Έχουν τα βιβλία ημερομηνία λήξης;

[Gherschaagk]

Όχι δεν λέω αυτό. Η ιστορία καταγράφεται και μένει αλλά τα έργα που την καταγράφουν ανήκουν στην εποχή τους. Όταν ο Αρριανός έγραψε την ιστορία του Αλέξανδρου βασίστηκε σε πηγές που γράφτηκαν αιώνες πριν την εποχή του και που έχουν σήμερα χαθεί. Γιατί χάθηκαν εκείνες οι πηγές; Γιατί ο κόσμος έπαψε να τις χρειάζεται και σταμάτησαν να αντιγράφονται. Σήμερα άμα θες να μάθεις τι έκανε ο Αλέξανδρος δεν διαβάζεις Αρριανό αλλά σύγχρονους ιστορικούς. Ο Αρριανός λοιπόν είναι ξεπερασμένος.

Τι λες; Όλοι οι σύγχρονοι συγγραφείς διαβάζουν Αρριανό.

Ποιοί όλοι; Και ο Πέτρος Τατσόπουλος;

Όταν κάποιος θέλει να γράψει βιβλίο για τον Αλέξανδρο εννοείται πως θα διαβάσει Αρριανό.

[Αχθος Αρουρης]

Ποιά είναι αυτά τα διαχρονικά έργα και δημιουργίες; Πχ ο Πλάτωνας άντεξε στον χρόνο. Πάει να πει αυτό ότι οι μεταφυσικές του ιδέες έχουν να προσφέρουν κάτι σε άνθρωπο του 21ου αιώνα;

η προσφορα του πλατωνος ισχυει για ολους
τους αιωνες και δεν περιοριζεται μονο στον 21ο...

ανεφερες την κριτικη του κονδυλη στις
πλατωνικες ιδεες .... εσυ τι πιστευεις,
οτι αυτο το βιβλιο του κονδυλη ειναι
ή δεν ειναι διαχρονικο ;;

και ποιος ειναι ο ανθρωπος του 21ου ;
στο τικ-τοκ περιμενει ;

Ο Κονδύλης ήταν επιστήμονας με αντικείμενο την ιστορία των ιδεών. Δεν έκανε 'κριτική' της φιλοσοφίας αν και βέβαια η επιστημονική προσέγγιση του φιλοσοφικού φαινομένου προϋποθέτει την ολική αναίρεση του τρόπου με τον οποίο οι φιλόσοφοι κατανοούν τον εαυτό τους και το έργο τους. Άλλο όμως αυτό και άλλο η 'κριτική'. Κριτική σημαίνει απορρίπτω μια φιλοσοφία και προτείνω μια άλλη λίγο πολύ αντίθετή της.

Και ξαναλέω ότι όλα τα βιβλία (και ο Κονδύλης) είναι καταδικασμένα να πεθάνουν. Τίποτα δεν είναι τελεσίδικα διαχρονικό. Μια είναι η ουσία: δεν υπάρχει αθανασία που λέει και το τραγούδι.

Τα έργα του Πλάτωνα γράφτηκαν ειδικά για τη χρήση των φιλοσόφων της εποχής του και τα βιβλία του Κονδύλη γράφηκαν για την γερμανόγλωσση κυρίως ακαδημαϊκή κοινότητα που ασχολείται σοβαρά με ζητήματα που άπτονται της ιστορίας των ιδεών από τη λήξη του μεσαίωνα και μετά ή και για τους ελάχιστους σύγχρονους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ιστορία των ιδεών που σημάδεψαν τους λεγόμενους νέους χρόνους, μια ολόκληρη εποχή που όπως μιας διαβεβαιώνει ο Κονδύλης, έφτασε πλέον στο τέλος της.

κριτικη ειναι refutation ελεγχος λεγομενων
για να εντοπιστουν αντιφασεις και αδιεξοδα ....
η κριτικη δεν συνδεεται υποχρεωτικα και
αποκλειστικα με απορριψη των λεγομενων,
μπορει να ειναι αντιρρητικος λογος αλλα
οπωσδηποτε συνδεεται και με απορριψη
των λεγομενων ............

κοιταξα λιγο στο διαδικτυο για τον κονδυλη....
αυτο που καταλαβα εγω, ειναι οτι ελαβε την
αρχικη του μορφωση στα πλαισια του μαρξισμου
δηλ. εχόμενος του ιστορικου υλισμου και οτι υπηρξε
θιασωτης του διαφωτισμου .....

αφου λες οτι τα βιβλια του ειναι καταδικασμενα
σε θανατο, φαινομενων εργων περιττον η μακρολογια ..
...........................................................

καλο βραδυ, μαλλον καλο ξημερωμα .........
.................................

[Bazoomba]

η προσφορα του πλατωνος ισχυει για ολους
τους αιωνες και δεν περιοριζεται μονο στον 21ο...

ανεφερες την κριτικη του κονδυλη στις
πλατωνικες ιδεες .... εσυ τι πιστευεις,
οτι αυτο το βιβλιο του κονδυλη ειναι
ή δεν ειναι διαχρονικο ;;

και ποιος ειναι ο ανθρωπος του 21ου ;
στο τικ-τοκ περιμενει ;

Ο Κονδύλης ήταν επιστήμονας με αντικείμενο την ιστορία των ιδεών. Δεν έκανε 'κριτική' της φιλοσοφίας αν και βέβαια η επιστημονική προσέγγιση του φιλοσοφικού φαινομένου προϋποθέτει την ολική αναίρεση του τρόπου με τον οποίο οι φιλόσοφοι κατανοούν τον εαυτό τους και το έργο τους. Άλλο όμως αυτό και άλλο η 'κριτική'. Κριτική σημαίνει απορρίπτω μια φιλοσοφία και προτείνω μια άλλη λίγο πολύ αντίθετή της.

Και ξαναλέω ότι όλα τα βιβλία (και ο Κονδύλης) είναι καταδικασμένα να πεθάνουν. Τίποτα δεν είναι τελεσίδικα διαχρονικό. Μια είναι η ουσία: δεν υπάρχει αθανασία που λέει και το τραγούδι.

Τα έργα του Πλάτωνα γράφτηκαν ειδικά για τη χρήση των φιλοσόφων της εποχής του και τα βιβλία του Κονδύλη γράφηκαν για την γερμανόγλωσση κυρίως ακαδημαϊκή κοινότητα που ασχολείται σοβαρά με ζητήματα που άπτονται της ιστορίας των ιδεών από τη λήξη του μεσαίωνα και μετά ή και για τους ελάχιστους σύγχρονους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ιστορία των ιδεών που σημάδεψαν τους λεγόμενους νέους χρόνους, μια ολόκληρη εποχή που όπως μιας διαβεβαιώνει ο Κονδύλης, έφτασε πλέον στο τέλος της.

κοιταξα λιγο στο διαδικτυο για τον κονδυλη....
αυτο που καταλαβα εγω, ειναι οτι ελαβε την
αρχικη του μορφωση στα πλαισια του μαρξισμου
δηλ. εχόμενος του ιστορικου υλισμου και οτι υπηρξε
θιασωτης του διαφωτισμου .....


.................................

Ημαρτον

[Sid Vicious]

Ο Ντοστογιέφκι και ο Όσκαρ Γουάιλτν ήταν εξαίσιοι λογοτέχνες όμως το έργο τους είναι πια ληγμένο γιατί οι κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν έχουν εκλείψει οριστικά. Συνεπώς έχει ανοιχτεί ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα σε αυτούς τους συγγραφείς και σε έναν αναγνώστη του 21ου αιώνα.

Έλα παραδέξου το, δεν έχεις διαβάσει ποτέ Ντοστογιέφσκι ε;

[Αχθος Αρουρης]

Ο Κονδύλης ήταν επιστήμονας με αντικείμενο την ιστορία των ιδεών. Δεν έκανε 'κριτική' της φιλοσοφίας αν και βέβαια η επιστημονική προσέγγιση του φιλοσοφικού φαινομένου προϋποθέτει την ολική αναίρεση του τρόπου με τον οποίο οι φιλόσοφοι κατανοούν τον εαυτό τους και το έργο τους. Άλλο όμως αυτό και άλλο η 'κριτική'. Κριτική σημαίνει απορρίπτω μια φιλοσοφία και προτείνω μια άλλη λίγο πολύ αντίθετή της.

Και ξαναλέω ότι όλα τα βιβλία (και ο Κονδύλης) είναι καταδικασμένα να πεθάνουν. Τίποτα δεν είναι τελεσίδικα διαχρονικό. Μια είναι η ουσία: δεν υπάρχει αθανασία που λέει και το τραγούδι.

Τα έργα του Πλάτωνα γράφτηκαν ειδικά για τη χρήση των φιλοσόφων της εποχής του και τα βιβλία του Κονδύλη γράφηκαν για την γερμανόγλωσση κυρίως ακαδημαϊκή κοινότητα που ασχολείται σοβαρά με ζητήματα που άπτονται της ιστορίας των ιδεών από τη λήξη του μεσαίωνα και μετά ή και για τους ελάχιστους σύγχρονους ανθρώπους που ενδιαφέρονται για την ιστορία των ιδεών που σημάδεψαν τους λεγόμενους νέους χρόνους, μια ολόκληρη εποχή που όπως μιας διαβεβαιώνει ο Κονδύλης, έφτασε πλέον στο τέλος της.

κοιταξα λιγο στο διαδικτυο για τον κονδυλη....
αυτο που καταλαβα εγω, ειναι οτι ελαβε την
αρχικη του μορφωση στα πλαισια του μαρξισμου
δηλ. εχόμενος του ιστορικου υλισμου και οτι υπηρξε
θιασωτης του διαφωτισμου .....


.................................

Ημαρτον

λογο εχεις ή μονο γελας αμαθως και φορτικως ;
........ ................... .............

[Bazoomba]

κοιταξα λιγο στο διαδικτυο για τον κονδυλη....
αυτο που καταλαβα εγω, ειναι οτι ελαβε την
αρχικη του μορφωση στα πλαισια του μαρξισμου
δηλ. εχόμενος του ιστορικου υλισμου και οτι υπηρξε
θιασωτης του διαφωτισμου .....


.................................

Ημαρτον

λογο εχεις ή μονο γελας αμαθως και φορτικως ;
........ ................... .............

Εισαι μορφωμενος ανθρωπος. Ειναι περιεργο να μην εχεις διαβασει κανενα βιβλιο του Κονδυλη και ειναι ακομα πιο περιεργο μην έχοντας ανοίξει βιβλίο του να τσεκάρεις για λιγο στο διαδικτυο για να αποκτησεις αποψη.

Διαβασε την " Παρακμη του αστικου πολιτισμου" να καταλαβεις περι τινος προκειται.

[ΓΑΛΗ]

Ο Ντοστογιέφκι και ο Όσκαρ Γουάιλτν ήταν εξαίσιοι λογοτέχνες όμως το έργο τους είναι πια ληγμένο γιατί οι κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν έχουν εκλείψει οριστικά. Συνεπώς έχει ανοιχτεί ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα σε αυτούς τους συγγραφείς και σε έναν αναγνώστη του 21ου αιώνα.

Έλα παραδέξου το, δεν έχεις διαβάσει ποτέ Ντοστογιέφσκι ε;

Ο νηματοθέτης θεωρεί αναγνώστη του 21ου αιώνα, όποιον διαβάζει τα τουϊταρίσματα. Ποιός Ντοστογιέφσκι και ποιος Ουάιλντ θα συγκριθούν μαζί τους;

[Antipnevma]

Ο Ντοστογιέφκι και ο Όσκαρ Γουάιλτν ήταν εξαίσιοι λογοτέχνες όμως το έργο τους είναι πια ληγμένο γιατί οι κοινωνικές και ιστορικές συνθήκες στις οποίες ζούσαν έχουν εκλείψει οριστικά. Συνεπώς έχει ανοιχτεί ένα αγεφύρωτο χάσμα ανάμεσα σε αυτούς τους συγγραφείς και σε έναν αναγνώστη του 21ου αιώνα.

Έλα παραδέξου το, δεν έχεις διαβάσει ποτέ Ντοστογιέφσκι ε;

Ο νηματοθέτης θεωρεί αναγνώστη του 21ου αιώνα, όποιον διαβάζει τα τουϊταρίσματα. Ποιός Ντοστογιέφσκι και ποιος Ουάιλντ θα συγκριθούν μαζί τους;

Οι σημερινοί άνθρωποι διαβάζουν πράγματα σαν κι αυτά που εμφανίζονται στις λίστες των Τimes. Δεν γίνεται να μην έχεις διαβάσει το Guns, Germs and Steel του Jared Diamond, το Brief History of Mankind του Yuval Harari ή το Bitch της Lucy Cooke και να θεωρείσαι άνθρωπος που πιάνει τον παλμό της εποχής του. Σύγχρονη λογοτεχνία είναι για παράδειγμα το Fourth Wing της Rebecca Yarros.

[ΓΑΛΗ]

Έλα παραδέξου το, δεν έχεις διαβάσει ποτέ Ντοστογιέφσκι ε;

Ο νηματοθέτης θεωρεί αναγνώστη του 21ου αιώνα, όποιον διαβάζει τα τουϊταρίσματα. Ποιός Ντοστογιέφσκι και ποιος Ουάιλντ θα συγκριθούν μαζί τους;

Οι σημερινοί άνθρωποι διαβάζουν πράγματα σαν κι αυτά που εμφανίζονται στις λίστες των Τimes.Δεν γίνεται να μην έχεις διαβάσει το Guns, Germs and Steel του Jared Diamond, το Brief History of Mankind του Yuval Harari ή το Bitch της Lucy Cooke και να θεωρείσαι άνθρωπος που πιάνει τον παλμό της εποχής του. Σύγχρονη λογοτεχνία είναι για παράδειγμα το Fourth Wing της Rebecca Yarros.

Bρε ζούδι, αυτό που αναφέρεις είναι επική φαντασία. Κάτι πιο πρωτότυπο και σύγχρονο παίζει;

[ΓΑΛΗ]

Ενιγουέι, κράτα καλά τον παλμό της εποχής, μη σου φύγει. Ληγμένο.

[masterridley]

Είναι τελείως ηλίθιο το νήμα, ίσως το πιο ηλίθιο που διάβασα - Αυτό είναι κατόρθωμα για το πχώρουμ!

Το αν τα βιβλία έχουν λήξει ή όχι είναι νομίζω απόφαση του αναγνώστη.

Πχ Ντοστογιέφσκυ εδώ δείχνει ακόμα δημοφιλής: https://www.goodreads.com/book/show/714 ... Punishment

Άρα άσχετα αν διαφωνείς ή όχι με την όλη υπόθεση του βιβλίου (στην ουσία λέει ότι η θρησκεία είναι η μόνη λύση), σίγουρα δεν μπορείς να πεις ότι είναι "ληγμένο".

Μα αυτό ακριβώς κάνει ένα έργο ληγμένο άσχετα αν κάποιες κοινωνικές μειοψηφίες το διαβάζουν ακόμα: κανένας δεν παίρνει σοβαρά τις αντιλήψεις και την κοσμοθεωρία τους εκτός πια κι αν είναι κουτός. Μπορεί σε πολλούς (και σε μένα) να μου προσφέρει μια αμυδρή αισθητική ευχαρίστηση η ανάγνωση του Πλάτωνα ή του Επίκουρου αλλά ούτε για μισό κλάσμα του δευτερολέπτου δεν γίνεται να τους πάρεις στα σοβαρά σήμερα.

Και λάβε υπόψη σου ότι οι άνθρωποι που διαβάζουν φιλοσοφία ή λογοτεχνία περασμένων αιώνων είναι πολύ λίγοι σε σχέση με αυτούς που διαβάζουν σύγχρονα πράγματα όπως τις 50 αποχρώσεις.

Nope. https://www.goodreads.com/list/show/120 ... ewed_Books

Όχι μόνο είναι στα πιο reviewed books, παρότι παμπάλαιο (1886, goddaaamn!), αλλά έχει και υψηλότατη βαθμολογία. Αυτό και μόνο το κάνει μη-ληγμένο, από άποψη ζήτησης.

Αλλά και αυτό που λες, ότι είναι ληγμένο από άποψη ιδεών, είναι λάθος. Εγώ ας πούμε είμαι φουλ-του-φουλ άθεος, αλλά μια χαρά το διάβασα πυρετωδώς μικρός ΚΑΙ συγκινήθηκα όταν ήρθε η κάθαρση. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις για να απολαύσεις μια τόσο ενδιαφέρουσα ψυχολογική μελέτη!

[Antipnevma]

Είναι τελείως ηλίθιο το νήμα, ίσως το πιο ηλίθιο που διάβασα - Αυτό είναι κατόρθωμα για το πχώρουμ!

Το αν τα βιβλία έχουν λήξει ή όχι είναι νομίζω απόφαση του αναγνώστη.

Πχ Ντοστογιέφσκυ εδώ δείχνει ακόμα δημοφιλής: https://www.goodreads.com/book/show/714 ... Punishment

Άρα άσχετα αν διαφωνείς ή όχι με την όλη υπόθεση του βιβλίου (στην ουσία λέει ότι η θρησκεία είναι η μόνη λύση), σίγουρα δεν μπορείς να πεις ότι είναι "ληγμένο".

Μα αυτό ακριβώς κάνει ένα έργο ληγμένο άσχετα αν κάποιες κοινωνικές μειοψηφίες το διαβάζουν ακόμα: κανένας δεν παίρνει σοβαρά τις αντιλήψεις και την κοσμοθεωρία τους εκτός πια κι αν είναι κουτός. Μπορεί σε πολλούς (και σε μένα) να μου προσφέρει μια αμυδρή αισθητική ευχαρίστηση η ανάγνωση του Πλάτωνα ή του Επίκουρου αλλά ούτε για μισό κλάσμα του δευτερολέπτου δεν γίνεται να τους πάρεις στα σοβαρά σήμερα.

Και λάβε υπόψη σου ότι οι άνθρωποι που διαβάζουν φιλοσοφία ή λογοτεχνία περασμένων αιώνων είναι πολύ λίγοι σε σχέση με αυτούς που διαβάζουν σύγχρονα πράγματα όπως τις 50 αποχρώσεις.

Nope. https://www.goodreads.com/list/show/120 ... ewed_Books

Όχι μόνο είναι στα πιο reviewed books, παρότι παμπάλαιο (1886, goddaaamn!), αλλά έχει και υψηλότατη βαθμολογία. Αυτό και μόνο το κάνει μη-ληγμένο, από άποψη ζήτησης.

Αλλά και αυτό που λες, ότι είναι ληγμένο από άποψη ιδεών, είναι λάθος. Εγώ ας πούμε είμαι φουλ-του-φουλ άθεος, αλλά μια χαρά το διάβασα πυρετωδώς μικρός ΚΑΙ συγκινήθηκα όταν ήρθε η κάθαρση. Δεν χρειάζεται να πιστεύεις για να απολαύσεις μια τόσο ενδιαφέρουσα ψυχολογική μελέτη!

Τι έμαθες δηλαδή εσύ από αυτή την 'ψυχολογική μελέτη';

[ΟΥΤΙΣ]

Από ένα λογοτεχνικό έργο δεν περιμένεις να μάθεις κάτι.

Πρώτο μελημτου συγγραφέα είναι να πλάσει χαρακτήρες που θα είναι αληθοφανής και μια ιστορία-πλοκή που θα σου κρατήσει αμείωτο το ενδιαφέρον.

Τώρα, αν το λογοτεχνικό έργο γράφτηκε παλιά ή πολύ παλιά, διαβάζοντας το ανοίγεις ένα παράθυρο στο παρελθόν και γνωρίζεις το τί πίστευαν, πως σκέφτονταν, ένιωθαν και έπρατταν οι άνθρωποι μια συγκεκριμένη εποχή. Σίγουρα, όμως, μαθαίνεις πολλά για τον συγγραφέα.

Επομένως, πέρα από την τέρψη που προσφέρει ένα έργο τέχνης, σου προσφέρει εναλλακτικές ματιές του κόσμου, εναλλακτικούς τρόπους σκέψεις και αυτό, αν μη τι άλλο, νομίζω, έχει την αξία του. Διότι, αντιλαμβάνεσαι ότι ο κόσμος κάποτε ήταν αλλιώς, πράγμα που σημαίνει ότι και στο μέλλον θα είναι αλλιώς. Μαθαίνεις να μην σκέφτεσαι μονολοθικά και να είσαι λιγότερο απόλυτος.

[masterridley]

ΟΥΤΙΣ άψογος, έγραψες αυτά που θα έλεγα και γω.

Βασικά, κυρίως το απόλαυσα για τον τρόπο γραφής το βιβλίο, όπως πχ μ' αρέσει ο Φίλιπ Κ. Ντικ, κι ας μην είναι ο καλύτερος εφ συγγραφέας.

Αλλά δευτερευόντως πήρα πολλά πράγματα που με έκαναν και πιο μορφωμένο. Πέραν του ότι μπαίνεις στην σκέψη μιας προβληματικής ψυχής και άρα διευρύνεις το κοινωνικό σου iq, μαθαίνεις και πολλά για το παρελθόν.

Πχ τα πρώτα που μου έρχονται στο μυαλό σαν εικόνες είναι:
- οι Ρώσοι ζούσαν σε ψιλο-άθλιες συνθήκες στις πόλεις.
- υπήρχε γενικευμένος αντισημιτισμός, πχ σε διάφορες φράσεις κανένας δεν σήκωνε το φρύδι
- σαν σεβασμό, λέγανε τον άλλο πατερούλη, ή αντίστοιχα μανίτσα! (ελ μετάφραση)
- οι υψηλές τάξεις ήταν φουλ γαλλόφιλες, χρησιμοποιώντας γαλλικές φράσεις όλη την ώρα
- ήταν μια πολύ ρευστή εποχή, που η θρησκεία έχανε την δύναμη της και υπήρχε κενό (το οποίο κάλυψαν οι επαναστατικές ιδέες)
κτλ κτλ κτλ

Τα παραπάνω είναι σημαντικά και γιατί μπορείς να συγκρίνεις το τότε με το τώρα. Εξού και φρίττω, όταν κάποιος θέλει να κάνει censor παλιά βιβλία.

[ksk]

Το κάθε βιβλίο έχει τον ή τους αναγνώστες του και δεν είναι γιαουρτάκι για να έχει ημερομηνία ληξεως
Η "αποστολή" του κάθε βιβλίου εκπληρώνεται είτε μέσω του συγγραφέα είτε μέσω του αναγνώστη...