Στρακαστρουκας έγραψε: ↑19 Μαρ 2024, 02:02
Ο Χιτλερ θεωρουσε οτι η κατασταση ηταν αρκετα ευνοικη για τους Γερμανους το 1941. Ηξερε οτι ουτως η αλλως οι ΗΠΑ θα εδιναν υλικο στην Βρεταννια. Δεδομενου οτι η Γαλλια ειχε ηττηθει θεωρουσε οτι οι ΗΠΑ δεν θα μπορουσαν να στειλουν στρατο στην ηπειρωτικη Ευρωπη οπως κανανε επι Α ΠΠ. Για αυτον το δυτικο μετωπο ειχε ληξει το 1941 και απλα περιμενε ποτε θα συνθηκολογησουν οι Βρεταννοι. Ο πονοκεφαλος ηταν η ΕΣΣΔ και για αυτο προσπαθουσε να πεισει τους Ιαπωνες να κυρηξουν τον πολεμο στην ΕΣΣΔ. Οι Ιαπωνες αρνηθηκαν να το κανουν
Εκ των υστερων φαινεται παρανοικο οτι ο Χιτλερ κυρηξε τον πολεμο τοσο σε ΕΣΣΔ οσο και σε ΗΠΑ αλλα δεν πρεπει να ξεχναμε οτι οι υπερδυναμεις της εποχης ηταν οι Αγγλοι και οι Γαλλοι οχι οι Σοβιετικοι και οι ΗΠΑ που δεν ειχαν ακομα αποδειξει στον κοσμο την ισχυ τους
Αυτό ίσχυε στον α' παγκόσμιο πόλεμο, το 1941 ήταν σαφές σε όλους ότι οι ΗΠΑ ήταν η πρώτη δύναμη στην οικονομία και στη βιομηχανία με ένοπλες δυνάμεις ήδη αξιόλογες που εντός 1-2 ετών σε οικονομία πολέμου θα ήταν πανίσχυρες. Γι'αυτό άλλωστε και οι Ιάπωνες έπαιξαν ρέστα στον Ειρηνικό σε Pearl και Midway προσδοκώντας μια γρήγορη επικράτηση για να διαπραγματευθούν μετά από θέση ισχύος.
Ούτε ασφάλεια στην Ευρώπη είχε ο Χίτλερ, κατ'αρχήν ήταν απολύτως εκτεθειμένος στη Β. Αφρική (όπου και την έφαγε πολύ γρήγορα) και ήξερε ότι δεν μπορούσε καθόλου να βασισθεί στους Ιταλούς (όπου και την έφαγε αμέσως μετά). Ακολούθως θα ήταν θέμα χρόνου να του πάρουν τη Γαλλία την οποία αδυνατούσε να υπερασπίσει καθώς τα περισσότερα και καλύτερα στρατεύματά του ήταν αναγκαστικά στα ανατολικά.
Απόλυτος παραλογισμός χωρίς ίχνος ορθολογισμού όταν μπορούσε εύκολα να παίξει καθυστερήσεις με τους Αμερικανούς και να αφήσει τον Ρούζβελτ να τρώγεται με τους τραμπιστές της εποχής του για την Ευρώπη που οι ΗΠΑ θα εστίαζαν αναγκαστικά στον Ειρηνικό. Θα είχε πολύ περισσότερο χρόνο να εδραιωθούν φιλικά για τον ίδιον καθεστώτα σε όλην την Ευρώπη στη βάση του αντικομμουνισμού, να μην αποσταθεροποιηθεί ο Μουσολίνι στην Ιταλία, να αφήσει τους Βρετανούς να βράζουν στο ζουμί τους στο νησί τους και φυσικά να δρα απερίσπαστος στα ανατολικά.