Εξαρτάται ...Sol έγραψε: ↑13 Νοέμ 2022, 20:24Δεν σε αδικώ, ρίξε μια ματιά στην αλλοτρίωση της εργασίας. Αυτά που κάνουμε είναι να παράγουμε όλον τον πλούτο και ο πλούτος(το αποτέλεσμα της εργασίας μας) να είναι ξένος προς εμάς.
Μπορεί κάποιος εργαζόμενος να επιλέξει συνειδητά να συστρατευθεί με την εργοδοσία.
Μπορεί να επιλέξει να παίξει τον ρόλο του Δερβέναγα εκεί μέσα , του καλοθελητή. Θα έρθει μια ωραία μέρα όπου θα σε ξεμονοχιάσει ο εργοδότης και θα σου μιλήσει με ωραία λόγια και θα σου πει πόσο ευχαριστημένος είναι με την εργασία σου σε αντίθεση με τον τάδε ή τον δείνα συνάδελφο που δεν είναι τόσο πρόθυμος , τόσο φιλότιμος και εργατικός όσο ΕΣΥ. Θα σου τάξει εξέλιξη κ.τ.λ. Θα σε ρωτάει με πονηριά τι γώμη έχεις για τον συνάδελφο ,πως τον βλέπεις .Μετά θα αγριέψει ,θα αλλάξει τακτική ,θα αρχίσει να σου λέει ότι θα προωθήσει τον άλλο συνάδελφο. Δεν είναι κακό ο εργοδότης να θέλει να σε παινέψει. Το κακό είναι να προσπαθεί να καλλιεργεί διχόνοια. Για να μην πελαγοδρομώ, Sol, ναι η δουλειά είναι σχολείο.
Εκεί μέσα τα βλέπεις όλα. Πρέπει να επιλέξεις ποιον ρόλο θα παίξεις εκεί μέσα. Προσωπική εμπειρία . Συνάδελφοι που είχαν τον ρόλο του δερβέναγα μας είπαν σε πόσο άσχημες συνθήκες δούλευαν στην αρχή μέχρι να εξελιχθούν. Ότι τους φώναζαν, δεν τους πλήρωναν καλά κ.τ.λ. Αυτοί επέλεξαν να παίξουν το παιχνίδι του εργοδότη. Όπως μπορεί ο καθένας.
Μου έχει τύχει να είμαι σε πορεία , να περνάμε κάτω από γραφεία, να βγαίνουν στο παράθυρο εικοσάχρονοι και εικοσάχρονες (πολύ πιθανό)να ήταν πρακτικάριοι και πρακτικάριες , να μας κοιτάνε και να χασκογελάνε. Τους εύχομαι μόνο να μην βρεθούν στην θέση του διαδηλωτή .