Μαύρος Οκτώβρης 1993 - η αντίσταση των σοβιέτ ☭

[taxalata xalasa]

ο Γιέλτσιν καταφέρνει να κινητοποιήσει περίπου 1.000 ένοπλους με πολιτικά (πρόκειται κυρίως για ιδιωτικούς αστυνομικούς, μπράβους και ανθρώπους του υποκόσμου), που συγκεντρώνονται έξω από το κτίριο του Δημοτικού Συμβουλίου της Μόσχας.

Oct. 1917 - Oct. 1993 = 76 έτη = 3 γενιές (ανα 25 έτη η γενεά)
• Δεν μπόρεσε ούτε ο Στάλιν να καθαρίσει τους μπράβους και τους ανθρωπους του υποκόσμου;
• Είχε μπραβιλίκια και υπόκοσμο η ΕΣΣΔ;
• Κάτι δεν μας λέν καλά...
• Κοινωνικό Paraiso αφού...
• μούφα;
• los pulos....

[Sid Vicious]

1993 και ακομα ασπρομαυρο φιλμ ειχαν οι φωτογραφικες τους, φαντασου

[Golden Age]

• Δεν μπόρεσε ούτε ο Στάλιν να καθαρίσει τους μπράβους και τους ανθρωπους του υποκόσμου;
• Είχε μπραβιλίκια και υπόκοσμο η ΕΣΣΔ;

Τους κυνηγούσε, αλλά όχι με τον ίδιο ζήλο που κυνηγούσε τους αντιφρονούντες και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.

Μέσα στα γκούλαγκ οι μαφίες δικτυωνόντουσαν. Όταν ο Χρουτσώφ κατάργησε τα γκούλαγκ αφέθηκαν ελεύθεροι και αναδιοργάνωσαν τη ρωσική μαφία με μαφιόζικη δραστηριότητα εντός ΕΣΣΔ. Επι Μπρέσνιεφ ξεκίνησαν σχέσεις διαπλοκής με κρατικούς αξιωματούχους. Το '91 απλά τα πράγματα ήταν πλέον πιο εύκολα γι αυτούς.

[taxalata xalasa]

• Δεν μπόρεσε ούτε ο Στάλιν να καθαρίσει τους μπράβους και τους ανθρωπους του υποκόσμου;
• Είχε μπραβιλίκια και υπόκοσμο η ΕΣΣΔ;

Τους κυνηγούσε, αλλά όχι με τον ίδιο ζήλο που κυνηγούσε τους αντιφρονούντες και τους εσωκομματικούς του αντιπάλους.

Μέσα στα γκούλαγκ οι μαφίες δικτυωνόντουσαν. Όταν ο Χρουτσώφ κατάργησε τα γκούλαγκ αφέθηκαν ελεύθεροι και αναδιοργάνωσαν τη ρωσική μαφία με μαφιόζικη δραστηριότητα εντός ΕΣΣΔ. Επι Μπρέσνιεφ ξεκίνησαν σχέσεις διαπλοκής με κρατικούς αξιωματούχους. Το '91 απλά τα πράγματα ήταν πλέον πιο εύκολα γι αυτούς.

ευχαριστω για την απαντηση σου, αλλα προτιμουσα τον Μπογια Πουλο να μας ξηγησει για το αμολυντο και αψογο σοβιετικο συστημα που για 75 ετη μπορεσε να καθαρισει τον υπονομο με το εργατικο κινημα... τοσοι γκασμαδες και δεν μπορεσαν;

Φαντασου και να χανε ιταλικη μαφια μεσα στην Σ.Ε.... Θα κυβερνουσε ο Αλ Καπονε εξ αρχης....

[Rakomelofronas]

Στο δημοψήφισμα εγκρίθηκε η προσπάθεια διατήρησης της ακεραιότητας της παλιάς σοβιετικής επικράτειας, πλην βαλτικών δημοκρατιών, χωρίς όμως τη μονοκομματική δικτατορία και τη λογοκρισία των προηγούμενων δεκαετιών. Εν έτει 1991, δεν ήταν παρά μια ψήφος εμπιστοσύνης στον... Γκορμπατσώφ. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ερμηνεία των σοβιετολάγνων φετιχιστών του σήμερα. Μην διαβάζετε το ερώτημα του δημοψηφίσματος ξεχνώντας βολικά ότι ο Γκορμπατσώφ κυβερνούσε όταν διατυπώθηκε, οι λέξεις είχαν ήδη αλλάξει νόημα σε σχέση με την κομματική αργκό της βαθιάς σοβιετικής περιόδου:

Считаете ли Вы необходимым сохранение Союза Советских Социалистических Республик как обновлённой федерации равноправных суверенных республик, в которой будут в полной мере гарантироваться права и свободы человека любой национальности?

Μετάφραση:

Θεωρείτε απαραίτητο να διατηρηθεί η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ως μια ανανεωμένη ομοσπονδία ίσων κυρίαρχων δημοκρατιών, στην οποία θα διασφαλίζονται πλήρως τα δικαιώματα και οι ελευθερίες ενός ατόμου οποιασδήποτε εθνικότητας;

Να βλέπεις ορθόδοξο κομμουνιστή να υπερασπίζεται τον κύριο Πίτσα δε Χατ, αξία ανεκτίμητη. Όπου να' ναι θα διαβάσουμε και κανένα άρθρο επανεκτίμησης του κοφτερού μυαλού του Τρότσκι και θα μας πέσουν τα μαλλιά.

[taxalata xalasa]

Στο δημοψήφισμα εγκρίθηκε η προσπάθεια διατήρησης της ακεραιότητας της παλιάς σοβιετικής επικράτειας, πλην βαλτικών δημοκρατιών, χωρίς όμως τη μονοκομματική δικτατορία και τη λογοκρισία των προηγούμενων δεκαετιών. Εν έτει 1991, δεν ήταν παρά μια ψήφος εμπιστοσύνης στον... Γκορμπατσώφ. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την ερμηνεία των σοβιετολάγνων φετιχιστών του σήμερα. Μην διαβάζετε το ερώτημα του δημοψηφίσματος ξεχνώντας βολικά ότι ο Γκορμπατσώφ κυβερνούσε όταν διατυπώθηκε, οι λέξεις είχαν ήδη αλλάξει νόημα σε σχέση με την κομματική αργκό της βαθιάς σοβιετικής περιόδου:

Считаете ли Вы необходимым сохранение Союза Советских Социалистических Республик как обновлённой федерации равноправных суверенных республик, в которой будут в полной мере гарантироваться права и свободы человека любой национальности?

Μετάφραση:

Θεωρείτε απαραίτητο να διατηρηθεί η Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών ως μια ανανεωμένη ομοσπονδία ίσων κυρίαρχων δημοκρατιών, στην οποία θα διασφαλίζονται πλήρως τα δικαιώματα και οι ελευθερίες ενός ατόμου οποιασδήποτε εθνικότητας;

Να βλέπεις ορθόδοξο κομμουνιστή να υπερασπίζεται τον κύριο Πίτσα δε Χατ, αξία ανεκτίμητη. Όπου να' ναι θα διαβάσουμε και κανένα άρθρο επανεκτίμησης του κοφτερού μυαλού του Τρότσκι και θα μας πέσουν τα μαλλιά.

με την διαφορα τουό,τι το Республик δεν ειναι Δημοκρατια αλλα Ρεσπούμπλικα.
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Ρεσπουμπλικων και οχι Δημοκρατιων... για να ακριβολογουμε...

[Ληστοσυμμορίτης]

[Golden Age]

Στην κατάληψη του κοινοβουλίου πάντως συμμετείχαν και φασίστες.

Όσο για τη ρώσικη μαφία, στους κόλπους της είχαν ενταχθεί και αρκετοί πράκτορες της KGB. Άνθρωποι δηλαδή που είχαν γαλουχηθεί με τα ιδεώδη του Μαρξισμού - Λενινισμού και μάλιστα να τα υπηρετούν με αφοσίωση.

[Ληστοσυμμορίτης]

Ε ναι οι μαρξιστες αυτό κάνουν, μαφιες.

[Ληστοσυμμορίτης]

[pylothess]

Γι αυτό λοιπόν ζήτω ο Βασιλιάς.

[Golden Age]

Εν τω μεταξύ οι ένοπλοι που είχαν καταλάβει το κοινοβούλιο κάνοντας την "αντίσταση των Σοβιετ" ήταν κυρίως εθνικιστές, εθνικομπολσεβίκοι και νεοναζιστές.

[pylothess]

Εν τω μεταξύ οι ένοπλοι που είχαν καταλάβει το κοινοβούλιο κάνοντας την "αντίσταση των Σοβιετ" ήταν κυρίως εθνικιστές, εθνικομπολσεβίκοι και νεοναζιστές.

Δεν αποκλείεται.
Η ΕΣΣΔ έχει μεταλλαχθεί σε εθνομπολσεβικικό κράτος.
Ο καρκίνος του κομμουνισμού είναι ο εθνομπολσεβικισμός.
Οι παιδικές αρρώστιες του κομμουνισμού είναι ο αριστερισμός.

[dna replication]

“The Yanks Gave the Order: Fire!” – Witness Testimony of Iona Andronov, a Defender of the “White house”






We present several fragments of the testimony, published on October 3, 2003. The complete translation of the publication can be found at Beorn’s Beehive.



On the 22nd of September, the second day after Yeltsin’s decree on the dissolution of the Supreme Soviet, Iona Andronov was in his office in the parliament building. It was then that an unexpected guest came to him. He came accompanied by two employees of the US Embassy in Moscow and introduced himself as Mark Zlotnik.

– The American shoved a business card under my nose, – says Iona Ionovich. – On the card it was written that he is an employee of the National Intelligence Council of the United States. The visitor asked questions head-on: what is the number of guards of the “White House”, what are Hasbulatov’s fighters armed with, for how long will they be able to repel the assault. I was shocked by such impudence and, of course, did not answer any of the questions. However, I think in those days no one knew the exact figures that interested the American spy.

On the afternoon of the 3rd of October, […] Rutskoy stomped out onto the balcony of the second floor. He was almost hysterical and called for the seizure of the City Hall and Ostankino. What was he thinking? The despicable scoundrel! […] After the spilled blood in the TV center, it became clear: only a few hours remained before the denouement.

– It’s a myth that the Deputies of the Supreme Council held the defence in the besieged building, – says Andronov. – Most of them quickly defected to Yeltsin’s side. […] More than 900 people in total [remained]. I did not want for Russians to kill Russians, […] and therefore I suggested to Hasbulatov and Rutskoy to try to persuade the US ambassador to promote a truce between the Parliament and the Kremlin.

At about 23 hours on the 3rd of October, for the first time since the beginning of the confrontation, there were no dense police cordons around the “White House”. Andronov, according to him, walked unobstructed to the American embassy. And he asked for a meeting with the Ambassador’s adviser, Luis Sel, whom he had contacted by phone a few days earlier for humanitarian assistance. Back then, Louis Sel introduced himself as the second person in the embassy.

– The second person in the embassy, as a rule, is an employee of the special services, – says Andronov. – I had no doubt that Sel was one of them: he personally called Washington in front of me and made decisions without consulting the ambassador.

But Louis Sel replied that he could only inform Yeltsin’s entourage about Andronov’s request. Two hours later, Sel announced that the Acting Foreign Minister, Vitaly Churkin, would speak with Andronov. And after another 20 minutes, Andronov heard that negotiations were out of the question. […]

– Later I found out that my attempts were in vain, by that time everything was a foregone conclusion, and the plan to storm the Supreme Council was discussed with the participation of the Americans.

– I later received documentary evidence. My friends from the USA […] sent me a photocopy of the transcript of the speech of Strobe Talbot,[…] held on the 6th of October at a closed meeting of the International Affairs Committee of the US Congress. It follows from this document that two weeks before the coup, Yeltsin had sent Foreign Minister Kozyrev to Washington with instructions to inform the US government about the dispersal of the Russian Parliament. On the 3rd and 4th of October, Talbot conducted negotiations from Washington with Yeltsin’s associates. It was about the firing of tanks and machine guns at the “White House” and the murder of its defenders.

Stephen Cohen, an American expert on Russia, three months [later], said that in September of 1993, the US Government knew in advance what would happen in Moscow. He said literally the following: “Yeltsin led an extremist policy, and America supported him and even perhaps pushed him to it.”

@BeornAndTheShieldmaiden


https://t.me/BeornAndTheShieldmaidenChat/21687

[dna replication]

σχεδόν όλα όσα συμβαίνουν στη Ρωσία σήμερα έχουν τις ρίζες τους σε εκείνη την ταραγμένη δεκαετία της Καταστρόικα

https://t.me/JotiBrar/4416

A newly declassified long memo, written in March 1994 by Wayne Merry, a U.S. diplomat in Moscow who was serving as chief of the U.S. Embassy’s internal politics division at the time, contains both a warning and a scathing criticism of U.S. policies toward Russia.

Merry’s memo, titled “Whose Russia Is It Anyway: Toward a Policy of Benign Respect,” was written as Russian President Boris Yeltsin’s experiment with democracy and free-market economics was in heightened turmoil. The party of his prime minister, Yegor Gaidar, the architect of his economics policy, had recently lost an election as a result of popular discontent with the policy. Yeltsin mobilized tanks in downtown Moscow to put down an attempted putsch in Russia’s Parliament. Yet, to the frustration of Merry, many senior officials in Washington saw Yeltsin as a still-strong figure and “shock therapy” economics as a success. Merry warned that Russians were disillusioned by the U.S./West and had a less than positive view of democracy because it became associated with poverty, crime and chaos. Merry wrote:
In contemporary American rhetoric, “democracy” and “the market” are treated as almost synonymous terms. … Russians (and most non-Americans) are simply baffled by this vision. … Very, very few Russians impart positive ethical content to market forces, and unfortunately more of these are mafia than economists.

Sadly, very few of the multitudes of American “advisors” in Russia since the Bolshevik demise acquainted themselves with even the most basic facts of the country whose destiny they propose to shape. As a result, to say that America is wearing out its welcome in Russia is no longer a prediction, it is a descriptive fact. Even the most progressive and sympathetic of Russian officials have lost patience with the endless procession of what they call “assistance tourists” who rarely bother to ask their hosts for an appraisal of Russian needs. … Russians of all political persuasions are also less than charmed by the frequently expressed American attitude that their country is a social-economic laboratory to test academic theories."
Keep reading https://nsarchive.gwu.edu/document/3270 ... ssy-moscow In a recent interview published by Consortium News, Natylie Baldwin asked Merry: What do you think are the biggest lessons from that period that would be helpful for U.S. policymakers to understand now in our relationship with Russia?
Merry replied: Humility would be a great as