Αυτό θυμίζει το "στη Χούντα κοιμόμασταν με ανοιχτές μπαλκονόπορτες"...

Ακριβώς επειδή δεν υπήρχαν κινητά ήσαν τα πράγματα όπως τα περιγράφεις. Σήμερα διασκεδάζουν παίζοντας βίντεο γκέιμς με κάποιον από τη Σουηδία. Ή παίρνουν το αεροπλάνο να επισκεφτούν φίλους που βρίσκονται χλμ μακριά πιο εύκολα και απλά. Το πιο είναι διασκεδαστικότερο δεν μπορώ να το κρίνω, γιατί θα έπρεπε να είμαι σήμερα νέος, αλλά πάλι θα αγνοούσα την αίσθηση του τότε. Άλλωστε και οι πιο παλιοί τα ίδια έλεγαν "παλιότερα βγαίναμε στη γειτονιά και παίζαμε, ενώ τώρα μιλάμε όλη μέρα στο τηλέφωνο".

Δεν αναφέρομαι σε παιχνίδια στη γειτονιά και ολόκληρα καρπούζια αλλά σε καθημερινές εξόδους. Κατά τα άλλα, εδώ έχουν αποκοπεί παρέες επειδή άλλαξαν περιοχή στην Αττική και τρόπο ζωής κι εσύ μου μιλάς για φτηνά αεροπορικά εισιτήρια για να δεις φίλους...

Και τότε άμα άλλαζες περιοχή χανόσουν από την παρέα. Δεν άλλαξε τίποτε ως προς αυτό. Ίσα, ίσα που η μετακίνηση σήμερα είναι ευκολώτερη.
Από την άλλη, γιατί πρέπει να βγεις για να πεις ότι διασκεδάζεις; Σήμερα διασκεδάζουν οι άνθρωποι παρεΐστικα και από σπίτι, όπως κάνεις κι εσύ γράφοντας στο πχόρουμ. Δεν καταλαβαίνεις ότι το Ίντερνετ άλλαξε εντελώς τον τρόπο ζωής και φυσικά και την διασκέδαση;

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

[sharp]

Δεν αναφέρομαι σε παιχνίδια στη γειτονιά και ολόκληρα καρπούζια αλλά σε καθημερινές εξόδους. Κατά τα άλλα, εδώ έχουν αποκοπεί παρέες επειδή άλλαξαν περιοχή στην Αττική και τρόπο ζωής κι εσύ μου μιλάς για φτηνά αεροπορικά εισιτήρια για να δεις φίλους...

Και τότε άμα άλλαζες περιοχή χανόσουν από την παρέα. Δεν άλλαξε τίποτε ως προς αυτό. Ίσα, ίσα που η μετακίνηση σήμερα είναι ευκολώτερη.
Από την άλλη, γιατί πρέπει να βγεις για να πεις ότι διασκεδάζεις; Σήμερα διασκεδάζουν οι άνθρωποι παρεΐστικα και από σπίτι, όπως κάνεις κι εσύ γράφοντας στο πχόρουμ. Δεν καταλαβαίνεις ότι το Ίντερνετ άλλαξε εντελώς τον τρόπο ζωής και φυσικά και την διασκέδαση;

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

[ΓΑΛΗ]

Εγώ θυμάμαι πάρα πολλούς που αποχαυνωνόντουσαν μπροστά στην τηλεόραση. Και τότε είχες δύο κανάλια για επιλογή. Σήμερα έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Από μια πλευρά ήταν καλύτερα τότε, γιατί δεν είχες δυσκολία στην επιλογή.

Ναι ρε συ, υπήρχαν και αυτοί.

Αλλά αυτό που γράφεις σημαίνει ότι οι μόνες επιλογές που θεωρείς ότι υπήρχαν τότε ήταν τα δύο κανάλια της τηλεόρασης. Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Ότι υπήρχαν και πολλοί που είχαν γραμμένη την τηλεόραση και τις επιλογές που προσέφερε.

[Imperium]

Εννοειται

Σωστά.
Γίνεται να μην ανέφεραν και τον Μουστακα;

Ο Μουστάκας ήταν σε άλλη κατηγορία.
[...]

Ποτέ δεν κατάλαβα μεγάλη διαφορά.
Ο Μουστάκας δεν πιστεύω οτι ήταν τόσο καλός όσο τον πλασάρουν σήμερα, σε μπούχτιζε στο μελό, και ο Ψάλτης, τις ελάχιστες στιγμές που έκοβε την μαλακία έδειχνε ένα κάπως απρόοπτο ανάστημα.

Έπρεπε όμως κι αυτοί να βγάλουν το μεροκάματό τους.


Anyway, ένας μόνο ήταν ο Τιτάνας της κωμωδίας των 80ς ο αξεπέραστος Β.Τ.
Θεός χωρέστον, ακόμα με κάνει και γελάω.

[ΓΑΛΗ]

Και τότε άμα άλλαζες περιοχή χανόσουν από την παρέα. Δεν άλλαξε τίποτε ως προς αυτό. Ίσα, ίσα που η μετακίνηση σήμερα είναι ευκολώτερη.
Από την άλλη, γιατί πρέπει να βγεις για να πεις ότι διασκεδάζεις; Σήμερα διασκεδάζουν οι άνθρωποι παρεΐστικα και από σπίτι, όπως κάνεις κι εσύ γράφοντας στο πχόρουμ. Δεν καταλαβαίνεις ότι το Ίντερνετ άλλαξε εντελώς τον τρόπο ζωής και φυσικά και την διασκέδαση;

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

Μα δεν σου ζήτησε κανείς να πάρεις κάτι. Ούτε τίθεται θέμα προτίμησης γιατί όπως έγραψα και στις αρχές του νήματος, υπάρχει μια νομοτελειακή συνέχεια των πραγμάτων. Απλώς αν έχεις ζήσεις τη χ φάση μπορείς να αντιληφθείς και τις διαφορές και να προσαρμοστείς σε αυτές πολύ πιο χαλαρά.

Στην τελική, το να θέλει κάποιος να παγώσει το χρόνο, είναι το ίδιο χαζό με την επιθυμία αθανασίας.

[sharp]

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

Μα δεν σου ζήτησε κανείς να πάρεις κάτι. Ούτε τίθεται θέμα προτίμησης γιατί όπως έγραψα και στις αρχές του νήματος, υπάρχει μια νομοτελειακή συνέχεια των πραγμάτων. Απλώς αν έχεις ζήσεις τη χ φάση μπορείς να αντιληφθείς και τις διαφορές και να προσαρμοστείς σε αυτές πολύ πιο χαλαρά.

Στην τελική, το να θέλει κάποιος να παγώσει το χρόνο, είναι το ίδιο χαζό με την επιθυμία αθανασίας.

Το νήμα αυτό ρωτάει, αν θα προτιμούσες να επιστρέψεις στο τότε. Ψήφισα ΟΧΙ!

[sharp]

Εγώ θυμάμαι πάρα πολλούς που αποχαυνωνόντουσαν μπροστά στην τηλεόραση. Και τότε είχες δύο κανάλια για επιλογή. Σήμερα έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Από μια πλευρά ήταν καλύτερα τότε, γιατί δεν είχες δυσκολία στην επιλογή.

Ναι ρε συ, υπήρχαν και αυτοί.

Αλλά αυτό που γράφεις σημαίνει ότι οι μόνες επιλογές που θεωρείς ότι υπήρχαν τότε ήταν τα δύο κανάλια της τηλεόρασης. Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Ότι υπήρχαν και πολλοί που είχαν γραμμένη την τηλεόραση και τις επιλογές που προσέφερε.

Οι επιλογές του τότε υπάρχουν και σήμερα. Η διαφορά ειναι ότι σήμερα θέλεις να κάνεις και πολλά περισσότερα, οπότε ίσως τα προτιμήσεις. Στην εποχή εκείνη θυμάμαι που είχα παραγγείλει βιβλίο Αγγλικό από τον Ελευθερουδάκη (ο μόνος στην Αθήνα που παρείχε αυτό το σέρβις ) και δεν ήρθε ποτέ. Μάλιστα πρέπει να ξέχασα να πάρω και την προκαταβολή πίσω . Σήμερα διαπιστώνω ότι δεν μού φτάνουν 10 ζωές για να διαβάσω όσα έχω ήδη στον υπολογιστή μου...

Επίσης, αν ένας φίλος μού τηλεφωνήσει στείλει μήνυμα, φέησ, γουατσαπ... "πάμε ρε μαλάκα για καφέ στη πλατεία", η προσφορά του θα έχει ανταγωνισμό ανάμεσα σε δεκάδες άλλες επιλογές που τότε δεν είχα. Και να πω την αλήθεια, δεν το βρίσκω τίποτε σπουδαίο, πάλι τα ίδια θα πούμε.

Και επανέρχομαι στο ηλικιακό θέμα. Σήμερα κάνοντας μια νέα γνωριμία δεν ενθουσιάζομαι τόσο όσο τότε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το τότε παρείχε περισσότερες ευκαιρίες ή τα 80ας ήσαν πιο γλυκά. Εγώ είμαι που άλλαξα και είμαι πλέον γερομπάμπουρας. Έχω δει και έχω ζήσει τόσα, συν το ότι έχω βαρύνει και τελικά απολαμβάνω άλλα πράγματα. Οπότε κάπου η αλλαγή που έφερε η τεχνολογική επανάσταση με βόλεψε τρομακτικά, σιγά που θα προτιμήσω το παρελθόν. God bless the Internet!

[ΓΑΛΗ]

Σωστά.
Γίνεται να μην ανέφεραν και τον Μουστακα;

Ο Μουστάκας ήταν σε άλλη κατηγορία.
[...]

Ποτέ δεν κατάλαβα μεγάλη διαφορά.
Ο Μουστάκας δεν πιστεύω οτι ήταν τόσο καλός όσο τον πλασάρουν σήμερα, σε μπούχτιζε στο μελό, και ο Ψάλτης, τις ελάχιστες στιγμές που έκοβε την μαλακία έδειχνε ένα κάπως απρόοπτο ανάστημα.

Έπρεπε όμως κι αυτοί να βγάλουν το μεροκάματό τους.


Anyway, ένας μόνο ήταν ο Τιτάνας της κωμωδίας των 80ς ο αξεπέραστος Β.Τ.
Θεός χωρέστον, ακόμα με κάνει και γελάω.

Βασίλης Τσιβιλίκας;

Αν ναι, νομίζω ότι ήταν πολύ καλύτερος στις ασπρόμαυρες και έγχρωμες ταινίες του "παλιού" ελληνικού κινηματογράφου.

Η μόνη ελληνική πικρόγλυκη κωμωδία που θεωρώ εξαιρετική ήταν το "Μάθε παιδί μου γράμματα".

[sharp]

Η μόνη ελληνική πικρόγλυκη κωμωδία που θεωρώ εξαιρετική ήταν το "Μάθε παιδί μου γράμματα".

Συμφωνώ!

[AlienWay]

Και τότε άμα άλλαζες περιοχή χανόσουν από την παρέα. Δεν άλλαξε τίποτε ως προς αυτό. Ίσα, ίσα που η μετακίνηση σήμερα είναι ευκολώτερη.
Από την άλλη, γιατί πρέπει να βγεις για να πεις ότι διασκεδάζεις; Σήμερα διασκεδάζουν οι άνθρωποι παρεΐστικα και από σπίτι, όπως κάνεις κι εσύ γράφοντας στο πχόρουμ. Δεν καταλαβαίνεις ότι το Ίντερνετ άλλαξε εντελώς τον τρόπο ζωής και φυσικά και την διασκέδαση;

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

Ούτε η ΑΙ είναι δαίμονας. Είναι νομοτέλεια. Από τη στιγμή που εφευρέθηκε το ίντερνετ, μοιραία θα εκδηλώνονταν οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν.

Ασφαλώς αν υπήρχε η δυνατότητα να μην εξασφαλιστεί από τον κόσμο το ίντερνετ, θα επρόκειτο για λάθος το να τεθεί εν ενεργεία. Καλώς εξασφαλίστηκε.

Ωστόσο από την άλλη, κάποιες από τις αλλαγές που έφερε το ίντερνετ στη καθημερινή ζωή, θεωρούνται ότι αντιστοιχούν σε ανάγκες. Αυτό πιστεύουν οι γενιές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν έχοντας το ίντερνετ υπαρκτό. Θεωρούν δηλαδή ότι υπήρχε μια ανάγκη που το ίντερνετ και τα σμαρτφον κάλυψαν, ενώ στην ουσία δεν υπήρχε καμία τέτοια ανάγκη. Από την αρχή οι τεχνολογίες αυτές ήταν κάτι το επιπλέον, όπως είναι τώρα το ΑΙ.

Σημερα θα είναι ανόητος κάποιος να ισχυριστεί ότι το ΑΙ είναι ανάγκη ή καλύπτει ανάγκες. Στο μέλλον όμως που οι γενιές θα μεγαλώνουν με το ΑΙ εν ενεργεία, θα θεωρούν ότι έχει καλύψει ανάγκες.

[ΓΑΛΗ]

Εγώ θυμάμαι πάρα πολλούς που αποχαυνωνόντουσαν μπροστά στην τηλεόραση. Και τότε είχες δύο κανάλια για επιλογή. Σήμερα έχεις όλο τον κόσμο στα πόδια σου. Από μια πλευρά ήταν καλύτερα τότε, γιατί δεν είχες δυσκολία στην επιλογή.

Ναι ρε συ, υπήρχαν και αυτοί.

Αλλά αυτό που γράφεις σημαίνει ότι οι μόνες επιλογές που θεωρείς ότι υπήρχαν τότε ήταν τα δύο κανάλια της τηλεόρασης. Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Ότι υπήρχαν και πολλοί που είχαν γραμμένη την τηλεόραση και τις επιλογές που προσέφερε.

Οι επιλογές του τότε υπάρχουν και σήμερα. Η διαφορά ειναι ότι σήμερα θέλεις να κάνεις και πολλά περισσότερα, οπότε ίσως τα προτιμήσεις. Στην εποχή εκείνη θυμάμαι που είχα παραγγείλει βιβλίο Αγγλικό από τον Ελευθερουδάκη (ο μόνος στην Αθήνα που παρείχε αυτό το σέρβις ) και δεν ήρθε ποτέ. Μάλιστα πρέπει να ξέχασα να πάρω και την προκαταβολή πίσω . Σήμερα διαπιστώνω ότι δεν μού φτάνουν 10 ζωές για να διαβάσω όσα έχω ήδη στον υπολογιστή μου...

Επίσης, αν ένας φίλος μού τηλεφωνήσει στείλει μήνυμα, φέησ, γουατσαπ... "πάμε ρε μαλάκα για καφέ στη πλατεία", η προσφορά του θα έχει ανταγωνισμό ανάμεσα σε δεκάδες άλλες επιλογές που τότε δεν είχα. Και να πω την αλήθεια, δεν το βρίσκω τίποτε σπουδαίο, πάλι τα ίδια θα πούμε.

Και επανέρχομαι στο ηλικιακό θέμα. Σήμερα κάνοντας μια νέα γνωριμία δεν ενθουσιάζομαι τόσο όσο τότε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το τότε παρείχε περισσότερες ευκαιρίες ή τα 80ας ήσαν πιο γλυκά. Εγώ είμαι που άλλαξα και είμαι πλέον γερομπάμπουρας. Έχω δει και έχω ζήσει τόσα, συν το ότι έχω βαρύνει και τελικά απολαμβάνω άλλα πράγματα. Οπότε κάπου η αλλαγή που έφερε η τεχνολογική επανάσταση με βόλεψε τρομακτικά, σιγά που θα προτιμήσω το παρελθόν. God save the Internet!

Και πάλι εστιάζεις στις τεχνικές διευκολύνσεις, σε αμιγώς προσωπικό επίπεδο. Από εκεί και πέρα αν βλέπεις τους φίλους ή τις παρέες ως επιλογή προσφοράς από ντελίβερυ, τί να πω;

Κατά τα άλλα, σαφώς και όταν μεγαλώνεις αρχίζεις και βαριέσαι περισσότερο. Το θέμα είναι να κλείσουν κάποιοι κύκλοι. Αν κλείσουν, το πράγμα αποκτά άλλο ενδιαφέρον.

[ΓΑΛΗ]

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

Ούτε η ΑΙ είναι δαίμονας. Είναι νομοτέλεια. Από τη στιγμή που εφευρέθηκε το ίντερνετ, μοιραία θα εκδηλώνονταν οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν.

Ασφαλώς αν υπήρχε η δυνατότητα να μην εξασφαλιστεί από τον κόσμο το ίντερνετ, θα επρόκειτο για λάθος το να τεθεί εν ενεργεία. Καλώς εξασφαλίστηκε.

Ωστόσο από την άλλη, κάποιες από τις αλλαγές που έφερε το ίντερνετ στη καθημερινή ζωή, θεωρούνται ότι αντιστοιχούν σε ανάγκες. Αυτό πιστεύουν οι γενιές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν έχοντας το ίντερνετ υπαρκτό. Θεωρούν δηλαδή ότι υπήρχε μια ανάγκη που το ίντερνετ και τα σμαρτφον κάλυψαν, ενώ στην ουσία δεν υπήρχε καμία τέτοια ανάγκη. Από την αρχή οι τεχνολογίες αυτές ήταν κάτι το επιπλέον, όπως είναι τώρα το ΑΙ.

Σημερα θα είναι ανόητος κάποιος να ισχυριστεί ότι το ΑΙ είναι ανάγκη ή καλύπτει ανάγκες. Στο μέλλον όμως που οι γενιές θα μεγαλώνουν με το ΑΙ εν ενεργεία, θα θεωρούν ότι έχει καλύψει ανάγκες.

Συμφωνώ.

Η κάθε γενιά καθορίζει τις δικές της ανάγκες και αντιστοίχως μεταφέρει τις καλές ή κακές συνέπειες των δικών της αναγκών στην επόμενη.

[sharp]

Σαφώς και το καταλαβαίνω. Και αυτό ακριβώς εννοώ. Ότι η επικοινωνία σήμερα είναι διαδικτυακή αλλά αυτό δεν έχει την παραμικρή σχέση με το ρίαλ σταφ της επικοινωνίας, που υπήρχε τότε. Σήμερα το "ρίαλ σταφ" έχει αλλάξει. Για την ακρίβεια έχει υποστεί μετάλλαξη γιατί παίζει στο αμιγώς φαντασιακό πλαίσιο.

Οπότε συμπερασματικά προτιμάμε το 80ας επειδή δεν είχε Ίντερνετ; Σόρρυ αλλά δεν θα πάρω, δεν ανήκω σε εκείνους που θεωρούν το Ίντερνετ δαίμονα.

Ούτε η ΑΙ είναι δαίμονας. Είναι νομοτέλεια. Από τη στιγμή που εφευρέθηκε το ίντερνετ, μοιραία θα εκδηλώνονταν οι κοσμογονικές αλλαγές που έγιναν.

Ασφαλώς αν υπήρχε η δυνατότητα να μην εξασφαλιστεί από τον κόσμο το ίντερνετ, θα επρόκειτο για λάθος το να τεθεί εν ενεργεία. Καλώς εξασφαλίστηκε.

Ωστόσο από την άλλη, κάποιες από τις αλλαγές που έφερε το ίντερνετ στη καθημερινή ζωή, θεωρούνται ότι αντιστοιχούν σε ανάγκες. Αυτό πιστεύουν οι γενιές που γεννήθηκαν και μεγάλωσαν έχοντας το ίντερνετ υπαρκτό. Θεωρούν δηλαδή ότι υπήρχε μια ανάγκη που το ίντερνετ και τα σμαρτφον κάλυψαν, ενώ στην ουσία δεν υπήρχε καμία τέτοια ανάγκη. Από την αρχή οι τεχνολογίες αυτές ήταν κάτι το επιπλέον, όπως είναι τώρα το ΑΙ.

Σημερα θα είναι ανόητος κάποιος να ισχυριστεί ότι το ΑΙ είναι ανάγκη ή καλύπτει ανάγκες. Στο μέλλον όμως που οι γενιές θα μεγαλώνουν με το ΑΙ εν ενεργεία, θα θεωρούν ότι έχει καλύψει ανάγκες.

Ενδιαφέρον. Νομίζω κάθε τεχνολογική ανακάλυψη καλύπτει ανάγκες. Διαφορετικά δεν θα επεβίωνε σε καθεστώς ελεύθερης αγοράς. Το σπίτι καλύπτει ανάγκες; Οι άνθρωποι έζησαν και σε σπηλιές. Κ.ο.κ. Προσωπικά δεν ανήκω στη γενιά που γεννήθηκε με το Ίντερνετ, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου χωρίς αυτό, δηλ. θα μού έλειπε πολύ και η ζωή μου θα ήταν φτωχότερη. Και το ΑΙ το οποίο χρησιμοποιώ μόλις κάτι μήνες, αποτελεί σπουδαία εξέλιξη προς καλύτερη ζωή για εμένα. Οπότε, ναι, χωρίς αυτό θα ήταν ένα πισογύρισμα. Με τα πάντα και χωρίς κανένα μπορείς να ζήσεις. Οπότε θα πρέπει πρώτα να ορίσεις την ανάγκη, κάτι αρκετά περίπλοκο.

[sharp]

Ναι ρε συ, υπήρχαν και αυτοί.

Αλλά αυτό που γράφεις σημαίνει ότι οι μόνες επιλογές που θεωρείς ότι υπήρχαν τότε ήταν τα δύο κανάλια της τηλεόρασης. Εγώ λέω ακριβώς το αντίθετο. Ότι υπήρχαν και πολλοί που είχαν γραμμένη την τηλεόραση και τις επιλογές που προσέφερε.

Οι επιλογές του τότε υπάρχουν και σήμερα. Η διαφορά ειναι ότι σήμερα θέλεις να κάνεις και πολλά περισσότερα, οπότε ίσως τα προτιμήσεις. Στην εποχή εκείνη θυμάμαι που είχα παραγγείλει βιβλίο Αγγλικό από τον Ελευθερουδάκη (ο μόνος στην Αθήνα που παρείχε αυτό το σέρβις ) και δεν ήρθε ποτέ. Μάλιστα πρέπει να ξέχασα να πάρω και την προκαταβολή πίσω . Σήμερα διαπιστώνω ότι δεν μού φτάνουν 10 ζωές για να διαβάσω όσα έχω ήδη στον υπολογιστή μου...

Επίσης, αν ένας φίλος μού τηλεφωνήσει στείλει μήνυμα, φέησ, γουατσαπ... "πάμε ρε μαλάκα για καφέ στη πλατεία", η προσφορά του θα έχει ανταγωνισμό ανάμεσα σε δεκάδες άλλες επιλογές που τότε δεν είχα. Και να πω την αλήθεια, δεν το βρίσκω τίποτε σπουδαίο, πάλι τα ίδια θα πούμε.

Και επανέρχομαι στο ηλικιακό θέμα. Σήμερα κάνοντας μια νέα γνωριμία δεν ενθουσιάζομαι τόσο όσο τότε. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι το τότε παρείχε περισσότερες ευκαιρίες ή τα 80ας ήσαν πιο γλυκά. Εγώ είμαι που άλλαξα και είμαι πλέον γερομπάμπουρας. Έχω δει και έχω ζήσει τόσα, συν το ότι έχω βαρύνει και τελικά απολαμβάνω άλλα πράγματα. Οπότε κάπου η αλλαγή που έφερε η τεχνολογική επανάσταση με βόλεψε τρομακτικά, σιγά που θα προτιμήσω το παρελθόν. God save the Internet!

Και πάλι εστιάζεις στις τεχνικές διευκολύνσεις, σε αμιγώς προσωπικό επίπεδο. Από εκεί και πέρα αν βλέπεις τους φίλους ή τις παρέες ως επιλογή προσφοράς από ντελίβερυ, τί να πω;

Κατά τα άλλα, σαφώς και όταν μεγαλώνεις αρχίζεις και βαριέσαι περισσότερο. Το θέμα είναι να κλείσουν κάποιοι κύκλοι. Αν κλείσουν, το πράγμα αποκτά άλλο ενδιαφέρον.

Γιατί εσύ δεν το βλέπεις προσωπικά; Αν ήσουν από εκείνους που έβλεπαν όλη μέρα τηλεόραση και σήμερα το ίδιο θα έκανες, οπότε για εσένα δεν θα είχε αλλάξει τίποτε.

Οι τεχνικές διευκολύνσεις δεν είναι άσχετες με την ποιότητα ζωής. Στο Μεσαίωνα δεν θα ήθελα να ζω ακόμη και αν ήμουν βασιλιάς για πολλούς λόγους που όλοι σχετίζονται με την τεχνολογική εξέλιξη. Από το πλυντήριο, μέχρι τον τεχνολογικό έλεγχο των τροφίμων που καταναλώνω.

Ντελίβερυ δεν παίρνω ποτέ! Πάντοτε μαγειρεύω (και πολύ καλά πλέον, χάρη στο Ίντερνετ ). Πραγματικά δεν κατάλαβα γιατί το λες. Άλλωστε συμφώνησες στο ότι βαραίνεις μεγαλώνοντας. Οπότε σκέψου αν τυχόν η "περισσότερη παρέα" στο παρελθόν έχει να κάνει με αυτό τελικά. Δεν θυμάμαι ποιος συγγραφέας ήταν που έγραφε για την ζωή στην Αν. Γερμανία και την καταπίεση από τους Σοβιετικούς, κλείνοντας με τη φράση "δεν ξέρω τι μού λέτε, εγώ τότε ήμουν νέος και ερωτευμένος". Προφανώς αυτό νοσταλγεί και όχι την αστυνόμευση και τα μπουντρούμια που τώρα τού λείπουν.