Πιστεύετε στην Παλαιά Διαθήκη;

[Βινόσαυρος]

Η παλαια διαθηκη οπως και πολλα αρχαια κειμενα ειναι μειγμα, ιστορικων γεγονοτων και μυθων σε συνδυασμο με διδασκαλια καποιων αρχων ηθικης..

Αν διαβασεις το κειμενο της και προσπερασεις τις διαφορες μυθοπλασιες βρισκεις αρκετα ενδιαφεροντα..

Αυτο που μου εκανε ιδιαιτερη εντυπωση οταν την διαβαζα πιο νεος ητανε οτι ειχανε φτιαξει το προφιλ του θεου εντελως στα μετρα τους..Ο θεος της παλαιας διαθηκης ητανε αιμοδιψης σε βαρος των κακων, ασπλαχνος και τιμωρος...Οπως τον θελανε δηλαδη οι Εβραιοι της εποχης που αντιμετωπιζαν θεματα επιβιωσης καθως περικυκωνονταν απο ισχυρους και παραλληλα εχθρικους λαους..

Μετα στην Καινη Διαθηκη τα ξεχασανε αυτα διοτι ειχανε κυριαρχησει πλεον απολυτα οΙ Ρωμαιοι που δεν χαμπαριαζαν απο θεους που ριχνανε "φωτιες" απο τον ουρανο... Ο θεος της Καινης Διαθηκης προεκυψε ειρηνιστης καθως τετοιον χρειαζονταν οι Εβραιοι για να μην προκαλεσουνε την οργη της Ρωμης..

Παντως πολλοι της κατακρινουνε τη Παλαια Διαθηκη και γενικα συμφωνω με την κριτικη αλλα για να ειμαι ειλικρινης μπροστα στα..τερατα της αρχαιας ελληνικης μυθολογιας και στα "επιτευγματα" των αρχαιαων Ελ θεων μαλλον μετριοπαθες ειναι το κειμενο.

Τουλαχιστον στην Παλαια Διαθηκη ο θεος κατοικουσε στον ουρανο οχι στον..Ολυμπο και δεν ητανε παιδεραστης, μοιχος ή κτηνοβατης σαν το Δια..

το μονοθειστικό συστημα των εβραιων ειναι κατα πολύ ανώτερο
απο το ανθρωπομορφικό πολυθειστικο των ελληνων.

[Σουβλίτσα]

Άλφα, μπερδεύεις τον χρόνο της Κτίσεως με το άχρονο Υπάρχειν του Θεού, και Νυν και Αεί που λέμε, και δεσμεύεις τον Θεό στην ιστορικότητα του ανθρώπου.
Ο Θεός μία φορά "δεσμεύτηκε", να το πούμε έτσι στον χωροχρόνο: με την ενανθρώπιση του Ιησού Χριστού. Ρήγμα, βόμβα συθέμελη...

Επίσης, για το προγνωρίζει και το τί θα κάνει ο άνθρωπος, τα έχουμε ξαναπεί στο παρελθόν. Πολλές φορές. Αλλά δεν θέλεις να τα δεχτείς, είναι όμως τελείως κατανοητά. Μπορεις απλώς να πεις οτι εσύ δεν πιστεύεις οτι υπάρχει Θεός, όχι όμως να αρνηθείς την συγκεκριμένη επιχειρηματολογία ως ορθή.

Τεσπα, είμαι πτώμα και δεν μπορώ να συνεχίσω απόψε. Τα λέμε αύριο!

[Northern Spirit]

το μονοθειστικό συστημα των εβραιων ειναι κατα πολύ ανώτερο
απο το ανθρωπομορφικό πολυθειστικο των ελληνων.

Δεν ξερω αν ητανε ανωτερο αλλα ητανε ουσιαστικα το επομενο βημα απο τον πολυθεισμο, ο οποιος προεκυψε κυριως απο το γεγονος πως καθε τι που οι αρχαιο δεν μπορουσανε να ερμηνευσουνε το αποδιδανε στο υπερφυσικο.

Οι Εβραιοι αν και γιδοβοσκοι αντεληφθησαν απο νωρις την γελοιοτητα του να εχεις μια θρησκεια με δεκαδες, η και εκατονταδες "θεους".


Απο την αλλοι οι αρχαιοι ελληνες ητανε πι μπροστα στις επιστημες αλλα παρολα αυτα δεν μπορεσαν να ξεπερασουνε την καθυστρημενη αποψη οτι οι θεοι κατοικουσανε στον Ολυμπο..

[Βινόσαυρος]

το μονοθειστικό συστημα των εβραιων ειναι κατα πολύ ανώτερο
απο το ανθρωπομορφικό πολυθειστικο των ελληνων.

Δεν ξερω αν ητανε ανωτερο αλλα ητανε ουσιαστικα το επομενο βημα απο τον πολυθεισμο, ο οποιος προεκυψε κυριως απο το γεγονος πως καθε τι που οι αρχαιο δεν μπορουσανε να ερμηνευσουνε το αποδιδανε στο υπερφυσικο.

Οι Εβραιοι αν και γιδοβοσκοι αντεληφθησαν απο νωρις την γελοιοτητα του να εχεις μια θρησκεια με δεκαδες, η και εκατονταδες "θεους".


Απο την αλλοι οι αρχαιοι ελληνες ητανε πι μπροστα στις επιστημες αλλα παρολα αυτα δεν μπορεσαν να ξεπερασουνε την καθυστρημενη αποψη οτι οι θεοι κατοικουσανε στον Ολυμπο..

ενα επίσης προωθημένο στοιχειο στην εθνικη θρησκεία ήταν η θεοποίηση ακόμα και των κοινωνικών και πολιτικών θεσμών
αλλά αυτό απέχει παρασάγγας απο την ιδέα ενός δημιουγού θεου άμορφου πανταχου παρόντα(το στοιχείο αυτό είναι πρόδηλο
ακόμα και και στην γεννεση όπου ο θεος "ξερει" αυτοστιγμής το προπατορικό αμαρτημα).

[Alphabet]

Παντως να ξερεις οτι Φιλεύσπλαχνος και Δικαιος ή Παντογνωστης ειναι τελειως αντιφατικα.

«Όσο για τα ονόματα, που αποδίδομε στον Θεό, μας αποκαλύπτουν τις ενέργειές Του που κατέρχονται προς εμάς, αλλά δεν μας φέρνουν κοντά στην απρόσιτη ουσία Του. Για τον άγιο Γρηγόριο Νύσσης κάθε έννοια  που αναφέρεται στον Θεό είναι ομοίωμα, απατηλή εικόνα, είδωλο. Οι έννοιες  που σχηματίζουμε ακολουθώντας την φυσική μας κρίση και γνώμη, κάνοντας μας να βασιστούμε σε μία νοητή αναπαράσταση, δημιουργούν είδωλα Θεού, αντί να μας αποκαλύπτουν τον ίδιο τον Θεό. Δεν υπάρχει παρά μονάχα ένα όνομα για να εκφράσει την Θεία φύση - είναι ο θαυμασμός  που κυριεύει την (πιστή) ψυχή, όταν συλλογίζεται τον Θεό».

(Διονυσίου Αρεοπαγίτου, Περί Μυστικής Θεολογίας, Εισαγωγή: Vladimir Losky, Φιλόσοφος λόγος, έκδοσις Πολύτυπο, 1983, σ. 23)

«Λέμε λοιπόν ότι η των πάντων αιτία,  που όλα τα υπερβαίνει, ούτε ουσία είναι, ούτε χωρίς ζωή ούτε χωρίς λόγο ούτε χωρίς νου ούτε σώμα είναι. Ούτε σχήμα έχει ή είδος (μορφή) ή ποιότητα ή ποσότητα ή όγκο. Ούτε βρίσκεται σε ορισμένο τόπο ούτε βλέπεται ούτε έρχεται σε επαφή ούτε αισθάνεται ούτε γίνεται αισθητή ούτε συγχύζεται ούτε ταράζεται ούτε ενοχλείται από υλικά πάθη ούτε από αδυναμία υπόκειται σε πάθη των αισθήσεων, ούτε έχει ανάγκη από φως ούτε παθαίνει αλλοίωση ή φθορά ή μερισμό ή στέρηση ή ροή ούτε τίποτε άλλο απ' όσα παθαίνουν τα αισθητά ούτε είναι τίποτε από αυτά. Και ανερχόμενοι λέμε ότι ούτε ψυχή είναι ούτε νους. Ούτε είναι λόγος ούτε είναι νόηση. Ούτε λέγεται ούτε νοείται. Ούτε είναι αριθμός ή τάξη ή μέγεθος ή σμικρότητα ή ισότητα ή ανισότητα ή ομοιότητα ή ανομοιότητα. Ούτε στέκεται ούτε κινείται ούτε ησυχάζει ούτε έχει δύναμη ούτε είναι δύναμη ούτε είναι φως. Ούτε ζει ούτε είναι ζωή. Ούτε είναι ουσία ούτε είναι αιώνας ούτε είναι χρόνος. Ούτε νοητικά (γνωστικά) μπορεί κανείς να έχει επαφή μαζί Της ούτε είναι επιστήμη (γνώση) ούτε είναι αλήθεια. Ούτε είναι βασιλεία ούτε είναι σοφία. Ούτε είναι ένα ή ενότητα ή θεότητα ή αγαθότητα ούτε είναι πνεύμα όπως εμείς ξέρουμε. Ούτε υιότητα ούτε πατρότητα ούτε τίποτε άλλο από όσα αφορούν εμάς ή κάποιο άλλο από τα γνωστά όντα. Ούτε ανήκει στα μη όντα, αλλά ούτε και στα όντα και ούτε τα όντα γνωρίζουν τι είναι. Ούτε αυτή γνωρίζει με την γνώση τι είναι τα όντα. Ούτε υπάρχει λόγος γι' αυτήν ούτε όνομα ούτε γνώση. Ούτε είναι σκοτάδι ούτε είναι φως. Ούτε πλάνη ούτε αλήθεια. Ούτε μπορεί καθόλου να ορισθεί με την κατάφαση ή την αφαίρεση.
Αλλά και όταν τα προερχόμενα από αυτήν προσθέτουμε (καταφατικά) ή αφαιρούμε (αποφατικά), σ' αυτήν ούτε προσθέτουμε ούτε αφαιρούμε τίποτε. Επειδή η τέλεια και ενιαία Αιτία των πάντων ξεπερνά κάθε ορισμό και κάθε πρόθεση και ξεπερνά κάθε αφαίρεση ή υπεροχή Εκείνου  που απλά έχει αποδεσμευθεί από όλα, που τα πάντα υπερβαίνει».

(Διονυσίου Αρεοπαγίτου, ενθ' άνωτ., σ. 45)

Προσωπικα κραταω αυτο... "Ούτε ανήκει στα μη όντα, αλλά ούτε και στα όντα και ούτε τα όντα γνωρίζουν τι είναι".

[Βινόσαυρος]

ων και μη ων

[Ασέβαστος]

Περισσότερο με φαινεται να απασχολει εσενα και αλλους, σας εχει πιασει μια πολεμικη σχεδον μανια με το θεμα "γκρεμισμα του Θεου". Ο οποίος αν υπάρχει ειναι αδυνατο να γκρεμιστει και αν δεν υπάρχει επίσης είναι αδυνατο να γκρεμιστει, ειναι λουζ λουζ η φαση που προσπαθειτε.

Δεν μας ενδιαφέρει να γκρεμίζουμε κάποιον θεό εξάλου είναι νεκρός. Μας ενδιαφέρει να απελευθερώσουμε τα μυαλά
των ανθρώπων από την ιδέα του θεού. Να γκρεμίσουμε την εκκλησίες Του, όχι τις δικές Του εκκλησίες αλλά τις εκκλησίες
έφτιαξαν οι άνθρωποι για να λατρεύουν την ιδέα Του. Να καταστρέψουμε τα δεσμά Του, όχι τα δεσμά του ίδιου αλλά
αυτά τα δεσμά που έφτιαξαν οι άνθρωποι για τον εαυτό τους προβάλοντας τα στον Παντοδύναμο. Να εξαφανίσουμε την
πανταχου παρούσα ιδέα Του στην καθημερινή ζωή των ανθρώπων, την παρουσία Του στο τραπέζι (νηστεία), την
παρουσία Του στο κρεββάτι, την παρουσία Του στον πολεμο, την παρουσία Του στον πόλεμο.

Αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εμείς οι μαχητικοί άθεοι απόποιο μετερίζι έλαχε στον καθένα, άλλος στη δουλειά,
άλλος στον δρόμο, άλλος στο σχολείο, άλλος στο διαδίκτυο.

well said.

[nik_killthemall]

Ο Θεός είναι αιώνιος
Άλλη αυτή η ιδιότητα του Θεού η αιωνιότητα, ή καλύτερα η αϊδιότητα. Δηλαδή ο Θεός δεν περιορίζεται από χρόνο, μέσα σε 100 ή 1000 ή εκατομμύρια χρόνια. Ο Θεός είναι έξω από το χρόνο και υπεράνω του χρόνου, κύριος και εξουσιαστής του χρόνου...

- Βέβαια την περίπτωση το σύμπαν να μην έχει δημιουργό και το "αίτιό" του να είναι η αιωνιότητα, την απορρίπτουν.
- Αν όμως στη θέση του ασυνείδητου σύμπαντος βάλουμε έναν θεό με συνείδηση που δεν θα έχει δημιουργό και το "αίτιό" του θα είναι επίσης η αιωνιότητα (δηλ. με τα ίδια κατ'α τ'άλλα χαρακτηριστικά όπως στο πρώτο σενάριο), τότε αυτό το δέχονται.

Εν ολίγοις όλο το παιχνίδι παίζεται όχι στο "αίτιο" (αιωνιότητα, αφού και στα δύο σενάρια είναι κοινό) αλλά στο αν αυτό το αιώνιο σε κάθε περίπτωση, έχει συγκεντρωμένη συνείδηση ώστε να μπορέσουμε να αλληλεπιδράσουμε μαζί του, να συναλλαχθούμε κλπ. ή όχι οπότε δεν θα μπορούμε να συναλλαχθούμε με αυτό.

Περί συναλλαγής η διαμάχη επομένως ...

Σωστή απόφαση!
Δεν ήταν καθόλου "ποταπά" και οι Οικουμενικές Σύνοδοι ασχολήθηκαν με αυτά. Όχι τόσο διεξοδικά όσο αρκετοί θεολόγοι μεμονομένα γιατί καταλαβαίνεις μια Σύνοδος έχει συγκεκριμένους χρονικούς περιορισμούς, ενώ ένας άνθρωπος έχει μια ζωή μπροστά του. Ό,τι όμως λεγόταν από θεολόγους και ερχόταν σε αντίθεση με το δόγμα καταδικαζόταν ως αίρεση, οπότε κατά κάποιον τρόπο οι Σύνοδοι επικύρωναν τους θεολόγους. Και αρκετή δουλειά στο χώρο της θεολογίας έγινε και μετά τις Οικουμενικές Συνόδους (πάει μια χιλιετία από τότε).

Τον συγκεκριμένο κανών τον ανέφερα για να δείξω πως οι "φωτισμένοι" που "έλυσαν" όλες τις αντιφάσεις των γραφών, ήταν τόσο φωτισμένοι όσο ακριβώς και εμείς εδώ που συζητάμε (αν όχι λιγότερο) και πως προφανώς δεν έλυσαν καμιά αντίφαση, καθώς το μόνο που έκαναν ήταν αυτήν την προαποφασισμένη "ανάλυση" της απολογητικής που σου ανέφερα, δηλ. προπαγάνδα.
Ένας από αυτούς για παράδειγμα ο Ευσέβιος, στην Ευαγγελική Προπαρασκευή ομολογεί μάλιστα με την βοήθεια του Πλάτωνα, πως η ψευδολογία είναι απαραίτητη και σωστή για όσους χρειάζονται τέτοια μορφή θεραπείας και πως όλες αυτές οι περιπτώσεις των αντιφάσεων που συναντάμε στις γραφές τον θεό να έχει ανθρώπινες αδυναμίες, αντιφάσεις και γνωρίσματα είναι απλά τέτοια "άξια" ψευδολογία για εκείνους που την χρειάζονται ώστε να γιατρευτούν (δηλ. να πιστέψουν).
Οπότε αυτόματα με αυτήν την "αρχή" ο Ευσέβιος λύνει όλες τις αντιφάσεις των γραφών !

[Nandros]

Δεν ξερω αν ητανε ανωτερο αλλα ητανε ουσιαστικα το επομενο βημα απο τον πολυθεισμο, ο οποιος προεκυψε κυριως απο το γεγονος πως καθε τι που οι αρχαιο δεν μπορουσανε να ερμηνευσουνε το αποδιδανε στο υπερφυσικο.

Οι Εβραιοι αν και γιδοβοσκοι αντεληφθησαν απο νωρις την γελοιοτητα του να εχεις μια θρησκεια με δεκαδες, η και εκατονταδες "θεους".

Απο την αλλοι οι αρχαιοι ελληνες ητανε πι μπροστα στις επιστημες αλλα παρολα αυτα δεν μπορεσαν να ξεπερασουνε την καθυστρημενη αποψη οτι οι θεοι κατοικουσανε στον Ολυμπο..

Τίποτα δεν αντελήφθησαν οι γιδοβοσκοί. Απλά ο αρχιτσέλιγκας Ιωσίας, τον 7ο αιώνα πχ, "ανακάλυψε κατά τύχη" - που τους έκρυψαν οι δικοί του - κάτι παπύρους κρυμμένους στον Ναό και επέβαλε δια της βίας τον μονοθεϊσμό, σε συνεργασία με το ιερατείο του Γιαχβέ.
Βρε τί μου θυμίζει αυτό, τί μου θυμίζει...
.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

Καπου διαβασα μια πολυ τραβηγμενη θεωρια πως η ιστορια του κηπου της εδεμ εχει να κανει με το ταμπου της αιμομιξιας, και πως οι μονοθεικες θρησκειες ητανε μια ρηξη με τις μεχρι τοτε ενδογαμικες και αιμομικτικες τασεις των ανθρωπων.

Προσωπικα δεν εχω διαβασει κατι τετοιο, αλλα φανταχομαι οτι αυτες οι τασεις θα ειχαν απο μονες τους εξαληφθει, απο παρατηρησεις των αποτελεσματων της αιμομιξιας.

Δεν βρισκω το ιστολογιο οπου ειχα συναντησει μια εκτενη αν και υπερβολικα...αφυπνισμενη σχετικη αναλυση της Γενεσεως. Τωρα βλεπω πως το θεμα της αιμομιξιας στην ΠΔ ειναι συνηθες αντικειμενο συζητησης σε βιβλικους κυκλους, οπως και ιστορικης μελετης.
Ηταν επισης συνηθισμενο φαινομενο στους πολυ απομονωμενους πληθυσμους στην προιστορια.
Θα επανελθω εαν βρω ενδιαφεροντα στοιχεια.

.
Λόγω τής ενδογαμίας τους αναπτύσουν πρωτόγνωρες αρρώστιες .....

Δέν κατάλαβαν ποτέ ότι η φύση υποστηρίζει τή μίξη .....


Η ΠΔ πιό κοντά στούς Κλασσικούς δέν έχει μεταθανάτιο σενάριο Κολάσεως ..... η Καινή τό είδε καλό καί δίκαιο .....

Ο Θεός μάς έφτιαξε γιά νά βασανιζόμαστε Αιωνίως στήν Κόλαση ..... από τήν Αγάπη .....

Σαδισμός ..... Υποταγή ..... Εκμετάλλευση ..... Τρέλλα καί Κορδέλα .....


Ο Αιώνιος Μαλάκας έφτιαξε ένα Θεό σά τά μούτρα του .....

.

[nik_killthemall]

Δεν ξερω αν ητανε ανωτερο αλλα ητανε ουσιαστικα το επομενο βημα απο τον πολυθεισμο, ο οποιος προεκυψε κυριως απο το γεγονος πως καθε τι που οι αρχαιο δεν μπορουσανε να ερμηνευσουνε το αποδιδανε στο υπερφυσικο.

Οι Εβραιοι αν και γιδοβοσκοι αντεληφθησαν απο νωρις την γελοιοτητα του να εχεις μια θρησκεια με δεκαδες, η και εκατονταδες "θεους".

Απο την αλλοι οι αρχαιοι ελληνες ητανε πι μπροστα στις επιστημες αλλα παρολα αυτα δεν μπορεσαν να ξεπερασουνε την καθυστρημενη αποψη οτι οι θεοι κατοικουσανε στον Ολυμπο..

Ως συνήθως εστιάζεις εκτός ουσίας.

Η γελοιότητα ΔΕΝ έγκειται στο πόσοι θεοί υπάρχουν, αφού έτσι κι αλλιώς στο ίδιο χαρακτηριστικό υποπίπτει και ο μονοθεϊσμός του χριστιανισμού όπου ο θεός είναι μεν ένας, αλλά έχει 3 υποστάσεις, κι έχει και αγγέλους, κι έχει και αγίους, κι έχει άγια αντικείμενα, κλπ. Ο πολυθεϊσμός τουλάχιστον έχει ευθύτητα !

Είτε έχεις πολλούς θεούς (που στην τελική το λες εξαρχής ευθέως), είτε έχεις 1 θεό (με 3 υποστάσεις, με 100 αγγέλους, με 1000 αγιους κλπ), η αληθινή γελιότητα έγκειται στην επιθυμία σου να συναλλαχθείς με αυτούς, να ανταλλάξεις πράγματα με αυτούς, να τους προκαλέσεις χαρά, να μην τους προκαλέσεις οργή, να ασχοληθούν μαζί σου, και ειδικά μαζί σου ώστε να σε αναβαθμίσουν (εκλέξουν) σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Γελοίο δεν είναι το μοντέλο που θα φτιάξει ο ανθρωπος (πολυθειστικό ή μονοθειστικό) γελοίος είναι ο λόγος αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα το χρησιμοποιήσει !

[Σουβλίτσα]

Παρέλειψες να συμπεριλάβεις το ποστ σου στο οποίο σου απάντησα:

Συνοψιζοντας εχω την εντυπωση οτι οι περισσοτεροι χριστιανοι που απαντουν δεν εχουν καταλαβει την μεγαλυτερη αντιφαση τους.
Και αυτη ειναι οτι Γιαχβε τηε ΠΔ ειναι κατα το δογμα ο Τριαδικος Θεος, ο οποιος ειναι (παλι κατα το δογμα) εξω απο τον χρονο, ητοι δεν υπαρχει για αυτον παρελθον και μελλον, αλλα μονο παρον και ως εκ τουτου δεν μπορει να αλλαξει τις αποφασεις του, οχι μονο για αυτο αλλα και για αλλους λογους.
Συνεπως για να ειναι καποιος χριστιανος πρεπει να δεχθει ολοκληρη την ΠΔ σαν τον λογο και του Ιησου, δηλαδη να σκοτωνουμε ανυπακουα παιδια, να μην επιτρεπουμε σε αναπηρους να μπουν σε ναους ή και να θυσιασουν, κλπ, κλπ, κλπ...

Και εδω αρχιζουν τα προβληματα.

Και επαναλαμβάνω: πρώτα αποδέχεσαι το γεγονός οτι ο Θεός υπάρχει έξω από τον χρόνο και μετά κάνεις δεύτερη αποδοχή και λες οτι για Εκείνον υπάρχει μόνο παρόν το οποίο και τον δεσμεύει στις αποφάσεις του.
Παρόν υπάρχει μόνο για τον άνθρωπο και την κτίση, τα οποία ορίζονται εντός χρόνου, σε αυτόν τον χρόνο, της Κτίσεως, ο Θεός υπάρχει χωρίς κανέναν περιορισμό χρονικό (μέλλον-παρελθόν-παρόν).

Και σου εξήγησα με το παράδειγμα με τους Νινευίτες και πώς ο Θεός δρα μέσα στο χωροχρονικό γίγνεσθαι χωρίς Εκείνος να επηρεάζεται και να αλλοιώνεται ως προς το Είναι και το Θέλημά Του.

Οπότε, το πρόβλημα αρχίζει μάλλον από την δική σου λανθασμένη κατανόηση της σχέσεως Θεού και Χωροχρόνου.

Κατ' αρχας μην βαζεις δικες σου λεξεις στο στομα μου. Ποτε δεν αποδεχθηκα οτι ο Θεος ειναι εξω απο τον χρονο. ΕΙπα, κατα το δογμα.
Δευτερον ειπα οτι δεν υπαρχει για τον θεο (παντα κατα το δογμα) παρελθον και μελλον, αλλα μονο παρον και σου εδωσα και λινκς που το επιβεβαιωνουν.

Ο Θεός είναι παντογνώστης
Και φυσικά, αφού είναι πανταχού παρών, γνωρίζει και τα πάντα, όπως παραπάνω είπαμε, είναι επομένως και παντογνώστης. Γνωρίζει τα πάντα όχι ως παρελθόντα ή ως μέλλοντα, αλλά πάντα ως παρόντα. Γιατί; Διότι ο Θεός είναι άχρονος και χρόνος για το Θεό δεν υπάρχει. Δεν υπάρχει παρελθόν και μέλλον, παρά μόνο παρόν. Δεν υπάρχει για το Θεό χθες και αύριο, παρά μόνο σήμερα. Έτσι τα γνωρίζει όλα ως παρόντα, σαν να γίνονται τώρα και αυτά που έγινα πριν αιώνες και αυτά που θα γίνουν στο απώτερο, το απροσδιόριστο μέλλον. Δηλαδή τα γνωρίζει ο Θεός όλα αχρόνως, τελείως και αμέσως. «Ἁπλῶς καθορᾷ τά τε ἐνεστῶτα, τά τε παρελθόντα καί τά μέλλοντα, πρίν γενέσως αὐτῶν», και προτού να γίνουν, «ἀθρόως τά πάντα καί ἕκαστον ἐν μέρει (όλα μαζεμένα και το καθένα χωριστά) μιᾷ προσβολῇ προβλέπει», όπως λέει ο άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος. Με μια ματιά συγχρόνως, όλα μαζί τα συλλαμβάνει και τα βλέπει.

Ο Θεός είναι αιώνιος
Άλλη αυτή η ιδιότητα του Θεού η αιωνιότητα, ή καλύτερα η αϊδιότητα. Δηλαδή ο Θεός δεν περιορίζεται από χρόνο, μέσα σε 100 ή 1000 ή εκατομμύρια χρόνια. Ο Θεός είναι έξω από το χρόνο και υπεράνω του χρόνου, κύριος και εξουσιαστής του χρόνου...

Ο Θεός είναι αναλλοίωτος
Δεν αλλάζει ποτέ....Και πάλι στην περίπτωση της Νινευή είπε στον προφήτη Ιωνά, πως θα καταστρέψει όλη την πόλη, έπειτα όμως, όταν οι Νινευίτες μετανόησαν, μετανόησε και ο Θεός και δεν τους κατάστρεψε; (Ιωνά γ΄ 10). Να λοιπόν που αλλάζει ο Θεός και μεταβάλλεται. Να που αλλάζει αισθήματα, αποφάσεις, γνώμες και πράξεις. Πού είναι, λοιπόν, το αμετάβλητο και αναλλοίωτο του Θεού; Η απάντηση που δίνουμε στην απορία αυτή είναι τούτη. Πράγματι ο Θεός ποτέ δεν αλλάζει, αλλά μένει αναλλοίωτος σε όλα του. Η αντίληψη αυτή, ότι ο Θεός αλλάζει, είναι γνώμη και αντίληψη ανθρώπινη. Εμείς οι ατελείς άνθρωποι, που διαρκώς αλλάζουμε γνώμες και αισθήματα, εκλαμβάνουμε και του Θεού τις ενέργειες ως μεταλλαγή...Ως προς το ζήτημα τούτο παρατηρεί και η Αγία Γραφή, ότι «οὐχ ἄνθρωπός ἐστι τοῦ μετανοῆσαι αὐτός (ο Θεός)», αλλά μένει σταθερός και αμετάβλητος σε αυτά που αποφάσισε και είπε πως θα πράξει, «μή δυνάμενος ἀρνήσασθαι ἑαυτόν» (Α΄ Βασιλ. ιε΄ 29 και Β΄ Τιμόθ. β΄ 13).
ΠΗΔΑΛΙΟΝ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ http://alavastron.blogspot.com/2016/12/ ... s.html?m=1

Ο Θεός υπέρκειται του χρόνου ποιοτικά και οντολογικά, και αυτό διότι ο χρόνος είναι ποίημα της δημιουργικής ενέργειάς Του. Ο Θεός υπάρχει και ζει αιωνίως, στην αιωνιότητα, μέσα στην οποία κινείται ο χρόνος -παρελθόν, παρόν και μέλλον...
Το αναλλοίωτο του Θεού συνδέεται άρρηκτα με το όλο, την πληρότητα, το τέλειο, «ο τέλειος ούτε μειούται, ούτε αυξάνεται»[10] . Δεν τοποθετείται ο Θεός μεμονωμένα ούτε στο παρελθόν ούτε στο μέλλον, άλλα νοείται ως διαρκές και αιώνιον παρόν...
Το άτρεπτο και αναλλοίωτο της Θείας Ουσίας επισημαίνεται με σαφήνεια και δηλώνεται με απόλυτο και κατηγορηματικό τρόπο από τον Ίδιο τον Θεό, ο Οποίος λέγει: «Εγώ Κύριος ο Θεός υμών, και ουκ ηλλοίωμαι»[5].
http://www.oodegr.com/oode/dogma/ktisi/ ... aiwn_1.htm

Ο Θεός είναι ΑΧΡΟΝΟΣ. Και ως άχρονος, είναι ΑΤΡΕΠΤΟΣ (αμετάβλητος). Η Παντοδυναμία Του, ΙΣΧΥΕΙ ΜΟΝΟ ΕΠΕΙΔΗ ΕΙΝΑΙ ΑΧΡΟΝΟΣ ΚΑΙ ΑΤΡΕΠΤΟΣ.....Η ΥΠΑΡΞΗ ΤΟΥ ΕΙΝΑΙ ΔΕΔΟΜΕΝΗ ΑΤΡΕΠΤΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΑΙΩΝΙΩΣ». Τίποτα άλλο. Κάθε φράση που προϋποθέτει τροπή, ΑΝΤΙΒΑΙΝΕΙ ΣΤΗΝ ΑΡΧΙΚΗ ΜΑΣ ΠΑΡΑΔΟΧΗ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΔΥΝΑΜΟΣ (άχρονος και άτρεπτος), και συνεπώς δεν έχει λογική αξία.
http://www.oodegr.com/oode/theos/theos5.htm

Δεν τα διαβασες καν αυτα που σου παρεθεσα ετσι; Ηρθες κατευθειαν για κριτικη.
Εφ' οσον λοιπον ο θεος κινειται μεσα στην αιωνιοτητα και βλεπει τα του παρελθοντος, τα του μελοντος και τα του παροντος πριν καν αυτα συμβουν, πως ειναι δυνατον να αλλαξει γνωμη;

«Ἁπλῶς καθορᾷ τά τε ἐνεστῶτα, τά τε παρελθόντα καί τά μέλλοντα, πρίν γενέσεως αὐτῶν», Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Και μια φιλικη συμβουλη. Αν ο θεος γνωριζει τα παντα για το μελλον σου πριν γεννηθεις, δεν ειναι αναγκη να κανεις μετανοιες και λιβανισματα. Οτι ειναι να γινει θα γινει. Ξερει ο Θεος.

Ακολουθείς μια τακτική είτε εσκεμμένα για να μπερδέψεις τον αναγνώστη σου είτε από κάποια δική σου αδυναμία να αντιληφθείς τί σου λέει ο συνομιλητής.
Πάμε από την αρχή:

λες:

Κατ' αρχας μην βαζεις δικες σου λεξεις στο στομα μου. Ποτε δεν αποδεχθηκα οτι ο Θεος ειναι εξω απο τον χρονο. ΕΙπα, κατα το δογμα.
Δευτερον ειπα οτι δεν υπαρχει για τον θεο (παντα κατα το δογμα) παρελθον και μελλον, αλλα μονο παρον και σου εδωσα και λινκς που το επιβεβαιωνουν.

Δεν είπα οτι εσύ προσωπικά το δέχεσαι, εδώ δεν δέχεσαι τον Θεό, τις ιδιότητές του θα δέχεσαι?
Στην συγκεκριμένη πρόταση, εννοώ, οτι ακολουθείς την συγκεκριμένη παραδοχή για να συνεχίσεις αυθαίρετα μετά πως το άχρονο παρόν του Θεού (του οποίου αναλύσεις δίνεις παρακάτω) δεσμέυεται στο χρονικό παρόν του ανθρώπου ως προς την ιδιότητά Του του να είναι δηλαδή Άτρεπτος. Ενώ, όπως θα δούμε παρακάτω, το σωστό είναι πως "δεσμεύεται" (πρόσεξε οτι χρησιμοποιώ εισαγωγικά) ο Ίδιος δηλαδή οι ενέργειές Του μέσα από την δέσμευση (εκτός εισαγωγικών) του ανθρώπου στο θέλημά Του, αναλόγως κάθε φορά
Και σου έφερα την πρόταση ολόκληρη όπου μόνος σου τα λες αυτά, όχι εγώ.
Η οποία είναι αυτή (ξανα μανα):

Συνοψιζοντας εχω την εντυπωση οτι οι περισσοτεροι χριστιανοι που απαντουν δεν εχουν καταλαβει την μεγαλυτερη αντιφαση τους.
Και αυτη ειναι οτι Γιαχβε τηε ΠΔ ειναι κατα το δογμα ο Τριαδικος Θεος, ο οποιος ειναι (παλι κατα το δογμα) εξω απο τον χρονο, ητοι δεν υπαρχει για αυτον παρελθον και μελλον, αλλα μονο παρον και ως εκ τουτου δεν μπορει να αλλαξει τις αποφασεις του, οχι μονο για αυτο αλλα και για αλλους λογους.
Συνεπως για να ειναι καποιος χριστιανος πρεπει να δεχθει ολοκληρη την ΠΔ σαν τον λογο και του Ιησου, δηλαδη να σκοτωνουμε ανυπακουα παιδια, να μην επιτρεπουμε σε αναπηρους να μπουν σε ναους ή και να θυσιασουν, κλπ, κλπ, κλπ...

Και εδω αρχιζουν τα προβληματα.

Λες επίσης στο τελευταίο ποστ σου:

Εφ' οσον λοιπον ο θεος κινειται μεσα στην αιωνιοτητα και βλεπει τα του παρελθοντος, τα του μελοντος και τα του παροντος πριν καν αυτα συμβουν, πως ειναι δυνατον να αλλαξει γνωμη;

«Ἁπλῶς καθορᾷ τά τε ἐνεστῶτα, τά τε παρελθόντα καί τά μέλλοντα, πρίν γενέσεως αὐτῶν», Ιωάννης ο Χρυσόστομος.

Και μια φιλικη συμβουλη. Αν ο θεος γνωριζει τα παντα για το μελλον σου πριν γεννηθεις, δεν ειναι αναγκη να κανεις μετανοιες και λιβανισματα. Οτι ειναι να γινει θα γινει. Ξερει ο Θεος.

όπου βάζεις την αντίρρησή σου πια σε επιπλέον πλαίσιο περι τρεπτότητος του Θεού.
Και στο οποίο σου έχω ήδη απαντήσει με την ανάλυση για τους Νινευίτες και περί γνώμης ή "γνώμης" που αλλάζει ο Θεός και σου είπα πολύ απλά πως δεν είναι ο Θεός που αλλάζει γνώμη καθώς η στάση του Θεού είναι δεδομένη, ο Θεός έχει την απόφαση, θέληση, βούληση να τιμωρήσει την αμαρτία άρα δεν αλλάζει πουθενά ο Θεός ούτε τρεπτότητα παρουσιάζει ούτε αλλοίωση στο Είναι και το Θέλημά Του αλλά είναι οι Νινευίτες (οι εντός χωροχρόνου άνθρωποι που στην κάθε στιγμή του παρόντος ΤΟΥΣ δύνανται να) αλλάζουν γνώμη και θέση και έτσι ΔΕΝ γίνονται δεκτικοί της τιμωρητικής ενέργειάς Του.

Λοιπόν, ο Θεός γνωρίζει τί θα γίνει, εσύ όμως σε κάθε λεπτό του παρόντος σου απλώς κάνεις αυτό που θέλεις να κάνεις το οποίο ενδέχεται και τη μια στιγμή να είναι άσπρο και την άλλη μαύρο (και την άλλη ξανα άσπρο και πάει λέγοντας), το οτι Εκείνος γνωρίζει την προαίρεσή σου και το ποιά θα είναι η κατάληξη δεν εμποδίζει σε τίποτα την δική σου ελευθερία απέναντί Του καθώς δεν σε έχει δεσμεύσει πουθενά ούτε σε έχει κουρδίσει να κινείσαι όπως κινείσαι. Ούτε εμένα μου κούρδισε τον εγκέφαλο ή μάλλον το θέλημα (το θέλημα είναι ΔΙΚΟ ΜΟΥ, την βαθυτερα συνειδητή διαδικασία επιλογής, για να μην μπερδευόμαστε με άλλα) να λιβανίζω ή να νηστεύω, με άφησε πλήρως ελεύθερη να Τον επιλέξω ΕΑΝ θέλω και να σηκώσω και όποιο σταυρό έχω να σηκώσω.
Εις γνώσην μου. Και το κάνω ΕΓΩ όχι Εκείνος, ως προς την επιλογή, τα περισσότερα στην πορεία τα κάνει δηλαδή τα ενισχύει Εκείνος με την Χάρη Του γιατί από μόνοι μας δεν μπορούμε να τα καταφέρουμε.
Εαν με είχε κουρδίσει να κάνω το ο,τιδήποτε θα ήταν όχι σταυρός (μαρτύριο μεν αλλά οικειοθελές), θα ήταν καταναγκαστικό έργο χωρίς καμιά συμμετοχή της θελήσεως και της συνείδησης και χωρίς καμία μα καμία προοπτική ολοκλήρωσης, αναγέννησης, Σωτηρίας να το πούμε ολοκληρωμένα, του σώματος και του πνεύματος και της ψυχής, δηλαδή πάπαλα το θέμα Άνθρωπος, θα μιλούσαμε για ζώα ή για μηχανές (κακή ώρα, που έρχονται)

Είναι ΤΟΣΟ ΑΠΛΟ στο να κατανοήσει κάποιος αυτήν την λογική, που για έναν, κατα πως φαίνεται, έξυπνο και διαβασμένο άνθρωπο σαν εσένα, μου κάνει περίεργο να σκοντάφτει τόσο πολύ..

[Σουβλίτσα]

διπλοποστάρισμα

[Εμπεδοκλής]

Δεν ξερω αν ητανε ανωτερο αλλα ητανε ουσιαστικα το επομενο βημα απο τον πολυθεισμο, ο οποιος προεκυψε κυριως απο το γεγονος πως καθε τι που οι αρχαιο δεν μπορουσανε να ερμηνευσουνε το αποδιδανε στο υπερφυσικο.

Οι Εβραιοι αν και γιδοβοσκοι αντεληφθησαν απο νωρις την γελοιοτητα του να εχεις μια θρησκεια με δεκαδες, η και εκατονταδες "θεους".

Απο την αλλοι οι αρχαιοι ελληνες ητανε πι μπροστα στις επιστημες αλλα παρολα αυτα δεν μπορεσαν να ξεπερασουνε την καθυστρημενη αποψη οτι οι θεοι κατοικουσανε στον Ολυμπο..

Ως συνήθως εστιάζεις εκτός ουσίας.

Η γελοιότητα ΔΕΝ έγκειται στο πόσοι θεοί υπάρχουν, αφού έτσι κι αλλιώς στο ίδιο χαρακτηριστικό υποπίπτει και ο μονοθεϊσμός του χριστιανισμού όπου ο θεός είναι μεν ένας, αλλά έχει 3 υποστάσεις, κι έχει και αγγέλους, κι έχει και αγίους, κι έχει άγια αντικείμενα, κλπ. Ο πολυθεϊσμός τουλάχιστον έχει ευθύτητα !

Είτε έχεις πολλούς θεούς (που στην τελική το λες εξαρχής ευθέως), είτε έχεις 1 θεό (με 3 υποστάσεις, με 100 αγγέλους, με 1000 αγιους κλπ), η αληθινή γελιότητα έγκειται στην επιθυμία σου να συναλλαχθείς με αυτούς, να ανταλλάξεις πράγματα με αυτούς, να τους προκαλέσεις χαρά, να μην τους προκαλέσεις οργή, να ασχοληθούν μαζί σου, και ειδικά μαζί σου ώστε να σε αναβαθμίσουν (εκλέξουν) σε σχέση με τους υπόλοιπους ανθρώπους.

Γελοίο δεν είναι το μοντέλο που θα φτιάξει ο ανθρωπος (πολυθειστικό ή μονοθειστικό) γελοίος είναι ο λόγος αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα το χρησιμοποιήσει !

Ο χριστιανισμός προσαρμόστηκε στην παλαιά θρησκεία. Οι τοπικοί θεοί αντικαταστάθηκαν από τοπικούς αγίους και τα αγάλματα από εικόνες. Δεν είναι τυχαίο που τα θέματα με πλούσιο ελληνικό στοιχείο ήταν τα φανατικά εικονόφιλα και ταυτόχρονα χαλκιδόνιοι. Ήθελαν το Θεό τους και με ανθρώπινη υπόσταση...

Το αν ο πολυθεϊσμός με αρχηγό θεό ήταν ηλιθιότητα ή όχι το απαντά ο πολιτισμός και η τεχνογνωσία που άφησαν πίσω τους....

Πήξτε

[nik_killthemall]

καλά δεν βλάπτει που και που να διαβάζουμε πρώτα τι γράφει ο άλλος πριν πεταξουμε τη παπαριά μας.

Γελοίο ΔΕΝ είναι το μοντέλο που θα φτιάξει ο ανθρωπος (πολυθειστικό ή μονοθειστικό) (άρα ΟΧΙ δεν θεωρώ ούτε τον πολυθεϊσμό, ούτε τον μονοθεϊσμό ακόμα κι αν είναι κρυμμένος πολυθεϊσμός ως ηλιθιότητες), γελοίος είναι ο λόγος αλλά και ο τρόπος με τον οποίο θα το χρησιμοποιήσει (συναλλαγές, φόβοι, μίσος, υποκρισία, απάτες κλπ) !