Αφορμή στάθηκε μια πιτσαρία που αντίκρισα χθες στην Άνω Γλυφάδα.
Παλιά ψάχναμε τα αυθεντικά, τα σωστά, τα πατροπαράδοτα. Πλέον στην εποχή της πληροφορίας, το να βρείς το αυθεντικό είναι εύκολο.
Το να βρείς όμως τις γεύσεις των παιδικών σου χρόνων που θα σε ταξιδέψουν πίσω στο 70,80,90 δεν ειναι και το πιο απλό.
Θυμάμαι πρώτη φορά καναδέζικη δοκίμασα σε ένα παιδικό πάρτυ κάπου αρχές 90 και μουρλάθηκα.
Καταλαβαίνω απόλυτα πλέον τον Exodus που πετάνε τα μάτια του καρδούλες στη θέα των Μπολονεζ και Ναπολιτεν.
Ποστάρετε όχι τι ειναι το αυθεντικό αλλά τι είναι αυτό που βρήκατε και σας γύρισε πίσω στο 60-70-80-90. Πιτσες, γυρους, μακαρονια στο τσίγγινο με 300κιλα τυρια πάνω, παστες παλιακών ζαχαροπλαστείων, ολοι οι καλοί χωράνε
Η αφορμή 'ηταν αυτή εδώ η πιτσαρία στην Α.Γλυφάδα

