Μη αναγνωσμένη δημοσίευση
από Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης » 26 Νοέμ 2018, 17:51
το ζαρατουστρα το διαβαζεις ως ένα τεραστιο ποίημα. σε συνεπαίρνει πιο πολύ η γραφή, η δυναμη της, οι εικονες, τα ευρηματα. βεβαια εχει μια μεγαλοστομια που αν είναι νιοβγαλτος σε εντυπωσιαζει, αλλα σαν ωριμασεις μπορεις να την θεωρησεις και λιγο γραφική. από φιλοσοφικης αποψης σε ατομικιστικο πλαισιο εχει ενδιαφέρον και μπορει να σε επηρεάσει θετικά. πολιτικά είναι βλακωδεις ανεφάρμοστες μπούρδες, με τον ίδιο να το καταλαβαινει και να μιλαει για αιωνιες επιστροφές και αλλα αναλογα.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.