Παγκόσμια ημέρα ψυχικής υγείας

[Ληστοσυμμορίτης]

εισήγηση από Αφροδίτη Ρέτζιου, ψυχίατρος από το Θριάσιο
είχε γίνει αρχές του χρόνου

[Ληστοσυμμορίτης]

Το κεφάλαιο ενδιαφέρεται για την υγεία των εργαζομένων μόνο στο βαθμό που του είναι απαραίτητη για τη διατήρηση της ικανότητας για εργασία ως πηγή υπεραξίας, δηλαδή κερδοφορίας.

[Ληστοσυμμορίτης]

Στον καπιταλισμό ο αλλότριος χαρακτήρας της εργασίας, στον οποίο θα αναφερθούμε αναλυτικά σε επόμενη ομιλία, η μισθωτή εργασία, είναι πηγή δυστυχίας και ψυχικής οδύνης.

Όπως λέει ο Μαρξ "Ο εργάτης κατά τη διάρκεια της εργασίας του, νιώθει μίζερος και καθόλου ευτυχισμένος… Βρίσκει τον εαυτό του μόνο έξω από την εργασία του. Την ώρα της εργασίας του αισθάνεται έξω από τον εαυτό του. Νιώθει άνετα όταν δε βρίσκεται στη δουλειά του και δε νιώθει άνετα όταν βρίσκεται στη δουλειά του".

[Ληστοσυμμορίτης]

Δύο αιώνες μετά η ανάλυση του Μαρξ όχι μόνο παραμένει επίκαιρη αλλά και αποτελεί πηγή ανησυχίας για την εργοδοσία. Υπάρχει μάλιστα στα αστικά επιτελεία και σχετικός όρος. Δέσμευση του εργαζόμενου που ορίζεται ως βαθμός της συναισθηματικής και πνευματικής επένδυσης στους στόχους της επιχείρησης. Επιδίωξή τους η καλλιέργεια της ψευδαίσθησης, της αυταπάτης στους εργαζόμενους ότι μοιράζονται ένα κοινό όραμα με τους εκμεταλλευτές τους. Μάλιστα ξεκαθαρίζεται ότι "είναι μία κατάσταση η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με την παροδική χαρά που μπορεί να νιώσει ένας εργαζόμενος πχ αν αυξηθεί ο μισθός του. Η δέσμευση του εργαζόμενου είναι ένας βαθύς, μακροχρόνιος δεσμός του εργαζόμενου με την επιχείρηση".

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες το 85% των εργαζόμενων είναι αποστασιοποιημένοι από το αντικείμενο της εργασίας τους (not engaged: μη ενεργά δεσμευμένοι) και η απώλεια της παραγωγικότητας υπολογίζεται σε 7 τρις δολάρια.

[Ληστοσυμμορίτης]

[Ληστοσυμμορίτης]

Δύο αιώνες μετά η ανάλυση του Μαρξ όχι μόνο παραμένει επίκαιρη αλλά και αποτελεί πηγή ανησυχίας για την εργοδοσία. Υπάρχει μάλιστα στα αστικά επιτελεία και σχετικός όρος. Δέσμευση του εργαζόμενου που ορίζεται ως βαθμός της συναισθηματικής και πνευματικής επένδυσης στους στόχους της επιχείρησης. Επιδίωξή τους η καλλιέργεια της ψευδαίσθησης, της αυταπάτης στους εργαζόμενους ότι μοιράζονται ένα κοινό όραμα με τους εκμεταλλευτές τους. Μάλιστα ξεκαθαρίζεται ότι "είναι μία κατάσταση η οποία δεν πρέπει να συγχέεται με την παροδική χαρά που μπορεί να νιώσει ένας εργαζόμενος πχ αν αυξηθεί ο μισθός του. Η δέσμευση του εργαζόμενου είναι ένας βαθύς, μακροχρόνιος δεσμός του εργαζόμενου με την επιχείρηση".

Σύμφωνα με πρόσφατες έρευνες το 85% των εργαζόμενων είναι αποστασιοποιημένοι από το αντικείμενο της εργασίας τους (not engaged: μη ενεργά δεσμευμένοι) και η απώλεια της παραγωγικότητας υπολογίζεται σε 7 τρις δολάρια.

μας τα είπε και ο κασσελακης αυτά

[dna replication]

περα ως πέρα διαφήμιση
αλλά καλό

[panos291]

Χρόνια πολλά Frappezitis!

[Ληστοσυμμορίτης]

Στον καπιταλισμό η εργασία αποστεώνεται από το πραγματικό της περιεχόμενο. Από ζωή, ελεύθερη ανάπτυξη της πνευματικής και φυσικής ενεργητικότητας και ζωτικότητας του ανθρώπου και ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, μετατρέπεται απλώς σε μέσο για τη ζωή με αποτέλεσμα όπως λέει ο Μαρξ "ο άνθρωπος να αισθάνεται πια ότι ενεργεί ελεύθερα, μόνο στις κτηνώδεις λειτουργίες του, δηλαδή να τρώει, να πίνει και να τεκνοποιεί, να στεγάζεται. Το κτηνώδικο γίνεται ανθρώπινο και το ανθρώπινο γίνεται κτηνώδικο. Να τρώει, να πίνει, να τεκνοποιεί κλπ. είναι, βέβαια, επίσης λειτουργίες γνήσια ανθρώπινες. Αλλά όταν αποσπαστούν από άλλες πλευρές της ανθρώπινης δραστηριότητας και μετατραπούν σε τελικούς και αποκλειστικούς σκοπούς, είναι ζωώδεις λειτουργίες"

[GoBzi]

Τι απέγινε οι λογαριασμοι Fluffy και Sol ρε τυπάδες;

[Ληστοσυμμορίτης]

Τι απέγινε οι λογαριασμοι Fluffy και Sol ρε τυπάδες;

Έκλεισαν τον κύκλο τους και χάθηκαν οι κωδικοί όταν αλλάξαμε ομάδα.

[Λίνο Βεντούρα]

Τι απέγινε οι λογαριασμοι Fluffy και Sol ρε τυπάδες;

Έκλεισαν τον κύκλο τους και χάθηκαν οι κωδικοί όταν αλλάξαμε ομάδα.

Χάσατε τους κωδικούς ρε μαλάκες και θέλετε να κάνετε και επανάσταση…

[Ληστοσυμμορίτης]

Τι απέγινε οι λογαριασμοι Fluffy και Sol ρε τυπάδες;

Έκλεισαν τον κύκλο τους και χάθηκαν οι κωδικοί όταν αλλάξαμε ομάδα.

Χάσατε τους κωδικούς ρε μαλάκες και θέλετε να κάνετε και επανάσταση…

Έχουμε εμπιστοσύνη στο λαό.

[Ληστοσυμμορίτης]

Η εργασία στον καπιταλισμό είναι πηγή δυστυχίας για τον εργαζόμενο αλλά και πηγή διχασμού, εκφυλισμού του ανθρώπου, φθοράς της ανθρώπινης προσωπικότητας. Λέει ο Ένγκελς: “Κάθε ιστορικός τύπος υλικής παραγωγής, έχει τον αντίστοιχο τύπο πνευματικής παραγωγής της οποίας όργανο είναι η ανθρώπινη ψυχολογία. Με την πρόοδο του καπιταλισμού έχουμε τη διαίρεση της εργασίας σε χειρωνακτική και διανοητική”. Αυτό όπως σημειώνει ο Βιγκότσκι "έφερε βαρύτατο πλήγμα στις ανθρώπινες υπάρξεις… μία αναπτυσσόμενη στρεβλή ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού γιατί κατά τη διάρκεια της εργασίας του ο εργαζόμενος είναι δεμένος σε μία ειδική λειτουργία και σύμφωνα με τον Μαρξ αυτή τον μετατρέπει από εργαζόμενο σε μία ανωμαλία που τεχνητά καλλιεργεί μόνο μία ικανότητα ενώ καταπιέζει όλο τον υπόλοιπο πλούτο των κλίσεων και των ταλέντων του". Αυτό ισχύει και για τα "μορφωμένα στρώματα που υποδουλώνονται από τις μονοπλευρικότητες και την πνευματική τους μυωπία".6

Ακόμα και σήμερα με την αλματώδη ανάπτυξη των παραγωγικών δυνάμεων, που ενισχύεται η τάση ενσωμάτωσης της χειρωνακτικής και διανοητικής εργασίας στα μέσα παραγωγής, που απαιτούνται ολοένα και περισσότερες πλευρές της προσωπικότητας των εργαζομένων (φαντασία, δημιουργικότητα κλπ) προς όφελος της κερδοφορίας του κεφαλαίου, ο καπιταλισμός ούτε θέλει ούτε μπορεί να αναπτύξει στους εργαζόμενους το σύνολο των ικανοτήτων τους.7

[Ληστοσυμμορίτης]

Η αποξένωση κατά τη διάρκεια της εργασίας επεκτείνεται και στον ελεύθερο χρόνο. Στον καπιταλισμό την αποξενωμένη εργασία ακολουθεί η αποξενωμένη κατανάλωση.8 Το σύνολο των αναγκών του ανθρώπου, όχι μόνο των υλικών αλλά και των ψυχολογικών αναγκών, των πνευματικών και συναισθηματικών, ακόμα και η αγάπη, ο έρωτας, η φιλία, η παρηγοριά, η συμπαράσταση εμπορευματοποιούνται. Έτσι όμως δεν ικανοποιούνται, καταναλώνονται. Η ίδια η ζωή μετατρέπεται σε "ζωή επί πιστώσει" και καθυποτάσσεται στην ευτυχία ικανοποίησης ψευτοαναγκών ή στη δυστυχία της μη ικανοποίησής τους. Όπως αναφέρεται στο Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος: «Η αστική τάξη … δεν άφησε κανέναν άλλο δεσμό ανάμεσα στον άνθρωπο και τον άνθρωπο, εκτός από το γυμνό συμφέρον, από τη χωρίς συναίσθημα "πληρωμή τοις μετρητοίς"…».