Η αβάσταχτη ξενερωτικότητα των online αγορών

[Dwarven Blacksmith]

Με το δώρο Χριστουγέννων να καίει στο λογαριασμό σου, φοράς το πιο κόζυ φούτερ σου και ετοιμάζεσαι να κάνεις δική σου μία από τις σύγχρονες ανέσεις που αποκτήσαμε σε αντάλλαγμα για την σταδιακή αποσάθρωση της κοινωνίας μας.
It's consuming time.

Ψάχνεις λοιπόν κάτι, ένα σκουπάκι π.χ.
Διαλέγεις ένα με πολλά αστέρια, όχι από τα φθηνά, και διαβάζεις κριτικές.

Οι πρώτες 10 είναι κάπως έτσι:

Λοιπόν παιδιά είναι απίστευτο, είναι σα να έχεις τη μαύρη τρύπα από το Ιντερστέλαρ σε σκουπάκι. Το έχω 7 χρόνια και κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό που με φώτισε και το πήρα. Στο μεταξύ παντρεύτηκα και τώρα κάναμε και παιδί, ήρθε η ώρα να σταματήσω να το χρησιμοποιώ τουλάχιστον μέχρι να μεγαλώσει λίγο το μωρό για να μη το ρουφήξει και αυτό. Τι να πω, ό,τι πληρώσεις παίρνεις!

Ενθαρρύνεσαι σιγά-σιγά, λες αυτό είναι, εύκολο ήταν.
Και φτάνεις στο κλασσικό review:

Τέτοια μούφα δεν έχω ξαναδεί. Είδα τις καλές κριτικές και το πήρα. Δε ρουφάει ούτε ψίχουλο. Πήρα και την αντιπροσωπεία και μου το άλλαξαν για να μου φύγει η ιδέα λέει, αλλά πάλι τα ίδια. Στην πρώτη εβδομάδα έσπασε και η σύνδεση με το ακροφύσιο και περιστρέφεται καθώς ρουφάει (που δεν ρουφάει αλλά λέμε τώρα). Πρέπει να το βαστάς κάπως με τον ώμο και με το δείκτη και τον αντίχερα να στρίβεις παλινδρομικά σκύβοντας, σα να κάνεις μασάζ με χάπι έντινγκ σε γκόλντεν ριτρίβερ.
Το πέταξα τελικά, προσωρινά χρησιμοποιώ ένα σκουπόξυλο που έφτιαξα δένοντας κάτι άχυρα και μπορώ να πω ότι βρήκα την υγειά μου.
Αν είχα όλους αυτούς που έβαλαν τα πεντάστερα μαζεμένους σ' ένα ορφανοτροφείο, θα το ανατίναζα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Γιατί είναι έτσι ο κόσμος μας; Γιατί δεν μπορεί η κατανάλωση τουλάχιστον να είναι εύκολη; It's literally all we have left.

[nowhere]

κουράγιο

[40τακατο της ζωής μ σπατάλησα]

κουράγιο

[Καραμελίτσα]

Αν είχα όλους αυτούς που έβαλαν τα πεντάστερα μαζεμένους σ' ένα ορφανοτροφείο, θα το ανατίναζα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Αυτό το λέει ένας γνωστός μου σαν έκφραση, ή κάπως έτσι. Αν είναι αυτός μην τον πιστεύεις, είναι τρολ από χόμπυ.

[Orion22]

συμφωνώ

2 παραδείγματα:

1χάλασε προχτές ο λεμονοστίφτης (δεν ξεκίναγε καν) και είπα να ψάξω
διαβάζω ένα διαβάζω δευτερο, δεν γαμιέται θα προσπαθήσω να το φτιάξω
το ανοίγω βλέπω κατι πλαστικά γρανάζια και ενα μοτεράκι της πλάκας (λολ αλλα καπως αναμενόμενο για 25ε)
σηκώνω λίγο το ελατηριάκι
δοκιμάζω, φαίνεται να λειτουργεί ως οφείλει
μετά από 2-3 πορτοκάλια πάλι τα ίδια
κανω μόντα με μια ευκαμπτη προεκταση στο δραπανοκατσάβιδο
win

moral of the story
μετέτρεψε την βαρεμάρα σε δημιουργικότητα


2 εχω παραγγείλει απο αλι έναν lvds contoller για ενα πανελ μιας παλιας τβ που δεν δουλεύει
φτανει σε λογικό χρόνο, πάω το παίρνω
το ανοιγω, ολα μια χαρά
συνειδητοποιω πως δεν έχω 12βολτο τροφοδοτικό
ξενερωνω (αντι να πεταχτώ στο ηλεκτρονικό διπλά) το παραταω

moral of the story
reverse example 1

[foscilis]

Με το δώρο Χριστουγέννων να καίει στο λογαριασμό σου, φοράς το πιο κόζυ φούτερ σου και ετοιμάζεσαι να κάνεις δική σου μία από τις σύγχρονες ανέσεις που αποκτήσαμε σε αντάλλαγμα για την σταδιακή αποσάθρωση της κοινωνίας μας.
It's consuming time.

Ψάχνεις λοιπόν κάτι, ένα σκουπάκι π.χ.
Διαλέγεις ένα με πολλά αστέρια, όχι από τα φθηνά, και διαβάζεις κριτικές.

Οι πρώτες 10 είναι κάπως έτσι:

Λοιπόν παιδιά είναι απίστευτο, είναι σα να έχεις τη μαύρη τρύπα από το Ιντερστέλαρ σε σκουπάκι. Το έχω 7 χρόνια και κάθε μέρα ευχαριστώ το Θεό που με φώτισε και το πήρα. Στο μεταξύ παντρεύτηκα και τώρα κάναμε και παιδί, ήρθε η ώρα να σταματήσω να το χρησιμοποιώ τουλάχιστον μέχρι να μεγαλώσει λίγο το μωρό για να μη το ρουφήξει και αυτό. Τι να πω, ό,τι πληρώσεις παίρνεις!

Ενθαρρύνεσαι σιγά-σιγά, λες αυτό είναι, εύκολο ήταν.
Και φτάνεις στο κλασσικό review:

Τέτοια μούφα δεν έχω ξαναδεί. Είδα τις καλές κριτικές και το πήρα. Δε ρουφάει ούτε ψίχουλο. Πήρα και την αντιπροσωπεία και μου το άλλαξαν για να μου φύγει η ιδέα λέει, αλλά πάλι τα ίδια. Στην πρώτη εβδομάδα έσπασε και η σύνδεση με το ακροφύσιο και περιστρέφεται καθώς ρουφάει (που δεν ρουφάει αλλά λέμε τώρα). Πρέπει να το βαστάς κάπως με τον ώμο και με το δείκτη και τον αντίχερα να στρίβεις παλινδρομικά σκύβοντας, σα να κάνεις μασάζ με χάπι έντινγκ σε γκόλντεν ριτρίβερ.
Το πέταξα τελικά, προσωρινά χρησιμοποιώ ένα σκουπόξυλο που έφτιαξα δένοντας κάτι άχυρα και μπορώ να πω ότι βρήκα την υγειά μου.
Αν είχα όλους αυτούς που έβαλαν τα πεντάστερα μαζεμένους σ' ένα ορφανοτροφείο, θα το ανατίναζα χωρίς δεύτερη σκέψη.

Γιατί είναι έτσι ο κόσμος μας; Γιατί δεν μπορεί η κατανάλωση τουλάχιστον να είναι εύκολη; It's literally all we have left.

Μα γι' αυτό ο Θεός έφτιαξε τα αστέρια. Σε πρώτο χρόνο κοιτάς απλά αν έχει πολλά ή λίγα, σε νοιάζει τι λέει η πλειοψηφία όχι τα outliers. Μετά, ξέροντας ότι σε γενικές γραμμές είναι καλό, διαβάζεις και 4-5 κριτικές που συμφωνούν με την πλειοψηφία ώστε να ξέρεις τι ακριβώς τους άρεσε. Αντίστροφα αν είναι κακό. Δεν κάθεσαι να διαβάσεις τι έγραψε ο κάθε μαλάκας, παρά μόνο για διασκέδαση.

[40τακατο της ζωής μ σπατάλησα]

Προς τρελάκια νηματοθέτη: τα αυτονόητα μεν αλλά αφού ρωτάς


Ένα εστιατόριο μπορεί να πάρει αρνητικές κριτικές επειδή έχει δύσκολο πάρκινγκ και ένα πολυκατάστημα καλές κριτικές επειδή έχει βυζαρού υπάλληλο. Ο κόσμος είναι ηλίθιος, αποδεξου το. Υπάρχουν ενήλικοι άνθρωποι μορφωμένοι , με ενδιαφέροντα, ενεργή σεξουαλική ζωή που έχουν ψύχωση με την Κίνα ξερωγω.


Υπάρχουν μόνο δύο κανόνες. Για σουβλατζίδικα ο κανόνας των >=4,7 αστεράκια με μίνιμουμ τριψηφιο αριθμό κριτικών και για γκατζετάκια ή ημιγκατζετάκια - είδη νοικοκυριού ο καυλωμένος νέρντουλας που η κριτική του από θέμα αντικειμενικότητας μοιάζει με έκθεση του ΟΗΕ, από άποψη μεγέθους κειμένου με βιογραφικό φιλτραρισμένο να χωρέσει σε 1 Α4 μεν αλλά να χωρέσει μια ολόκληρη ζωη ταυτόχρονα και διψήφιο τουλάχιστον νούμερο από συνσκρουτζιους που την βρήκαν βοηθητική.
Πενήντα κριτικές αδαούς πληθυσμού έχουν την αξία μισής πρότασης του καυλωμένου γκατζετάκια. Προσοχή! Δεν μιλάμε για τον ποζερογκατζετάκια που δεν ξέρει την τύφλα του. Πώς θα τους ξεχωρίσεις; Ο ποζεράς ξεκινάει αυστηρά την κριτική με "προερχόμενος από" αναφερόμενος στο προϊόν για την ίδια ανάγκη που είχε μέχρι πρότινοςε ύφος λες και είναι ο νέος Σουμάχερ που ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου την νέα συνεργασία του με μονοθέσιο, ενώ μιλάει για αδιάβροχη ξυριστικη μηχανή από την Μαλαισία για ξύρισμα αρχιδιων. Ο ποζεράς χαντακωνει ή ανεβάζει σε βάθρο το προϊόν που αγόρασε πριν τρία λεπτά και το unboxing ήταν πολύ γαμάτο, ο μη ποζεράς περιμένει υπομονετικά να βγει η δοκιμαστική περίοδος και όχι μόνο αυτό αλλά επανέρχεται με συνεχή update που έκαστο είναι τόσο ανεξάρτητο από το προηγούμενο που η συνολική μελέτη του αγγίζει την Βίβλο σε διαχρονικότητα.

Ψάξε αυτές τις κριτικές και σταμάτα να χρησιμοποιείς την λέξη κοζυ. Προερχόμενος από περιήγηση στο Σκρουτζ, σε διαβεβαιώνω ότι παραπέμπει σε κλασικό ποζερά αξιολογητή που διαβρώνει με την παρουσία του την αληθινή βαθμολογία.

[ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ]

αυνανιστή ψάχνεις;

[Orion22]

Προς τρελάκια νηματοθέτη: τα αυτονόητα μεν αλλά αφού ρωτάς


Ένα εστιατόριο μπορεί να πάρει αρνητικές κριτικές επειδή έχει δύσκολο πάρκινγκ και ένα πολυκατάστημα καλές κριτικές επειδή έχει βυζαρού υπάλληλο. Ο κόσμος είναι ηλίθιος, αποδεξου το. Υπάρχουν ενήλικοι άνθρωποι μορφωμένοι , με ενδιαφέροντα, ενεργή σεξουαλική ζωή που έχουν ψύχωση με την Κίνα ξερωγω.


Υπάρχουν μόνο δύο κανόνες. Για σουβλατζίδικα ο κανόνας των >=4,7 αστεράκια με μίνιμουμ τριψηφιο αριθμό κριτικών και για γκατζετάκια ή ημιγκατζετάκια - είδη νοικοκυριού ο καυλωμένος νέρντουλας που η κριτική του από θέμα αντικειμενικότητας μοιάζει με έκθεση του ΟΗΕ, από άποψη μεγέθους κειμένου με βιογραφικό φιλτραρισμένο να χωρέσει σε 1 Α4 μεν αλλά να χωρέσει μια ολόκληρη ζωη ταυτόχρονα και διψήφιο τουλάχιστον νούμερο από συνσκρουτζιους που την βρήκαν βοηθητική.
Πενήντα κριτικές αδαούς πληθυσμού έχουν την αξία μισής πρότασης του καυλωμένου γκατζετάκια. Προσοχή! Δεν μιλάμε για τον ποζερογκατζετάκια που δεν ξέρει την τύφλα του. Πώς θα τους ξεχωρίσεις; Ο ποζεράς ξεκινάει αυστηρά την κριτική με "προερχόμενος από" αναφερόμενος στο προϊόν για την ίδια ανάγκη που είχε μέχρι πρότινοςε ύφος λες και είναι ο νέος Σουμάχερ που ανακοινώνει σε συνέντευξη Τύπου την νέα συνεργασία του με μονοθέσιο, ενώ μιλάει για αδιάβροχη ξυριστικη μηχανή από την Μαλαισία για ξύρισμα αρχιδιων. Ο ποζεράς χαντακωνει ή ανεβάζει σε βάθρο το προϊόν που αγόρασε πριν τρία λεπτά και το unboxing ήταν πολύ γαμάτο, ο μη ποζεράς περιμένει υπομονετικά να βγει η δοκιμαστική περίοδος και όχι μόνο αυτό αλλά επανέρχεται με συνεχή update που έκαστο είναι τόσο ανεξάρτητο από το προηγούμενο που η συνολική μελέτη του αγγίζει την Βίβλο σε διαχρονικότητα.

Ψάξε αυτές τις κριτικές και σταμάτα να χρησιμοποιείς την λέξη κοζυ. Προερχόμενος από περιήγηση στο Σκρουτζ, σε διαβεβαιώνω ότι παραπέμπει σε κλασικό ποζερά αξιολογητή που διαβρώνει με την παρουσία του την αληθινή βαθμολογία.

μονο και μόνο επειδή με τον επίλογο έδειξες και παράδειγμα του μαθήματος

[Fata_Morgana]

Εγώ όταν θέλω να δω αξιολογήσεις κάνω φίλτρο από τις νεότερες και διαβάζω προς τα πίσω. Και επίσης τσεκάρω αν αυτός που γράφει ότι γράφει έχει κάνει πολλές κριτικές.

[40τακατο της ζωής μ σπατάλησα]

Εγώ όταν θέλω να δω αξιολογήσεις κάνω φίλτρο από τις νεότερες και διαβάζω προς τα πίσω. Και επίσης τσεκάρω αν αυτός που γράφει ότι γράφει έχει κάνει πολλές κριτικές.

Και να είναι ψηλός και άνω των 45 να έχει πήξει το μυαλό.

Δύο παρατηρήσεις ακόμα:

Είπες νηματοθέτη κοίταξα κάτι όχι από τα φτηνά. Αυτό είναι λάθος σε πολλά είδη. Πήρα κεραία τηλεόρασης στο μισό της μέσης τιμής καλύτερη, με ελληνική πατέντα. Μπορεί ο άλλος να μπαίνει στην αγορά ως άγνωστος και να σε δελεάζει με τιμή ώστε μετά από στόμα σε στόμα να διαφημιστει από τους τσίπηδες.
Επίσης οι κριτικές των αδαών κάποτε έχουν αξία. Όταν δεν τρώνε τον παπά του brandname και αξιολογούν πιο αντικειμενικά. Είναι αναλόγως το προϊόν που ψάχνεις. Για ρούχα ποτέ δεν κατάλαβα γιατί είναι τόσο διαδεδομένες οι ηλεκτρονικές αγορές. Αν ξέρεις μια μάρκα και θες να πάρεις άλλο χρώμα, οκ. Να έχει eshop ένα μαγαζί και να καταλήξεις ότι εκεί θα πας και μόνο για ψώνια από κοντά, ναι. Αυτό το χάλι του σκρολινγκ, παραγγελία, κούριερ, πάω στο κούριερ μαγαζί γιατί πέρασε το παιδί και δεν ήσουν εκεί, όχι ήμουν, όχι τράκαρε για αυτό δεν ήρθε, αλλαγή νούμερο, το στέλνεις πίσω, πληρώνεις μεταφορικά κλπ κλπ δεν μπορώ να το καταλάβω. Δεν είμαι και μέσα στο Μυαλό της Γυναίκας

[Αρχέλαος]

Πρώτον, οι κριτικές πρέπει να είναι πολλές, ιδανικά τουλάχιστον τριψήφιος αριθμός
Δεύτερον, έλεγχος των όσων ασκούν κριτική, στο τι γράφουν γενικότερα σε άλλες κριτικές τους. Υπάρχουν π.χ. αρκετοί που έχουν την τάση να τα παρουσιάζουν όλα διαφορετικά

Τρίτον, αξιολόγηση διάφορων κριτικών, ως προς την ορθότητα τους. Συνήθως, αρνητικές μονολεκτικές κριτικές δεν πρέπει να λαμβάνονται υπόψιν, όπως και κάποιες παράλογες.
Θυμάμαι κριτική σε μεζεδοπωλείο, ίσως την βρω, ότι και καλά όταν πήραν πακέτο παϊδάκια ή κάτι τέτοιο, είχε μόνο κόκκαλα το πακέτο. Η διεύθυνση του μαγαζιού ανταπάντησε, υπενθυμίζοντας ότι υπάρχουν και κάμερες. Ε, μετά ο συντάκτης της κριτικής δεν επανήλθε.

Τέταρτο, αν είναι εφικτό, να δει κάποιος αξιολογήσεις και από άλλο χώρο.

Όπως έγραψε ο 40,5%, αλήθεια τι έγινε ο έλεγχος στο Χαλάνδρι(;), για φαγητό τα πράγματα είναι πιο εύκολα και πιο αξιόπιστα στο να καταλάβει κάποιος από τις κριτικές τι αξίζει.
Έχουμε επισκεφτεί δεκάδες μαγαζιά με βάση κριτικές διαχρονιά, είτε σε διακοπές είτε όχι, σπάνια υπήρξε αναντιστοιχία με την παροχή υπηρεσιών.

Απλώς, να επισημάνω το εξής:
Η καλή τοποθεσία ή το παρκάρισμα, δεν ευνοεί πολύ την αξιολόγηση μιας υπηρεσίας ή προϊόντος.
Για παράδειγμα, σε απλά ξενοδοχεία μικρά, όχι αστέρων, στην ίδια πόλη, το ένα έχει 2,5 αστέρια παρότι είναι στο κέντρο της πόλης, το άλλο 4,4 αστέρια παρότι δεν είναι σε καμία φοβερή γειτονιά ούτε έχει τις μεγάλες παροχές.

[GoBzi]

Μακριά από τα κινέζικα!

[Gherschaagk]

Κι εγώ κοιτάω αν έχει πολλές κριτικές. Οπότε θα πάρω το fabric shaver που έχει γύρω στις 200 κριτικές και τιμή στα 12 ευρώ περίπου και όχι εκείνο που έχει 35 κριτικές και 60 ευρώ.

[Cecily Anne]

Να μπαίνετε αμαζον που έχει 2000-3000 comments και να κοιτάτε τα 4.6+