Ίφιδα έγραψε: ↑22 Νοέμ 2018, 18:31
'Ολα τα "απαγορεύεται να κάνετε κακό στους άλλους" αφορούν ΜΟΝΟ τους πιστούς μουσουλμάνους κι όχι αλλόθρησκους ή μετριοπαθεις μουσουλμάνους
Λάθος. Το να αισθανόμαστε αλληλυγγύη και αγάπη αφορά τους μουσουλμάνους μεταξύ τους. Το να κάνουμε όμως μία καλή πράξη σε κάποιον, το να είμαστε ευγενικοί και καλοσυνάτοι, αφορά ΌΛΟΥΣ τους ανθρώπους.
Ο μουσουλμάνος καλείται να σέβεται τους ανθρώπους, πρώτιστα τους μουσουλμάνους και μετ’ έπειτα όλους τους άλλους. Ο μουσουλμάνος καλείται να δείχνει έλεος, αγάπη, συμπόνοια για όποιον υποφέρει. Θυμάμαι ένα γεγονός με τον Όμαρ ιμπν αλ-Χαττάμπ (ραντιγιαλλάχου άνχου), ο οποίος κάποια στιγμή στη ζωή του, βρήκε έναν μοναχό στο κελί του να ζει μέσα στις στερήσεις και τις δυσκολίες, κάνοντας τη μοναστική ζωή, συγκινήθηκε για τον μοναχό αυτόν και ξέσπασε σε κλάματα. Έκλαψε γι’ αυτόν, ένοιωσε συμπόνοια, έλεος και καλοσύνη. Όταν τον ρώτησαν γιατί έκλαψε, ο Όμαρ απάντησε ότι επειδή σύμφωνα με το Ιερό Κοράνι κάποιοι άνθρωποι θα έρθουν την Ημέρα της Κρίσης φορτωμένοι με καλά έργα, όμως θα πληρούν ένα τρομερό τέλος επειδή ήταν σε λάθος δρόμο.
Σε μία άλλη άγια (εδάφιο) του Ιερού Κορανίου λέγεται:
“Ο Μουχάμμεντ είναι ο απεσταλμένος του Θεού και όσοι είναι μαζί του, είναι ισχυροί ενάντια στους άπιστους και σπλαχνικοί μεταξύ τους. Θα τους δεις γονατιστούς να σκύβουν τον εαυτό τους (και να προσεύχονται) αναζητώντας μια χάρη από τον ΑΛΛΑΧ και την καλή (Του) ικανοποίηση, Στο πρόσωπο τους (ειδικά στο μέτωπο) φαίνονται τα ίχνη – οι αποδείξεις της προσευχής. Αυτό είναι που αναφέρει η Πεντάτευχος και το Ευαγγέλιο και το παρουσιάζει με σπόρο που φυτρώνει και δυναμώνει και παχαίνει και στέκεται σταθερά πάνω στο κοτσάνι του, (γεμίζοντας) τον γεωργό με θαυμασμό και ευχαρίστηση…..” (Κοράνι, 48:29).
Αυτό κυρίως έχει να κάνει με τους άπιστους που εχθρεύονται ανοιχτά το Ισλάμ και πολεμούν εναντίον της Ισλαμικής κοινότητας. Εδώ οι άπιστοι δεν αποκαλούνται με την αραβική λέξη ‘καφιρίν’ αλλά με τη λέξη ‘κουφφάρ’ που δείχνει ότι δίνεται μία έμφαση. Και εννοούνται έτσι αυτοί που εμποδίζουν και τους πιστούς από το να ζήσουν το Ισλάμ και το εχθρεύονται ανοιχτά. Αυτό φαίνεται παρακάτω όπου το Άγιο Κοράνι λέει: “Αυτοί ήταν εκείνοι που αρνήθηκαν (την αποκάλυψη) και σας εμπόδισαν από το Απαράβατο Τέμενος…” (Κοράνι, 48:25) και σε άλλο εδάφιο το Ιερό Κοράνι υπενθυμίζει: “Δεν σας απαγορεύει ο ΑΛΛΑΧ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την Πίστη σας και ούτε σας βγάζουν απ’ τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπάει όσους συμπεριφέρονται δίκαια” (Κοράνι, 60:8).
Κάποιος ο οποίος αρνείται τον Θεό, λατρεύει τον Ιησού τον γιο της Μαρίας και λέει ότι ο Θεός είναι Ένας και Τρεις, σας αρέσουν αυτά που κάνει και λέει; Κάποιος που επιτρέπει και κάνει μοιχεία, όπως στις δυτικές χώρες όπου η μοιχεία είναι διαδεδομένη και δεν θεωρείται πρόβλημα, δεν μισείτε αυτή την κατάσταση; Οποιοσδήποτε λέει: «Δεν τη μισώ», δεν είναι μουσουλμάνος. Δεν είναι ρατσισμός, δεν απεχθανόμαστε έναν τέτοιον ειδωλολάτρη για το χρώμα του, το αίμα του, τη χώρα του, το γένος του ή επειδή είναι Αμερικανός, Κινέζος, Ευρωπαίος ή Ασιάτης. Είναι συνάνθρωποι μας. Ένας Αμερικανός μουσουλμάνος μπορεί να είναι καλύτερος από έναν Άραβα αλλά αν κάποιος είναι ειδωλολάτρης, ακόμα και αν είναι η μητέρα μου ή ο πατέρας μου, ο γιος μου ή η κόρη μου, πρέπει να απεχθάνομαι αυτόν, την αίρεση του και την προσβολή του στον Θεό και στον προφήτη Του. Πρέπει να μισώ τις βδελυρές πράξεις του αλλά όμως δε σημαίνει ότι έχω το δικαίωμα να τον βλάψω. Θα πρέπει αυτό να με κάνει να θέλω να τον καθοδηγήσω.
Ό,τι κάνουμε ως μουσουλμάνοι, είτε μισούμε είτε αγαπάμε, πρέπει να είναι για χάρη του ΑΛΛΑΧ και ΜΟΝΟ. Εδώ λοιπόν ο τόνος δεν πέφτει στο «να μισείς» ή στο «να αγαπάς» αλλά στο «για χάρη του ΑΛΛΑΧ». Είτε λοιπόν κάποιος αγαπάει είτε μισεί, πρέπει να το κάνει μόνο για χάρη του ΑΛΛΑΧ και όχι για προσωπικές του επιθυμίες ή χάρη των συναισθημάτων του. Τι σημαίνει αυτό; Πρέπει να μισούμε την απιστία, την ειδωλολατρία, την ανηθικότητα, να μισούμε την αμαρτία. Πρέπει να μισούμε στην ουσία την ίδια την κακία. Πρέπει να μισούμε την αμαρτία και αυτό πρέπει να μας κάνει να βλέπουμε ακόμα και τον άπιστο συνάνθρωπο μας με έλεος -ασχέτως της απέχθειας που μπορεί να αισθανόμαστε γι’ αυτόν και για τα πιστεύω του- και να προσπαθήσουμε να του δείξουμε το σωστό για χάρη του ΑΛΛΑΧ.
Δεν μπορούμε να αισθανόμαστε αγάπη και συμπάθεια γι’ αυτούς που δεν αναγνωρίζουν τον προφήτη Μουχάμμεντ, γι’ αυτούς που τον θεωρούν ψευδοπροφήτη και τον προσβάλλουν.
Λέει ο ΑΛΛΑΧ στο Ιερό Κοράνι: “Δεν θα βρεις κανέναν λαό -που να πιστεύει στον ΑΛΛΑΧ και στην Έσχατη Ημέρα- να αγαπάει αυτόν που αντιστέκεται στον ΑΛΛΑΧ και στον Απόστολο Του, έστω και αν είναι πατέρες τους ή παιδιά τους ή αδέρφια τους ή συγγενείς τους. Γι’ αυτούς (που πιστεύουν) είναι γραμμένη η πίστη στις καρδιές τους και είναι δυναμωμένοι με ένα πνεύμα από τον Ίδιο τον ΑΛΛΑΧ. Και θα τους δεχτεί σε Κήπους που κάτω τους τρέχουν τα ποτάμια, για (παντοτινή) κατοικία τους. Ο ΑΛΛΑΧ θα είναι πολύ Ευχαριστημένος απ’ αυτούς και εκείνοι θα χαίρονται απ’ Αυτόν. Σίγουρα, αυτό είναι το Κόμμα του ΑΛΛΑΧ και αυτοί είναι που θα πετύχουν (τη μακαριότητα)” (Κοράνι, 58:22).
Αυτό είναι που στο Ισλάμ ονομάζεται: «Αλ-Ουάλα ουά’λ-Μπαράα». Δηλαδή με το ‘Αλ-Ουάλα’ εννοείται η αγάπη και η αλληλεγγύη των πιστών μεταξύ τους και με το ‘αλ-Μπαράα’ εννοείται η απέχθεια των πιστών προς τους άπιστους.
Λέγεται στο Ιερό Κοράνι:
“Ω εσείς που πιστεύετε! Μην έχετε οικειότητα με όσους είναι έξω από τις θέσεις σας. Δεν θα παραλείψουν να σας διαφθείρουν. Μόνο την καταστροφή σας επιθυμούν. Ακόμα και στα χείλη τους φάνηκε το μίσος της τάξης τους. Ό,τι κρύβουν στην καρδιά τους είναι πολύ χειρότερο. Έτσι, σας παρουσιάσαμε ξεκάθαρα τις εντολές και αν είστε συνετοί (τις έχετε κατανοήσει).
Να, εσείς είστε που τους αγαπάτε ενώ εκείνοι δεν σας αγαπούν, αν και πιστεύετε σε όλες της Θεϊκές Αποκαλύψεις…” (Κοράνι, 3:118-119).
Βλέπουμε λοιπόν ότι οι πιστοί είναι καλοπροαίρετοι. Πρέπει να είναι καλοπροαίρετοι όμως πρέπει την ίδια στιγμή να είναι δυνατοί και σταθεροί στην πίστη τους. Ωστόσο, η απέχθεια που πρέπει κάθε πιστός να αισθάνεται για έναν άπιστο, σημαίνει ότι ο πιστός θα πρέπει να συμπεριφέρεται με κακία στον άπιστο; Σημαίνει ότι ο πιστός θα πρέπει να συμπεριφέρεται με πονηριά στον άπιστο; Σημαίνει μήπως ότι πιστός πρέπει να είναι παλιάνθρωπος και να δέρνει και να χτυπάει και να βρίζει έναν άπιστο; Όχι. Η απέχθεια αυτή είναι κάτι που πρέπει να είναι βαθιά ριζωμένο στην καρδιά. Όμως και πάλι οι πιστοί θα πρέπει να συμπεριφέρονται με δικαιοσύνη προς όλους τους ανθρώπους, είτε αυτοί είναι πιστοί είτε άπιστοι. Οι πιστοί θα πρέπει να δείχνουν έλεος σε όλους και μπορούν να παρακαλέσουν τον ΑΛΛΑΧ να καθοδηγήσει τους άπιστους στον σωστό δρόμο.
Ανεξαρτήτως λοιπόν της όποιας απέχθειας αισθάνεται ένας μουσουλμάνος για έναν μη μουσουλμάνο, και πάλι ο μουσουλμάνος πρέπει να του συμπεριφέρεται με δικαιοσύνη, με καλοσύνη αλλά και με υπομονή.
Προειδοποιεί ο ΑΛΛΑΧ τους πιστούς στο Ιερό Κοράνι: “…Αν όμως είστε υπομονετικοί και κάνετε το καλό, οι πονηριές τους δεν θα σας βλάψουν…” (Κοράνι, 3:120).
Η καλοσύνη και η δίκαιη συμπεριφορά είναι προς όλους τους ανθρώπους και το Ιερό Κοράνι είναι ξεκάθαρο: “Δεν σας απαγορεύει ο ΑΛΛΑΧ να συμπεριφέρεστε με καλοσύνη και δίκαια μ’ αυτούς που δεν σας πολεμούν για την πίστη σας και ούτε σας βγάζουν απ’ τα σπίτια σας. Γιατί ο ΑΛΛΑΧ αγαπά όσους συμπεριφέρονται δίκαια” (Κοράνι, 60:8).
Ο Μουτζάχιντ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Ήμουν με τον Αμπντουλλάχ ιμπν Αμρ ενώ ο υπηρέτης του έγδερνε ένα πρόβατο. Τότε του είπε (ο Αμπντουλλάχ): {Αγόρι μου όταν τελειώσεις, ξεκίνα (με το ζώο) του Εβραίου γείτονα}. Κάποιος που ήταν εκεί, ρώτησε: {Και του Εβραίου;;} και ο Αμπντουλλάχ του απάντησε: {Άκουσα τον απεσταλμένο του Θεού να μας λέει να συμπεριφερόμαστε καλά με τους γείτονες μας τόσο μέχρι που νομίσαμε ότι θα μας ζητούσε να τους κάνουμε κληρονόμους}” (Al-Adab Al-Mufrad, 128 – hasan).
Η Άσμα μπιντ Άμπου Μπακρ (ραντιγιαλλάχου άνχα) είπε: “Κατά τη διάρκεια της συνθήκης ειρήνης των Κουράις με τον απεσταλμένο του Θεού, η μητέρα μου, συνοδευόμενη από τον πατέρα της, ήρθε να με επισκεφτεί και ήταν ειδωλολάτρισα. Το ανέφερα στον απεσταλμένο του Θεού:{Απεσταλμένε του Θεού! Η μητέρα μου ήρθε σε μένα και περιμένει μια ανταπόδοση από ‘μένα. Θα πρέπει να έχω καλές σχέσεις μαζί της;} και ο προφήτης απάντησε: {Να έχεις καλές σχέσεις μαζί της}” (Sahih Bukhari, Volume 4, Book 53, no, 407).
Ο Τζάμπιρ ιμπν Αμπντουλλάχ (ραντιγιαλλάχου άνχου) είπε: “Μία πομπή κηδείας πέρασε από μπροστά μας και ο προφήτης σηκώθηκε όρθιος και σηκωθήκαμε και εμείς επίσης όρθιοι. Του είπαμε: {Απεσταλμένε του Θεού! Είναι η κηδεία ενός Εβραίου} και ο προφήτης απάντησε: {Όποτε βλέπετε μια πομπή κηδείας, θα πρέπει να σηκώνεστε όρθιοι}” (Sahih Bukhari, Volume 2, Book 23, no. 398).
Πρέπει λοιπόν να δείχνουμε καλοσύνη και έλεος σε όλους ανεξαιρέτως, όχι όμως και ηττοπάθεια ή μιζέρια. Θα είμαστε ταπεινοί ως μουσουλμάνοι, θα είμαστε όμως και δυναμικοί όπου αυτό χρειαστεί. Όμως αυτό που πρέπει να μας χαρακτηρίζει στη σχέση μας με τους άλλους, είναι η καλοσύνη, η δικαιοσύνη, το έλεος κ.τ.λ.
Ρώτησε ο προφήτης, ειρήνη σε αυτόν, “Ποιός από σας νηστεύει σήμερα; Ποιός επισκέφτηκε έναν άρρωστο; Ποιός τάισε έναν άπορο; Ποιός έχει συμμετάσχει σε μια κηδεία”; Ύστερα είπε: “Όποιος τα κάνει αυτά, μπαίνει στον Παράδεισο” (Sahih Muslim).
Λέει το Άγιο Κοράνι: “Και ούτε είναι δυνατόν να είναι ίσο το καλό με το κακό. Πλήρωσε (να ανταποδίδεις το κακό) με ό,τι είναι καλύτερο. Και τότε εκείνος που μεταξύ του και μεταξύ σου υπήρχε εχθρότητα, θα γίνει σαν στενός σου φίλος. Και σε κανέναν δεν θα παραχωρηθεί τέτοια θέση (εκείνου που πληρώνει το κακό με το καλό) εκτός από εκείνους που έχουν υπομονή (και αυτοκυριαρχία) και κανείς δεν θα την πετύχει εκτός από εκείνον που έχει τη μεγαλύτερη τύχη” (Κοράνι, 41:34-35).
Εδώ λοιπόν η λέξη που μεταφράζεται στα ελληνικά ως “τύχη” έχει την έννοια του καλού ηθικού χαρακτήρα σ’ αυτόν τον κόσμο και του Παραδείσου στη μεταθανάτια ζωή. Μία άλλη άγια (εδάφιο) του Ιερού Κορανίου λέει:
“Να πεις σ’ αυτούς που πιστεύουν, ότι πρέπει να συγχωρούν εκείνους που δεν φοβούνται τις Ημέρες (που θα επικρατήσει η τιμωρία) του ΑΛΛΑΧ. Εκείνος είναι που θα αποζημιώσει κάθε λαό σύμφωνα με ό,τι κέρδισαν” (Κοράνι, 45:14).
Ο Αλή ιμπν Άμπου Τάλχα είπε ότι ο Ιμπν Αμπμπάς (ραντιγιαλλάχου άνχουμα) είπε για το παραπάνω εδάφιο ότι: “Ο ΑΛΛΑΧ διατάσει τους πιστούς να είναι υπομονετικοί όταν έχουν θυμό, να είναι προσεκτικοί όταν έρχονται πρόσωπο με πρόσωπο με την άγνοια και να συγχωρούν όταν τους συμπεριφέρονται άσχημα. Αν το κάνουν αυτό, ο ΑΛΛΑΧ θα τους σώσει από τον διάβολο και θα υποτάξει τους εχθρούς τους μέχρι που θα γίνουν σαν στενοί φίλοι” (Tafsir ibn Kathir)