H λογική επεξεργάζεται το συναίσθημα.
Στην τελική, αυτό ακριβώς δεν είναι το αντικείμενο της ψυχολογίας;
H λογική επεξεργάζεται το συναίσθημα.
Για τους φόνους εν βρασμώ ,μάλλον είναι υπαίτιος ο χαρακτήρας του θύτη.¨Ολοι έχουμε θυμώσει/νευριάσει στην ζωή μας.Δε γίναμε φονιάδες
Κι εγώ να ζητήσω αποδείξεις και σελίδα /παράγραφο/κειμένου για το που το διάβασε?Aitwlos έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 11:48vag_el έγραψε: ↑25 Φεβ 2024, 18:31Σοβαρά τώρα ?Να διαβάσω όλη την Αγία Γραφή για να μπορώ να επικαλεστώ κάτι που είπε ο Χριστός?lonelyrider έγραψε: ↑25 Φεβ 2024, 18:28
Άμα δε γνωριζεις που ειναι γραμμενο οτι το ειπε ο Χριστος, δεν μπορεις να το επικαλεισαι.
Μήπως να γυρνάω στον δρόμο με τη Βίβλο στο χέρι ,να δίνω κι αποδείξεις δηλαδη.
Μάλλον προσπαθεί να σου πει ότι δεν το είπε ο Χριστος
Και από που προκύπτει ότι είναι εκτός πλαισίου της λογικής οι σχέσεις με αγάπη, νοιάξιμο, τρυφερότητα;
Η λογική απο μόνη της δεν συμπεριλαμβάνει την αγάπη.Είναι καθαρά ψυχρός υπολογισμός δίχως συναισθηματικές προτροπές.Δεν νοιάζεται ούτε για τα συναισθήματά που τρέφεις ούτε και για τα συναισθήματα των άλλων με τους οποίους συναναστρέφεσαι ή και συνεργάζεσαι.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 17:52Και από που προκύπτει ότι είναι εκτός πλαισίου της λογικής οι σχέσεις με αγάπη, νοιάξιμο, τρυφερότητα;
Ορθό. Και στο λέει κάποιος που μέχρι πριν λίγα χρόνια ήταν καθαρά παρορμητικος
Εκεί ακριβώς είναι το μπέρδεμα. Ουδείς έχει πρόβλημα με το συναίσθημα όταν αυτό τον κάνει να νοιώθει καλά ΚΑΙ στο αμιγώς εγωϊστικό του πλαίσιο. Τα προβλήματα συνήθως αρχίζουν όταν ο εγωϊσμός των ανθρώπων αρχίζει και δέχεται πιέσεις που δεν μπορεί να επεξεργασθεί.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:00Η λογική απο μόνη της δεν συμπεριλαμβάνει την αγάπη.Είναι καθαρά ψυχρός υπολογισμός δίχως συναισθηματικές προτροπές.Δεν νοιάζεται ούτε για τα συναισθήματά που τρέφεις ούτε και για τα συναισθήματα των άλλων με τους οποίους συναναστρέφεσαι ή και συνεργάζεσαι.
Μα αυτό εννούμε όταν λέμε πχ'' τι κάνεις,πώς είσαι'' δηλαδή πως νιώθεις.Ολα ξεκινάνε απο τα συναισθήματα του ανθρώπου.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:18Εκεί ακριβώς είναι το μπέρδεμα. Ουδείς έχει πρόβλημα με το συναίσθημα όταν αυτό τον κάνει να νοιώθει καλά ΚΑΙ στο αμιγώς εγωϊστικό του πλαίσιο. Τα προβλήματα συνήθως αρχίζουν όταν ο εγωϊσμός των ανθρώπων αρχίζει και δέχεται πιέσεις που δεν μπορεί να επεξεργασθεί.
Δηλαδή όταν η αγάπη, το νοιάξιμο, η τρυφερότητα, η ενσυναίσθηση κλπ σταματήσουν να είναι σε μια στοιχειωδώς ισορροπημένη αναλογία και αλληλεπίδραση. Όσο πιο έντονα είναι τόσο πιο εύκολα μπορούν να μεταβληθούν σε αρνητικά συναισθήματα.
Ισχύει για φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές σχέσεις. Διαφωνείς;
Μα ήδη ανέφερα τις εναλλαγές που μπορούν να προκύψουν. Παραδείγματος χάριν, οι γονείς που μας αγαπούν "όσο δεν πάει άλλο", μπορούν να γίνουν επ' άπειρον δυνάστες των προσωπικών επιλογών των παιδιών τους για το καλό τους.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:34Μα αυτό εννούμε όταν λέμε πχ'' τι κάνεις,πώς είσαι'' δηλαδή πως νιώθεις.Ολα ξεκινάνε απο τα συναισθήματα του ανθρώπου.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:18Εκεί ακριβώς είναι το μπέρδεμα. Ουδείς έχει πρόβλημα με το συναίσθημα όταν αυτό τον κάνει να νοιώθει καλά ΚΑΙ στο αμιγώς εγωϊστικό του πλαίσιο. Τα προβλήματα συνήθως αρχίζουν όταν ο εγωϊσμός των ανθρώπων αρχίζει και δέχεται πιέσεις που δεν μπορεί να επεξεργασθεί.
Δηλαδή όταν η αγάπη, το νοιάξιμο, η τρυφερότητα, η ενσυναίσθηση κλπ σταματήσουν να είναι σε μια στοιχειωδώς ισορροπημένη αναλογία και αλληλεπίδραση. Όσο πιο έντονα είναι τόσο πιο εύκολα μπορούν να μεταβληθούν σε αρνητικά συναισθήματα.
Ισχύει για φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές σχέσεις. Διαφωνείς;
Λέμε ''χαίρεται'' δηλαδη να έχετε χαρα,'' Γειά σας'' δηλαδή με την υγεία σας,ενω με την λογική θα έπρεπε να λέμε: ''πως συνεργάζεσαι σήμερα''
ή ''τι θα φτιάξεις στην εταιρεία με τον Βασίλη''? Δεν θα υπήρχε καθόλου συναίσθημα σε αυτές τις αναφορές.
Τώρα ,σε ότι αφορά τα αρνητικά συναισθήματα ,αυτά πολλές φορές προέρχονται όχι απο υπερβολική αγάπη ,αλλά απο λανθασμένες με την κανονικότητα συμπεριφορές μας.Οι γονείς μας μας αγαπούν όσο δεν πάει δίχως να το σκέφτονται.
Αν θέλεις να πείς ''αρνητικά'' συναισθήματα ,δηλαδή οδυνηρά για εμάς ,δε πιστεύω ότι η αγάπη είναι οδυνηρό συναίσθημα,αλλά γίνεται οδυνηρή μέσα απο πολλαπλές κακές συμπεριφορές μας.Η αλληλεπίδραση κάποιες φορές μεταξύ μας ίσως φέρνει την οδυνηρότητα .Αλλά απο μόνη της η αγάπη είναι ένα καλοπροαίρετο συναίσθημα.
Δεν είμαι εκδικητικός άνθρωπος για να γνωρίζω ,δεν εχω εντρυφήσει σ΄αυτά τα τόσο ''σκοτεινά'' αν θες συναισθήματα.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:42Μα ήδη ανέφερα τις εναλλαγές που μπορούν να προκύψουν. Παραδείγματος χάριν, οι γονείς που μας αγαπούν "όσο δεν πάει άλλο", μπορούν να γίνουν επ' άπειρον δυνάστες των προσωπικών επιλογών των παιδιών τους για το καλό τους.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:34Μα αυτό εννούμε όταν λέμε πχ'' τι κάνεις,πώς είσαι'' δηλαδή πως νιώθεις.Ολα ξεκινάνε απο τα συναισθήματα του ανθρώπου.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:18
Εκεί ακριβώς είναι το μπέρδεμα. Ουδείς έχει πρόβλημα με το συναίσθημα όταν αυτό τον κάνει να νοιώθει καλά ΚΑΙ στο αμιγώς εγωϊστικό του πλαίσιο. Τα προβλήματα συνήθως αρχίζουν όταν ο εγωϊσμός των ανθρώπων αρχίζει και δέχεται πιέσεις που δεν μπορεί να επεξεργασθεί.
Δηλαδή όταν η αγάπη, το νοιάξιμο, η τρυφερότητα, η ενσυναίσθηση κλπ σταματήσουν να είναι σε μια στοιχειωδώς ισορροπημένη αναλογία και αλληλεπίδραση. Όσο πιο έντονα είναι τόσο πιο εύκολα μπορούν να μεταβληθούν σε αρνητικά συναισθήματα.
Ισχύει για φιλικές, οικογενειακές, ερωτικές σχέσεις. Διαφωνείς;
Λέμε ''χαίρεται'' δηλαδη να έχετε χαρα,'' Γειά σας'' δηλαδή με την υγεία σας,ενω με την λογική θα έπρεπε να λέμε: ''πως συνεργάζεσαι σήμερα''
ή ''τι θα φτιάξεις στην εταιρεία με τον Βασίλη''? Δεν θα υπήρχε καθόλου συναίσθημα σε αυτές τις αναφορές.
Τώρα ,σε ότι αφορά τα αρνητικά συναισθήματα ,αυτά πολλές φορές προέρχονται όχι απο υπερβολική αγάπη ,αλλά απο λανθασμένες με την κανονικότητα συμπεριφορές μας.Οι γονείς μας μας αγαπούν όσο δεν πάει δίχως να το σκέφτονται.
Αν θέλεις να πείς ''αρνητικά'' συναισθήματα ,δηλαδή οδυνηρά για εμάς ,δε πιστεύω ότι η αγάπη είναι οδυνηρό συναίσθημα,αλλά γίνεται οδυνηρή μέσα απο πολλαπλές κακές συμπεριφορές μας.Η αλληλεπίδραση κάποιες φορές μεταξύ μας ίσως φέρνει την οδυνηρότητα .Αλλά απο μόνη της η αγάπη είναι ένα καλοπροαίρετο συναίσθημα.
Ένας ερωτευμένο ζευγάρι για χ χρόνο, δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να σκεφτεί με ενσυναίσθηση και τρυφερότητα τη φάση που ο σύντροφος μπορεί να είναι και να νοιώθει καλύτερα με κάποιον άλλον.
Ισχύει και για κολλητούς φίλους, συνεργάτες κλπ
Σ' αυτές τις φάσεις παίζει η τάση για εκδίκηση ή αυτό είναι υπόθεση μου;
Ή νικάει πάντα η αγάπη όσων θεωρούν ψυχρή κι απάνθρωπη τη λογική;
Μα το θέμα δεν είναι τί κάνεις μόνον εσύ αλλά και οι "φωτεινοί" άνθρωποι που ξέρεις.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:46Δεν είμαι εκδικητικός άνθρωπος για να γνωρίζω ,δεν εχω εντρυφήσει σ΄αυτά τα τόσο ''σκοτεινά'' αν θες συναισθήματα.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:42Μα ήδη ανέφερα τις εναλλαγές που μπορούν να προκύψουν. Παραδείγματος χάριν, οι γονείς που μας αγαπούν "όσο δεν πάει άλλο", μπορούν να γίνουν επ' άπειρον δυνάστες των προσωπικών επιλογών των παιδιών τους για το καλό τους.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:34
Μα αυτό εννούμε όταν λέμε πχ'' τι κάνεις,πώς είσαι'' δηλαδή πως νιώθεις.Ολα ξεκινάνε απο τα συναισθήματα του ανθρώπου.
Λέμε ''χαίρεται'' δηλαδη να έχετε χαρα,'' Γειά σας'' δηλαδή με την υγεία σας,ενω με την λογική θα έπρεπε να λέμε: ''πως συνεργάζεσαι σήμερα''
ή ''τι θα φτιάξεις στην εταιρεία με τον Βασίλη''? Δεν θα υπήρχε καθόλου συναίσθημα σε αυτές τις αναφορές.
Τώρα ,σε ότι αφορά τα αρνητικά συναισθήματα ,αυτά πολλές φορές προέρχονται όχι απο υπερβολική αγάπη ,αλλά απο λανθασμένες με την κανονικότητα συμπεριφορές μας.Οι γονείς μας μας αγαπούν όσο δεν πάει δίχως να το σκέφτονται.
Αν θέλεις να πείς ''αρνητικά'' συναισθήματα ,δηλαδή οδυνηρά για εμάς ,δε πιστεύω ότι η αγάπη είναι οδυνηρό συναίσθημα,αλλά γίνεται οδυνηρή μέσα απο πολλαπλές κακές συμπεριφορές μας.Η αλληλεπίδραση κάποιες φορές μεταξύ μας ίσως φέρνει την οδυνηρότητα .Αλλά απο μόνη της η αγάπη είναι ένα καλοπροαίρετο συναίσθημα.
Ένας ερωτευμένο ζευγάρι για χ χρόνο, δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να σκεφτεί με ενσυναίσθηση και τρυφερότητα τη φάση που ο σύντροφος μπορεί να είναι και να νοιώθει καλύτερα με κάποιον άλλον.
Ισχύει και για κολλητούς φίλους, συνεργάτες κλπ
Σ' αυτές τις φάσεις παίζει η τάση για εκδίκηση ή αυτό είναι υπόθεση μου;
Ή νικάει πάντα η αγάπη όσων θεωρούν ψυχρή κι απάνθρωπη τη λογική;
Συνήθως αφήνω να επιλέξουν οι άνθρωποι ,που ξέρουν και πως αισθάνονται και πως νιώθουν μαζί μου΄η και με άλλους.
Οι γονείς πάντοτε επενέβαιναν στη ζωή των παιδιών τους και αυτό θα συνεχίσει να γίνεται επ΄άπειρον είτε μιλώντας τους είτε με την συμπεριφορά τους.Αλλα παιδιά αντιδρούν που θεωρούνται πιο ανεξάρτητα,και άλλα το δέχονται .Είναι θέμα χαρακτήρα του παιδιού.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:52Μα το θέμα δεν είναι τί κάνεις μόνον εσύ αλλά και οι "φωτεινοί" άνθρωποι που ξέρεις.vag_el έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:46Δεν είμαι εκδικητικός άνθρωπος για να γνωρίζω ,δεν εχω εντρυφήσει σ΄αυτά τα τόσο ''σκοτεινά'' αν θες συναισθήματα.ΓΑΛΗ έγραψε: ↑26 Φεβ 2024, 18:42
Μα ήδη ανέφερα τις εναλλαγές που μπορούν να προκύψουν. Παραδείγματος χάριν, οι γονείς που μας αγαπούν "όσο δεν πάει άλλο", μπορούν να γίνουν επ' άπειρον δυνάστες των προσωπικών επιλογών των παιδιών τους για το καλό τους.
Ένας ερωτευμένο ζευγάρι για χ χρόνο, δεν υπάρχει ούτε μια περίπτωση να σκεφτεί με ενσυναίσθηση και τρυφερότητα τη φάση που ο σύντροφος μπορεί να είναι και να νοιώθει καλύτερα με κάποιον άλλον.
Ισχύει και για κολλητούς φίλους, συνεργάτες κλπ
Σ' αυτές τις φάσεις παίζει η τάση για εκδίκηση ή αυτό είναι υπόθεση μου;
Ή νικάει πάντα η αγάπη όσων θεωρούν ψυχρή κι απάνθρωπη τη λογική;
Συνήθως αφήνω να επιλέξουν οι άνθρωποι ,που ξέρουν και πως αισθάνονται και πως νιώθουν μαζί μου΄η και με άλλους.
Ή τουλάχιστον τι έχεις καταλάβει από αυτά που έκαναν ή προτίθενται να κάνουν στις απολύτως καθημερινές περιπτώσεις που ανέφερα.
χμμ πιστεύω πως οι περισσότεροι θεωρούμε τα συναισθήματά μας λογικά,ΓΑΛΗ έγραψε: ↑25 Φεβ 2024, 19:44
Θα προσπαθήσω να αποσαφηνίσω την άποψη μου. Αν θεωρήσουμε ότι η λογική θεώρηση των πραγμάτων χτίζεται με κάποια χ δεδομένα σταδιακά εξ απαλών ονύχων, δεν θα έχει και το συναίσθημα τις ίδιες ακριβώς ρίζες;
Εγώ πχ, θεωρώ τα συναισθήματα μου λογικά, επειδή μπορώ και να τα δω από απόσταση με "ψυχρή" ματιά. Το αν θα επιλέξω να μπω ή έστω να αφεθώ στην παθιάρικη διαδικασία μετά από αυτό, είναι καθαρά δικό μου θέμα. Κάτι σαν αυτοδιαχείριση του παρατηρητή/φαινόμενου.